Ern. Frid. Car. Rosenmülleri, teol. ... Scholia in Vetus Testamentum. Volumen primum undecimum Partis quartae psalmos continentis volumen tertium

발행: 1823년

분량: 863페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

661쪽

Scholis in V. CAAIII. 1765

1. Quia non aliundo mihi adfore auxilium spero, ideo ad te fuso oculos meos, χ'diet a qui Λαίλι- in coriis; praefixum n h. I. vel est emphaticum, certum unicumquo designans regem summum, ut Iudic. VI, 15. a ' Sam. IX, a I., vel est rela Dum, ut Ierem. 'XXHI, 3. a Sam. XXV, 1 o. CL Sc uno En Bur Θωως. Pari μIara Reg. CXCVII. Iod est paragogicum, ut Ps. LXIII, 6. CXIV, 8., φ' u. Dissentiunt, quorsum pertineat similitudo fer-rum et aricularum manus heri et herarum oculos δε- sollantium. Aliqui, Kimchio patre, auctore, sensum enarrant hoc modo: quemadmodum servi, quum ab heris vapulant, ad quem respiciant, habent neminem, nisi eo dem illos, a 'quibus vapulant, fi quo illos pacto ad misericordiam commoverct possint, et exorare, culpam deprecando, ut a se abiuneant manum, Ra nos, ad quem convertamus oculos: Prorsus habemus neminem, nisi Doum. Alii sio explicant: sicut se xvi vel ancillas, eum ab aliis violaniux, quia ab eorum iniuria se ineri non possunt, nihil illis reliquum est, nisi ut ad dominos h rasque oculos conVertant, et ab iIlis ' se ulcisci, et ab in juxta defendi sagitent; non secus nobis faciendum est, ut cum a potentioribus premimur, ad Dei nostri opem et praesidium confugimus. Quod tamen, etiam propter

herarum mentionem, minus ridotur consentaneum. Ita-

quo alii de victu et alimonia interpretantur, qdam servi

rere. Numquam inviti Samaritae cellarunt caussas isti modi querelaxam Juda eis submitiistrare. Praeeipue vero ad salium, et contumelias, atque sarcassi eas irrisiones respicitur, quibus principes Boxum,. Tobias, Ammonita, et Sanballatus, Iudaeos indigninsane obruerunt. Vid. Nehem. IV. et xl. Syriae hujus Psalmi interpretatio inscribitur: dieitur ex pei sena Sorobabat, principis exfiatam, esius oratio supplicationis.

662쪽

ab heria cupide exspectent, hac sententiar quemadmodum . servi et ancillae manua dominorum dominarumquo Pro- . Pterea intentis oculis respiciunt, quod victum, eum india gent, ab illis accipiunt; ita nos ad manna tuas liber Ussimas Domini respicimus; donec misereatur nostri. Cui explicationi tamen recte G u RI. I T T SUM. Commanivit.

Thaologieo. VOL L p. 34o. opposuit, queri poetam de

injuriosorum et superborum hostium cavillatione, e qu- rum manibus ut mox elabi ipsum Dena jubeat, enixa Precatur. Oltaque quaerenda Poliua erit comparationia vis in summo desiderio, et cupiditate, ut tandem aliquando eonviciis et insolentiae hostium eripietur. Quid ni igitur servos cogitemus et ancillas male mulcatas et fustibus eo retras, quae cupido exspectent digitum heri heraeve castigandi finem facientem. Memini certe, me alicubi in itinere orientali Iegere, istum morem hodieque in Orientia resionibus obtinere. Quae quidem interpretatio reliquia omnibus praeferenda videtur. CLARIas Ep. 83. cum solero, Pricaeo, aliis hunc Iouum illustrant. moro, quo in Oriento servi ministrantes adstant dominorum nutua attente observantes, uti Chardinius narrat, se apud Persarum regem eunuchos vidisti, qui marmorearum statuarum instar, manibus medio super corpore complicatis, oculis in regem fixis, ejus justa exspectan tea adstitissenti Vid. II AR MERI Ob risui. Beobachiun- να Gar, dan Orianu P. III. P. I99. translat. theodis

et No. 87 in p. so9. CL daa a. u. n. Morinia. P. IV. Nasei , tamen, num similitudo ab illo more mutuata, huto .

loco, quo servi et ancillast ab heris Oeem, non jussa, exspectantes sistuntur, satis si apta. 3. an Aben-ΕIra et Κimchi an tu , diu, interpretantur. Sed videtur idem significare, quod semininum Pari, nimium, Vs. 4., coli. Numem xvi, 3. 7. I Reg. XIl, u8. Provorb. XXVI, Io. NI Sasurati sum comunia , iam multa ludibria devoraro cogimur, ut toti quasi reserti bis videamur; metaphora a stomacho ad nau-

663쪽

searn iisque oppleto, ut Ps. LXXXVlII, 4. Job. IX, 38. . Thren. III, 15. Driis: quia multitudinem comemtua audiri sa; Hebraea praelegentia verba auribus non satis recte percepit, et pro havam intellexit havum. .

