장음표시 사용
181쪽
in carne una; Et sequitur, Quod ergo Deus coniunxit homo non separet. Vbi dicit Chrysost. in glos. Non solum ex modo creationis,sed etiam ex modo legis lationis mo- strauit quod praeter naturam, & praeter legem est uxorem dimittere. Praeter naturaiquidem, quia una caro diuiditur. Praeter legem autem quoniam Deo copulante, & iubente,diuidi uxor non dimittitur. secundo Error praefatus improbatur, quoniaest contra doctrinam Christi, qui in eodem capitulo Matth. scilicet et s. dicit, Dico autevohis,quod quicunq; dimiserit uxorem, nisi ob fornicationem,& aliam duxerit moechatur,quia scilicet remanet adhuc vinculum illius dimissae cum priore Viro. Item confutatur error iste ab Apostolo primo ad Corinth. 7. dicens, His autem,qui in matrimonio coniuncti sunt praecipio, non ego, sed Deus, uxorem a viro non discedere; qd si discesserit,manere innuptam, aut viro suo reconciliari, & vir uxorem non dimittat. Haec ApostoluS. Praeterea error reprobatissimus ostenditur , quoniam inseparabilitas matrimonii videtur esse de lege naturae, quod patet sic. Matrimonium ex intentione naturae ordinatur ad educationem prolis, non solum per tempus, sed per totam vitam prolis. Vnde detege naturae est, quod parentes filiis thesa
182쪽
rixent,& fiiij parentum sint haeredeς. Ideo
cum proles sit commune bonum viri,& uxoriS, Oportet eorum societatem perpetuo ma nere indivisam , secundum legis naturae dictamen ς & ita patet, quod inseparabilitas matrimonii sit de Iege naturae. Secundo id ostenditur sic, Naturalis quaedam sollicitudo inest hominibus de certitudine prolis , Unde quicunq; certitudinem prolis
impediunt sunt contra naturalem instinctu humanae speciei. Si autem vir posset uxO- rem dimittere,vel uxor virum, & alteri copulari, impediretur certitudo prolis, cunias mulier a primo cognita, postmodum a s cundo cognosceretur. Est ergo contra n turalem instinctum speciei humanae, quod mulier separetur a viro. Tertio confutatur error praefatus,sic, Inter vi-- rum, de uxorem amicitia maxima esse vide- . tur, non solum in actu carnalis copulae, quae 'etiam inter bestias quanda in suavem amicitiam facit, sed etiam ad totius domesticae conuersationis consortium. Vnde in signa huius homo propter uxorem relinquet patrem, & matrem, ut dicitur Gen. r. Non est ergo licitum, immo inconuenientissimum . matrimonium dissolui. Quarto item ostenditur, & confutatur error
praefatus sic, Necesse est ad id, quod est optimum in homine, omnia alia ordinari. Co ,
183쪽
ὸν Iaam. Tumerem. iunctio maris , & taminae, non sic solum est ordinata. legibus, secundum quod ad prole' generandam pertinet , ut est in alijs anim libus ; sed quod etiam conuenit ad bonos moreS, quos recta ratio disponit, vel quantum ad hominem secundum se, vel secundu
quod homo est pars domesticae familiae, aut ciuilis societatis; ad quos quidem bonos
mores pertinet indiuidua coniunctio maris, & taminae: sic enim fidelior amor unius ad . alterum erit, dum cognoscunt se indivisibiliter coniunctos; erit viriq; sollicitior cura in rebus domesticis, dum se perpetuo com-
mansuros in eadem rerum possessione aestimant. Subtrahuntur etiam ex hoc discordiarum origines, quas oportet accidere, si vir uxorem dimitteret,inter eum,& propinquos;fit etiam firmior inter affines dilectio;
tolluntur etiam adulteriorum occasiones, quae darentur,si vir uxorem dimitteret, aue C contra. Per hoc enim daretur via facilior sollicitandi aliena matrimonia; & ita infinita sequerentur inconuenientia, si iuxta stultitiam erroneam Machometi licitum foret repudiare uxorem. Nec perfidus Machometus ad hunc errorem astruendum moueri debuit, quod in veteri lege permissum fuerit repudium uxoris; Quia hoc factum oest propter Iudaeoru duritiam, ve dicit Christus Mati. I p. Quia proni erant ad occisi
184쪽
De error. Maebom. EF νneS uxorum ,' permissum est ergo minus ma. tum ad excludendum maius malum. Et hoc
de confut alione prae fati erroris. Vigesimus nonus error Marbometi conse latur. Cap. XXXV.
