Cicero medicus, h. e., Selectos e M.T. Ciceronis operibus locos : vel omnino medicos, vel facillime ad res disciplinasque medicas transferendos

발행: 1812년

분량: 486페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

Neque sanguis Vlto potis est pacto proflu

Si qua sapientia magis VeStra deuitari mors potOSt. Namque Aesculapii liberoruin aucti opplent porticus: Non poteS accedi.

17. Abducet Patrocles, credo, ut ollocet h1 cubili, t ubius obliget, si qUidem 1Οmo osset. 'Anicula sappe inediam bidui mi aut triduum ferunt. Subduc cibum num diem athlotae: ouem. Olympium, Cum ipsum, Cui Se Xercebit implo' Tubit serre non posse Clamabit. Consuetudinis magna Vi QSt. Pernoctant Venus ores in niuerin montibus Uri e patiuntur. Inde pugiles cesti bus contusi ne ingemiscunt qUidem. 18 Appellata est ex Viro Viritis: Viri auterupropria maxime est,rtitudo. Cuius muneri duo sunt nXimn morti doloriSque Contemptio. t udum est igitur his, si Virtutis CompoleS, Vel potius si Viri olumus CSSO, quoniam Rotris triuΘ

nomen CSt mutuata. 19. Quaeres fortasse, quo modo e recte.

Tulem enim medi Cinam philosophia prostetur. Neglige, inquit, Epicurus dolorem. - SUmmir dolor est, inquit, necesse est, TOUOmCRAO. - ΟUlemn magni tui Cm doloris, a Uz in breuitas temporis Vitidicabit atate paene quum

242쪽

venerit. Sed Si est tantus dolor, quantus Philo- tetae, bene Plane nugiatis anilii itidem videtur, sed tamen non Summus iiiii enim dolet, nisi pes. Possunt oculi potest aptit, latera, pulmones: possunt omnia. Longe igitur abest a summo do Iore. Ergo, in itiit , dolor diuitii nus labet Ino liliae lius sitiam molestiae. Un Og ΠΟΠ POSSIam tantum liominem uitii sapere diceres. Θd nos ab eo derideri puto. Ego summum dolorem sum invio autem dico, elium Si decem alomis S maior alius non continuo dico esse retiem multos tuo possum bono Viro nomiΠare, qui Compluro an nos doloribus podagrae Cruci Cniu murimiS. omittamus iunc igitur, nihil prorsus dicentem CogamuSque Consitori non esse ab eo doloris remedia quaerenda, qui dolorem malorum omnium

maximum dixerit. Quamuis idem sorticillum se in orna inibus et in stranguria sua praebeat. Ali unde igitur est unerenda medicina, et maxime

qauidem, Si quid RXime ConsentunCum Sit, quae rinius ab iis, quibus, quod 1onestum sit', Sum mimi bonum quod urpe, Lamnium videtur ma-1um. His tu praesentibus gemere et te iactare non audebis roseClo. Loquetur enim eorum o virtus ipsa CCum. 2Ο. UnC, Cum pha Oros LaCedaemono, do Iescentes sympiae, barbaros in arena Videri ex cipientes grauissimas plagas O serentes silentio, si

te sorte dolor aliquis pervellerit, perculerit ex

clamabis, ut uitior non Constanter et sedulo se - 1 es Fieri non potest nutura non patitur Audio.

Pueri aerunt, aloria ductis serunt pudore alii;

243쪽

multi m tu C tamen Cromur, Vt hoc, quod altim mullis ci quod lo JΟCi perferatur, natura non patiatur Illa ero non modo Asitur, enim et

iam postulat. Nihil enim habet praestantius, ni hil, quod magis CXputas, quam ΟΠCStum, quam laudem, quam digni talom, quam deCus., Quod si tibi persuasum est principio enim dixisti, plus indodecoro mali tibi idori, quam in dolore reli

quum est, Vt illi tibi in1peres. Quanquam hoc

DesCio, quo modo dic itur, quasi duo simus, tulter imperet, Iter pareat non inscite lamen dicitur.

