Aristophanis Nvbes cvm scholiis

351쪽

πολιτευομένω πολλάκις λόγους δε συνεχῶς εἰςάγειν ἐφαίνετο

περὶ της εἰς Θουριον ἀποικίας. λουσης γὰρ Συβάρεως, Θουριοι ἐκλήθησαν - κρηπης Θουρίας υστερον δέ, ωπίαι ).ώγεται καὶ Θουρία καὶ Θούριοw ἐν Ἀροδότου ἐπι

Nρόδοτον Λύξ εω κρυπτει κόνις ηδε θανόντα, τάδος ἀρχαίης ἱστορίης πρύτανιν. Θωριέων πάτρης βλαστόν τ' Ἀπο, Λων αρ'

απλητον

των εφελων, ως διὰ των οἰωνῶν ων ἐν φαιρι μαντευομένους, καὶ εἰς τον οὐραυον καὶ τα νέφη ἀποβλέποντας.

γατροτέχνας καὶ ἰατροὶ περὶ ἐρων - καὶ δατος συνέγραψαν. δατα δέ εἰσι καὶ α νεφέλαι σύνταγμα δέ ἐστιν

Ἱπποκράτους περὶ ἐρων τόπων, και δάτων..Σφραγιδονυχαργοκομητας υς κόμ καὶ περι τοῖς δακτυλίοις τὰς χεῖρας κοσμουμένους μέχρι των ὀνύχων, άς υπλτων δακτυλίων σκέπεσθαι τοὐς δακτύλους ' Tων

' at egebatur ' πιαι ΚωπIa est e Stephano Byzant i Θούριοι. ' Legebatur . 2. ἴστορικης, Maod Iani correxerat a Nerarvis, et V 4. φ γὰρ πλητον, emendatum a Bruncicio Bericelius legebat τον γὰρ ἄπλητον. Atque ita affert Tayloma in Vita L,ysiae p. 34. Sed Buhnhenius ad Hom. hymn. Cer. 83. quod SS. Stephani Byz.απλητο hastaeant, sic scribit: των δ' ἄρ' δηκτος μῶμον πεκπρο- νυνών. At si δηκτος fuisset, mansisset in Patria, non eam reliquisset. Pausanias IV. 31. de Triuria Messeniae loquitur, quam male huc traxit scholiastes. Vide Berkel ad Steph. l. l. et Vesselire ad Antonin iuueris. 118.4' Ita Emestius p. 22. Legebatur μαντειων.

352쪽

τω ἐκλάμπειν αγ- ο πάσχουσιν οἷ τ καλλωπιζεσθαι πο- λάζοντες μόνον ).332. Kυκλίων τε Αἰνίττεται, τοὐς περὶ Κινησων καὶ Φιλόξενον καὶ Κλεομένη, καὶ τούτους εἶναι, των σοφιστων βούλεται, δι ραμβοποιους χρηματίσαντας. των γα κυκλων χορῶν εἰσὶν ουτοι διδάσκαλοι 'Aισματοκάμπτας δέ, τι διὰ το αρμονία sποπίπτειν αὐτῶν τα συγγράμματα, καμπὰς ἔχουσι πλείονας, ας μουσικοὶ κMOsσι στροφὰς καὶ ἀντιστρόφους ' κοὰ ἐπωδούς. διὰ καὶ ἐν τραγφδιαι τα χορικά. υλλως οἱ καλαιοὶ διαφθορὰν μουσικῆς γουντοεωαι τους δι ράμβους κοὰ προελθών αυτῶν μαλλον καθάψεται λέγωwει δέ τις αυτῶν βωμολοχεύσαιτ' η κάμψειέν

