장음표시 사용
51쪽
proprie non esse , sed pecus, aut quidpiam aliud . Nam qui aliquem abor. tum , U .g. ei estionem scelus non dum animati, noluit pertinere ad homicis dιum , prosem nec bominem deputav t , quod tale in υtero geritur , ut acute argumentatur Augustinus tο. . tib. 2. super Exod. in q. 8o. Sin vero ex aduerso afferunt, quandoque incurri homicidium proprie , dum laetus abigitur,ptita, dum est animatus , ta iam actu vivit vita hominis . clarum, apertum que est , dum illa tollitur , homicidium perpetrari , S hanc non esse extensionem Iegis ad casus improprios , sed ipsum mei casu ua legis homicidia punientis, ac vetantis. V nde & homicidio reseruato , abortus in eo iplo reseruati censentur, faunario telle de casib. ruer. reful. .nu.IT. 2I Dicere letat paruulum in utero.qua uis iam sit animata anima ratio. nati caro ipsius, hominem non esse , nisi improprie, abus referens Iurispe
At hoc absurdi mimum effugium est, ct Stoicismum Papiniani sapit. Nahomo ille est proprii di me, qui tota hominis essentia in habet, nimirum cor
homo,qui propter Christum occisus,esset vere,ac proprie Martyr. Horrore autem perfundimur omnes, duin idem Auctor ad ijcit ibidem n. 2 o. ex Si. Inorolo , Mandosio , Thesauro , & nonnullis aliis neque Christum fuisse hominem priusquam ab utero matris prodierit in lucem publicani , cx ex ipsa fuerit natus. Nemini namque dubium esse poteli illum ab in tanti In carnationis suisse vere hominem : id namque habetur in Symbolo , quo rudimenta fidei declarantur. Et quomodo verum erit nouum illud quod
creavit Dominus super terram feremta II. . 22. FGmina circumdabit viis' νum: si Christus non erat homo essentialiter perfactus , dum matre cir cum dabatur, nec pollebat sicut ali; viri, usu rationis, ac sensus rHabes ex hucusque dictis,merito Vuilhelmum Sand cum in cousui. triumvirorum dixisse, enormillimae absurditatis esse thesin istam inter omnes ab Inn Ocentio profligatas .
Argumenta contraria protelantur .a Bijcies primo placitis Philosophorum , immo Iurisconsulto.
I rum. Stoici enim Philosophi docuerunt, Foetum dum in utero est, non esse hominem, aut animal, sed ε ariem matris, & portionem viscerum eius , sicut fi ustus pendens, pars arboris est. Seneca eps Mu. apis pella lili foetum maternorum viscerum latens onus. a lintilianus det lamat. I IO. dixit, partem Ulcerum matris. Faciunt Plutaribus ι. . de placitis Philosopb
52쪽
co in nrent. in Propo rostr. Propos XXXV. 37
νume. Alexanter Aphrodiseus lib.de Anima c. 2 o. Galenus lib. de hist. 2 b, losophorum, O Lacta itius de munes opificio c. I 6.quatenus Stoicis hanc sen. tentiam tribuunt. Unde Vlpianus, Paulus, Papinianus, Marcellus, qui Stoicorum scholam lectati fuere , senserunt, Fcetum non esse hominem, ani ina lue. Quare Papinia, ses in I. lege Falcidia 9.fad l. Falcid. dixit , partur a nondum editum, hominem non rect e fuisse,ibi in fine Iegis: Circa ventrem ancillae nulla temporis admitti dijunctio est , quia partus nondum editus , homo non recte fuisse dicitur . Et MarcellAs in L 2.f.de mortuo inferendo, Foetum csse ait spem animantis : nec qui eum interimit proprie hominem occi. disse. Et Pompon. in l. vlt. 11.de assignand. liberi. non esse in rerum natura a gelu it. Et Vlpianus. in I. I .s. l. f. de ventre inspic. scripsit foetum partema matri S esse , nec an ea credi cognatum, quam nascatur . Et in l. I. As quis prox mior, j. unde cognati,scetum in rebus humanis non elle supponit: iuxta quam sententiam idem Vl unus censuit, post humo tutorem non re.
