장음표시 사용
201쪽
I 81 Corpus Umma erim illa, Vuletudo, acuitas do loris, pulchritudo, et Otora. a 4. In omni enim animans es summum aliquid atque optimum, xl la equis, in Cunibus qui bus tamen e dolore Vacare opus est et Valere. Sic
igitur in homine perfectio ista, in eo polissimum, quod est opitinum, id est, in Virtute laudatur. Iluque milii non salis videmini considerare quod itersit naturae, quaeque progreSSio. Non enim hoc, quod facit in frugibus, Ut cum ad spicam perduxerit ab Iaerba, relinquat et pro nihilo laboret herbam, idem facit in homine, cum eum ad ratio nis habitum perduxerit. Semper enim ita assumit aliquid, t ea, quae prima dederit, ne deserat. 91. Sed, si duo honesta proposita sint, ille,
xum Cum Valetudino nitorum Cum morbo, non CSSO dubium, ad virum eorum natura nos ipsa deductura Sit.
2 5 HOC Vero se ferre non potuisse quod antiqui illi, quasi barbati, Vt nos de nostris solemus dicere, crediderint, Cius, qui honesto viveret, si idem et bene valeret, bene audiret, Copiosus CSSCt,
optabiliorem foro Vitam melioremque et magi'
oxpetendam quain illius, qui aeque Vir bonus multis modis esset, Vt Ennii Alcmaeo, Circumuentus morbo, exsilio atque inopia.
202쪽
Pies, nunquam timebis. 26. Illa autem, egestatem, ' morbum. dolo Tem, non appella mala, sed, si libet, reiectanea.
Cic. de Fin V, Suo enim quisque Studio
maxime dia Citur. 5. M ad minora veniam, mathemillici, Oetae, musici, aediCi denique eKhac, tanquam ex omnium artium ossicina profecti sunt.
4. Vitae autem degendae ratio maxime
quidem illis placuit quieta, in contemplatione et cognitione posita rerum i quae quia deorum erat
vitae simillima, sapiente visa est dignissima.
6. Est enim perspicuum, nullam artem in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud quod Propositum sit arti. Quoniam ut medicina ValetudiniS, nauigatio nis gubernatio, io tuendi ars eSt prudentia necesse est eam quoque ab alia re eSse constituturi et profectam.
203쪽
. Ab his alii, quae prima Secundum natu
Tam nominant, PosiCiscuntur in quibus nume raul incolumitatem Conseruationemque omnium Partium, Valetudinem, Sensu integros, doloris aeuuatoni, Vires, PulchritudiΠem, Ceteraque generis ciusdem quorum similia sunt primu in animis quasi virtutum igniculi et Semina. s. omne animal se ipsum diligit, a simul tortum si id agit, ut so Conseruet, quod hic e pri mus ad omnem vitam tuendam appetitia a natura dat ly, se V conseruet atque ita sit assectum,
Sit - Ergo omni animali illud, quod appetii, O
situm est in eo, quod naturae Ost jCCommoda tum Quoniam autem sua cuiusque animantis natuΓ CSt, ΠOCesse est quoque sinem omnium hunc
OSSO, Vt natura explo aliar Nihil nim prohibet, quaedam esse et inter se animalibus reliquis et cum bestiis hos nini communia, quoniam omnium Stia tura communis. Sed Oxtrema illa et summa, uno quaerimUS, inter animalium genera distincta otii Sperlita sunt, et sua cuique propria, et ad id apta, quod uiusque natura desideral Quare cum di
Cimus, omnibus animalibus extromum CSSO SOCUΠ- dum a turam tuere non citi accipiendum est, quasi di Camus, onum esse omnium extremum C dxi omnium artium polo dici potes commune CSSU, ut in aliqua scientia versos ur, inciontiam Rus eiu Stiam uiuSque artis Esse si commune animalium omNium CCundum naturam viuere. sed naturus
csse diUOrSas, ut aliud quo sit natura, aliud bo vi, aliud homini, et lamon in omnibus Gulmua
204쪽
communis, et quidem non solum in animalibus, sed etiam in rebus omnibus iis qua natura ulit, auget et Uetur in quibus VidemuS, Ca, qua gi gnunturio terra, multa quodam bdo efficere ipsa sibi per se, quae ad Viuendum Crescendumque V leant, et Suo genere ferueniant ad extremum Vt iam liceat na comprehensione omnia Complecti;