τινα καμπην,

Orας ι νυν τὰς κατὰ Φρsνιν ταύτας τὰsδυς κολοκάμπτους, ἐπετριβετο τυπτόμενος πολλάς, τὰς Μον- σας ἀφανίζων. Καλλιμαχος δὲ ποδ αυτοὐς ἀποτεινόμενος , οὐτή πως 'θαυτῶν καθάπτεται fragm. CCLXXIX. νόθοι δ' ηνθησαν ἀοιδαί. 'Aισματοκάμπτας ὐ διθυραμβοποιούς Ε ),. ἐπεὶ καμπὰς τὰς περιωδὰς λέγοw3ι. Sehol. coin Ram 4 οἱ λυρικοὶ κωφαὶ χοροῖς και λοῖς καὶ λύραις τα ποιήματα ἡδον. και νυν με οἱ τούτων χορευταὶ ἐνταυθοῖ τὰς μετακλίσεις καὶ τὰς καμπὰς ἐποιοsντο, νυν δε ἐνταυθοι, ἀκολουθοῶντες φέσματι. λέγει οὐ τοὐς τοιούτους ποιητα ἐσματοκάμπτας 4

353쪽

Μοτ εωροπ ένακας δευς διὰ τῶν μετεωρων ἀπατων- τας φενακίζειν γάρ ἐστι τὸ ἀπαπῶν περὶ δὲ τῶν φιλοσόφων λέγει. 333. 4 Μουσοποιουσι Ποπιικῆ μνωσι. 4 334. αὐτ αρ' ἐποίουν Λείπει η διά μ μεῖται δὲ τοὐς διθυράμβους τὸ δὲ στρεπταιγλαν, εἰς τὸ διεστρα μένον αυτῶν T. ἔμπροσθεν ὁσαν της αἴγλης οὐ λι- κει σκοτίζουσαν νεφέλης γαρ ἐπιτεθεισης μήλιφ, οὐκέτι τὰς ακτῖνας εἰς τὴν γην ἀφίησι ταὐτα δὲ εἰς Φιλόξενον τὰν διουραμβοποιόν. τὸ γαρ στρεπταιγλαν --ς' εἶπεν. ἔπεὶ ουν συνθέτοις καὶ πολυπλόκοις οἱ δι ραμβοποι. χρωνται λι- ξεσιν, κατὰ τὸν τῶν ἐκείνων ζῆλον καὶ -ὸς τοιαύταις χρῆται χρῆται δ' - αντακρυς τ ἐξεστραμμέω. I. EM M γενικὴ το γραν Νεφελῶν, καὶ στρεπταιγλαν, ε περ λω γράφεται Ου πρός τι συνταττόμενον αλλ' ἴτως ν ἐν τοῖς ποιήμαειν ἐκείνοις δι καὶ αὐτὰς λως ἔθηκεν. δέ, πρὸς τὸ δάiον ὁρμάν τουτεστι πυτάτην ενδ τὰ πὰν ἀ- ναι φάσκοντες. τὸ αὐτὰ δε καὶ περὶ το δροσερῶν Νεφελῶν. εἰ '' δὲ στρεπταιγλῶν, προς τι γρα- φελαν. Στρεπταιγλαν ταχυτάτην. Gloss. Vict.335 φημαινούσας τε θυέλλας Ἀντέ- συστρ φας ανιμου Πρημαινούσας δέ, ἀντι τολμαινομένας, καὶ λάβρως φυσωσας πρῆσαι γαρ τὸ φυσησαι. 336 Γαμψοὐς οἰωνούς Ἐτοι τὰς καμπτουσα καὶ πλαγιους νεφέλας η τὰς ορνίθων μεσιν εἰκασμένας γαμψοὐgiγα ἐκάλουν τους ορνιθας αυτίκα γουν κα ὶ αυτὸς γα ψούς, οἰωνοὐς ἐπήγαγεν. 'Oμηρος ' οἰωνοῖσι τε πῶσι. Ἀερονηχεῖς Λ ἐν αέρι νηχομένας παρόσον, ταῖς νηχεται τα ορνεα, η δίκην ὀρνέων ἶπτανται αἱ νεφέλαι. ταῶτα δὲ πάντα ἔκ τινων ποιητῶν εἰσίν, ἄλλο αλλου γράφαμτος, καὶ το μεν τοὐτο , το δὲ ἐκεῖνο.337. I τ' ἀντ' αὐτῶν υτέστιν, ἀντὶ τούτων, ἀν' Legebatur aυτός. Vade Suidam in στρεπταιγλαν. I ostreina Suidas in στρεπταιγλαν sic habet: δηλοῖ ουν αντικρυς δια το ἐξεστραμμένον την ἀηδέαν τούτων των ἐν τοις συπιθέτοις. Ex Ald et Iunt a scripsi pro L

