Michaelis Angeli Chrysolii De principe liber unus

251쪽

22 L

Vis a Deo derivare autem a Populo Quod repetere modo non gravor, ut magis mihimet constem , magisque pro post sententia , quam pro virili aggressus sum hocce tueri libello , constet te. Eioribus meis; quos quam vellem sibi omnes in animum eamdem imbiberes Iam Vero tempus est , ut reliqua pergam , quae hunc absolvant; meque alteri faciant libello, quem meditor, paratiorem.

CAP. XII. Ex Super oribus Coronaria : quae Principe subditis , subditos Principibus maxime

. devinciant. Ea vero clarissimorum Auctorum sententiis roborant M.

f. L 'Uoniam virili hasenus an L mo praesentique adversus Sunumorum Imperantium solito audaciores perduelles, cautam dixi, Summamque eorum Potestatem, Summam hactenus servavi , neque πολε Caitati obnoxiam : operae quoque pretium

nunc

252쪽

nunc omitium maximum facturum mihi esse videor, ne omni saltem fructu v taetrus hicce mihi primus forte excidat lia bellus , nonnulla hic observatu dignissima lectoribus meis siste , qtiae ex superioribus pleno, uti aiunt, alveo, fluunt. f. II. Primum itaque corollarium illud esto . Cum non sit Potestas nisi a Deo , Regesque Homero caeterisque omnium aetatum Gentiumque: scriptoribus habiti sint ρο ΔιοτρεφεK, Deo nati Deique alumni hinc cujuscumque Civitatis populares, Summum Principum sum

um Imperitan, veluti Dei ipsius institu.

tutionem quamdam, summa cum Reli- .gione venerentur , eique pareant obsequentissime obtemperentque in i loco. F cit hic aureum illud Ciceronis carmen ejussa Imperiat sunto', iisque' ti-s modeste ac sne recusatione parento I). f. III. Esto alterum . Quoniam Principum Potestas, ex Dei ordinatione , Summa est, nempe hujusmodi, ut ei actus

alterius Iuri non subsint set ; procul

dubio selluntur, eorumque reiicienda opinio

o Cie. Lib. III. De Leg. f. m. ' et) Grol. Lib. I. Cap. III. S. VII. n. I,

253쪽

223nio est, qui ubique 3c sine ulla exceptione Summam Regiamque Potestatem Populo subiici putant. Falsos hinc animi se tandem agnoscant. Deo igitur a M. praestan tissimum illud Reges coercendi puniendique, si oporteat, arbitrium, permittant. Quare Populo non licet, uti nonnulli putant Vecordes, etiamsi Reges Imperio suo abutantur , illos nec coercere , ullo adfligere malo. Memorabile est hic

insigne illud M. Antonini Philosophi di, Elum: Nemo, nis solus Deus , iudex Principis esse potes I) . Unusquisque autem

Populus, dum res ita ferat, Regem suum eo assetur pacto, quo in Argiva Tragae. dia, Supplicibus, Foeminas illas peregri nas Regem allocutas , Aeschylus testa. tur a).

Tu rei Populi tuque

tota es,

Civitas

Non i) Xiphllin. in eius vita pag. v I. α) Iiusdisi, supplic. ris. suo. edit. H. Steph.

254쪽

si Non judiciis subditus ullis;

se Regni solio fultus ut ara , . se UDoque regens cuncta arbitrio. Insignis est apud Gregorium Turonensem locus , ubi is Episcopus Francorum Regem hisce alloquitur verbis: I): Si γis de nobis, o Rex, justitiae tramites transcendere voluerit, a re corripi potes . Sὸ vero tu excesseris , quis re corripiet 8 Loquimur enim tibi, fed si volueris audis :

si autem nolueris , quis te condemnabit

nisi is, qui se pronuncimis esse justitiam,i Viligis quoque Rex apud Cassiodorum a): Caussa Regiae potesaris Ivernis est appi,

eanda judiciis, quandoquidem illa e coelo petita es, o soli caelo debet innocentiam.

Et apud. eumdem Rex vere ait I alteri

subdi non possumus , quia judices non

habemus.

3. IV. Esto & tertium. Quoniam Summa Potestas a Deo est, di ligat Principem Populus tamquam a Deo coelitus missum, qui singulos sospiliet , pubsicamque tramquillitatem procuret. Pius itaque adversus

255쪽

223sus Principem esto; eumque non diligat modo , at Venerabundus amet secundum Deum , veluti Dei imaginem , Patriaeque Parentem. Apposite Seneca 1 cipes Regesque o quicunque alio nomine funt tutores satus publici, non es miruxxx amari ultra privatas etiam necessitudines. Nam s. fanis hominibus publica privatis potiora sunt sequior , ut is quoque carior, in quem se Respubliba .conbertita Umisquisque autemve Populo, quo bene νadversus Principem debito respondeat obsequio, verset quotidie animo secum He braeorum illud : Nis Potesas publica effer , alter alterum visum deglutiret. Quare apud Chrysostomum legimus Hiisdem

