Scotus, et scotistae Bellutus, et Mastrius expurgati a'probrosis querelis Ferchianis earundem centuria pars prior a' fr. Bartholomeo Mastrio Meldulense subtilissimae Scotistarum Academiae oblata anno Domini 1647. Et a'Paulo Pinzarinio physico Meldule

발행: 1650년

분량: 683페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

is Tertia Expurgatio anxii.

test intelligere, quia spiritualiter ex ami natur, quae verba proseruntur ab Apost. contra Philosophos Gentiles, apud Corinthios degentes, uti doctissime interpraetatur Haytrio Episeopus Alberstadiensis in eum locu Nos autem dii puta. mus contra Philosophos Christianos, My steriorum Spiritualium capaciores.

Verba citationis secundae, haec sunt, nolite iugum ducere cuInfidelibus quae enim participatio uistitiae cum iniqui tale aut quae societas luci ad Tenebras ' quae autem conuentio Christi ad Beliala autque pars Fideli cum Infideli in hoe est, ut interpraetatur praedictus docti stimus Haymo in eum locum nolite suscipere iugum Diaboli,neq; aequali in fide Iibus, aut coniungi, ne similes illis eiu ei amini quae enim participatio iustitiae cum iniquitates idest quae societas iusto homini iustitiam habenti,cum iniusto homine, de P gano i Nulla. quae Societas luci ldeli h/eli, cum tenebris. idest Infideli Nulla haec Haymo. quibus leprehenditur, Apostolica verba minus ad propolatum adduci,quandoco. tentio nostra vergat inter iuniosbphos Christianoatatum, - sicut protestati fuimus qq proemialibus ad Vniuersam Atili: Logicam ii Philosophiam. Respondeo quarto. Te artificiose tacuisse verba textus Apostptimae ad Corinth. cap. a. nimirum, ne Clientem Cremotan inum, quem defendendum suscepisti, vituperares cum

ijs verbis, s Animalis autem homo non percipit ea, quae sunt spiritus Dei. ad viuum interpraere Haymone Cremoninus delineasse videatur Apostolus Animadis autem homo dicitur, inquit Haymon qui Spiritum Dei non habet, qui licet ratione a pecore distet amen ipsa ratione

172쪽

non bene utitur, quia non pura esse aliquid post mortem, sed secundum ritu in animalium versatur. Haec Haymo,

clua interpretetatione , Cremoninus, Alexandreus, animet rationalis interemptor, atque Epicureus describitur se

quitur Apoli sthiltitia ei enim illi subaudis quod audit de Mylle lis Dei, interpretatur Haymo atque sta

en iterum Cremoninus, Penicillo Haymonis, MFerchiano depictus pag. r. Cui, consortibus Paganis, nec non Maumethanis, Mystema Dei, videlicet reuelationes super naturales, stultitia sunt; quapropter teli Ferchio pag. III. ad aures Arist contra Fidem Catholicam scripsit. Nec minus D Bernardi aut horitas serm F. in cantica adduci. tui ad propolitum Contendebat Melifluus Doctoreol CD, Animam nostram corpore egere naturaliter, ut illam assequatur scietia quae gradu facit ad ea, de quorum fitcn.gnitio beata.& obijcieti de paruulis regeneratis,quod ab Lque tali scientiaretum colporalium exeuntes de corpore, ad beatam Vitam, nihilom Inus transire crediatur breuiter respondet. Hoc illis conferre gratiam . non naturam.

& subiungit quid ad me de Miraculo Dei, qui dei

turalibus dissero xquali dicat. Si regeneratis miraculum accidit, non est ad propositum obiectat, cum Ego contendam, naturaliter Animam corpore egere ad compara dam scientiam corporalium. Ex hoc non videtur elicienda coasequentia quam Tu intendis igitur Theologica ratio non et adhibetida, vel ad confirmandum verum, vel ad reprobandum falsum, quale non erat assertum D. Iurinnardi.

173쪽

lso Tertia Expurgatio ema Iri,

pentis Anseris cantum non recipio; & quidem potiori . . te, quam Tibi liceat Scori publico Interpreti,authoritatem Seoticam reijcemeoquet magis cum non sit ad propositum. Si quidem Spineus, eos increpeti Ppnilosophosintubus cum desunt rationes naturales in corde Philosophiae recurru nepto subsidio ad sacras literas; qui casus non est nosteticum Nos inter assiuentes allatas rationes naturales, Gramus rationes Thelogicas, ea mente, qua sepra diximus leganturarticulus ille controuersus , talia quaestiones ubi e renata, a nobis misentur rationes Theologicae Philosophicis. Concludo, lim authoritas, eum potius scandalum . . . . . G: pariat, si seontem haberes): i: .r quando adducatur a s..