4. Ieis a Sasiasa os sibi anima nosra, i. a. satiati sumus, illud Fbi, redundat, ut Ps. CXX, is. et alias. CL STORRIT Obseroau.. p. 'β49. Obrutos igitur se queruntur esse di resin a ,3 1 subsennctitans, ia-Iestationibus fastuoserum. Iel, ut Syri esserunt, viaet tranquiarum esse, unde in Pael apud Syeos est tranquiuum 6'- . A eranquilliscitia notione iaprosecta est fgnis tib feeuritatis ab hosto XXXIlI, uo. XXXII, 18: , etiam quae in vitio est, -- prudent les XXXIl, s. I i. Am. VI, 1. , Mit in latuis

es. XXXVII, as. PL XIlI, 4. Idem tropus oblinotiti verbo ines, Hebr. nis, vid. Sc Hu'LYBNs II Orire. Hebre. L. I. P. H. Cap. XIV. XXII. p. uua. αα6. STORRII Obserpast. p. 179. not. Ceterum indictione di adi Nyn avidi Aben-Εsea et Κimebi judicant de-fidorari alterum v, absque ri artienti, quippe quod nominibus in statu construeto positis alias non solet pra

mitti, ut igitur plena fio dicendum fuisset: faturali fumus u'aINe n au in sub nuasio , subsannvitona inquam fasuo brum, coli. similibus exeuaptis aerem. XXXII, 1a. Jos IlI, 14. Ps. CXX, I. Alii post Dein Τ disthn- Νguunt, hoc sensu: mutium profecto faturatq es animanos, sciI. opprobrio NI Vs. 3. ; Mao i a autem inis fustesio est fasuosorum, hic ipse contamius superbo

rum . i. e. ab his proficiscitur, iis tanquam proprium est, insolentis nobis instillare; quippe sh enunciari solent ea, quae alicui sunt propria, praefixo , , qualo hic anto CL Seon is obferι all. b. 29o. seqv. Hoc modo disti xit quoque Alexandrinus, sed ita, ut poste-xiorem versicuti partem mala imprecati iis vota esse pu-

. . ' tet;

664쪽

a168 Scholia in V. CXXIII. '

tet; sic enim hebraea reddidit: ἐπὶ πλειόν -

ημῶν' το ονειδος τοῖς ευθηνουσι, καὶ i ἐξουδένωσατο υπερηφάνοις. Vulgatus: quia multum repleta es animia nostra; Opprobrium abunda-ibus, et despectio μperbis. Quae Chrysostomus, Agellio citatus, ita exposuit:

μετασταίν ταυτα εἰς ἐκεινους, και τῶν αυτῶν ἀπολαυσαιεν,

ipsa sorma alias non reperiatur. . . Recte ver monuit

In margine jubemur divisim Iegere 'Nah, quae UΟ--buIa darchi esserenda censet, et totum lo- . cum ita explicat: a riN aut, qui contemnune Dalum columbarum, id est, inquit, Ierusalem. Ridiculo. Melius multo et convonientius Κimchi lectionem marginalem di a ' 'Na, esserendam docet, Vero exponit Averbos, nimirum a nasa, in plurali conitruclo vo .cem autem n 'a ' derivat a orerimers, ut sit Benoni

Cal, opprimeras' cf. Zeph. Ill, a. Levit. XXV, 17. Εκech. XLV, 8. Igitur lectionem marginalem si . sequaris, sensuaerit hic: saturati, obruti sumus insectationibus hominum insoloulee opprimentium.

