Aristophanis Nvbes cvm scholiis

341쪽

ΣXO AIA. 215κόν. ἔστι γὰρ κοινὴ συλλαβὴ τὸ π φ, διὰ το ἔχειν ἔμπροσθεν

φωνηεν ἐπὶ τετέλει παράγραφος, κώ διπλῆ - νενευκυῖα, .ηλουσα ἔχει, ἀνταπόδοσιν g. έναοι Νεφέλαι. Mετὰ τὴν του Σωκράτους ευχὴν α Νεφέλαι παραιελευονται δηθεν αυταῖς πεισθηναι τη ἐπικλή- καὶ συναθροισθηναι, κῶ ύτως αφανῆναι φ Σωκράτει ἐκ τούτων δὲ Ο -- συνέστηκε -- διόπερ καὶ τὴν ἐπιγραφην ταώτην ἔχει τοδρῆμα, ε φιλαι, - ἐξ ἀέρος - πνεύματος ουσι παρο- νομένη σωματοειδής. 'Aέναοι δέ, διὰ κατ- νάουσαι, ώς αιναος ποταμός, Ἀδιο λείπτως ρέων του δὲ χορου τὰς ἔκατέρωθεν λέγουσι παρόδους ' οὐσας ι κώλων των δὲ πο- κριτῶν μέσων ὁντων, ἐκ στίχων Ἀναπαίστων τετραμέτρων καταληκτικῶν Ἀαλῶς δὲ εἶπεν ἐναοι εἰ, γαρ υδάτων

μητέρες Ἀρθῶμεν δι ἀναπηδήσωμεν. Ἀέναοι ἀῶ

ἐέουσαι καὶ στάζουσαι. l. Victi . Μετὰ τὴν του Σωκράτους Θην Η εφέλαι παρακελευονται ἀλλήλας σε πεισθε - σας τῆ ἐπικλήσει Σωκράτους συναθροισμναι καὶ ουτως - φα ναι δενες - εἰ τὼ δροσερὰν φύσιν ευάγητον προπιθέασι τὰ ἀφεῖσαι, να ἐντῶ- τὰς αἰτιαπικὰς συντόξωσι τουτο δε ἐν Ουδενὶ των αρροίων βιβλιε- ευρηται, αλλ' -δ τ μέτρον ἀπωπεῖ συντάσσετο δε υτω - Νεφέλαι

279. Ωκεανου βαρυαχέος Ἀκολομω τῶ - του Σωκράτου εἰρημένοις εἴτ' Ωκεανου πατρους ἐν κήποις. ἄλλ' ο μεν δε τὸ ἄδηλον, ἐκ διαφόρων αντὰς τόπων καὶ προ

342쪽

της εαυτων γενέσεως γινώσκουσαι το ἀκρψις, νεώς διώρισαν, καὶ πόθεν αὐτὰς ἀρρονα δεήσει. y υλλως Βαρυαχέος,το μέγα χοῶντος οἱ γαρ βαρεῖς ποταμοὶ ἐέοντε μέγαν γναπεργάζονται. 281. Ἱνα τηλεφανεῖς χθεν, αφ' ων ἐστὶν ἰδεῖν ταποῆήω τοῖς γαρ εἰς ψος ουσι καὶ τα μακρὰ καταφανη. το δεῖνα, ἀντὶ του ὁπου το ν αφορώμεθα ἐστὶν ἀντὶ τουοθεν κέχρηται δε ἐπι-ήήματι τ ιν - ἀντὶ του ἐκ τόκου. 284. ἐν α θέων θαυμαστῶν, παν θειων Κελαδν

285 κελάδοντα νήχῶντα Βαρύβρομον μεγαλόψοφον l. Vict.286. Σελαγεῖται Ἀντὶ του καταλάμπνται. ἔοικε δε λέγειν τον λιον, ἐπεὶ καὶ ' οἱ τραγικοὶ εἰώθασι ὀφθαλμὰν ὀνομάζειν αυτόν. y οιαύτη δόξα ἐστὶ παρὰ τοῖς φιλοσόφοις,ομμα αἰθέρος καλεῖν τον λιον. . Oμμα αἰθέρος τον λιον ἔοικε λεγειν ἐπεὶ καὶ οἱ τραγικοὶ εἰώθασιν οὐτως καλεῖν, ὀφθαλ- μὰν δηλαδν ἔστι δε και παρὰ τοῖς φιλοσόφοις τοιαύτη ὁξα,