Machometus errauit grauiter concedendo tanquam licitum adulterium,& fornicationem; Nam cum mulieribus emptis, & captiuis licitum dicit esse concub re. Hoc enim adulterium est, quia muli ties emit pater extupratam a filio,& e contra filius,uel frater a patre corruptam,vela fratre ; unde in c. 3 a. Alcorani inquit, Castitatem seruate nisi cum proprijs uxoribus aut sibi subiectis, & ancillis obseruantibus. Inde namq; nulla fiet querimonia. Dicie enim Machometus sibi a Deo fuisse .coricensum,quod ad uxores aliorum posset accedere, ut viros virtuosos, & Prophetas generaret. In quo errore sequutus vid etur Nico laitas haereticOS..Error iste huius bestialis Machometi apertissime confutatur ex diuina Iege,& sacro Euangelio; non enim est dicendum licitum esse , quod manifeste contra diuinum praeceptum
185쪽
' ουνε Dan. Turre crem. est. Inter alia autem diuinae legis praec Pta habetur,no moe chaberis Exod. ro Item Leuitiao. si moechatus quis fuerit cum uxo re alterius , & adulterium perpetrauerit cuuxore proximi sui, morte moriatur, di moechus, & adulter. Item Deuter. r. Non Concupisces uxorem proximi tui. Item Thob. q. dicitur, Attende tibi ab omni sernicati ne,& praeter uxorem tuam non patiaris cri men scire. Item rςprobus error praefatus ostenditur ex Euangelio Christi. Mati. 3.
Inquit Christus Iudaeis,l Audistis,quia dictu
est antiquis non mςchaberis; re ego dico vobis,quia omnis, qui viderit mulierem ad concupiscendum eam, iam naς chatus est in corde suo. Reprobatur etiam satis testimonio Apostoli,eum ait ad Ephe. . Omnis soβnicator, aut immundus, non habet partem in Regno Dei. Seeundo error ille inde reprobadus venit, quoniam contra legem naturae esse videtur, qdsc ostenditur. Illa quidem actio dicitur esse contra legem naturae, quae non est conueniens fini debito,sive quia non ordinatur ad ipsum per actionem agentis,sive quia de se est improportionata fini illi. Finis autem quem natura ex concubitu intendit est proles procreanda,& educanda,& ut hoc honuqusreretur posuit dele ctationem in coitu, ut constantinus dicit. Quicumq; ergo con
186쪽
. De errorimebo . I cubitu utitur propter delectationem quae ia' ipis est, non reserendo ad illum finem a natura intentum, contra naturam facit. Cum autem nomen concubinae exprimat coniunctionem qua solus concubitus propter sol ipsum quςritur,patet qc contra lege naturqsit accedere ad concubinam no coniuncta sibi matrimonio, quq cocubina voeatur.Nec obstat si dicatur, quod aliquis quandoque ex tali concubitu prolem quaerat, quoniam adhuc non est conueniens ad prolis bonum in quo non solum intelligitur ipsius procrea tio, per quam proles esse accipit , sed etiam educatio,& instructio per quam accipit nu trimentum, & disciplinam a parentibus, in quibus tribus parentes proli tenentur secundum Philosophum. 8. Ethic.Cum autem educatio,& instructio proli a parentibus debeatur perlongum tempus, exigit lex naturae, ut pater, & mater in longum tempus cO- maneant ad subueniendum comuniter pro-li . Haec autem obligatio ad commanendustmina viro, matrimonium facit , patet ergo, quod merito reprobatur coitus conc binarum,& error pr fatus Machomeli.Nec debuit mouere Machometum ad hunc erro. rem,quod antiqui Patres, ut Abraham, Ia- . cob, & Dauid legantur concubinas habuisse, quoniam illae uxoreS fuerunt; non tamen dicebantur uxores,sed concubinae,quia non erant
187쪽
Wi . Tumerem. rerant principales: quamuis secundum verbialem essent uxoreS. Vnde Gen.16. dicitur, quod Sarra dedit ribrahae Agar uxorem. Et Gen. 3o. dicitur, quod Rachel dedit Balam ancillam suam viro suo in coniugium,ut de ea susciperet prolem sic concubinarius ille coitus fuit in veritate coniugalis. Praeterea, ut dicit S. Thomas, Antiqui Patres ea dispensatione, qua plures uxores habebant, ad ancillas accedebant uxorio affectu.Vnde in illis non fuit brutatis libertas, quam lubricus Machometus concessit suis.
