Aristophanis Nvbes cvm scholiis

321쪽

λο ῖπποι γίνονται Λεωγόρας δέ, τρυφερος τις, ὁ Ἀνδοκίδου πατηρ Πλάτων Περιαλγαι, ω θεῖε νόρυχε ), νυν γαρ εὐδαίμων ἔφυς, καὶ Γλαυκέτης, '' ηγῆττα, καὶ Λεωγόλας, ο ζῆτε τερπνῶς ' ), οὐδεν ἐνθυμουμενοι. απολις ἐν Αοτολύκω β , ως καὶ δια Μυφήιναν έταίραν τὰ χρηματα αποβιβλ ε, φησίν. Ἀνδι, ἔχοντα τω μηρ ἐγκωχαραγμένον φασιανόν. Λεωγόρας δέ, νομα κυριον ἐνὸς Ἀθήνησι πολαευσαμένων τότε πατὴρ δε υτος - ἡ νδοκίδου του ήτορος αδηλον δέ, εἰ καὶ ρνεα ἔτρεφεν ὁ Λεωγόρας μιμνη α δ αυτου ς ἱπποτρόφου ' Ἀρήναιος IX. s. p. 387. A. καὶ το ἐν εφέλαις δε ἐπὶ των ορνιθων ἔγωγε ακούω, καὶ - ἐπὶ ἶ-- ώς οἱ πολλοί

τους φασιανούς, ους τρέφει Λεωγόρας δύναται γαρ ο Λεωγόρας καὶ Ἀπους τρέφειν καὶ ὁρνεις φασιανούς κω δεῖται γαρ ὁ Λεωγόρας γαστρίμαργος ποΠλάτωνος ἐν Περιαλγεῖ Φῆσις ποταμὀ Σκυθίας, που καλοὶ ἐκποι γίνονται Λεωγόρα ς ἱπποτρόφου μέμνα αι. οἱ πω, Ἀρίσταρχον f ὀρνιθων τι γινος λιγυσι τους φασιανο . φασιανοὶ λέγονται οἷ ἔχοντες τεμηρ φασιανὰν ἐγκεχαρα

110. Ἀθ', ἀντιβολῶ Πορεύου νυν δέ , πεισθητι μοι. τ δε ἀντιβολῶ, παρακαλῶ, Ἀττικῶς.

μ-ειν, γουν δι' ἀκεῖον θέλημα η φιλειαμ αλλὰ δια τοτου πατρός. διὰ το σοὶ λέγει Θουν τι μαρήσομαι ἀρ-os. H3.υμφω τὰ λόγω --- ἔκλινε φησὶ δε αμφοτι- ρους τους λόγους τους περὶ Σωκράτην ἐκπαιδεύειν ἱκανῶς. ο νευδεται κἀνταμα ὁ κωμικός, λέγων παρα Σωκράτει ἶ-

Sic Casaubonus ad then. IX. s. Bentleius Elinsteius ad Ach. 887. .egebatur Μόρυχέ τε νυν Μόρυχε τέως γὰρ e Suida inqασιανο Belsigius Coni. p. 72. cum Rulinicenio, quem V de Mo choad Timaeuia p. 183. de Leogor autem Stinerum Lecti Andoc. p. 11. ' Legebatur et apud Suidanim. V. Porsoni Advers. p. 297. Sic Suidas In scholiis erat τερπνον. Casaia onus ad Athen. IX. s. τερπὲς ουδὲν ἐνθυμουμενοι.

322쪽

στλεγγισμένοι τουτέστι λιαωσι, τωτ ον ὁ νωτι - δεδωκένεα πιπι, τὰ ἀκέσεσθαι τοῖς περὶ τὴν ἐαπικὴν πυσιν, εἰ κατ--- κοσμεῖν το σῶμα καὶ μετώπα τὰ των ωπέων ἐπιτηδεύωπα, τατῶν φιλοσόφων μετέλθοι f . 4 Θιακεκναισμένος βεβλαμμινος, ἐφθαρμένος, χοός, οἷόν ἐστι το τῶν φιλοσόφω- ω m.

