Aristophanis Nvbes cvm scholiis

331쪽

ΣXOAΙΑ. 243 Ἀ-αέων ἐπιτεινάντων - φόοους αὐτης νυλλως. ου- φησιν ὁ Στρεψιάδης, ου νοήσας τὼ πιπὰ -ω μα-ο λεγό-μe- τό παρατέταται μακρὰ π44ψω πάνυ ὁ τι οεῖ δμεν γαρ τουτο - - ο τι μακρὰ καὶ - μηκης ὐ βοια, ὁ δὲ ἐπὶ οξησειος τουτ φόρων ἐξιλαβε πα-στησάμενος γαρ Πειρικλης την υβοιαν, ἐντεινε τους αυτῆς φόρους' ἐκ κολύ.-- ἔδοξε φ Στρεψιάδι νοεῖν τὰ παρατέταται μακρὰ ποῆῆ πάνυ καὶ δια τουτο φησιν, οἶδα υκ γαρημῶν καὶ Περικλέους παρετάθη Παρετάθη Ηὐξήθη τοῖς φόροις. l. Vict.2l6 6υτο πάνυ φροντίζετε δεμο λέγει, τι προς--ει- -νναίοις γράφεται μέγα, ἀντὶ του μεγάλως. τὰ δὲ φροντίζετε, αντὶ του μετιαβουλεύεσθε 'Eγνῶς δε ημῶν διατουτο φησι, δια το ἐν χ ρογραφι σύνεγγυς παρῶμα ἐαὰ- εισὶν ουτοι ἀστυγειτονες.

ταξις κατὰ δε διάνοιαν ης προτάσσεται, σημαινε πλείονατ φιρε νυν με - τὸ γε δηλοῖ ἐν αλλοις δε σημαίνει αλλο τι, επω ημοσθενης φερε αν λόγον θ ήμας ἀπαμτη σωσιν Ἐλληνες ν νυν καθηκα τε καιρῶν. ἐνταsθα ναρ βουλεται λέγειν, τι κεοεθέμεθα κρεμάθρα δε λέγεται, δια ὀ μαέωρον εἶναι αυτην κρεμωμένην ἔσεα δὲ εὐος, εἰ ο τὰ περιττεύοντα - εἰ ψεν ἀποτίθεσθαι. υλλως Παρηαύκλημα δε γαρ κρεμῆσθαι τον Σωκράτην ἐπὶ κρεμαστῆ καθήμενον, καὶ τουτον εἰςελθόντα καὶ θεασάμε νον αυτόν, οὐτω πυθέσθαι μεμαστὴ δε λέγεται, διὰ τὰ Ου-n Legebatur πόρους Φόρου etiam Brunci qui Verba παραστησάμενος usque ad παρετά - S. asseri. ' Legebatur ωμῶν. eliam schol. S. apud Munescium. ' ' Legebatur aν της κό. Suidas: φέρε, ιον πόθου, αγε Ουν ἀρχαια η συνταξις. 8 3psit , ut , ut noster, lanam σύνταξις.4- Aberat hoc vocabuluin, et mox eges tu nα κἄσθε. Truncavit scholi lea locum Demostheius, qui legitur T. I. p. 98.ed. eis c.

332쪽

τως αυτην ἀεὶ μετέωρον ἶναι κρεμαμένην γελοίου δε χάριν ἐν τω τοιουτ παρηγαγεν αυτὸν σχήματι. 220. υτό ς δεμῶν τον διδάσκαλον, - εἶπε πρῶτον

22l. Ἀναβόησον Τω μα- ν λεγε ὁ Στρεψιάδης καὶ

τοὐτο οἷον ου ηκουσέ μου, αυτὼ σὼ βόησον Λυτόν Ἐν εἰρωνεία καὶ ου ὀκνεῖ το αυτὰς μνημονεύειν Αριστοφάνης ).224. 's ΣωκρατίδιονJυντὶ το ἁ Σώκρατες, πριστικῶς διαβάλλει αυτόν ).