ως τε ὀφθαλμὸν καὶ ηγεμόνα του ουρανου καλεῖν. Schol cod. Leid. 289. 'Aθανάταις ἰδέαι ς Ἐπεὶ καὶ γυναικοειδεῖς εἰςιέναι μέλλουσι, τοὐτο λεγουσιν, ἐμπαρασκευαζόμεναι τρο ε οδον, ως μοιαι μεν τοι αλλοις θεοῖς οὐσαι, περικείμεναι δε νιφους

τινὰ φύσιν. Ἀλλως. 'Aθανάτας ἰδέας κεῖται. καί ἐστιν ἐνικι ἐν γενικῆ πτώσει μέλλει δε τὰς Νεφέλας γυναικομόρφους εἰςάγειν, ἐσθῆτι ποικίλη χρωμένας, ἴνα τὰ των ουρανίων φυλάττωσι σχήματα το δ' ἐπιδώμεθα, ἀντὶ του ἐπισκέψωμεν ἐπιδωμεν καὶ σκηψώμεθα. πιφανῶμεν, να γυναικας εἰς ἀγι τὰ του χορον ').290. εν ΤηλεσκόπωJ --ἐω ὁρῶντι. Gl. Vict.291. Ω μέγα Ἀχερικὸν τολο ἀμοιβαῖον σύστημα ἐκ στίχων ἐστὶν ἀναπαιωτικων τετραμέτρων καταληκτικῶν ζ. sἐῆῆέθη λέγεται δὲ τωτο σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομειρις, λώφαιστίων φησιν ἐπὶ τω τέλει παράγραφος.

DLegitur: ἀντὶ του ἐπιφανῶμεν, ἐπισκέψωμεν, να γυναικος εἰςπάγη τὰς του χορου, ἐπιδωμεν καὶ σκεψώμεθα.

343쪽

292. Ἐσθου φωνης' - ταῖς κωμφδίαις τινες μηχα- ναι ), τὰ καλούμενα χεῖ , ἄν- κτύπος σχηματίζεται εἰς

βροντῆς ἀπήχησιν Ἐστι δὲ καὶ ἐν τῆ σκην μηχάνημα τι, καλεῖται βροντεῖον, ἀμφορευ μεστις, φιδων ἀντιβαλλομένων εἰς χαλκουν λέβητα. 293. καὶ σέβομαι γ' 'Aντὶ του προ υνῶ η καταπέ-Mvγμαι δεῖ δε καὶ τοῖς τούτου σχήμασιν ἐνδεικνυσθαι τοδεδιττόμενον, καὶ ἐπὶ τῆ παρουσι των ωφελῶν ἐκπεπληγμένον σέβεται δε ς σεβασμιας π θεῶν και τιμωμένας. καὶ προ υνῶν δε δῆθεν ταυτα λέγει. υνταποπαρδεῖν Ἀντὶ του κτυπῆσαι καὶ ἀντηχῆσαι. περὶ δὲ την βροντὴν Βααιξεν, ομοιων αυτ της πορδῆς τον294. Προς τὰς βροντάς Μηχαν ἐστιν, ὁ καλεῖται βροντεῖον - την σκηνην ο ν ἀμφορευς ἔχων ηφιδας θαλασσίας. ην δὲ λέβης χαλκοsς, εἰς ον α ψῆφοι καπήρχοντο ' , καὶ κυλιόμενοι χον ἀπετέλουν.. Tετρεμαίνω Πιμω, παραγωγως ἐπίτηδες δὲ ἐξέτεινε την λέξιν τερατευόμενος. 295. εἰ θέμις ἐστι Καὶ εἰ ευσεβές ἐστι, καὶ σιον, καὶ εἰ μη ευσεβις ώς υπὸ του φόβου προειλημμένος, καὶ μηδυνάμενος αυτὰν ἀνασχεῖν ἔτι ὁ γαρ ἐπιστάμενος, τι μηδέοντα ποιεῖ, εἶτα τοsτο οὐδε ηττον ποιων, πὰ μείζονος ανάγκης ἐξαγόμενον εἰς το παρανομεῖν δείκνυσιν ἐαυτόν. 296 ου η σκώψνς sτο ομο μεν ο Σωκράτης, καὶ ς περιφρονῶν τα ανθρώπινα, πιστῶς λέγει, καὶ τους της κωμφδως ποιητὰς γούμενος ἀθλίους, μο δε καὶ Ἀριστοφάνης, αὐτοs f μὲν οὐ τῶν δε αλλων κωμφδιογράφων ἀτεχνο-των, ς καταλιπόντων , την ποίησιν, το δὲ σκωπτειν ἐχομένων. οι τρυγοδαίμονες οἷδεν φαι ἐπειδὴ την τρύγα χριδμενοι, να μὴ ροωριμοι γένωνται, υτ τα αὐτῶν ἡδονποιήματα κατὰ τα οδοὐς αμάξης ἐπικαρήμενοι διὸ καὶ παρομ' Μηχανά addituita a Nagelio e scholio ad. V. 294. 'Suidas habet κατήγοντο. eulaeum verbum in hac re I

