Aristophanis Nvbes cvm scholiis

361쪽

-λ- - - aως. - κότ ἐν τοις Παναθηναίοις ἐκόρεσάς σου ζωμου την γαστέρα τὰ δε Παναθηναια ἐορτὴν παρ' 'Ad ναίοις εἶναι μεγίστην παρὰ πάντων ἔδεται. ἐπεὶ - ἐν τοῖς Πανα ναίοις πασα αλααδ των - ῶν ἀποινιισθεῖσαι πόλεις τυθησόμενον ' --πον, συνέβαινεν αδειαν εἶναιτων κρεῶν, ω ε πληρουσθαι πάντας καὶ παρὰ το διον ἐμέοντα διὰ την ἀφθονίαν των κρεῶν ' ' . . Παναθηναίοις. N Παναθηναια ορτη των - - ην πασῶν των ἐν Ἀθη- ναις τελουμένων ἐορτῶν Ἀπιστη, ἐν λοφων πολλῶν σφατ--μινων, ω πασῶν των ἀποικισθεισῶν ἄπ' - ων πόλεων πεμπου Ἀκάστης - ἔνα βουν εἰς την θυσίαν καὶ ετερα ἱερεῖα, οἷ μὰν της καλλίονος μοίρας ἄνθρωποι τὰ κρέατα ησθιον, οἷ πινφες δὲ του ζωμοὐ σὐν τμηματι αρτου βρατυτάτφ.

Schol. Vict.

386. Καὶ κλόνος ἐξαίφνης - στρόφος τις κάὲ

ἴλιγξ τῆ συνέπεσε. σιεκορκορυγησε δέ, ἀντὶ του ηχησε κορκορυγεῖν γαρ ἐστι - την γαστέρα λιαεῖν μόνον. 'N ἐμιμήσατο πῆ φων τῶν ἔντέρων ὀν ἐχην.391. Tvνουτουὶ nos i . συναγαγων δὲ τους δ κτύλους ἐρεῖ. τένον γαρ τὰ μικρόν. τε δὲ πεν ὁμολογουττατ- πρεσβύτην, τότε προς-ειν αὐτὰν ἐπεχείρει τῆ συγκρίσει και φησι, θαυμάζεις, εἰ βροντῶσιν αἱ εφέλαι πάντα κατέχουσαι τὸν οὐρανόν, τε πὰ μικρῶς λω της σης οὐσυκοιλίας τοσωτος χος ἀπὸ των πορδῶν γίνεται; 393. 'νόματ' ἀλλήλοιν αὐτοsτο καὶ τὰ τοι-τα-όματα ἀλληλοι εἶναι δοκεῖ προς ρῆ καὶ ομοια, τῆς βροντης καὶ τη πορδῆς. Ἐπαιυ δε παρὰ δ ὀμοιοκατάληκτον. Sic Aldus Vulgo πόλεις post πῶσαι. ' Sic Aldus Vulgo σόμενον. Od. Leid. τεθυσόμενον. Cod. Leid. συνέβαινεν ἀφθονίαν εἶναι κρεῶν, ωπε κο- ρέννυσθαι πληρουμένους τους βουλομένους κρεάτων τε καὶ ζωμῶν. 40 Legebatur ni utatum Suid i διεκορκορυγησεν. Vide schol ad Acharn. 581. Sic scripsi. Aldus enim noσόν. Vulgor το τυνουτονὶ ποσον δηλοῖ.

362쪽

κεραυνος ψάμενος οs αναιρεῖ, ἀλλὰ περιφλέγει μόνον. sυλλως καταφρυγει, καταίθει Περιφλύει δέ, περι- καίει πιπολης τὸ δὲ ζῶντας τινες ἀντὶ του πλουσίους Domσαν. Α κατακαίει Τους ζῶντας, τους πλουσίους Περι

φλυει, ἐξ ἐπιπολῆς καίει. Glossae r. ους δε ζῶντας περιφλύει πιγουν του μ' ἀποθανόντας μετρίως καιει.