et e dari, Isi nemo I s. s. vlt .f.de tes. m. tui. S aetatem hominis a die natali computari docuit in I. denique R. . minorem,st. de minoribus, Lqμi atate,s7squit est umenta facere: & muliere praegnante in naue accepta, si postea pepererit, pro filio veeturam non deberi respondit in Ised aedes, I p. g. si quis mulierem, T .f. locati: ideoque ancillae furtiuae partum usucapi non posse, contra Scaevolam docuit iu l. qui vas, 48. β. ancilla, f.de furtis, sic iuxta eandem Scholam Paulus docuit, petita ancilla, petitum censeri partum, in I. Paulus
I . partum, is de usuris: de ancilla praegnante pignorata, pignori datum censeri partum , idem docuit in ta conuenerit 78.A.si funius 2 . de pignor. aft. iuncta l. Er quemadmodum i deiussor,26. .vit .l. Paulus, 29. s. I. F.de piis
guor. Li.Cod.de partu pignor. Sita laetus patri ad excusationem tutelae non
24 Respondeo , admittendo eos Philosophos ,& Iurisconis Itos proca sententia stetisse , sed non pro veritate , quam docuerunt alij Philosophi Peripateticae Scholae mino & Iurisconsulti r Vnde Philosophi consequenter existimarunt, in abortu laetus verum homicidium dari , ut probant Galenus ubi supra , Aristoteles Let. e bisor.anim. Plato apud Plutarchum lib.de placitis Philo borum c. is. Et qui iuxta eorum scholam crediderunt partum adhuc in utero latentem animal este , docuerunt abortum proc
rantem poena ordinaria homicidij puniri: Phila in spetialιbus legibus , IV
phas l. q. antiqui. c. 8. Tertulltaηus in Apolog. c. I 49. Iurisconsulti non pauci docuerunt. Ideo enim, qui in utero sunt, in toto pene lari ciuili intelliguntur in rerum natura esse , ut attestatur Iulianus , S multis exemplis com p Iobat in .qιιι in Gero 26. f. de satu homin. Immo etiam esse inhumanis habetur in l. s. s. eadcin . Et ex Scaeuola refertur , parium non esse partem
rei furtiuae in L Partum,26.F. de vero. signis is aliena, IO. in fine st. de usu cap. Ecclesia etiam hanc sumentiam veram habet, nempe foetum adhuc in maternis uteris existentem post animationem,persectum homiam eno ,
53쪽
e.aliquan 'o T. e. qaod istδ 3. c. Moyses p.72. q. r. Merito Tertullianus de anima c. I i inquit: Ex eo igituν foetus in υtero homo, d quo forma campi
ea es . Obijeies secundo: si steriis formatus in utero esset homo posset bapti-aari in periculo mortis. Atqui nequit haptizari. Ergo, Sc. Minorem pro-hant textus in e. si cuic με.r I R. oe e. se ad matris. II 2. de consecr. dis. q. Et e. qui in maternis, I. eodem loco.
2 3 Respondeo,scet uiaeum in maternis uteris existit, si opera obstetricis corpus ablui possit,dum forma prosertur,valide conferri baptismum isve docuerunt Gabriel, Victoria, Suare , onineb,Sonat. Prado, quos relatos sequitur Gonnalex ad e aiores de Baptismo nu. 7. probans tum a uetoritate eiusdem textus ibi: uec sexum,nee aetatem exeladens,tumetatione, quia qui in
utero est,post tempus formationis, de animationis,est homo vivens,& animal iuxta veram sententiam, ut supra . Nec contrarium probant textus relati th argumento: Nam textus in c.si quicquid , o c.se ad matris,loquuntur de baptismo matris praegnantis, it aut aqua minime attingat laetum in utero matris clausuret,ut facile constat ex d. est quicquid, ibi: Si ad hoe Saeramem tum aceistiendum grauidas nei essitas eogat: & ex Le.si ad matris, ubi disputatur, an maneat baptizatus infans,cuius mater baptigata est, aliquo mortis vrgere periculo,clim illum gestaret in utero: L .enim Ariusiiuus in viroque textu impugnat Haereticos, qui existimabant, baptismum matris diffundi etiam ad uterum , seu istum uteri,qui iuxta Stoicos pars viscerum matris est & ideo negabant, musierem praegnantem baptizari posse, quia simul laetus baptietatus eredebatur,& fi postea baptizaretur iterabatur baptismus.
