Francisci Vigeri ... De praecipuis graecae dictionis idiotismis libellus. Illustravit, perpetuis animadversionibus & quamplurimis idiotismis auxit Henricus Hoogeveen

발행: 1752년

분량: 707페이지

출처: archive.org

분류: 어학

321쪽

VIII. Sic apud Atticos maxime, subjunctivus articu-

Ius aut vox ei significatione respondens, ut ict- , ποῖ tam praemittitur partiripio , in eo casu , quem partici-prum exigit , Praecedente ut plurimum aliqua praepolitione ita ut vir Latme brasis cddi possit Demosthenes pro Orona: υπερ ι πι ψόα- - ώπω λούαι, Z- γισαμενοι. Nec reputantes ira obiscum quidnam G idem illi, quorum causa periculum adiretis. Ita ni in aec locutio resolvi debet, tam πιι - , . . in AMMυχοροῖν. Sic, γ' minia λἰM - λα, vel tu κλων ωλγM λ diligenter aestimans quam multa febciter peregi et Imperato , quo iιl bellum gerenaeum esset. lX. Participium , in oratoriis praesertim interrogationibus cis conjunguntur. Ita elegan. ter Plato de Rep. lib. I. pag. 33 I. prop. in . 1

καλῶ Λ ET EI N. Qualedicis esse praeclarum , ouod Simonides dixit de usitia tali. Mue , inquit, quod suum es, tribuere, justumese me ibi a Simonide praeclare dictum vide. tur Uerbatim ita : Quid dicentem ais, Simonidem recte dixisse Sc. Noe dicens videtur

mihi pulcre dixisse. Hoc modo

in sermonibus των ad λεγομί- scite admodum alter utitur paraticipio ejusdem verbi , quo alter modo usus est. Ita apud leundem libro eodem pag. 334. in fine ubi Polemarchus ait: λν,οοι- - ὀρΘῶ τον ψ ον, tabis SE'ΣΘΑΙ. Respondet Socrates: σΣ EME- Πολί- χἡ Videmur

riae demissis amicum

inimicum. Quomodo ergo de mi-vimus p Quin etiam participio plura simul vocabula praemitti possunt. Sic apud eundem de Rep. lib. 3 pag. 4O4. prop. n.

gem quoque de navium praefectis alii nonnulli reprehenderunt; 'merito. Nec huic syntaxi absimile est . quod habetur insta Sect 4. R. Α

322쪽

D PARTICI P. IN UNl UERSUM. igi

bus , respondens praecedenti nomini , vel pronomini eodem in eas , resolvi debet per Verbum , cujus partici- hospitalem c. auditur enim νώ ζω, unde tu tandem eam tibi parare, vi dignus esse potuisses ubi ποθι λαύονΤ pro ποθεν σαυτΔιί τυ γε λα..ις Gallic. Et o Paurois tu prioῖ Sic

Θι,2 Tibi autem 'o labes , vel etiam tuis , quodnam egepulit cum virtute commercium D iis qui tandem eo , qui tales non fini designare posses ' c. Uni hoc etiam notandum , ποθεν ω a. αριωριέι, ad pronomen σοι taurum referri licet intcrject cm sit; τοῖς σοῖς .X. articipium cum verbo λανθαν conjunctam , per verbum explicari debet verbum vero λανθανω, per ad ver bium clam is occulte , ut , της - κλησμο υπεκρυεὶ. 16 clam e concione abduxit. Sic , λανθανιν υποδυομεν--σἐ, d τέλψ, clam se ac furtim in magisratuum benevolentiam in uabat. XI. Participium masculinum, multitudinis numeri, cum nomine singulariis foeminino , sed multitudinem signita cante jungi potest: ut apud Lucian 'H πολι α ασα κεχη- νοτιο ακουουσι, pro εχ νυια α κ . Urbs universa hiantibus audit tiribus

XII. liquando , sed rarius, participii casus in accusativum mutatur, licet praecedat nomen , aut pronomen aut aliud participium in diverso casu idque vel cum particula ες , c sine illa. Cum illa quidem Aristotel.

πατωνὶμ pro ἐξαπαlωσι Nec iis , qui mul in calamisiste

4 Pag. m. 32o. 4 Hoc modo participium Imperativi vicem obtinet in ilio Platonis Phaedr. p. 228. l. 36.

... τε . - . Singula ordine percurram, si cipiens ab origine. SOCR. sen- de , amabo , primum , ecquid

', quod nis ra gestas Iub

sese. 4 Repetit Auctor ea, quae supra docuit Cap. V. Secl. 8, Regula a , ubi consule no

tas.

