장음표시 사용
711쪽
ARGUMENTUM. UContinet cum consessionem publicam voti Davidici de templo exstruendo a Deo approbati, tum declarationem, templum exstructum sedem Dei et .religionis esso debere, tandem repetiti nem promissionis divinae per Nathanem Davidi data' dct Psrpetuitatct regni eius. hQuum David I, pro excellenti sua pietat' postquam ad rejam dignitatem Pervenerat, sem- per in animo habuisset aedificare templum, in quo Iocaretur Arca Domini, quae ad illud usque itempus sub tentorio fuerat, et ex luco in locum migraverat, nullo domicilio fixo; hoc tamen i gravo peccatum Commisit, quod, ut recitatur in historia sacra, Populum censeri et dinumerari jussit. Ea do causa Deus misit Angelum, .qui horribili Pestilentia atque mortalia
712쪽
Scholia in V. CXXXII. late erratum illud castigaret,' et cum jam septua-- ginta millia hominum occidisset, et in eo erat, ut Hierosolymas ipsi imminens, horrendam illam stragem edere perseveraret, cohibuit eum efficacitas precum et sacrificiorum, quae David Deo obtulit in area, quam ob Ornano Jebusaeo in
eum snem Comparaverat. Tanta autem tum
fuit Dei erga Davidem bonitas, ut non modo illi peccatum condonaret, et plagam in Caedctista sisteret, sed ollam testarotur, sibi mVnopers placere desiderium aedificandi Templi, quod semper ille pras se tutorat, et locum in' quo sacrificia obtulerat, oi rei dicatum esse fignisc
Vit, unum hoc reservavit, quod aedem istam sa- , cram Construi a Salomone voluit Vid. x Parat. XXI, I 8. I6-3o. XXII, r. Id Salomon 'postea magnificentissimo exsequutus est a Ρarat III, 3. , et proximo ad veri similitudinem noc dit, hunc Psalmum ab eb illa de causa compositum fuisse, iit ad commemorationem xdrum jam Praeteritarum, et earum, quas Deus pietati Da vidis in tempus futurum spoponderat, solenniter' caneretur. Atques Salomonem, non Vero Daridem, ut nonnulli ex Hebraeis . Putant, hocce Cantacum composuisse; probabit iacit cum occasio, trum Etiam id quod Vs. 8. 9. et I O. Continetur. Usurpatum enim fuit a Salomone incelebri illa precations, qua, ut resertur a Chron.
713쪽
vit. Cetarum et in dedicatione tompli secundi carmen nostrum usurpatum suisis, ostendit hoc, ipsum, quod XU. illorum carminum , communi ,γς titulo insignitorum fasciculo insen,
I. Indhcitur primis carminis Verfibus univorsua populus, Deum obtestans, ut declaret se memorim esse Da. vadis omniumque ejus sollicitudinum in isdoro desiderii ingentis sui, quo expetivit templum Jovano cultui sacrum. condere. Tribuitur hoc Iaudis Davidi solum, quod do quaerenda templi sede suerit sollicitus. enim Dariis di per Dedm licuit templiim extirnere, ni constat 'ex uSam. Vis, 13. I Paral. XvII, ia. In persona universi populi haec verba dici, Illud persuadet, quod inseri Va. 6. 7. in numero multitudinis dictum est: auἀν- ,
io Varidi omias afui estis, i. e. omnem recordare Iaborem et, sollicitudinem, quibns se ipsum adflixit. It tui paene collapsi restituendi causa, cui etiam omnia heruilei sul Iaboris praemia consecravit 1 Paral. VIII, II. Damiri memento stat. in bonum; sic verbum cum Dativo personae et accusativo Tei construitur 'ri. XCVIII, 3. J Exod. XXXI, 13. Levit. XXVI, 45. - avest infinitivus nominascens Conjugationis Pybal, quam via de Ies. LIII, 4. Pr CXIX, i. coli. ibid. Va fio. 6 a. et a Parat. XXII, 16. Alexandrinus τῆς
diris of- reddidit, quasi pro legeriti m Detudius autem pietatem ac xeligionem Davidis videtve intellexisse. 'Ceteri vero interpretes omne. . tiam naintexpretantur, velut Aqnua, κακουχίας, Symmachus κακ εως, Chaldaeua βyma ora elo.