344쪽

πτειν τρεπονται. ο οἷ αλλοι κωμικοι Ουτοι γὰρ ἐν τοῖς πox - μασιν αυτῶν ανθρώπους εἰ γον χέζοντάς τε κα ετερα αἰσχρὰ κοιωντας λέγει, δε δι' Εὐπολιν κὰ μαπῖνον καὶ τους αα λτρυγοδαιμονας δὲ τουτου κα- διέτι πάντες οἱ κωμφδo, τρυγὶ ἀνηλε--το Scholion in inam quarti Reg.

297. Σμῆνος ἀοιδαῖς κυρίως μὲν τ συστημα των μελισσῶν, περ ἐστὶν έσμός 'ομηρος δὲ κέχρηται τῆ τρ κῆ ἐκ εὐγλωττιας ἐπαινων - Νέστορα Iliad. l. 2490 του καὶ π γλώσσης μέλιτος γλυκίων έεν

αυδῆ.

υτέστι σμῆνος - Ἀριστοφάνους δῶ- - 3. 298. Παρθένοι ὀμβροφόροιν, ἀντφδὴ -- του χορο κώλων ἐστὶν μοι- 4 δῆ δεκαέξ ἄν ὁ τελευταιος, καὶ οὐ σα βαρύβρομος αὐλῶν ἐπὶ - τέλει δύο διπλαῖ, η μὲν καταρχὰς τω κώλου , η δὲ κατὰ, τέλος. καὶ ἀμφότεραι, ἔξω νενευκυῖαι, δηλοῶσαι, τι τέλος ἔσχε τὰ ἀποδιδόμενα 'i'. τινες δὲ εἰς τὰ παρθένοι - ζουσι, τὰ παλιμβολον των Νεφελῶν παριστάωτες ἄμεινον δὲ εἰς τὰ ὀμβροφόροι στιγιν υλλως. Tosτο - φ ην ἀναγνωστέον, -δ' ς ἐπίθετον των ωφελῶν τὰ ὀμβροφωροι νυν ἐκλανστέον αλλ άς αυτὸ καθ' αυτ τὰ θ πρῆγμα δηλων η κά ἄμεινον μὲν - ' κομίζειν εἰς τὸ καρθινοι, συζευγνύναι δὲ - ὀμβροφδρο τ ἐπιφερομέωω D' --μνον ἔλθωμεν ἐπὶ την - αιων γῆν ἔμβρου γέμ--σαι. καὶ γαρ ἐω ἀμφοτέροις η ἔννοια σώζωθαι δμωται, ἀλλ' φημότερόν ἐστιν, με προειρήκαμεν. ADNεφέλαι κωρακελευόμεναι φασιν, ὁλαι ὀμβρίας πληρωθεῖσαι τῆ τῶν ' -

Legebatur πολλοι. Vecta oπερ ἐστὶν ἐσμ legebantur post Versum Homeri. Paullo aliter haec Suidas habet in σμῆνος. Haec corrupta sunt, nequea et Suidas videtii sic se me scripsisse: τουτέστι σμῆνος ἔρχεται τῶν Νεφελῶν ἀδουσῶν.