323쪽

et ery intur em habendam utant , quas fallentibus. At

suae illa, Demosthen Olynth quad. οὐ προσικτεο τοῖς τουτων λοπιις εἰλλ. C. pro ei ι , nam praecessit μῖν.

id et , Negligenda obis illo sem oratio es , cum ciatis

43 Quoniam hoc rarum est, addam aliud atque aliud sic Herodot. Erat cap. 29. ita

In tua nunc rufate , Callimache , et , vel Athenas ad servi. tutem redigere, es tu libertatem

vindicantem tui in omne eLNinmemoriam relinquere. Et nu-Cyd. l. I. c. Illo 'Aνδεῶν σώφρονων μιν ἐσιν , εἰ μὴ αλκοῖν

η πολεμεῖν. Virorum enim mo

deratorum est . non laeduntur, quiescere: morum vero . injuria

adfectos ita Graece, vel se iistis adsciuntur , pace se

bellum convertere. Vide etiam Lucian Necyom pag. IC S.

Audacius illud Thucydidis, qui lib. I, cap. 24. participium

peregrina regiones visere ' De.ctare , tum stem concutentes bonam, fore tu sala redi.

Rarum est, quod ita pro in.

finitivo usurpatur , ut prηece. dat articulus το per omnes casus. Sic apud Thucyd. quid enim novitatis apud hunc non invenias initio libri I de magnitudine Siciliae : Και νε-

To μὴ -- ΟΥ'ΣΑ. Pro εἶναι. Et cum tanta sit , freti tamen spatium viginti ferme Radibrium uatitudines facit

quo minus sit contimens. Quanto magis hoc mirum videbitur juventuti φιλελληνι, si idem participium neutrum ita pro infinitivo usurpatur , ut expleat vice tu gerundii in do apud Latinos 2 Scholiastes Thucydidis ad lib. I. cap. 42. haec verba, 'Ε, Ω μὴ MEA ETC7NTaαγνι λωτεροι σιν Se non exercendo imperitiores ertara , per

infinitivum explicat 4, - -

Et hinc creditur existimasse, participium hic pro infinitivo poni quam sententiam probat H. Stephan Appen d ad Ioann. Gramin. Corinth de Dialect. Mihi tamen longe aliter videtur. Primo, quia tali participio adjectivum alibi additidem Thucydides r deinde

etiam genitivum regit, ut Tlocis mox subsecuturis constabit. Atque ita quia idem paristicipii ac subctantivoru ui regumen

324쪽

DE PARTICI P. IN UNIVERSUM. 183

XI H. Participium aliquando pro infinitivo usurpatur, ut Partielpi

eum in ratiam cum hoste rediturum e se o missσθω, ias αὐτον - - cras τον-- πι- ποιησαμε .men est , hinc mihi constat ' per his , quae in sine hujus aperte pro substantivo usurpaci sectionis ex eiusdem lib. I. cap. 'ri adeo ut , - - φλιέων positum sit Pro , τῆ μη ελὲτη. nam negativa, i ta substantivis hoc modo praemitti . Ostendemus ad Cap. VII. initio sectionis XIII. Certe non herinfinitivum explicat , nedum Pro eodem poni putat Scholia. ne participiuiu , cui adiecti vum jungitur, lib. III cap. 43. X et M am τοι μεγις x το inro 'AEIO UTI

in animorum discordia etiam factori divestas exiliit. Pro et γνω - διαλλαγῆ. Conser36 adseremus. Adhaec pro in-ffinitivo participium absolute poni non autumo , cum aliussit sensus, quando participium adhibetur . alius , quando In finitivus. c. g. Apud eundem Thucyd. lib. V cap. 34. Ωσεώς α Μειν, ρι τε AE L M,

terpres in nullum magisratum gererent . utque ιllam haberens potestatem earum rerum, quas atis emi pent, aut vendidi Pent, Scholiastes Ηγουν - ειναι κυεμ ει πρίαδεαι η πώλιδε Rem dilbgenti examine perpendenti, licet non magna , tamen aliqua disserentia occurret. Disserunt enim, Κύων - πωλώῖν,

non jus habeant vendendi sed

quidem aliquid vendere , sed

non cuivis , quocunque tempore , vel qua velint conditione.

325쪽

pro ποιησα ἄν, Vel sine particula is, Sed firmanda usu haec regula , ne tirones dicant, ut solent βουλομm , pro auis is similia, quae mera dioeca sunt XIV. Saepe participium ac praesertim in Aor isto , Latine per verbum elegantius redditur , addita conjunctione , ac simili verbo sequente Demosthen pro Oron.

rimnate jam Elegantius , sed consurgatis , ac me jam a

mnetis licet.