354쪽

ἐποίουν εἰς τὰς νεφέλας διὰ τουτο σθιον του κεστρέας καὶα ὀρνίθεια κρέα. 338. Κεστρῶν τεμάχη J στέον, τι οὐχ οἱ αὐτοὶ τοῖς κεστρεsσιν ἰχθυσον αὶ κεστρέαι αλλοι μὲν γαρ τὰς μυραίνας ἀ μσι καλειν ο δι αλλο τι διάφορον ἰχθύων γένος νυν μέντοι κεστρεις καλοῶμεν του κεφάλους. Tεμάχη μεγαλῆν ἀγαθὰν Ἀ-ιστι, τιμίων καὶ λαμπρῶν ἐπι ἰχθύων τ τέμαχος, καὶ ἐπὶ πλακοειτος ἐπὶ δὲ κρεῶν ουκέτι ἐδώρισε δὲ μιμουμενος τους διθυράμβους τὰ δὲ ολον τείνει πρός τε του παρὰ τοῖς χορηγοῖς ἐστιωμένους, καὶ προς τους ἐν πρυτανείφ αε δειανοῶντας. κρέα τ' ὀρνίθεια καταχρηστικῶς ἐπὶ ρνέων κρέα ἀπεν τούτων δὲ μέμνηται τῶν κειωμένων ' νεφέλαις υδάτων κά ορνιων ταυτα δέ φησιν, ἐπεὶ ἐν πρυτανεί τινὲς αυτῶν ἐσιτωντο με τῶν χρησμολόγων καὶ τῶν μάντεων βέλτιον μέντοι φ' ν ἀναγινώσκειν, κρέατ' ' Ορνιθεια, να ὁ ποιφῆς μνημονεῶν τῶν ταῖς Νεφέλαις προςφκει μένων, τῶν τε ἐνύγρων καὶ τῶν πτηνῶν.

339. ι μέντοι τάς δ' ουχὶ δικαίως ο δικαίως, φησιν, ξιοὐντο τῆς Φῆς καὶ τῶν δειπνων, δια ταλα τα εἰς τὰς εφέλας - αυτῶν γραφόμενα οὐδὲ γὰρ ἀξιόλογον

ἐποίουν.

340. ErξασιJ Ωμοιώθησαν. Glossa. 341. 4' ιρε ποῖαι γάρ τινες Λεικνυσιν ἐνταὐθα ὁ Σωκράτης, ἡ ἐν σω τις βλέπει τὰς Νεφέλας, τοὐτο τὸ σχημα ἐχούσας μεταστραφεις ἀλλοίας ὁρῆ. 4 343 Aύται δὲ ῖνας ἔχουσιν Ε εληλύθασιν οἱ χορευταὶ προς-εῖα περικείμενοι μεγάλας ἔχοντα ρῖνας, γελοῖα καὶ ἀσχημονα διοπερ φησὶν εἰκὸς αὐτὰς μ έωρακέναι, διὰ τὰ μη νεφελῶν, ἀλλα γυναικῶν ψεις ἔχειν - τὴν ἀγνωσιαναμ παρεῖχε δῆλον οὐν τι ὁπόσα ἐν τοῖς ανω λέλεκται χορικά, οὐκ ἐπὶ τῆς σκηνῆς ὁντως λέλεκται του χορο δε ἔξωέστῶτος καὶ κρυπτομένου, Ἀων μόνη τοῖς ἔνδον κουετο. ου γὰρ δύναντο ἐντὀ εἶναι τῆς σκηνῆς αἱ μη καταπτῆσαι μηδέπω προειρήκιφεν δὲ τῶν εφελῶν εἶναι.

unum coniunxit.