Glossa cod. Leid.

397 Κρονίων ὁ ζων' ἄ- αρχαῖκῆς εὐροείας οδωδώς. ἔστι δὲ μονια παρὰ τοῖς Ἐλλησιν εορτή, τα παρὰ μαιοις ' καλούμενα Σατουρνάλια. πατούρια ὶ ο Ἀρχαῖκῆς - ευηλίας πνέων. ἔστιν δὲ Κρόνια παρὰ τοις Ἐλλησιν εορτή. Θετο δὲ κατομβαιῶνι μηνί. καὶ μονιους τους λήρους ἐκε

Bεκκεσέληνεῖ Σεσόγχωσις ὁ βασιλεὐ των Αἰγυπτίων,

κοσμοκράτωρ γεγονως, θιλησε γνῶναι - αρχαιοτέρους των ανθρώπων. καὶ τροφόν τινα γλωττοτομήσας ἀπέκλεισε μετὰ

βρέφους αυξηθέντος οὐ καὶ βοῶντος ἐκ μουσε καὶ ἔγνω ὁ βασιλεύς, τι αρχαιότεροι σαν οἱ Παφλαγόνες παρ' -- τοῖς δὲ Ο αρτος ὲκ λέγεται συνθέτως δὲ εἶπε την λέξιν εὐκεσέληνε ἐπεὶ καὶ οἱ Αρκάδες προσέληνοι ἐλέγοντο Ἀπολλώνιος IV 264o 'Ἀρκάδες, Τ καὶ πρόσθε σεληναίης δέονται. ει δὲ τομος οἷ περὶ τον οὐ κιλλον τον αὐήαῖον, καὶ Σοφόκλειον, καὶ Θέωνα ερμηνεύοντες, τάδε φασιν ' γ' ο Ἀρκάδες δοκοsσι προ της σελήνης γεγονέναι - καὶ υ- δοξος ν τῆ Περιόδφ. Θεόδωρος δὲ ἐν τῆ εἰκοστ δευτιο ' ) ὀλιν πρότερον φησι του προς τους η Προντας ποθλιμου μααλιον την σελήνην φανῆναι. καὶ Ἀριστων 'si o Ag ἐν α Κτίσεσι 'i, , καὶ ιονύσιος ὁ Σαλαδεῶς

Errorem notavit Butiniannus in Comanent Acad. Beriain. a.

1814. p. 183.

363쪽

τα εἶναι, Μνασεας δέ φησι Προσέληνον Ἀρκάδων ' βασιλλευσαι, Ἀριστοτέλης δὲ ἐν τῆ δεγεατῶν πολιπει φησίν, ὁτι βάρβαροι την Ἀρκαδίαν κησαν, οῖτινες ἐξεβλήθησαν υπὸ