non dubitemque dicere, Omnem naturam me conservatricem Slui, idque habere propositum
quasi sinem atque extremum, se Ut custodiat quam in optimo sui generis statu: Vt necesse sit, omni Um Crum, qua natura Vigeant, similem esse fi nom, non eundem. Ex quo intelligi debet, o mini id esses in bonis Vltimum, Secundum naturum vivere : quod ita interpretemur, Vivere ex homi ni natura Undiquo perfecta et nihil requirente. Io. Quod idem reapse primum est, Diniel
ligamus, Omne animal se ipsum diligere. Quod
quanquam dubitationem non habet est enim insi Tum in ipsa matura, comprehenditur Ui Cuiusquo senSibus, io, Vt, Contra Si qui dicere velit, non audiatur tamen ne quid praetermittamus, Tatio ne quoque, Cur hoc ita sit, asserendus puto. Elsi
qui potest intelligi aut cogitari, esse aliquod ani anal, quod se oderit Res enim Concurrent Cola uariae. am cum appetitus illo animi aliquid ad Se trahere coeperit consulto, quod sibi obsit, quia sit sibi inimicus cum id sua causa societ et oderit se, et simul diliget quod fieri non potest. Νecesse est quidem, si quis tibi ipsi inimicus est, eum, quae bona sunt, mala putare bona ContΓΩ, quae mala et qua appetenda fugero: et quae su-
205쪽
gienda, appoteru Nae sine dubio vita sunt uer fio. equo nim, Si nonnulli reperiuntur, qui aut laqueos, ut alia Silia quaerant, aut, ut ille apud Tereulium, qui decreuit R11ti SPer se minus
iniuriae suo gnato facere, x ait ipse dum sat
niiser, inimicus ipsi sibi putandus est. Sed alii
dolore mouentur, alii cupiditate : iracundia oliani multi fleruntur et Cum in mala sci Πtes irruunt, tamen, se Plime sibi consulere arbitrantur ita que dicunt, nec dubitant:
Mihi sic usus est tibi ut opus est acto,
face velut qui ipsi sibi eiIum indixissent, cruciari
dies noctes torqueri vellent: ne Vero sese ipsi acCusarent ob eam Causam, quod sese male rebus suis consuluisse dicerent. Eorum enim lipeo est
querela, qui sibi cari sunt, seseque diligunt Quare, quotiescunque dicetur male de se quis moreri, Si hique esse inimicus ut lito hostis, Vitam denique fugere, intelligatur utiquam subesse Ciusmodi au sam, Ut ex Co ipso possit intelligi, sibi quemque esse Carum. Ne Vor id Satis St, neminem esse, qui ipse se oderit sed illud quoque intelligendum Est, neminCm CSSO, qui, quo modo se Iiubescit, ni Ilii sua censeat interesse. Tolletur Onim appetitus animi, si Vt in iis rebus, inter quas Dillil inlcrest, neutram in partem propensiores simus, item in nobismetipsis, quemamnodum assecli simus, nihil nostra arbitrabimur interosse. 11. Quanquam quid est, quod magis perspicuum it, non modo Carum Sibi quenque, Verum
206쪽
Non refugiat timido Sanguen, tque X- albescat metu
Et si ioc quideat est in vilio, dissolutionem natu rae tam Valde perhorrescere: quod item est Opre 1 ndendum in dolore Sed ni fere sic assiciun tu omnes , satis argumenti est ab interiti nn-turam abhorrere eo ero dico eorum me tum mortis, qui quia riuari se vis a bonis arbitrentur, aut quia quasdam post mortem sorimidines extimes rani, aut Si metuant, ne Cum dolore 1tio riantur, idcirCo mortem fugiant. -- Quis autem de ipso sapiente aliter existimat quin etiam cum decroueri esse Iovi Ondum, tamen disssessu a suis atque ipsa relinquenda luce moueatur aximo autem in hoc quidem geriere Vix est perspiCua naturae, Cum C mendiCitatem multi perpetiantur, Ut tuant ungantur appropinquatione mortis confecti homines senectute Ct a Perforant, fune Philocletam videmus in sabulis: qui cum crucia retur non ferendi. doloribus, propagabat tamen Vitam aucupio sagittarum:
Configebat tardus celeres, Stans Volantes,
Ρinnamamque Contextu corpori tegumenta faciebat.
