장음표시 사용
231쪽
. ab obsessa pellere intendit, isquali expulsio Demonis effectus facultans ministri exorcisti η essete sectusex- orcitatuiSacramenti, inferetiatu ergo ex mastatus Lad dis Tu Fert hi, vel exorcilla non essicit hune effectum ex
Dixi in argumento transitum fini ab effectibus,quos infalibiliter Sacramenta producunt in non ponentibus obicem , quos effectus proposita th:esis intendebat deflectus facultatis, quam exorcista in Sacramento sibi collato ab EpMoρo, recipiebat. hine negaui,expulsionem Daemonis tota effectum Sacramenti exorcillatus, concessi esse essect si a facultatis exorcistae. Instabat vaccarius, contendens, exorcisti vere Sacramen i arum exorcinatusconficere, cum exorciaest, & Daemonis ex Assionem Sacramenti essectu esse. E contra, ego ipsum absurditatis admonebam, instantias afferrens in aliis es sacrametitis; nimirum quando Ostiariu Ecclesiae valvas
apepli in eius sontentia, Sactamen tua Giliata rus conficerei
sic Acholiti, luand deferunt luminata a m ampullas . Quas instantias, cui Vaticariu .ltro admisisset. Tunt caepit adllantium risus; tunc petulantes Discipul,, horrenis de eachinnari auditi neusat uetandem finis disputationi Impositus; cum rarant olent letum ote alterius prosequi non
Num igitur, FereM,vera solutio data' num adhue expecta- tur' mim Galam quae Vaecari j discipulis tunc ridentis bus sciebatuta Nam me an alios, Sammetua plurifieantes, deridetenti in o i musti pro cespitia Ars aliam
232쪽
Syllogistiea consectum, in materia ν obatum, Proponas, Atque hae benter a me hucusti dicta sint. Tristia nimiaec dictaui duae pie demiat requiem id turbaret coegisti. qui melius fecisses, pro anima ipsius
Sacrum osseire De ac in mortalem quietem praecari, memor illius Catonis. Litis pristeritae noli maledicta reserre Pothinimisitias, iram meminisse malorum est.
Sexta Querela Ferchi in Scotum.
cuia Scotus Anima mortalitatem asseruerit . . Cliptum legitumn udi degen:disp. q. a. a. a ni l Si dicat, ipsum non asseruisse illam uniuersalem aia firmativam s omnjsset ma substantialis est separabilis, J sed pro si e dumtaxat disputatiue procedendo. Non susticit, qui' se Iuleratio nes pro uniuersali negativa, nul jforma iubilantialia est separabilis Vergo etiamioluere debeat, quae faciebant pro uniuersali affirmativa. Ferchius pag., oi post trinassesponsiones adductas quibus aperi mentem suam, quare non es uelit rationes pro viii-uers iamrmativat, tantam ou Me,qsnos en imbecillitatem responsionum,ealque meras fugas esse, uomit qua tam responsionem his verbis. Denique Alexandreus qui ri dam, nempe vester Doctor,argumenta pro hac propositio, ne negRtiua s Anima non est mortalis Pomnia soluit.
233쪽
P nulla soluere voluiti relinquens hoe negotiima Aduerta-- rijs par pati referre volui. Argumenta Alexan reorum , quae plobant Animam intelliectivam non Q. separabilamo dissolui pro posse H aliquam formam esse separabilem, reliqui soluenda, is, Alexandreis, animae intellectivae interemptoribus. Item pag. a . scribis. Si arguiuentum eitrum valet, cui
Scotus ohsologia scribat,i ex Arist sequitur, quod Scotus reliquit tanquam veram,in probabilem istam proari positionem. Anima intellectiva est mortalis. quare, M. haereticus,4 haeresiarca est. Et infra. Scotus quidem deseruit defensionem Veritatis, Catholicae, quia noluit defendere Veritatem istam. Ani maestimmortalis. quandu noluit soluere argumenta, quae contra ipsam artulit. Ego vero solui argumenta, quae sunt contra Veritatem Philosophicam lac heologicam, si nempe illa, quae probant nullam formam esse separabilem: is arilla enuntiatio omnis forma est ingenerabilis, mi A corruptibilis, J separabilis in hoc sensu, tenetur plurimis, atq; grauissimis in Philosophia,&Τheologia Docto. , ribus, scilicet a Defensoribus rationum seminalium, quareis meae rationes illae, non sunt contra Fidem Catholicam, eas non soluere, Fidem Castolicam non laedit, sicut nonis soluere illa, quae fecit Scotus argumenta, est contra Fidem , Catholicam. Et pag. asa inquit, Vos non attendissis ad Doctorem e M serum, qui ut Atist mentem aperiret, non debebat hanc fab. sitatem relinquere probatam, quod Anima intellectiva, sit mortalin de quidem falsitas ista, quam Scotus proba.
