Aristophanis Nvbes cvm scholiis

381쪽

EXO AIA. - ου κόρδαχ' εῖλκυσεJ Eστι δὲ δαήσεως κωμικῆς εἶδος ἀσχημονος εἰσὶ δὲ τρία εἴδη ορχήσεως ἐμμέλεια μέν, τραγικήσιαιννὶς δέ, σατυρι- κόρδαξ δέ κωμική, ηος αἰσχρῶς κινεῖ την ὀπών ). 4 κόρδακα τὰ λεγόμενον ἰδιαντικῶς καριδαν λέγει τὰ δεεῖλκυσεν αντὶ του ἐν τεθεάτρφ' ' εἰσήγαγε νόει. Schol. s. κόρδαχ' εῖλκυσεν ἀσεμνῶς ἀρχήσατο. Glosa.Vret. ρία εἴδη α σεως - καὶ σύχιος λούστριός

φησιν ἐμμέλεια, . . L Schol. Cant. 2.

537. O. δὲ πρεσβώτης ὁ λέγων τὸ Εὐπολις ἐν

τοῖς Προςπαλτίοις ). η ς εἰς τοὐτο τ μέρος εὐεπίφορονοντα τον Ἐρμιππον. δε φιρμωνα - ποκριτήν:). καὶ γαρ ἐκεῖνος - γελαν χάριν του ἐγγυς στῶτας ἔτυπτεν βακτηρ- το δε ἀφανιζων, Ἀστιν ἐκτοπίσας, - - φυγῶν τα σκώμματα, δι' ων ἔδει σωφρονίζειν - κακῶς

πράπτοντας. ἐκτὰς ἐαυτο ποιῶν τα πονηρὰ σκώμματα η το ἀφανίζων, ἀντὶ του ἀφανεῖς ποιῶν, τουτέστι περικαλύπτων τ γέλωτι, τὰς εἰκῆ διεσκεμμένας αυτο κωμωδίας, καὶ εὐτελῶς πεπλασμένας ιστέον δέ, τι πάντα σα α λιγι εἰς ἐαυτὀν τεινει τους μεν γαρ φάλητα εἰςηγαγεν ἐν τῆ Λυσιστράτρετον δε κόρδακα ἐν τοις Σφηξι τους δε φαλακροὐς ἐν Εἰρηνη τον δε πρεσβήτην ἐν πιο νισι τὰς δὲ ἁδα καὶ τὸ ἰοὐ o D Nεφέλαις τοπρῶτον. s- φησὶ δια τον

na verba manifesto sunt Aristoplaanis, eaqtie apsa, quas into pretari volebat seboliastes. Quare locum Eupolidis e scholio a v. 550. emendavimus. Nam Aldus et illic et hic pro ἐδωρησάμην habet αδωρησαμην. Metrum autem Eupolidemia est, quo haec ipsa Amstophania scripta ea para ista. Plenius hoc scholion aditum ex labro Ravennata. Vulgo hia verbis ancipit, τρία εἴδη, et deinde sic scriptum est, σικυνις, σατυρικη κόρδαξ, κωμικ tristiq. Ravennas 3ὲ addit, in quo scri-Ptun, σικυννις, τραγικης, σατυρικης, κωμικῆς; Postrema autem, ητις αἰσχρῶς κινεῖ την σφυν, omittit. Apud Branchium in duobus codd. quorum in altero ἐσώτερονα καρυδῶν, in altero aριδάν. Vide addenda notariani tua p. 202. Legebatur Mo--αλίοις. vide Maubonum in animadv.

ad Acten. VII. 22.4' Quae sequuntur, legebantur ad V. 538. Pro Σιμέρμωνα scripti- - Σισιρμιον, quod mutavi e scholio S. Pio insimis tur.