355쪽

344 Ἀκόκριναι. ἐμοὶ δή. Glossa Vict.845. Κενταύρ ομοίαν Ἀ συμβαῖνον γίνεσθαι περὶ τὰς νεφέλας διηγεῖται πολλάκις γάρ εἰσι νέφη παρομοιο σαωοις φυτοῖς, Ἀνθρωποειδῆ γιγνόμσα η αλλην τινὰ τομαύτης μεως ἀποπέμποντα εἰκονα φησὶν - ου χρή σε αυμάζειν, εἰ αι Νεφέλαι γυναιικῶν ἔχουσι μορφάς - γαρ' ἐν- ῶραν πολλὰς ἔχουσιν εἰκόνας τούτων δὲ ἐμνημόνευσεν ἐκείνων εἴνεκα μόνον, δι' ἁ λοιδορῆσαι τινας τῶν πολιτευ μέτων βούλεται.

μενος.

λουν του τὰς ἀπηγορευμένας πράξεις ποιο τας, τους παιδειραστάς. Iερώνυμον δε λέγει - δι ραμβοποιόν, ος ων φάντου μεν ην παῖς, περὶ παῖδας δε αγαν ἐπτόητο λάσιον δὲ εἶχε δ σῶμα ἐπεὶ - καὶ Πώποκένταυροι λάσιον εἶχον του σώματος τὰ τῶν Ἀπων μέρος '' , σε καὶ ο πρὸς τους --πι- αδλεμος δι' ἀκρασίαν ἔρωτος αὐτοῖς συνέστη, ευλόγως τῶν ἐρωμανῶν τινὰ θεωμένας, ἐξομοιοsν αύτὰς τῆ τῶν --ταυρων διε τὰς Νεφέλας παρησπεν. ' ριου του παιδεραστὰς ἐκάλουν. Schol. S. Rav. ν κενοφάντου υἷμ μρώνυμον λέγει. Glossa Vici. Iερομνημων ν ως του Ξων φάντου, διθυραμβοποιὸς ποι ης' ησαν δέ τινες αγαν ἐπτον μένοι προ αυτὸν αἰσχρ laam. Sesaol cod. Leid. 350 Σιμωνα ουτος κεκωμφωται καρὰ υριστοφάνειως χρεωφειλέτης τίνι, φησίν, αἱ Νεφέλαι ἔαυτὰς - εἰκάσειαν,

ἐὰν ἀφομοιωσασθαι θελήσωσιν αυτὰς Σιμωνι, διαρπάζοντι καὶ νοσφιζομέν τὰ κοινά. σοφιστὴς δὲ ὁ Σίμων ν καὶ τῶν

ἐν πολιτει ιν διαπρεπόντων τότε και πάντως τῶν δημοσίων τι

ἐνοσφισατο χρημάτων μνημονεύει δε αὐτο καὶ Εὐκολις ἐν Πόλεσι, διαβάλλων αὐτὸν ἐπὶ τοῖς αυτοῖς ἐγκλήμασιν οὐ-s

Eanendavit etiam orsonus.' ' Lacunam hic putat Ernestius P. 23. esse, Ita iamne sup-

pIendam, oυτως δὲ ἐρωμανεῖς σαν. Non opus videtur. Verba oφιστη ό Σιμων η usque ad ἐγκλημασιν etiam in cod. nam atque ita, ut edidimus laguntur. In vulgato scholiasta,

