장음표시 사용
641쪽
Seholia in m. CXX. . 1745daesis et saIssa criminationibus quod per innuituo regum persarum animos in .Iudaeos accendet unt, Meceruntque, ut severia edictis prohiberent, quo minua templum reaedificarent, quod inpriuiis ab Arthasasta I etum Iegimus Ela. lv. I modo tecta fraude et fucatis
verbis quod sorsan spectat i vh) illos ab opere
Ivlaepto xevocare illudquo impedire studebant, Ese. IR I. u. Atque paucis annis interjectis, sub Artaxerxa Mnemone, idem tentarunt, Iudaeos a reficiendia moeni-bna urbis abstrahere conantes, nunc Viresentis cavillis et sarcasmis, Nellem. III, 19. et IV, 1 - 56 nunc vi et a mis, Nehem. IV, 7. seqq., nune iterum verbis ad dolum comparatis, aliisque fraudulentia mediis, Neh. VI. Variis tandem artibua rem eo deduxerunt, ut non solum quosdam ex principibus viris ad se pellexerint, uti nepotem Elisehibi, Nehem. XIII, 28.; sed et ut dimidia pars
Israelis; auctore Abrahamo Meetat, ad Samaritanos deis Reerit. 3. Apostropho ad ipsos Samaritas, qua exprobrat illis lanimam maIitiam, utpote qui ex suis calumniis et sallaciis nullum ipsi fructum caperent; aIiis tamen maximum damnum asserrent: Quid diabit tibi, obtrectator, lingua tua fraudulonita p aiat quid Iucri tibi ad etae ita, scit. in honam partem, verbum 'qr dicitur etiam Gen. XXX, 24. Ps. CXV, 14. Alii vero in malam' pa tem aecipiunt, ut in jurisiurandi formula I Sam. IlI, II. XIV, 44. Buth. I, 17. quomodo et verbum Levit. IV, 19. ain. usurpatur , hoc sensu: quantum malorum, quantum damnorum dare et inferro potest lingua dolosa obtrectationibus atque ealumniis suist Alii haec verba formula illa adjurandi Ioce. Proxime antea memo- Tatis nb' n'n'N-ndi sic explicant: quam DMero ιε puniet Deus, lingua dolosas Disparem tamen esse utriusque locutionis rationem, manifestum est. Retineuda. omnino explicatio primo Ioco 'proposita, cujus sententiam etiam Chaldaeus expressit his verbia: quid darit
642쪽
ttibi, o statimniafors aut quid aliciat tibi, o obtrariarer
tingua dolosa p4. Chaldaeus hunc Versum responsionem ad quaestionem Vs. 3. simulque Poenae divinae denunciationem exi-nimavit, hincque 'acri in Accusativo reddidit, hoc modo Sagittas polemis asulas, Melusi fulgura fuernae, cum earbonibus ganisamum, qui ardem in Gefianna inferna. Simplicius lamen est, hunc Versum no accipere, ut pergat popuIus queri, et, quantum malorum sibi Oxistat ab istis calumniis, describat, comparando eas primo quidem sagittis praeacutis, ab bomine robusto et valente jaculatio, quorum idcirco Plaga altiva in corpus deseendit;
tum vero carbonibus candentibus. Ita igitur verba ha-braea sunt transferenda: Sagittas fortia acusas sunt ea-Ιumniae t aegus as O-bon Iun*erorum s. genistarum.
