장음표시 사용
101쪽
suseipiendis moesicis examen in Pres Ierio institntum . XVI. DD. Pressererorum ista , ct sentem;ae Encyclicis annectebantur . XVII. Caussa Libellaticorum per Enocticam terminata. XVIII. Similiter caussa Arii. XIX. Actiυkm Gelasiae in bisee Epistolis Massiseriκm υendicatur. XX. Pariates examinis proruunIur.
I. 'C A est ratio, qua dirigit & ducit Spiritus Sanctus Ee-C clesiam , cum ipsa usque ad seculorum consummationem ex Christi Domini promissione mansurus, ut humana media non auserat, nec eam Phanaticorum modo ejusdem impulsum experiri velit, sed illa quoties adhiberi convenit, expeditue, proponat ipse , & ad finem suggerat opportuniora : ita ut quum ea alioquin per semet desectibilia snt, utpote ex hominum labore , atque industria comparata peculiari virtute assistens Divinus Spiritus, in decernendis praesertim controversiis certissimus ductor sit, & author . Encyclicarum prior , & augustior forma proponitur nobis in
Synodica Hierosolymitant Concilii Actorum I s. Apostoli
in ea condenda , cum Spiritum S. nedum adjuvantem, sed etiam persectissime inhabitantem haberent, non ex privato cuiusdam judicio praepostero , & festinante decernere voluerunt , sed diligens ac sedulum praemisere in controverissa dirimenda examen Turbas commoverant usquequaque Iudaietantes , ad quas compescendas conveniendum in coetum , duxerunt Apostoli, adsciscendos socios Doctores, Seniores scilicet, quos Chor episcopos vocat can. 13. Neocaesarienss synodus , audiendos disceptantes , ct ad instar Iegitimi coetus, actis discussis expensisque, ultimam pro serendam sen
II. Spectabilius apparebit instituti examinis ordo, si jura in dicendo Romani Senatus spectemus , eorumque documentum ex gravi illa concertatione Senatum inter ocExercitum de jure deligendi Principis repetamus . Utraque pars, Aureliano Imperatore interfecto, eam sibi praerogativam vendicabat, atque ita Senatus hinc, inde milites disceptarunt, ut, reserente Flavio Vopisco in Taetto , Humaque id saepius fit, sextus peractus est mensis . Consul itaque
in Senatu electionem proposuit . Post baec quum Tacitus ,
102쪽
Pqui erat primae sententiae Consularis, sententiam incertum quam υellet, dicere. Sequitur secunda sententia , de qua Vopiscus ibidem : Praeterea qui post Tacitam sedebat Senatus CossuInris, Merius Fulconius Nicomacbus in baec verba disseisit. Ordinem eundem servatum in Probo notat. Hinc praerogativa audit primae relationis in judiciis ferendis, velut majoris aut horitatis specimen . Tacitum vero renuentem in ea animorum commotione , de iure summarum potestatum contendentium , Oblatam decretamque Imperatoris dignitatem capessere , Senatus & rationibus, & authoritate pellicere adgressus est; quae Omnia prolixe Vopiscus enarrat. III. In illo itaque Apostolico coetu, quem futurum rein Iiquorum exemplar Apostoli proposuerunt , Petrus illorum
Cori phoeus & Princeps, & Iacchus Hierosola orum Episcopus, velut Praesides, derunt . Hi ne faetiim , ut in Conciliis sive Oecumenicis, sive Nationalibus post constitutum Praesidem sederet Episcopus Civitatis, in quam coetus convenerat . Sic in Antiocheno Eusebius Nicomediensis S Fla-cillas Episcopus Antiochenus praesederunt, ut Athanasius lib. de Synodis, S Socrates lib. a. c. Io. prodidere . Similiter in Ephesino generali Concilio una cum Cyrillo primas egit partes Memnon Ephesinus Episcopus, ut ipsa Concilii acta testantur. Petrus ergo jure primae relationis sermonem habuit, probavitque ex visione, sibi coelitus obIata, gentes haud teneri ad Iegalia cum EvangeIio jungenda.