των νυν Ἀρκάδων ' προ του ἐπιτεῖλαι την σεληνην διο καὶ προρωνομάσθησαν ' ' προσέληνοι. Bosρις δε ἐν φ πεντεκαιδεκάτφ των Μακεδονικων ρκάδα φησίν, αφ' ου Ἀρκαδία καλεῖται, ' Oρχομενο υἱόν. διὰ καὶ πόλιν Mρκαδίας πομενόν τινες δε φασιν Ἐνδυμίωνα ευρηκέναι τὰς περιόδους της σελήνης, θεν καὶ προσεληνους τους Αρκάδας κληθηναι Ἀρκὰς γαρ Ἀνδυμίων ) ἔνιοι δε υπὸ Τυφῶνος. - δευτλαντος καὶ ' Σεναγορας εχηκεν. SMλλως 'fi).-τὶ του , αρχαῖε καὶ μωρι τους γαρ μωροὐς αρχαίους ἐκάλουν, απὸ της ἱστορίας, τους υρκάδας κατὰ τους προ σε νης χρόνους ἐν ταῖς ἐρήμοις διώγειν η υπὸ ταῖς λαις ἐκ των ἀποπιπτόντων καρπῶν διαζην φιλονεικησάντων δέ ποτε ρκάδων καὶ των Φρυγῶν καὶ Περσῶν περὶ της ἀρχαιότητος, καὶ εἰς κρίσιν ἐλθοντων, ναμμήτιχος ὁ βασιλεὐ Αἰγυπτου λαβὼν δύο ἀρτίτοκα παιδία, ἔν τινι ἀπέκλεισε τόπω και αἶγας ili' ἐποίησε ταsτα θηλάζειν. αλλοι δέ φασιν, ου αἶγας, αλλὰ τὰς ἐαυτῶν μητέρας, ἐκτετμημένα τὰς πτῶν γλωττας, ἴνα μὴ δύνωνται διδάσκεσθαι, ὁμιλουσῶν ἀλλήλαις τα παιδία ἔπειτα μετὰ τριετη χρόνον ἐκέλευσε σιωπῶντα ανδρα εἰςελθεῖν προ αυτά. εἰςε-όντος δε αυτοὶ οὐεπηδησαν τα παιδία λι-

)χ addidi Scholiastes Apollonii sic: ἐν πρωτω Κτίσεως τα αυτ φασι, καὶ ἔθνος δὲ Ἀρκαδίας Σεληνίτας εἶναι. ' Schol. Apollon. προ σεληνης ρκάδας. Cons. Valesia nis

SAEol Apollon. υπὸ των Ἀρκάδων ἐπιθεμένων αυτοῖς. Schol. Apollon. κατωνομάσθησαν. Sic schol Apollon. Hic Iegebatur ποταμόν. Vide vassium ad Thucyd. V. 61. et O. Mullemini in Orchomen p. 430. atque in Doriensium vol. II. p. 441.

l l l- Quae sequuntur, nonnihil naeuuaa habet Suidas in βεκκεσέληνε.

364쪽

γοντα βέκ'ὶ ἔστι δὲ πιλο Φρυγιστι αρτος ἐκ τουτου Φρυγες ἐφάνησαν ἀρχαιότεροι. - ἱστορίας - εἴρηται η λέξις. ἔστι δὲ καρ προδότω ΙΙ. 2.) ἔνθα περὶ ναμμοίχου φησί. Ἀον δὲ εἰπειν προσέληνε , το βὲκ παρέπλεξεν. περ ἐστι κατὰ Φρυγας ἄρτος Iον σελπόβλ καὶ ἀπόπληκτε. 399. Σφόδρα γ' εἰσ' ἐπίορκοι Ουτοι, οἶς εἶπεν, άς ἐπιορκοι καὶ εἰς ἀλλήλους κακοὶ κωμφδωνται. 400. καὶ Σουνιον ἄκρον Ἀθηναίων χάρις ἐστὶν ι στίχου του ἀλλοτρίου ), ς ἔφη Λιονυσιος ὁ πιικαρνασσευς ιν τω περὶ ἐρμηνείας οὐκετι α ὁ Ζευς κωμωδεῖσθαι δοκεῖ, ἀλλ' 'Oμηρος, καὶ ὁ στθος ὁ Θηρικός ') ο Σου

401. ὰς δρυς γε τὰς μεγάλας Ηπειδη τοῖς ψηλοῖς

κά τοῖς δένδροις ἐμπίπτει ὁ κεραυνός. σημειωτέον δε τι Πωλοποννησιοι ἀρσενικῶς λέγουσι τους δρυς. 402. υκ οἶδ υτ ερὶ Ἐστενοχωρμη - των Σωκοάτους λόγων.

