장음표시 사용
231쪽
cui similis futura est perpetuita omnis On- Sequentis temporis Quis me beatior Sin
Vera Sunt, quae dicuntur, migrationem esse mortem in ea oraS, quas, qui e Vita excesserunt, incolunt id multo iam beatius est, te, cum ab iis, qui se iudicum numero habesri Volunt, Ounseri S adeoSVenire, qui Uere iudices appellentur, Minoem, Rhadamanthum, Aeacum Triptolemum Conuenireque EOS, qui iuste et cum side vixerint. Haec peregrinatio mediocris vobis videra potest Ut Vero colloqui cum Orpheo Musaeo Homero Hesiodo liceat, quanti tandem QStimatis Equidρm saept emori, Si sari OSSet, Vellem, Vt ea, quae dico, mihi liceret inuenire Quanti delectatione inutem assicerer, cum alamedem', cum Aiacem, Cum alios, iudicio iniquorum circumuentOS, COIJUOni rum Tentarem etiam summi regis qui maximas copias duxit ad Troiam, et lyxi Sisyphique prudentiam nee ob eam rem, Umhaec exquirerem, Sicut hic faciebam, capite damnarer Ne vos quidem iudices ii, qui me absoluistis, mortem timueritis. Nee enim cuiquam bono mali quiduuam euenire poteS
NEC Vitio, ne mortuo nec Vnquam eius res
a diis immortalibus negligentur Nec mihi ipsi hoc accidit fortuito. Nec Vero ego iis, a
quibus accusatus, aut a q ibit Condemnatus Stum habeo quod suc enseam, si quod mihi nocere se crediderimi Et haec quiden hoc modo. Nihil nutum melius aestimo. Sed tempus est, inquit, iam in abire me, Ut moriar;
Vos, Ut vitam agatis Utrum autem Sit meo s
232쪽
lius, di immortales sciunt hominem quidem
49. os utem teneamus, Vt nilii censeamus esse malum, quod Sit a natura aliam omnibus. Intelligamusque, si mor mulum sit, esse Ompi terniam malum. Nam Vitae miserae mors sinis esse videtur. Mortis, Si est misera, finis esse nullus PotESt.
45. Quid Cyrenaeum heodorum, phi
quaeso, inquit, i Sta horribilia minitare pumpuratis tuis Theodori quidem nihil interes
numine an Sublime putrescat Cuius hoc dicto
admoneor, t aliquid etiam de Ilumatione et sepultura dicendum existimem rem non dissiciloni, iis praesertim Cognitis, quae demittit sentiendo paullo anto dicta sunt. De qua Socrates quidem quid senserit, apparet in eo libro, in quo moritur de quo iam tam multa diximus. Cum enim de in mortalitate animorum disputauisset, et iam moriendi tempus Vrgeret, rogati Sin Critone, quem
admodum sepeliri vellet: Militam Vero, inquit, Operam, mi Ci, frUStra Consumpsi Critoni enirn nostro non perSURSi me hinc avolaturum, neque quidquarii mei reli Cturum. Ve vritamen, Crito, Si me asSequi potueris, aut sicubi nactus eris Vt tibi Videbitur, Sepelito. Sed mihi crede, nemo me VeStrum, Cum hinc exceSSero, Gn SeqUitUI Praeclare id qui leuat
233쪽
qui Ct amico Permisorii ot se ostendoris de hoc toto genero iiii labor e Durior DiogenES et id qui doni sons eris, sed ' Vt Cyni CUS, RSPEI ius,
proiici se iussit inhumatum Tum miCi, O-
Iu ribus ii et fori. Miraim vero, inquit, Odiu Cillum Propter me, quo abigam, ponti Ole. Qui poloris illi. Non enim sculios. Quid igitur mi hi forarum laniatus oberit, ilii sentienti Prae claro AnnXIgO1 ms qui cum Lampsaci moΓCretur, quaerentibUS mi Cis, Velletne ClaZomenas in a trium, si quid es accidissol, auferri nihil necesse est, inquit. Undique nim ad insoro tantundem viae QSt. Totaque de ratione humationis ninn