Viri Fratres,vos scisis, quoniam ab aηti is diebus in nobis elegit , per os meum audire genres sectum EυangeIii, os credere. Actorum I s. v. 7. Ad hanc Petri interlocutionem confirmandam accessere suo calculo Paulus, & Barnabas, narrantes quanta Deus. fecisses si a ,'prodigia per eos , unde satis comprobata erat visio, & divina edita revelatio: quippe Deus tot portenta apud gentes, quae legalia praetermiserant, &circumcisionis jugo subjici detrectabant, minimὸ perpetra Cist, si Evangelica fides ad persectum religionis cultum sussiciens non suisset. Iacobus vero Hierosolymitanus Episcopus congestis tandem Sacrorum Bibliorum testimoniis , ostendit veritatem hane a Prophetis suisse praenunciatam , antiquanda videlicet esse legalia, cum novum tabernaculum per Christum induceretur. Istiusmodi autem praemissis exa-
103쪽
mine, magna illa, ut B. Lucas loquitur, finem aecepit di-Ωeptatio, ae deinde Synodica ad Provincias directa est , si mulque data forma , juxta quam ceterae quotquot emerge re poterant disceptationes transigendae essent . Haec ita. que prima est Synodica, di primum Encyclicarum deinceps emanatarum exemplar , quas Omnes diligenti praehabito examine conditas, aggredimur ostendendum . . Verum quod contingit in condendis legibus, sive potius in conditarum expendenda dignitate, ac merito, ut, nisi prae oculis habeantur summarum potestatum jura, assessores , Consiliarii , reliquique Ministri , atque eorumdem in decernendo agendoque prudentia, & industria, vix illarum pondus & aestimium percipi queat: ita prorsus , nisi iudiciorum primui vae Ecclesiae ordo, atque in decernendo adhibita cautio diligenti indagine perquiratur, conditarum Encyclicarum, & similium Ecclesiae decretorum naturam nus. suam pro dignitate assequemur. Iccirco breviter indicandiunt modi, quibus Episcopi iudicium quodvis sive decretum , publico Ecclesiarum bono emanatum, evulgare con
IV. Ab Apostolis ipsis , atque a prima Christianorum EecIesia formam repetamus, ab ipsa scilicet primaeva origine nominis Christiani. Antiochena haec est, de qua Lu- eas in actis cap. II. v. I. Erant autem is Ecessa , quae erat Antiochiae , Propherae, Doctores. Hos denique abs prudentia di rerum gerendarum consilio Paulus, Iohannes, aliique in suis epistolis Presbyteros indigetarunt. Adsuere iidem Hierosolymitanae Synodo di quemadmodum hie adhibiti fuerunt consessores , astestares , in judicio Socii, atque ex aequo in Synodica cum Apostolis in judicantium, ac imponentium censu leguntur habiti, ita in Ecclesia qualibet erant Presbyteri Doctores, quorum coetus Presbyterium appellabatur , & quos Episcopi dirigendorum, ac decernendorum Socios habentes , eorumdem consilio in Eccle-fiis regundis utebantur. V. Presbyterorum Doctorum institutionem, atque Apostolico seculo usum , di aestimium repraesentat Apostolorum discipuIus S. Ignatius in suis non interpolatis epistolis, in quibus plerisque omnibus una cum Episcopo Presbyterium sal u a
104쪽
salutat . In epistola enim ad Smyrnaeos monita fidelibus .ipro suscepta fide retinenda tradit , atque inter alia it. lud urget . Omnes Episcopum sequimini, G Presisterium, ut Apostolos. Quae verba laudantur a Damasceno 2. Parall. χs. Epistolam deinde claudit eorumdem salutatione. Saluto Deo dignum Episcopum , ct Deo decorum Pres terium. Ultima haec verba aliter alia legit translatio: Pres teros Doctores . Consonantiam porro ab Episcopo , & Presbyterio in dirigendo , S decernendo servandam , hunc in modum in epistola ad Ephesios data proponit: Unde decet vis in Giscopi sententiam concurrere , quod o facitis: nam memorabile strum Pres terium, Deo dignum, ita cooptatum est Episcopo,
ut ebordae Citharae . Et mox ibid. I. LO. hortatur omnes,