234쪽
is tam reliquit, est capitalis, in qua salus, eum cuiusq3bominis, tum Ecclesia Chrisian; conseruatio conssistit. Da
fixum,4 Crucem sepellire potes, totaq; Fides Chii litanais corruit. illa vero proposito somnis focinae it separabilis , non aduersatur Fidei Christianae. T dem pag. a a 'ncludit Dico Scotum male sevisse M. quia contra veritatem Fidei Catholica probauit haeresim,ec probationes non soluit Hucusq; Ferchius, peringefitecalumniam, Subtilissimo Praeceptori imponit atq; in eum postmodum efferatior effectus, bachatur, atrocissime sust. gellando titulis, non boni Philosbphi, non boni Theoia, logi, Doctoris mali exempli, Aut horis Scandalosa: Doctri., nae Desertoris Veritat s Catholica Epicurei, Lefensoria, opinionis Porcinae, nec non alijs ignominiosius Mapiathetis, quae cum fusius a me alibi fuerint transcripta, hor et calamus ea repetere Quoniam vero, piaesens grauissima impostura tangit pupilla oeculi nostri, docti ina scilicet, dc honorem intaminatum Summi Praeceptoris nostri, Curabo pro virili utrumque emaculare, atque Catholicissimam eius doctrinam, a pro cacissima impollura, sartam tectam tueri.
235쪽
ii RI A siit in hac e pursa -- qui istis hector, ut ampudentissima calu mnia Ferchia in Communem Praeceptorem radicitus eliminetum, atque Scotica inmaculata fama, subtilissimam ocis trina, poli tria secula triumphans it tu irrillima, depulsis te
Primum, ostendere quam iusse nos postulauerimus solutione sini uentis rati6hes illivis assismatiu quam Mnponit 's Ahima est mortalis. J cuius exemplum, dicit se voluisse immitari. Tettium, quam iniussissime subtilium ues anus de Ecω Dei optime meritus i vilissi ita transnagis scisticis castris, noni ad ah titulis 'ituperosιssimis traducatur Primum aggredi mur scribis uiae ac di si ilalsam
enuntiationem uniuerialem. Domnis forma Iubilarula.
lis est separabilis) a Te proponi non ut veram, sed ut lat. sam impossibilem. Cum enim nullus intellectus possit a Lsentiri duobus contradictorijs, teste Arist. 4 letaph. t. i. atque istae duae. ὀmnis forma eme parabilis. quaedam forma non est separabilis. sint contradictori , quando Riist: approbauit is-χ tradictoriam particularem negatiuam, quaedam forma non est separabilis Lexploratissimulta
236쪽
I De titilia verum ellassi rimare, ves negare, Aristotelim, ut falsam reprobauisse, ni sertilem assit mali uim illa somnis forma est separabilis Rursus se tibis Tu tot cit: n. p. pro illa assi Riiiiiii, ista; tuo labore insumpto, id rodecimissa argumenta erexisse, diurno tamen lumine adprobandam falsitatem illustran re quae placuit non reprobata relinquere. Ex quo colligebamus nos quando verbo Ueritatis contradicem ex animol cui quoui Ο-du non contradicendum, ex Chlesti placito doces discuss: Scotica de coment Metaph cap. p. J Te vehementem suspitionem intulistri credere illam niuersalem affrmarinam esse veram eum pag. m. scripseris mea bonis soluam, L. filla et argumenta J ne mihi iniuriam fa-
ossiciam Velitati. quamquam alibi dix ris eam propositionem falsam, impossibilem. Quoniam, ut recte Innocenti Hai in cap. error djst. III. Error cui non resilititur, approbatur velitas, cum minime defenditur opprimitur qua propter eleganter Tu
, ctionem solii ir,non approbat, sed reptobat ea, queo in obie- , ctione dicuntur, nisi velimus dicere, Sanctos Doctores, Thomam,in Bonaventuram esse haereticos, per calumnia, o cum firequentis e fcrrbant han eticas obiectiones a soluun reas i S ex consequentire bant.
