Francisci Vigeri ... De praecipuis graecae dictionis idiotismis libellus. Illustravit, perpetuis animadversionibus & quamplurimis idiotismis auxit Henricus Hoogeveen

발행: 1752년

분량: 707페이지

출처: archive.org

분류: 어학

111쪽

ανλοον , μήτε αρι cor ἰαν ιναι - . Oportet igitur ingenuώm adolescentem nullam discipi narum , quas vocant, liberalium inauditam, incognitamque praeterire: ubi interpres ob vulgarem usum, Παυκλω dici videtur assereres vel idcirco fortasse, quod universim totum artium κυκλον, ab OVO , quod dicunt ad mala, a Grammatica logicis , quas in scholis vocant , disciplinis is deinceps Mathematicas complecterentur. Has simul connexas Graeci sκυκλοπ nia vocant. Fabius lib. I. orbem disciplinam vinii Seneca ep. 18. λαριιίαι artes nominat. Hor in arte poetica, Nec circa vilem, patulumque moraberis orbem. Per orbem patulum poema κυκλοι dictum intelligi , quod Cyclicus ille scriptor τα 'Iλιακα κυ κλω scripserit, quasi a gemino ovo belli Trojani reliqua καθολικω universe compIc- menset vilem vocat, quia projecti est animi si ατοι χυλῶ docere Scholius Obs Hum II, 1 lῬεψλ. lX. Ea η. - . , verbatim , expulsionis judicium Latinis judicium unde vi. Sic vocabatur Athenis judicium pu-Iudiel. ilicum , in gratiam ejus constitutum, qui missus in bono-um n rum quorundam possemionem, ea per vim a debitore pelle- de vi. batur: a verbo ξι λω , id est, ejicio licet apud Suidam legatur ξ λω, per simplex, apud Harpocrationem ξελλειν, sapud Hesych. ἐξωλλων, . . re, ι.εεῖ ψ αζαλλειν. Dcmost h.

randem, si tib damnatus judicio, mulcta, indictam non . veret, judicium sude vi privatum esse noluit 'egillator hyeil Iusit aerario publico Iohere φMetaphorice&eleganter Aristides in Panathen in iis ui

ω καλλον, νεμ ηΤεο νισι Puare solis quidem nisi , i ita loqui fas es, nemo hujus terrae causa, judicium unde vi jure intenderit, nihilo sane magis, quam alicui matris suae causa. Loquitur de Atheniensibus . qui αυνοχ&m essent, nec aliun de primum cam in regioncm immissi.

κωί R. elegante is dicitur, de quo vulgo aliquid

es opinentur adeoque cum infinitivo ungitur , non tantum AE in futuro , sed etiam in praesenti aoristo , sed tamen cum significations futuri ut, αλμ λι se καιρῶν, opinantur oblata occasonem avide arrepturum. λ ins -- a. e. ri, hιώτερα παθειν illum exsimant, plura adhuc atque graviora , quam quae

passa es, rinceps esse pessuram.

112쪽

D NOMINE

χI E P., id est, aliquando sumitur pro lucro ex es.

pecunia toeneralitia provenierale Dem Osthen adfersus A lucrum. phobum, d, εργο αυτῶν supple τα,ανl- πεν τηκ ἰα μναῖ, σύ νιαυτου κάσου id est, Lucrumatitem ex illis alentis Iro veniens , minarum insuaginta est, in annos settitis. Vide

δλών quod superes, inrarnm jam partium fuerit , de sum omium ma rerum fortiter dimicare o quoia exemplo notandum, ea legantius sine verbo M. usurpari Aliquando pro νγῶδες sumitur ut opus apud Virgilium ζε6. AEne dos. De opus , hic labores Aristoteles n. de ii dissicile. storia Animalium, 'Eργο, μη συνηρψ ονῖ, μῶυ ει τα

i Hinc Philippus susis ad quDunque est liber. tChaeroneam Atheniensibus, neu mon plane absimile est , currida vi toria elatus , contumeliosius se jactaret , voluit, ut quidam ex pueris singulis laus mane se hominem esse neret e νέραξι in παῶ:συν- EPPON D hoe ffcium injunxit puero. narrante ΑΚΠano V. H. L Ii I. C. s. Hine σα, εργο , ubi aliquid HRporamus . sive aliquisi hortantur. Cum imperativo orationi inseritur, is non male redditur , me veAlta Aristoph.