714쪽
ὶ a. His quatuor Versibus deelaretur Davidis pietas oexeligio. qui jurasset et vovisset, se tempIi Ioeum, quemihineet Deus destinarat Deut. XII, 50, q-psiturdio, d neo reperisset. b. I. non quod, ut aliqui faciunt, Ied qui .ertendum est: David qui juraDie eis.
tibvr oue ui Iacobi, quem Jacobus omnipotentem suum Deum dixit, e. c. Gen. XLlX, a.. Jacobi autem potiua quam ullius alterius Patriarchae mominit, quia hie erat ceneris totiua et duo iam tribuum proximus auctori , . 3. Sequitur jurisiurandi et voti formula. Suba diendum autem est hujus versus isitio ut infra Va. I. 13. - N IN uN Si introiam scit. sic mihi saxit Dev.
LXXXIX, 36. et ibi uot.) i. e. non ingrediar. Una semientis tribus hisca versibus continuatur. Votum autem, . quod sequitur, non ingrediar ιMernacurum domus macta phrasi ex usu veterum diluinta, qui in tentoriis habit
Iectum, fratorum meorum . nec concadam somnum oeulia meis . aut Pa ebria meis dormitasionem, usqua dum in- Menaro locum, non esse ita, ut verba sonant, accipier
dum, res ipsa et historia docet. Davidem enim, ex quo decreveritatemplum aedificare, numquam domum suam introisse, numquam obdormisse, nemo facito crediderit; nee voti ejusmodi verbia concepti in historia sit mentio, imo historia habet, cum jam habitaret in domo sua cedrina vid. a Sam. VII, a.ὶ, de condenda aede Iovae Da . videm. cogitasse. Significatur vero ilIa .hyperbolo nihil aliud, quam hoc: prorsus non aequiescam. Talia sunt in vernaculo: Don deponam molliter caput meum, et similia; et quae exercent aliquem, ea non sinunt eum qui fuero, etiam quum quiescit. Sio Proverb. VI, 4. sapiana homini sponsione obligato tuadet, ut eo naxu quantum eura at sollicitudine niti potest, is expediro eurote naindoris, inquit, fomnum oeulla ιuia, nequo dormium palmωπε ιuaa. Nou enim praecipit, ne omnino dormiat,
715쪽
sed ilIna consulit, ut omni midio o laqueu sponsionis
quam primuin se curet exlalvere. Quanta autem Davidi fuerit extruendi templi eura et sollieitudo, intelligitur ex his Hiis verbis ad Nathhnem, prophetam, a Sam. HI, 3. Fidorna, Dod ego hassiliam in domo Osdrina, as area mi posva M in madio peltium Τ 4. In versione Alaxandrina Versus nostri interpreta. tio 1egitur haeo: at δώσω υπνον τοῖὸ οφ θαλμοχ μου, και τοῖς βλεφαροις μου νυσταεγμον, κροὶ ἀνάπα-ν το ' κρο--φοις μου. Quae in vulgata sio reddita sunt: F δε-ro .
