장음표시 사용
481쪽
trito, atque recepto. frequentat Synon irritrum fia.
tentur omnes, nec vel tu dissentit . rem notissimam,&sne., mine controuersam tantum laboris impend.it tam proliis x am disput initituat. allegoria illuitri s Ut verum s M teamur iletimus. cu vitarius perreximus J Hyperboletob- , ii upuimus Emphasis laudatoria sedulo ituduimus iris ronia perpetua in toto hoc dicto haec sunt in prolixo ve. . itio faitato Schematum apparataingenta veitio, inquam,
Secundo queritur pago cs quod salso ei imposuerimus, quasi Oromiseri peregrina I dicturum cum per Verbum vereor, id est, ei epicrapserit,&non uti nos falso, inquat ipse scribimus pollicetur Deinde quasi non intellexerimus,in quo seni avsurpaverit Vocabulum speregrinia trasJ reseratis arrianis significatis huius ocis peregrinitas. Qaerelam pag. 67 replicat Verum tamen puro V0s er- , rare in grammatica, aut ego fallor. Etenim accepi sit --, cabulum peregrinitas ut significat perfectionem, , gnitatem aliquam ma nam, sicut talice dicimus iccm., corin pellegri η' gemma peregrina . dctirina pelle. se grina. Ita quidem ttalice sed ego in Uelligationibus latiane scribo. Peregrinus J autem dicitur, qui extra propriam patriam, in ali apatria peregre degit, manens, velis transitens. Ego in secundo sensu Iocutus sum, quo signifi-ri catur imperfectio,&Ostensio peripateticae Aoctii me. Vos . aibitror, putauistis significare aliquid magnum, praeri cellens, dicensque ingentem perfectionem qui sensus est
Τertio queritur his verbis. Confirmor in hac sententia de
482쪽
, errore gram Halicati, ut timeam in Vobis barbarismum , quoniam in hac veitra Ostensitorie, nunc rescripta, inuenio ; sta ecismima. Erenim ponitui locutio sine resolutione , . obitupuimus quidem J mitte ablatiuum absbtutu, non ignota peregrinitate asserti JOmitte clausulamin. D erceptam. quia in eo sensu, quem ibi docet, fatentur, omnes ex nihilo fieri aliqua di nec ullus dissentit. adiunge aduersaliua , sed Uir doctissmus ta tum laboris impe-D dato Totus sensus diaeanet si s nig cadis , necis vllae it resolutio, respondens fili, rabo obstupuimus qui, ri dem. ta non bene loquitur, qui non bene cogitat. , In hac secunda periodo itidem deei verbum prinopale, , nam sic habet, s sed Vir doctissimus tantum labo iis im- , pendat, tam prolixam irati xu i disputationem, ad ostem,
, dendam rem nulli limam, anem nec Onir ueri amicum, tamen in eius exordium polliceatur, e peregrina edoctu-o rum J Iudicet nunc Lector peritus, quam bene disputetis caensores, qui deserta causa principali, se applicant ad ea, , quae sunt omnino extra rem quid enim refert ad Verita, tem conclusionis, ii ego ex illa me laudem, aut culpem non ne eadem erit conclutio, α eodem modo etit vera,
483쪽
. Tragesima Expurgatio emast ij.
Vetonius Tranquillusti de Illustribus Gram maticis cap. I a. posterorum memoriae demanis dat, quod, s Marcus Pomponius Marcellus sermonis Lacini exactor molestissimus, in aduocatione quadam iam interdumi Causas agebat solaecismum ab aduersario factiam usque adeo arguere perseuerauerit; quoad Cassus Seuerus,interpellatis Iudicibus, dilationem peti jt, ut Litigator suus, alium Giamaticum adhiberet, quando non purat is, cum aduersari de Iure sibi sed de solacismo controuersiam futuram. Haec Suetonius. J λ Ingenue fateor, Lector humariissimὰ, cum scripstinus disputa- do contra Ferchium, numquam in mentem venit cum Hippo Didascalo, de polito ac impolito sermone, si ma- uis de Umbra Asini, debuisse contehdele sed ad causam principalem intenti, scilicet, ad impugnandas eius opinio
nes, non applicuimus ad ea, quae sunt omnino extra rem a
ridelicet ad reprehendendas' duas voces ignotam pere grinitatem, similia inanissimatquemadmodum ipse postquam per aliquot paginas, circa illas nugas fueri anxie lollieitus verba dolira cribrando, latinismum molesti 'vime ex gendo, erratum suum nobis imponit. Quocirca, Criticam auem, sicut ipse,cum numquampublicε professi fuerimus; phrasi latina, omnibus intelligibili, aperta,n da, incompta, sine verborum lenocinijs, stilo non expolito, non elaborato essed simplici, ac veraci, quemadmodum Philo.