Contra quos ita sanxerunt Patres Concilii Neocaesar.cau.6.in hac verba. De prae' naut ιbus,quod oportet eas haptigare , quando volunt mbu enim in boe Sacrameotos commuis est aeritura, ct illi, qui de eiu utero fuerit editus; quia uni euiusque Di illa eonfessome libratas arbiteis declaratur . Reselluntur etiam exeo,quod infris in utero habet revera distinctum coepus, distinctamque animam,Lpartum 26. f. de merbsegnis. I.si aliena io Asn f. de usucap. cum
aliis congestis a CaranRa de partu e. 2. Merilis L I .ob ictu. e. I 6. Vnde peculiare
benedictione benedici poten,ut variis exemplis firmat Rossedus iu Onomast.
U. Renedictm- Nec etiam contrariti probat Isidorus relatus in e. qui in materonis,ubi ait Sanctus: in maternis υteris sunt,cum matre bapti rari non posse ηλ ere a qui natus a huc secundum Adam non est, renasci secundὼm Christum non potest; neque enim diei regeneratio in eo potuit, quem generat o non praecesserit. Nati, omissis Valentia, Laymauo,sic alijs, qui accipiunt Isidorum iuxta terminos textus praecedentis,in quo agebatur de haptismo matris praegnatis communicando foetui, vel non: dicendum est cum Gonnale ad eri .eap. Maiores,nu. Ide aliis Isidorum agere de foetu insormi, & imperfecto ante animationem, cum est tantum spes animantis , aut puerperium, ut dicitur aliquando .e.quod verδ 8. e. Moyses y. e. sicuti IO. 2.9 2. cui vere conuin
54쪽
Comment. in Propos. proscr. Propo XXV. yo
nit ratio adducta 1 D. Isidoro , videlicet,quod ipse,qui natus non si secum dum Adam,hoc est ad peccatum originale , non potest renasci per gratia
secundum Christum,quia,ut aiebat D. Augustinus Epist. ad Daidanum, nemo nascitur spiritualiter,nisi prius-nascatur naturaliter , idest natiuitate , qu*contingit per animationem scelus , quae fit plerumque in viris 4o. die conceptionis,8 o. vero in scemina,vt supra fusilis visum est. Obiicies tertio: S simul in statur . Peccatum Originale non differtur, sed incurritur ab homine in ipso primo animationis instanti. Atqui non incurritur in utero,sed eo tempore,quo paruulus ab illo egreditur. Ergo tunc animatur anima rationali. Probatur minor ex Sacra Scriptura, E lesiasticiq .ver. I. ubi dicitur: Oeevpatio magna creata est omnιbus hominibus, ct iugum grauesuper filios Adam a die exitus, de ventre matris eorum usque ad diem seμpastu a in matrem omuitim. Quo loci verbum,eleat i, satis indicat, tunc pri.