45. Tolus igitur ii Iocus cst Contemnendus in nobis, non CgligCudus in nostris ita tumet , t mortuorum Corpora nihil sentire riui sentiamus. Quantum autem Consito Udmi famaeque dandum sit, id curent vivi, sed ita, ut intelligant, ilii lud mortitos pertinere. Sed prosoc tu mors UmaCqUiSSimo animo oppClitur, cum suis se laudibus Vita CCidens Consolari potest. N Omo parum diu vixit, qui virtutis perscolae persecto unctus St
46. Concessorus Cnim, Nilo in malo mortUOS OSSe Sed ob am Causam contendi, ut plura dice rem, quod in desiderio ot lumia haec est COBSOla-
234쪽
s14 CIC TUSCU L. DISP. ilo mRXiΠ13. ostrum enim otiostra causa susce alum dolorem modico serre debemus, ne et nosmet ii Sos amare videamur. Illa suspicio into lorabili dolor cruciat, si opinamur eos, quibus orbati sumus, esse cum aliquo sensu in iis malis, quibus Vulgo opinantur. Hanc ACU Ore pinio
nem millime volui radicitus eoque sui fori asso longior.
47. . Tu longior Νon milii quidem Prior
enim ars orationis tuae faciebat, i mori Cupe rem posterior, Ut modo non nollem, modo non laborarem omni autem oratione illud certe per sectim est, xl mortem non ducerem in malis. Ita sacerdos aduecia in sanum, Cum UTTHAOsset ductus a filiis, precata a dea dicitur, ut illis praemium daret pro pietate, quod maximum homini dari posset a deo post epulato Cum malΓΟadolesoentes, somno Se dedisse, mane inueni o CS-
se mortuos. Simili precatione Trophonius et Agamedes Si dicuntur: qui, cum pollini Dei phis templum exaedificauissent Veneruntes deum, potierunt meTCCdCam, non puruari quidCm operis
et laboris sui, filii certi, sed quod Sset optimiana homini. Quibus Apollo se id daturum ostendit post eius diei diem tertium qui xt illuxit,
mortui sunt reperti. 48. Affertur etiam de Sileno fabella quaedam qui cum umida captus esset, o ei muneris pro sua missione dedisse scribitur docuisse regem, non nasci homini longe optimum esse; proximum autem, quam Primum mori.
235쪽
49. ta sunt mulli, quibus videmus Optabiles mortes fuisse cum gloria Quae cum ita sint,
magna lamen eloquentia est tendinia, alque ita velut superiore C loco concionandum, ut homines mortem Vel optare incipiant, e certe timere O sislant. am si sarpammis ille dies non exstinctio item, Ci commututionem assori loci, quid optabi
1ius Sin autem perimit no delet onmino, quid melius, quam in modiis vita Iuboribus obdormi
terno os oro, Si quid tale acciderit, ut a deo denuntiatum Videatur, DCXOamu C Vii η,
laeti et agentes gratias parCamus, mitiique ΠΟ Ο custodia et leuari incidis arbitremur, ut nul in aeternam et plane in CSirum domi m CmigremuS, aut timi sensu molestia quo careamus: Sin autem nihil derruntiabitur, eo lamen simus animo, hOΓ-ribilem . illum di m aliis nobis ausi iam putemUS,a1ihilque in malis ducamus, quod sit Vel a diis in
mortutibus, Vel a natura parent omnium Consti- ihilum. Non enim temere nec sors ullo sali Ct orculi sumus, sed ProseCto fuit quaedam vis, quae generi Consuleret humano: Co id gigneret, aut aleret, quod, Cum exara Cluuisset omnes laboros, tum in cideret in mortis malum sempiternum: portum potius paratum nobis et Persiugium puto uS. QUO utinam Velis passis eruchi liceat Sin restantibus ventis reiiciemur, lamen eodem paullo tardius reflaramur neCCSSO St. Quod aut in omnibus De CCSSO est, idn 1 usorum Osso Di potest Sed
nunc quidem valetudini tribuamus aliquid Cras auton Qt quot dies erimus in TUSCUJano, agamNRliaec, et ea potissimum, quae liuation in habeatit
236쪽
aegritudinum, formidinum cupiditatuni qui omnio philosophia est fructus berrimuS.