Particula diu signiscat h. I. aaqua as, ut Ps. CVI, s. h. II, I 6. Vli, II. Nomine tin, aliqui gavisam nota-- xi existimant ut Unsi Nus in Arboreto BAL Cap. XXVII.
referonio Forshallo cujus verba attuIit Michaelis I. c. , igni injecta fragore tollat, velut juniperus, quam notam
apprime eonvenire putant animo iraeundo et immiti. Sed quum na, carbonea, Poeta noster ad comparati nem adhibeat, apparet, do fragore Iigni ardentia non pollo cogitari. Quare retinendam censeo Vulgo receptam interpretationem: aeque ac carbonas Iuniperi; de caehoianibus autem ligni hujus constat, quod nullum genus di lius ignem teneat et conserVet, et, quod consequens est, urat diutius aut pertinacius. HrERONYMua in librodo Mansonibus ad Tabiolam, Mansione XV. haec sexibit trictim carbonibus juniPerorum: serunt Iignum hoe ignem multo tempore conservare, ita ut si prunae ejus cinor suerint Opertae, usque ad annum perveniant. Ita Arabes Duli iam by Cooste
643쪽
Iignum est valde durum, quod diutissimo ignem Mevat, per quadraginta adeo dies; vid. Reishiurii ad Taraph P. Iro. , A. Schuitens ad Nariri Consest, . p. et
Acili rei commemor i fgnificant, eonstrui cum Accus livo nominia ejus, quod locum, tibi quis eommorari; aut homines, inter quos habitare dicitur, observfivit' o naκ- Naus T rgeb. p. 8o8. Cf. NonnIr Concor nil. - alti lar. L v. di , p. 7 . et Not. --Μ- - , nomen filii Iapheti, Gen. X, u. 1 Paral. I, 5. , quo vix dubiam est, quin a Rhi sint intelligendi, inter Cappata dociarii, Colchos, Iberiam et Armeniam. ad Phalla fluuivium, aut certo in ejus vicinia habitantes; ce. notc aa Geues. X, a. Alii vero hoc nomen' h. I. non ' ut pri iprium, sed ut appelIativum aceipiunt, quod Longum es diu protraemm sempus signifieet γ Iesu, traxias pro traxit, et, ad tempua translatum, at Mit, proraeciae, urΕΣech. XII, 25. ag: Pro v. XIlI, II. Nehein. 1X, quemadmodum Hebraei dieiant , hau*ῆ , intra Dariunt decem annorum, et tori n. laeua, travita te Oria. II nc nostra verba sic interpretantur: commoror longo te
pora ante praesixo subaudito e ita Aquila: προσγλυτευσα ἐν , et, quamVis inversis verbis, ta- . iamen in eundem sensum, Symmachus: παρθικοῦν παρείλαμσα, id est peregrinans protraxi, scit. tempus, pro
644쪽
An a PauIIo aliter, Iicet eodem sensu, Alexandrinus tetrαροιαία μου ἐμακρυνθη, id est, quin incolatus msus prolongasus eae, ut habet Vulgatus, quos sequuntur Syma et Arabs. SoIua ex veteribua Chaldaeus ilein h. I. pro populo accepit, recte, haud dubie, nam quum in alta-- hemistichio certae cujusdam nationis, Asdarenorum, sat mentio, heso nomini, ut in priore hemistichio alius nationis nomen respondeat, paralleIismi membrorum 1egea
postulant. Aedar, Ismaelia filius, Genes. XXV, x3.1 Paral. I, 29., cujus posteri non in civitatibus, sed sub
tonioriis vagam et erroneam Vitam ducebant, vid. JesII. Ierem. III, a. Εκech. XXVII, ai. - hi vero et Kedarent h. l. non sunt inteUigendi proprie, sed chmnino gentes inbumanae et barbarae, quibus valea populi sui adversarios hucusque descriptos comparat propter ipsorum asperitatem ac saevitiam. CL Dnus II Obser M. Cap. XX. et Pro eis, Gais Ilia L. III. C. Iuci. Ita ot Mic EA ELIs in Sunt m. p. 1569. et riduorum Poρο- Iorum, Moschorum et Cedarenorum, non ob viciniam e xum, sed quod maxime sunt barbari, nomina compo- mantur. M Tilingius tamen' p. 72. reno. I. Ara a proprie intelligendos existimat, quod inter hostes sed id populi non tantum Arabum diserta si mentio Nahem IV, 1., Verum et nominatim GeIehemi cujusdam Arabis, qui sentia suae, ut Videtur, antesignanus, una cum a e rimis Iudaeqrum inimicis, Sanballato et Tobia, earumniis restaurationi urbis sese opposuit, Nehem. II, 19. VI, 1 Et MVehos aliam inter novos Samaritidis incolas, Judaeorum res asstigentes, suisse conjicit. s. na Mulatim nomen adjectivum semininum sorma regiminis adverbialiter positum, ut DNU, centies. Coinhel. VIIL Ia.), i. e. diu nimis, ni Ps. LXV, Io. CXXIII, 4. CXXIX, I., et πολλα Marc. IX, 14. Nare. III, 12.