403 πηρός αδιος, καὶ θερμός, καὶ μηδεμίαν γρα-σωπ' ἔχων φησὶ δε ὁτι ανεμος ἐμπεσὼν ταις εφέλαις, κάὶυπό τινος νάγκης ἐλαυνόμενος, σφοδρότερον πνευσας καὶ διαφῆήξας κοὐρήγνυσιν ἐξ αὐτῶν τον κεραυνόν. κατακλει- σθῆ δὲ ἀντὶ του στενοχωρηθῆ, συσχε'ῆν, και μεῖζον καὶ σφοδρότερον πνευσν ἐντεμεν δε δῆλον, ως πυκνότατόν ἐστι τοτων νεφῶν σῶμα εἰ γαρ ην αραιόν, διεφορεῖ - ὁ ανεμος κατ' ὀλιγον. 404. Σὸς περ κύστιν Πν κοιλίαν, την φυσαν. εχπαιδε σα, ἀφ' ου πάσχειν πέφυκε κυστις δε κοιλίας διενηνοχε. το μὲν γαρ της γρας περιττώσεως δεκτικὰ μόριον νομῶζεται κύστις το δὲ της ξηρας, κοιλία ωριστοτέλης περὶ ζψων ἱστορίας α cap. V. Pηξας δε διασκεδάσας, διασκορπίσας 4ri .

365쪽

υχαρνεώς τα - νια δια ινμ αδ της - Μειλιχίου σιὰς εορτῆς, καὶ προςαγορεύεσθαι αυτ λεγει, καθάπερ τινές φωσιν, αὐτου διαφυγεῖν αυτοὐς εὐχαῖς τὰς σας ' Ἀλλως. ρτη ιδ τα ιάσια Αθήνησιν, ἐν ἡ πανδημεὶ ἐξω τείχους συνόντες ἐορτάζουσιν. 408. . υγγένεσιν. γουν τοις συμπεφυκόσι κοπρίοις. κε ' υκ σχω ν ω ἔσχαζον Ἀττικῶς ἔκλινεν ουκἐκέντουν, ου ἔσχασα ' ποιούσι δε τοsτο, να μη διαῆραγῆ νυλλως ου ἔσχαζον εἰώθασι δε κεντεῖν καὶ σχάζειν, διο- δον χαριζόμενοι τω πνεύματι ἔστι δε απὸ του σχάω, σχῶ ἐξου τὰ σχάζω' ως απὸ του χλοῶ, χλοῶζω, καὶ χνοῶ, χνοάζω.. Ἐσχων, ἔσχασα. Glossa cod. BIunes . 409. γ δ α ρ' ἐφυσατον Γ κοίτο ἐπαιρομεν- των χαρούσεων. ιαλακήσασα δέ. διαήρπεχα λακὶς γάρ, τὰ σχίσμα. 'μήσασα. l. cod. Leid. 410 Προς ετ ιλησε Προςεὐράντισεν οἰκείως δε νυν φ οςετίλησε χρῆται, g ἐπὶ κοιλίας. 413. ν αλαιπωρον ἐπίπονον, τλητικόν. Ioas Vict.415. Μητε ιγῶν ζει γαρ μόνω φ τρίβων ἐχείμαζον οἷ φιλόσοφοι, μηδεν ἐσθιοντες. 'Ai4 σταν. εὐωχεῖσθαι,

416. οἶνου τ' ἀπέχει Ἀ-- ου ἐποίει Σωκράτης, ἀλλα πίνειν μεν αυτόν φασι πλεῖστον, νήφειν δε καὶ

τα συνηθη πράττειν. Hoc scholion sic edidimus ex libro Ravennate, in a καὶ -- προςαγορευεσθαι omissurn. Vulgo post Bιollegitur μηνος ανθεστηριῶνος φθίνοντος. Deinde διακρινε ταυιάσια , et post έορτη sic: νομάσθαι λεγων ως δέ τινες ἀπ του φυγεῖν αυτοὐς ταῖς εὐχαῖς τὰς ατας. Vltimum vocabulum pridem emendaverant critici. Vide Hemster iusiuni ad Luciani schol. T. I. p. 113. Legebatur oυκ ἐκίνουν . υκ ἔσχισα. Ra etiam mox κεντεῖν καὶ σχιονιν erat, et in Glossa cod Briancri ἔσχισα. Sio Volfius pro lae.