ἐφημερα φρονῶν, καὶ περφρονῶν τα των ἀνθρώπων. AD λως. 's ανθρωπε. ἐλέγετο δε ο Σωκράτης την ψιν Σειληνω παρεμφαίνειν σιμός τε γὰρ καὶ φαλακρὰ ην περι κεν ουν αυτ άIον του παρὰ Πινδάρω Σειληνο φωνην ο γάρ τοι Πινδαρος fragm. p. 85. ecl. Schneid. p. 148. d. Ieyri. p. 632 se. ed Boericli. διαλεγόμενον παραγαγὼν τὰν Σειληνὰ τω 'Oλύμπω ' , τοιούτους αὐτ περιεθηκε λόγους'

ἁ τάλας ἐφάμερε, νήπια βάζεις

χρήματα μοι διακομπέων''. αμα δε ς Ἀπερηφανοsντος του Σωκράτους τὰ ἀνθρωπινα, καὶ ἐν θεοῖς οντος αὐτου, διότι μετεωρολέσχης ν Osτως ἐφήμερον ἐποίησεν αυτὸν καλουντα τον γέροντα. 226. 'Aεροβατῶ καὶ περιφρονῶ τὀν ῆλιον Σαμβαίνω τ αιοι δια τοsτο γὰρ καὶ μετέωρον αυτὰν ἐποίησε κα- μπον τὰ δὲ περισκοπῶ τιν λιον, ἀντὶ το διανοουμαι καὶ περιεργάζομαι τὰν τούτου δρόμον η) ἔγκειται δε αμα καὶ

' Haec putavimus huc reserenda esse. .egebantur ad v. 240. vitiose scripta.

Apud Invernigium in addendis, ubiἈποκοριστικῶς διαβάλ

λει -ro iuncta sunt.

' Legebaturχλυμπιφ. f vulgo hic et apud Suidam in 'φημερε Iehitur νήπιε. πια . ni sellor, iam Belgius correxerat. ει βάζεις in scholiis erat βαδίζεις, ac turn διαπομπευων. si Ita et hactenus tiam scholion libri Ravennatis Vulgo postrema inde a τὸ δὲ πεοισκοπῶ absunt, et ante illa. ἐπιβαινήτωαέρι, legitur: αντὶ του περιεργάζομαι τὸν λιον, τὸν τουτου δρόμον. Sic Aldina vulgo καὶ τον τουτου δρόμον.

333쪽

το τοι πολλοῖς ἀσεβὲς δια τῆς λεξεως ἶσον γὰρ φ αταφρο- ωῶ νυλλως. οτι περιφρονῶ εἶπε, κά ου περισκοπῶ λ', ἐπειδ το περιφρονῶ διπλοσήμαντόν ἐστι, καὶ ἀντὶ του περισκοπῶ, καὶ ἀντὶ τοὐ περφρονῶ ), αμφότερα εἰς τον Σωκοάτην νοῶνται ' τι τε ιρα κώ ηλιον καὶ νεφελας καὶ σατοιαυτα ἐφρόντιζε καὶ φιλοσόφει, καὶ τι αἰθέριον αυτὼν ηγεῖτο, κά με αυτὸν μονονο τὸν λιον ὁ Στρεψιάδης δε ἀντὶ του καταφρονῶ μόνον ἐνόησεν. Περιεργάζομαι καὶ κερῶσκοπῶ την του λίου πορείαν. l. Vict.227. Eπειτ' αὐταῆρου Ἀττικῶς τα ἐξ οἰσύων πλέγματα οὐτω καλεῖται τους γαρ καλάθους τους γεωργικοῶς, ταλάρους ' καλοsσι νυν δε την κρεμάθραν οὐτως ἐκάλεσεν,

ἐφ' ἡ Σωκράτης ἐκρέματο. υλλως. αὐήὰς μετέωρόν ἐστι ἰκριον, ἐφ' ω ἀλεκτορίδες κοιμῶνται ἔφη δε ' ὐπερφρονεῖς

ἀντὶ του εἰπεῖν, περινοεῖς καὶ περισκοπεῖς ῖνα διαβάλη τον Σωκράτην περφρονosντα ' ' τῶν θεῶν. ην Υπερφρο-

μεις καταφρονεῖς. l. Vict.