Sacrifice , hoc age , acrifico

lib. ' αἱ cap. 2 . Omnium Sybaritarum bpus h. e. consuetudo erat genialiter Divere.' Quo sensu non raro ipsum Oamen ιυγον dissimulatur. Ita Α-ristid orat Leuctr. II pag.42 '

faceremus. . Dissilias by Ooste

113쪽

argenti. fodinae.

ra, arva. Ita Xenoph. passim. In omγιν ' - - - ΟΠ,ὶ μι- ἰχναεινος μεὶαριι καθαρῶς ται ι εργα δενδρα σου τρίμμους id est Montes, pervesigari , cs transeruseisine olfensone possunt arva neutrum patiuntur, ob tra-ites limissae raros Contra . γα , .A , id cit , νιτο γα uim inculta, qualis est saltus. Eρνα αργυρει , et ἀργνρια apud Demost h. Chers fumi videntur pro argenti fodinis , cum ex Ulpiano loquatur de Laurio, qui locus erat, ἐνεος ἄργυρος κΤιναι quae una voce ενυυοι Xenophonti dicuntur . Memorab. Wάργυριτ passim. Male sumunt nonnulli pro vasis, ac poculis arxen

istis, de quibus intra Sectione 13. Reg. . ubi de nomine

pag. 78. 3 Habet Mallos usus observatione dignos , quos non abs re fuerit addere. Construitur cum substantivo per appositio-Nem, sequente verbo, γ,--χubi res aliqua dicitur ad esse. estum perduci , ut apud Plu. tarch. qui ita in Caesare pag. 239. Q δεξα ιινος φονον -

ast argument , ductu alicujus Numinis seum illuc tanquam lvocantis negotium esse confectum. Aliquando, licet raro, nomenno εργο cum verbo γιγνε αδ constructum non tantum usur.

Patur . mn aliquis dicitur aliquid effectum dare sed etiam aliud admittit substantivum secum casu conveniens addito dandi casu personae agentis. E. G. Lucian Dem encum pag.

usiuam promiffsum praefueris. Cum eodem verbo, επι , si quod substantivum addatur in secundo casi redditur a. tine per solum Ablativum substantivo εργο, misso. EX-emplum habet idem Lucianus

srae est, sed pro eo Forsan hoc vora negligentis factum es. Non plane absimile est illud AEliani

mortis opus fini sunt id est rViolenta morte perierunt. Praeterea non tantum peculiariter usurpatur de bello, ut Τρωiκον εργον ellum Trojanum:

apud Arrian. Exp. Al. lib. I. c. I. in in . sed etiam. quid magnum vel calamitosum acciderit is praesertim vovi Dsime. Ibidem cap. o. postquam

narraverat . quomodo Ale Xanis

de Thebas oppuguavisset, ce

114쪽

XIII. . , quod ex se erum significat, adverbialiter ' κω δὲ sumptum saepe πωλα apud Poetas , a line Comicos , abundat explicarique potest per taurim obsecro , gallice, en vertis, in orat. en onne foci idque fere interrogando. Aristoph. Nubib. sub fin Socratem inducens , Strepsi ad , e summo tecto domum ejus incendenti loquentem: orτοι, τὶ ποδεῖ μειωπι σύ τινυι id est , mus ruri quid agis rerum, obsecro i iis supra rectumqXlV. Ἐτ--, promptus , paratus usum aliquem habet, quo sumitur pro eo, quod est velut in penu repostum, abiit 'unde tacite promi possit idque duobus fere modis: Primo sine ulla pracpositione Plutarch in AE mil.