382쪽

τινα βακτηρίαν κρατουντα , . . a. Schol. Cant. 3.539. οὐδ' εἰς ἐξ δ βδας Ουκ ἔστι δ λος, τίνι παρωνειδίζει αλλ' ἴσως αυτω, ἐπεὶ πεποίηκεν ἐν τέλει του δράματος καιομένην την διατοψὴν Σωκράτους, καί τινας φιλοσόφων λέγοντας ἰο ἰου. ἐν δε ταῖς πρώταις Νεφέλαις τοsτο ου πεποιηpκε. ποιήσει δε αυτο μετὰ λόγου Ῥύτοι δε ἀκαίρως.540. 'Aλλ' αὐτῆ Π ἐπινοι της μοεισεως καὶ οἰκονο- μ , καὶ π χάριτι των ἐπῶν Οὐήοῶσα φ λήλυθεν εἰς

το θέατρον. Iosa vici.

541. O υ κομῶ ω σεμνύνομαι χαριεντως δε λέγει, ἐπεὶ

642. ὶς καὶ τρις' Καί τοι καὶ αυτ δεύτερον εἰςηχθη. ἄλλ' ἴσως διαφόρως δοκουσι δε καὶ ι αλλοι κωμικοὶ ἀπὸ τωκαυτῶν λημμάτων τὰ αὐτὰ εἰςάγειν δράματα. 543. Καινάς νέας Σοφίζομαι σοφος φαίνομαι, μηχανῶμαι. Glosa Vict.645. 'O μέγιστον ονταJ Ω ερ ζῶντος αὐτω διαλέγεται, ν φησι Κλέωνα τον λάρον. v. 587. καὶ Ανδροτίων δέ φησιν - ν ἐπὶ Ἀλκαιου τιθνάναι, δυσὶν ἔτεσιν υστερον σάρχου, ἐφ' οὐ ' αἱ πρῶται φέλαι ἐδιδάχθησαν. πῶς υν δύναται καὶ - Μαρικου μεμνησθαι δ ἐδιδάχθωμεν πρὸ των εφελῶν. Q και νυν--ός φησιν, ἐκεῖ δε- Ευπολις ώς τε νιότος Κλέωνος μέμνηται. ἐπεὶ οὐ φέo--ται αἱ διδασκαλίαι τῶν δευτέρων ' μφελῶν, Οὐδεν δυνάμεθα διαμρῶσαι, εἰ υπολις ἐπλάσατο την Κλέωνος τελευ- την ἐν Μαρικε. Κλέων ἀποθνησκει ἐπὶ 'Aμεινίου si f). προτουτου δε Ἀσαρχος, ἐφ' υ αι εφέλαι εἰςήχθησαν. 4 μέντοι

δέ φησιν, αφ' ου. Cooexit Kusteriis e sequente cholio caeterem cons. Clinton. In rist Att. p. 68.4 40 Legebatur τῶν δύο εφελῶν. Emendavit Imaleius an Diar class. saac. I. p. 136. monens scriptum suis- των Ἀπελῶν.

383쪽

Ἀνδροτίων ἐπὶ Ἀλκαίου φησὶ του μετὰ Ἀμεινίαν τον Κώωνα δυσὶ υστερον ἔτεσι τε μαι, της - εφελῶν διδασκαλίας. εἰκότως ουν, ἔτι περιόντι, τψ Κλέωνι λοιδορεῖται ὁ Ἀριστοφάνης, ου μόνον ἐν τοῖς προκειμένοις, ἀλλα καὶ ἐν τοῖς

ην Κλέωνα τον λάρον δώρων . Eπαισ' ἐς την γαστέρα Ἐτυψα. ἔγραψε γαρ καταυτο τοὐς Iππέας ἔτυφα ἐν τοῖς Ἱππεῖσιν Ἀλπτυψα, οτι γαμριμαργος ην, η δια το σφετερίζεσθαι πολλὰ των

κοινῶν. Gloas Vict.