484쪽
Philosophos, & maxime Scotistas, decet, mentis nostrae conceptus dictasti mus, ita Nos docente Eruditissimo Cano libra de Locis Theologicis cap. I. pag. a s 3. grammaticorum Censuras. ex Amiti Voto non esse pertimescendas dummodo Scholastica phrasis, munditiam praeseserat non
odiosa , nec exqui lita nimis tantumque fugiat agrestem quorumdam negligentiam. quippe qui solius Veritatis causam suscipientes, quae se ipsa amabilis ellis purpurisso
non eget, Brachmanum illum imitari sumus, de se, ac suis in quadam Eptii: ad Alexandrum,scribentem. Artemberi dicendi non diicimus, neque fecundiae Oratorum Rethorumque operam damus, culus Orficium ei salsitatis serum o bus, figmentare mendacia, Innocentiae fidem confecte criminibus. J Hinc, raire nis pompam, aut verborum phaleras, pictae tectoria lingrue, haud vitentavimus nam quod eleganter Manilius fili tonomus inquit fornari res ipsa negat, contenta doceris D multorninus pedagogicas illas nenias non ad. . . uerti muri quicqvid ipse nugaciter dicat quot nimirucolumnas in promio consumpserimus. 1 vocabula essent turgentia, epitheta frequentationem SynOnimotium alle-
goria, Hyperbole Emphasim laudatoria. fastosta schemaruapparatu, Malia id genus,que irronicein scurriliter de No bis Ferchius disit. indigni stima via Philosopho totiu- ., is de causis, lectionibus, egretudinibus, dictationibus,, quod maximum est, olficio legendi Sacra Dogmata , quae sunt abys ut impermeabilis, reai ficto a multis annis, legiti
me praepedito eui non vacat dare operam Aristotelicae te
485쪽
cipium. Si Demossiaenes inquit Augustet clarissimus
Parn rum, cui verborum tanta fuit Cura, quanta rerum Aut aliori uno ittas tamen cum et . Onnullam loquutionis in
solentiam obi jecisset Aeschines negauit ille, in eo positas esse istunas Graeciae, illo ne, an alti verbo usus fuerit i. in an huc, an illuc manum Porrexerit quanto minus Nos laborare debemus de regulis derivat tui nominum quana doliue hoc, liue illud dicamus, intelligitur sine ambigui. 1 raterquod die unus, quorum non ira expolitione sermonis r sed inde monitiatione Veritatis, maior est intentio. haecae sensum nostram, apprime ii, Augustriaus. Verum, quoniam liuida mens eius, omnes conatus adhibet, ut - G N etiam an Arte grammane ignorantes ostendat, hic
est paululum immorabinos quamquam illibenter, i Nec
aenim uix Uictoria huiusce vanissima pugnat, gloriam me s. h. garrptaetendo: Sedo cordatus Lectodii ex inanibus illis obi- ectionibus holhilam animum no1t emuncti nas, Genio.
486쪽
ad modum ipse proletas non fuisse deprehendat.
