장음표시 사용
121쪽
-ιας δὲ γενομένης 24 μόν- ην ἐκεῖ. - δὲ
π ι- δη μέσον της θαλάσσης ν βασανιζόμενον - των κυματω ον γαρ ἐναντιος
-των - τό θάλ--2 σαν. ἰδόντες δε αυτον ἐπι τῆς θαλάσσης περι
- ωπάζειν αυτὸν να ποιήσωνιν αυτον βαι--λεα, φευγε πάλιν εἰς- νος αυτὸν μόνος.
κατεβησαν οἱ μαθηταὶ αυτου ἐπὶ την θάλα Ι σαν, καὶ ἐμβάντες εἰς
πλοῖον προντο περαντης θαλάσσης εις Κωφαρναούμ. κατέλαβεν δε αυτους η σκωτια και -πω ἐληλύθει ID 1 3μους προς αὐτους, ητε θάλων- ἀνέμου μεγάλου πνέοντος διφI γειρετο ἐληλακότες - ὼς στάδια εικοσι 4 και ὀψιας γενομενητην - πλωον ἐν μέσωτης θαλάσσης, και αλτὸς μόνος ἐπι τῆς γῆς. 48 και δων αὐτους βων νιζομένους ἐν του ἐλαύνειν, ν γαρ ὁ νεμος ἐναντίος αὐτοις, περὶ τετάρτην φυλακην της νυκτος ἔρχεται προς--τους περε πατῶν ἐπὶτης θαλώσης. και ηθελεν 4 παρελθεῖν αὐτους ' ιδν ἰδόντες αυτὸν ἐπὶ
122쪽
τασμά εστιν, καὶ ἀπο27 του φόβου ἔκραξαν. εὐθυς δὲ λάλησεν αὐτοῖς λεγ- ωσεῖτε, εγόειμι Ῥη φοβεῖσθε. 28 ἀποκριθεις δὲ -
Luτρος εἶπε κυριε, ει - εἶ, κέλευσόν με
τῆς θαλίνσης περιπα-τουσα ἔδοξαν ὁτι φάν-τα - πιν, κῶ ἀν ω κραξαν. πάντες γαρ αυ- τον εἶδαν και ταράχθησαν. ὁ δε ευεις ἐλαλησεν μετ' αυτων, καὶ λ γε αυτοῖς θαρσεῖτε,
2 ἴδατα ὁ δε εἶπεν ' εὐθέ. και καταβας - του πλοίου Πέτρος περιεπάτησεν επὶ - ἔδατα και ηλθεν - προ τον Ιησουν. βλεπων δε τον ἄνεμον ἐφοβηθη, και ἀρξάμενος καταποντίζω 3 σθαι κραξεν Πων κυριε, σωσόν με. ευθεως δε ὁ 'I'σους κτείνας την χεῖρα επελάβετο αυτου, και λεγει
τοις ἄρτοις, ἀλλ' ην - ν η καρδιαπεπωρωμεν .
