Aristophanis Nvbes cvm scholiis

411쪽

τήγετο. Glossa ταύτης της κοισυρας τούτου γυνη. καὶ διὰ τοsτο ευγένιζεν αυτην. Glossa cod BriInck. 800. 'l' τὰ μέτειμι, καὶ δη μετέλθω, μεταχειρίσομαι, εἴ πως δυναμ πεῖσαι αυτόν. 4 Μετελεύσομαι. Iosa

vici .

801. Ἐξελω Ἐξελάσω. Glossa Bra1nck. 803 υρά γ' αἰσθάνει Κορωνὶς καὶ ε θεσις χορούμεσφδικη κώλων διαφόρων δικα τούτων τ μεν πρῶτον, δι- μετρον ἀντισπαστικον ἐκ διτροχαί- κά παλιμβακχείου τοδεύτερον, ξ ἀντισπάστου καὶ αμφιβράχεος το τρίτον, ἐξ ἐπιτρίτου τρίτου καί ἰάμβου δίμετρον βραχυκατάληκτον το τεταρτον, δίμετρον ἐκ διτροχαίου και ἀμφιβράχεος το πέμπτον, τροχαλὰν δίμετρον ἀκατάληκτον, διαφόρου της τελευταίας ουσης το εκτον ἰαμβικὰ δίμετρον ἀκατάληκτον το βδωμον, ἐκ χοριαμβου καὶ διάμβου δίμετρον το γδοον, χορια βικὰν τρίμετρον κατάληκτον το ἔνατον, ομοιον τω κτP, ἐχούσης νάπαιστον της ἀρχούσης το δέκατον, χοριαμβικον δίμετρον καταληκτικόν, ουν ἐκ χοριάμβου καὶ βακχείου. 808. Ἐκπεπληγμένου 'Aντὶ του ἐπαινο τος λείπειδε το σέ. οἱονεὶ ἐκπλήκτου καὶ μέγα φρονουντος. 'Eξεστηκότος καὶ αγαν προθυμουμένου. Glossa. 809. Ἐπηρμένου Μετεώρου καὶ ἐτοίμου παν ποιήσειν,

8I0 4 Γνους ἀπολέψεις 3 οι λέγοντες - ' γνους αντὶ το αἴσθησιν λαβών, να συντάσσωσι την γενικην, ἀκαλῶς λέγουσών ') ἐστὶ γαρ αυτ η γενικη πρὸς το απολά- ψεις, ουτω συ δε απολάψεις, ἀντὶ του '' αποκέρδησον, ταχέως ο τι πλεῖστον δύνασαι ανδρὰς ἐκπεπληγμένου και νερῶς ἐπηρμένου εἶτα στερον ἐπάξεις η' το γνούς, ἀντὶ του, ουτως ἔχοντα ἡτον νοησας. ἔστι δε απολάψεις ἐν- ταῶθα ἀντὶ το προςτακτικου δε--ται γα. ἐκ της κατα- Addidi verba καὶ ἰάμβου.

' χίμετρον recte Aldina addit. Areticulum addidimus e S. Reg. unde idem scholion Brunaius edidit in addendis p. 205. 4' MS. D την γενικην συντάξωσι, ληροὐσιν. 'f'' S. απολάψεις καὶ ποκέρδησον.

412쪽

σπερος, τι τουτο αἱ εφέλαι - ἐπιτάττουσι ' - κιρ σον ἐμφορηθῆς. Glossa.υκολέψεις νυπολεπίσεις. ἐὰν δέ, ἐν τοῖς πολλοῖς, ἀπολάψης ἐκπίη - των κυνῶν η μεταφορά, λεσα λάπτοντα πίνει καταστρέφει δε εἰς το αποκερδανεῖς η ἀφαρπάσεις, ἀποσπάσεις. χμηρος Iliad. XVI. 16 l) λάψαντες η γλώσσησιν ἀραιῆσιν μέλαν δωρ. 811. Φιλεῖ γάρ πωςJ Ἐθος ἔχει, συμβαίνει γαρ αλλως αποβαίνειν, η προςδοκῆ τις ἀντὶ το ευμετάβλητοί εἰσιν οἱ ἐξ ἐπιθυμίας λόγου τινὶ συμβαλόντες ευμετάβλ οι γαρ αἱτων τοιούτων ανδρῶν γνῶμαι. ν' σύμβουλοι ' δέ, φησίν, οτι καὶ ταχέως μεταβαλλόμενοι ἐπι μία εττους αλίσκονται. 813. Ουτοι μα την Ο μίχλην κορωνὶς τέρα ὁμοία, οἷ δε στίχοι ἰαμβικοὶ τριμετροι ἀκατάληκτοι οὐ ν τελευταῖος,