M , Sibi, est quasi Dativus incommodi, L patientia, ut
645쪽
7. Testatur populus, a se causam ininiicitiarum non esse. pro D - , sum Mir paeis, i. e. pacis amantissimus; ut et Sam. XXV, 6. n Νω nore, tu M Pax, t. incolumiacia, i. e. prosper; ita et supra PsCIX, 4. in n's' 'are est nomi vim subaudiendum. . ' inre Diamsi loqtior scit. pacem, i. e. etiamsi semper auesex et Rasor sm pacis, tamen ad Mutim scit. prodeum, ut haec Iocutio integra habetur I Reg. XX, 18. I. u'NA, ut Num. XXXI, u I. XXXII, 6. Illi tamen tantum bella volunt: IOIum hoe agunt, ut me perdant.
646쪽
ARGUMENTUM. Profitetur, so aequiescere in spe et fiducia protectionis divinae, et M a Jova solo et coelitus exspectare opem omnem suam. Carmen militare esse hunc Ρsalmum, quo b ne precatus sit copiis, quas cum ducibus suis ad bellum emisit, rex ipse domi manens, Verisimile quibusdam visum, ob mentionem excubiarum, atque molestiarum a sole et luna vs. 6. , quae ad castra et commorationem in his sub dio petatinere existimant. Alii usurpatum fuisso Psal mum hunc volunt a sacerdotibus et Levitis, de cujus sormula bene precarentur iter aliquod in- gredientibus, aut peregre ituris quocunque, etiam extra expeditionem. Nos, ut Psalmos Ceteros omnes, qui communem habent titulum ' usad reditus ex Babylonico exilio tempora reserimus; ita hunc quoque Psaturum non d bitamus iisdem illis temporibus assignare. A quct forsan usurpatus fuit iplo sub egressu ox peregrinis terris, quum jam esset Concessum e . ulibus,
647쪽
Scholia in V. CAAL ulibus, ut in patriam remigrarent, et Hunc in eo ossent, ut iter ingrederentur .
TII. IN o ius in Disquisit. p. 8o 8 I. Psalmum conis secto jam itinera, quum montana Iudaeae, Ioca illa inneta, oculis denuo Iustrari jam Iiceret decantatum conjicit. Nec multum diserεpat Graecus quidam au-Ctor, cujus verba Ao t. I u s. attulit Eusebium Misium putat): Tiν δευτέραν Gἐν αδει, προαπολυθεὶς μεν τῆς , ἐν οἰῶ τε τy μιακαρία D. μακρα τν μεταρυ Βαβυλωνος και 'Ιερουσα ru. γενομ-
φητιμον πνευμι αντιφθέγγετας κυριος φυλάξει την εἰσοθόν σου, καὶ την ἐξοδον σου. Sacundum crarmen cauia jam quidem o capiti itate dimissus, Ied admi in itinere illo felloi cs. Dugiore imer Babylonem ac Ieru iam posiana; et in mediis monitib- constitu. tus, optat sibi d. Minuus auxilium ferri, cujua Doci hias exauditia responsum roddie propheticus spiritus:
Mominus cusodiae introitum tuum re sxisum tuum Post exilium Babylonicum carmen factum putat et J. G. L A C E R. M A c ii A n , qtii in ObserMate. Philolog. P.
