Apomnemoneumata

61쪽

IIB. I. CAP. II. 25ρικο η δικανικοὶ γενοιντο, αλ ἐν καλοι τε κἀγαθοὶ γενόμενοι κω οἴκω καὶ ἐκεται καὶ οικείοις καὶ φίλοις καὶ πόλει και πολίταις δύναιντο καλῶς χρῆσθαι. καὶ τούτων οὐδεὶς ομε νεώτερος με πρεσβυτερος ων δε ποίησε κακον

Ἀλλὰ Σωκράτης γ εφη ὁ κατηγορος, τους πατερας

προπηλακίρειν δίδασκε, πείθων με τους συνοντας εαυτωσοφωτερους ποιεῖν των πατερων, φασκων δε κατα νόμονεξεῖναι παρανοίας ελόντι τον πατερα δῆσαι, τεκμηρίω τούτω ώμενος, ω τὸν ἀμαθεστερον πο ου σοφωτερου νομιμον 5 εἴη δεδεσθαι Σωκράτης δε τον μεν ἀμαθίας νεκα δεσμεύοντα δικαίως, καὶ αυτον ετ δεδεσθαι ὁπο των πισταμενων α μη αὐτος πίσταται καὶ ων τοίουτων νεκα

πολλακις σκοπε τί διαφερε μανιας αμαθια καὶ τους με μαινομενους ετ συμφεροντως αν δεδεσθαι κώ εαυτοῖς κω τοῖς φίλοις, τους δε η πισταμενους τα δεοντα δικαίως 5 αν μανθάνειν παρὰ των πισταμενων ἀλλα Σωκράτη γ εφ ο κατηγορος ου μόνον τους πατερας ἀλλα καὶ τους ἄλλους συγγενεις ποίει ν ἀτιμία εἰναι παρα τοῖς εαυτῶ συνοῖσι, λεγων ως υτε του καμνοντας με του δεκαρο- μενους ι συγγενεῖς ἄφελοῖσιν, ἀλλα τους μεν οι ατροὶ, 52 τους δε οι συνδικεῖν πισταμενοι. φη δε καὶ περὶ των φίλων αὐτον λεγειν ως οὐδεν ὀφελος εύνους εἰναι, ει μη και

ώφελεῖν δυνησονται μόνους δε ασκειν αὐτὸν ἀξίους εἰναι

τιμης τους ειδοτας τα δεοντα κω ερμηνευσαι δυναμενους.

62쪽

26 MEMORABIUUM

ἀναπείθοντα οὐ τους νεους αυτ νῶς αυτος εἰη σοφώτατος τε και ἄλλους κανωτατος ποίησαι σοφους, υτ διατιθεναι τους εαυτῶ συνοντας στε μηδαμου παρ' αὐτοῖς πους

53 ἄλλους εἰναι προ αυτόν. γ δ αυτον ἐδα μεν καὶ περὶ πατερων τε καλτων ἄλλων συγγενῶν και περ φίλων ταυταλέγοντα, καὶ προς τούτοις γε δη τι της ψυχης ξελθου - σης, εν η μον9 γίγνεται φρονησις, το σῶμα του οἰκειοτατου54 ἀνθρώπου την ταχίστην ξενεγκόντες ἀφανίζουσιν. ελεγε δ οτι κώ ζῶν καστος αυτου, ο πάντων μάλιστα φιλεῖ, του σωματος ο τι ἁν ἀχρεῖον καὶ ἀνωφελες, αυτος τε ἀφαιρεῖ κω ἄλλω παρεχει. αὐτοί τε γε αυτῶν ονυχας τε καλτρίχας καὶ τυλους ἀφαιρουσι καὶ τοις ατροῖς παρεχουσι

μετα πονων τε και ἀλγηδονων καὶ ἀποτεμνειν κώ ἀποκαειν, καὶ τουτου χαριν οἰονται δεῖν αυτοῖς καὶ μισθον τίνειν καὶ τω σίαλον εὐ του στοματοὶ ἀποπτυουσιν ἰς δύνανται

ἀφανίζουσιν Ηunc locum aut sinat SCHΝ.