nan vasorum instar suo assuente ac velut reposito lacte ibid. Ο πιδακώσγι τοποι - χουσι κολπους , μυριαμ ποταμῶν τοσους- ἰξ - ιη γε υποκειμενη ἀφίολ-Maturientia

pisset in solo adaequavisset, 'ui Mallorum urbem obsidio. subdit quosdam Thebano ne tenerent , mandans simul. venum ad Athenienses εξ α - . νω. Ex ipsa Iade vel Iusto post aeceptam elatim. Eodem modo , quoniam inter res Miltiade gestas , pugnata xathonia nihil clarius , eadem

Atheniensum mimum quod ceperant ante pugnam illam Mapathoniam cimitutus In malam partem facinus denotat Thucyd. lib. II cap. 29. Και o pro σο ει τοι lxii αἱ γυ

in hae terra perpeιrarunt. Honendi praeterea tirones , ut

veram hujus nominis versio. nem ex praecedentibus conjiciant. U. C. Quum Alexander

apud Arrianum praemittit,

φλιι αὐαός , facile ex re ipsa conjici potest , σπι vertendum esse per oppugnationem ista;

Ne oppugnationem aggrederentur, areis advenerit ipse. Adhaec μινα εργον per Appositionem Nomini cuipia in additum rei magnitudinem significat. Ita eleganter Hom. ll. g. s. 3 3. - - - 'o b χερμ αδιον ME PA CP ΓΟ N. Lapidem vero prehendit dides, ingentis magnitudinis, vel, ponderiS. Dixere etiam te, eodem μεγα κἄγρει αεγή χρῆμα De quibus vide sis infra suis locis. Uterque Plutarchi locus extat Pag. 262.

115쪽

entia loca nus aliquos non habent , qui rantorum nDL-rum cursus ex innato quodam interiusque reposto fonte profundant. .

Secutrito, cum praepolitione .gignendi casu Isocr. ad Phil. Στρατιω μ ξ τοἰμι λοψ η τοσουτου ' id est, Tot milites, s Ovuam e penu expeditos, promptosque sumes. Aliquando tamen te rotμου , videtur esse sponte , 131 ro. Xenophon 'E - , τοῖς καλοῖς καγαθοῖς piλον εἶνM ' son- re naturali quadam propensone , bonorum ac proborum amicum esse. Utro vis seni illud Phil iis , de legati me ad Caium sumi pollit, L ετοἰμου ταγαρα αυοα σωρηδε κεκληρονομε κατα id eli, , qui bona ponte fuas unum in vi malum coacervata , haereditario jure obtinuerace vel , ibisaianquam ex penu facile confertimque promenda - -

Sectionem isthanc claudant dii vocabula . . -υ υι τερον. Priore, cujus significatio propria est , qui es bom, romi. iis , veteres , ad evitandum malum vocis omen , superititiose admodum pro G ος i. e. sufer, si sunt: αGrae.

ci v. c. in acie struem a cornu dextrum vocarunt αξιοι κώρας, utpote boni ominis a sui. srum οπι , non Qtσερον Dd pro eo εὐωνυμον κερας dice-hant, . . cuju infelicem p. pellationem Dii in melius omen Uertant. Exempla quaere apud Arrianum de Exp. l. lib. I. pag. 6. lin. I. ω6 pag. 7. in . 26. pag. 4. in 7 pag. I. lin. I, 9, W34. pag. 7.lin. 2 4 7. Thucyd, lib. I. cap. 48. lib. III. cap. Ο7. Prop. sin. Atque haec vocabuli acceptio tanε valuit usu , ut postea citra superstitiosam cautionem hoc modo usi fuerint Graeci. Ita non semel occurrit in literis sacris Ad Matth.

cap. XX, 21. W23. XX V, 4 l.