Civitatum rectores essent , feriorem feris

256쪽

V. Quartum tandem illud sit. Quoniam Reges a Deo Populis regundis administri constituuntur; nihil antiquius nihilque jucundius Principes habeant recta Populorum gubernatione , eorumque, quO- ad fieri potuerit, tranquillitate. Reminiscantur perpetuo aureum dictum illud Chrysostomi , Priocipum animis alte inscribendum, homines, quibus imperant ,

inhonoratam vilcmque De postessionem ,

plicius , Platonis vestigia secutus , eos et appellat. uare ne uno quidem temporis articulo memoria excidat , summi Imperantis felicitatem numeris omnibus absolutam haud esse, nisi etiam subditis elices sint. Sint, quibus imperes, ajebat

ille apud Plutarchum 3ὶ ; & Cicero in

rectis i Chrysest. Sem. De Eleemosyn. Torn. VI. E. Oa7. ejusd. edit. . Simplic. P g. 239. edit. Lugd. Pinu. Salmasii. Plato antea in Phaed. mg. 62. Tom. I. edIt. H. Steph. homines esse scripserat, is σιων. Diserte. etiam Philo Judaeus de soniis Pag. 58 i . Paris.. Ζωον το nomi-

apud Plutarch. in ejus vita Pag. 47 7. .

257쪽

227 recitato modo carmine , iusta imperia sunto: inde enim fit, ut subditi, modeste ac sine recusatione pareant. Inscribat haec Deus, qui solus hoc potest, eorum praesertim animo, quibus res Christiana commissa est; eisque mentem divini hu

manique intelligentem Juris, duills. VI. Iam vero , si quando pravis

abrepti assectibus , iisque - transversum acti, rectam minime ineant Viam, qua publicam selicitatem tranquillitatemque , Principes procurent ; pluribus superiori capite ostensum est, non licere subditis , Populo nimirum, aut Magistratibus, illis ullo pacto resistere . Nunc vero paucis inquam , illud inter minus frequentia mhabendum esse, quodque, ut bene Taci- tus I)ait, meliorum interventu pensatur. Deinde nec mihi tempero , iterum paucis asserere , nemini licere, iis resistere, qui Deum judicem habent . Itaque ea in specie luctuosissima , aequo animo in-

commoda toleranda, Deusque O. M. eni Xe exorandus, ut Principum mentem il

lustret , Populis praesertim Christianis ,

258쪽

228 quibus Servator noster patientiam persaepe indixit, veluti maxime proprium aeternae tranquillitatis comparandae viati

cum a

CAP. XIII.

De Summae Regiaeque Potestatis origine , ac progressu, sive de Iuribus Principis Gorum divisio per summa Capita pr. mi es hujusce libelli clausula , alteri que proponitur veluti argumentum maxime proprium. Herodoti atque Thm etdidis de Summae Potestatis Iuribu ententiae fugillantur . Dion ii Ha Parnassensis ea de re , ae Ari totelis divisiones ostenduntur perfectiores . Omnium fummam eam esse demonseratur , quam Grotius tradit. Eam vero Auctor sequi- ' rur , quam Pussendosus ac minecius tradidere . Iura demum Principis Omnia , Tabulis Decemviralibus condun

tur. i

g. I. Uemadmodum summa Principum Potestas ex Dei ordina- .etione ortum duxerit, satis explicatum arbitror superioribus : verum venio modo. 9 ad

259쪽

ad id, quod superius etiam promisi, ac de Summae Potestatis Civilis progressu , sive de Majestatis Iuribus paullo altius repetito principio, nunc disseram . Sum mi itaque Imperii primordia hic tantisper commeditari in antecessiim me juvat: ipsius. porro progressam , sive Maiestatis Iura pluribus ac.perspicue congruenterque postea enarrare . Ipsa vero ordinis lex', nisi fallor, a me flagitat, ut propositummodo argumentum hoc capite pertractem. Quemadmodum enim de Summae Regiaeque Potestatis origine hactenus disputavi; ita nunc de Summae Potestatis Iuribus , res postulat, ut disquiram. Quae quidem

Iura . cum sint Summae Potestatis, ut cum Scholae loquar Philosophis, partes integraures ; non immerito ab eodem genuino fonte derivabuntur , a quo Summam ipsam Potestatem derivandam contendimus.

Verum, cum illa Majestatis Iura, de qui bus iussea differemus , non continuo sese cum ipsa Summa Potestate explicarint, at tractu temporis Civitates ipsas bene constitutas sint consecuta; lubet, inquam,

super Summi 'Imperii origine prima, paucis in antecessium philosophari.

260쪽

23o f. II. Nemo unus sane dubitat , quin homines omni nexu soluti, vivere potius ex leges adamarint, quam uni vel alteri, natura sibi aequalibus parere, iisque se , quanti quanti essent , manci re . Pervidit rem istam, civilium rerum hominumque prudentissimus, Xenophon , qui in aureo Cyropediae limine, I celeberrimi sui Cyri Persarum Princitus , memoriam posteritati commendaturus , postquam multa sese de brutis animanti bus hominibusque animo versata testatur: statuit tandem, ea esse hominem natura, ut facilius' illi sit, aliis omnibus animam tibus, num hominibus, imperare. Qui itaque laesum jam tandem est , ut homines primaevae libertatis sere' immemores, , in Civitatem lubenter coluerint, ac unius vel plurium se Imperio reddiderint ob noxios rad sane factum ea ratione , qua

superius a nobis sa) dictum est pluribus;

nunc vero paucis repetatur. Plebs . nem.

pe, hominumque multi o primum dist

i) Xenoph. Cyrop. Lib.. I. Pag. I. 2.3. . edit. Londini in 3. an. 1773.