345쪽

ναίων ἐπισπώσωμεω πόλει. ἡ δὲ τοιαύτη διαστολὴ κεναντία τοῖς ἄνω γενήσετε α προειρημινο- - του ποιητω, ως χρητὰς Νεφέλας τολοιαδν εὐδίου εἶναι δι ν ἔφη, ἄλλ' ἀποσεισάμεναι νιφο ομβριον ἐκεῖνο δε πρὰ τουτ ἀντι- μων, τι το συμβατ ον περὶ τὰς εφέλας αἰνιττόμενος ὁ ποιητης, πιαιμβολόν τινα καὶ παλινστροφον ἐποίησε την γνήμην αυτῶν, ἐπεὶ καὶ ἐκ του χε-ωνος εἰς εὐδιαν χωρεῖν, κἀκάλιν ἐξ ευδιας χειμάζειν πεφυκασι. 299. Λιπαρὰν χθόνα - αρὰς Ἀθήνας ου ἀπεικότως καλουσι, μάλιστα μεν καὶ δια το δόξαι πλουτεῖν την πό- λω ἔπειτα δέ τοι καὶ δια την - μιρων τροφων ἀρεσιν. παρ' οἷς ἔτι καὶ νυν το λαπαρδν της ἐλαίας φυτον δεικνυται. ' πιλως Λιπαράν, εὐθαλῆ, την πω κομῶσαν. Πινδαρος

λιπαραὶ καὶ ἀοίδιμοι, Ἐλλάδος ἔρεισμα,

302 Ῥυ σέβας ' υπου σεβάσμιά ἐστι καὶ αὐήητα - ηρια. τι δὲ λιαν ἐσπούδαζον περὶ τα μυστηρια, δῆλον ἐκ του ψηφίσματος - κατὰ ' Μεγαρέων. νυλλι- Εἰκότως

προ πάντων σεμνολογοῶσι τα λευσίνια κοινωνίαν - ἔχουσι προς τὰς θεάς, ων ἐκ της του ἔτους φορῆς, καὶ της των καρπῶν αυξήσεως. αυται δε τον Ἱακχον ἐχόρευσαν ταῖς θεαῖς,

φιλαις μυστικο G, .mόδοτος VIII 65.). φησὶ γὰρ ἐν τῆ παρὰ

Σαλαμῖνα ναυμαχία, κολωλειπομένου του Ἐλληνικολπλήθους τῶν νεῶν τῶν Περσικῶν, συμμαχῆσαι Ἀθηναίοις τὰς θεάς, μέγιστον της συμμαχίας ἐπιδειξαμένας καὶ ἐναργέστατον τεκμήριον μελλόντων γαρ τῶν Ἐλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων εἰς χειρας γιν, πρῶτον μεν πλεῖστον σον κονιορτον, αἰρωπον απὸ Ἐλευσῖνος ἐπὶ την συμβολήν, παντὶ, στρατ δῆλον μνέσθαι εἶτα τουτον εἰς οὐρανον ἀνιόντα καὶ νέφος γινωπον,

Raamiestius p. 21. Ita tuu σέβασμα. I Legebatur H του ψηφισματος Μεγαρέων. Praepositionena addidit aestius p. 22. addore debebat etiam articulum qui Valesium laudat ad Hau pocrat. V. 'Aνθ όκριτος.