366쪽

417. WALξιδν ευφm Mosa Viet. ἈνοήτωνJ ων ἀφροδισίων της τοιαύτης λαγνείας. ἀνοφαίνειν γαρ καὶ μωραίνειν - ἀφροδισιάζειν ἔλεγον Ἀ- Ἀφροδισίων, καὶ πάντων ων ἐκ μωρίας γινομένων. Glossa. 418 Tu γλωττι πολεμίζων Π γλώττην πολεμουσι τοῖς ἐναυτίοις ο ὐήτορες ἐκ τουτων δεδείκνυσι των τριωλώς υτος αριστος ἐν ἀνθρώποις, - ἔν τε πράξει καὶ βουλοκαὶ λω τους αλλους νικ* τ δε δυς κολοκοίτου, δυς--λως κεῖσθαι ἐώσης. ρυσιβίου δέ, κεκολασμένης καὶ καταπονούσης τον βίον - Γλωττ πολεμιζων διαλεγόμενος,

420. Θυμβρεπιδειπνου Θύμβρα, εἶδος λαχάνου. αφ' ου δῆλον, ὁτι δαν μόνον ησθιον υτελῆ ' Ἐκ δε του

λαχάνου τούτου καλουμεν ον υτελῶς και φειδωλῶς ζῶντα, -μβρεπιδειπνον. 4 - τελως περὶ τὰς τροφάς. Gloma. υμβον δειπνουσης. Gloss. Od. Leid. ρυσιβίου τρυσις, νόσος, πόνος. Gloss. Vict.421. πιχαλκευειν Παίεσθαι'), οἱονεὶ ακμαν. 423. To χάος τουτί χάος λέγει τον έρα παρὰ τοκε,σθαι. ἐτίμων δὲ καὶ την γλῶτταν και σκουν την πολυλογίαν. - Γλῶτταν, την στωμυλίαν. Glossa.

ποιμι

433. O 1' ἐμαυτω χάριν ἐμαωτου. Glossa. 434. Στρεψοδικῆσαι Στριψαι τὰς δικας προς ταυτην δε την λέξιν καὶ το νομα πεποίηται γέροντι Στρε- η ιάδης το δὲ του χρήστας διολισθεῖν, τους δανειστὰς ἐκ-

367쪽

φυγεῖν. στροφῆς καὶ ποικιλίας λόγων ὁ δίκαιον δι- φθεῖραι. Glossa Aιολισθεῖν ἐκφυγειν. Iosa Vici.

435. Προπόλος σι Πρόςφυξι καὶ θεράπουσι λέγει δὲ

τοῖς φιλοσόφοις Πιέζει δέ, στενοχωρεῖ, αναγκάκει. - Προπόλοισιν υπηρέταις νεωκόροις. Moss. Victi

437. ους κοππατίας Μετὰ του χαράγματος η. Toυς ἐκκεκοφότας αυτου την ουσίαν δηλοῖ. πις μ' ἐπέτριψενJ υς αἴτιός μοι πάντων των συμβάν- των κακῶν η δι' ὁ ἐδυςτ ησα. Nφάνισεν. Gloss. Vici. 438. Νυν υν χρήσθων , ἔκθεσις της διπλῆς κώλων ἐστὶν μοίων ἀναπαιστικῶν ιη' ων το πρῶτον τρίμετρον

βραχυκατάληκτον ) τὰ δὲ ἐξῆς διμετρα ἀκατάληκτα, κληντου δωδεκάτου καὶ ἔπταααιδεκάτου, ἀναπαισταῶν βάσεων πα-ροελώτων καλουμένων, καὶ του τελευταίου φθημιμερους οντος, και παροιμιακου, ς εἴρηται, καλουμένου ἐπὶ τῆ τέλει δυο διπλαῖ ἔξω νενευκυῖαι.