κεκναισμένη.

323쪽

ΣXO AIA. ali 25. Μεγακλέης Εἰκὸς γὰρ ν καὶ τουτον σεμνυνόμενον ἐπὶ ταῖς τρισὶ νίκαις του πατρο ηδεσθαι, τὰν νεανισκον ὀρῶντα μετερχόμενον τὰ προγονικὰ ἐπιτηδεέματσ ώς ιππαζομένου ' καὶ τουτου μετὰ των ἱππέων φησὶ τάττεσθαι , 127. 3λλ' οὐδ' ἐγὼ μέν τοιJ Ἀλλ' οὐδ' ἐν μέντοι ἀθυμήσω, διέτι μη ἐπει- τον ων, ουδὲ τέλεον ἀφιξομαιτης γνώμης της κροκεφινης. οἷον ου παραδώσω ἐμαυτὰν ταῖς

128. ιδάξομαι - μὰ παθητικὸν ἀποδεκτέον δμωξομαι δὲ τον υἷὀν φιλοσοφεῖν, --τερον διδάξω. δι- δάω μν γάρ, ὁ φιλόσοφο διδάσκαλος ἐρεῖ, διδάξομαι δέ, ὁ ματηρ, καὶ κα ὁ παραδιδους ἔτερον μανθάνειν δύνατα - καὶ νυν εἶναι το αυτή, ν' ὐ νοούμενον, ἐπεὶ - τον υἱόν, ἐμαυτόν. ιδάξομαι ', ἔφη, τε βαδίζων εἰς φροντιστήριον. το δε ἐμαυτὸν λελει, του μέτρου υκ ἐπιτρέποντος νυλλως 'Aντὶ του, διδασκαλ παραδώσω ἐπεὶ μέσον - το διδάξομαι, πρὸ αμφω τὰς ἐνεργείας' ' χωρεῖ. 130. Πῶς ὁ γέρων ν Ἀωτα καθ' ίαυτω λογίζ - ται ἐν ψ ἀπι-αι το δὲ βραδώς οὐκ ἐπὶ της του σωματος κινήσεως παρειληφεν, αλλὰ το μη ἀγχινουν καὶ νωθὲς της διανοια δηλο- θελει ι ).131. Aόνων ἀκριβων σκινδαλμούςJ όγων ἰσχν λεπτολογέας λεπτὰ γὰρ καὶ ἰσχνὰ τὰ των λόγων ζ ηματα. Σκινδαψοὐ δὲ λωττολογέας απὰ της σχίσεως τῶν καλά

μ- ἐξήγησις η δὲ καὶ ἐπεξεργασία των ἀκριβων λόγων '

o σκινδαλμοι ἰδιως. γὰρ σκινδαλμους καλουμεν τὰ λεπτότατα τω ξύλων, καὶ τὰ των καλάμων ξύωατα. -υτ δὲ ἐπὶ της ευθείας δρύνεται ἐπι δε των πλανίων παροξύνεπαι. ' Verba Hίππαγμένου et reliqua nemina Isio collocavit, ita,

ut edidimus, emendata. Hebantur ad V. 121. et erat Iππαζόμενον

' 'egebatur ἐμαυτον διδάξομαι. recte, si bis cribitur διδάξομαι. Sed praeserendam putavi inte unctionem Volssi. Beixius coniiciebat διαθέσεις. ' Legebatur ἀγχινοος εἶναι. νωθεν δὲ τὰ της διανοια δη- λων Φιλει. Emendatio ex Suida est in βραδύς. '' Ἐξάσκησις conitesctat Mnestius.1 9 Aberat hoc vocativum, Belgio monente additum Dulcerus ων λόγων κριβῶν.

324쪽

οπῆς σχολη κατιῶν σταλαγμός. 'Αργῶν πιεζομα καὶ συνθλίβομαι. Ioss. Viol.