XV. Idem Aorist ac liv. participii, cum suo casu , elegantius verti Latine solet, per ablativum absolutum participii passivae vocis Demosthenes pro Coron. -τοις υποκυνιὼ id est, Tanto pose, criminibus, icteriis, contumeliisque congesis, Uirionem agit. Graece vix diceretur, XVI. articipium cum verbis . aliquem animi sensum s nificantibus , usurpari potest, in nominativo casura ut

sentio me aberrasse 1 . Si tamen alius casus praecessi 1set,

ob44 Ποιεινά ἀρον in quarto a su cum in duobus praeceden. tibus exemplis participium in casu recto inveniatur. Ratio est, quod hic a persona ad Personam fit transitus is illic in eadem persona manetur. Sic, V. G. Nominativus manebit in ultimo exemplo, si dicatur

Cum audissem me rediturum sise

tis tritum. Rarius est , quod participium illud , pro infini. tivo in casu recto positum, mutat genus adjectivi, quod verho personali antecedit, o Latinis in neutro genere poni

Melior sum aeres pro Melius es, me tacere occurrit apud A-Ii Itid. Orat funeb in Alex, pag. 44. Estque hic Hellent. sinus perpetuus in δηλ , - ρας , similisque significationis adiemi vis. Vide Nostrum, supra Cap. III, Sect 4 reg. 6. 4 Tutius est in verbis sen. sum aliquem significantibus r

46 Quia Latini praeterito Participii activae vocis desti tuuntur,is nunquam , nisi per Deponentia hoc Graecorum Ndioma adsequi possunt. 47 Exemplum habet Aristoph. in Acharn. s. 45S. v πηρο 'Ab us Scit te miserum

esse Muscis p. in ὀνη λος .Scito te molesum esse. Imitati sunt hunc diotismum Latini. Ita Virg. l. II. En. v s. 377,

326쪽

DE ARΤICI P. IN UNIUERSUM. 1 s

o verbum adjunctum , tunc participium cum verbo asefectum ignificante conjunctum , in eodem , quo praec dens , casti ponetur Demosthen pro Corona , t cis praeerant , contigit , ut sese omnium primos vendidisse senti

rent.

At cum praeterito medio inis poni solet participium, vel in nominativo, vel in accusativo imo etiam in dativo, si nomen aut pronomen in eo casu fuerit, e g. αλ . Asa του ληνοιῶ προσηλωΘεὶς Vel γροσηλώθενῆα , Vel pes , ηλωθένὶ τοῖς βιςλιοις Conscius mih sum , t uolibris a us fuerim. VH Participium aliquando , pro optandi et subjun-Partielp. gendi modo, cum particula, usurpatur ut T in του λο- pro opt. γους τοῖς ψωμενω. 4-σ- βουλ μενοι ευπο-α --σών. id vel subj. est, iterarum cognitio, si qui modo consanter in eas incum- cuin is, here voluerint , Iatis ad parandum facilis videatur ubi ou pro εἰ τις βωλοιτο. Exempla passim apud auctores Omnes, ac praesertim Atticos r.

XVIII.

pSUS in hostes. Pro se Ube delabum. Et Ovid.

l. Met. IX. - Superata fateri

Simile illud Horati lib. III. od . . INIECTA Onseris terra δε- ιet suis. 48 Nec tantum cum praeterito medio , sedis aliis hujus verbi casibus. Exemplum Nominativi habet Xenoph. Κορ.

Quoniam nobismet ipsis conferi sumuS, nos a pueris , jam incepi epulcras ac praeclaras actiones exercere. Dati ut pict Euchir.

Τ Ω αὐαί .ia LL, E N I-ΚΗxo'TI. Sed illud oppone, quanto satius si te tibi conscium eqse, tau a victoriam reportavit e. Accusativus quando sequitur, id pertinet ad regulam praece

dentem 2.

4 Hoc modo Latinis reddi. tu , Quivis , Quilibet. Ut rscripta in lucem publice edita tractat quivis eum qui intelligit,

327쪽

XUIII. Interdum, apud Atticos maxi1M , participi uim

neutrum ' acculat casus, ita pro verbo ipso usurpatur, ut omnino sensus pendere videatur Thucydid tib pas. 7.τεια -- τοῖ 'Eλλ- ναυΤικα - ἰαῖν, σὲ σο ελθε ν, c. id est, Cum tria sint apud Graecos digna me-δaorιι ιι navalia , vestrum , serum , , Corinthiorum, ex iis siduo in unum coire patiemini. Hic , τρώια is Τα , pro τεια, ωι, quod etiam dici posset, τριων G, ων alioqui, sequens post τουτων aut omnino vacat, aut sumitur, prota, ut infra observabimus. Haec Ἀ 1imilia, intelligenda potius, quam temere imitanda

etret adscripserunt, re custiis Graecorum intra tres meifes in eandem pilam adscribi. so Cujuscunque generis participia hoc modo construi, conatur probare utinius ad AK. Itan . . . lib. I, cap. 3. Uerba sunt ιτα ς φυσει PO ONΕΡΟΥΣ A

de Atheniensibus Ioquitur.