Quarta

174쪽

cyod non recte dicamus; eram Thil phandi Viom,

esse magis rationibu . quam ami ΠIaribus certare. Xcellentissimus Georgius Ragusem, tisipatetiit philosophia optime metitus,disputandi occati uinem

deformis elementorum contra Caesar merermoni. num referens dispesas, inquit eam fuisse, ut Latinoi Hulo . ophps in quos adeo acerbe, & contumebobe timeritur Cremqn. ut eos plane nubgerri atq; rridere vide tuti ab iniuit cuntumelia vindis auri ut a Etenim Cremon Grae.corum lententiam, adeo vetam nprofitebatur Iut quicquid conita a Latinis allatum esset , falsum omnino, &ab Atili alienissimum iudi aret. O. timmo vero Iecia aret, Latinos Philolaiphos, nec ullulnis in locium elementorus qualitates, Arist: dixerit accidentia. Quonia ve* iidem Vir Excellentissumim Patauino Mos titagonuia-stierat In Creat ni um,uptimeque evi Sphhuerat, si pote crebris disputationibus ex ri tu LOς-mon in morem in argu ment rido ac respondendo Latinis Schola ilicis bis enim fuit Gretcorum, di maxima Ale xandri Aphrodiseipeupctuus Latero aperit. Nam mi eiunis,& sterilibus Arist authoritatibus, Cremoninus suffultus, Aduersarios impeteret. Si aliquandQab ijssoluti nem, quam in Arist non inueneratis non enim est neces.

175쪽

- uam querelasserebi,

responsionem illam, latis risii impugnatam fore sessi cleriter credebat. Hucus ii Ra seus, qui siti temporis hae corruptam, atque irrationa 'lem dispu/andi methodum , Psolii scilicet Arist. autfioritatibus ieiunis, tankltram philo. mphica Scholae insignededecus,& ignorantiae peiargumentum deplorat. Hae iudex ea Ouae Raghaeum in Cremon num impia. liri oegit etiam No it in Ud . de Gen dispin. qu. a. a. λ-:i so arimus .rale est,esaeptissima seim mi a praeseitim in tepharistoa,rdi it u piam Scotus sempermapponere videtur, ubicumque lie his Palitaribus loquitur dra 2 d a Cl.

MN ovicis. q. .. ω d. r. v . calibi saepe Probatur primo plurimis, inanifestis Arist authoritatibus, Uriam via inisse iselamus. Nam apud Nos, sempeF

se sis aruisemptietatibus pag. y8 loquens de auctoritatibus elim Arist inquit intras sine experientias vel rat ae in Prulosophia, noh libenter recipio. n e q. x sect. yrair, ire oportet in rebus philosophi in m ferestudium ad examinandas authoritates conuertere. Unde aserta sua, selis authoritatibus stabili. C re ut remoninus assolet, non solum in liberis authotib'

est ludecoru : Sedeta in ipsis Aristrante mei siuinimc madindum, ut monuit Zabarella Vir de Atla, Ettina

176쪽

bene metitus lib. de Regionibus Aem eap. c. ubi in trilaudandi quidem inhoe sunt interpretes Artit: qui in sola ipsius authoritate non acquiete entes, de eius dictis dubita.

Iunt, tanquamrationem quoque ex Firentes; quod quidem illi,qui vere rhilasophi esse lunt, bivilibusiae re deberent. J quare verus, Nigenuimus philosophandi

Inodus, etia in Peripato, est non soli Atili aut horitati acia quiescere, sed etiam rationem vel tigare dica otu ab Aristro nam qui soli aut horitati fidit, rationem spernens, argute a quoddam appellatus est, PUir multa: authotitatis , sed modica rationi id seu homo sine ratione. Ea igitur potissimum de causa, Arist authoritates adduximus pro notaluo asserto, vi putidissimum Cremonini mendacium resis fellamus,qui sect 2 cap p. ait, Latinos, nec unum quidem Ariit locum adducrae posse, ubi elementorom qu lilitates appellauerit accidentales, metamen pro Graecorum sen

tentiauegantur innumerae ab ipso relatae Hune irrationabilem philosonhandi modum, etiam disp. s. qin a. α 2. in fine triti uimus anad . Fetchlas, quali init Hai oculi eius tetiget us, dammm 'o ni num avitiorem talis philosbphandi modi irexit rubilis.