των ἐγνωσμενων τομο δε παρεγκυκλημα δε γαρ αυτὀν ἐυθεῖν καὶ κόψαι την θύραν Σωκράτους παρατηρητέον δέ, τι- με των ἔξωθεν κρουόντων, ὀπτειν λεγουσιν ἐπι δε των

ἔσωθεν, ψοφεῖν ἱκανῶς δε διέστειλε Μετανδρος '), ἐπὶ μεντῶν ἔξω κόψω την θύραν, ἐπων Ἀκι δε των ἔσω, ἐψόφηκε την θύραν ξιών. 134. Bάλλ' ἐς κόρακαςJ ' κιβι ἐς κόρακας. ἔστι δνὰ παροιμια ἐπὶ κατάρας λεγομένη ἀντὶ του, εἰς ἀπώλειαν καὶ εἰς φθοράν. Βοιωτοῖς γαρ ἀναστάτοις π Θρροιῶν γενομένοις εἶπεν ὁ θεὰς ἐκεῖ κατοικιῶν, ἔνθα αν ἴδωσι λευκοὐ κόρακας. δ' ἐν Θετταλιι παρὰ τὰ Παγασητικὸν κόλπου εἶδον περιαταμένους τους του λίου ιεροὐ κόρακας, ολπαῖδες ἀφῆκαν γυψώσαντες πωμι ς' καὶ τελεῖσθαι τὰ χρη- σμὰν φήσαντες, ἐνταμα καπφκησαν. ο δι ἐκ του ζωου λιγεσθαι την παροιμίαν ἐν γαρ τοῖς ἐρημοτέροις τόποις ἐπιτηρεῖτα πτώματα. ννόβιος ' ' δε, ὁ τὰς αὐὐαίου καὶ ιδυμου παροιμίας ἐπιτεμών, Βοιωτοῖς, φησίν, υρνην ποτε διοι

κοὐ σι προ ε ρητο πωτο νειον, ἐκπεσεισθαι, λευκῶν κοράκεην φανέντων. νεανίσκοι δέ ποτε μεθυσθέντες, καὶ συλλαβόντες κόρακας, γυψώσαντες ἀφῆκαν κιτεσθαι ἰδόντες δε οἱ Βοιωτοι ἐταράχθησαν, ως τῆς μαντείας λαβούσης τὰ τέλος, καὶ κοβηθέντες οἷ νεανισκοι, τὰν θόρυβον φυγόντες, φκηδάνο τινα τόπον ον ἐκάλεσαν Κόρακας μετὰ δὲ ταsτα ἐκβαλόντες τοὐς Βοιωτοὐς οἱ Αἰολεῖς, ἔσχον τὴν Ἀρνην οἰκειαν ὁσαν καὶ τοὐς άμαρ τά-

νοντας μεθιστῶσιν εἰ- τους Κόρακας καλουμένους. ri m8. p. 255. d. Meinerit.

' Legebatur myαιατικόν. Emendatum iam ab IV Maelingio

325쪽

πιστημόνως το δε λελάκτικαs, σφοδρότ ος καὶ βίας σημαν κόν. διοπερ καὶ την μέμψιν ἐπήγαγεν ου το κρουσαι, καὶ τοπροςελθεῖν αἰτιωμενος, ουδε γαρ προς φιλοσόφου ο τρψδωμενοι μη παρέχειν του συνιέναι ἐξουσιαν τον δε τρόπον μεμφόμπος, τι βιαιοτέρως ἔπαισε την θυραν, ἡ διαταρα- ναι τους ἐμφιλοσοφομτας.

δε δίως επὶ των 1nmαικῶν λέγεται, των ἀποτικτουσῶν 'γθαττον η κατὰ τον - δινων καὶ της κυοφορίας νόμον. καὶ ἀμβλωθρίδιον ' '), φάρμακον ἀμβλίσκειν τὰς γυναῖκας ποιο . ἰδίως δε νυν ἐπὶ φιλοσόφων την φροντίδα ἐπεὶ καὶ μεριμνο- φροντιστὰς ἐκάλουν αυτούς, ῶς προεῖπεν του δε Σωκράτους λέγοντος, τι τέχνην ἔχω τὴν μαιευτικην, και δια ταέτης ποιωτους νέους ἀποτίκτειν τα νοήματα ἐν τῆ αυτω ψυχῆ, τοὐτ νυν κωμφδεῖ Ἀριστοφάνης δια το ἐξήμβλωκας. Ἐμιτελῆ ἐποίησας διαφθειρας. Glossa Br et Vict.