ut obediatis Episcopo, S Pres terio. II niversis quidem in epistolis eadem repetit , nec usquam Episcopum a Presbyterio divellit, sed perpetuo conspirantes ad servandam unitatem animos repraesentat. Unde Magnesian .s his alloquitur. Hortor , ut hoe sit -strum studium, in Dei concordia omnia agere, Episcopo praesiolente Dei loco , o Pres teris loco Senatus Apostolici. Ad utriusque consessus commendandam dignitatem subjungit: noemadmodum igitur Dominus fine Patre nibit facit ipsi unitus, neque per se ipsum , nequc per Αρο- solos, ita neque vos sine Epi copo , oe Pres terio quidquam agite. Pergit num. II. eosdem hortari, ut in una fide, & unione perseveranter degant, Cum dignissimo Episcopo vestro , Sdigne contexta spirituali corona Pres terii vestri. Nec aliter concordiam hanc Episcopum inter , & Presbyterium urget in epistola ad Philadelphienses , de uno altari disserens. Illud enim, inquit S. Martyr, unum esse debet ob sacrificii, & hostiae unitatem , Sicut unus est Episcopus cum Pressbteris. Propositam utrique obedientiam , et utque necessitatem pugnantissimis hisce verbis perurget . Clamaυi cum inte-rιissem, Iocutus sum magna voce: Dei Episcopo , S Pres terio attendite . Noverat equidem vir ille Apostolicus, quam sormam pro Ecclesiarum inducendo efformandoque regimine Apostoli Magistri commendassent , qui absque Presbyteris nihil agendum duxerant, di Episcopis a se constitutis sol, citudinem demandabant enormandi Presbyterii. Qua propter ad Trallianos scribens, sedulo monet, revereri Episcopum
105쪽
pum , et Pres Ieros , ut confusum Dei , ct ut conjunetionem Apostolorum. Addit ab exemplo Antiochenae primae Eccle siae, in qua a Petro Episcopus substitutus ipse fuerat . Sis bis Ecclesia non vocatur. Ecclesiae enim Antiochenae hane Lucas ipse attribuit praerogativam , quod cum Episcopis Presbyteros Doctores haberet. Rationem autem sui dicti subiungit in eadem epistola num. 7. Qui intra altare est , mundus es ; qui vero extra est, non est mundus: boc est, qui sine Episcopis, ct Pres reris quicquam agit, is non est mundus in
cori cientia. Tandem concludit: Valete in 76 u Grso subjὸἱlii Episcopo, ut Dei mandato, ess similiter Pres terio .l VI. Praetereundum non arbitramus sine diligentiori conil mentario ejusde in epistolae locum , qui accurate expensust hujus Presbyterii institutionem, , c munera magis comprobabit , simulque hinc constabit citan examen rerum omnium ab his susceptum , tum quomodo acquieverint tutol fideles decretis, aut monitis abs illorum coetu emanatis .l Scribit itaque Ignatius in ea epistola num. 7 I. de quibus.l dam a fidelibus refugiendis, & mox addit. A talibus igituri vos custo site : quod siet, si instati non fueritis , ct indiυus mani seritis a Deo Iesu Cbristo, ct Episcopo, o praeceptis Aposto-l lorum . Qito loci voce Apostolorum non ipsos equidem at Christo delectos Apostolos intelligit , sed haud dubie Presbyteros. Apostolos enim ubicumque in epistolis suis memorat , praeponit Epistopis: In hac tantum postposuit; unde asseramus necesse est, Presbyteros ibi Apostolorum voce cohonestari ob Doctoratus munus, quo prae aliis fuerant
VII. Hinc lucem foeneratur Hermetis locus I. q. Similitud. s. ita disserentis. svadras nia υero Apostoli, et Doriores sunt praedicationis Fllii Dei. Undenam tot Apostolos in uno Ioco vocaret , nisi eo nomine Presbyteros Doctores inteIligeret , qui Evangelio praedicando operam locarent suam , Urbes, regionesque animarum qliaestu perlustrantes. Apostolico equidem S proximo seculo vocis hujus notio, Susus frequens audiebatur . Iccirco postquam Manes ab Archelao in disputatione publica 'ictus, aufugit apud Diodorum Presbyterum in vico Charensi, hunc inter & Haeresiarcham nova indicta est disputatio coram illius vici po-
106쪽
pulo . Advenit inopinato auxiliator Archelaus , cujus adventum hac notione produnt acta, a Cl. Hachagna edita in
Monument. vet. Multi udo wro auditorum adventum Arebeia