21. Est enim animus in partes tributus di stributus duas quarum altera rationi est parti CCpS, ut CT CXpers. Cum igitur praecipitur, Ut nobismetipsis imperemus, hoc praecipitur, Vt ratio coerceat temeritalem Est in animis omnium sero

natura molle quiddam, domiSsum, humile, ener Vatiam quodammodo et anguidum, senile. Si ni hil aliud: Dihil essu homino des orni ius. Sed Praesto si domina omnium et regina ratio, quaOConi iX PC Se et progressa longius si perfecta Vir ius. Haec ut impore illi parti animi, i in obediro obol, id videndum est Viro. Quonam mD d, inquies. Volui dominus seruo Velut imperator militi, velut parens silio. Si tu missime se illa pars animi gerot, quam dixi esse mollem, Si Selamoniis muIiebrit a lacrymisque dedet, incluttir

stodiis Saepe Onim Videmus, fractos pudore, quiralion nulla vincerentur. - Νon nimis in iptris ille sapientissimus Graeciae saucius lamentatur, vel modico Potius:

244쪽

Psed tontim inquit et Sedat nisu, Ne succusSi arripiat maior Dolor.

Vacuuius iae molius ouam SoDhocles. Dud illum enim perquam flebilitor lySSE Ium ratatur in itinere tamen lauto leuiter gementi, illi ipsi, qui

dubitumiit dicero Tu quoque, lySSES, quan- qUnm grauiter cernimus ictum, nimis paene animo es molli, qui consueris in armis aeuum agEre. Intelligit pocla prudens, ferendi doloris

Cons fletudinem esse ora Contemnendum mugi stram. Atque ille non immoderate Agno in dolore,

Retinete, tenete, opprimite, Ulcus nudate. Heri miSerum me e

Incipit labi deindo illico desinit, ODerite. abscedite iamiam mittite. Nam attrectatu et quassu aeuum amplificatis dolorem.

Videsne, ut obmutueri non sed aliis corporis sed Castigatus animi doIor Itaque in extremis isti is alios quoque Obiurgat, idque morienS,

Conqueri fortunam aduerSam, non lamentari decet. Id viri est ossicium solus muliebri ingenio additus.

Huius unimi pars illa mollior rationi sic paruit, Vt seuero imperatori miles puclcns. 29. Rinnus Indus, indoctus a barbarus, in radicibus Caucasi natus, hin OlUntate tuus combustuS St. Nos, si pes CD3idoluit, si dens,

245쪽

Opinio est enim quaedam es emi ni ac leuis,

nec in dolore magis quam eadem in Voluptute Cuξt cum liquescimus luimusque mollitia, apis a UIOtim sine clamore ferre non possumus. At Vero C. Marius, rusticanti Vir, sed plano ViΓ, Cum CCarotiar, ut supra dixi, principio Vetuit se ulligari nec qil S-- quam ante Marium solutus di itur ESSE SCCius. Cur

igitur Opinionis esse, non naturae malum Et iu men fuisse Crem morsum doloris idem Marius Ostendit. Crus enim alterum non praebuit. Ita et tulit dolorem Vt Vir es, xt homo, maiorem Crro Sin causa CCessaria noluit. Totum igit in in eo

est, Vt tibi impereS. Ostendi autem, quod esset imperandi genus atque lae Cogitatio, quid a tientia, quid fortitudine, quid magnitudine animi

dignissimum Sit, non solum animum Comprimit, sed ipsum etiam dolorem nescio quo ucto mitio rem facit. 9 5. Sed hoc quidem in dolore maXime est prouidendum, o quid abiecte, ne quid timide, ne quid ignave, ne quid seruiliter muliebriteria sycha mu inprimisque refutetur ac reiiciatur hilo ctetaehis ille clamor. Ingemiscere nonnunquum Vir Concessum CSt, idque raro eiulatus ne muliori quidem. Et hic nimirum est fetus, quem duode decim tabulae in funeribus adhiberi Cluerunt. N CC ero Vnquam ne ingemiscit quidem vir sortis a Sapiens, nisi sorte xt se intendat ad firmitatem, ut in Stadio cursores CXClamant Dum maTime POS-

sunt.