p. XXXVI. T E M bestialis Machom
tus grauissimo errore erraia se videtur, concedenS, ta quam licitum, peccatum co tra naturam, summae impietatis, & sceleris dicitur ; licet ipsi Sarraceni palliene quibusdam honestis expositionibus. Dicit enim Sarracenis quod non polluant se cum Infidelibus , nisi credant ;& de mulieribu
dicit, Mulieres vestrae aratura vestra sunt, utimini eis, ut vultiS. Quam reprobandus, & execrandus sit error
iste, non est opus pluribus testimqnijs uti, quia
188쪽
ne errorixactim. 1 quia de se omnibus notum est. Vnde magnitudinem huius criminis, primo satis ia-cra scriptura ostendit Gen. I . ubi dicit,qssodomitae erant pessimi homines, & Genes. 18. inquit Dominus, Clamor sodomitorum venit ad me; Ubi dicit Greg. Novitas ta tae,& inauditae turpitudinis admirationem , & dubitationem parit in audiente. Secundo magnitudinem illius criminis ostendit magnitudo vindictae, quae sumpta est de - eo. Nam una causarum diluvii fuit hoc peccatum, ut dicit Methodius. Praeterea propter hoc peccatum pluit Deus ignem,&sulphur super sodomam, ut habetur Geneca θη Tricesimus primus error confutatur.
TEM bestialis Machometus inter alios errores asi rit .in alia vita post resurrectionem usum esse ciborum,vestimentorum, & venereorum, sicut saepe jn suo libro ostendit; in quo errore sequutus est haereticos dictos sciliatas, qui,ut resere Aug. χα de Ciuit.Dei,asserunt eos,qui resurgent, immoderatissimis cibis ,εc potibus carnalibus vacaturos, nullan
189쪽
x Io Dan. Tumerem. modestiam,aut mensuram teneant.
Qui error facilε stultus ostenditur, cum apertissime contradicat doctrinae Christi, & rationi. Quod doctrinae Christi contradicat patet, Nam Matth. 22. Interrogatus Christus 1 Saduceis de muliere , quae septem viros habuit successive, cuius esset in resurrectione. Respondit, dicens, Erratis nescie res scripturas, nec virtutem Dei: In resu rectione enim,nec nubent, idest viri non accipient uxores; nec nubentur, idest muliereS non accipientur a viris, Quia homines non resurgent ad vitam mortalem cibis, &venereis utentem: sed erunt sicut Angeli; gl. intelligit sine labe, & corruptione visi ne diuina fruenteS. Praeterea error iste apertissimis rationibus
Primo sic, Resurrectio sutura erit ad vitam immortalem ut patet; unde Isa. 23. dicit Praecipitabit Deus mortem in sempiternum. Et Oaeae I 3. secundum translationem 7o. Interpretum, Absorta est mors in victoria, &. Apoca. 2 o. dicitur Mors ultra non erit. Et etiam Machometus ipse in libro de sua doctrina, dicit quod postquam omnia mortua fuerint Deus occidet mortem, & postea resurgent immortales, & integri . Cum ergo omnino sublata erit mors, necesse erit a resurgentibus subtrahi, quae corruptibili vitae
190쪽
deseruiunt siue quae ad immortalis vitae statum ordinantur. Manifestum est autem quod ciborum usus rorruptibili vitae deseruit; Ad hoc enim cibos assumimus, ut corruptio, quae posset accidere ex consumptione naturalis humidi, evitetur. Est etiam in praesenti necessarius usus ciboruda ad augumentum,quod post resurrectionem in hominibus non erit, quia omnes in debita quantitate resurgent. Similiter coniunctio maris, R foeminae corruptibili vita deseruit ; Or dinatur enim ad generationem,per quam squod perpetuo conseruari non potest in indiuiduo, In specie conseruetur. Cum aute, ut dictum est, resurgentium vitae incorruptibilis sit: homines enim ijdem numero conservabuntur ergo fatuum est, & irrationabile dicere, quod in resurgentibus sit ciborum, aut venereorum usus.
Secundo sic,vita resurgentium non minus ordinata erit, quam praesens, sed magis. In
hac vita usus ciborum ordinatur ad aliquo finem; Ad hoc enim cibus assumitur,ut per digestionem conuertatur in corpus: si ergo post resurrectionem erit ciborum usus,oportebit, quod ad hoc sit, ut conuertatur ' i' corpus: Cum ergo a corpore resurgen iis nihil resoluatur, eo quod corpus erit incorruptibile : Oportet dicere, quod totum, quod conuertitur ex alimento, transeat tria