IX. Observ. Ill. inseripia: de Numine Israelis sule-lari Ps. CXXI. huno Psalmum illustravit. Non imis probanda Prorsus, mihi quidem, Lachomacheri vide.
. itur uisi jectuYa, CarmisH hoc recitatu tu suilla a choris, sive coetibus Levitarum duob'ιs, quorum unus
per nam i ustineret lotius populi, alier huic Per antiphonam quandam responderet, et Prioverit quidemeliorum Versus cecin ille duos primos, altorum Vero
648쪽
ad montes , nonnulli sic interpretantur: rursum tollo oculos meos, ex alto enim, et desuper, auxilium ex-
specto; quasi dicatur idem, quod Ps. CXXIII, 1. Ad tansouo oculos maos, qui in coelo halitas; ut sit montes Merras, nihil aliud, quam fumum, in coeliam. Et scut Ps. XVIII, 17. o fMlimi di no) sibi porrectum manum canit David, quae opem ei asserret. Minus apta tamen ad montes oculos attollare pro eo quod est ad o-lum oculos attollera dicitur. Alii montes de Zionio otbloria interpretantur coli. Ps LXXXVIII, 1. et CXX v, a. , quasi dicat: respicio ad Zionium, ubi sedem habet Jova, et ubi et unde opem fert invocantibus cPI. IIl, 5. ,
et convertebant se Iudaei orantes templum Versua, vid. 1 Reg. VIII, 33. 35. 38. 44. 48. Dan. VI, II. Iia et Laehemacher loco in not. ad Argum. Cit.)I hmonlen intelligit eos, quibus IIierosolymoruna urbs, illum maxime, eum templum insidebat, Dei habitaculum; ad hunc vultum se convertere ait, dum auxilium petat. Quod vero addit Lauhemauber, innuere vatem, idem sese quidem agere, quod gentes agant aliae, quibus ad montes respicere et concurrere solemne sit, auxilii impetrandi causia quum persuasit in esset gentibus plerisque, Deos in montibus plerumque versari); agere Vero et animo rectiori, et ellectu meliori; hoo, inquam, quaesitum videtur; neque Porro quae adfert de templis ac deIubris in montibus plerumque exstructis, ad rem nostram faciunt, aut do hisce Psalmographus cogitasse quicquam verisimilo recte vero illa ad illustrandum locum derem. III, I 3. a sumi possunt). Nos quidem haud dubitamus cum Titinisgio montes intelligere Pa Iaestinae, Zion, Tabor, Carmel, ad quos roduces in ipso itinere constituti, summo cum d siderio oculos attollere dicuntur. Sensus igitur hic orit: eugal tandem adspicio laetissima haec patriae montana. Sunt, qui, Κ inachio auctore, , ε pro posivum existiment ut x Sam. XVII, 49. Εzecb. XVIlI, 6., q. d. super mo tibus
649쪽
ιGaa constitutus circumspicio; nam qua e longinquo, a quit Κimebi, auxiIium exspectat, solet in montes asce dere, et hue et illuc oculos circumserre, num aliquid auxilii sese osserat. SimpIieissimum tamen, et iis, quae sequuntur, accommodatissimum, montes, ut diximus, i ν telligere Palaestinae, quL termini suturi erant molesti iuveris. Verba '' ν D, plerique so redduat: undenam Mentu auxiarum meum p ad quam quaestionem
xespondeatur statim G. seq. Qui Κimchleam sententiam sequuntur, iaciunt haec sio: an alicunde aliquid auxilii
veniat aut appareat 7 atque ita ἐναπιωματικῶς vers. a. interpretantur, ut siti at a Deo creatore coeti et te xae venit omne auxilium mihi, quasi dicat; quid respieio, aut eircumspicio humana praefidia 2 Sed malim eum T lingio haec sic capere, ut vates admirabundus requirat auctorem hujus eventus, cujus auxi Iio tantum beneficium, in cujus spem ingredi vix ausa erat dissidentia ολ γοπι- νοτιοῦν, sit assequutus: unda Menis inrataiaussa meum 7 h. e.
