Michaelis Angeli Chrysolii De principe liber unus

131쪽

Livius. saepe scribit Iin 1 Non in regna Pop. Rom. sed in libertate esse ; & Ta

citus sa : Urbem Romam ab initio Reges. habuere; libertatem o confulatum L. Bruarus instituit . Cicero autem dixerat 3): Aut exigendi Reges non fuerant, aut Ple-hi re, non verbis , danda libertas ; unde

& Livius alibi quaerit, vir EF ne Populus Collatinus in sua potestate 8 Quam

obrena cum Pop. Rom. nemini obnoxius, liberque esset, jure poterat eamdem Summam Potestatem aut totam, aut ex parte in alium transferre, ius nempe perpetuum semet regendi, qua Populus erat,

alienare sue) ; cum ea sit proprietatis indoles, uti Aristoteli placet' σ), οταν

os alienandi taliud autem, nisi fallor, Pop. Rom. interest aliumque Populum, qui Summa Potestate non fruitur ; quod hicce nequit , neque per actum negativum Summam Potestatem alium eo edere

Dimiti

132쪽

IO Inon habet: Pop. Vero Rom. . nes , quem iamrnm erat Reip. regimen

Duraque , potuit saltem indirecte , se ab Imperio abstinetuo , alleuationi cuidam praebere locum ,. 'uae tu i. patiendo , poneretur unios dominatum. ς' quam quidem alienationi. -speciem Iurisconsultis Roni probisi etiam , intelligo . Profecto, patet ex a Paul λ et eum quoq- lienare, qui patitur Ius, uum ab aliero usucapi , nec non, qui, non utendo, Muisit servitutem. xI. Populis it qψe . Romanus. eQquod passus est', Sammum Impertinis 'Augusto iussiρεμ , illud. mihi videtur alie quidem alienatioae, de iure To Raanam decessit , quod Augustus subito ucchpavit ; ii que *raerari Populo sane poterat, i essed si ius in Iure nempe. O me prς tiari. dicitur, qui vel . iuri suo e renuntiat , . t qui illud in alium: sert. - Age autem via mus , . qui iasy3tur liquem , dimbu . hisce, quos. 4bati . modis de iiure suo decessisse Simo renumiat , qui signo Dei signis de-G 3

133쪽

elarat idoneis', velle se , non Ilelaum sbiamplius fore , certum aliquid facere , quod jure antea fecisse poterat: rransfert autemm alterum , qui signo mel fgnis idoneis illi alteri, id juris volenti ab eo accipere, declarar , vel e fo , non licitum sibi amplius fre ipsi resissere , prour ei resistere jure antea poteraν . Quae quidem definitiones rectissime rei , quam tracto , conveniunt; licet earumdem'definitionum amctor I) alio easdem convertat. Profecto P. R. haec duo simul praestitit, Legem Regiam conde fido ; simpliciter nimirum juri suo renuntiavit, illudque in Augustum trans lit, qui signo etiam idoneos cum in alienatione actus voluntatis internus non lassiciat, ceu Grotius sa) ob. servat illud juris velle se etiam acci-

. pere monstraverat. Transferendo autem

Imperium, P. R. signis idoneis declaravit, velle se non licitum sibi amplius fore , illi uni resistere, cui antea resistere jure poterat . Quae de P. R. Summa praedito

Potestate bene afferuntur, non autem de

134쪽

Io 3 quovis Populo , sive de ditaciata quavis multitudine, quae illud juris non habet . . q. XII. Clare interea . ex hactenus dictis conficitur , Legem Regiam nostraesententiae fraudi non valde suturam . Posito siquidem, quod P. R. Summam in Augustum transtulerit Potestatem , jure potuit illud efficere, at per actum negar um, quatenus nempe a summo Iure, quo fruebatur , abstinuit, ac quateuus passus est, illud Jus ab Augusto usucapi, ex Dei consilio, a quo dumtaxat.Potestas Summa est , Principibus expectanda. Qui nempe Imperium alienat , Summa de Potestate decedit, iuri suo renuntiat, eumque tantum designat , sive per testamentum, sive per donationem, sive per pactum sive per occupationem Imperium transferatur ) in quem Summa conferatur Potestas : Deus autem praesto est, qui eanidem Personae tribuit diam tae. Appbye Themistius ad Imperatorem allinuens s 1 : Μη τρατιωτας

135쪽

so πsimetis, vestrae hujus electionis militer esse auctores , E superis illa f ragatio descem dii e fueris illa Imperii renunciatio,

hominum dumtaxat opera accedeur , perfecta est. Ad rem quoque Augustinus si): Augusto Imperium dedit, ipse

reni c. elegantius autem, magisque perspicue Tertullianus : Inde est Imperator, unde homo antequam Imperator I inde potestas illi, unde oe spiritus . Quae sententia eo magis exemplo confirmatur, quod ab electione Magistratuum petitur. In plurimis nempe municipiis Magistra. rus a Populi ordinibus eliguntur e illi tamen potestatem suam non ab istis consequuntur ordinibus, sed a summo quidem Imperante .,Ubi notandum oppido est, Summum Imperantem hac in specie non immediate , at primario ; Populi vero omdlnes Διαεσως. at fecundaris per ipsam electionem , Magistratibus conferre potestatem . Quae sufficere quidem puto proposita: enodandae dissicultati , quae ex Lege Regia nonnullis creatur; eX qua non Crediderim quemvis Regium devotum cubrorem, alia via expeditius emersurum. CAR H Aug. Lib V. De Civ. Dei Cap. X cI.