ην δυνατὸν ανθρωπον ὁντα διαγνῶναι τὰ θεῖα -ο απερ αεστι περιφρονεῖν τοὐς θεοὐς δηλονότι. Schol. S. apud Brunck. Erπερ ἔδει καταφρονησαι ἐκείνους. I. VIet.

T α μετέωρα Λ ψηλὰ καὶ ουράνια περὶ τούτων γαρ τοι φιλοσόφοις τὰ ζητηματα ).231. Λεπτην καταμίξας εἰς τὰν μοιον ιραθυκολογεῖται πρὀς την ἐρώτησιν του γέροντος ο Σωκράτης, λέγων την αἰτίαν, δι' ην κρεμάμενος, ἀλλ' υκ π της γης φησὶ περιιδεῖν ' τὰ μετέωρα πράγματα. -οιον δὲ εἶπε τὸν ἀέρα, ἀντὶ του μοιολεπτομερῆ ψυχρὰν δὲ καὶ ματαιαν αὐ-τφfri πεποίηκε παρέχοντα λύσιν.

334쪽

ἀλεκτρυόνα, καὶ την πλάτανον, καὶ αλλα τοιαυτα - ἐν τοῖς ' πομνημονευμασι κενοφῶν ἱστορει, λέγων ουτως ' πολλάκις ἐθαυμασα, τίσι ποτὲ λόγοις ἔκεισαν θη- ναίους οἱ γράψαντες Σωκράτη, ς αξιος εἶ θανάτου τῆ πόλει εἶθ' υποβὰς ὀλίγον, ἀδικεῖ γάρ, φησί, Σωκράτης τους νέους διαφθείρων, καὶ ξένα δαιμόνια εἰςάγων. τοι υν ς' τέλεον αναιρουντος αυτοί θεους, τον λόγον ἐκδεκτέον λώς πολυπραγμονουντος, ποῖον ὀμόσει γένος θεῶν ' γεγονέναι ' πρῶτον μέν, τους κατὰ οφίωνα καὶ Εὐρυνόμηπι δευτερον δέ, τους κατὰ μόνον καὶ Ῥε- ους τινας χμηρος Iliad. V. 898. Οὐρανιω- νος καλεῖ ' ) τρίτον δέ, τους ' ἁσι την ἀρχην καταλύσαντας τ' ἐκείνων, ου 'Oλυμπίους ὰ ζομεν νυλλως. Tosτό φησιν, ἐπεὶ ἐκεῖνος ὁ γέρων ἀσυναρτήτως εἶπεν, ς νομισματα αὐτω κατα σειν του θεούς, αμα ἐπιφέρει το ποίους ὀμεῖ σὐ θεούς; οὐχ ώς αλλοις αυτος χρώμενος θεοῖς, ὰλλ' ὁτιώμοσεν, ς νόμισμα καταθησειν του θεούς. 250. Σιδαρέοισιν δε νομίσματος σημαίνοντος δύο, τό τέ νόμιμον ἔθος, καὶ το τυμμα του τετυπωμένου χαλκοs, χρυσοs, ἐπὶ του χαλκο ὁ Στρεψιάδης ἐδέξατο, καὶ ου προς το υκ Σωκράτου ρηθεν ἀπηντησεν, ἀλλ' ἔμιξεν αμφότερα. ἔδει γὰρ εἰπεῖν, τίσιν ομνυτε θεοῖς, ' τίνι χρησθε νομίσματι. λεπτοῖς δε νομισμασι φαίνονται κεχρησθαι Βυζάντιοι δῶ καιχωρικῶς εἶπεν. ἔνιοι δὲ κατὰ πολυμ ειαν δωρίζουσιν. λά- των Πεισάνδρω χαλεπῶς αν οἰκησαιμεν ἐν Βυζαντίοις, ο που σιδαριχι νομίζουσιWfio.