Atq; collectio noliraeminde potissimum fundamentum E buit in iis, quae scriptili Velliget cap ta bicum eo loco, primum Argumenta Aristotelica proposuisses probantia multitudinem se omin, postmodum ea eo uellens inquis Aequum
237쪽
. equumn cinest, quae contra Veritatem pugnane, In malitia dimittere, aut in Iudicio de extrare praeuericari , Praeclaret Philosophus in p. ad Nicomach: cap 4. Car. X. quamquam arduam, inquit,nobιs hanc quaeltionem futu ram esse video,propterea quod amici sunt, qui formas inri. troduxerunt; sed forsan rectius esse, 6 Geortere videretur; 4 ut pro Veritatis salute, Unusquisq;&prςsertim Philosophi,
sta quoque propria refutarent: nam licet amici sint a min, ho. Sanctum eth Ueritatem ipsis in honore anteponere. Hoc saluberrimum consilium insequamur, argumentam illa, quae ostendunt multos Deo esse, quamquam in ami ei Arali: docti in a fundenturi amore veritatis co D futemus:
Sanctum est enim Amico veritatem praeponered haec Tu rectissime. Igitur Te Iudice, ex ore tuo, Nos iuste soluΠΟ- nem falsitatis per Te probatae contra Veritatem, & Arist: sicut Philosophum oportet, pro Veritatas salute, sua quos propria refutare, quaeuuimus Ianctum essenim Verit tem amico, quin immo, dc sibi ipsi praeponere. Et eo vel maxime, collectio nem nostiam, replico, non tem refund tam credebam us, cum Te, qtu Unice, ab Arist dictaminibus moneri pateris, Vestiς , lib. 2. n. I c. grauissime moneat Aristi in lib. de lineis insecabilibus sistarum absurdum est fortasse, quempiam prae ignauia succubere, propterea quod non audeat, oblatas argumentationes dissoluere, atq; sic imbecillitatem suam fauendo, grauioribus insuper fallacijsse decipere, J chaec satis superque, quoad primum Punctum: namis umet pag. stiprostratus a Rationibus nostiis, praesertimque ab Vltima, qua probatur. Non esse facienda mala, i euenirent bona
238쪽
bonate 'Postquam, ut responderes, totum Venenum euomereausus fuisti in Scotum innocentissimum, in Nos qua ses,quales simus Confra tris Tuos,impotens doctrina id piae flare Tandem Te victum fateris inlaec verba. io vobismeno' 'fecisset quod debebam. An propter hoc, conchisionem vestram probatiis aut rationes meas soluistis Non utique
viique replico ego, si non fecisti, quod debebas, hoe
en Inou It intentum notirum contra Te probare. uitiquis enim Mae facit, quod facere debet, recte utique facit, inquit D. Auguit mus Epithis ad Hieronymum sed' volui ilis detegere defectum proximi improperia contra. me scribere coram toto niuersos Vestram sapientiam,s , pra meam iactare aduertat Aequus Lector haec ama pullos verba, tumidissimiingenij, certimini characteres , multa falsa mihi imposui ilist,multas fallacias de me Lecto-ti obiecillis. Denique obscurare me desideratis ut os gloriosiores videamini. miserum, cuius dolor est
aliena voluptas ista sunt vera mali, homine Christia. ncti Franctuano indignas de quibu dixit Apollici Non, sunt facienda malas ut eueniant bona. Haec Ferchius conuictus, atque imponem ad doctrinaliter respondendi dum, manico furore correptus, initurijs, Scomatibus, contumelijs respondet. Cui Nos Unico verbo, sed praegnanti
replicamus Medicae ob illis,quae dixis, in alas, Cu ra Te ipsum, &pergamus adsecundum. Secundo, iniuite adscribis subtilissimo Praeceptori, ut Te exculpes a falsitate, quam insolutam reliquisti, quod ipsemet Mutua in Ata.q3. να uc fecerit,dum argumenta pro
239쪽
, hae propositione negativa fine verba tuas Animai, non est mortalis Domnia soluit.argumenta pro hac aD firmati Anima est mortalis' nulli latuere voluit, is reliquens hoc negotium aduersari js, Ex quo- par pari referre volens v protinarii, nolle sequa exemplum unius, Alexadrei, non boni Philosophi,mon boniTheolog proti antis haeresim, destiuctoris toti Ecclesiet Christiana sic., que ea tua argumenta insoluta relinquere.