63쪽

IAB. I. CAP. II. 2 πορρωτάτω, διότι φελεῖ μεν ουδεν αυτους νον βλαπτει 55 δε πολ μὰλλον ταὐτ οδ ελεγεν, ου ον μεν παTερα ζῶντα κατορύττειν διδάσκων, αυτον δε κατατεμνειν, ἀλλ'

επιδεικνυων τι το ἄφρον ἄτιμον εστι παρεκαλει πιμελε- σθαι του ς φρονιμώτατον εἰναι και φελιμωτατον, πως, εα τε ὐπο πατρος άν τε πο-δελφολεαν τε υ ἄλλου τινος βούληται τιμῆσθαι, μη τω οικειος εἰναι πιστευων

ἀμελI, ἄλλα πειρῆται φ' ων α βουληται τιμῆσθαι,

των κλεγομενον τα πονηροτατα καὶ τουτοις μαρτυρίοις ωμενον διδασκειν του συνόντας κακουργους τε εἰναι καὶ τυραννικους, Ἐσιόδου με το Εργον δ' ουοὰν ἄνειδος, αεργίη δε τυνειδος τοὐτο δη λεγειν αυτον ως ο ποιητης κελευε μηδενος εργουμη ἀδίκου μητ αισχροῖ ἀπεχεσθαι, ἀλλα καὶ ταὐτα ποιεῖν 5 Or τω κερδει Σωκράτης δ' επε διομολογησαιτο το μενεργάτην ειναι φελιμόν τε ἀνθρώπω καὶ ἀγαθὸν ειναι, τοδε ἀργον βλαβερόν τε καὶ κακον, καὶ το μεν εργάβεσθαι ἀγαθον, το δ' ἀργεῖν κακον, τους με ἀγαθον τι ποιοῖντας εργάβεσθαί τε φη καὶ ργάτας εἰναι, τους δε κυβεύοντας τι ἄλλο πονηρον καὶ επις μιον ποιοῖντας ἀργοῖς ἀπεκάλει.

64쪽

28 MEMORABILIUM 38 τ ὰλ μηρου φη ὁ κατήγορος πολλάκις αυτον λεγειν,

Ουτινα με βασιλη καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη,το δ' Λγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε πυaστάς

ὰλλ αυτός τε κάθησο καὶ ἄλλους δρυε λαούς. οὐδ α δημου τ' ἄνδρα ἴδοι βοόωντά τ εφεύροι,τον σκηπτρω ἐλάσασκεν μοκλήσασκέ τε μύθω δαιμόνι,Ἀτρέμας γησο, καὶ ἄλλων μυθον ἄκουε, Q σέο φέρτεροί σι ' δ' ὰπτόλεμος καὶ ἄναλκις, οἴ τε πο ἐν πολέμω ναρίθμιος ὁ ἐνὶ βουλ)j.

ταῖτα δ αυτον ξηγεῖσθαι, ώς ὁ ποιητὴς παινοίη πα 5 σθαι τους δημότας και πένητας Σωκράτης δ' ου ταὐτελεγε, καὶ γαρ αυτον ουτω γ αν ετ δεῖν παίεσθαι, αλλεφη δεῖν του μητε λογω μητ εργω φελίμους ντας μητε στρατευματι μητε πόλει μ0τε αὐτω τω δήμω, εἰ τι δεοι, βοηθεῖν κανους, ἄλλως τ εα προς τουτω καὶ θρασεις ώσι, παντα τροπον κωλύεσθαι, καν πανυ πλούσιοι

6 τυγχανωσιν οντες ἀλλα Σωκρατη γε τἀναντία τούτων φανερος ην καὶ δημοτικος καὶ φιλανθρωπος ν. κεῖνος γαρ πολλους πιθυμητὰς καὶ ἀστοῖς καὶ ξενους λαβων οὐδενα πώποτε μισθον της συνουσίας πράξατο, ἀλλαπῶσιν ἀφθονως πηρκει των αυτοῖ - τινες μικρα μερη