gratiam Iovis inaperiuna eorum, qui ante regnaVerant, everterrent. Ernestius κατανυσαντες.

4'- Sio edidi ex Belsigii emendatione in Conieci p. 247. Pro eo, quod legebatur, onου σιδαρέοισι νομισμασι χρῶνται. Petiit Bet- algius earn emendationem ex grammatici libello de constructioneVeIboriit a me edito p. 384. et Georgio I tecapeno in atthaei Lecti. Mos l. p. 71 qui fac scribunt: νομιζω καὶ τ νομισμασι χρῶμαι, δοτικῆ, - Αριστοφάνης ' Βυζάντιος σιδηρ νομιζουσιν Addere

335쪽

πάντων καὶ φαυλότατον, τε σιδηρομ υπάρχον η - ἐκεῖ

μέταλλον ην, ἐν Ἀμνυον. 261. Βουλε τὰ θεῖα πράγματ' οὐνως θεους γούμενος τους παρὰ τοῖς αλλοις νομιζομένους, τὰ θεῖα λέγει Ου- τως Ἀλλ' οἷον τὰ αξιοθέατα καὶ οντως μεγάλα καὶ τίμια 254. Θαιμοσιν ν - εἰ ἔλεγε, τοῖς καπνοῖς, ταῖς σκιαῖς,

ταῖς μετέραις θεαῖς. τὰ γαρ μηδενὸς αξια, καπνους καὶ σκιὰς και νεφέλας ὀνομάμμεν. Eυπολις ἐν υτολύκφ καπνοὐς ἀποφαίνει καὶ σκιάς. Ἀρμοζόντως ἰ, των φιλοσόφων ἐπιγράφει ταύτας εἶναι θεάς, ἐπειδή, ως ἔφημεν, περὶ τὰ Ουράνια μῆλλον ἐπτόηνται. 225. Σκίμποδα Τον κράβατον σκιμποδα λεγει, Ἀττι- κως' οἷ δέ φασι σκιμπόδιον ἰδίως δε λιγουσιν τι χωλὸν κραβάτιον σκιμβάζειν γὰρ τὰ χωλαίνειν παρὰ τοι παλαιοῖς εχ αι παρὰ τὸ σκιμβοὐς ἔχειν του πόδας η.256. Τουτονὶ τοίνυν λαβε Καὶ τουτο παρεπιγραφή.

καὶ γὰρ τον Σωκράτη περιθεῖναι δει τον στέφανον αυτρο κἀκεῖνον λαβεῖν.

λης δύο παῖδας ἔσχεν, Φρύξον καὶ Ελ- ἀφεὶς ουν την ε- φιλην θεὰν ουσαν, θνητῆ γυναικὶ ἐμίγη ζηλοτυπήσασα ουνή εφέλη , ἀπέπτη εἰς ουρανόν, καὶ την του ανδρὸς χωραναππω ἐκόλαζε πέπομφεν ουν θεωρους εἰς Απόλλωνα Ἀθάμας, ἐρέσθαι περὶ του αυχμου λουν τούτου γυνη θέλουσα Φρυξον καὶ ' λην ἀπολωλέναι, πέπεικε δια δώρων του θεωροὐς εἰπεῖν Ἀθάμαντι, ς οὐκ αν αλλως παυσασθαι τὸν αὐχμὸν ἔχονσεν Πυθία, εἰ μη του Nεφέλης θύσειεν παῖδας ἀκού-

potuerat hoc Suidae: νομίζουσιν ἀντὶ του νομίσμασι χρωνται. Iunger anni ad Pollucem IX. 78. et usteri ex rorem Porsonus in AdVers. p. 297. r. Aug. volsit ego in praelat ad Dracon Straton. p. 24. notavi. Quod olim posueram, nou σιδαρέοισι τοῖς νομί- σμασι χρωνται , quae etiam Benile fuit Pomonique coniectura, id nescio an ire seni quidem possit.