Iai , wluti Apostoli praesentiam , opinata est pro eo , quod ad Verbi defensionem tam paratus, ct iam promtus existeret. I mo& ipse Manes Apostoli sese titulo decorare non est vcritus in Epistola Encyclica, quam sequacibus direxit, ix cuius passim meminit Augustinus, annotans Cisisti Apostolum se illum inscripsisse. In disputatione quoque sua cum Archelao idem praeseserre ausus est . Tu quoque , inquit, Arebelae, bene me de Deo sentientem , dignamove opinionem de orso retinentem υerbis molestissmis obtundis, licet tale sit Apostolorum genus Dixerat enim antea id ipsum in disceptatione , sic Auditores compellans . Ego, viri Fratres , Christi quidem sum discipua Ius, Apostolus vero Pesu ; pro nimia autem humanitate Marcelli adesse sesinaυi , ut qualiter oporteat obserυare modum Diυinae Religionis eum edoceam. Et mox . Testimonium accipite , Apo- suum me esse Grsi elefium . Huc etiam reserendum est, quod Dissertationis initio dicebamus ex Eusebio, Themiώsionem usurpasse Apostoli nomen, dc Epistolam catholicam conscripssse ad Christianos omnes dirigendam . Atque hoc sensu libellus Synodicus Apostoli vocem usurpat, quam Constantino M. tuenti, atque promoventi Christianam Religionem tribuit, recolens Nicaena acta . Constantinus inter Chrisianos Imperatores Apostolus . Hinc etiam fit, ut Cyprianus Novatianorum artes depingens , dicat, Novarianum per plurimos Ciυitates miss Apostolos si os mittere . Quando videli-eet Urbis Episcopatum usurpans cum adversus Cornelium, tum etiam adversus Encyclicam ab Orbis Episcopis scriptam pro Lapsis venia donandis , circumquaque cum Antencycli ea Presbyteros suos direxit. Qua de re alibi commodius disi retur. Presbyteri itaque DCctores, istiusmodi officio atque exercitatione ad fidei disciplinaeque custodiam ordinati, ApostoIorum nomine indige tantur, eorumque sequenda praecepta dixit Ignatius. Non abs mili phraseologia usus est Irenaeus i. q. c. 2 . scribens: Sacerdoter sunt omnes Domini Apostoli, qui neque agros , neque domos haereditant bre, sed semper Alia i , ac Deo serυiunt. Equidem Presbyteris Doctoribus id etiam muneris injunctum erat, ut Vexatas erro-
107쪽
rum contagio regiones peragrantes , insectos expurgarent , atque peregrinarum doctrinarum latoribus Occurrerent . Ut propterea mirum non sit, eos Apostolorum nomine di.
gnos fuisse habitos. VIII. Institutum hocce Presbyterii, dc Episcopi, eorumdemque in examine , di doctrina concordiam commonstra vit Angelus Hermae l. I. visione 3. Lapides qιtem illi quadrati, Et albis conυenientes in comm uris, ii sunt Apostoli , ct Episcopi, oe Doctores , oe Ministri , qui ingressi furu in eIementia Dei, ct piscopatum gesserunt, ct docuerunt , et ministra .runi san te, o modose elestis Dei, qui dormierunt, quique -- , late sunt, es semper eum illo convexero: , S in se pacem habuel runt, oe d se inυicem audieruot. Quibus equidem illorum o ficta, diligens adhibitum examen , doctrinaeque concordiat ad regimen ordinata , atque ad fidelium bonum , graphicet describuntur. l IX. Horum autem ruesbyterorum Doctorum dignitas ex
eo etiam elucet, quod non nisi cautilliino delectu , & exte-l coro quadam sacra caeremonia ad munus hocce deputarentur . Per manus enim impositionem, per certos ritus,&deprecationes ab Episcopo deputari debilisse , docet etiam apud Armenios veri abieti, ut vocant, seu Ecclesiae Dochoris consecratio, quam cum natio illa , tum antiquiores Orientales 4n hunc usque diem adhibent , qui nec ad Episcopatum quemquam assumunt, nisi sacra illa deputatione praemissa. Rei huius vestigia reperire Iicet in Cypria uo epist. χ . scribente . Uρ quando eum Presboteris Doctoribus Leritorer adiren-rer probaremus , OptatAm ivter Letibros Doctorem Audientium constituimus , examinantes an Dercnt illis testimonia , quae esse debem in iis , qui ad Clerum probAnzkr. X. In prisca equidem potissimum Ecclesia Presbuteri Doctores fuerunt dignitate quadam praeter Sacerdotalem insigniti. Unde qui antonomastice Presbyteri vocabantur, iidem celeberrimi crant Doctores: proindeque nil. mirum, δε Clemens Presbyter Alexandrinus, Tertullianus Presbyter Carthaginensis, Rufinus Presbyter Aquileiensis , aliique doctrina scriptisque celebriores indigerantur , eo me hercle titulo cohonestati , non quod simplici Sacerdotali consecratione munerati essent erant enim complures alii Sacerdo-