mum incipere iugum illud, de quo est sermo: nam alioqui non creari, sed conseruari,aut permanere diceret ur; scut anima non dicitur creari in die exitus de ventre matris si verum est,eam infundi corpusculo aliquot mensibus antequam proles edatur. Iam vero,quod graue istu d iugum sit origi. nale peccatum,ex re ipsa sumi videtur,quia si Adam non peccasset,& suos potieros peccato non infecisset, neque iugum illud esset, neque mors,nec calamitates reliquae quae trahi cum illo recenset eo loci Sapiens. Quamobrem Gelasius Papa Eps. r. contra Pelagianos, ex praedicti&eius verbis probat, paruulos grauari rugo Originalis peccati .Et S. Mininus L F. f pGuωβιcon c. I. Δ a id, inquit, est hoc graae ιugum , ms pe eruum ὶ Et quare dictam est ivgum,nisi quia ex duobus Adam, Eua vehiati Ac paulo infra: Noe iugo,
ides, originali peccato revinctι maiores, atque minores vitium ex ipso orta tam
1 6 Resp. Iugum,de quo sapiens loquitur, di quod incipere insinuat , die natiuitatis; non est peccatum originis in se ipso, sed in effectibus vald
onerosis,ac grauibus,quos patitur quiuis homo, postquam ex ventris ergastulo prodit in publicam lucem. Nam, si de peccato originis in se ipso io queretur,velletque illud non incipere,donec paruulus ex utero egrediatur, consequenter affirmaret, ilIud tota vita continuari usque ad diem sepulturae, cum ipsa vita extingui, ut manifeste constabit perpendenti verba , quae Obi ciuntur, di terminos durationis, qui tali iugo assignantur. Porr. peccatum originis, neque tota vita continuatur,sed saepe intra illam remittitur,manentibus adhuc moles ijs,quas ibi recenset sapien , neque cum vi. ta finitur; sed post mortem continuatur casu,quo non sit remissum. Iugum ergo,cui conueniunt proprietates ibi adductae, non est originale peccatum, sto labores,ac aerumnae . quibus subiniuntur homines in pinnam eius a die natiuitatis,usque ad diem sepullulae . M laborem quippe de muliere n scimur,ae breui tempore vivimus, di multis miseri, replemur ,' ut Ioo dein
hoc onere, seu iugo primimur a din natinitalis, quamuis
55쪽
die conceptionis vere fuerimus immundi, seu maculati a peccato, ut ipse. met Iob significat ibi, et/e0 . dicens : a uis potest facere mundum de immun.
do conceptum semιne,non ve tu, qui Iolus es Atque de his miser ijs locum Ee elesiastici intellexit .Augustinus I. 6. toti a I v, antina c. s. Io. vin vero in
libro Hypognosticon si iste liber est ipsius dixit,iugum illud esse peccatum
origi nate, pro ciscetu caui.mi assumpsit,& poenas huius peccati, quia ex illo sunt,& in alia peccata saepe inducunt, peccatum vocar Potuit: quod re
ete vocavit PιHa in comnent.litterati ad eum locum, υρ ut .i m. q. in Ecclesiast.
s. in sine: & hoc modo in sacris litteris concupiscentia saepe appellatur Peccatum: quia ex peccato est,& ad peccatum inclinat. Ohijcies quarto,ab absurdo: Ex opposita, seu nostra sententia sequere. tur,plures homines in peccato decedere , quibus tota vita demit postibilitas adipiscendi falutem,quin ulla sua , vel aliorum diligentia possiet illis applicari Baptismus,aut aliud medium,quo statum peccati exuerent, & rena. icerentur gratiae. Consequens absurdum est. Ergo S id, unde colligitur.
Consequentia in dubium reuocari nequit. Consequens autem , quod de . eucitur ex ea sententia, absurdum esse inde apparet, quia, eo concesso,tCl. leretur generatuas auxilii sum cientis ad salutem omnibus, ac singulis filiis Adami r uniuersalitas redemptionis nostrae non comprehenderet totum genus humanum, di sincera , seriaque voluntas, qua Deus vult omnes homines saluos fieri,non extenderetur ad omnes,sed ad multos exceptis alijs non paucis:quod refellit ex professo S. Augustinus l. .contra Ivlιan. c. 8.cdu sam paruulorum agens.& sic inter alia scribens. Numquid homines novi, sunt, υt non pertineant ad H,quod dictam est: omnes homines 3 Iam vero quod
istud consequens legitime deducatur,si paruuli iam in utero vere homines sunt,& propriam animam habent suo corpusculo ibi infusam, inde persuadetur: Quia ex ipsis plures deficium,antequam in lucem prodeant, contra
expectationem matris ratione debilitatis , vel alterius causae mere naturalis,& occultae quin ulla diligentia , aut prouidentia humana impediri potuerit mors ipsorum, aut adhiberi remedium , quo sanarentur a vulneri peccati, quod iam contraxerant. Baptismus utique , cum ex sua propria inlli tutione postillet ablutionem baptizati, paruulis clausis in utero nequit valide conserri, ut omnes I heologi statuum. Circumcisio quoque in lege veteri circa illos exerceri haudquaquam poterat. Remedium legis natui gin aha simili caeremonia consistebat sensibiliter exescenda erga puerum , de lupponente illius natiuitatem . Igitur nullum remedium peccato i st rum applicari valet. Nam,quod C uetauus dixit J.p.q. 68.ar. r. illis sufficeis