προς πάντα τα δίκαι ἀντιλέγειν δυνήσεται. - τω τελει κορωνίς, καὶ ἐξῆς το χοροs ' φειλε γὰρ καν-ταμα θεῖναι χορόν, αχοις αν οἱ λόγοι ἐξελθωσι 814 Kίονας ν Ως απαντα καταφαγόντος του Μεγακλεους. D sὸς εἰ ἔλεγε τον πλοsτον ἐμφαίνει δὲ διὰ τούτων , Ουδεν αὐτω κατελείφθη, εἰ μη -υλὴ Μεγακλέους' ). 3 Λέγει

δε τι πάντα κατηναλωκώς, καταλέλοιπε μόνους ' p του λιθους της οἰκίας αἰνίττεται ὁ εἰς την ἀσωτέαν του υἷos, τι πάντα κατηνάλωσεν -τos, καὶ οὐδεν ἔτι πολείπεται. ' --λως ' τεμεν δῆλον, τι ἐν κίοσιν στατ ο οἶκος αὐτου. δείκνυται δε τι μόνοι ὁτοι πελείφθησαν αέτω των αλλων καταναλωθέντων παρ' αὐτω. 4

' Apud Homerui- λάψοντες legitur.' ' Haec legebantur a v. 799. post διαβάλλει. Huc pertinere monuit Ernestius P. 12. is Mendos scripta haec leguntur apud Suadam V au' ἔσειε. ri Μόνους testiua p. 30. addendum monuit e Suida in ἀλλ' ἔσθι' ἐλθών, VoI. I. p. 106.4'' Scholion hoc legebatur ad V. 8l6. Hena interpunctione

post Mawράτους acta, ταυτα δὲ scriptum erat. Erneatius P. M. deleto M Virgula interpungens, ταυτα correxit.

413쪽

δάσκειν καταγελα δὲ -του, ς μ δεόντως μήτε ἰα ομνυν- τος, μήτε νομίζοντος του δε ια το α κτείνεσθαι φησι Σύμμαχος λειτικῶς ἐνδεῖ δε του ' χ. Τηλικουτονί J Iον, τελείαν ἐχοντα την λικίαν, καὶ ὀφείλοντα πάντα εἰδέναι,. . Σε δη τελείαν ἔχοντα λικίαν.

ἀπραγμόνων ανδρῶν. 4'823. O πως δε τουτο γὸς ἐπὶ τούτω φθονουντων )των διδασκάλωπι ς καὶ αυτὸς παρηγγέλθη v. 144.) νομίσαι δε αὐτα χρη μυστηρια. 'f'-λως. 'ρεῖ τὰς παραινέσεις , α παρήνεσεν αὐτ πρότερον μα της Σωκράτους.

824. δ οὐ τά ἔστι Πλησιάσας αὐτ φησὶ το ἰδού.828. Αἰβοῖ Γελῶν λεγει το αἰβοῖ ἔστι γαρ πψήημα