108쪽
tes, qui tamen Presbyteri nequaquam vocabantur sed quod praeter Sacerdotii ordinationem praerogativa gauderent Ecclesiastici Doctoratus, quo a ceteris in gradu , ae regimine secernebantur. Hinc in Canonibus Ancyranis, dc Neocaesariens bus, ann. II .& II s. editis, discrimen ponitur in poenis Sacerdotum lapsorum, per quas vel auserebatur illis oblatio, vel sessio concessa Presbyterorum gradui: adeo ut quibusdam, interdicta oblatione, sessio concederetur Presbyteratus. Quod equidem praerogativam designat aliquam, qua supra reliquos simplices Sacerdotes, Presbyteri Doctores praeeminebant.
XI. His ita de Presbyterorum Doctorum in primitiva Eceles a institutione, scopo, atque aestimio disputatis ,
pronum erit deprehendere rationem , qua Encyclicae condebantur, conditaeque, oc Ecelestis intimatae ad consensum, dc subscriptionem recipiebantur . Enata haeresi qua piam , dc nova peregrinaque doctrina per Impostores inducta, Primas,vel Episcopus Presbyteros ad Concilium vocabat , veIsi per tempus liceret, Episcopos: reque maturἡ in Presbyterio discussa , quod communi consilio decretum erat, id deinde ad proximae regionis Ecclesas dirigebatur , quae , advocato pariter Presbyterio, ac recitata primum Encycli ea epistola , si receptae in ea doctrinae concors deprehendebatur , subjectis populis intimabant. Atque hae ratione u I-tro citroque transmissa Encyllica, Episcoporum consensum& subscriptionem praestolari consuetum erat . In singulis Dissertatione II. censendis Encyclicis , cautelam hanc religiose suisse adhibitam , quamcertissime ostendemus. Satis modo sit notiones institutionis hujus generaliores tradidisse, quibus de diligenti praemisso, concomitante , aut subsecuto examine in condendis recipiendisque Encyclicis sum.
XII. Episcopi itaque ad Apostolicae Antiochenae Ecclesiae
exemplum , Presbyterio inconsulto,de caussis Ecelesiasticis decernere consueverunt omnino nihil. Sic quum Carthagine suscepta est cognitio mussae Gem nitit Presbyteri , qui tutorem gesserat, Cyprianus,anteaquam quidquam pronunciaret, Presbyteros, quos in caussae cognitionem socios admiserat , sententiae quoque serendae socios habere voluit.
109쪽
Quod testatur epist. 66. Graυiter commoti sumus Ego , ω GI- Iegae mei, qui praesemes aderant , compresisteri mei , qui nobis assidebant. Cypriano itaque Primati assidebant Collegae Episcopi, nec non compresbyteri . Sessio equidem haec, ut ex laudatis Conciliis vidimus, grandis erat praerogativa quam illis etiam verbis expressit Tertullianus de Pudicit. c. . Differentiam inter ordinem, oe plebem constituis Ecclesiae au. tboritas, ct bonor per ordinis consessum sanctificatus. Istiusmodi autem exterior honoris ordo abs antiquissima EccIesiae institutione manavit, reserente Irenaeo l. 4. c. ε . de quibusdam intrusis Presbyteris , qui Principalis eo risionis honoraeIati sunt. Apparet idem ex Cypriano, qui quum ad Presibyteri Doctoris gradum quempiam provexisset , scribit ad Clerum epist. 3 . Pres teri bonorem nos illi jam designasse sciaris,ins uri nobiscum. Ubi pro insigni qua piam praerogativa consessum hune specialiter annotat. Hinc etiam honor Sedis in Ancyrano can. I. vocatur. Hos ergo placuit bonorem
quidem sedis reIivere. Et can. II. agens de Episcopis ordinatis, sed quos non recipit populus, iis tantum Presisterιi primum ordinem concedit, oe ut Presisteri resi iere. Itaque Presbyteri Doctores Episcopo in Ecclesia assidebant , quorum convictus domi quoque eidem necessarius erat, ex Carthag.