somnum Oeia a mala, et pia Mia maia dormitalionam, eo requiam ιe oribus mala. Sed illa Terbae ει requiem te oraua meis ex Theodotionia interpretatione sun idemque explicant, quod praecedentia, σι PHρεισδε maia dormiamionem, idooque in editione LXX., quae .habebatue in Oetaplis, obelo consessa erant. AGELLgua. 5. Verba r irin Y-ChaIdaeus. recta fio explicavit: πιν dum μυ--o locum ad Maz candam domum Scino Miarii
vo-inis Pluralia , Babisationaea ponitur pro singulari, per euallagen , unum enim ruit et tabernaculum et templum, ut a Parat. XVI, tribua Benjamin, ut Genes. XX vlu, aio inlisa, i. e. uaacum. s. Dissicilia locua, qui in rpretea mulium axereuit. Atquo primo quidem dissentiunt , quo pertineat pronomen . seminei generia verbis haucis et hare tu Qxum. Jarctiva I audiendum censet na di nuces, nuntium Maraum, Ki initia ' aan , Sed Miuam gloria.. s. gloriosam Io-ivae super arca praesentiam. Alii 'ν, oream, quod n men, ein saepius masculinum, interdum tamen seminia. tium est, ut 1 Sam. Iv. 17. a Parat. Vlia, Ia. Alii raruelius 'ad n azein reserendum putant, non obstanta riuuiori divorsitata, dum ad sentum in constractione respicitur,
quemadmodum Hos. X, 5. Dper eo, vitulo suo, quamvis P haν praecesserit. Cf. Seto a nar GH--υ. Ania. σι Syno. p. 369. 373 Sed maiorem die evitatam in t
716쪽
creat Ioctorum tque mentis Nam n sis quamvis notum si esse nomen Bat λεηki vid. Gen. XXXV, I 6. I9. coli. XLVIII, 7. Ruth. IV, II. Mich. V, 40, tamen quo sensu noster dicati auditanino iuvid seiLtabernaculum Ephrotas L Bethlehemi esse, obscurum est, quum nusquam in V. T. libria historicis memoriae sit proditum arcam sive tabernaculunt sacrum Bethlehemi unquam, collocatum fuisse. Κimchius existimavit reseres hio per mimesin verba Davidia, quibus de reperto, quem quaesierat, loco sibi fratulatus fueriti mea, tuquiebat, audii us olim ex majoribus natu in Ephrina, urbe tria, futurum esse, ut Iocus eligatur, quo Jovae sacra-xitim perphino sit mansumun; ecce nunc tandem m-M-mua illum in eampis I -- , hoc est, in area Ornanis, Jebusaei, sylvoso loco. AIii interpretantur Ephrataeam. 4. a. Ephraimiticam regionem ut rixana, pater Samnina, Levita genero, sed patria φω rimi a dicitur
a Sam. I, 2., uti et deroboamua rex, ex tribu
Eptimim oriundus, a Reg. XI, 26. , in qua Silo urbasia suit, ubi area substiterat 349. annis vid. Ind. XVIII,3 i. XXI, a9.-1 Som. I, 3. ν nomine autem indieari putant urbem a Iocis . sylvosis dictam Δ''vr nrnp, quo Ioco arca per Io. annos morata fuit, I Sam. VI, ux. VII, I. I. Horum igitur plerique sensum laetanthuno in modum: quum percontabamur olim, ubinam esset Sacrarium Jovae, audiebamus, illud esse in Ephrai-mitica xegione, i. e. Silunte, ubi autem ex 'o loco trans- Iata fuit, quum eam alias quaesivimus, reperimus eam in Κiriath - Iearim, et sic e loco in locum migrare cogebamur, ut douae debitum cultum ex illius praeseripto a=hiberemus. Nunc autem, postquam illiva domiellium stamiter constitntum est, a ccedamua pie et religiose ad ια-bernacula Domini, cet. Vs. 7. TILINotus in Disqui . p. 158. seqq. nomine Ephraimi dis designari eenset x
oonom, ubi rost infelix proelium eum Philisthaeis area fama et amissa est et sam. Iv, 3 -i8. . eampia δε -
717쪽
vero agrum ADt-h- Ioarian inter et μα- Sem inter, ieetam, nobilitatum strage aliquot millium hominum, irreverenter ad aream assuentium cI Sam. Vt , I 6. a 9. , indeque Κiriath -Jearim deducta est. -Εxsultat autem ua..tea in sui temtioris felicitate, qua populus Duebatur, quod arca non amplius huc illuc vagaretur, sed stabilem tandem sortita esset locum, quem populus sine mortis sommidine aecedere potuiti uue enim vatem digitum intendisse patet, quia meminit non ipsarum arcae mansionum