Legebatur Areoiλώνεια. ' Ed princeps,n των τικτουσῶν. berat hos vocabulum, aliter paullo repositum Austero.

Vida Suidam in ἐξημβλωκας.

326쪽

τ προ λασθέντι κηρ τοῖς ποσι το διάστημα του πηδήμα- τος ). 'Aλλ' ἀδύνατον ἀδυνάτ ἐπήγαγεν ουτ ναρ ταυποδήματα ἐκ κηρο μναι φύσιν ἔχει -- των της ψύλλης ποδῶν ταυτα δυνατὰν ν ἐξελεῖν, καὶ διαμετρησα τω τοῖς ποσὶ αυτῆς προ λασθέντι κηρ το διάστημα του πηδήματος.

157. Σφήττιος υπω δήμου της Ἀκαμαντίδος φυλῆς

158. O πότερα την γνωμην Ἀντὶ του πῶς διανοειτα καὶ διαλοίωται περὶ τῶν ἐμπίδων τ δε πότερα, ἀντὶ του ὁποτέρως Ἐμπιδας δέ, ους μεῖς κώνωπας καλο-- ῶ δέ, εἶδος κώνωπος παραποτάμιον, ζώνην ἔχοντος ).159. κατὰ το στόμ' ἔδειν 'Ἀντὶ του, δια του στόματος φθέγγεσθαι καὶ βοῶν διὰ Ου ἐή-υγίου. τα γὰρ

τοιαυτα τῶν φων τροφην με λαμβάνει στόματι, φθέγγεται δ' - ουκέτι. καὶ γάρ ἐστιν ἐκ τῶν τεττίγων τομο κοὰ τῶν ἐγκελάδων ἰδεῖν, α καὶ Οὐτω προ γορεύθησαν, ἐπεὶ ἐν αὐ- τοις τον κελαδον ἔχουσιν. Osτω γὰρ καὶ τα τοι-τα οφα πάντα διὰ του στήθους την φωνην προῖεται. εἰ γὰρ τούτου λάβοιο καν' η υτε φθιγξαιτο το ἐγκέλαδ- ουτε Ῥουσι - και καλὰς τέττιξ ἔτι προῖοι φωνήν της αυτῆς γὰρ καὶ ὁ τέττιξ ἐστὶ φύσεως, καὶ τὰ τοιιῶτα ζψα καλειται μὲν παρά

τισι βομ' ια' , καλεῖται δὲ καὶ ἔντομα ), τι κατὰ τροήδειν ἐντέτμηται - )' ως ἔστιν ἰδεῖν ἐπὶ τῶν σφηκῶν, καὶ

' Mnestu conectio. Legebatur noώματος, et hi et paullo Ernestiana editio, uo κωνωπος, παραποτάμιον ζωὴν ἔχοντος, ex ori coniectura Sed recte Ald et reliquae ωνην. Suidas: ἐμπίς, κώνωψι παραπλήσιον ζωυφιον, παρὰ τοῖς δασι γινο- μενον, ομοιον κωνωπι, μεῖζον δὲ τη περιοχῆ, a κατὰ τ μέσον

λευκ περιεζωσμένον. ριστοφάνης in Avisus v. 244.ὶ ἐμπιδας κάπτετε, ἀντὶ του ἐσθίετε Πισίδης, κύκλω περισφίγξαντες ἐμπέδων δίκην.