Scholion hoc hactenus et sic est in libro Ravennate. Edili λέγουσιν Ἀττικοι. Σκιμβάζειν' σκιμ υς ex Bubnicenti emendatione dedi pro σπομπάζειν σκαμβους, petita ex Hesychio, spud quem legitur

σκιμβός, χωλός

336쪽

σας-- Ἀθάμα --πέμπεται τους παῖδας ἐκ των ποιμνίων.

Ἀλλη τα περὶ της σφαγῆς φευγόντων - τουτων μετὰ του

καὶ κατοικήσας αυτόθι, τουτομα κατοαέλοιπε τω τό .

τούτου γαρ η Φρυγια ὁτως ἐκλή- Ἀθάμαντα δὲ λ φιληδόκη--τῆ δώσειν διὰ τους παῖδας πεποίηκε προςaχθώς οὐν στεφανηφορῶν, ἐν τ*μμω του ιος σφαγησόμενος ἡκὰ μωκλέους σέσωσται. λω γαρ Σοφοκλῆς ἐν δράματι πεποί. sυλλως ' Ἀθάμαντι Σοφοκλέους ποκειται --ας τε φανη. - λπερ ἱερεῖον, δίκας ε πραττόμενος περὶ ' ρύξου υλλως Ἀει -- τον ἔτερον Ἀθάμαντα Σοφοκλέους τοτε μει- λέγει ὁ γάρ τοι Σοφοκλῆς κ-οι- τον Ἀθάμαντα ἐστεφανωμένον καὶ παρεστωτα - βω- του - σφ για σόμενον μέλλοντα δὲ ἀποσφάττεσθαι αυτόν, παραγενόμενον μαχλια, καὶ του θανάτου υόμενον, λέγοντα - εὐζωτο ὁ φοξος, δι' ὀν ἔμελλεν ἐκεῖνος τεθνηξωθα. ἀεὶ μκαὶ ὁ πρεσβυτης ἔστεπται, με παραδείγματι, τω κατ' ἐκει- νον πω σος, δεδοικέναι φησὶν ἐκειν παραπλήσια. 259. ους τελουμένους δευς --λους ἐνδόξοις δὲ μυστηρίοις παραβάλλει τα τῶν φιλοσόφων μαθηματα,πνα - μαλλον πειον προσέχειν τον ἐροντα ῶς θειοτιρφ φαράγματι. 261 Aένειν γενησει τρῖμμαJ Iκανω κοὰ δειλ ων λέγειν καὶ ημοσθένης ἐν φ περὶ του στεφάνου cap. 39. p. 269. Bois ), ς ἰταμο καὶ ἀναισχύντου ἐήτορος καθαπτ μενος Αἰσχίνου, περιτριμμα α γορας αὐτὸν καλεῖ. πρῖμμα δέ, τετριμμένος ἐν λόγοις. κρόταλον δέ, εὐγλωττος, εὐστομος ἡ μεταφορὰ ἐκ του κροτάλου. αμα δε λέγων

λίθους συγκρουε ανωθεν αυτου. τρῖμμα δν - δια τοτριβεσθαι τους λιθους κρόταλον δὲ διὰ το κρούεσθαι -- τόν παικάλη δὲ δια την τραχύτητα ἐπεὶ καίπαλα καλ-- Ita recte Aldina Vulgo naρά.