246쪽

s 4. Cuius contentionis cum tanta is sit, si genai tu in dolore ad confirmandum animum a Jobit utemur. Sin erit ille gemitus elamentabilis, si imbecillus, si abiectus, si sebilis ei qui se de derit, Vix eum Virum dixerim. Ut quidem ge initus si leuationis aliquid asserret, lumen Videre mus , quid esset fortis et animos Viri. Cum ero nihil imminuat doloris, cur frustra turpo CSSO VO

Iunius 2 Quid est enim set muliebri viro lurpius 22 5. E quibus philosophis homo sane leuis

Heracleotes Dionysius, cum a Zenone sortis CSSO didicisset, a dolore deductus est Nam cum X

renibus laboraret, ipso in eiulatu lamitabat,

falsa esse illa, quae antea de dolor ipse sensisset. Juem cum Cleanthes Condiscipuli1 Togaret, URE nam ratio eum de sententia deduxisset, respondit: quia, Cum tantum serae philosophiae dedissem, dolorem talnei ferre non possems Salis QSSet argu menti, malum esse dolorem. Iurimos autem an tios in philosophia Consumpsi, ne ferre IIOSSum malum est igitur dolor. Tum Cleanthem, Cum Pede terram percuSSisset, Versiam ex Epigonis se

H in dixisse: Audisne haec Amphiarae, sub ter

ram abdite Zenonem significabat a quo illum degenerare dolebat. At non noster Posidoniius: quem et ipse saepe Vidi, et id dicam, quod solebat

narrare Pompeius Se cum Rhodum Venisset, de Cedens e Syria, audire Voluisse Posidonium sed Cum audiuiSset, eum grauite CSSe aegrum, quod Vehementor eius artus laborarent, Voluisse tamen

nobilissimum philosophion Visere quem Vt Vidis set et salutauisset, honoriucisque Verbis prosecut

247쪽

osset, moIesteque e diXi8Set ferre, quod eum 11 11 posse audire. At ille, Tu ero, inquit, potes; ne committam, Ut dolo Corporis ossiciat, Osrii si va tantus Vir ad me Venerit. Itaque narrabat, eum grauiter et Copiose de hoc ipso, nihil osso bonum, nisi quod 1ΟΠCSt Um Sset, Cubantem dis putauisse Cumque quati fuCC ei doloris admouer

entur, saepe dixisse: nihil lagis, dolor, hinn- vis sis moleStus, nunquam te SSe confitebor malum. 96. Hoc igitur tibi propone amplitudinem

animi et quasi quandam Xaggerationem quain altissimam animi, quae a Sime emino Coni Omnen dis et despiciendis doloribus, nam esse omnium Tem pulcherrimam, Coque Pulchriorem, si VaCet Populo, equo plausum Cartans se tantuni ipsa

delectet. Quin etiam mihi quidem au lubiliora videntur omnia, quae in Venditution et sine populo teste sunt: non quo quod fugiendus sit omnia enim benefacta in luce so collocari Volunt)

sed tamen nullum theatrum Virtuti conscientia

maiuS St. 97. Atque inprimis meditemur illud, vi haec patientia dolorum, quam saepe iam animi interi

1ione dixi esse firmandam, in omni Onore Soaequabilem praebeat. Saepe enim multi, qui aut propter Victoriae cupiditatem, aut propter gloriae, aut etiam ut ius suum et libertatem tenerent, ut nera OxCeperunt sortiter et tulerunt, iidem omissa contentione Holorem morbi ferre mon possunt.

248쪽

uum CIC TUSCULO DIS P. N eque enim illum, quem facile tulerant, rations aut sapientia tulerant , Sed studio potius et gloria. Itaque barbari quidam et immanes ferro decertare acerrime possunt Regroture Viriliter non queunt. Graeci autem homine non ali animoSi, Tu . dentes, Ut Si captus hominum, Satis hostem ad SpiCCΓ ΠΟΠ ΟSSunt idem morbo toleranter

atque humane ferunt. At imbri et Celtib ri

in proeliis exsultant, lamentantur in morbo. Nihil enim potest esse aequabile, quod non a Ceriaratione pros Ciscatur. -- Vt enim, si cui nauiganti praedone inSequantur, deus quis clivorit Elice te naui, prassio est, qui excipiat Vel delphinus, ut Arionem Meti 1ymnaeuan, Vel qui Pelopis illi e plurali, qui per Iada CUTTIIS SUSPOΠSOS aput SSO dicuntur, xcipient te et, quo Velis, perferent; omnem milia timorem: Sic Vrgentibus asperis et octiosis doloribus, si tanti non sint, Vt serendi sint , quo sit Confugiendum Vides.