665쪽

A R G U Μ E N T U Populus, superato magno periculo, agnoscit diavinitus se liberatum, et propterea gratias canit Deo liberatori. Judaeos poli regressum de Babylono, cum in eos finitimae 'gentes insesto impetu induriis. soni, Dei ope liberatos hoc carmina usos suisse, probabilis est complurium interpretum conjectura Vetus autem aliquod Davidicum carmen illi usui aptatum esse, credibilΘ facit Psalmi imscriptio. Quo vero tempore a Davide conditum

ἡLi est magnitudo imminentium pericli oram, et anis gustias populum Israeliticum prementea, quibua Eum Iiberatum esse praedicat poeta, statum populi sub ipso exsilio et Teductionem in avitas sedes aptissima accommodationo pingant; inde tamen non negatur, usum hujus odae fuisse post depulsum iliud periculum haud sano Iove, de quo legitur Nehem. IV, 7 - 15., scili- cet postquam irritum reddiderat divitia providentia atrox Samaritaraorum, et Judaeia tam perniciosum eonsilium, conjunctis viribus ex improviso adortondi intonios reficiendis moenibus, eosque antequam animadverterent opprimendi. TI No in Disquμ. d. Cunileia Ascensionum p. 97. seq.

666쪽

377 Scholia in Ps CXXV. sit carmen, nemo nunc facile conjectura assequi poterit. Videntur enim quae propius spectarent illud tempus, cui primum destinatus erat Psalmus, minus Vero idonea aliis temporibus esent, resecata esse ab eo, qui carmen reversis ex Babylone accommodaret φ .

t. Imperfecta est hujus versiculi et sequentis oratio, et pendet ex iis, quae sequuntur. n n , , Nise Mota scit. ia esset, alit suisset, qui fuit nobiscum, absorpsissent noa vivon va. 3. . Praefixum ante nrri arguit ellipsin verbi antea subaudiendi. CL similem I cum Ps. XCIR 17. ' Porro verbum nrri eum sequerito bosi taleia Messa, fars a partibus adicujus, ut Ps. XLVI, 3. aa. LVI, io. CXVIlI, 6., Quaro D, Κimchi recte paeha ν declarati Lu Do v. DE DIEo haec verba se aesidiadit: missu Dominua, quem Minuimus, oid est, nisi Dominum habuissemus; quum enim Habendi verbo ea-xeant Hebraei, esserunt id per verbum si ibstantivum, sequento dativo, ut et Latini, es nobia ρmer, Pro, habe

mus patrem. Sensum eodem recidere apparet.

Ita nunc dicaι Israel, liberatus periculis. a. Huno Versum Chaldaeus bello ita reddidit r

quem animo hostili, ut PL IlI, 2. Liri 5. Jud. IX, 18.

α) Alii post devietos Philistbaeos is Sam. v. I. ParaI.

XV. , alii vero post superatos ac caesos Antino nilaaeorum quo socios sa Sam. X. I. x Paral. XlX. XX.)earniea factum existi uiant. Ad Saulica tempora Psaliauium resert Tilitig I. u. p. 95.), ut sit epinicium ob Philimiaeos, Goliatho a Davide μονοι χ inte laeto, deviotos ac sugatos, a Sam. XVII.

667쪽

377 a

Nomen mis collectivo accipiendum esse, docent pluralia,

queo sequuntur, demuirissent. ira i orum, Gripuissenti

VL 3. 4. 3. ' N est adverbium temporis N, cum Jod parag gico, quomodo tamen nusqam alias occurrit, nili hoo Psalmo, seil. hoc Versa et G. 4. 5. - uis,2 n an P ι- os det iDissent nos, nondum mortuos, quod saevitiam auget, comparat enim eoa seria benuis, quae eaptam praedam, antequam moriatur, adhuc viventem sarpuntae devorant. Aut, Misma idem est, ac si diceret integro in quo Eorum aviditatem expressit. Ita Prov. L au. Demmiamus eos scut sepiachrum n rii Mimnisa, at inragros Fem defendentos in foMeam. 4. - Isei Tunc aquas obruisse ι nos, qua imagine via hostium tumor, superbia et Petulantia ex

primitur, ut Prov. XXVII, 4. iri 'deo Apocal. XII, I S.;vel copiarum hostilium impetum et vioIentiam, quae et tis. VIII, 7. 8. Jerem. XLVII, 2. et alias torrenti rapiadissimo, omnia evertenti, et secum abripienti comparatur, imagine Arabibua quoquo familsari; exempla plura congessit II En M. Musaei Non E in Disseram. ad quaadam

Seh ansa. at Schroadari da Uar. Vol. II. p. D 77. n nauaesa hv. 'nu Torrena n Paragogicum, ut Num. XXXI 5.b transmissae fisar animam noseram, nos esset stipe gressus, et similem Iocutionem Ps. LXIX, i. Alexandrianua: χείμας ον διῆλθεν η et Vulgatus: DGremam pertransiGia anima nosra, coli., des. XLIII, a. 5. Cum nominibus pluralis numeri, z a D n ti, hin, eonjunguntur verbo singulari ' Pq, ut saepe alias, praesertim ubi verbum ante nomen eoIloeatur, Veluti dud. XII, 6. XIII, II. x Sam. I, 2. vid. Sc uno EDERI Reg. LXII, a. Sio an II GUerναι. p. 38 I. Nomen vel potius haec ejns sorma, hoc tantummodo Ioco occuserit, quum alias dicatur ' , 'Perbuε; superbaa vero voeantur undae, quae magno cum strepitu intumoscunt om-