τε ν Α. B. τυγχάνωσιν ντες τυγχάνοντες σι B., corr. 1. Sec. Te . Cum

65쪽

παρ κείνου προῖκα λαβοντες πολλοὶτοις αλλοις επωλουν, καὶ Ουκ σανίσπερ κεῖνος δημοτικοί τοις γυ μ εχουσι

6 χρηματα διδόναι υκ θελον διαλεγεσθαι ἀλλα Σωκράτης

γε καὶ προς τοὐς αλλους ανθρώπους κοσμον τy πόλει παρειχε, πολλω ἀλλον η Λίχας Λακεδαιμονίων, οὐ

παιδίαις τοὐς επέ μοὐντας εν Λακεδαίμονι ξένους δείπνιρε, Σωκράτης δε δια παντος του βίου τα αυτου δαπανῶν τὰ μεγιστα παντας τους βουλομενους φελει βελτίους γαρ

ποιῶν του συγγιγνομενους ἀπεπεμπεν.

6 'Eμοὶ μεν δη Σωκράτης τοιουτος ων δόκει τιμης ἄξιος

εἰναι τὶ πολε μὰλλον η θανατου. καὶ κατα τους νομους δε σκοπῶν αν τις τοὐλεύροι κατα γαρ τους νομους, αν

τις φανερος γένηται κλεπτων η λωποδυτῶν η βαλλαντιο τομῶν η τοιχωρυχῶν η ἀνδραποδις μενος η ιεροσυλῶν, τούτοις θάνατος εστιν ἡ ζημία ων κεῖνος πάντων ἀνθρώ-63 πων πλειστον ἀπεῖχεν ἀλλα μην θ πολει γε υτε πολέμου κακῶς συμβάντος με στασεως υτ προδοσίας υτε

ουδεν γε ἰδία Β.6o. πωλουν Inprimis Aristippum respici, si primus Socraticormn pni-lOsOpniati mercede locuerit, adnionet Rulinicen SCHΝ. 6 I. Λίχας Hunc esse Lienam Arcesilai luini, de quo nucydides , 5 et Xenophon HiSt. r. 3, 2, 2 I et cujus convivia memoret Plutarcnus in Polit Praeceptis, admonet Mnn-kenius, qui vidit locum ejusdem Plutarchi in Cimone in esse Tansla

tae a seire balneatorio aestimatio Iodrachmas excederet, auctore DemOStnene c. Timocratem, ut post Casau Donum admonuit Hinden Durinus.

βαλλαντιοτομῶν Duplexo Conv. 4, a Servatum in li Oris Dioae esse restituendum constat ex loci Aristopn Ran. 772M Tot λωποδύτaις-aι τοῖσι βaλaντιοτόμοις, Iae RaVennatiSet Veneti scriptura si tun tantum peccat, ulterIUS in aλαντιητόμοις depravata in ceteris, et Sinaonidis qui dicitur Anthol. Eil 5,I59, 3 o σον βαλλάντιον οἶδεν.63. aκῶς συμ άντος aut delenda sunt aut, ut ehleri' ad Onv. p. o

66쪽

30 MEMORABILIUM

6 δενος πώποτ σχε. πῶς ουν αν ἔνοχος εἴη τὴ γραφὴ αντ μεν του μ' νομίζων θεους ως εν ῆ γραφ9 γεγραπτο, φανερο ην θεραπευων του θεους μαλιστα παντων ανθρώπων, ἀντὶ δε του διαφθείρειν του νεους, ο δ' ὁ γραψά -

μενος αυτον ὴτίατο, φανερος ν ων συνοντων του πονηρὰς επιθυμίας εχοντας τουτων μεν παυων της δε καλλίστης καὶ μεγαλοπρεπεστατης πετῆς θ πολεις τε καὶ οἰκοι ευοἰκουσι, προτρεπων πιθυμεῖν ταυτα δε πραττων πῶς υ