XXVII, 38. Ubi de latronibus, qui una cum Christo cruci ad . fixi erant, i δεξιῶ

ἰ ευωνυμων alter ad dextram

Hoc ab li δε τειρον, conflat ex το, τερον, in dilemmatabiis in ximus est, usus prae dente nudo. Et δυοῖν θάτ abia luridicitur Melliptice. subaudit

a ut simili No totidem eris bis dicimus, en ali nueen. Ita contra Platonem argumentatur Aristides , pro Quatuor, viris, pag. 469. quem ratores adulationis accusare Rit, in me unum Aristidem laudavi Dis Verba sunt: Παλινοῦ- τῶ, -Τ-- - τ 'Afνησιν - -

116쪽

ταe. Rursus uniιm ex Rhetoribus fisos immerito male atidivisse. Haee Atheniensibus laudans , Aristi I verba nonnunquam mediae senisdem inquam. Hinc alterutrum tentiae ita interseru Mur . ut coultat. Se eum quem non per iisdem sublatis, integer maneat tuit , e se laudatum , vel caete sensus.

'Tππο foeminino genere, pro gnitatu sumitur ι-ον αγρο 'Isrm ae.

ηγανε ρευ, - .ην, id est , innitam vim equitarus immi foemini- sit. Eadem vox in compositione, vim augentem Mampli ni seneficantem habet. Sic enim ι-ον- ω, dicitur , qui grandia m. . . fatuit, ta magnisce admodum de se feniit Sic apud Ari- 1loph. - ,πος-να ρη Τα , id et , grandia serba , quae' Horatio sesquipedalia , quasi non nisi equo vecta incedere in com- videantur. Haec tamen , ac reliqua id genus, Octica ma positi sis quam oratoria sunt.

Atque ita ιππογνωιαων idem esset quod μεγαλογνώμων ' - -

sic Stephanus, eumque secuti alii Lericographi, atque ipse in voce Vigerus hoc in loco. Istius vero significationis exemptum ἰω--.- non reperitur apud ullum probatum authorem. Extat qui ,,idem verbum apud Eschylum in aculatricibus , sed in non estrui sensu: intenis Ἀλ, πανναῖ-νὰ λ dendi A. Τiuo ατρε, δε --.- . Parii'

Pura tororum namque nuptialium , Acres immota virgini defigitur.

me puellae lumina ardescenti Fallant, solem hi, prodere expertam virum. Meus mi perita dignoscendi hujusmodi.

117쪽

76 CAP. III. SECF. V.

qui eo quormn aetatem ex den.

tibus i. gnoscit.

cula .

Rectiusim Salmasius ad artem illam alludi autumat, quae dentibus aetas equorum dignoscitur. Θωm,ti enim Xenophonti de re equestri sunt dentes equini -- Θ-ς--,

aetatis indices ut ollux . . . II. sedi. I. unde γνωμονες λιπιγνωρ is equi , quorum aetas ex dentibus amplius cognosci non potest , postquam νώμμα illos amiserunt. Sicut ergo γα -- hi in equis aetatem eorum produnt sic etiam signa sunt , quibus virginesis nuptae discernantur , eaque in oculis plurimum sita. Horum autem peritiam sibi singularem arrogat is , quisquis est, qui apud Tragicum ista profatur. Eschylus in Agamemia. hanc vocem ιππιγνωμπια usurpavit pro simplici minimeque V afro cujus vocabula haud pauca, e quibus .istud, H. Stephanus , aliique exicographi omiserunt. Hesychius

eum qui ouas internoscit , foetaene suo, necne prior autem x ponti magis arridet neutra tamen εο ιππος in Oce ἰαπογνώμων, pro intendendi particula agnoscit. Hoc

autem , aliaque ejusmodi plurima animadversum est a Cl. V. tho Galalero Theologo praeliantissimo, Mi Philologiae tu diis αυτικοί; τω Adv. Misc. ΡOlth. c. I p. so8. I xx. βοῦς in compositione o significant.

clin ad Sophocl. in Aj. s. 232. additque de epitalico βῶς, nicum tantum esse exemplum in βωπακ De altero 7πποι duo adfert de ιππογνωμιν altum silentium. Sed ipsius hic verba addere non taedet. ινα-- F. inquit, a P 7ππ- -υι

gnos pavores h cusodes gregum.