ἔχον τον σχηματισμόν. πληθυντικῶς δε νυν λέλεκται, χρησθωσαν. Ἀττικὴ δὲ ή τοιαύτη σύνταξις οἷ- ποιούντων ἐκεῖνοι, ἀντὶ του ποιείτωσαν, φρονούντων, ἀντὶ του φρονείτωσαν. ς καὶ ἐνταsθα νυν φησι, τὴν ἐξουσίαν τοῖς παραδιδωμι του ἐμαυτο σώματος. 441. Τύπτειν ν PH του πιστευεσθαι ἐμμόωειν ωτωτοις ποκειμένοις, προσι κε πλέον, Ἐκεῖνοι προςιταξαν ὁ γαρ το μεῖζον ἐπαγγελλόμενος πομένειν, πῶς υκ αν το τ τον ἐνέγκοι αδίως.442. Ἀσκὰν δέρειν' -τὶ του, το σῶμα ἐκδέρειν, εἰ διοι καταφρονησειν ἐκδερομένου του σώματος. Aυχμειν. ξηραινεσθαι, ἀλουτιαν. Iosa Vici 445. υτπς ν' ταμός, ἀναδής, καὶ δι αυτῶν χωρῶν των

πράγματων. Oρμητικός. Glossa.

446. δελυρός' καὶ τον κόον- ουτως ἐκάλουν - ἐν τ κατὰ Φάρχου ἰσχίνης καὶ τον μίσους αξιον. καὶ ἀμισεῖσθαι, βδελύττεσθαι β τον ἀνεωθερον. το δὲ ψευδῶν

Scholiastes enim in Aristophane Iegebat: νυν ὁ χρήσθων ἀτεχνως ο τι βούλονται.

368쪽

447. υρησιεπήςJ Σφωρετὴς λόγων. Glossa membri Beg. Περιτριμμα δικῶν Ἀ--μένος περὶ τὰς δίκας. Glossa. 448. Κυοβις ώ σανίς, ἔνθα σαν οἷ νόμοι γεγραμμένοι λέγει ουν, εἰ τά τε αλλα δόξα. τοῖς πολλὰ καὶ ἔμπειρος εἶναι τῶν νόμων καὶ τῶν λόγων, δι- αν πομείνα μικῶν τιμ παθεῖν. Au- Κυρβις, ὁ περιωρος, μ- ωτι λαβεῖν η μνήμων - γὰρ ι κώρβεις πρὸς μνήμην εἰργάζοντο. Ἀπολλόδωρος δέ φησι, πῆσαν δημοσίαν γραφὴν καὶ νόμους κύρβιν καλεῖσθα ἔτι ζαρχαῖοι λιθους ἱστάντες - δόξαν ἀώγρα- ω αὐτοῖς ' ου - μὲν της στῆσεως, στήλας, κυρβα δὲ ἀπο τῆς ς ψος ἀνατάσεως ἐκάλουν Μ). στερον δὲ τὰ ξύλα ροὶ λελευκωμένα γράφοντες, ομοιως ἐκάλεσαν. υρβις οὐ- περιέχουσα τὰ Ἀρὰς γραφας στήλη Eρατοσθένης φησιν, ξ ον ' νη- ουτω καλούμενος, ω μοι νόμοι περιέχονται Πλουταρχος δειν φ Σόλωνος - c. 25. p. 92 περ αυτου λέγων, ἰσχυνδι, φησι, τοῖς νιμοι πῶσιν εἰς κατὀν ἔδωκεν ἐνιαυ- τους, καὶ κατεγράφησαν ' εἰς ξυλίνους α ξονας ἐν πλαισίοις περιέχουσι στρεφομένους ἄν ἔτι καθ'

' Legebatur δόξαν ἄωπράφοντες ' quod ementarimus achol Apollonii ad IV 280 qui sic habet, εἰώθεσα, τα δόξαντα ἐναυτοῖς αναγραφεῖν. Ac pleraque, quae hic leguntur, et scholiast Apollonii habet, et Suidas in κυρβεις, et Harpocration in eodem Voc tuo, ad quem Videndus Valesius, et Etymologuam. p. 547. Equo visputavit Rullialcerarus ad Timaeum v. κυρβις , p. 70. Vide etiam Hunium in fragmentis Apollodori p. 1058 seqq. sive 397.

