Ern. Frid. Car. Rosenmülleri, teol. ... Scholia in Vetus Testamentum. Volumen primum undecimum Partis quartae psalmos continentis volumen tertium

발행: 1823년

분량: 863페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

741쪽

i. Adia di 'ri: by Aa flumina Brabianis, non urbis, sed regni, per quyd dispern vivebant. Flumina igitur illa sunt Euphrates et Tigris, item Chaboras, Eaecb. I, 3 . III, I 5., et Eulaeus, Dan. VIII, a. - Fluminum me lio forsan eo pertinet, quod synagogae apud numina condi solerent, quia dudaei obstricti erant ad manus suas

ante preces abluendus, illa Vero puriores aquas subministrant, quum alia aquarum receptacula. VITRIN-o A aes Synagoga vest. L. I. P. I. Cap. II. P. 21. et a M. u. n. MorgEni. P. VI. No. IBI. P. u6. seqq.

Unde et prophetis in exsilio degentibus visiones ad sa-mina obvenisse legimus locis anto Iaudatis. Mouis mentio ostendit, non tam de patria, Palaestina, etsi de hac etiam, quam de culta et loco cultus divini doIuille exsuIea pios illos musicos, praesertim sani Sionici.' u. Quod citharas fuas ad vicinas numinibus istis italices so Munt ius endi , significant suspensum musicae

usum: organa musica, Deo consecrata, otiosa pendebant, Nec de more ad ea canere potuimus, sed tristem vitam in luctuoso silentio transigero eoacti suimus. In medio ejus scit. Adia pro sinplici na, in ea. Cithararum, n ' a , alias in solemnioribus gaudiis usus ordi, Genes. Xx XI, a7. 1 Sam. X, 5. a Sam. VI, 5.; unde earum cessatio ingentem et publicum luctum iudicat, ut des.

que populi, et cultus etiam restituti in templo pristini, eaque occasione illos haec commemorasse de Veteribus calamitatibus suis. Onasi dicerent: isSit laus et gloria Deo, qtii haec nobis restituit, ut Musica nostra iterum recte uti possimus: Erit igitur hoc vivitiarum et Muscorum illius temporis Canticnm, quo ipsi, a Ie, arcam exceperunt, et templum no una Conseurarunt, vel sundamenta certe huius. Hunc Psalmum metria theodiscis elegavior reddidit annotationibusque explIcavit C. G ut L. I u aT I, in libro a se edito, cui b eo est epigrapher National GUAugo ἀ- mbractor , Marburg, 18Ob. 8. ε

742쪽

. 184 si Scholia in '. CAXAVIL

IS. Hoc tamen loco cithararum mentio haud dubio ha τυνεκδοχιati, pro organia musicia omnibus Musicorum s Crorum, quae ex his verbis apparet eoa secum in exsilium, ut supellectilem artis suae, asportasse. 3. Particulam 'Σ multi quia transferunt, quasi ratio reddatur, cur Iacra instrumenta e manibus deposuerint, hac sententia: suspendebamus organa ista nostra, ne necesse haberemus increpara ea, aut qui quam noa ad hoc urgeret. Sed sic etiam averti hoc non potuit. Praestat igitur; 'a h. I. pro quumr, quondo, C. Pere, ut Exod. III, ut Num. XXII, 22. 2 Parat. VI, 28. Iocisque aliis pluribus. Ita lamen haec dicuntur, ut ap- Pareat, occasione organorum musicorum, quae sic otiosa pendere viderent; Babylonios postulasso, ut illa increparent, et accinerent aliquid, etiam curiositate aliqui, ut audirent externam Musicam. Sic ab A tandro cui vas seminarum jubebantur suo ritu canors in Iudis,

inconditum et Gδhorrctus Peregrinis auribus camm, ut u n T I v s resert Lib. VI. c. I. --sensu convenire cum qui cutiυos nos ab serant, dubium esse nequit, sed quid proprio illa vox signiscet