337쪽

- εἰς τὰ ματα παρατρίβων ὀρει-ους λίθους καὶ κρου- προ αλλήλους, συναγαγων τὰ ἀπο τουτων θραυματα, βάλλειτον πρεσβυτην, - περ τὰ ἱερεῖα -ῖς οὐλιας ι θυοντες η. καὶ διὰ Ουτ παίζει τοῖς ὀνόμασι. ρῖμμα μέν, τὴν απὰ τουτων ἐκπίπτουσαν λατυπην καλούμεν δὲ κὰ τωνα-ρωπων του κομπτρεχεῖς καὶ φάκλοως τρίμματα, ααὶ περιτριμματα ' καὶ πολυκρότους, κὰ κρόταλα οθεν καὶ τί πρῶτω στένω 'Oδυσσείας Οὐτως ἀξιοsσι γράφειν τινές ανδρα μοι ἔννεπε Μοὐσα πολύκροτον. Κρόταιον Κυρίως ὁ σχιζόμενος κάλεφος, ὁ κατασκευωωμεωος ἐπιπηδες, με χεῖν, ε τις αυτὰ δω- ταῖς χερσι, Φάπερ κρότον ποτελῶν τρανος ουν say, φανοι, καὶ ψεφωνην διηρθρωμένος, καθάπερ κωταλ-.Παιπάλη Παιπαλα καλουμενο τῶν χωρέων δύσατα.

262. La: ἀτρέμας δὲ Μιν ἐφ' συχίας βαλλόμενος γὰρ

ὁ πρεσβυτης ν παιπάλον ἀποσείεται διο παραπιλελι αυτον μένειν Παιπάλη δε κυρίως το λεπτομερὸς του λευρου.

. A τριμας συρος. l. vici. O ψεύσει γέ με δευτέμιν ἀπατήσεις α μηδεν ἀνἐπαγγέλλεται Σωκράτης, ψεύδεται πληρωθεὶς γάρ, φησι, -- των , λέγω δὴ τῶν τριμμάτων πων λίθων και τῆς λατύπης, νἔφαμεν παιπάλ- καλεῖσθαι, γενήσομαι παιπάλη. νυλλως. χιόνι καττόμενος, ἐὰν ἔλθωσιν αἷ εφέλαι λέγεται δε παμπάλη τὰ λεπτότατον το αλεύρου ἀφ' --αώνειν, τὰ λευκαίνειw ς Iliad. X. ),