Verbum ex Harpocratione ad litur i. Suidas καλεῖσθαι post στηλας. In initio legebatur, v μὲν απῆ της στάσεως. Harpocration et Suidas, uno D. Deinde pro ἄναβάσεως scripsimu ανατάσεως, Maod Remat Suidas, in quo p. 401 scriptum k υφος ἀν- τετωμένας. Hic autem idem Suidas παραπάσεως habet, et Harpocration ναστάσεως. υνατάσεως etiam Ernestius In praes et ad Rom. Vol. V. p. 123.

369쪽

προσηγορευθησαν, ς Ἀριστοτέλης φησί, κέρβεις κά κρατῖνος ὁ κωμικος εχηκέ που 'προς του Σόλωνος καὶ Θράκοντος, οἷσι νυν φρύγουσιν ηδη τὰς κάχρυς ' τοῖς κύρβεσιν. ἔνιοι δέ φασιν ἰδίως, ἔν οἷς ἱερὰ καὶ σία περιέχονται, κυρβεις, ἄξονας δὲ τους αλλους ἀνομάσθαι. υρβις, -- μων πλήρης. Glossa. κρόταλο, Εὐστομος καὶ πλωττος, ῶς - κρόταλα Λάλος. noλλόγος. Glossa.Kιμαδος Εἶδός τι θηρίου. καὶ Θημοσθένης ἐν φπερὶ στεφάνου τουτο δὲ καὶ φύσει κιναδος τἀνθρώπιόν ἐστιν. ο δὲ παν μεν θηρίον κίναδος ἀξιουσι καλεῖ. σθαι ἰδίως δε την ἀλωπεκα. καὶ Σοφοκλη Ai. 108 ) ἡ τουπίτριπτον κίναδος ἐξήρου μ' που. κακοὐρρος ουν, φησίν, ς ἀλώπηξ τινες δὲ κιναδος, ζωον μικρόν, τ αἰδοῖον εἰςωθουν καὶ ἐξωθουν ἐν Πανουργος. Glossa.Tρυμη περιτετριμμένος ' ἐν τοῖς πράγμασιν, νημεῖς τρυπανον καλοsμεν. ρὐμα καὶ τρημα τ' ὀπήν φασι.

θέλει - εἰπεῖν , λεπτολόγος καὶ εὐστομος, ως τροπανον. Tρυμτουν τρυπα-ν,, πάντων περσενόμενος ' .

σος ' καὶ ταλαίπωρος. τρυμαλιά. ἐν Λεπτολόγος. Glossa. 449. Μάσθλης ν δίως καλεῖται- ἱμάς iiD, ὁ κατειργα- σμενος καὶ ἔκλυτος. ασθλης ουν, ὁ πολυγνώμων, καὶ μηδεν βέβαιον, μηδὲ σταθερὸν γινώσκων, ἀλλ' ἄλλο μὲν νοῶν, αλλο δε ποιῶν, οῖονεὶ τους τρόπους ἔκλυτος. Μάσθλης ουν, ὁ μεμαλαγμένος χῶρος λέγει υν τον ὀλισθηρὰν καὶ δι

Erρων Πάντα παίζων, ποκριτής, εἰραπευόμενος.