suo stationum, non Siluntia, sed regionis Ephratae, ubὲ
Israel adverso proelio Victua et area eapta ruerat; non ipsus urbis δε--, i. e. nemorum, sed agri nemorum, illius nempe, ubi Deus, ob irreverenter inspectam sacrois sanctam arcam, tot myriadum stragem edid erat. Siequorea tristes tegit verbis concisia et tennioribus, animos I eorum tantum notatione ad eas revocans. Eoo igitur dieit populus: quanto nunc sumus seliciores, quam quidem antea, duris illis et calamitosis temporibuat olim auia diabamus tuam caream amissam in Ephraimitide, et reduetam MDeniaborantia prope Κiriath -dearim, in planiato tua nemoresa, et utrobique non sine severo Dei in popu-Iam judicio. Quam sεbilis erat temporum illorum conditio i quam dehonestata religionia Lacaesi cum arca se deris huc illuc vagaretur, imo ab hostibua eaperetur. Nune vero Deus tandem sibi elegit locum perpetuo habia
tandum; nunc porta nobis est accedendi et libertas et duria. Alii Ephrasas nomine non tantum urbem Bethlehem, vero etiam lotum iIlum tractum inde ab ea urbe usque ad Hierosolrmam appellatum' olim opinantur neque enim Bethlebemum inter et Hierosolymam spatium plus quam sex milliarium Romanorum aberat, vid. RE-L Nnx Piacias. p. 6450, adeo ut et Moria mons, quo templum erat exstructum, Ephrataeae regionis nomin. eomprehensus suerit. Qui hanc sententiam amplectuntur, negant eommemorari hoc Versu Iocos eommorationis a
ea. antiquos Silunio at Κiriath - Jearimis, sed putant re-
718쪽
lponsionem tradi ad desiderium, quod in versibiis, qui
praecedunt, expressum erat, ita ut designetur hoc Va. Sterminus, quorsum se venturos gaudent Israelitae pii tri. . , qui ipso locus desuribatur tum generalius, quod sitan regione Ephrataea, adeoque prope Davidis patriam, Bouilehem, tum specialius, quod sit in agris Ay aa, i. e.
in monta Moria, qui mons hoc nominis eo tempore habuerit, quamquam nobis non satia constet de hoe ipso. Sionem vero intendi, manifestum esse ex M. Id. va ratione VENEMA hunc locum explicavit. Nimirum Israelitas, qui in hoc Versu loquentea indueantur, dicerer votum illud Davidis, quod inde a Versu u. allatum fuerit, Salomonem impIevisse: audiMimalla, in nimirus , in quiunt, scilicet id, quod David se inventurum voverat. Meminini enim generis pronomen. Verbia assixum, vel pro neutro positum esse, ut saepe alias, vel ad nnaaevraferri vid. supra . Verbum audiendi respiciso ad nunis eios a Salomone missos 'd convocandos Israelitas ad illam solennitatem a Chron. V, 2. Ubi vero haec Perceperant Τ In Ephrata et agris fimo. h. e. in locis propiti. quia et remotis, cultis ἐt incultis. Ephratam s. Bellit hamum poni Mel pro locis vicinis; Mel pra fertilibus signifieat enim summam fertilumem, vid. SIMONI Onomasio. F. IV P. 187. , in oppositione ad agros fiasino, quibua regionea incultae, praesertim Libani, sint i tolligendao. Hoc forsan Chaldaeua voluit, qui aliorum hujus versus hemistichium se reddidit: hari, is nurixis. - ,xet lati, 'ei in M,animus .am i agro B arum Lisani, Mi ora m pGrea antiqui. Nobis quidem oetelia omnibus Titingit praeserenda videtve hujus Ioia interpretatio supra allata.
7. nN II Eamus ergo. Exhortantur, se invicem Israe.1itas ad solennem Ioci saeri, jam divinitus definiti, frequentationem, ut .aes. Il, 3. Zach. VIII, ai. . Alii indieative: adibim itaque et inreM--, ut spem sibi mutuo saetant Israelitae, venturos se in posteruin esse ad Io.