re parentum fidem applicatam solo signo Crucis , aut inuocatione Trimitatis,iussi, V. Pontificis Maximi merito deletum est, de totus ille commeruarius deinceps expunctus in editionibus alijs. a. Resp. Eadem omnino est diis cultas de paruulis iam natis, qui sine Baptismo moriuntur desectu aquae,aut vi naturae , vel cassi aliquo impr
56쪽
uisocluem nulla humana diligentia praeuidere: aut praeuenire potuit; tDmen nemo negabit,illos tunc esse ani malos,ω redemptos su ita a christo. Omnes igitur alluere debent argumentum sumptum ex impossibi litat applicandi istis remedium Baptismi ,α solutio, quae his paruulis adaptatur, pari iure accommodari poterit decedentibus in utero . Quocirca Theolo gi omnes pari formiter de utrisque philosophantur , neque ullus propter hanc causam ausus est negare paruulos animari, aut mori in utero. Putauit Labar I .disp. .dub. 3. disticultatem dirimere dicendo,quod etiam praedicti paruuli in utero non omni remedio destituuntur: possunt enim saluari,si simul cum matre pro Christo interficiantur: possunt etiam diuiso matris utero baptizari: At haec responsio insuffciens est difficultati oc. currere: tum quia multoties paruuli isti moriuntur matre superstiter Ergo non potest remedio paruulorum occurri per matris mortem, aut per uteri materni abscissionem : Tum quia saepius moriuntur paruuli antequam possit eorum mors naturaliter praeuideri,vel praeueniri: nam parum post animationem ob aliquod seminis vitiun in maximam debilitatem, matre etiam inscia,cleficiunt. Ergo nequit eorum saluti consuli abscindendo uterum matris. Tum denique, quia praedictus casus saepe contingit apud infideles negative tales,qui nullam notitiam habent remedij Baptismi a Deo praeuis, di consequenter nihil minus cogitantiquam uterum matris abscindere. Per quod ei iam a fortiori refellitur id, quod dicitur de remedio par uulorum per mortem matris in odium Christi: quoniam frequenter matres sunt in illis regionibus, ubi regnat summa ignorantia mysteriorum Fidei, nullusque aduersus illam desieuit: vel in illis Prouincijs, ubi omnino regnat praeuicta Fides,atque ideo nemo contra illam armatur , nullumque
28 di os ex i3s,quae adducemus, s Deo fauenteὶ in comment .ad Proposit. q. 6. ex proscriptis ab Alex indeo VII I. plane difficultati satisfaciemus: interim sussciat afferre solutionem Salmanticetistium tr. 34. d θ.6. de Gratia actuali dub. 2.num. I. dicentium, quod licet Deus praeuiderit de salute omnium hominum,& ad remedium peccati originalis instituerit Sacramenta Baptismi, quod quantum est de se, potest omnibus paruulis auplicari: nihilominus non voluit,quod huiusmodi remedium existeret si per sub pro
xima applicabilitate. Quoniam sicut Deus voluit voluntate antecedenti salutem omnium adultorum: cuius voluntatis effectus sunt auxilia sum cientia omnibus oblata, ut salutem consequi possint, & nihilominus volvitutate consequenti non voluit salutem omnium adultorum, sed solum prae. destinatorum,cuius voluntatis effectus in reprobis est carentia auxili, essiqcacis, quo salutem reipsa consequerentur: ita etiam Deus voluit voluntate antecedenti salutem omnium paruulorum, S pro ea inllituit generale reqmedium Baptismi, quod quantum est de se , potest omnibus applicarincnihilominus voluntate consequenti non voluit , quod omnibus paruulis
57쪽
applicaretur haptismus, imo nec quod esses omnibus proxime applicabilis. Rationem esse utrobistuc candum Iubdunt his verbis. Etuta n mirum,
Dat fatus adultorum secundum I est quoddam bonum, ita etiam salus ommam paruulorum secundum se : vmie υι raque terminat volantatem Dei Mucedente, cir pro utrariae sunt instituta remedia, auxilia ce se siti scientι a. Et quemadmodum s lut omnium Medorum,ottentis omnibus cirru otiis, est impertiua maioris boni,quod splendeι in esses os ianitiae erga reprobos , ct miseruoreta
qu.tmobνem salus omatum adutiarum non qs volita oriantace consequenti , nee pro ea fuere instituta asotia omnibus commknia : isa etiam silas omni v- . . paruulorum, applicatio actu absolue proaima applicabilitas Naptismi respecta amnium esset,attentis omnibus circurnstantiis,impedisiua ni uocis boni tum qAia nou daretur varietas in parvulis Hasut in oculit , tum quia proxima appsicabiktas Baptismi ad paruvlos morienιes intra Merim matern m sera non potest , nisi ννιarbando ordinem natura,s νntroducendo miracula, vel prouideratam extraordinariam . deua de eo a praevicta Iaros, vel proxima remeda applicabiuras non est volita voluntate consequen i pro omnibus staruulis,seu sollem pro allat.bus. Cum tameu recte cohaeret , quod pravim paruuli , a equam inoriantur.