De hominum genere, aut omnino de animalium Ioquor cum arborum e stirpium adem paene natura sit siue, Ut doctissimis Viri ViSum CSt, maior aliqua Causa atque diuinior hanc Vim inge Duit siue hoc ita ut Ortuito Videamus ea, quae terra gignit, Corticibus et radicibus valida seruari;
quod contingit animalibus sensuum Histributiono
207쪽
demi re, quanquam assentior iis, qui hac omnia regi nnlura putant quae Si Hatura negligat, ipsa esse non OsSint lamen CONCEdo, i, qui do hoo dissontimit. Xistiment quod Velint, a VO J3oo in tolligant, si quando Daturam liominis dicam, o minem dicor me. Nihil nim hoc dissert. Num prius poterit a se quisque discedere, quam appetitum Carum Crum, Hae ibi conducani, amittere. Iuro igitur grauissimi philosophi initium summi boni a natura petiuerunt et illum appolitum
rerum, ad usuram CCommodatamm, iragener tum putaueriant omnibus, qui conlinontur e COm-
amendatione naturae, qua se ipsi diligunt.12. Cincops idCiadum e5t, quoniam salis apertum est, ibi queu llae ncttura CSSO CRYNm, Olline
sit hominis natiira. Id est enim, de quo quuOPimus. Atqui Crspiculam si, Iominem C Coi pore animoque ' Constat C, iam rimae sint animi par tes, Octandae Corporis. Deinde id quoque Videmus, trita siguratum corpus, ut CX Clint aliis, 1 imum , quo ita constitutum, V et sensibus instructu sit, et habeat praestantiam ineuiris, cui lota tominis aratura pareat, in qua Sit mirabilis quaedam Vis 2-tionis, et cognitionis, Ct Cientia Virtutumque
gnitionem habent faciliorem. Ila quo ab iis ordiu mur. Corporis igitur nostri partes, lotaque figura et forma et Statura, quam apta ad naturam sit apparet neque est dubium qui1 frons, oculi, aures, C reliquae Partes, quales propriae Sunt ho-
208쪽
188 CIC. ME IN. EON. AT,. minis, intelligatur. Sed Certe opus est, a Vese ae et Vigere, natural CS Gtu USU Sque rebere, Ut ne absit quid eorum, nec aegrum, debilitatumve sit. Id enim natura desiderat. Est etiain actio quaedam ΟΓΡΟΓiS, quae motu et Status naturao Congruente tenet in quibus si peccetur distor lione et deprauatione quadam, aut molli flatuvo deformi, ut si aut manibus ingrediatur quis, aut non ante, Cil retro fugere plane se ipse, et hominem ex J1omino exuens naturam odisse Videatur. Quamobrem etiam sessione quaedam, et exi fractique motus, quales protervorum hominum aut mollium esse Solent, Coni rumus uram sunt x et iamsi animi vilio id eueniat, tamen in corporct immutari liominis natura Videatur. Itaque mon irario moderati aequabilesque habitus, affectiones
dum modi debet esse, ut ei omnes partes habeat incolumes, et de Virtutibus nulla desit. Atqui in sensibus Si Siaa Cuiusque Virtus, Ut ne quid impediat, quominu Suo SenSus quiSquo mimere 11M. gatur in iis rebus, Celeriter Xpeditequo perci piendis, quae subiCCtae sunt sensibus.