Hinc ad primam Tuam querelam conuertor numque prermitto. Te infidereferre nostra dicta cuin rescribis a No- is bis με in quo sensu Osceat in Aristi sententia, verum efferi hoc assertum Dex nihilo nihil fieri, J, oppositum sal sum, ex niho aliquid fieri. V Nam in nostris scriptis ita legitur. in quo sensu doceat in Arist sentetia veru euehoe assertum ex nihilo aliquid fieri, oppositum falsum, ex
nihilo nihil fieti. Ime aliud est, Ferchi, quam illud dicterium Tuum, qua contra nos clamas pag. To. Ommluitia verbum princi . , pale, sine quo intelligi non possunt dicta mea; ommissilia
modum a Tesescripta, Ad perplacet gratis Tibi condonare bane iii mila m, inemores Te alia protestatum fuisse pag88. Volanti socculislegiste nostr scripta. Sic est Ferc ic est ut contigit' non bene rescribit, qui non bene dcii socculis, stripum intuetur. Sed ne in immerentem TypogMphus m amitelandas haec Ira silio, atque ad verelam prima egredior, i, Querens ergo ptimo quod urgentia Vocabulaa nobis ad hi bita fuerint. At, an non turgentia Vocabula sunt, quib'
487쪽
frequentatio synonymorum Audisti ne,quod hoc doah gma ex nihilo nihil fit est opinio non recta, non recte exi-
ill mata n In conueniens, nihilque habens, cui acquiesca.
nius, non rectum dogma non Arin: cui Arim non acquie- sit. stis Allegoria illustris quibus illi tanquam incc is cuius nixi funda metis resonaret ex nihilo nihil fit,& super itiuerent ruinosos errorum paristes.' Hyperbole. ra- , dici salto tumium ui fixiso Emphasis laudatoria. μ
Lectorem a me recedentem facile ut spero reuocabo Hee vere sunt ita fallo. prolixo illo Tuo Schemmaeum - apparatu magno Vettigi p. non a ginti sed centum, vl- , tralineis contexto in quo an submisse, vssitate, at enua. , testo quatis a simplicia sint Vocabula an phrates obuiae, lucentes, figuratae adling. An appareant a legoriae, grada -- tiones, Proj popeiae, Tropi, Schemata Verborum, aut S M tentiarum. An modestia verbalis, fi non mentalis efful. o. geat ijs, quibus otium est, haec di similia veitigate, iudicium ello. Mihi sic terrere rempus, non vacati memor
quod D. Anguiti libis. Confest ea p. I 8 scriptum teliquit Vide Domine Deus, patienter ut rides, viae quomodo diligenter observent fidi mo mi num picta literarum &syllabarum accepta a prioribus locutoribus,, a Te accepta aeterna pae a perpetuae Salutis negligunt. Vt qui illa sonorum Vetera placita teneae, aut doceat, si contra disciplinam grammaticam; sitne aspiratione prima lyLIabete ominem dixerit, magis displiceat hominibus, quam si contra tua praecepta, hominem Oderi , euai sit homo. igitur ad fecundam querelam ruam pergo. iSecundo qucereris . Primo falsum a nobis tibi imponi, cum stria
488쪽
Digesima Expurgatio astris Ass
seripserimus Te pollicitum fuisse peregrina dictimam Parisui mandatis tuis legi a Te scripta, ut iubes scundum Imperatoriam Tuam maiestatem atque in tuo proemio osse di haec verba. Vereor sane ne Lecto ignota peregrini. . late perculsus, quod dicere, aut audire non consueuit, nec
dicendum, nec audiendum credat . modo, si s proa mium, secundum Rethotes, Dest exordium promissio. que dicendorum. J Sane cum asseris, Te velle in hac Tua Vestig: ostendere, hoc enuntiatum De nihilo nihil fit Iinctinctanter receptum ab omnibus Peripateticis, alienum L esse ab Arist: timeasque Lectorem offendi ignota peremunitate asserti, quando nec dicendum, nec audiendum credat,quod dicere, aut audire no consueuit, certissime polliri