possint abiolui e baptixari, cir seruari:haec ibi . . Nec instes,quod praeuieti infames essent jn tam damnationis , sicut
Daemones. Nam bene insurgunt citati Sapis missimi Patres: Ioria ex una parte Bamismus institut- est pro omxibus viatoribι is ea dier ιιώtis In peccato originali rore pro damnaris I ex alia parte parui si antequom moriuntur,possunt absolute viveremasci, O lauacro dapιψmi νες eneraνi: atque ideo ossertar ιssis,faltem ν-otἐ,auxilium ad eorum νemedium stimiens.
Ohijcies quinio: Iuxta sententiam loannis Marci factui me explicantur plura,quae uina nostram sententiam disticulter expediri valent: vi, Quod
aetas hominum non cli putetur,oisi a die nata ultatis, potitas eni in computanda videretur a teuaporeansurationis quo coeperunt esse homines, & via uere vita humana. Item,quod uon detur rivor posthumo antequam na-kMurust nemo,avim t. f. itestam. tu. ei. Nec Angelus tutelaris existentihus in utero peculiaris,ac distinetus ab eo,qui custodit matrem . Eu RespNihil eorum quae conglobantur in argumento, ad sui declarinunxm indigere sippositione adeo absurda , qualis est animationis des
eiu&t o temp-eMuo paruulus latet intra matris uterum.Nam quod aetas Maum non Computetur,nisi a die nasiuitatis, ideo lactum est, quia dies animationis est valde incentis, sicut S dies conceptionis, que unimrmi-- accidit in steminis. aut in viris . sest citius , aut lard=us,pro maiori, vel minoia virtute seminis, aliam umque causarum , quae ad istus formationem concurrunt. Quod vero posthumo datus tutor, nondum sit tutor, doneclis humus edatur in lucem, excit. I si nemo, id euenit, quia cum alere, de gerere curum periunm inter unas est in renire, ex natura rei competit ma
58쪽
Comment. in Propo fproscr. Propos XXXV. 63
tri. Bona vero,quae curare possit alius tutor, in eo statu nulla habet , chinia nondum fit haeres,neque rumpat testamentum patris, s piae motiatori uteroo vivus non egrediatur,ι I. toto tit. Cod. de posb. baνed. Sa is proahabilis sententia putat, custodiam propris Rngeli inchoari ab inflanti an, malionis,seu infusionis animae:consequenterque statuit,il Ium etiam in v te. ro matris a proprio Angelo defendi,& ibidem praeseruari a morte, de an alijs malis,quae natiuitatem eius impedire possent , aut praepedire Baptis. mum, quia tunc incipit esse viator,& homo a matre destitutus peculiaribus subsidi)s egens, ne moriatur sub peccato originali, O careat salute aeterna.