15. Animi autem, et eius animi partis, quactsTinCCp CSt, quaeque mens nominatur, plures sunt Virtutes, sed duo prima genera: num C rum, qua ingenerantur Suapte natura, a pol tanturque non Voluntariae alterum aYum, quae, in voluntate Posilue, magis proprio nomine apse pelluri Qlent quarum est excellens in animo rum Iaudo praestantia. Prioris generis est docilitas, memoria: quae sere omnia appellantur
209쪽
vno ingonii omine easque Virtutes qui habent, ingeni si vocantur. Allel Um Rutena gonus est magnarum CraΓIUnqU Virtutum, qua appellamus Voluntarias, Ut TUdon iam tena pCrantium for titudinem, iustitiain, et reliqua Cita Silem Cneris. Et summatim quidem hae Crant de Corpore animoque dicenda. Quibus quasi informatum est, quod hominis natura postulet. EX quo perspicu viri est, quoniam ipsi a nobis diligamur, omni que et in animo et in Corpore Ors CCtu Elimus CS- , ea nobis ipsa Cara Sse propter se, et in iis esse ad bene tuendum momenta a Tima di amoui proposita it conseruatio sui, necesse est huic partes quoque Sui arct CSSe , CuriorCSquo, quo persecciores sint et magis in suo genere lauseabiles. Ea enim Vita expetitur, quae sit animi corporisque expleta virtutibus in eoque summum bonum poni neceSse est quandoquidem id tale esse debet, virerum KΡClondarum Sit extremum. Quo cognito, dubitari non potest, quin, cum ipsi hominus sibi si ut per Se et sua sponte cari, arte quoque et Corporis, et animi, Ct earum rerum, qua sunt DVtrita Sque motu et flatu, sua Caritate colantur et per Se ipsa appetantur. Quibus expositis, facilis est coniectura, CamuXime CSse Xpetenda, ex nostris, quae Pliari anum habent dignitatis Vt optimae Cuiusque parti quae Per Se Xpetatur, Virtus Sit Ypetenda maxime. Ita siet, Vt animi Virtus corporis Virtuti an teponatur, animique Virtutes non Voluntaria ViΠ-Cant Virtutes Voluntariae quae quidem proprie virtute appellantur, MultuinqUe XCellunt, Pro
Pt 'rea quod e ratione gignuntur qua nihil es in homine dui inius Etenim omnium TCTum
210쪽
bonum in Corpore est non inscite illud dicium ideatur in sue animam illi pecudi dat :m pro Sale, ne puliSCCYCt.
ut in canthus, xl in qui in quibUS lo11 COMPOTUI Isolurn, Vt in SuibUS, sed etiam allimorum aliqua CX fui te motus quosdam videmus In homines autem Ummn omni Immi St, et in animo, rationis CX qua istus St, quae Atioiris absolutio definitur quam etiam viique etiam OXplicandam
15. uno ero a primo quidem mirabiliter occultu natur CSt, ne pel Spi Ci, Ne CognosCi sol est. Progredientibus ut 'an uelutibus, Ensim lur deue potius quasi nosmetis SOS ComoSCimus. Itaque illa priua Commendatio, Quae a natura nostri facta si nobis ObSCura tincerta Si primuSquo appC
litus illo animi tantiam agit, Vt salui usquo integri OsS POSSimus. Cum autom dispi Cere coeperimus t sentire, quid si Inias, et quid animantibus celeris difforamus, iam ea equi incipimus, ad quae nati sumus. Quam similitudinem Videmus in bestiis.