346쪽

δια μέσου του στρατοπέδων χωρωντα τον Ἱακχον βοῶν. μυστικὰς δε ὁ λόγος ὁ περὶ τα ἀπόὐήπια μυστήρια λια γαραυτοῖς το μη ἐξαγγέλλεσθαι ταυτα ἐσπουδάζετο.M3. Μυστοδόκος δόμος Την Ἐλευσῖνα λέγει, ἔνθατα Θήμορος καὶ Κόρης ἐπιτελωῖται μυστήρια. -υ-κ4ς, καὶ ἱερός, τους μυστας ἐπιδεχόμενος ). . 'ν Ἐλευσῖνα λι- μυστικὴν καὶ ἱερὰν οἰκίαν καὶ τους μύστας δεχομένην ἐν--το γὰρ τὰ μυστήρια της Θω ρος καὶ της Κόρης ἐτελωντο.

304. ν τελεταῖς αγίαις - τελεσιουργιαις ὁσιωτάταις τουτέστι μυστηρίοις εἰκότως δε τὰς εφέλας παρήγαγε πρῶτον σεμνολογούσας περὶ των μυστηριων, ἐπεὶ ἔχουσι τει. κοός τε θεὰς αὐτάς, καὶ τους δια ταώτας καρπους τελειωμένους ' οἰκειότ α εἰ γαρ των Νεφελων τὸ ειν, ἀδυνατονδε καρπους νε εμβρων γεωργεῖν, πῶς - οἰκεῖος ο περὶ

των θεων ταῖς Νεφέλαις λόγος ;305. οὐρανίοις τε θεοῖς Προς ἀντιδιαστολην των καταχθονιορ ν ἀν φ μήτηρ καὶ α , το Οὐρανίοις τε θεοῖς ἐπήγαγεν, περβαλλόντως εὐσεβῆ βουλόμενος ἀποδεῖξαι την πόλιν. αι μεν γαρ αλλαι πόλεις ἐνὶ κεῖνται - αἱ δε Ἀθη- ναι πάντας ἀδιαφόρως του θεοῶς -ῶσι. . Λωρήματαδη γαρ ημήτηρ αὐτοῖς δν σῖτον ἔδωκε, κά 'AM1πὰ την ἐλαιαν,

καὶ Ποσειδων πρώτους εἶναι τα ναυτικά, καὶ ἄλλοι αλλα πάντα τα δωρηματα θεοῖς -τὶ του θυσίαι ν τι- Schol. Victi

306. ΤηνερεφεῖςJ πψηλοι. Glossa ' ηλὴν ὀροφην ἔχοντες. Victi 307. καὶ πρός οδοι θρησκαῖαι περὶ τους βωμοὐ πρόνοδοι τοι θεοῖς κά προςελεύσεις. ην Πανηγύρεις. l. acti 308. υστέφανοι τε δ Παρὰ το μηρικόν εἴ ποτέ τοι χαρίεντ' ἐπὶ νηδν ἔρεψα αὐται γάρ εἰσιν, εὐστέφανοι θυσίαι, κοσμεῖν - καὶ στεφανο- ναούς, πληρουν δὲ τους βωμως ἱερῶν καὶ ε ιαματων. ' πι ετ στεφανηφορούντες τὰς θυσίας λέλουν. Θαλιαι αδ-ονιαι, εὐφροκίαι, ἀκμαι, Εὐφροσύναι,

πανηγύρεις 'l' ' Μυστικός, et quae sequuntur, post λέγει collocata erant. in Aldu τελειουμένους-

347쪽

309. Παντοδαπαῖς ἐν ραις Αιηνεκῶς, παντὶ κοα-00. δια το θρησκλειν πάντας θεους, καὶ πανηγυρίζειν ἀει ουσι διαπαντὰς και διηνεκῶς. 310 ποι τ' ἐπερχομέν φ Πν παρουσαν ἐορτὴν λέγει τουτέστι τα ιονυσια αρχομένου γὰρ του ρος, αρχετο καὶ ἡ πανηγυρις. ρομια δε χάρις, οἷ ιονυσιακοὶ αγῶνες, ἐν οἷς αἱ μιλλα των χορῶν. . παρι τότε γὰρ ἐτελοωτο