σχετλιαστικόν.829. U Μηλιος Παρ' μορίαν. θηναῖος γαρ ὁ Σωκράτης. αλλ' ἐπεὶ -αγόρας, Μηλιος ων, διεβάλλετο θεομάχος, καὶ τον Σωκράτη δὲ ς θεον διαβάλλει, διὰ τουτομήλιον τὸν ἔφη. ALλως. πι Μηλιος, αντὶ του ὁ ἀσεβής. ἁ σιαγόρου '' γαρ του Μηλίου μαθητὴς ὁ Σωκράτης διεβι- βληντο δε ἐπὶ θεῖ οἱ Μηλιο απὸ ιαγόρου, ς χρήματα παραθέμενός τινι, καὶ ἀποστερηθείς, εἰς ἀθεῖαν ἐτράπη διότι θ' Sic Ernestius Legebatur ό. Caeteriun vide adnotationein ad ipsius sabulae V. 816. Legebatur ἐπὶ των φρονουντων διδασκάλων. Ernestius p. 30. ἐπὶ μέγα φρονούντων. Nostra emendatio certissinia. Vide scholia adv. 141. DLegebatur 'Αρισταγόρου. Suidas in Σωκράτης Amstagoram

dithyrambicum poetam conimentorat Veruin scholiastes ad Ran. 323. ubi Aristophanes Diagorae cuiusdam meminit, sic scribit: διθυραμβοποιος ὐΘιαγόρας ποιητης, συνεχῶς Ἱακχε Ἀκχε αδων η κωμικος διθυραμβικά, τουτέστι ιονυσιακὰ δράματα ποιῶν. Quare hic et apud Suidam pro Aristagora Diagoras restituendus. Vide infra schol. eod. Leid et Hari Aristagorae, comici poetae, Mammaicyclaum a1nati cum tribus versibus heroicis illine forsitan depronapiis conam morat Athenaeus p. 571 sed dubitat de lectionis veritate Casaia onus, quod Aristagoras comicus alibi non occurreat.

40 Legebatur η διότι. 'E delendum vidit Emestius p. 31.

414쪽

καταπραυνοφα τ διδαχῆ τας ψυχὰς των μαθητῶν ' ) ο δὲ τον κομῶντα τον δασυν. υλλως, πι Μήλιος δενες ἐξεδε- ξαντο τον τὰς των εἰςιόντων ψυχὰς ὀξυνοντα - πρὶν εἰςελθεῖν γριωμένας ἀπ μεταφορῆς των λόγων θηρίων μῆλα γάρ, τα θρέμματα. ο δὲ εἰς το δασυ καὶ αυχμηρὰν νοουσιν αυτό. δι δε παρέλαβον οὐτω. ιαγόρας ὁ Μήλιος, ο το προτερον ν θεοσεβης, παρακαταθήκην δε f sπό τινος ἀποστερηθείς, ἐπὶ το θεον ἐξέδραμεν, ἐφ' Amrναῖοι ἀγανακτήσαντες την Μῆλον ἐκάκωσαν. y υλλως Αιαγόρας γέγονέ τις λάςφημος εἰς το θεῖον Μήλιος καί ποτε, φασίν, ἐν παν- 'δοκει ευρεθείς, καὶ μη εύρων ξυλα αλλ' ἄγαλμα φακλέους αγε, φησί, τριςκαιδικατον ἡμῖν ἐπιτέλει αεθλον, καὶ ψησοντον φακόν. -υλλοι δέ φασιν ως ουτος ὁ σιαγόρας διδῶσκαλος ην Σωκράτους. Schol. cod Leid. et Cant. 2.832. Πείθειν Ουκ ἔστι το πείθειν ἀντὶ του πειθ σθαι,, ως τινις φασιν, νήτην δοτικὴν συντάξωσιν αλλ' ἔστιν τοιαύτη δοτικὴ πρὸς το ἐλήλυθας, -τω σὐ δε εἰς τοσοsτον των μανιῶν ἐλήλυθας ἀνδράσι χολῶσιν, λτε πείθειν

αυτούς σε, τουτέστιν, οὐτω τῆς αὐτῶν μανίας μετεσχες, με καὶ πείθειν σε περὶ των ματαίων. Schol. C.