quia est ista, cujus auxilio patriam mihi videro contigit 7 Ad quod sibi ipsa respondet Vs. a. Possint tamen , verba v xv iis, quae praeeedunt, ita jungi, ut unani ,
continuam sententiam faciant hanc: ad montea sos a Duo Devus -- -δε Danie mihi auxilium, quomodo et Lutherus hunc Versum xeddidit Ich hebs. maina Augmatis au den Bemen, Mon 3Melchon mir Musa hom- . N que enim, ut recto Clarisso monet, opus est, ut Particulam interrogative accipiamus, quum ex Ioeo Ios. II, 4. non M,' ignoro unda Monarim) pateat, pos se eam relativo accipi. Tunc a montibus PHaestinae a
xilium sibi venturum dicet vates, quod inter illos est Zionti in quo Jova, tanquam rex, sedein suam habet, et
unde auxilium suis mittit. 3. Quae sequuntur, sacerdotum sorian chorus recitavis, vid. not. ad Argum. Neque tamen repugnabimus, si unius haec esse et ejusdem recitatoria omnia malit aliquis,
κατ' ἐναλλοπην personae, ut perinde hoc sit, ac si ipsa
650쪽
xecitaωr se confirmaret, alquo haec perlanae mutatio la-
, suopta. sit, ut fiat bene precautis consirmatio, quae laggeratur ab altero, quod est ἐμφατικωτερον. Neo bis, i. e. sinet, permittet, ut Ps. XVI, IO. LL u3.
CXVIII, 18; hN vero h. l. non est prohiHui , sed simpliciter negasiMa accipiendum, ut Ps. V, 3. Provob. XII, u8. XXVIII, 17. Ulub NMaro alii, quibus di oest nomeu sormae z n, n N, reddunt in nulasiona θ ρω- uum, i. e. sustent biv te, confirmando animum et corpus tuum, ut superes adversa omnia ', nam qui casum et lapsum avertit, is sustulitat nimirum eum, qui consistit, ut possit ocinsistere. CL. eant m formulam Deut. XXXII, 35. Ps. XVII, 5. XXXIll, II. . LV, 25. nur ba Nomovim dormitas qui c-qλι ιε, ergo continenter te sustemtabit. 4. Verba ι' μ mn dormitas, nec do mia, aliqui mutato Drdinis poni dicunt, quum simplicitensio esset: neque dormit, neque dormiint. Alii αυε ταῶο hoo diei volunt, ut sit, non dormitat, multo minus do initi. Lackemacherus his verbis respici existimat ad gentium barbararum stultam opinionem, qua Deos suos δε--m interdum capere sibi persuaderent, vid. x Reg. XVIII, α ., eoll. Iliad. L 6o6. CLARIss E imaginem desumtam lat ab itineratorum caterVis nen , quae ante. quam se quieti tradant custodes disponere solent, ut ab
Arabibus latrocinantibus ferisquis se tueantur. 5. Verba Ra 'Dr 'r 'γν R,N non esse conjungenda, quasi esset: umbra tuo fuster maniam euam dexteram
quomodo Lachemacherus Voluit, qui siguram petitam existimat ab umbella, quam, ut fieri solet in regionibus calidioribus, mqnu quis tenet dextera, ut a radita solitaeorpus suum defendat , sed diximunda potius, ut sit: Deus umbria: i. a. proiectio tua cui Num. XIV, 9. Ps. 'SCI, 1. , ad manum dexteram ιuam, id est, L. aderit, i. e. praesto tibi, Paratus ad te juvandum, si opus sit, es. Ps. XVI, 8. CIX, Za., jam monuit D nus rua obserDale.. L. L