356쪽

ἐξ Ηρακλείας ἀργύριον φείλετο. κωμφδεῖται δε νει, ἶν' η παύσηρα αρπάζων, φειουσαντες οἱ Ἀθηναῖοι, εἰς υ νας ἀγάγωσιν ἀν κατεδήδοκε. 352 Κλεώνυμον υτον, δειλον καὶ ἐπὶ τῆς παρε τάξεως ωαντα την ἀσπιδα οἴτε αλλοι κωμωδοὶ διαβάλλουσι πάντες, καὶ ἐν τοῖς Σφηξὶν ωτός ). Ως δειλος δὲ ἐν πολλοῖς κωμφδεῖται. τ δε ἐχθὲς προριθηκεν ς πόροιτο Κλεωνύμου ἐιψάσπιδος γεγενημένου, τ καιο χρώμενος εἰς αἰσχυνην του δεδρακότος πλείονα γὰρ την συμφορὰν τὰ πταίσματα ἔχει τὰ πόροια. 853. ειλότατον Λειλότατον γαρ το των ἐλάφων γένος. καὶ 'ομηρος Iliad. I. 225. κραδίην δ' ἐλάφοιο.

354. Καὶ νυν τι λεισθένη καὶ νυν, φησί, διατον Κλεισθέω ἐγένοντο γυναῖκες. λος δε ἐπὶ κιναιδι δι- βάλλεται. Osτον δε ς γυναικιζόμενον οὐκ Ἀριστοφάνης διαβάλλει μόνον, ἀλλα καὶ Κρατῖνος ἐν Πυτωρ, λιγων Ου-τ- ἐω ἐπειροδω ληρεῖς ἔχω πι γελοῖος ἔσται λεισθένης κυβεύων ἐν τῆ δε του κάλλους ἀκμy.τωτον ἰωμαι ' φησίν, αἱ φιλαι, εἰς γυναῖκας μετεμορφωσαν ἐρωτάς. 357. αῖρ' ἁ πρεσβsτ αδ υν οὐχ ώς σεμνόν τινα προ νόρευσαν δια τον χρόνον, ἀλλ' ἀνόπον του ναρ δη-

omisso sabulae indice, scriptum: Etaoλις, ἐπὶ τοῖς αυτοῖς διαβαλ- λων αυτὸν ἐγκλημαων ουτως.

' V. 19. m. 592. 822. Stridas in Kλεώνυμος affert e Pacem 444 seqq. Legebatur αυτός. ' Legebatur: λέγων ούτως, ληρεῖς ἔχων, γράφ' αυτος ἐν λειςoὁίφ. γελοῖος ἔσται Κλεισθένη κυβεύων ἐν τῆ του κάλλους

ἀκμν τουτον ἰδοῶσαι, et quae sequuntur. Einendam ex parta

Hersonus ad Moerin p. 391. Sed ἐν τ/ δε του κάλλους ἀκμῆ sic scrapsit at Cratini verbis continuavit enueius. Suidas in Kλει- σθένους κρατέστερος ουτος ἐπὶ κιναιδια διεβέβλητο - ἐγυναικι-- ζετο κο ὶ Κρατῖνος ληρεῖς ἔχων γράφων αυτ ιν ἐπειροδίω γελοῖος ἔσται Κλεισθένης κυβεύων. Idmon in Κλεισθένην ορῶ ουτος

ἀεὶ ἐξορμο λέγεται Ουν ἐπὶ των ἀεὶ ξυρωμένων. ην δὲ Σιβυρτίου καὶ τοὐτο ἔπραττε δια το νέος φαινεσθαι ἀει

357쪽

θεν αρχαίους καὶ παλαι- πρεσβυτα ἔλεγον η Παλαιγενές. - ἐπὶ σεμνης προὐπορια τουτο παρειληφεν, ἄλλ' ἀνόητον δεῖξαι βουλόμενος τους γαρ ευήθεις καὶ νοητο

απαίου καὶ παλαιοώς κάλουν. Schol. cod. Leid.