668쪽

niaque recusant repagula, quomodo Ps. LXXXIX ao. Γ- mili sero modo dicitur: eu dominam n aa Dpactis. λα-ria. , CL Iob. XXXVIII, M. 6. Redit ad metaphoram. supra H. 3. usurpatam, pingitque hostes, quasi seroces helluas, et fame exala ratas, magnaque rabie in praedam irruentes.' ina h. I. parmipia, ut Ps. CXXI, 5. r. NihiI infirmius avienIa Iaqueis aucupia innexa atque irretita: neque' enim se inde ullo modo potest eria pero. Sic nos, inquit, infirmi eramus, et spem paene salutis abjeceram . Nunc vero contrito laqueo, et insidiis, quas in nos paraverant hostes, Iiberati sumus, ac

periculum evasimus.

8. Fatetur omn3m salute' suam in Dei praesidio si tam esse, in cujus manu sui omnia, utpote qui omnia condiderit. '

669쪽

PSALMUS CENTESIMUS VIGESIΜUS QUINTUS.

ARGUMEΝΤUM. Fidos Duas cultores firmos et immotos per mansuros canit in periculis et adversitatibus omis nibus, neque metuendum iis esse, ut impiorum tyrannidi succumbant; Perversos vero istos, qui a Jova deficiant, communi cum .impiis poena abis ripiendos et perdendos Praenuntiat, ut his g noribus hominum subi tis paca fruatur Israelitiacus POPulus. Contra desertores cultus Jovani dirigi Psatimum, manifestum. Posito igitur atque concenso, omnem hunc quindecim Psalmorum, qui communi ''o titulo inscripti sunt, fascia' culum, pertinere ad res Iuda orum ex Babylone reductorum; verisimilis Titinoi est sententia, nostrum Psalmum scriptum esse, pbstquam Sam ritani magnam Judaeorum multitudinem ad sese pellexissent, in primis proceres quosdam, ut Semajam, argento Corruptuna, Neh. Vb Ia. II., et nepotem Eliascribi, Pontificis maximi, m

670쪽

i=74 Scholia in m. CXXV.

trimonii illecebris inescatum, Noh XIII. Hoc

igitur praesenti carmina vatem spectasi , ut m gis confirmaret eos, qui neque minis hostium,

neque blanditiis aut corruptionibus seduci sapassi suerint ad prodendum, impia desectione ad Samaritanos, communem populi Iudaici causam.

r. ' ut 'nx nrn a mnaean Qui in Ioraci eo Mume, sciat mons non comparati sunt, qui non mo-buur, ρd perpetuo manebit. Ante vel subaudiendum relativum 'ur1N, vel ci ridian distributive a cipiendum: quicumus Io a consssit, is seue mora Zion non moDebisur, sed perpetuo sedebis, i. e. firmus ne imis motus consistet, sicut mons Zionicus ad tempestates omuea, Omni tempore. Aliter Hebraea. distinxit accepitque Alexandrinus, eujus interpretatio ita sonat: οἰ πεποιθοτει ἐπὶ κυριον ώς ορος Σιων, ου σαλευθ ἐσεται εχ τον αἰῶνα. o Itae τοιMὐν Ἱερουσαλιι. Quae sic reddidit Vulgatus: qui cons M in Domino, mona non; non commo-b tur in amomum, qui ha bitas in Iaru iam. Primum Veri sua u. vocabulum, ad hunc versiim traxit, et ante aei' subaudiit

a. Sicut Hierosolymitana urbs montibus est omnibus a partibus, tanquam vaIIo, cincta et munita, ita Iova praesidio suo, tanquam propugnaculo, munit circumcirca populum suum. Nominativus, vim habet integri membri r urbam με selymuanam quod ciuinae , montestarea sam sum ete. CL Ps. xl, 4. XXXII. IO. Ceterum vix monitu opus, comparationem inesse huio Versui, omissa ante προτάσεως particula 2, et Ioco αποδοτ 32 ante nin' copulativa posita, qualia plura in Proverbita, vid. XI, 22. XVIl, 3. 14. XXV, d.

SEARCH

MENU NAVIGATION