327쪽

μαθήματος του περὶ του ἐντέρου της' ἐμπιδος Ἐπειδὴ δὲ περὶ τῶν της ἐμπίδος ἐντέρων θει, ἔπαιξε παρὰ τόν κὰτου Σωκράτους λόγον, τον περὶ της ἐμπίδος ἐντερ- ο ης

περὶ του ἐντέρου λεπιολογίας καὶ φυσιολογίας. Glossa.

170. Γνώμην μεγάλην φηριθηJ κον, ἐστερη- ἐμποδισθεὶς - ἀσκαλαβώτου ο Σωκράτης λέγεται δὲ καὶ ἀσκαλαβώτη καὶ γαλεώτης. 174. 'Aκ της ροφῆς καὶ ἀρσενικως Ἀροφος, κῶ λυκῶς η ορο ' ς το,

προς το οροφον ἀνατενῶ τα Περσικά,

ἐν Λυσιστράτηρ v. 229.) καὶ ἐν Σφηξίν v. 1215.) ὀροφὴν θέασαι. 176. 'Eχθὲς δέ γ' μῖν Αεληθότως σκώπτει τον των

φιλοσόφων βίον, ς ἐπιπονον καὶ ταλαίπωρον δια τουτω εἰς αὐξησιν κιὰ τω πιο συνεχρησατο, γε μέχρι τ' ἐσπέρας ἀναμένοντες φαγεῖν, οὐδὲ τότε παρεσκευασμένον--ην ἀχον. 178 Λεπτην τε φραν 'Iπνην σποδόν. οὐχ ἀπλῶς τὰ λεπτὴν προςιθηκε προς την ὁμοίωσιν τῶν ἀλφίτων ταμα γὰρ - παραπλήσια. Ἀσχνην δε τέφραν, την ἐκ των καυμενων ωλων κόνιν - ματαίως δε ' το λεπτην προειθηκε, προς - ταύτην δεῖξε παραπλήσιον τοι ἀλφίτοις. . ἐφραδε -- κεκαυμένων ωλων κόνις. Schol in Ram179. Kάμψας καμπύλον ποιησας, -- ροινων αδη 'm'. ρθοὶ γὰρ οἷ βελίσκοι καὶ Θηρ- Prior para Versus est Iliad. IX. 215. posterior 21o. Belaius addenduin putabat σάλπιγξ. Articulum recte addit ecl. Princeps.

deIsiat 'Volfius αὐτα γὰρ παρασιλήσια Vel simile quid sorabeiulum censet Illud recipiendum duximus.

328쪽

πτοντες ευρίσκουσιν οἷ ανθρωποι.

Iam Reillius et Glfius Damosthenen hic nominansim suisse notarent, ut supra, et ad Equites v. 10so. 1om. 1057. in Apud Micydiden IV. 8. numerantur quadringenti et V ginti, praeter Helotes.

329쪽

ἐκ της ἐμπιδος ἐπεὶ κἀκεινην διὰ του πρωκτos ἀστρονομεῖν διδάσκεσθαι λιγες ἀνάγκη γοι συγκεκυφότωναυτῶν καὶ εἰς γῆν ὁρώντων,-- τον πρωκτὸν βλέπειν. 196. 'Aλλ' εἴσιθ να μη 'κεῖνος κατὰ τ σιωπώμενον, αλλων ἐξεληλυθότων ἐκ του φροντιοτηρίου, τοῖς - λοσοφοις φησιν, στι ε ιτε, ἀντὶ του εἰ λθετε, να μη ὁ Σωκράτης ἀριγήμας ἐντειθα διατρίβοντας το δ' ἐκεῖνος, κατιξοχην νυλλως. ἐκεῖνος, ο αυτός, ἀντὶ ονομάτων παραλαμβάνουσι. καὶ ο μηρος Iliad. XXIV. 90. παρεισάγει τηνωτιν λέγουσαν τικτε μ ἐκεῖνος α νωγε μιγα θεός. καὶ παρὰ Πυθαγορείοις το αυτὸς ἔφα τουτεστιν ὁ Πυθαγόρας καὶ ἐν τοῖς ξης, αὐτός, γουν ο Σωκράτης. 200. Eξω διατρίβειν Εἰ γαρ θεάσεται αυτοὐς ἔξω, δυπερανεῖ τα μέγιστα Σωκράτης. l. Vact.201. Προς των θεῶν, τί ταὐτα Εἰςελθῶν πρεσβύτης - τὰ των φιλοσύφων κεύη, αβακα, η σφαῖραν, γεωγραφίαν ' ). καὶ ἐρωτῆ τί ἐστι. 202. Ἀστρονομία Σφαῖραν δείκνυσι. Glossa. To υτ δε τέJ ιαγράμματά τινα καὶ πίνακας δεικνυσιν