547 Λαβην ἀφορμὴν μέμψεως. Gloss. aut.548. κολετρῶσ αε ι κατὰ Ου κόλου τύπτουσιν. καταπατουσιν - των τὰς ἐλαίας πατουντων ο δη λέγουσι κολετραν 'a Dάλλεσθαι τῆ κοιλία, καὶ τυπτειν εἰς την γαστέρα κόλον γὰρ το πα, ἔντερον. - πρίζουσιν. Glossa.'O φασὶν ἰδιωτικῶς -τωκοπουσι Gloss. S. c. καὶ την μητέρα 'ν Υπερβόλου, την δοκουσαν in. ἐν ταῖς Ἀρτοπώλισι πολλὰ κατ αυτο εἶπενἘρμιππος. . Μητέρα ἀρτοπώλιδα. Glosa Vict.549. Παρειλκυσεν Γει το θέατρον εἰς γαγεν. Glossa.Aηλον δέ, Ἀτι πρότερος ὁ Μαρικας ἐδιδάχθη των δευτέρων ' Hoc scholion legebatur a v. 48. post illud scholion, quod

ad v. 560. retulithus. De re apsa Vide Spanhem. p. 272. Corsinum in Fastis Atticis T. III p. 240. seq. scholiasten Lumani T. I. p. 144. qui Cleonem Aminia archonte interiisse tradit. Sed Henisterilitatua ibi e, Diodoro lI. qui valde dissentit a Thucydida V. 10. et selingiua ad Diodoriam p. 530. probant Androtionis sententiam, qua Cleo laniip. LXXXIX. 8 Alcaeo archonte mortuus perhibetur.'' Veiba δὴ λεγουσι κολετρῶν, editum oκέτρεινye Victoria

nas accessere.

κουπουσιν.

h Legebatur , την δοκουσαν ἐν ταῖς Ἀρτοπώλισι. πολλὰ κατ'αυτου εἶπεν Ἀρμιππος. erxisterii Isaia ad Plutum p. 37s. mastra fore ratus, qui sola distinctione opem fere vulgatae acripturae e Iet, legendum putat, την δοιδυκo a Ve δοιδυκιγυσαν ἐν ταῖς τοπωλισιν , ἴνα πολλα κατ' avsoὐ εἶπενἘρμιππος.

384쪽

τας διδασκαλίαις, τι φέρουσιν στερον τρι- ἔτει τὸν - ρικαν των ωφελῶν, σαφῶς ἐνταμα εἰρημένου, τι πρότερον δεεῖται λανθάνει δ' αυτόν, φησιν, τι , μὲ ταῖς διδι σεισαις οὐδεν τοιοὐτον εἶρηκεν ἐν δε ταῖς στερον διασκευασθείσαις εἰ λέγεται, οὐδεν τοπον. α διδασκαλιαι δὲ δῆλον οτι τὰς διδαχθείσας φέρουσι. πῶς δ' οὐ συνεῖδεν, τι καὶ ἐντεναρια προτετελεύτηκε λέων, ἐν δε ταῖς φιλαι v. 377. λέγεται ἐς το θεοῖσι- ἐχθρόν, ὀ βυρσοδέψην η.550. E κστρέψας Πάντα τα ἐμά φησιν, ἔχαβεν.

πολις δε ἐν τοῖς Βάπταις τουναντίον φησιν, ὁτι συνεποίησεν Ἀριστοφάνει τους Ἱππεῖς λεγε δε την τελευται- παράβασιν.

φησὶ δε,

κἀκείνους τους Ἱππέας συνεποίησα φ φαλακρ τουτ φ, κἀδωρησάμην ).551. . Γραυν μεθυσην την μητέρα Τπερβόλου. Ἀμ

' Quae hinc sequebantur vide ad V. 560. Eυπολις, et quae sequuntur, ad V. 548. Iegebantur post illa , τον βυρσοδέψην , quae nunc ad V. 549. relata sum. ριστοφάνε com exit usteIus pro 'Aριστοφάνης. Desii se legebatur, φηῶ δὲ κέκεῖνος, τους Ἱππέας συνεποιησα τω φαλακρω ἐδωρησάμην. adina ἀδωρησάμην, ut ad V. 36. e quo scholio postrema