311. υ κελάδων τε χορῶν Προς λουν γὰρ τοι τραγικοῖς κά τοι κωμικοῖς, ἐπηυλουν δε προηγουμένως τοῖς κυκλίοις χοροῖς. ευκελάδων δέ, τῶν ευμουσων καὶ δέων χορῶν Ερεθίσματα δέ, γουν αμιλλαι η οργανα μουσικα. τοις γὰρ ιονυσίοις τους κυκλίους ' χοροὐς στασαν, καιήγωνίζοντο οἷ κωμικοὶ καὶ οἱ τραγικοὶ ποι αἱ ἀναγορευοντες τὰ πόροιον αὐτοῖς πεποιημένα δράματα εν ρεθίσματα. αμιλλαι GI. vici. 316 Προς Ου ιός α λεοις διπλῆς μοιβαιας καθόλου ἐκ στίχων ναπαιστικῶν τετραμέτρων ---πικῶν ρκέ. ών τελευταῖος, δια του λῖππους τους κοππατίας καὶ τὸν νά- μον, ὁ μ' ἐπέτριψεν.καεῖται δε - μέτρον Ἀριστοφάνειον, ως ἀρηται ἐπὶ τ τέλει διπλῆ ἔξω νενευκυῖα.314. Osτο τ σεμνόν Λεληθότως, φασίν, απιὼν-αινεν, σεμνὰν εἶναι λέγων το μέλος ἔστι γὰρ τουτο ληθές. δὲ τον ἔπαινον ἐπὶ τὰς Νεφέλας τρέπων, ου οἴεται φορτικὸς εἶναι.

ήχεοι, μεοι. DKατὰ δε το ἀρχαῖον καὶ σύνηθες αὐ- ἐνθάδε τρισυλλάβως προήνεγκε το ρφνα 315 Ἀνδράσιν ἀργοῖς Αιασύρει δε αυτοὐς πάλιν.ωφέλιμοι, φησι, τοῖς ἀνθρώπων ἀπράκτοις. οἱ γὰρ ἀργοὶ κεχήνασιν εἰς τὰς Νεφέλας. - οῖς φιλοσόφοις καὶ ποιπαῖς,

Vecta ἄρχεται usque ad Aιονυσιακοὶ omiserat usterus.' Legebatur 1ωκλικους. Mutatum e Benuei sententia. IVnuneri dissertationem de cyclo epico P. 28. t Legebatur συνταξις σ

348쪽

M μηδὲν ἄλλο μεταχειρίζονται περ λόγων σχολάζουσιν. 316. Arπερ γνώμην Συνεσιν καὶ φρόνησιν, ἁ ταδέοντα νοεῖν - α διάλεξιν, λόγων ἐμπειρι--πε α νον θέντα φράζειν δυν-αι. . νθυμηματα ευπορίαν εἰς τοδιιολέγεσθαι. Glossa quarii Reg. Nosν Συνεσιν. 317 Τερατείαν νευδολογίαν - Παραδοξολογίαν, αλα

Περίλεξιν Περιττολογίαν , περιτρασιν - πορι- καὶ περιττότητα λόγων ossa quarti Reg. KoosσινJ υπάτην, δοπιμασίαν, παραλογισμόν. . Πομ κααν καὶ στροφὰς λόγων, δι ἄν του διαλεγομένους σοφωζόμεθα καὶ ἀκατῶμεν. Glossa quarti Reg. κατάληψιν μοεσιν τα αυτὰ δὲ καὶ διεξοδιαρότερον έρμηνευτέον αν εἴη πάλιν ἐπαναλαβόντας Αιάλεξιν τοίνυν, λόγων ἐμπειρίαν, ς ἔφαμεν, πε - νοηθέντα δυνασθαι ερμηνεύειν διαφέρει δὲ διάλεκτος - διάλεξις διάλεκτος μευ γάρ ἐστι φωνης χαρακτὴρ ἐθνικός. δι-εξις δέ, της συνηθους φωνῆς ἐπὶ τὸ σεμνότερον ἐκτροπή, καὶ ἐῶ τὸ ἀγροικότερον.