123쪽
- αὐτοὶ εἰς τοι πλοιάρια και ηλθον εις Καφαρνα- ζητουντε τονδεησουν. καιευνῶντες αὐτον πόρον της θαλάσσης ἀπον αὐτε Ῥαββεί, πότε δε γέγονας; 26 ἀπεκρίθη αὐτας ὁ Ἱησους καὶ εἶπεν - ἀμην λέγω μῶν ζητεῖτε με Ου - 27 ιδετε σημεῖα, ἀλλ' ὁ ἐφάγσε ἐκ των ἄρων κα ἐχορτάσθητε ἐργάζεσθε μητην βρωσιν την ἀπολλυμενην, ἀλλ την βρωσιν την μένουσα εις μην αἰώνιον, ην ὁ υἱ- του ἀνθρωπου δασιν μιν τουτον γαρ ὁ πατηρ σφράγισεν ὁ θεός. 28 2 εἶπον Ουν προς αυτόν ' τί πω - ἴνα ἐργαζώμεθα ταμργα του θεου ' ἀπεκρίθη Ιησους και εἶπεν αυτοῖς τουτό ἐστιν τω γον του θεου, ἴνα πιστε τε εἰσω δὴ ἀπεστειλεν κειν- oν ουν αὐ- Ουν ποιεῖς - σημον ἴνα ἴδωμεν κώ3 πιστευσωμέν σοι, τί ἐργάζης ὁ πατερες ημων το μάννα ἔφαγον - τλερημου, καθώς ἐστιν γεγραμμενον ' ἄρτον ἐκ του -υρανου Ἀδωκεν αὐτοῖς 22 φαγεῖν. εἶπεν - αυτάς ὁ Ιησοῖς ἀμην ἀμην πω μιν, Ου Μ- δεδωκεν ὁρον - ἄρτον ἐκ του Οὐρανου, ἀλλ' ὁ πατηρ μου δίδωσιν μιν - ἄρτον2 εκ ου --νου - ἀληθινόν. ὁ γαρ ἄρτος ὁ του θεου οπιν ὁ καταβαίνων ἐκ
125쪽
Και συνάγονται προ αυ- Οἱ -- Νῖοι καί τινες των γραμματεων εὐ θόντει - Ἱεροσολυμ- καὶ δόντες τινας - μυ- των αυτο ὁτι κομ ναῖς χερσιν, τουτ' ἔσπιν ἀνίπτοις, ἐσθίουσιν -- αρτους - αἱ γυ- ναιοι κω πάντε οι -δαλι εὰν μη πυκνα νίφωνται τας χεῖρας Ουκ ἐσθίουσιν, κρα--τες την προαδ-χν των πρεσβηέρων, ' και ἀποαγγας εα μη βαπτίσωνται - ἐσθίουσιν, και ἄλλα πολλά ἐστιν4 παρελααβον κρατεῖν, βαπτισμους ποτηρίων και ξεστων και χαλκιων - και ἐπερωσωσιν αυτον οἱ Φαρισαι καὶ οἱ γραμματεῖς διατι υ περιπα-τουσιν - μαθηταί σου κατα την παράδοσιν των πρεσβυτερον, ἄλλα κομε ναις χερσὶν ἐσθίουσιν τον ἄρτον ὁ δὲ
ω γεγραπται μι υτος ὁ λαος τοι χείλεσίν με τιμεῖ, η δὲ καρδις αυτῶν πόρρω πιπεχει
σου παραβαίνουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερον - γαρ νίπτοντω,
τὰς χεῖρας μαν -- εσθίωσιν. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αυτοις - - κριταί, καλῶς επροφητευσεν περὶ υμων Ἐσώας λέγων ' ὁ λαὸς υτος τοι χείλεσίν με τιμῆ, η δεκαρδία αυτων όβρω Μ πεχει
126쪽
ὰπ ἐμου - μάτην δε σέβονταί με διδάσκοντες διδασκαλιας εντάλματα ανθρώ
- διατι και μεις παραβαίνετε νἐντολην του θεου δια την παρά δοσιν 4 μων ὁ γαρ θεος ενσείλατο ε 10 παράδοσιν νων τηρη τε Μωλγων ' τιμα τον πατερα και σης γαρ εἶπεν ' ' τίμα τον πα- τὴν μητερα, και ὁ κακολο τερα σου και τὴν μητεραγων πατερα η μητερα θανά- σου, - ὁ κακολογῶν πα-
απ' μου μάτην δὲ σεβον - ταί με διδάσκοντες διδασκαλια. ἐντάλματα Ἀνθρώ-
και κυρώσατε τον νόμον του θεου δια την παράδοσιν νων
ρουντε τον λόγον του θεου τη παραδόσει μῶν η παρεδώκατε. και - - μοι τοιαυτα πολλα ποιεῖτε. I Και προσκαλεσάμενος - λον καὶ προπιειπεν αὐτοῖς ἀκουσε και συνίετε. καλεσάμενος πάλιν - Ἀλ- ελεγεν 1 ου' εἰσερχόμενον εις - στόμα κοι- αυτῶς' ακούσατε μου πάντε καὶ νώ - ἄνθρωπον, ἀλλα - εκπρο - 15 συνετε. οὐδεν εστιν ἔξωθεν Ουἰν--ενο εκ ου στόματος, -- κοινοῖ θρώπου εἰσπορευόμενον εις αυτον
του ἀνθρωπου--ορ ομεν εστιν τα κοινουντα τον ἄνθρωπον.