κολλὰς δε χιών ἐπάλυνεν ἀροώρας Θ,

338쪽

του μνου χθεσις ἐστὶν ἐκ στίχων ναπαιστικῶν τετραμέτρων καταληκτικων β , ων τελευταῖος, ἐπακούσατε δεξάμεναι θυσίαν, καὶ τοῖς ιεροῖσι χαρεῖσαι. καλεῖται δὲ τ μέτρον τοsτο Ἀριστοφάνειον, ως ἀπομεν τατοιαυτα δὲ εἴδη καλεῖται ἔτερόστροφα ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος. υλλως Εὐφημεῖν χέη Ἀsτα πρὸς τον Στρεψιάδην παρακελεύειςαι γαρ αυτὸν σιωπα καὶ εὐφημεῖν, ἴνα εὐξηται, καὶ μηδὲν βλάςφημον εἰπεῖν. ο ὐφημεῖν. αν μετ' ευφημίας. l. Vict.265. ' μέτρητ' ἀηρ υκατάληπτε καὶ αναρίθμητε τον αῶρα - εὐχεται, ἐπεὶ α νεφέλαι τούτου μέρη s ok'ὶ φιλοσώφων λόγοις αιρα βούλεται εἶναι το καν και την ἐν ἡμῖν ψυχὴν αιρα καὶ πνε-α ἐδηματίσαντο Φωμέτρητ απειρε. l. Vact.'υς ἔχειςJ 'Oς παρείληφας την γην καὶ βαστάζεις δόξα γαρ τις ἐθρυλεῖτο τῶν φυσικῶν, τι πλατεια οὐσα γ' ὀχεῖ-ται ἐν τεαιοι. - Μετέωρον κρεμαμείην. l. Victi 266 Λαμπρός τ' αἰθήρ χδίως ο του λιου φως αἰ- θηρ καλεῖται, απὸ του αἴθειν, Ο ἐστι πυροει θερμις γαρ ορμιος Η διάπυρος διόπερ εὐκαίρως ὁ ποιητὴς φ ἐπιθετικ' ἐχρήσατο, ἰθέρα λαμπρὸν εἰπM. Σεμνα ι τε θεαι osτω λέγει τὰς Νεφέλας σεμνάς, ως τὰ Ἐρινυας, ας ἐκτρεπόμενοι πάντως αν ὀνομαστὶ λέγειν, Εὐμενιδας αυτὰς καὶ σεμνὰς θεὰς προ γόρευσαν το γὰρ σιωπηλὸν σεμνὸν νενόμισται. ΒροντησικέραυνοιJυλλήλαις γὰρ προςερχομένων 'vτῶν νεφελῶν, - ἐξάπτεται ἐκ της πυκνῆς ἐκτρίψεως ἰδίως δὲ κἀντα- τῶ συνθέτω τούτφ κέχρηται ἐπὶ τῶν εφελῶν, ας φησι την ἀστραπὴν καὶ βροντὴν συγκρουο νας ἀποπέμπειν Aοκosσι γάρ πως αἱ νεφέλαι προδεικνύναι καὶ

' Trendete u si haec oriectio est . .egebatur τούτου -- ρικοῖς. Sed iam antea Toupius ad Longin fragm. VII. p. 261 scribi Volebat oύτου μέρη η κατὰ τους φιλοσόφων λόγους. Ita usteriis Legebatur , αλλήλων γὰρ προερχομένων. Post κέχρηται sequebantur Ula: δοκουσι γάρ πως, et P. t ἐπιπέμπει ea, quae hic collocavimus, sic scripta legesantur: ἐκ τῶν

φελῶν φησὶ την ἀστραπὴν καὶ βροντὴν συγκρουομένας ἀποπέμπειν.

339쪽

προσημῆναι μῖν του τε ομβρους καὶ τὰς χραάζας το ουρ νου, τε βροντῆ, Ἀστραπτει, Ἀτε σκηπτους ἐπιπέμπει. 267 υρθητε Φυσικώτερον ἐχρήσατο τομφ φλόγφ, αρ τε εἰπών, οιονεὶ πάρεχε φασὶ γαρ τὰς νεφέλας εἰς υψος αἶρεσθαι κατ' ὀλιγον ἀπο της γης η τῆς θαλάσσης. T φροντιστῆ Θώναται καὶ - - Σωκράτους καὶ ἐπὶ το πρεσβύτου νοεισθαι ἐπὶ μὲν το Σωκράτους, - παρακαλῶν αὐτ φανῆναι τὰς Νεφέλας ἐπὶ δὲ το γέροντος, ως ηδ συγκαταριθμοειτος αὐτὼ τοὐ Σωκράτους τ τῶν φιλοσόφων συλλόγφ. 268 Μνα γε, μη - 44 μαναδίπλωσις καλεῖται δτοιοsτον σχημα, τὸ δὶς τοῖς αυτοῖς ὀνόμασι χρῆσθαι ἐμφανῶς. ἔστι δὲ παρεπιγραφή διπλασιάσας γὰρ τὸ ἱμάτιον περ βαλέσθαι φησὶν αὐτὰ θέλειν ει το σκέπεσθαι καὶ ηττον αὐτω καθικέσθαι Ο ὐετὀν το σωματος. ἡ γὰρ ἀρχη τῶν ιο--σίων χερμῶνος αγεται msξωμαι. γουν καλύψωμαι, συσπάσωμαι τὸ πτύξασθαι ἐκ μετα ρας ἀρηται τῶν ζωοφυ- των , τοι ὀστράκων, περ οἱονεὶ τύχας, τοι πύλας τὰ οστρακα ἔχοντα, καὶ ταsτα συνάπτοντα, αυτοῖς περιποιο ιτο ἀσφαλις. Schol. Vict.269. ο δὲ μ κυνην Περικεφαλαίαν, ἀγροίκων φόρημα οὐτω δὲ ἐκλήθη, ἐπεδη πρῶτον - κυνείων δερμά