μεγάλης ἄξιος ν τιμῆς τῶν πόλει

προς τους θεους φανερος η και ποιῶν και λεγων ὴπερ ΙΠυθία ποκρίνεται τοις ερωτῶσι πῶς δεῖ ποιεῖν ἡ περὶ θυσίας ἡ περὶ προγόνων θεραπείας ,ερ ἄλλου τινος τῶν

τοιούτωw η τε γαρ ΙΠυθία νομω πόλεως ναιρει ποιουντας ευσεβῶς αν ποιεῖν, Σωκρατη τε Ουτω κώ-υτος ποίει καὶ τοι ἄλλοις παρηνει, τους δε ἄλλως πως ποιουντας περι- εργους κά ματαίους νόμιζεν εἰναι κά ηυχετο δε προς

67쪽

MB. CAP. III. 1τους θεους απλῶς ἀγαθα διδοναί, ως τους θεους καλλιστα εἰδότας ποῖα αγαθά στι τους Γ ευχομενους χρυσίον αργυριον τυραννίδα θ ἄλλο τι των τοιουτων οὐδε δια φορον νόμιρε εύχεσθαι η εἰ κυβείαν η μάχUν αλλο τι 3 θοιντο των φανερῶς δηλων πως ἀποβησοιτο θυσίας δε θύων μικρας ἀπο μικρῶν ουδεν γεῖτο μειοῖσθαι τῶν ἀπο πολλῶν καὶ μεγάλων πολλὰ καὶ μεγάλα θυόντων.

ουτ γαρ τοῖς θεοῖς φη καλῶς εχειν ει ταῖς μεγαλα ς θυσίαις ἀλλοὐ ταῖς μικραῖς χαιρον πολλακι γαρ αν αὐτοῖς τα παρα τῶν πονηρῶν ἀλλον η τα παρα τῶν χρηστῶν εἰναι κεχαρισμενα ομ αν τοῖς ἀνθρώποις ἄξιον εἰναι ζην ει α παρὰ τῶν πονηρῶν ἀλλον η κεχαρισμενα τοῖς

θεοῖς η τα παρὰ τῶν χρηστῶν ἀλλ ενόμιρε τους θεοῖς

ταῖς παρα τῶν ευσεβεστατων τιμαῖς μαλιστα χαίρειν. επαινετης δ' ην καὶ του που τούτου,

Καδδυναμιν δ' ερδειν ιερ ὰθανάτοισι θεοῖσι.

καὶ προς φίλους δε καὶ ξενους καὶ προς την ἄλλην δίαιταν

καλην φη παραινεσιν εἰναι την Καδδυναμιν ερδειν. ει δέ

τι δόξειεν αὐτω σημαίνεσθαι παρὰ τῶν θεῶν, ττον ἄν

επείσθη παρα τὰ σημαινόμενα ποιησαι ει τις αυτον

επειθεν ὁδο λαβεῖν γεμόνα τυφλον καὶ μη εἰδοτα τηνοδον ἀντι βλεποντος και εἰδοτος καὶ τῶν ἄλλων δε μω

68쪽

32 MEMORABILIUM

ριαν κατηγορει, ιτινες παρα τα πο τῶν θεῶν σημαινο- μενα ποιοῖσι τι φυλαττομενοι την παρα τοῖς ἀνθρωποις

ἀδοξίαν αὐτος δε πάντα τἀνθρώπινα περεώρα προς την παρα των θεῶν συμβουλίαν. Δια-I δε την τε ψυχον παίδευσε και το σῶμα Π χρω- μενος αν τις, εἰ μη τι δαιμονιον - θαρραλεως καὶ ασφαλῶς διαγοι, καὶ ου αν ἀπορησειε τοσαυτης δαπανης. ούτω γαρ υτελης ν στ υκ ἰδ' εἰ τις λως ν λίγα γάροιτο στε η λαμβάνειν τα Σωκράτει ἀρκουντα