λόγους 358. O τι χρήζεις ετ βούλει Σωκράτει δὲ λι- γουσι τ δε λεπτοτάτων ληρων, ἀντὶ του συνετωτάτων, καὶ δυοπαρακολου - λόγων. 360 Πλην η Προδιαφ τως φακολουθία εἶχε του λόγου, πλὴν η Προδικω καὶ σοι. δ δε αλλως τον λόγον ἐσχημάτισε, το μὲν σοὶ καταρχὰς οὐ πών, ἔπειτα δε ἐπι- νεγκών μων α δε νυν του Προδίκου, διασύρων, τι πί-στρο δόξαν εἶχε περ αυτos, ὐπὲρ πάντας ν ' τ σο- φιε. σοφιστὴς δὲ ην ὁ Πρόδικος, Κεῖος 'θ το γινος ηκμασε δὲ κατὰ τους χρόνους Σωκράτους πρῶτος δὲ δεος την πεντηκοντάδραχμον ἐπιδειξιν ἐποιησατο μνημονευε δ' αὐτου Πλάτων ἐν Πρωταγόρρ, καὶ πενοφῶν - τοῖς - μνημονεύμασιν Π 1, 21. ου μην ἀλλα καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Ἀγνισταῖς 'τολον τον -- η βψλιον διέφθορεν, Πρόδικος, τῶ ἀδολεσχῶν εἷς γε κη). διαβάλλει δὲ αυτὸν καὶ ἐνωρνισιν μω V. 692.

Rutiliaconitis scribendum putarii. -υς γαρ νηθεις αρχαιους καὶ παλαι- καὶ πρεσβύτας ἔλεγον. ' Legebatur βουλοιο. Sic e M vere. Postea oντο edidere. 4' Ita Suidas in Moδικον recte. Notum e matonis Protagora Vol. III p. 97 147 150. d. ip. Legebatur XAς. Suidam multo

integrioribus scholiis usum esse, non ut ematerhusius Append. ammadu in Lucian P. 3.

- Scholiastes et Suada τον ἄνδρα τουτον η βιβλιον. mnescius delevit. Dindoinus in framentis o ανδρα τονδ' medidit. Reliqua occupata erant a Toupio ad Suidam Vol. III. p. 163. ιέφθειρεν et apud scholiasten et apud Suidam erat, sed luc et ProesusMS. apud Resin ceniunt ad Xenoph. Nem. Soor. I. 2, 31 apud quem Posterior versus cun fragmento Eupolidis commixtus est, recte hγέ τις, Diod in scholiis erat laφρησις. Bis non ostensum Bulussceniunt iure vituperavit inaesemis. Fragmentum illud Eupolidis, cuius initium etiam in Eum M. p. 18, 9 exstat, apud Olympis -

358쪽

παρ' ἐμο Προδικ κλάειν εἴπητε το λοιπόν', διδάσκοαος δε ην ουτος καὶ Θηραμένους ' του ἐπικαλουμένου Κοθόρνου, ς της των τριάκοντα τυραννιδος συμμετέσχεν. Κόθορνος δε ἐκαλεῖτο, ἐπὰ καὶ τοῖς τριάκοντα συνέ- σπευδε καὶ τ πλήθειν ' . καὶ πλάττει τον Ἀρακλέα τι ἀρετῆκαὶ τ κακι συντυγχάνοντα, καὶ καλουσῶν ἐκατερων ἐπὶ ταηθη αυτῶν, προςκλῖναι λαρετ τον Ἀρακλία, καὶ τους ἐκει- νης ἱδρῶτας προκρῖναι των προςκαίρων της κακίας δοτῶν. υλλως Ἐπὶ καθαιρέσει Σωκράτους τον Πρόδικον νυν μέγανα φαίνει διαφερόντως ουτος δὲ σοφιστὴς ην μετεωρολόγος. ἐπὶ κιναιδίε δὲ διεβάλλετο Πλην η ει μη γνώμης --