127쪽
16 παραβολην. ὁ δε εἶπεν Ἀκμην καὶ
εις τὴν κοιλίαν χωρεῖ κώδεις - δρωνα εκβάλλεται; Is τα δὲ ἐκπορευόμενα
πορε ετ ι - εἰ - καρδίαν ἀλλ' εἰς την κοιλίαν, και ει τον ἀφεδρωνα ἐκπορευσαι, καθαρίζων πάντα τα βρω- 20 ματα ἔλεγεν δε τι - ἐκ του ἀνθρωπου ἐκπορευόμενον, Ἀκεῖν κωνώ21 - ἄνθρωπον ἔσωθεν γαρ ἐκ της κωδία των ανθρωπων οἰ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, γνώω - 2 - φόνοι, ' μοιχεῖαι, πλεονεξέαι πω
νηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, φθαλμος πονηρός. βλασφημία περηφανία,2 αφροσυνη ' πάντα ταυτα τα πονηρὰ ψωθεν ἐκπορευσαι κώ- - τον ἄνθρωπον.
λυσα προσέπεσεν προς τους πόδας
ροφοινίκισσα - γενει. και ἡρώτα αὐτον ἴνα - δαιμόνων ἐκβάλη ἐκ της θυγατρος αὐτῆς. 27 και λεγεν αὐτῆ ' -- πρῶτον χορτα ναι τα τέκνα γάρ -ιν καλον λαβεῖν - ἄρτον
128쪽
27 κυναρίως η δε εἶπεν ' ναί, κυριε' - γα τα κυνάρια ἐσθίει ἀπο των ψιχίων των πιπτοντων ἀπὸ της τρα- 28 πέζης των κυρίων αυτῶν. τότε κριθεὶς ὁ ησους εἶπεν αυτο ν - ναι, μεγάλη σου η πίστις γε -
τω - ως θελεις. καὶ ιάθη θυγάτηρ αὐτῆς - - ἄρας μεμ
2 η δὲ ἀπεκρίθη και λεγει αὐτω ' ναί, κύριε καὶ τα κυνάρια -κάτω τροτραπεζης ἐσθίουσιν αν των φιλίωνει των παιδιων. και εἶπεν αννῆ δια--- τον λόγον παγε, ξεληλυθεν ἐκ της θυγατρός σου - Οαιμόνιον. 30 και πελθουσα εἰ - οἶκον αὐτῆς ρεν - παιδίον βεβλημενον - την
λααας, και αναβας εἰς το ορ- ἐκάθητο λασσαν - Γαλιλαιας ανὰ μεσον των ἐκεῖ. 32 ριων Δεκαπόλεως. και φερουσιν αυτω κωφον και μογιλάλον, και παρα- ω καλουσιν αυτὸν ιν επιθη---την χεῖρα κα ἀπο βόμενος αυτὸν - του λου κατ' ἰδιαν ἔβαλεν τους δακτυλους ει τα ω αὐτοῖ και πτύσας φατο της η γλωσσης αυτου ' και ἀναβλεψας εἰς τον πανὸν στεναξεν και λεγε αυτω 3 εφφαθά, ὁ εστιν διανο θνα και νοίγησαν αυτο αἱ ἀκοαι, και εὐθυς ελύθη ὁ 36 δεσμος της γλωσσης αὐτῶ, και λαλει- ως. και διεστειλατο αυτοῖς ιν ρομὶλπωσι Ἀσω δε αυτοῖς διεστελλετο, αυτοι μαλλον περισσότερον κηρυσσον. 37 και περπερισσως ξεπλησσοντο ποντες ' καλ- πάντα πεποίηκεν, και sκωψου ποιεῖ ἀκούειν κώ ἀλα-- λαλεῖν.