Cone. can. 3s. Episcopus in Ecelsia, oe in consessu Pres terarum subIimior sedcat, intra domum υero Collegam se Pres tera m esse cognoscat . Consessum , ejusque illum graphicὸ pingit Naaianeenus in carmine de Basilica S. Anastasiae.
Sede alta , aut aIta considere mente υidebar: Nam neque per somnum mente superbus eram.
Presbyterique graυes sellis utrique sedebant Demiss, aetasque Iecta ducesque gregis
Vestibus in niviis adflabat turba ministrans. Et Hilarus Diaconus in Comment. ad I. Corinth. c. I 4. consessum Presbyterorum ex Seniorum Synagogae forma in hunc modum describit. Haec traditio Sanagogae est, quam
nos υult sectari AEUOIus, quia Christianis quidem seribit edD-ctis ex gentibus, es non ex Iudaeis, ut sedentes disputent Seniores dignitate in Catia tris, sequentes lx subselliis , nmissimi in
110쪽
paυimento. Consessias itaque praerogativa honoris erat argu
XIII. Sed ad Cyprianum regredientes, ult rius nonnul- Ia ab ipso discimus, ex quibus Presbyterii dignitas , & illius in caussis atque sententiis dicundis necessitas plane constat. Inter ceteras ad Carthaginenses Presbyteros Doctores scriptas , duas seligimus epistolas, in quibus, quum semet persecutioni subduxisset, e secessu plura ad pastoralem Ecclesiae solicitudinem spectantia scripsit, illud tamen sancte religio serie testatus, fixum s bi esse atque constitutum , abGque illorum consilio nihil omnino decernere . Qua de re in epist. 6. Ad id virὸ quia scripserunt eo res teri nostri Donatus ,-Fortunatus, μυatus, ct Gordius , Ius reseribere nihil potui, quando A primordio Episcopatus mei statuerim , nibit sine consilio υesro,insine consensu plebiι meae priυatim sententia gerere. Sed cum ad vos per Dei gratiam venero , tune de iis, quae Hi gesta sol , wI gerenda, sicut mutuus bonor poscit, tra-habimis. Et in epist. x3. ad eosdem data, iterum illis inconsultis nihil se ultima sententia deliberaturum repetit . Cum FraIernitatis nostrae wI utilitas, vel necessitas sic utique gubernetur, si a vobis instructi rerum gerendarum, consilium Iimare posmus . . .
XIV Eadem Romanorum suit consuetudo; unde di ab ipso Petro , di deinceps ab aliis suscepta est, atque usu firmata
in assignandis Pontifici Presbyteris, ceu Assessioribus,ac Coustiariis, iit vetera monumenta testantur. Hac de re Corne- ast lius Ponti sex in epistola Cypriano data edisserit, occasione, qua Antistitem Carthaginensem , di per ipsum Africanarum Provinciarum Episcopos certiores facit , Novatianorum complures a Schismate regressos , atque ad meliorem frugem esse conversos. De ratione enim suscipiendi ad poenitentiam Schismaticos se cum Presbyterio deliberasse 'testatur his verbis. sui eum venissent, ct is Presbareris, quae gesserant exi erantur , novisime qκod per omues Ecelesias Iiterae calumniis, ct maledictis plenae, rerum nomine frequentes missae Dissent , ct pene omnes Ecclesias perturbassent , circumventos se Hrmaverunt omni igitur actu ad me perIato, eoηιraxi Presisterikm. Videat B. L. ordinem servatum : Poenitentiarii Doctores Presbyteri acta regressorum Schismate , S