Tερατείαν δέ, τερατολογεῖν κά απίπαν διηγεῖσθαι, και λέγειν πράγματα ἐπέκεινα των ανθρωπίνων Περίλεξιν δέ, περιττῶς καὶ περιέργως περιτείνεσθαι διὰ λήγων, - δύνασθαιέρμηνευειν τὸ νοηθέω με ἐστὶ λοιπὰ ἔργον της ἐξηγῆσεως

του λόγου. ροῶσιν , τὰν παραλογισμόν, καὶ την ἀπε- ην - συνε πάσαι τὸν ἀκούοντα ' η δοκιμασίαν ἐπεὶ τα σωθρὰ κροτοώμενα ' δοκιμάζεται. κατάληψιν, την γνῶσιν,

καὶ αἴσθησιν, καὶ την τέχνεηλ οὐτω γὰρ ὁριζόμε - την τέχνην, οἷον συστημα ἐκ καταλήψεων ἐγγεγυμνασμένων, καὶ τα ἐξης. κατάληψιν δὲ εἰωθ-ιν οι μουσικοὶ λέγειν, ἐπειδὰν πλήξαντες τοῖς δακτύλοις τψ πλήκτρο τὰς χορδάς, καταλάβωσι καὶ ἀποτείνωσι τω φθόγγον Aεικνυσι δὲ ἐξ μων συνέστηκεν ἡ ' η' Additum hoc vocabulum ab Ernestio p. 22. ' mon opus Kusteri κρουόμενα. .amDan δι κρουε- in eadem re dicit scholiastes ad Baiia v. 78. Aberat reticulus, totumque scholion supra legebatur post

verba H ἐξηγησεως του λόγου.

349쪽

ὐητορικη δει γὰρ νοεῖν, εἶθ' ερμηνεύειν, μερ ἐστὶ λοιπον ἔργον της ξηγησεως του λόγου. 318 Πεπότηται Ἀνιπτη καὶ ἀνεκουφίσθη, κά μετέωρα φρονεῖ ῆ- Ἐν Μετέωρος γέγονε Glossa quarti Reg. et Vict.319. Λεπτολογειν καὶ περὶ καπνου στενολεσχεῖνJυντὶ του, περὶ μηδενὰς καὶ κενῶν πραγμάπων στενὰς γὰρ και ἀμενηνὰς καὶ ἀσθενὴς ὁ καπνός παρὰ δε το στενὰ το στενολεσχεῖν ἀληπται, το μεταρσιολεσχεῖν, καὶ το μηδὲν λέπγειν ). καὶ τοὐτο δὲ τ λεπτολογεῖν διασυρμου λέγει χάριν ως ἰσχνὰ των φιλοσόφων ζητουντων ζητηματα 'υ κοικίλα καὶ λεπτὰ διεξέρχεσθαι, ως εἰς στενὰ κομιδῆ του διαλεγομένους καθισταν, μη ἔχοντας τι ἀπολογήσονται. ο Περὶ του τυχόντος λεπτῶς φιλοσοφεῖν, μικρολογεῖν. Glossa.

κά -λυκῶς, λινταμα εἰκότως δε εἶπε προς την Πάρνηθα κατέρχεσθαι αὐτάς. κἄσω γὰρ α των ὀρέων κορυφά διὰ το-ος ἀεὶ συννεφεῖς φαινονται. 323. Ἐσυχα υσυχως. Iossa cod. Br Inch .Xωρoso ' αὐται χωρουσι καθ' αυτὸ ἀναγνωστέον, εἶτα, το πρεσβύτου οὐχ ὁρῶν λέγοντος, κροπιθησι πλέον ἐκτείνων την προφορὰν - λόγου, το αυται πάνυ πολλαί. εἶτα, -δε λως ὁρῶντος, προς πλείονα γνῶσιν προπιθησι καὶ τόκον 'ν δὲ των λεγομένων ἐνάργειαν - των πομ' Haec ita legebantur: παρὰ το μεταρσιολεσχεῖν δὲ τ στενολεσχεῖν εἱληπται, και το μηδέν. Emendavitatus e Suid i στενολεσχεῖν, ubi sic scriptum: παρὰ δὲ τ στενὰν εῖληπται το στενολεσχεῖν.