Cic Tuscul disp. III, de aegritudine le-

ris curandi tuendique CRUSI, quaesita sit ars

eius atque altilitas, deonim immortalium inuensioni consecrata: nimi autem modicina nec tam desiderata sit, antequam inuenta, Citam Culta, Post ea quam Cognita St, nec tam multi grata e pro hata, pluribus etiam suspecta et inuisa An quod corporis grauitatem et dolorem animo iudicamus, animi morbum Corpore non sentimus Ita sit, Vt animus de se ipse tum iudi CCt, iam id ipsiun, quo iudicatur, aegrotet Quod si tale nos natura get.

249쪽

CIC TUSCUL DIS P. 22 Inuisset, ut eam ipsam intueri et perspicpre, eadem que optima duce Cursum Vitae Consi Cor possemuS haud erat sane, quod quisquam rationem ac doctrinam requireret.

s. Quid, qui pecuniae cupiditate, qui Volu- statum ibidine seruntur: quorumque ila Pertur bantur animi, Ut non multum absint ab insania,

quod insipientibus contingit omnibus Ilis nullaiae ost adhibenda curatio Vtrum quod minus

11OCCunt uninu aegrotationes quam corporis 3 nquod Orpora CuΓari possint, animorum medicina

nulla sit 5. at et morbi perniciosiores plurCSquo Sunt antini quam Corporis Hi enim ipsi odiosi sunt,

quod ad animum perlinent eumque sollicitant aut musquo aeger, Vt nit Ennius, Se POP Errat, equo pati, meque Perpeti OtCst ita per nunquam desi

nil Quibus duobus morbis. Vt milium alios) gritudines et cupiditate qui clandem possunt in corpore esse grauiores Qui ero probari potest,

ut sibi mederi animus non possit, Cum pSum C dicitiam corpori animus inueneris, Cumque ad corporum Sanationem multum ipsa Corpora et a tura Valeant, CC a 1CS, qui Curari se assi SNnt, continuo etiam ConualCspant: animi autem, qui a

navi voluerint praeceptisque sapientium paria Crini, sin ulla dubitatione sauciatur Est prosocio antimi medicina philosophia: cuius auxilium Hori, Ut in corpori morbis, etendum est foris: omnibusquo opibus, Viribus, Ut nosmetipsi nobis medori possi nius, elaborandum est.

250쪽

4. A. Videtur mihi cadere in sapientem aegri ludo. iam reliquae quoque perturbationes animi. formidii aes, libidinos, iracundiae 3 Maeo enim fere sunt eiusmodi, nae Graeci πάθη appellant: ego poteram morbos, et id Verbum esset Verbo: sed in Consuetudinem nostram non CadCYCt.

Nam misereri, inuidere gestire. laetari, haeo

omnia morbos Graea appellunt, motus animi a tioni non obtemperantes nos autem 1os CoSdem motus Conpitati animi, recte, Ut opinor, perturba'liones dixerimus morbos autem non Salis Si

tale. - . Quid ' tibi omnisne animi commotiovidotur insania on mihi quidem soli sed,

id quod admirari saepe soleo, maioribu quoquo nostris hoc ita visum intelligo mullis seculis anto Socratem: quo haec omnis, quae est de Vita et de horibus, thilosophia manavit A. Quonam tandem modo Quia nomen insania significat mentis aegrotalionem et morbum, id est, insanita tem et aegrotum animum, quam appellarunt Ias lniam. omnes autem perturbationes animi morbos philosophi appellant i negantque stultum queri quam his morbis vacare Qui autem in morbo Sunt, ani non sunt et omnium insipientium animi in morbo sunt omnes insipientes igitur insaniunt. Sanitatem enim animorum positam in tranquillitato quadam OnStantiaque censebant; ibis rebus me tem acuam appellarunt insaniam, propterea quod in perturbato animo, sicut in corpore Sanitas CSSQuon Possit.

5. ec minus illud acute, quod animi asse

Clionem, Iumine mentis curentem, nominauerunt

SEARCH

MENU NAVIGATION