Sic ex prelse S. Thomas in a se, t.iu .paνt.dis . I.q. .ar. . ad 3. dc ibidem , Albertus, Bona u. Rrchardus,luidius,Gabriel, Maior, ali que Terratilantis lib. de anima c. IT. O n. Anselmus in Elucidario post med. flensen , atque Cartha. minus,quos relatos sequitur Card. Mime νη Ludis Salmotu. Lues 1 .extumua. svaren l. 6.de Angelis e. II. nu. 38. Ex qua sententia retorquetur argumentum in Aouersarios. Sed nec contraria sententia Mesri yent. Durandi Zamet Molina, Valentiae,Va'm ,σ aliorum,quos sequitur Vasconteios to. r. de Angelo Custode ι a. e. lo par. I.nv.T. fauet Aduersarijs; nam ist= expresse admittunt infundi animam in utero, & tantum volunt, pro loto spatio, quo laetus est animatus in utero, ad Angelum matris potui pectare tui e- lam,curamque istus animati. Reputatur enim fructus ventris , dum non
est ab eo praecistis Scustodia fructuum adhuc pendentium ex arbore, ebdem ipsi commendari solet,qui custos est ipsius arboris.
o D Lures distinguendi gunt casus quoad poenas civiles. Primus est
L abortionis,a qua mulieris mors subsequitur ex poculo, & alia re consimili et adhibitarin quo mortis poena damnandus est is, qui causam praebuit,lδι nuis aliqωd,s. Mi abortionis,st .de paenis, Unde mulier tale quid passa a proprio viro,ei tamquam uxoricidae poena legis Pompeia de Parriei-dus imponenda venit: L2.er '. f. ad legem Pompeiam de Parricidiis . Extrais neus vero uti homicida puniendus erit. Et in hoc omnes conueniunt. Secundus casus est in muliere, quae accepto pretis viseerihus suis vim intulit S contra hanc mortis poena statuitor, si hem si sintus est animatus, ιCicero fide poenisis bi Milesia quaedam mulier,ctim esset in Asia ι eo quod ab haeredibus secundis, accepta foecunia partum sibi medicamentis ipsa abegisset, rei capitalis est damnata . Quinimo ex sententia Iodsti Demhau.
derim pran. rertim criminalium nu. 8. in Mae,assassa natus crimen hoc casu com.
59쪽
a matre procurato. Dissicultas vero est in casu , quo cerus nondum fuisset anima tus. Et adhuc poenam capitalem d. leg. Cicero locum habere in partu exanimi a muliere prelio corrupta abacto,docent Hip=olytus,m alui quos
refert,& sequitur Farinae.p. o. cI I 22.nu. ιγ q. ex quo contra naturam mulier
peccauit, ut ait Gasp. Th Iaaras is add.ad deos Ιχ.Thesauri Patris, de visceri. hus suis vim inferens, & maritum spe successionis, Rempublicam iure de . fraudans,& his omnibus pecuniam plus aestimans.Sed in hoc casu ego censeo locum esse poenae arbitrariae, cum mater non si rea homicidi, in aelu;α textus in d. l. icem .loquitur de adortione finius animali. Couat. in Clem.
Tertius casus est abortus procurati, in quo nec mors mulieris interueniat, ut in primo casu, nec pretium grauidae repetusum est, ut in secundo. Et hoc casu communior est opinio interpretum distinguens parium antismatum anima rationali ab inanimato. Et si scelus erat animaius, qui procurauit abortum,reus crit homicidi j,ta pinna mortis punitur, secun uum CL. rum l. Dbent. .rit. q.68.nu. 2. de alios cum Glossa in Cain Moyses 7 a.d. h. Imo Patres , aut matres abortum facientes pinna parriculit damnandos docuit
ro, Matina to. 4.de iusi. iure tr. y.d. 27.nu. 2. Et non desunt Doetores, qui dicunt occisionem laetus animati ella proditorium homicidium , ct talem abortum procurantes non gaudere Ecelesiae immunitate. Ita Farin .de imis mun. Eccles. c. 8.nu. I 38. Peregrin.de immun. E les. c. I. vu. 8. S alij. Ahj vero docent,quod talis abortus non punitur poena mortis naturalis,sed tantum extraordinaria, arbitrio Iudicis imponenda, etiam si praegnans ipsa procu ret,ad effugiendam infamiam. Innocentιus ἔπι seu ut .σ 6. de homicissio, Fulgosas in lini muste, em nu. f. ad legem Coin .de Sicarijs, Alex.in l. quod dicitur,lf. se ub.oe posth. Caranna de patribus natural .c . 6. de partu abortivo, eius s oenis uv. 26. de veriorem esse sentent iam tradit I befisr. d.dec. I 1.nu. I .