Verba emendavimus. Caeterum videiuvem si lias de Nubibus p. 36c h Υπεο uo littera maiore scripsimus. Videtur enim sabulae nomen esse. Alioquin haec intelligi nequeunt. Convelli hoc a mentum eo, quod hoc nomen non est in decem sabulis, quas scripsisse Phaγnichum acceptinus, censet Meinerius in Specina secundo Quaesit scen p. 8. Non ego quidem Phrynicho vindicem HA νo sabulam sed quidni scholiastes, cuius aperia Videtur sententia esse, aut ipse ereare aut ab alio in errorem coniicii tuit Andromedae quum hic mentionem faciat scholiastes, Imemorabile est Phrynictu tragici eo nomine sabulam suisse.'' Post κητε punctum emis. Deinde legebatur, καὶ ἴσως ἐν Βαρβόλμαν ώρο αυτός, τι το κητος ησειεν υλλως. Elasty etc. Videndini est, inquit sines aut , ne poeta, a balani lardini

385쪽

χιλειον δράματι φησιν ὁ Ἀριστοφάνης, τι οἷ βουλόμενοι - γωσια λωις, εἰ μὴ ταράξωσι τὰ δωρ, αὐτὰς - ω,ουσιν. Schol. Vict.

υται, δι τ στροφήν τινα ποιεῖσθαι τον χορὸν ἀπὸ του πρὸς

tamquam vetulam pistrici obiectam dicens, trana per hyperbolen significet, ipsum Eupolidem pistricem esse. Ησθιεν non scholia-atae, sed Aristophanis veri uiti est, in quo interpretando occupaturaequens scholion. Τπερβολην Σπέρβολον etiam perinutata in

scholiaste Luciani T. I. p. 14 3. ' Εἰς τὰς scripsi pro nλειστώς. Hemater iusiua ad mutum p. 379. κατὰ τάς. ' Legeluitur πεπόνθασι. ' ' Legebatur ευνομοι. Conexu BAnhenius.1' Legebatur L

386쪽

δὲ η παρουσα στροφὴ κώλων ιν ων το πρῶτον, χοριαμβιχον δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐπιμεμιγμένον διώμβφ. τὸ ν, ομοιον. τὸ τριτον διμετρον καταληκτικόν, ἐπιμεμιγμένον βακχεω, καλεῖται ἔφθημφερές - τέταρτον καὶ - πέμπτον, τ προ ομοια το -- , τρίμετρον ἐκ διάμβου , χοριάμβου ' καὶ βακχείου τὸ βδομον, δακαυλικον τετράμετρον. - γδοον, δακτυλικὸν πεντάμετρον - ἔνατον, δίμετρον, ἐξ ἐπαρω- τριτο καὶ χοριάμβου. το δέκατον, ὁμοιον, - δασπονδειον καὶ πριάμβου, αγιτυλικὀν έφθημιμερές, της, ἀντὶ μακρῶς λογιο Ῥινης του ἐνδέκατον, ἀντι παστικον - διμαρον ἀκατάληκτον, ὀ καλουμενον λυκιόνεων, ἐκ προχαι- κῶλιάμβου. ς ἔχει τὰ Γλυκωνος ' κάπρος ἡνίχ' ὁ μαινόλης κυπριδος θάλος Β λεσε.

τὸ δυοκαιδέκατον, ἀντισπαστικόν δίμετρον καταληκτικον, τοκαλουμενον Φερεκράτειον ἐφ μιμερές, ἐξ ἐπιτριτου καὶ βα-χείου, ς ἔχει τὰ Φερεκράτους'

ανδρες πρόσχετε τον νουν ἐξευρήματι καινφ,

συμπτύκτοις ' ἀναπαιστοις. καλωῖται δὲ ἡτα πολυσχημάτιστα, δια τὰ διάφορα δέχεσθαι μέτρα ἐπὶ τετιλε παράγραφος, 4 καὶ διπλῆ ἔσω νενευκυια ' δηλουσα ἔχειν ἀνταπόδοσιν. - I νος εἰς τοὐς θεους απὸ