719쪽
eum certum et sxum, in quo eultua Iovae sit oelebrandus. π n, A risimus ad Dabiarum pri umajus, i. e. coram arca sacra, oui pedes imponere vidotueis, qui insidet alia Chetabinorum, luper area expansis, vid. PL XClX, 5. a Parat. XXVill, a. des LX, 13. AMDmplum scabelIum pedum Iova. 'appellari existimant, respectu coeIestis solii, cui Deus insideti8. ηnn an, n nr nn p Surge, Io , aδ cum ρυ-
euas occupandum. Mutavit formulam Mosaicam evoineationis Num. X, 35., quum non ad migrationem, sed a ndam fixam et stabilem arcam evocet ex eo Ioco, in quo dum templum conderetur, interea substitiL Hune et duos
Versus, qui sequuntur, Salomon solenni illi precationi, quam in dedicatione Xempli, post illatam illuc arcam adhibuit, totidem sero verbia Inseruit, vid. a Purat. VI, 41.
Area risoria tuί, i. e. potentiae et majestatis tuae symbolum. Hoc nominis nusquam alias arcae tribuitur, nisi loco ex nostro Psalmo desumto a Parat VI, 41.; alias communiter dieitur circa foeHeris, arcta
Dai, et semel arca fanetitatis, a Parat. XXX v, 3. CLPs. XCul, 6. Auxandrinus nostro loco si κrβωτοο τούάγια τριαρτός σου, et Vulgatus arcam sanctis Itonia tu , sed a Parat. VI, 41. η κιβωτος τῆς posuit. Jarum, inquit Agellius, Minter utrumque interest. Nam in Paralipomm. quasi materiam sanctifieationis et lavdiqfortitudinam, posuerunt, nostro loco ipsam laudam; famis
scationam enim pro Veneratione ao laude posuerunt; laudantur autem rea sortiter gestae. Ergo quum arcae ,
causa multa sortiter gesta essent, ut dordanis trajeetio Got IIIo, ut Philisthaeorum pestis et lues, ut ido remaoram dejeetio a Sam. V, 7. , merito et area fora Pudiania voeatur, et sancti asionis. Utrumque nomen, quia rea eoniunetae sunt in Cantico uosis Exod. XV, u. conjunctum legitur t forti do mea α ι-ε mea Dominiast f
720쪽
s. Mesrdotes tui induam Iusiliam Saeerdotes et Levilae portarunt aream, qui assuerunt tum, cum ornatu suo. His igitur precatur Verum et internum venatum, ut caste religioseque praesint saeris Jovas in nova aede Sionica. Sequena aulem hemistichiam,
se pii tui jubium, non Levitis tantum, sest toti populi bene precari videtur, ut piorum sacerdotum sit populus pius, qui gaudφat et laetetur pio cultu, et fruetus hujus percipiat. Sunt enim 'Vo . II, quoa benignitate sua complectitur, et benescita suis asscit. CLPs. XxX, 5. CXLIX, r. 9. Alii tamen de solis Levitis, quiaum erat cantare et psallere, piorum nomen capi aut, Chaldaeo auetore, qui sio reddidit: 'Nr,1 Hv et Larisas fanGi tui laudas canant super obtalionibus. OIllud, quod a Parat. VI, 42. , ubi hio Vorsus ponitur, non jusurim privi, sed saliuem nunes' induci dicuntur sacerdotes, et in hoc eodem Psalino Vs.16. t fucerdotea Miam induam fatuitari cum ), Permovet, ut conjici possit, idem estis indui DIMem, et indui ju- si iam.. Salviam vero indui idem e G puto, quod pro
salute atque auxilio praestito gratias Deo asere, ac Deum Iaetis vocibus attollere, eoll. ΡL CXVII, 15. Si igitur hae Iaetae acclamationes, falcinia vocea dicuntur, et incldui salutem est ejusmodi laetis vocibus selutem a Deo praestitam testari, , eadem ratione indui justistam erit rea justo veI cIementer a Deo gestas alacri voce laudare. Hano sententiam confirmat, quod sequitur: M sancii tui exultant. Maxime vero hoc probat locus Jes. LII, IO. -- asia anima mea in Deo meo, quia induit ma Desimam
sis fialutis, indumento fusilisa ci eumdedit ma. ubi pro indumento jussulas Lx X., ut pseritissimi viri, qui non verbuin verbo, sed sensum redde