pro qua sentelia refertur L .lsci extraord.crimi oe is mul erem 8.1. a.l leg. Corn. de Sicae. At ut verum latear textus illi pollent intelligi dum abortus est scelus inanimati. Concedo tamen cum SolorRano , quod licet de rigore iuris tales deberent puniri poena ordinaria parricidi iorensi usu receptum este, ut parentes,qui committunt tale crimen ,mitiori poena quam Parrici dii puniantur. Vnde Prae de Franchi, d.dec. 392.iessatur, decisum per Sacia Consilium matrem condemnatam fuisse ad poenava fustigationis, de detrusionis perpetuae in Monasterium. Et pro tali abortu non priuari parentes Ecclesiastica immunitate, tamquam pxoditorium homicidium committentes,clocent Franciscus De Leone The uti fori Ecclesp.r.c. II. Bo int. de cens in
Illud est addendum ex stylo Romanae Curiae,& praxi Sacrae Poenite tiariae longe dissicilius conceu, iaispensarionem irregularitatis patri , qui
60쪽
abortum sui filii iam animati causauit, quam allis extraneis, atque ea pro . pier subreptiliam esse dispensationem a parente Obtentam, nisi ea primatur circumstantia ista, ut notant Thesaurus is praxi p.2.c. i. in sine, A b. de Leo
I i Circa vero poenas Ecclesiasticas,quandam rigorosissimam , tametsi iustissiniam Constitutionem contra omnes procurantes abortum, siue laetus sit animatus, siue non,poenas grauissimas continentem, edidit Sixtvs V.amno is 88. incipientem Efraenatam: quam post ca moderauit Gregorius XIV. non XlII. ut dicit Die.istillas,inec X P. ut alii)in Constitutione ab ipso edita anno I 392. incipiente, S des Apostolica,ubi has tres poenas contra procurantes abortum,si foetus sit animatus,assignat. Prima est irregularitas homicidij voluntarij,Sedi Apostolicae rei eruata, sequuto ipso effectu abortionis . Secunda contra procurantes abortum laetus animati, praebentes auxilium ,
vel consilium,assignat maiorem excommunicationem ipso facto incurrendam,quam Sixtus V. assignauerat, Si reseruauerat eius absolutionem Sedi Apostolicae, nisi pro articulo mortis. Sed Gregorius XIV. relinquens exco. municationem, sustulit reseruationem, S eius absolutionem commisit Episcopis, vel ali)s Confessoribus ab ipso assignatis, dc ad hoc specialiter deputatis . Tcrtio assignauit priuationem osticis, de beneflch,& cuiuscumquod ignitatis Ecclesiasticae obtentae, & inhabilitatem ad alias inposterum o tinendas ipso facto incurrendam. Videatur Diana eir.tν I ures . o s. Non euitantur dietis poenae Bullae si partus intempestiuus editus vivus nascatur,s vivere nequeati,quia idem est non nasci, ac ita immature nasci,quod via uere nequeat. Ita cum alijs Nouarius in noui iuris Pontifici, pram eones .co. xLr .nu. i . Iaimo Cabi inus de casibus reserv.casu 7.in resol. praxi pro Incident bus res 7 non eximit ab imposita poena procuratorem abortus ex eo,quod scelus studiose eiectus postea superuiuat,& baptizetur nam ad incurrenda excommunicationem issicit praematura animati laetus eiectio. 3 2 Circa quas poenas , quaeritur primo : Utrum in dubio , an scelus sit animatus, procurans illius abortum incidat in irregularitatem, & alias, poenas.
Resp. quod in foro ciuili, ubi agitur de imponenda poena , debet interpretatio fieri in mitiorem partem , ac iudicandum est , non sui si animatum. U, terpretat. one, Τ. de paenis, ubi dicitur, interpretatione legum poenae molliendae sunt politas, quam asperandae . Et hoc nomine secun . dum Iuliu in Capitolinum laudatus fuit M. Antoninus Philosophus,cui mos erat, ut omnia crimina minori supplicio, quam legibus plecti solent puni. ret. Adde,quod in iudicio criminali poenali vera est iuris regula, quod tria dubio capienda est illa coniectura,quae excludit delictum; ad textum tria ι merito, β.pro sotio ; vel saliena quς delictum ipsum minuat e climan du