ἀστρονομικῶν καὶ γεωμετρικων.

204 Ποτερα την κληρουχικήνJ Ως προικος ἡτά φησι την ἰδιωτικήν, την π κλήρου δεδομένην, την τελΟὐσαν ἐπειδη οἱ Αθηναῖοι λαμβάνοντες πόλιν πολεμίαν, καὶ τους ἐνοικουντας ἐκβάλλοντες, κλήρετην ρον τοῖς διένεμον. κληρουχικην ἐνταμα λέγει την γεωργικήν κληροὐχοι γὰρ οἷ γεωργοί, δια - τους Αἰγυπτίους κλήρ μερίζειν την αυτῶν

γεωργίαν.

208 Aῖδε μὲν ωθῆναι χωρογραφίαν δείκνυσιν αὐ- τω τινες ἔνθεν εως τολοί 'μοὶ δημόται του γέροντός φασιν. τὰ δειρῆς, ως of Ἀληθές, ἐν ἐρωτησει. ς τοsτο σοι δοκεῖ

330쪽

αποφάσει δυναται )

κλίνεται δε η Μάκρις αυτ διὰ καθαρο του ο δι καὶ ὁ νησιώτης αυτῆς, Μακριεύς. ην δὲ καὶ αἰγιαλὸς ουτω λεγόμενος, σαινόμενος δὲ δια οὐδ ἐλέγετο δὲ Μάκρις καὶ των κυκλάδων μία, Ἀκαρος - ης νομιtουσι τινες εἰρῆσθα καὶ ω'Lκάριον πέλαγος - ).

πλεων φόρον παρέχουσα δηλοῖ δὲ καὶ τὼ πλῶσθαι ἐκληρούτησαν δὲ Ἀθηναῖοι, κρατήσαντες αὐτῆς προ τον χρόνον δὲ ἀπήντησε καὶ τὸ μῆκος του πολέμου, τὰ σχῆμα της θέσεως ' ηδεικνυντος αυτ του φιλοσόφου ἐπολιόρκησαν δὲ αὐτὴν Ἀθηναῖοι μετὰ Περικλέους, καὶ μάλιμα χαλκιδέας καὶ Ἐρετριέας. τω προς το παρατέταται γ ἐν φθισι δηλουται, κἀ--ς ἐπροεσκε - παρετάθη resoν τω ἐξετρυχώθη καὶ κατε- πονηθη Περικλέους δὲ στρατηγο-τος, Ἀθηναίους' --ταστρέψασθαι αυτὴν πῆσάν φησι Φιλόχορος κά την μὲν δε-

τὴν αὐτους Ἀθηναίους ἐποιησεν, ἐν πολιμ νικησας ' αντας διὸ παρετάθη τοῖς φόροις καὶ ἐπεφορτω ' ς των

' Ita Retrio auctore edidimus. ostrema verba Inde ab ἔνιοι δὲ Iegebantur post illa, του γέροντος φοσιν. Legebatur λέγω. Scholion hoc depromptum est e commentarii Eustathii ad Dionysium Perlegeten V. 52o. in convictio. Legeluitur λέξεως. D Lege Mittar περ--πα - 4ri Hoc vocabulum omittitur. itf Παραστα va Ernestio debetur. Legebatur κατασταθῆναι. Relatus Inru μὲν ώια. comiciebat Ohαλέαν, - Πεταλιαν. Sed additia lacunae signis, nihil mutandum.