ceris, in decursu vestigandi illius enuntiati, peregrina dicturum. Secundo, quod perperegris suerimus, exprimere voluisseugnificatum praecellentis,i singulatis perfectionis. quod quidem Italice bene admitti posse affirmas at non Latine, prout Tu scribis atque ita ac secuti non fuerimus sensum illius; is a Te usurpatum quinimmo in Grammaticam mecasse; cum Tui peregrinitatem 'contendas intelligi pro extraneitate. Athone Deus quam mire nugaris eirca hoc nomen 'er runitas, adeo ut plures paginas inutiliter consumpseris : Non quaeramus origines nominum J monuit D. Auis gustinus lib. a. musicae eap. a. s multum enim habet res ista loquacitatis, utilitatis autem parum. si assecuti non sumus genuinum tuum huius vocis liguificatu, rua est culpa, qui provocabulis simplicibus, Qvsitata lo,
, cutione in Tais vestigationibli,edicisxe se eive paga8ψ
489쪽
s abstrusis usus suisti. V Audiatur Marcus Antonius Nati pre
dilictus Auditor uus in eius Libello Auisi di Parnaso a i Poeti Ioschi J pag. io a. ordinaria mia ambrosia, Milmiometiare, ei interno studio delle peregrine opimoni inuestigaten et gran Patie de Filosos Aristotile, dat miodottissimi amantissimo aestro, it M. R. P. Ueglias sen-Σ dubbio credulo, eriqerito datuttii Saggi perrorac lodi questo secolo, te quali sono vergate a caratteri astrusci in quel Libro , he sforaci invidia a grancomi,
Si ergo abstrusos chiractere Tuos speculantes non diuinaviamus nihil mirum. Verum bec iocose sintdim, o par pari referam J quando Nos in sexcentis locis huius Tui Libelli pueriliter traducis Memorque sis etiam Tu Hieronymiani dicti contra Rufinum . dum dicis, quod ndeberes, audis quod non vis. JAttamen extra iocum dico, peregrinitarem latine usurpari posse s metaphorico tamen Letiam pro singulam tate praecellenti, quemadmoduatalice solemus dicerei concello pellegrino ridest singularem, non coniuniter audiri solitum, sed praecellentem conceptum, non assuetum auditi. quo significato Summus eoeta Tassus caecinit cantiq. istanet. s. Nulla di pellegrino, odi gentile; gli piacquemai, ne mailroppo alto intese. Ita Aeneas Silvius lib. de origine Boemorum cap. 35 loques de Ioanne Musi pessimo resiaica, describit eius ingenij talium illis veιbis, quod peregrinas semper,&nouas Opseniones
490쪽
Uones amabat. J Ira eruditissamus Canisius libi decorruptelis Uta Dei ineensura ea p. . scribit sint vero. In. solententi petremnitatem, o anni tribuunt Euangelilhae, si tit Parius intes ruta,r,&res ipsa confirmiu, preser 'tim si nobiscum serio perpendimus, quod talis, tantaq; Sa' i cerdotis filius, at mmuni a horum societate, conlueti, - dine vitiose sub elit, ameam Vitae leueritatem amplec tatur, Assiliectae colat, quam Rusticantiat infimae sortis honiunciones, proculdubio falli dirent&c.)haec Canisius. Quas topter Bartholomeus Sibilla ordinis Praedicatorum
Doctor Clarissimus opus suum praelitu lauit f peculum peregrin uum quaeitionum idest singularium. seliet
rum quae monum de Animabus, de Coelo, Inferno, Purguotio, de Angelis bonis, ac malis, deque hominibus; nec non de alijs scitu dignissimis quasi vero, aut hoc translationi repugnet, aut non fere saepius apud bonos quoq; Au- thores, vel bum hoc, de suo in alienum domicilium emi grauerit. Videatur apud Emanuel Roderic tom. a. q. Regubjs . de elemosina art. a. pag. ν3 col. a. Teferen 'tem Cordubae opinionem his verbis f fundamentum aut: satis peregrinae huius opinionis est fratem apud eloquentissimum Ascanium Marti ngum lcuu a. Glossae Magnae lite talis ad finem pagras si , referentem opinionem Burge. sis de moductione solis invitiorum ex nihrio atque his
verbis concludentem, Doc hec quidem Burgensis pere- grino suo Marte J quod vocis significatu ex planans ad finet pag. 7. inclait L Burgensis placitum, uti singulare, nul- lis ad fulcitum probationum adminiculis indiscussum. pretiet miretinus J insus pas6o dum semermam eiusdem