Viderauidani in λεπτολογεῖν. Sic Aldina Vulgo βλέπε νυν. - Αster hunc versum etiam Steph. Bam in V. Πάρνης , sic: Ἐμφανης ἐν Πυραυνῶ, ἐς κόραρας ξω, φέρων δεῆρο τον Πάρνηθαολον. Sed cod. ratist et, ut videtur, inaan in codd. φέρων τε δευρο τον Πάρνηθος ολον. Naelestis in Choerilo p. 58. coniiciebat ' φαντιδης, eineritis in Curis crit. p. 45. Eωφάνης.

350쪽

κρινομένων σχηματι δείκνυσιν δείκνυσι δὲ αὐτ ορος ἐν φθεάτο την Πάρνηθα ἐξ χυ κατερχονται. 326 Εἰ μη λημψς Nw φελῶν πλησίον οὐσῶν ἐκελνος μηδ' ουτως ορῶν, τοὐτο νυν προςέθηκεν, ν' ἡ τ νοούμενον ουτως νυν αυτὰς ὁρῶς, εἰ, λήμας ἔχεις ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς μεγάλας, ως κολοκύντας λημ δε ἐστι το πεπηγὰς δάκρυον δέον δε εἰπεῖν ἐν λήμαις, ο δε κολοκύνταις εἶπε, δε- νων την περβολὴν της λημότητος. Λείπει δὲ Ἀν, ω' η ἐν κολοκύνταις άς το νοσεῖν ἐν ρσίτιδι ἀποδοκ-αστέοι δε- νοωντες ἔξωθεν, ὁμοίας ου ὀρθῶς γαρ ἐοίκασι λέγειν. δε Λουκιανὸς ἐν φορος ἀπαίδευτον καὶ πολλὰ βίβλωώνούμενον), c. 23. Vol. III. p. 119. ουκ κνησπ εἰπεῖν, χὐτραις λημῶντες. 327. Νη σι' ἔγωγε Ἐξαψεν κακούεται το ρ ῶς ἀληθῶς ἐώρα γάρ, πλησίον ουσῶν. 330 Ἱσθ' οτι Πνωσκε. Iossa quarti Reg. Σοφιστάς 'μ αλλοις, τους πεπαιδευμένους νυν δὲ τους μαεωρολέσχας μει, καὶ πάντας τους ἀπο τῶν μα ματικῶν ορμωμένους. καὶ θαυμαστὰν ουδέν , που μηδὲ τους --λητὰς ολω προς ορωειν )Ἀκνησαν -) Πλάτων γὰροὐν ὁ κωμικ4ς ἐν δράματι Σοφισταῖς καὶ τολυπούντιον - πην Βακχυλίδην εἰς τοὐνομα κατέταξε τῶν σοφιστῶν Καταχρηστικῶς ζ δὲ νυν ἐκ πάσης ἐπιστήμης παρέλαβε το νομα τῶν σοφιστῶν ' Σοφισται, οἷ Θορες καὶ οἷ πατεῶνες καιοι διδάσκαλοι, καὶ ὁσοι τῶν φιλοσόφων τορικῶς ἔγραψαν. ἐνταμα δὲ σοφιστὰς τους διδασκάλους νόει - του αλλους

σοφίζοντας

331. Θουριομάντεις Ἀπὸ του πισο ἐχώρησεν ἐπὶ τ κατ' εἶδος εἰκῶν γαρ τι πάντας ἐχεφέλαι τρέφουσι τους σοφιστάς, ἐπηγαγι τινας 'fl). Θουριομάντεις δε οὐ τους π Θουριου μάντεις, αλλὰ τους εἰς Θουριον πεμφθω- τας ἐπὶ τὰ κτίσαι αὐτ ν. ἐπέμφθησαν δὲ δέκα ανδρες ἄν καὶ

' Legebatur, oυτως ἀγορευειν. Vide Sisidam in σοφιστης. Suidas κνησεν. Scripserat, credo, Πλάτων γουν. tu egebatur καταχωρῶν δὲ νον πάσης ἐπιστημης, Ἐμο is stra tentatum ab Erneati p. 22. e Suid emefidavimus.1-hyLegeluitur τινας και τινας. Mutatum e Suid in oυριομάντεις.