νέσεως. Glossae Ict.361. Βρενθύει Ἀποσεμνυνεις σεαυτὸν ἐν σχήματι, καὶ ταυρηδὸν ορας νυλλως Σεμνυνιν καὶ μέγα φρονεῖς οἷ γαρ ἐπιδεδωκότες αὐτοῖς 'E σοβαρῶς πεφύκασι βαδίζειν ως του με Προδίκου δντος σοφοὐ του δὲ Σωκράτους κενὴν μόνον ἐπὶ σοφία δόξαν καρπουμένου-). Καὶ τάφθαλμώ παραβάλλει Ἀαὐτω ἀφθαλμῶν

σεμνην την ὀψιν ἔχεις εἰσὶ γαρ ἀνθρώπων τινες τοιουτοι σμγοι μεν α ναι, ου κατὰ την ψιν δε ἔχοντες καὶ τα ἐπι -

Tmin, citatum a libi tent achio dilat Phaedon p. 175. sic legitur: τι ητ ἐκεiνον τον δολέσχην κὰ πτωχόν, τ αλια μεν φρόντικεν, πόθεν καταφαγεῖν ἔχοι, τούτου κατημέληκε. Male hos versus tentarivit Ibuenbachius et Belsigius in praefat. p. 28. Verba τι δῆτ' ἐκεῖνo Dindorsus suspicabatur ex Nub. V. 181 sumpta eam. Fraguaeiatum ita corrigendum Videtur:

μισῶ δ' ἐγὼ καὶ Σωκράτην τον πτωχον ἀδολέσχην,ος τἄλλα μὲν πεπρόντικεν οπόθεν δὲ καταφαγεῖν ἔχοι, τουτου κατημέληκεν. Sic, ut in scholiis est, etiam d. Iaps ex Ravennate libro,

ut videtur vulgo in Avibus Moδικ παρ' εμου. ' Veri, καὶ Θηραμένους addidi e Suida in Πρόδικος.

' verba καὶ τ πληθε necessario addenda erantis Suida in Πρόδικος Vide hunc etiam in Kόθορνος. - Haec verba, ἐπ κιναιδέα δὲ διεβάλλετο, Buiuscenius e sch Ii v. 854. huc inculcata esse censet. E' Vide ad Viger. p. 738. n. 132.4 quino scholion inde ab ἄλλως legebatur insis o Πλάτων, quem errorem iam indicaverat Hemstertiusius ad Lucian vol. I. p. 367. ae A. Etiam Suidas haec habet in εν εσθαι.

359쪽

ωαπα. -τω δὲ ἐβάδιζε Σωκράτης. αὶ Πλάτω πιο αυ- του ταυρηδὸν ποβλέψας, ως περ εἰώθει ). ην διόν ἐστι των αλαζόνων - μη ἔχειν ἀεὶ το βλέμμα ἐπὶ ταυτολ α'

- καὶ κάτω κινεῖν, καὶ νυν μὲν ἐνταυθα, νυν δ' αλλοσε μεταφέρειν. Schol quarti Reg.