Prosit Tibi, ac merulacissimae procacitatiTuae qui Ophlalmia rubra ulos habent gron scribis V pagis' i.
omnia, quantumuis candida rubra cernunt. Ita cane hoc morbo laborare conuinceris, quando candidusiniam Sco. M ticam Doctrinam in tui excusationem citatam, rubram, atque cruentatam, cernis opinione Aphrodisset.
Erquoniam capitalis cardo totiusruo nanissimae exculpatio nis, Matrocissimae calumni qua Scotum in hoc toto tuo Libello fruniose audes dedecorosissimis titulis suggellare; fundatur in Doctrina illius quaellionis propterea ut co- ram toto Uni uetio, impudens calumnia appareat, quam breuissime poter itis fusam'. a. d. 43. lin. . sent: hic rescribam, adeo ut omnes Lecturi, unico obtutu agnoscant, tantum abesse, Scotum lamsitasse, quae Tu nunis audacter imponis quin potius, immortalitatem animae fialidissime probasse, ac approballe.
igitur in . lib. sent: ae43. q. a. s utrimHuctum posset esse
notum per rationem naturalem, ressurrectionem gener
Iem hominum ess futuram. J Ponderemus minutarim, Ferchi, in hac q. Scoticam mentem. Ex hoc titulo quaesiti. Primo manet certum, principem finem Doctoris, non esse vesti-
240쪽
Scotus Expurgatus a QMaliri . a
' vestigare immortalitatem Anime, sed num per rationes naturales possit probari ressurrectio hominum futura. Pergit de more suo Doctor,& conficit quatuor argumenta , Mibus probatur resurrectionem hominum, naturaliter futuram esset quibus adduc is statim in oppositum adducit authoritatem Augustini 13. de Trinitate cap. s. loquentis de ita immortali, ac sempiterna. I Hac virum careant dicis quam August sententiam, confirmat duabus aru thoritatib' ex Actis Aposte desemptis cap. II. us. His fita malis ad quaesitum respondet. Respondeo hoc manifestium est. quod si ratio aliqua reflur. rectionem ostendit, oportet quod accipiatur ex aliquo ει ' quod est proprium hominis, ita quod non conueniat alijs r corruptibilibus hoc autem non est materia, etiam incor
ruptibilis nec forma aliqua destructibilis. Pondera Ferchi. ad sensum Scoti,dari aliquam formam hominis,que non est destructibilis squia&ti talis sit in homine excel-- leutior omni forma bruti Pondera talem esse sensitiuam, ut in homineris Tamen ex illa, non potest sumi ra- tio sussiciens adprobandam resiurectionem totius in pondera, quia ex illa non probaretur ressurrectio Animae ra- itionalis. Ergo oporter, quod accipiatura forma speci-- sca hominis, vel ab operatione conueniente hominis secandum illam formam. pondera ad hoc, viressuriectio totius hominis naturaliter probetur.
Prol equitur Scotus A. irimo modo procedendo I boe est accipiendo rationem a forma specifica hominis,qui est primus modus a s ex tribus propositionibus, cocluditur propositum iri stilla omnes, ratione naturali esse ut notae, ha-