ίκου Eam sisa, αἰ, ψίλαι. Deinde tum se natura invidiam essent proni optimis obtrectare suderent, hae Nubes quam suavissimae erant audititi Ubi pro accusativo sensus Dativum videtur pollu- Iare Faeminini generis exemplum suggerit ex Thucyd. lib.

es et , unde naves possent re LAliud addit ex eodem AEliani

capite: Ατι A c. Et vult, ut hi accusativi ponantur loco genitivi absoluti Quod ad primum Multimum adtinet, quomodo participium accusativum

adsumat, particula , pro qua

etiam G ponituro vel prae .

sente, vel absente, dictum est supra reg. I. Ia. Accusativus in verbis Thucydidis, cένην σαν, potest pendere a praecedenti esνιες. Vid. l. Duker ad h. l.

si Quod ad generalem participior uti doctrinam adtinet, multos' varios eorum usus insuperioribus explicuit igerus: alias eorundem elegantias quascunque mihi observare si-Cuit, ad calcem hujus sectionis praeterire religio suit. L Primo itaque nota , participium ut plurimum cum aristiculo verbo, quod fere est εἰ vi , usurpari pro verbo eo cujus est participium, λιαῖκῶGE. G. Herodot Clio, cap. III.

sunt ostendentes , aves, distenderunt. it, paucis interje

328쪽

DE PARTICIP. IN UNIVERSUM. 28

addiderunt. Habet hoc interdum magnam emphasin , imprimis cum articulus additur. Ita Tyrannicida glorians inducitur apud.Lucian. η, - ν' ΠΑΥ ΣΑΣ Εs

r is, Ego itaque sum ille,

crus 3rannum oceidi. Locutio. ni praeterea emphasin non parum auget claudens 1ententiam pronomen γω . de quo vide cap. IV, init. Est ubi articulus negligitur Thucyd. lib. I, cap. 67. 'Οτι rura, ΛΕΛΥΚΟΤ Εα I E N Q ἰοικοῖο την Πελοποννησον. Quod ' Dederumioluissent , E a Peloponnedium injurios essent.

II. Participia verborum vocandi se noluinandi significavonem habentium , eleganter cum suo praemitto articulo casum nominis proprii , cub jun huntur adsumunt , omisso nomine appellativo , quod Latini necessario addere debent. Herodot. Erat cap. r. 'ὶ τῆς

Nos prope accedimus iii et 3o genaamoe Jerapne. Consentit Paus in Achaicis

κ ΑΛΟΥΜ E N L, ΛΕΛΕ --N. Impera se eum populo qui eleges vocantur. Huc re fer illud Athenaei lib. Dei. Pnos XIII, Dag. 77. αχων ό,

Ρ Α . o M EN A L XPEI' Iabula, quam inscripsit, Chriae. III. Participium suturi temporis Latini, modo per On-iunmonem ut sequente subjunctivo modo per supinum inum reddunt Per coniunctio.

inquis. O . Nonne poenas daturo sives, ut poenas dent 2 Per supinum apud Herodot. Erat cap. 7o. ς Δελφου Xri Lo Mim in M, θρίου μ ιθ Delphos consultum oraculuA pro Piscitur. Quod tamensere cum Latinis habent com

mune

IV. articipium , utpote ad. jectivum , conveniens cum praecedenti nomine, sequente saepe vicem obtinet participii verbi imperianalis. Ita, cum dicitur: sensum , seu probatum est, eum esse sapientem id Graecis est. Ἀπιλιανυαι - ω σοφος ἐσιν. Idem ibid. cap. 53- ν' - - ους τὰς ορ- 'Eλλίνων , Anm- EI K Navi EN ΟΥΣ , Ω.ΣDoriensium reges recte recenseria Graeeis, Gendi Graecos esse. V. Saepe Participium verbo junctum mutuam patitur permutationem is per verbum redditur, ipsum autem verbum participii vim obtinet. Fre

queaussissium quidem hoc est

329쪽

in ἀνθαν , de quo supra ad p. , sect 8 reg. 3. sed non minus usitatum in aliis verbis, V. G. pro ψευδε,ναι οἱ λε-