variae sunt variorum sententiae. . dARO HI ab , in nivit, di ,3 n eos qui insanirent, qui insanorum mora sese haberent erga Israelitas notare existimati Alii a qui nos ululiars focorint, ululatus nostri auctores. Alii a Fn, tumulus, cumulus Ios. Vill, 28. Jerem. XLiX, a., contumulatoras nostri. i. o. qui urbes nostras in Δ', , cumulos et acerbos Iapidum Tedegerant. CL G Tacatant Ariversaria Mifectuansa posthuma C. xv III. p. 627. ChaldaeusN DI, MAractaeatores nostri, quasi sit pro mutato vi in n, idiotismo Chaldaico. Arabica dialectua

ollert tam partit, Perdidit, diruit, Eoiscit, δεδυσφ

743쪽

jug. -nxit, manu duxit. Alii radicam hin esse putant, ejusdem signifieationis cum cliteris ri et di permutatis, cf. Se itur. T NAII Clia' Dia&ctor. p. 241. et 3IM, Arab. pro , longus, remotus fuit, in II, et IV. Conjug. aelongavit. Quod idem sorsan spectavit Alexandrinus, qui οἰ ἀπαγαγοντες reddidit, quem sequutus

Vulgatus, qui obduxerunt nos, et Syrus quod idem significat, a ἔ- Certe hoc ipsum voci quod praecessit, optime congruit. Vetus quidam interpres, cujus nomen ignotum, οἰ καταλαζονευομενοὶ qui arroganter se gerebant a frius nos, vertit, forsan ex significatione Chaldaici b, n, exaltarit, in GLιum Iustulit, quod, ut Hebraeum ridia, ad ostum et Elmιionsm animi sit translatum; quae est conjectura nequa. quam improbabilis Dathii in Nota ad Psalterium Syriae. h. I. - nricvi LG titiam, i. e. Iaetum aliquod carmen sibi aeeini postulabant a nobis, qui exclusa omni penitus laetitia nihil poteramus aliud, quam fetui vacare, et ita lacrymis vitam degere. Verbis, qnae sequuntur, Chaldaeua recte dicentes, praemisit, atque heno reddidit ira unum do itatis canticis, quas in Siones dixistis, scit. qualia inemplo cantare solebant Amos. VIII, 3.). Neque enim, quae aliquorum est opinio, ut novum carmen pangant panegyricu , aut θρηνοπικον, aut alius generia de tempIo et patria vastata, postulare Babylonios, sed lacrum aliquod carmen, ex veteribus illis suis Sionicis, ostendit exsulum Tosponsio, Versu proximo, ut sic illin&Itarint non captis tantum, sed Deo etiam ipsi et cuia iai Hua audaico. 4. Tum pendet enim hic Versus a 'a, quum, quando Vs. 30 nos sic contra; quomodo exsules nos et canε- remus, et consecrata Jovae Carmina accineremus in terra i=eregrina, ad externos, et a cultu Dei nostri alienos

744쪽

' a 'v'N v terra alienigeni scit. populi, Vel Pre egrini scit. Dei, coli. Genes. XXXV, 2. Jerem. VIII, a9. 5. 'a'n' rizon 'ri 'IN ENJ AOinnes nostri interpretea in secundo membro ellipsin statutini: δε oblictis fuctro tui, o Ierusalem, oblisi atur dot ra mcta, vel fui vel artis chordas pulsandi. At Chaldaeus nullam agnovit ellipsin; aecepit enim rizaen in secunda persona, ac vertit: δε obliviscor tui, o Ictrusalem, obliDi erct fimo obliviscar JMxteras mesias. Eodem sensu AlexandrinuM - νσθείη ν μου, Vulgatus: Oδlivioni detur dextErra m a. Legisse videntur in Niphat, aut sensum expresse-Tunt; idem enim est, oblivi ero Materias meast, et Obl

vioni destiar dextctra mea fi L u D O V I c. D R. D I E V. Sed non capiendum ella secunda, verum tertia persona,

docet pa R, Versu seqv., cujus eadem est ratio ac hujus. Quod jam Syrus videtur intellexisse, qui versum nostrum