Cic. Tuscul disp. II, de tolerando do
lore. 1. Qui id, quod Vitari non poteSt, O luit, is uiuere antino quieto nullo modo pol CSt. Sed qui, non inodo quia OCOSO OS1 mori, Crum etiam quia nillil habot mors, quod sit Itorrendum,
morion non canet, magnum is sibi praesidium ad beatam vitam CompnΓnt.
4. Etsi enim milii sum conscius, unquam me nimis Cupidum fuisse Vitae tumen obiiciebatur interdum animo metus quidam et dolor, cogitanti, foro aliquando sinem huius lucis et amissioncm omnium Vitae commodorum. Hoc gener mole Stiae sic mihi crede, sum liberalias, ut nillil minu Curandum putem. . Minime mirum id quidem. um ossicit hoc philoso hia medetur ani mis, inanes sollicitudines detrahit, cupiditatibus ii berat, pellit timores. Sed haec eius vis non idem potest apud omnes tum Valet mullum, cum Stidoneum Complexa naturam. Forte enim non modo fortuna adiuuat, ut est in Velere prouer'
bio, Sed multo magis ratio, quae quibusdam
quasi raeceptis confirmat vim sortitudinis. Tenatura excelsum quendam Videlicet, et altum, et humana despiCientem genuit. Itaque facile in ani mo forti contra mortem habita insedit oratio. 5. A. Dolorem existimo maximum malorum
237쪽
6 Notrodoriis quidum eum perseol putes beatum, cui corpu bene ConStitiam sit, et ex
ploratum ita semper ore, Quis aut Cui est iste, cui id exploratum ossit esse 7. Ego a te ora OStulo, Ut dolorem eisdomverbis aflicias, quibus Epicurus Voluptatem, io mo Vt Cis, Voluptarius. Ille dixerit sane idem iii Pha Inpidis tauro, quod si esset in Iectulo. Ego laniam vim non tribuo Rpienti contra dolorem. Sit sortis in porserendo, ollicio satis est: Vt Ialle
iuritiam. Non postulo. Tristis enim res est sine dubio, aspera, mura, inimiCumas urao ad palien
dium tolerandumque diissicilis. Adspisso Philoctetam: cui Concedendum si gementi. Ipsumonim Herculem viderat in Oeta magnitudine do Ioram eiulantem. 8. Sod videamus HercuIem ipsum, qui tum
dolore frangeballar, cum inmmortalitatem ipsa morte quaerebat. Qua Iti Voces apud Sopho clem in Trachiniis odit cui cum eiunii a sangui no consauri inclum tunicam induisset, inhaesisset que a Visceribus, ait illo: multa dictu grauia, PCTPCSSU SPCrct,
Nec mihi Iunonis terror impracabilis,
Nec tantum inuexit tristis Eu stheus mali, Quantum Vna vecors eno partu Oditu. Hape me irretiuit Veste furiali inscium. Quae lateri inhaeron morsu a CCrat ViSCOTR, Vrgensque grauiter pulmoniam haurit spiritus:
238쪽
u 13 CIC TUSCUL. III SP. Iam decolorem sanguinem Omnem exsorbuit
Sic corpus clade torribili absumptum OA lubuit, Ipse illigatus est interimo leuiti. Hos non tostilis dextra, non terra edita Moles gigans iam, ion bis Ormato impetu Centaurus ictus corpori insilia ineo, Νon Graia is, non urbara VIIa immanitas,
Non saeua lerri gens relegata Vltimis, Qua peragrans, ondique Omnem hines seritu tem expuli. Sed foeminea vi, foemitie interimo manu. o nate, Vere Ilo nomCla VSUrsa Patri, Nec me occidentem matris Superoi Maritus. Heu arripe ad me Inanibus abstra Clam iis. Iam cernam mene, an illam, Otiorem putes. Perge, aude, nate, iliac Pyma patris pestibus: Miseroro, gente nostras lebunt miserias. Heu virginalem me re ploratiam C ICTO,
Quem vicit nemo Vili ingemiscentem malo 3 Sic so ominata virtus as dicta occidit.