Nam ιππος apud Atticos magnum fgnifrat vi Missi. λjus exemplum habemus tu , . ιius sunt ιπποβινος valde ibidinosus iπποβουκολοι insegnis equorum domitor. J Si βουλιμια utitur Aristophanes pro ebeis menti fame in Plui. s. 874. Est ubi epitat lcum illud εω velis resolvitur in adjectivum βορι ει unde βόεια ματα apud eundem in Ran. vLis s. id est, ut ipse explicat, D P. Dj9ilias by Orab

118쪽

Graeci etiam adverbio si adjectiva intendere solent, ut

turea

. Verba bubula, supercilia erilias habentia , grandi , terrisca. Eadem ratio est Adjectivi, quod Neutro Genere per Compositionein Nomini vel adverbio adhaerens , superlativi vim habent , ut apud

Platonem, item πα-γκοιλος puleerrimus ναγκαλως apud

eundem in haedro p. 27 I. Et παγχρος- utilissimus apud Ari. stoph. Acharn. s. 934. Παμω - . ibid. s. 854. Παμιεγα apud Plat in Phaedro p. 273. sic παν- nequissimus apud Theogn. ' Μιαρώσαιο conjungit Aristoph. in

Π-ολύιὸς Felicissimus Theogn. 443. Quomodo nos eodem sen. su utimur nosti a vel aller.

allerondeugmst. Cui tamen nostro idiomati magis respondeat Graeci, cum ipsum alem vum in superlativo ponitur ut

lian. V. H. lib. X. cap. I. Πα- ωΤες, Ilerterst Pindar. Isthm. d. 6. Πανυςατος inti mus unde adverbialiter Aristoph. in Archarn. s. II 83.

tremum te conspiciens. At G σω, in compota. tionibus apud veteres solenni tanquam formula κρασεως Ocabatur genus , quo par in portio pari aquae mixtura emis perabatur. Adeoque receptus erat hic loquendi mos , ut etiam, nulla structurae ratione habita , haec absolute medio sensu insererentur. Ita e Α- lexide Athenaeus lib. Deipno- sopb. X. pag. 43I. '; φιλοΤη-

micitiae pocula plena propino, Dno pari aquae portione temperato: i. e. eo potionis genere , quae voeatur D. Ita absolute pr*. ν. re α. λιαι . . In hanc sententiam vide alia ex aliis poetis exempla ibidem

collecta. Io Exemplum habet Thucyd. l. I, c. 26. ἀὲ μ αποικίαν ἐς

119쪽

CAP. III. SECT. V.

Tiso σα τα ισα frequentissimum est unde τῶν ἴσω συ κα- idem is dicitur , auo cum astatur aequa , ' conditione vel qui poenam celere, aut praemium virtute dignum con sequitur Similiter in dandi casu , cum praepolirione επὶ ut εω τοῖς λι , ο iis ιιιι λί ιυι αδ id est , aequis in republica conditionibus, vel eouo Iure Vivere. τοῦ, D, U. Conjungitur etiam in eodem plurali Cum μιτρι- , .sΤεδεαι, et τειναι , sed in gignendi casu, sequenti dativo perih-ρ μεν nae Demost h. in Midiana, 'ΟΥ μετις - υών ουδὶ τῶν σμα Ἀ-eχειν. οπος του πλουσίους, τοῖς πολλοῖς id est , Non gaudet multisti-do eodem jure , auo divites. Idem, vis σων ου μετειχε π sαλλοις σμῖν ' oden quo nos iure non gaudebat Quibus in exemplis , duo breviter observanda sunt Alterum est, si verbum impersonale sit, adhiberi is, cum accusativo ejus personae, qua cum fit Comparatio, ut in superiori exemplo es, sin vero personale , melius dativum ejus dem personae usurpari ut vi Dων Τέχω σοι, eadem gaiatu conditione sum. Alterum est , peculiaris usus prono minis αλλος Quo , more prorsus Gallico , cum pronomi-eta nibus μή conjungitur Dixit enim το7 αλλοικ