Si obliviscar tui, morosostma, obliviscatur mei dextera m , i. e. , ut recte explicavit Dathius in Noti ad Psalter. Syriae. h. I., non amplius munero suo langatur, Iuxetur, aut lorporo corripietur. Ita ad ripaen subaudiendum est suffixum primae personae eX proximo quae ipsa ellipta et infra CXXXIX, 1., cujus exempla plura vid. in GEsENII Leshmeb. p. 734.; et verbo Cum sustixo in priori hemistichio omnino respondere debet in altero similo 'an Un. Bene quoquo sic huic Versui congruit Versua 6. Ut similem phrasin Dathius I. c. attunt Ioeum perquam ambiguum Iob. XXVlII, 4.3an 'au ti'n2ςa, cujus tamen haud dubie plane alius est sensus, quam nostri. Rectius sivilia imprecationis formulam allegasset Iob. XXXI, 22. Sca uia mea aB humero docidae, et brachium meum a cannra decidat- Sunt, qui omistam opinentur nominativum ut Ps. XVl, a ., hoc scilla: obliviscetur anima mea GaIsraσ

745쪽

Scholia in V. CXXXVII 1849

mctact. Il. e. obliviscar ejus. Ita Sion n in Oh risu. ad Anal. st Synt. mbr. p. 4 Isi. not. Eodem modo nostea 'orba videtur Chaldaeus aecepisse, cujus translatio superius in Ludov. de Dieu nota est at Iata, emendato tamen errore ab iIlo commita in vertendo scio tamen, annon prior interpretatio sit praeserenda.

Simile huic Ioeo est illud Nabegae Dhobianitas in carmine, quod edidit nae Saoy in

Numquam commisi quidquam, quod is dolo rct usso rest; sin aliter, no mea manus sagellum meum mihi tot res valescit lG. Iri, pa Adhaerescat Intui meso lingua mea, ne sari possit, multo minus canere, ni msminctro tui, si, dum hic captus sum, dos-derium tui in me desinat. Agixum secundae personas ad 2 2 N Chaldaico more cum ' paragogico, ut Ps. CIlI, 3. Vs, 7. --hv Si

non Hierosol)mam a cende s secero βρω ca ut lastitias meas, . e. napra omnem Iaetitiam Ineam, s. pro Iaetitia mea maxima et nobiissima; si non pluris fecero recordationem urbis patriae, quamVis eversae, quam summa, quae mihi in exsilio obti risere possint, gaudia. Alexandrinus: ἐαν μi προαναταειααι τὴν 'Ι ρουσαλ D ώς ἐν ἀρχη τῆς ευῖροσυνης μου, et Vulgatus: A non Praes- o ctro Ictrusalem in Principio laetitiae mesas. Chalis datea hujus hemistichii interpretatio in BibIlis Buxtorsianis ita sonat: n 'ri 'ν ω ἡν Indri p'dN N: PNo 'aenei Si non G cendero Isocro m moriam δε-cusissem linor Princiρio gaudii domus servorum

746쪽

meorum. Sed paullo aliter in Polyglotus Antuemiemsbus Iogliner zU- 'a Αωvel Anx n 'ri Nisi a cenaears secaro Ieru iam ει -- moriam honiam in PrinciPio costuum minifrorum ma rum Deo tribilisse haec verba interpretem illum a Pareti h 7. Ex commemoratione indignitatis existit impreeatio Edomitia persidis, et Chaldaeia victoribus. nin' 'b di v N 'N 'II, Mem snto, Da, fliis Edom Dil. in ira tua; ut ulciscaria in eis, ut Ps. LX xlv, i xa. diem Ictroniam i. e. quo urbs ea diruta fuit. ἡ . h. dicta fatalis L exitii, ut Ohad. Va. Ia. PL. XXXVI l, a 3. Job. X vlII, uo. Erant autem Edomitae consanguiuei Judaeorum, quum essent Elavo oriundi, qui fuit frater Iacobi, qua do causa et parci eis Jova jussit,