Ἐν εκειναις ταῖς μεραις πάλιν πολ- λου χλ- ντος και η εχόντων τί φάγωσιν, προσκολεσάμενος τους μα- θητας λεγε αυτοῖς σπλαγχνίζομαι - τὸν χλω, τι μη μερο πειουπροσμενουσίν μοι και - εχουσιν τί φάγωσιν. και αν απολύσω αυτους νηοπις εἰς οἶκον αυτῶν, κλυθησονται
M 'σδε Ιη-- προσκαλεσάμενος τους μαθητας αυτου εἶπεν ' σπλαγχνι μαι- τὸν χλον, τι δη μερω τρεις προσμενουσίν μοι, και - ἔχουσιν τί φάγωσιν ' και ἀπολυσα αυτους νηστις ου θελω, μηποτε Ἀκλυθῶσιν
129쪽
εις - πλοιον, καὶ λθεν εἰς τα πια Μαγαδάν. XVI. I Και προσελθόντες ι Φαρι-
νου πιδάξω αὐτοῖς. ὁ δε ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ' Γοφίας γενομεκρο λεγετε εὐδια, πυρράζει γαρ ὁ Ουρανός μων, πυρράζει γαμ στυγνάζων β Ἀυρανός.
-υ Ῥω - γινώσκετε διακριναν, ταδε σημεῖα των καιρον - δύνασθε; J γενεα πονηρα και μοιχαλις σημεῖον επιζητεῖ, και σημεῖον ου δοθησεταιανή- μη το σημεῖ- Ιωνα.
Και εὐθυς εμβας ει - πλοῖον μεγα των μαθητων α που 'λθεν εις τα μεμ' Δαλμανουθά. Και ἐξηλθον οι Φαρισαῖοι και ηρ- ξαντο συνζητεῖν αυτω ζητουντες παρ'
αὐτου σημεῖον - - ουρανου, πει ράζοντες αυτόν. και πρωι ' σημερον χε - μεν πρόσωπον
τη ζητεῖ σημεῖον ἀμην πω μνε δ πιεται πῆ γενεῆ ταυτ σημεῖον.
130쪽
ετε του πεντε αρτους των πεντακισ
χιλίων και πόσσυς κοφίνους λωσε; Io οὐδε -- ἐπ- αρτους των τετρακι
κω αφὼς αὐτους παλιν ἐμβὰς ἀπῆλθεν εἰς το πέραν. Καὶ ἐπελάθοντο λαβεῖν ἄρτους, καὶ . μη ἔνα ἄρτον ου ειχον μεθ' ἐω - των ἐν τω πλώω κω διεστελλετο αυτῶς λέγω ὁρατε, βλέπσε ποτης ζύμης των Φαρισαίων και της ζύμης Ηρώδου και διελογίζοντο προς δε λους - ἄρτους ουκα μεν. και νους λέγει αὐτοῖς τί δια - γίζεσθε τι ἄρτους υκ ἔχετε; -πω νοεῖτε οὐδὲ συνίετε πεπωρωμεν ἔχετε την καρδίαν μων; φθαλμους ἔχοντες οὐ βλεπετε, καὶ τα εχοντες
- ἀκούετε, και - μνημονεύετε, τετους πεντε ἄρτους ἔκλασα ει τους πεντακισχιλίους, και πόσους κοφίνους κλασμάτων πληρεις πατε λεγουσινα-- δωδεκα. τε και τους επτα εις τους τετρακισχιλίους, πόσων σπυρί. δων πληρώματα κλασμάτων πατε; και λέγουσιν ' πτά. ' και ἔλεγεν --τοις -- συνίσεο Φαρισαίων και Σαδδουκαιων.