40 Legebatur θάλλος. Veram lectionem h et Hephaestio p. 33. vi Legebatur συμπτύστοις. Mutatum ex Hephaestione P. 33.

387쪽

56i . κικλήσκω. ἀκ του κλω του σημαινοντος τοκαλῶ γέγονε κλήσω ὁ μέλλων, καὶ πλεονασμ' -- καὶ διαλασια- καλήσκω, ς τρωσω τιτρωσκω. Glo . Vact.662. όν τε μεγασθενῆ J - ἔθος τοῖς χιηταῖς ἀπδ-ὀς ἄρχεσθαι μιτα δέ. τὀν Ποσειδῶνα μνεῖν καὶ αυτὰς δὲ την μηρικὴν τάξιν της λικίας δηλοῖ.Tα - αν - μου φύλακα τὰν Ποσειδῶνα φησιν - τους τε σεισμους καὶ τὰς ἐν θαλάσσι τρικυμιας πο- τὰς μιλῶς κύριος - των νέμων, σειε δε την ην δια των αυτῶν τούτων ἀνέμων, εἰςιόντων ἰς τους δηλους πόρου αυτῆς. Schol. m. 663. Γης τε καὶ λ μυρας Θοκεῖ γα Ποσειδῶν υτην θάλασσαν κινεῖν μόνον, ἀλλα καὶ την γην ἔχει δὲ καὶ κοινωνίαν πρὰς αὐτάς, ῶς δεσπόζων πῶς ουσίας εἰκότως οὐ των θεῶν τούτων ἐμνημόνευσε το μεν ιός, τι γενάρτης ' του δε Ποσειδῶνος. τι τῶν γρῶν δεσπότης' Λέρος δέ, τι πατήρ -ίου δέ, ἐπὰ διάπυρος ἄν, την ἰκμάδα ἐπισπώμενος ' ἐργάζεται νεφιλην. 564. -υγριον ἰσχυρότατον Μοχλευτήν --ην.

666. ἰθέρα νυντὶ το ἀψα ὁ γαρ ἐθηρ δι- λῶν, ἀνέφελός ἐστι. καὶ ἐκ το βιοθρέμμονος δῆλον, ὁτι ἀήρ, υχι α ρ. ἐπειδὴ τα οφ ἐν αιοι ἔχει τὴν ζωήν βιοθρέμμονα δέ, ἐπειδὴ ἀρδεύει τὴν γῆν. γ ιν βιου καὶ ωγῆς

παρεκτικόν. Gloss. Iri .

388쪽

καὶ χρηστά τινα συμβουλλειν αυτοῖς η σκώπτειν - ποννοους ἔστι δὲ ἐκ στιχων τροχα ειῶν τετραμέτρων κατα σπιαῶν, ἄν τελευταῖος' ἐπὶ το βέλτιον το πραγμα τῆ πόλει συνοίσεται. ἐαὶ τ τέλει διπλῆ ἔσω πευκυῖα, δηλομα ἔχειν ἀνταπόδοσιν. 576 Μηδενὶ ξῶν φ Συν μηδεμι κρίσει μετ' οὐδ νει του , αλλ' ἀσυμφόρως καὶ ἀκαίρως, μετὰ μηδενδ λπι-μos. Iον προπετῶς ἐκ των πρώτων δὲ Νεφελῶν ἐω ταωτα. τεαμῶς γα - ων ο λέων. Βροντῶμεν η νεκάζομεν φλον ἐντεμ εν ποιολσαι, - - ἀποδεπεμψα ταυτην, ως ἀλυσιτελῆ της πόλεως.

577. υρσοδέψην σκυτοτόμον, - τὰς βύρσας θερακεύοντα καὶ μαλάσσοντα καὶ ἐμβρινον α Io . Viceti 578. ὰς ὀφρῶς συνήγομεν Συννέφειαν ἐποιησαμεν, καὶ ἐχαλεπροσμεν, Ἀστυννάσαμεν. Ἀλλως. πιε ὁ Κλέ--ιosτος ). εἶπε δε ἀναπέρω ἔτι πάντας μιμουνται.