quia in occuparent terram Canaan Israelitae; et hi tamen eum ChaIdaeis non tantum se conjunxerunt adversus conis sanguineos suos, sed etiam incitarunt eos acclamationibuasuis, non socii et administri, sed lubae instigatoresque crudelitatis, vid. Mech. XXV, 12 - 34. Obad. IO. seqq. Jerem. XLIX, 7 - 22. Amos. I, II. I 2. Sequuntur erudeles tuae voces, quas Edomitae adversua consanguineos suos usum parunt: 'Σ 'ν 'v'n'' Uisn Dicenι et nudatri nudatas usqua ad fundamentum G cta, scit. urbe ἔ Omnia diruite usque ad Iundamenta, ut solum nudum relinquatur. Est enim 'ν imperativus conjugationia HV, a verbo v, nudiavit, estque posterius, ut Ab--ΕDa monet, M DI, i. e. accentum habet in penultima, ob pausam, ut Ps. XXXVII, uo. , unde et prius necessario sit penaculum. CL N. G. Senno EDERI Insiit. L. mbr. Reg. CLXXVI. a. Alexandrinus: ἐκκενουτε ἐκκενουτε, vulgatus; εα-Gnite, Minanites, Chaldaeus: N Ustat' viastiate. Syrus:

Mnate, id est, omnia solo aequate, et in Planitiem redigite

747쪽

digito; ea est huius verbi significatio in lingua Aethiopiea, de quo pluribus egimus ad Jud. XX, 34., tibi

una doenimus reete a donathane translatum sytrinitis Giberam Porro ina 'tu Hieronymus ad verbum: tiacytis rata sun mentum in ara, quod obscuritatem non habet, si in m conjungatur. Cum complanoem Junius, sequutus Targum fria Nomnφη quamdiu , funaeamentum erit in eo. Praefero τους LXX. qiri simpliciter habent εως τῶν Θεμελίων αυτῆς, ωqus ad funaem menta Hus: n enim saepe Genitivum format, ut o nubn M, te oribus angustae, Ps. IX, Io. et alibi, quod quidem clarum est, si ex more subintelligas, ut sit pro 'rasN tiscytis ad fundamentum quod est in ea, id est, ejus. 8. Babyloniis exitium imprecatur ita, ut bene pre-eetur ei, qui sententiam decreti divini in eis perdendis sit exsequuturus. bdia na O UM Babes, i. o. Babella incolae, quippe urbea et incolae sunt naisIta soli velut furas aut Glumni, patria vero, L lacus nativitatis veluti mater, cou. des XLVII, 3. Jerem. XLVI, II. LI, 33. Zach. IX, 9. Frequenter phrasis illa ita 'usurpatur, ut signifieolur urbes et regiones ipsie, quae hisee nominiatius nuncupantur, ut lium. XXI, a5. Εκqeb. XVI, 3 a. 46. XXVI. 6. Vocem pleriquo interpretes passive capiunt pro Participio PauI, veriuntque vastando, i. e. d vastationi devola, ni saepiva verbum praeteritum Proeerto futuro ponitur, veluti dad. V a'. des. XIlI, 19. Jerem. IV, 3o., et participia Exod. XI, 5. quis Adsbit , don. I, 3. nNa, et1 turum. Cf. STona II Ob-δε Mi. p. a 34. Quod idem spectasse Alexandrinus vide tor, qui ταλαίπωρος reddidit, et hinc Vulgatus, misera.