σίτω με γαρ τοσούτω χρητο σον δεως σθιε και επὶTOUT OUTω παρεσκευασμενος ει στε την επιθυμίαν του

σίτου ὀψον αὐτω εἰναι ' ποτον δε πὰν ηδ ην αὐτω δια τολμη πίνειν ει μη διφωη ε δε ποτε κληθεὶς θελησειεν πιδεῖπνον ελθεῖν, ο τοι πλείστοις εργωδεστατόν εστιν, στεφυλάξασθαι το περ τον κόρον εμπίμπλασθαι, τουτ ραρο δίως πανυ φυλαττετο τοῖς δεχη δυναμενοί τουτο ποιεῖν συνεβουλευε φυλάττεσθαι τα πείθοντα μη πεινῶντας εσθίειν μηδε διψῶντας πίνειν καὶ γαρ τα λυμαινομενα

ἀδοξίαν Ibyci poetae lociun nuc τουτοJ Magis placeret τουτον. pertinenterii in Phaedi Platonis p. STEPH.

69쪽

τον κορον των τοιουτων πτεσθαι, διὰ ταυτα ου γενεσθαι υν. τοιαυτα μεν περὶ τουτων παιρεν αμα σπουδάζων.

Aφροδισίων δε παρηνε των καλῶν ἰσχυρῶς ἀπεχεσθαι 'ου γαρ ἔφη ραδιον εἰναι τῶν τοιούrων ἁπτόμενον σωφρονεῖν.αλλα καὶ Κριτοβουλον ποτε τον Κρίτωνος πυθόμενος τι

Κριτοβουλουήρετο Ξενοφῶντα, Σιπε μοι, φη, ω Ξενοφῶν,

ου' Κριτοβουλον νόμιρες εἰναι τῶν σωφρονικῶν ανθρώπων ἀλλον η τῶν θρασεων και τῶν προνοητικῶν ἀλλον τῶν νοητων τε καὶ ριψοκινδυνων; Ιανυ μεν οὐν, φη Ξενοφῶν. υν τοίνυν νόμιρε αυrον θερμουργοτατον

70쪽

34 MEMORABII IUM

TOιουτον εστι το ριψοκινδυνο εργον, καν εγὼ δοκῶ μοιν τον κίνδυνον τουτον πομεῖναι υ τλημον, φη ὁ Σωκρατης, και τι αν Τει παθεῖν καλον φιλησας - ου αναυτίκα μαλα δουλος μεν εἰναι ἀντ ελευθερου, πολλα δε

δαπανὰν εις βλαβερὰς δονὰς πολλην δε ἀσχολίαν χειν

του πιμεληθηναί τινος καλου κἀγαθοῖ, σπουδάρειν ἀναγκασθηναί si ις οὐδ' αν μαινομενος σπουδασειεν

12 G Ηρακλεις, εφη ὁ Ξενοφῶν, ς δεινην τινα λεγεις δυναμιν του φιληματος εἰναι Καὶ τοῖτο, φη ο Σωκράτης, θαυμάρει ου οι- τι τα φαλάγγια οὐδ' ημιωβολιαῖα

το μεγεθος οντα προσαψαμεν μόνον τω στοματι ταῖς τε

ὀδυναις επιτρίβει του ανθρώπους καὶ του φρονεῖν εξίστησις

ΝΗ, Δ , φη ὁ Ξενοφῶν Ἀνίησι γαρ τι τα φαλαγγια 13 κατὰ το δηγμα. G μῶρε, εφη ὁ Σωκράτης, τους δε κα-

dit4φη inter oυ οἶσθ' Οτι. Quae eli definire non licet Attice aranea Si hic quoque restitiaenda fuit, quum φάλαγξ licitur, a qua hi diversutiioA et oἶσθ or dicant Attici phalangiua intelligit ir, in forinae τὰ φαλάγγια Harpocratio : Φαλάγ- Similitumne dicti1Π interpretari opor-