suggillauimus, addo queritur, ut nil vitis; atq; in Iuequo Labello, ubicunque oblata etiam non oblata occas tam itum vit, salsam Nos licessar. damnet, illi irri,at suis

dicteiijs, salibus irroni js, quas portem cuiustam maximi in philosophia, Parentes, nos fuerimus queritur autem praecipue pag. 8δ Cum legerem librum de Gen: cor phco scriptum a Belis luto. α Maurio, idque volantjbus cculis, ad inuenien

177쪽

iam ista queresam replicat pagi; 4 r. Ostensores in tib de

s 4r illos qui Aristotelicae nituntur aut horitati. 1' paulo si is, Mi Nindini rem, quod noli valeat authori miratus Me ant authorit ius Angesti Ratuis tque itan in nr, quod reprobant i ii

178쪽

' litati cum ergo mendacibus, mendacia obi seiuntur,ut mn fundantur, runc per Te seuere vituperantur 3 At nos credimus, tunc digna per os corripi, ad Perii debereis egitime vituperati lupis egere nomenc emor idad ras Libes iqin praedi fini discipuli tui Marci Antoni j Nalii, praemulatum si Auaistat ParnasoLisora, Toschi , pag. qui forte aedictante, ut ipse nutrirpagos se scripsi Non potendo Sua uesti Appollutea pius offut tabers' stinat edi ovisto ptasofuso reto ch gliscisso-stior Scri ii abbrutaram in Elinaso.

Cremoninum praecipue india cydaloman elementoru ex titisse improbiimo stematorem, i - , temerari DN cuin eos μὲidis paruvi in Anφάκει aetos fuisse climam tu is uiditatum, atmerericia una authorem mirificum arguentem varunii trespondesirena inanem, falsarium riuotesici textus corruptorem ararem, incontiantein, alias pertinacem oscitantium ad comtassi-

179쪽

r suarta Expurgatis astrif

ctndum facilem, denique men- impudentissmum cum negare audeat Latinos, non tantum non afferre sed nee etiam posse, loca ex Aristi quibus elementorum forme, qMlimes accidentales esse pro, muri ex Raguleo Philosopho, Te ac veritate acclam me piaestantissimo legere fuse poteris loescit: quaera nobis,iZelo latini honoris ore pulsis, in Graeculum, Alexandreum, notatum a S. R. E.

santia,Orto, at motus eontrarietate ad men tranana EMO.

rmatque batrocibus oculis conasmies, Texinu. scrip. tis Titulis, Cremoninum exor MI si quod plus credat

is rem tram in od non loquisur εχ rem pyg. a. quod , Ormee praue argumenta pag. 8 . sibi cc mi aria objoqui. pag. 84 Ili argumcntando negligit sormani syllogi mi

180쪽

tegulas Logicas informanda de monti ratione ignorat pag.; ro8.elbAuthor ridiculi demonii randi modi pagi a II eis,piose Fimulta dicit 'nihil probat pag. a r. citat falso loca Arith&Auerois paria I 3. imponit Arist quod dixerit,

, 'aete minus in eo inueniuntur pag. 2De Terius incertos al-ri legar pag. 219. format rationes falsas in Lyceo,&philoso., phatur contra Arist: pata a I. incidit in redargutione pag. TE 2 in eius Viaca rationeipropositiones falias sine num. dicit pag.pat. sibimet contradicit pag. 2 27. 144 in asta, Elus doctrina aduersatur Arili pag atque tandem Vir ille scripsit contra Fidem Catholicam paxi Tui; Libelli .ha:e, Ferchi, et grandis illa intutia, qua Cremoni ni nomen, seuere, sed tamen iuste, per Terit,iperan r. i Secundo disquiro Cum Nos obiter, occasio oblatain conrupta conluetudine philolophandi qua supra. Diximus i decoram esse talem dii putandi Methodum, id quod etiam testimonias fide digni stimis tabili uimus. ex quo capite pha- . , asiaris, nob; imponens firmasse Conclusionemri non esse utendum au thoritatibus quasi vero eo loci, dispu-purationem da hac re institueramus, rationes pro utraque parte examinauerimus prc bauerimus nostram thesim ijs rationibus, quas per Conclusio nem reprobamus. Mira calumniandi libido Mentem nostram rationabilem , ibi aperuimus contra irrationabiliter loquentes atque cost stes consortesque opinionis nostrae eruditissimos Uiros al- legauimus, ne lingulares in tanto negotio, quod Tibi tam valde displicet, videremur. Tertio disquiro loco ne, an seriis assirmas, eum scribis ira , bant autems allata authoii raterabat ellaeita duorum Scriptorumν

SEARCH

MENU NAVIGATION