' Legebatur κάγχρυς. Do his versibus athanar. Diatrib. detram. Eur. p. 221. Pierson ad Moerin P. 213. das, τετρυμένος σφόδρα, κι, πεπερονημένος ἐν τοῖς πράγμασιν. - Leg tuae περιγενόμενον. B Legebatiar τριός. ρυσσὸς Hesychio est νοσερος, ἀσθενής, λεπτος, id piod hoc Ioco voluit scholiastes. Ita Rii henius Suidam conferri iuberis Laginatur ἰταμός.

370쪽

ταφορὰ - του ἐν τοῖς βαλανείοις ἐλαίου πεπηγότος, περτους ἐπιλαμβανομένους διολισθαίνειν πέφυκε τοι-τος ουν ὁ πρεσβύτης εὐχετο γενέσθαι τους τρόπους, να διολισθαίνεω καὶ φευγειν δυνηται τους δανειστάς καὶ μέχρι δεsρο δὲ ' τους τῆ γνώμην σκάζοντας, καὶ μηδὲν σταθερον φρονο τας, ἀλλὰ ἄλλα μὲν ἐπαγγελλομένους, αλλα δὲ πράσσοντας, διώ- τυ γνώμης ὀλισθηρον καὶ απιστον γλοιοὐ καλο-- ν γλοιος λέγεται ὁ ἐύπος του ἐλαίου λέγει υν τον ἐυπαρον του τρόπους. ALλως Γλοιὰς ἐπὶ του υπαρο καὶ μιαρο καὶ μικρολόγου παραλαμβάνεται- καὶ γαρ- υπαρὸς διὰ τηνασκησιν σύνεγγυς τω γλοιφ. ἐπὶ δε το θος μετενεχθέν, τον

μοχ ρὰν δηλοῖ, καὶ ὀλισθηρόν, καὶ εὐμετάβολον. 4 Γλίσχρος.

450. κέντρων Φανερὸς κλέπτης. τι βασανιζομένοις

αὐτοῖς κέντρα προὐφέρουσιν η κέντρων, τουτέστι χαλεπός, καὶ φρικτός. καθ καὶ τους νιόχους κεντροτύπους κMosμεν τους τοῖς κέντροις τύπτοντας κέντρων δέ ἐστι - ἐπισασαμ νον τοῖς νοι ἐκ πολλῶν καὶ διαφόρων συὐραφὲν σακκίων. Καὶ ἐπίσαγμα των νων. νυλλως οἱ ἐκ πολλῶν συνηθροισμένοι ἐπεὶ τοιαsτά τινα τοῖς ποζυγίοις απτόμενα ' καλουνται κέντρωνες ο δε τον λοίδορον ἀκούουσι οἱονεὶ κεντροτύπος, ὁ κεκεντρωμένος καὶ φρικτός. - Πληττων. Glossa. Στρόφις - του στρόφιγγος ἡ μεταφορά οἷον -- ροφος καὶ ωκινητος ἐν τοις πράγμασι λέγεται δε στρόφιγξ - ' τοις σωλῆσιν ἐμβαλλόμενον , -τε την του δατος ἐπι- χειν με τις θελήσει, καὶ αὐ πάλιν ἀνιέναι φοράν. - Στρέφων τα πράγμαπα. Gloam. Ἀργαλιος ΓΛυπηρός. Glossa. ' Legebatur he δὲ της δεορ τους. Correctuu e Suida in yλοιός.

' Legebatur μικρου, ab Hartesio e Suid emendatum. Bubn-keni γλισχρου. I Legebatur oἱ ἐκ των ἄλλων συνηθροισμένοι ἐπὶ τοιαυτά τινα τοῖς υπογγιοι ἐιπτούμενα. Mutatum e Suida, qui sic habet ό ἐκ πολλῶν συνεἐμμμένος ' ἐπεὶ τοιαυτα τοῖς πογγιοις συφέμποντες, καλουσι κέντρωνας. Nisi ad συνηθροισμένοι addendum est 1ογοι. Sequitur enirn apud Suidam, ως-τως καὶ λόγους ἐκ διαφόρων συνεμλεγμένους, καὶ ἔνα σκοπον απαρτιζοντας.