ἐπην αυτον καθ' ἐαυτὸν ειν νευ Νεφελ- νυλλως. 1 κε της κατὰ Μύσκελλον η ἱστοριας ἔχἐσθαι το λεχθέν -- σκιλλ γάρ φασι χρησμὸν δοθῆναι, κτίζειν πόλιν, που --τὀν ἐξ αἰθριας ετὰς λάβρ - δὲ φετο ου αν ποτε έρ' --το κτιε σεσθαι πόλιν, δια το δύνατον τολχρησμοὐ παραγεγενημένου δ' ιτυτο περὶ Βαλιαν, καὶ ἀμηχανοὐντος περὶ την κτίσιν, παρ--ἰσασαν την παλλακίδα δακρυειν ἐπ' αὐτψοδυρομένην, καὶ τέλος εἰληφέναι το χρηστήρων δῶ καὶ ευ--θυς ἔκτισε την πόλιν. ην Και τοι χρῆν αἰθρίας οὐ σης. εἰ το λιν φησιν, ἔργον ην - Θως, ἔδει αυτὀν-λιν μνδαμῶς των νεφελων φαινομένων. σως δὲ δοκεῖ το λεχθεν ἔχωσθαι της κατὰ Μύσκελον ἱστοριας ο Μύσκελος γὰρ χρησμὼν δεξάμενος, κτισαι πόλιν που αν αυτὸν ετὸς καταλάβοι αἰθρίας οὐσης, φετο μηδέποτε - κτισθῆναι π αυτο πόλιν, διὰ το δύνατον οὐ χρησμοὐ παραγενόμενος δε περὶ την'Iταλία, καὶ μηχανώμενος ' περὶ την κτίσιν της πόλεως, - I. Aatuu Σωκράτης καὶ Πλάτων. Inde quae sequuntur a didi e Suida in et oφθαλμὼ παραβάλλν Plato etiam in Symposio c. 36. huius rei meminit, ubi pariter ac Diog. Laert. U. 28. in Aristophane activam sorinan παραβάλλει invenisse videtur. Athenaeus quidem . p. 216. . ubi de Socrate βρενθυόμενος καὶ παρώβάλλω dioit, non Aristophanena, sed Platonis lacum spectavit. Contra inediam formam agnoscunt in hoc loco Aristophanis Suidas in t ὀφθαλμω, et Eustathius ad Iliad. I. p. 768, 10. Sed Philodemus περὶ κακιῶ in volum Herculanens. I. sol. 22.

narrantur.

360쪽

ρακαθίσασαν την παλλακιδα ὶ δακρύουσαν καὶ ὀδυρομένην, καὶ τέλος πολαβὼν - χρονον εἰληφέναι, ἔκτισε την πόλιν

Schol eod. Hari. 5. p. obraeum p. 119ὶ 372. Προς ἐφυσαςJ Ἐρμοσας καλῶς καὶ ς ἔδει προγηρμοσας. Glossa.373. ετ ρεμαίνειν κατὰ ἀναδιπλασιασμόν. ἀντὶ του, φρίττειν καὶ δεδι πι τ γαρ τρέμειν καὶ κάλλεσθαι το σῶμα - αγαν εὐλαβουμένων.

376 Κρημνάμεναι μεμάμεναι ἐκ του ἄψος. Dinos , ἐπικρεμάμεναι ἀλλήλαις καὶ ἐκ βαρ-μπαι περιεσον δὲ το

ενω ευρώτερον ον κάτω εἰς ξ ληγει το γαρ γελοῖον ἐκ τούτου εἰς την του ῖνος παρειληφε διάνοιαν. Φ ῖνος-- κυρίως ὁ τόρνος ἐνταμ δε -- ουρανου κινησις, ἀπ' ο δι συστροφή, κε δινεῖν - συστρέφειν ὁ μὲν ουν Σωκράτης δῖνον εἶπε την - ουρανου του αέρος συστο - - καὶ κίνησιν καὶ περιφοράν. ὁ δὲ Στρεψιάδης ποτήρων τε ἐνόησε κεραμων δῖνον καὶ τοs- καλ μενον παρ' Ἀττικοῖς, τὸ λεγόμενον καλων. Schol victi 884. Λω σαυτο 'γώ σε διδάξω Kk τ σαυτos τελείαν στικτέον, ἐπεὶ συνθετόν ἐστι, καὶ Μετάβατον γίνεταιών ει λέγουσι - .385. Zωμo Παναθηναιοις π τοῖς Παναθηναιοις α ωττικαὶ τοῖς Ἀθηναίοις πόλεις ἔπεμπον βοως ὁθεν η δ

idem monuit addendum esse ἰδών.