Becte vero LUDO VI cus DE DIEM: AMaxim o arridet Thargum, qui accive vertit de rues trix, et rasa

eris addendus erat Syrus sillo Doliatrix, et Symmaehus, i λνστρὶς l. Estque nomen formae Chaldaicae. Chaia

748쪽

Chaldaei enim et Syri nomina aetoria sormant a Bononi Tal interponendo Vau inter secundam et tertiam radicalem; a Benoni ,2H formaut in es' a 'I'ducrens, Euctor, sic a 'Um, vastans, m vi, vestator, foemin. Vasatrix Pluris hujusmodi sermas vid. in C. B. M μCHAEL Is Luminn. Syriaco. g. XXX. in Sylloges Commentati. ractologg. Vol. I. P. 224.39. Bene sit ei, qui abreptos parvulos tuos illidet petrael Eadem imprecatio adversus Babylonios des. XIlI, 16. I 8. CL de hae victorum in devictos immanitatera Reg. VIII, Ia. Ηos. XIV, I. Nah. III, Io. Iliad. XXII,

749쪽

PSALMUS CENTESIMUS TRIGESIΜUS OCTAVUS.

ARGUMEΝTUM. Summis laudibus extollit Dei erga ta benescia, quippe qui sibi opem ejus imploranti numquam

dosuit, sed semper invictum animi robur suppeditavit; hortaturque orbis terrarum reges, ut et ipsi Jovao laudem tribuant, ejus facta ac immensam gloriam praedicantes. Postremo concipit certam spem ac fiduciam in Deo adversus quaecunque discrimina, Precaturquo Deum, ut pro sua perpetua benignitate se lavere ac curara numquam desinat. Quum Davidi inscriptio hoc carmen tribuat, conjectura est interpretum non Contemnenda, odidisse regem illud, postquam, Iuperatis multis aerumnis ac periculis, Sauleque mortuo, ad regiae dignitatis fastigium esset evectus.

I. ti'n'N 'II Coram diis, i. e. coelitibiis, i. spieit hos superis, os 'Ps. XXIX, I. et ibi not. Alii: eo in His-scit. aliarum gentium, quod explicant: in vitia diis salsi. omnibus. Alii; coram magnatibus, s omnibus regibus

orbis

750쪽

1854 Soholia in o. cXXXVIII.

orbis terrarum eadem sententia, quae G. 4. , quum dAn his et de magistratibus, deque dignitate . praestantibas viris usurpari constet, e . not. ad Ps. LXXXII, i. Denique sunt, qui Deum vertant, et arcam Dorum intelligendam putent, quae per metonymiam Detis appelletur, quod eum repraesentaret, qoll. Exod. Xul, 33.

u. n ril ENJ Quod si vocem An n Davidea usurpavit, eum grandiore verbo tinim esse apparet, quum tabernaculum tum esset tantum, sive Siotiiacam, sive Cariathicarimicum. Sensua est: supplex saeiam' pre a tabernaculum tuum versus, in quo area tum fuit,

eoolum intelligandum existimant, quod aliatii sanctita-ιis Iovianas nomine Pr XI, 4. et Ps. XVIII, 7. nuncupatur. Verba, quae sequuntur, ADU ba hv n, 'a' --2 non unam serunt interpretationem. Κimchi putat hie esse synchysin s. transpositionem, ac dici: mcgni Foesti Dyor omno nomon ovum reloquium tuum, Pro, magnis si 'fumr omno ctloquium tuum nomen tuum, i. .. celebre reddidisti apud omnea gentes nomiais tui sa-mam, praestando quicquid dixeras ac promiseras. Proserisimilia trajeetionis exemplum 1los. VIII, I. Me invoca-δunt, Deus meus, GO Oυ ua te, Urori, pro Μs immoevibunι Urori, Deva meu3. Beserunt Ahen-Εsra et Κimchi, esse, qui exponant ut asyndeton, quoniam magni asti DPer omnia nomen tuum, et eloquium ιtium. Besellit hos Aben-ΕDa ex eo, quod ,3 in omnibua exemplaribus habeat Camea chatuph, non Cholem, id est, conjungatur per Maceaph cum sequenta nomine, ita ut ab eo divelli non debeat. Abenis Esra sic in te pretatur: quoniam mogni casei tu er omnes nom ntuum, id est, super omnia alia tua nomina, dictum tuum, i. e. proprium tuni illud numen critin ), quod ipse Mosi dixisti quum antea prorsua esset igitotum,

. Mod. III, 14. 15. Quae expositio subtilior Est, nec ad

SEARCH

MENU NAVIGATION