Accede, male HSSiSte, miSerandum adspico Euisceratum corpus lacerati patris. Videte cuncti, tuque Coelestum utΟΓ, IaCe, ob eCro, in me im Coruscam fulminis
N uno, nun doloriani anxiferi torquent vertices: Nunc serpit ardor ante V1Cfri CC munus, pectora, o terga, o lacertorum torii Vestrone pressu quondam emeaeus eo Frendens Tauit grauiter extremum halitum 2 Haec dextra Lernam taetram, ma Cluta CXCCtra,
Placauit haec bicorporem amixit manum Erymanthiam haec Vastificam abiecit beluam, Haec a Tartarea Cnebrica abstructum plaga Tricipitem eduXit Itydra generatum tinem
239쪽
Haec interem, lortu multiplicabili
Mulla alia victrix nostra lustrauit manus, e quisquam e nostris spolia Copit laudibus.
ipsum Morculem clam intoleranter , dolere vi deamus 215. An temperantia sine te immoderate a Cere quidquam
14. ungit dolor o fodiat sano Si mi diis es, da' iugulum. in tectus Vulcaniis armis id est sortitudine, resiste. Ha o Him O, nisi ila facies, custos dignitatis, relinquetis deseret. Cretium quidean legOS, quas siue Iupiter, siue Minos unxit de Iouis qui doni sententia Ut poeiae ferunt itemque LycUrgi, aboribus erudiunt
iuuentutem , Venando, Cur1 Cud , suriCndo, Si liendo, algendo, aestuando Spartae ero pueri ad aram si Verboribus accipiuntur, Ut multus o Visceribus Sanguis exeat; nonnunqUam tiam, Vt, cum ibi essem, audiebam, ad ΠCCCm quorum Non modo nomo CXClumauit Vnquam, Sed ne iligemuit
quidom. Quid ei go Hoc pueri possunt, Viri non poterunt Et mos Valet, ratio non valebit 2 15 Lahor est unctio quaedam vel animi, Vel Corporis grauioris operis et muneris dolor
bus. - Cum Varice secabantur C. Mario, do
240쪽
1ebat, una aestu magno ducebat agmen Iaborabat Est inter haec tamen quaedam similitudo. Con suetudo enim laborum Ci pessionem dolorum ess cit sta iliorem. Itaque illi, qui Graeciae formam remam pHbli rarum dederunt, Corsor iuuenum ΗΓ mari Iaboro voluerunt. Quod Spartiatae etiam in fominas transtulerunt quae ceteris in Urbibus, mollissimo cultu, parietum umbris occuluntur. 1lli
Nihil horum simile esse apud Lacoenas Virgines Quibit magi 'palaestra, Eurotas, Sol, Ul- vis, labOS Militia in studio est quam sertilitas barbara,
Ergo his laboriosis exercitationibus et dolor inter Currit nonnunquam impollutitur, Criuntur, abii
Ciuntur, cadunt; et ipse labor quasi callum
16. Tantum interest inter nouum et Veterona exeretium, quantum Experti sumus. Aetas tiro num plerumque meliΟΓ Sed ferre laborem, Con temnere VulnuS, ConSUCtiado docet. Quin otium videmus ex Cie asserri Saepe saucios, et quidem rudem illum Ct inexercitatum, quamuis levi ictu, ploratus turpisSimo edere. At Vero II exercita tus et Vetus, ob eamque rem sortior, medipum modo equirCIIS , a quo Obligetur,
O atrocle, inquit, ad os adueniens auxilium et Vestra manu peto, Priusquam oppet malam pestem ma a-