[Theotes kai theia dioikesis en schesei pros ten anthropinen ethiken par Aischylo] [microform]

31쪽

φυχῆς, το θικῶς ἀγαθόν - ἐχαρακτηριζεν ὁ Ελλην

δ' υρανός, πιυς τοι τὰ πάντα χωτι τῶνδ' υπέρτερον Ἱδ. μως τηνδρθην τo Dronito . 14 ἀνασκευήν, ἐπιστήσαντος την προσοχην εις τ ελλιπες κάστου ἀποσπάσματος. Ἐκεῖ ανάγονται αἱ τινες εδιότητες του θέου 'αυ- μ παραληφθεῖσαι.η Τὰ περὶ θικης ἐνταυθα λεγόμενα δε αναφέρονται εις Τον Αἰσχυλον μόνον διότι ταυτα ἐν πολλοῖς εiναι αμα ελληνικὰ καθ' uv. G καθ' μὰ θ εζάρωμεν ὁπου δεῖ τὰ διώματα του ποιητου.

32쪽

β Περὶ των διαφόρων αὐτης ἐκδηλώσεων, Diae iναι τουτο μὲν

34쪽

- Λώ καὶ ὁ Πλάτων ορίζει την σωφροσυνην ἡ Λόρης με οί ἐπὶ

τ αριστον λόγω ἀγουσης καὶ κρατούσης τευ κράτει σωφροσυνη νομα Φαωρ. 23T E M'. και τον του Ζηνωνος δρινον παρὰ Στοβ. H. II, 102 σωφροσυνην εἰναι ἐπιστήμην αιρετῶν καὶ φευκτῶν καὶ Ουδε

τέρων .' Περὶ της σχέσεως των εννοιῶν ευσεβεια και σωφροσυν M.

35쪽

τόμενοι:

γραφον.

38쪽

Τ εἰναι μέτρον διδάσκει ο στίχος - ου υπέρφευ θνητὸν ἄντα χρὴ φρονεῖν Πίρ. 20. φ . την συχνην ἐπανάληψιν της δέ ταέτης παρ Πινδάρω 'Dis. IV VJ, 18: μη μάτευε Ζευς γενέσθαι καὶ 20 θνατὰ θνατοῖς πρέπει - καὶ 'rum V, 48. Πυθ. X, 49. III, 84. m. XI, T. III, 35 - 40, τ λ. O πό- 320 Λ του Σο

φοκλέους χει υτως ἡ καλον φρονεῖν τον θνητὸν ἀνθρώποις ἴσα .

39쪽

N ἀναφορὰ τῶν στίχων ε ς η εν Σαλαμῖνι συμφορὰν ποτo Berch, die Bedoutunide Ato his Aeschylos o3 δεν ἐναιδρθῆ. σθενέστερον ἀλλ ανάλογος ἐκ λουται δ αυτος ψυχολογικος νόμος καὶ ταν δ ανθρωπος ἁπλῶς διατελεῖ, πλούσιος, κατὰ τα πο

40쪽

μ ρικης στοργης, προσβληθείσης δια της θυσίας της Ἀφιγενείας

μέμνονος προ τον γόνον του ἐκδέκqσιν εα διώκοντος οἴκου

του Θυέστου as . 1258 επισκιώζουσιν επὶ στιγμὴν τὰ αλλα αἴτια, και η τρῆξις της Κλυταιμνήστρας λαμβάνεται ος αφορμὴ προς περαιτέρω ἀνέλιξιν της τριλογίας. αυτ δε η ζηλοτυπία, ην Ἀλυταιμνήστρα προς αἰτιολογίαν της πρύζεως αυτῆς προβάλλεται Ῥγαμ. 1438. 14403

' Γνωστὸν ἐναι το πολυθρυλητον ἐγκώμιον του ρωτος παρὰ φ εν Ἀντιγ. 782 Ἀρως ἀνίκατε μάχαν .... καί, υτ αθανάτων