Mentientes dicunt , i. e. Mentiuntur . qui dicunt . te esse sο-holem ovis Atticismum hunc agnoscit Corinthus de Dial. VI. Participium neutrius generis , praeuxo articulo , pro substantivo habetur Thucyd. lib. I, cap. 36. OG τω ταδεξομανιω- o κει αενεοχ

To' ΘΑPΣΟ N, μενου . ἀβινες --ἰκυο, ισω 'νου. - Αἰσεσον νομον. Eis eui haec a nobis dicta, uti lia videbuntur, sed qui metuit, ne iis Obsequendo faedera violet, sci at, metum ires habentem adver. sariis majori terrori fore, duci a vero , -ο receperit, cumst infrma contra potentesisses, minui formidolosam futuram. Ex quo unico exemplo tres notan dos participiorum usus obser. va. irimum , quem nunc inculcamus . το λω, pro οατο Θαρσου. cum genitivis, tanquam essent mera subsantiva pro το Θαρ- . id quod modo tetigimus ad reg. 13. Deinde πειθομ2 redditum per Gerundium in do, quod habet Auetor reg. 6. De nique osῆσον α ομενον , pro ooησειν ωμεο Θαι, de quo viii. reg. 3. Sic substantive sumun.

tilitas ct sexcenta alia. Epict. Enchir cap. 32. Δὶ ων το ΔIA-

πωλκμον Da igitur pretium, se re tua es id, quod venditur. Rariora sunt participia diverissorum generum pro substanti. vis posita Sic ο κεκΤηπιν ἡ κηκὶυ - . re p. qui, quae possidet , quorum illud pro δε

fin Isocr. ad Dem. VII. Saepe participia pro adverbiis ponuntur . idque vel nuda, vel in regimine. Nuda,

pra ad Cap. V Sect 8 R. 3. In regimine , ut ἔτε τησειν - εὐλαμ Pie mortuus es. AEschin contra Ctesiph pag. 296, in a I. ubi mentio est juvenum , quorum patres nam

ΔPE 'A P AMO I is Em in Ni I. l. e. fortiter in bello mortem oppetierant. legans hoc in genere est participium

λιπών quod cum μικρον

vel his simili conjunctuna , nistervallum notat, explicatur

per adverbium paula vi, diu post, vel paucis interjectis &c. Ita Plato in critia sub finem.

330쪽

DE ARTICI P. IN UNIVERSUM. D.

singulare ad alteram e duab reserendo De priori id euna dem in Tox. pag. 42. βλ πιιν αστος 4, συφλω

ς- ρωτα με - ιν μισα , Pro. Ipse se luminibus privavit m ολιγω ἐν ἀμ- νου - atque ita ambo sedent. Alteriusti πω λωκει- vel si quid ejus exemplum habet Euangelista generis aliud. Huc reser par- Joannes cap. XV s. O M ticipia αρχορ εν , τελευτῶν. iam , m , 'Ai Tn' ἀυ- τυχὸν αε, νυχὶ, de quibus se , i Q a Tom ei E P'Hi Ἀαρ insta suis locis. UIll. Aliquando participi in insint casus servatur , licet sequatit vel praecedat verbum , alium ea sum postulans. Ita Lucian Dem. En com non

at ego in illo is stra fructum multum. Ubi nihil est

quod nominativo κάρ - respon deat.

X. Est ubi participium

praecedentis substantivi casum ii Oi. Surgens juvi es albi non servat . sed in genitivum i. e. eum furrexeram pro ξανα absolutum vertitur. Sic apud Πι. Elian . . . lib. XIII, Luciari in Demost h. Enco m. . c. 23. A πή-- γ, ΑΥTΩ P pag. 889. de Homero 'E γώ.

dis ensen bules, ut Oe M e. tu fi ab Aisandro lex in diis . tit nonnulli dicunt , lapide petito flve, ut alias ferum , a eulo id factum fit. In . Servatur dem Nominatis us , sequente verbo , quod alio nominativo est vestitum. Idque fit duplici modori vel ver huin plurale nab συλλη λιν ad duas personas , vel verbum

Κυμ i XIO Σμυρναν&α , S enim aliquid eorum emissaret, non discrepans fuisset inter homines eontentio, quormas a iέ patriain ipse attribuunt onisant Colophonem, ulli Cumam CPium , vel Sm3rnam. Supplepost διιδοντων τινῶν, ut Geniti. vus sit absolutus integre. Sod haec, quae proxime dicta sunt. tirones intelligaut potius quam imitentur.

SEARCH

MENU NAVIGATION