Epidamnum edixerunt, ut, Ii quis vellet, pari jure atque aequa con duione eo profe6ceretur. Pro eodem dicitur σου , apud Julian. Misopog pag. 339.

pliciter ' libere cum omnibus aequo jure vivere. At εξ uti, vel εξιση Latine Vertitur , aeque ac juxta S, Gon , m. Ibid. pag. 358. Οειν , οι εαι , συα

se , ut juvenes juxta lycii i

fabulis delectentur. Eodem sensu adhibetur ια Dης Antoninus εἰς αυ . lib. II cap. 8. λανα

Mors θ' ita , lvia dedecus, dolor θ' voluptas, opes istinoia , omnia haec bonis aequa sorte ac malis obtingunt. In cujusmodi locutionibu substantivum μ.7 subaudiri, ostendit Cl. BOS.i Hinc ε σης iunctum adverbio αξιως notat, Pro rei di .gniιate Lucian Dem. Enc Pag.

Legum autem , is judiciorum is concionum . N Piraeei ne ipse quidem Demosthenes digni. tatem ratione assequi pepet i. e. de legibus Sc. 8r dignita: dicere.

120쪽

'E, ισω cum gignendi cas 4 quod aequaliter ad omnes alios .. /nertineat. Lucianus de Iudicio vocalium, initio ζ ς λινου '

δ αμ αδτ φας, id est, Da quiescerem , parum ab fuit, quin nullus mihi deinceps inter literas locus relinquearetur atque ade meus se metus, til omnes iteras aequaliae persinet.

Ul. Praeterea -- . cum dandi casu, azime apud Vi Poetas, significant perinde ac , aeque, a que Apud Homerum Iliad . de Paride. '.

Gallice , is id te aisolent totis comme a mort '. Quo sensu dicitur apud Oratores , is, sequente dandi casu Vel particulis es e, cum verbo neutro ut Dω, μηM αν , acco niti omnino se sesset quod etiam recte diceretur boo M 'λα ηοημενοι , perinde, ut tasensisset nihil vel neutrui plurale usurpatur , cum par ticula , , ut artem pertia Ie ac Illionam charissimam defculatur, τηνδε η, ιχni ι- , τεκνίδιο η o κα ὶαφιλει Sic plerique ii respondent , ac δε :ihil omnino audierint, I Ita Lucian in Dial. Mori H θ a b κα

Καὶ ' Marcol' 'AΛΛΟΙ,-Gallice: Iu Mus au tres , qui erila beaucou meu-leura, de quiu te debat.1 Simili modo apud oratores construitur cum dativo τύ, imaterialiter , ut Procant, sumto, convenit exponenti sive docent , qui verba alicujus interpretatur . . Uerba Dei

σκεψ .isc. Ne huc propinques. quas dicat Ne accedas tali

mente.

I Vel in plurali numero apud Hom. l. x, s.

ἔτρεφε δῖα Θεανιω

nu, pertati ac baros liberos. In soluta oratione exemplum occurrit in jurejurando Hippocratis.1 Cui simile est o ομaIω. utrumque occurrit . sed extra

regimen . apud Thucyd. lib.

eultus , hominum ex neutruquam eos arcebat nou ille, Majudicabant perinde esse Deos colere θ' in Olere , quoniam omnes aequa jorte mori videbant Rc. 16 Exin Dissilia πιν Orale

SEARCH

MENU NAVIGATION