136쪽

VII. t J. F. Hornii sententia , de Summae Pote- satis Cisilis cumulatione cum PotestatrDivina ,, refellitur . Id Panthesicum esse, demonstratur . Pluribus autem profanorum Scriptorum testimoniis , ac Sacrarum Litterarum auctoritate, Potestatum, qMem asserit auctor, conis firmatur . Augustini sententiae commendantur praecipue , factumq. quod narrat

Hesrodotus.

I. Quidem cum ad eam propn, mandam saluberrimam sente tiam, quam seu ratri, seu sors mihi obotulit , seu erga Principes debita persuasit pietas , animum acerrimus propugnator appuli; nihil assentatoris me, pro Summa asserturum Potestate, professos 4ntea fui indignum namque mihi visuin semper est; praestanti viro , vel qui ad praestantiam cuncta studet componere , veritatis in prumis studioso,' cujusvis homirns,' vel ipsorum Principum, 'blanditiis & isentatium culis gratiam aucupari. Quamobrem, licet mordicus fluctuantem confirmaverim hactenus sententiam de Summa Regum Potestate

137쪽

ocla Deo primaria derivanda, qua nulla pO- tior est, nullaque Civitati salubrior; imperare tamen mihi numquam potui , ut, quae de Summae Potestatis cumulatione cum Potestate Divina , temere nimium . .

Hornius si) asseruit , ad assentationem bipsa temporum calamitate eruditus a) , animo imbiberem . Proserui nonne, qui per summam impudentiam illud asseret, omnia semet assentari jubens, ut Hornius olim , ipsis quidem stomachum Principibus movebit 8 Principes namque , ut qui divinae magis participes mentis , non eo usque Summaeneorum Potestatis fastigium iextolli sentiunt, ut. ex Potestate Summa, qua pollent, unicus cum infinita Dei potestate cumulus statuatur. Bene scilicet con-ei stii sunt, quid Deus homini quid praestet. Hanc modo Hornii sententiam , quam impudentissimam puto, iam pensare, pensatamque deinde frangere , pro virili aggrediar. Θf. II. I. itaque F. Hornius, uti superius indicabam, , in ter eos, qui Summam

138쪽

IGIceps prosecto est accensendus. Is igitur maximo cum errore posuit , Civitatis causiam non item esse causam Reipublicae oe Imperii fummi: Ciυitatis vero caussam proximam ct immediatam, hominum cta in Civitatem coeuntium esse putavit ; Summi autem Imperii caussam imm diaram esse Deum , qui αμε run Principibus illud conserat. In qua hypothesi iblud sine dubio peccat , quod Civitatem, hominum, ex pactis consilioque derivat . Quod si enim ex singulorum pactis civium inter se se Civitas coalescit, quae sane singulis ipsis majus quiddam est: salsum erit, quod inferius eodem capite asserit , mn posse singulos homines neque mutiitudinem dissolutam, Majestatem, quam non:habent , eamdem in Regem conferre. Est namque milestas , f- Potestas δε- ma-CλUis , morale. quidpiam , , nou En

tas, quae corpus quoddam morole es, sive coetus persestus liberurimi hominum,

si VH. Pin. Lib. VII. Cap. III. f. IV. Ouare Grotio Lib. I. De J. B. & Ρ. Cap. III. i. Potestas Cisilis definitur moralia Cis

139쪽

Aristoteli tib αρκhe I) , communis Iuris fruendi, communisque utilitatis caussa so ciatus. Utcumque autem sese res habeat, quam Hornius ponit'; atqui etiamsi ponatur parumper, quod salsum esse ex su perioribus clare patet, Summam Potesta. tem esse a Deo; illud ferendum tamen haud est, Deum videlicet transcriabo e in Principem jus regendi hominem , quod ipse mi crearianis solus tenet , ita nihilominus, ut Deus pristinum'quoque suum Jus adhuc retineat , ac propterea id per cumulationem , haud per omnimo dana abdicationem , Potestatem Regibus

concedat.

f. III. Ea vero primum Aornio me. cum conveniunt, quod Summam a Deo Potellatem , equidem non minus, quam ille , arces iam ; licet valde discrepet arocessendi modus. Ego namque primario, ut ordo naturae servetur; ipse autem cum caeteris , omni sublato Naturae ordine irepetit. Mihimet porro, Hornis deinde sententia, quae de eumAlatione ex posita modo est, stomachum movet, sicut N

apsis Principibus recta ratione utens lues qui

1 Arist. Lib. III. Politi cap.vL .

140쪽

bene norunt, aera lupinis quid distent uinibus autem rationibus adducor. ut Ho nium projectae nimis criminer impuden-.tiae, jam nunc paucis exponam . Nullas primum equidem eo inficias. um ipsum , cum Principem aliquem , cujus vicaria regendis P mulis utatur opera, administrum sibi in Terris constituit, transcribere in ipsum Princip- Jus hominem regendi, quod solus ipse . ex vi creationis tenet : at Munde nego , Deum , Potestatem suam , . quae fimul cum ejus Natura, quam pervadit, infinita est, quaeque toti Naturae iactae dominatur , cum Potestate , quam Principibus elargitur,

cumulare . cumulationis commentum

si' ponatur, illud quoque poni oportebit,

Summam . Regum Potestatem a Deo peressen/ialem emanationem prodire ,, ita ut

una sit ac indivisa Potestas . Quod procul dubio est panibei Mum. Neque enim si fieri posset , ut Deus ejusque Potes salicui totius Mundi parriculae impertita

per . cumulationem intelligatur ; pugnabit plius, Deum diminamus ejus rationem Μώndo partibus ejus infertam concipere: quod Seneca ea Stoicorum sen-