των ην.

ροsσθαι τε καὶ διατηρεῖν τὴν χιόνα πέφυκεν εἰώθασι δὲ καὶ τὰ νέφη τούτοις πικα σθαι. 272. ἴτ' 'sὀκεανο πατρός καὶ τοὐτο φυσικόν -- σιν, ἀπὸ τοs Ωκεανω πάντα τον ἀέρα τὴν νοτίαν την ἰκμάδα καὶ τολύετον τούτοις ἐπιχορηγεῖν.

Inepte loquitur. Volfius, ut e duobus enoribus unus tolleretur, proώπη scribetidiani putabat 4oem Vide ad V. 310. ' Post versunt Homeri statini legebatur sic: χιονόβλητα γὰρ τὰ ωψηλά, et quae sequuntur.

340쪽

274 , Μαινῶ τιν λίμνη, Περὶ ταώτης πιόδοτος IV. 100 120. 128, μαρτυρεῖ, λίμνην εἶναι Σκυθίας ἀ- των ποταμῶν-- ονται δωρ εἰς χρῆ- διὰ δὲ τὸ ἄδηλ- ἐκ

διαφόρων τόπων καλεῖ αὐτὰς - πισriam D. Νιφόεντα Μίμαντος ειν ' ἀεὶ νιφομπον, χιονι

παρ'Ἀνεμόεντα Μίμαντα. . 276. αρεῖσαι, ν Ἐδυνθεῖσαι γράφεται δε φανεῖσαι. Παραγενόμεναι. Glο- quarti Reg.

πενθημφερῆ, α καλεῖται Ἀρχιλόχεια, ς Ηφαιστίων φροι, διατο τον Ἀρχίλοχον τούτοις χρήσασθαι ἐν ἐκ-φli ) ώ τε ἐν δε ατουσιάδης ἔνι δὲ - πενθημιμερές, ως εἴρηται, πόδας δέ καὶ συλλαβήν. το γ' ἀναπαιστικὰν φθημιμερές, ὁ καλεῖται, λαρηται. παροιμιακόν ἔχει δὲ πόδας γ καὶ συλλαβήν, - Ἀφαι. ὀδ δακτυλικὸν τετράμετρον ἀκατάλανιτον ' ὁ καλεῖται καὶ αὐτὸ Ἀρχιλόχειον καὶ τουτ γαρ λως ἐν ἐπφδοῖς ἐχρήσατο, ς Ηφαιστίων φησι τετράμετρον δὲ ε ητα διότι κατὰ μον ποδιαν μετρεῖται τα δακτυλικά. τὸ ε ὁμοιον. ὀ ἔ-- δίμε τρον ἀκατάληκτον τὸ Ἀμοιον - τροτάρτω τὰ τὰ θ' καὶ τὰ ομοια τὰ ι ομοιον φ πρώτφ. τὰ ιβ ἀναπαιστικὸν πεν--θημφερές - γ δακτυλιῶν τρίμετρον κατὰ μονοποδίαν τὰ ιδ ομινον φ δ ' τὸ ι , ὁμοιον τηλεσκόπη εμματι γαῖαν, ἀπαπαιστικὰ ἐφ μιμηρις ο καλεῖται ἡ εψηται, παροιμι