ηστραψε, βροντὴ δ' ἐῆ ἐάγη δι ἀστραπῆς. 680. , Σελήνη δ' ἐξέλιπενδ ραεδη ἔκλειψις ἐγέ-xo

Vide schol. Lumani T. I. p. 144. ' Sic laesa pro Tεώρωνimincisas in Bagna Soph. malamari ius scholiasten reprehendit, ta verba Ariat phanis ad primam expeditionem Cleonis ad Pylum reserat, ubi ille aecunda fortuna usu eat, non ad alteram op tionem in Thraciam, ubi ametis Athenienmur Tebtia, periit. Nam an de Prima expeditione loquitur Aristophanes, qui haec et vivo Geone ac sit, vide schol a v. 687. et proverbio usus eat . 683. quod aliter non modo nulla cum vi, ae promus inepto adhibuisset. Suidas e A ναιων δυσουλια, ἐπὶ των παρ'Ἀπιδας καὶἄναξίως --χ--ων.

389쪽

τα φασὶ Ποσειδῶνα τῆς χώρας το κακως βουλευεμαι ἐνσκροψα αυτοῖς την δε Ἀθηνῶν παρασχεῖν το κακῶς βουλευθεν ἀποκλῖναι, καλῶς ). καὶ ην οὐτο λεγόμενον ἐπιχώριον υ-πολις ' ω πόλις, πόλις,

ῶς ευτυχὴς εἶ μαλλον η καλῶς φρονεῖς γ. υλλως Φασιν, τι Ποσειδώ ττηθεὶς τῆ ,-s ), δογμολιαν ἐπιβαλεν Ἀθηναίοις, -- δὲ - βουλευόμενα -- λῶς μεταβάλλειν.585 υτου αν ἡμεῖςD Oσα Ἀθηναῖοι κακῶς ἐβουλευ- σαντο, δι' Ἀπερβάλλουσαν εὐτυχίαν εἰς το πήορμον ἀπιμ-- Β καὶ εἰς το καλόν ' ἀνίττεται δὲ εἰς θη-μ586. τυνοίσει Λυσιτελήσει, φελησει. Glosaa. 587. πον λάρονJ υτι ὁ λάρος τοιουτος καὶ ἐν ἀπεύσι v. 56. λάρος κεχηνὼς ἐπὶ πέτρας δημηγορῶν. ταῶτα δε ἀπὸ τῶν προτιριον Νεφελῶν. τότε γαρ ἔζη ὁ Κλέων ἐπὶ δὲ τούτων των ε καὶ γαρ Εὐπολις μαλθά--Σον Κλέωνος - Μαγκαν ἐποιησειν καὶ μηλώς μετὰ θέμνατον Κλέωνος φαίνεται γεγραφὼς - δραμα, -- νε οπμοι- ουπόλιδος μέμνηται, ς' ἐδιδάχθη καθ' ---βόλου μετὰ τον Κλέωνος θάνατον. αυτ δε ς ἔτι ζῶντος Κλέωνος λέγεται δῆλον ουν, τι κατὰ πολλοὼς Ους ρε- νου διεσκεύασε το δραμα καὶ ταλα μὲν ου πολ- στερον

ἐν οἷς δε Εὐπόλιδος μέμνηται καὶ τῶν εἰς Υπέρβολον - διῶν, πολλ' - .

390쪽

Nomum Terpandri heroico carinina acriptum notavit Photius eod.239. p. 985 laudatus iam uater et Emeatio qui propterea arti-cQuin addandurn montat Avis autem pri ἄωτὸν κmhendetur fuit.

Sic Periander apud Suidam ibidem: ἀμοι μοι πυθις ἄν-τα. et in Homerico Dymno Solis, qui est XXXII. . φιον μνεῖν αντε, ιος τέκος, ἄπω, -- Sic scribenduin sine controverata. Ibegebat arisλου. 4' ἄλλο τι ex Mnesin sententia adestiui Adieci ego M