834. Τπὸ τῆς φειδωλίαςJ Ω κομῶντας διαβάλλει τοὐς

φιλοσόφους ταsτα δε ἐποίουν οἱ φιλόσοφοι δια καρτερίαν. δε φησιν, τι ο δια ἀρετὴν ἐποίουν, ἀλλα διὰ σμικρολογίαν. γοsν π ἐγκρατείας ἐποίουν ουτοι, οὐτος π φειδωλίας φησίν αμα ι, δοκῶν ἐπαινειν, ρέγει ἀντι γαρ του εἰπεῖν καρτερίας εἶπε φειδωλίας. 837. καταλούει μοὐ ' ' τρυφ*ς, καταναλίσκεις την περιουσίαν. δε καταλούει, καταναλίσκεις εἰς λουτράρη δη γαρ ως περ τεθνεῶτός μου καταλοέει ἐπεὶ ἔθος ην μετὰ τὴν ἐκκομιδῆ του νεκρο λούεσθαι τους κατ' οἶκον Hic quoque Iegebatur laρισταγόρας.

Emestu emendatio. Legebatur ων Μηλιων, quae Verba Suidas omittit. Hoc verbo etiam Suidas utitur quo minua cum Emeatio p. 31 πραυνοντα corrigendum. 'Oξυνειν eat maiare.

f AE additum e Suida.

415쪽

καθαρμο χάριν ). νυλλως. σαψιλῶς ἀναλίσκεις μου ον βίον ἐκ μεταφορα των ἐκχυνομενων δάτων ἐν τοῖς βαλανείοις. ἐντρυφας ώς κά του βραανείου δια τρυφὴν οντος. A

πανας αφανίζεις. Glossa.840. υληθες 'αν μεν προπαροξυτόνως, αυτ το αε λεγει ἐὰν δε δρυτόνως, το πραγμα δηλοῖ, μετιχον της αληθείας. 844. Παρανορας Παραφροσύνης. Glossa. Εἰς αγαγών Προς το πατερα δικάσομαι καὶ δείξας αυ-

τὸν μαινόμενον, οὐτω την μανίαν παύσω. Ἀντὶ του εἰς τοδικαστήριον εἰςπαγῶν κατηγορησω, παραφρονοῶντος. - Εἰς δικαστήριον. Glossa. Eλω μκήσω, λαβῶ. Glossa.845. Σοροπηγοῖς Τουτέστι τοι ποιοsσι σοροὐ τοις νεκροῖς χλευάζει δε τον πατερα, πρεσβύτην και γειτονεύοντατ θανάτω. 3 υλλως. οις σοροποιοῖς τοι τὰς ' σοροὐς των ἀποθνησκόντων ποιοsσι αλλην Ιασιν οὐχ εξε η - θάνατον καὶ δέον αὐτω προς το θανεῖν' ' τα ἐπιτήδεια κατασκευάζειν. Tοις νεκροθάπται ' ξια γαρ θανάτου πράττει.

852. ους γηγενεις Αιὰ το χροψ καὶ νεκρώδεις ἶ- ναι η ἀσεβεις καὶ θεομάχους, δια τους γίγαντας. ο Γηγενεῖς αυτοὐς καλεῖ, ς π γην διατρίβοντας η ς ἀσεβεῖς καὶ θεομάχους τοιουτοι γαρ ησαν καὶ οἱ γίγαντες. Schol. ΜS. 856. καταπεφρόντικα Εἰς τοὐς φροντιστὰς ἡνάλωσαώς εἰ ἔλεγε, καταπεφρόνηκα, η εἰς την παίδευσιν καταδεδαπάνηκα. - οις φροντιωταῖς ἀφηκα. Glossa laarti Reg. 857. ἐτροφας Κατεφαγες, ἐτράφης. Glossa. 858. Sὸςπερ Περικλέης Περικλῆς πολλῶν οντων χρημάτων ἐν τῆ ἀκροπόλει, εἰς τον πολεμον τα πλεῖστα νάλωσε. φασὶ δε τι καὶ λογισμούς διδούς, τάλαντα εἴκοσινώπλῶς εἶπεν ' εἰς το δεον ἀνηλωκεναι. φησὶ δε Ἐφορος, οτι μετὰ

' Verba ἐπεὶ usque ad χάριν Iegebantur Post οντος. Edd. Vett. τους. ' Ermestius p. 31 praeter necessitatern θάπτειν. f Legebatur ειπεῖν. Mutatum. Suida in δέον, qui primuin scholion, sed paullo aliter, descripsit. Vide hunc etiam in ἔφοροι, et aἰς το δέον Decem talenta numerat Plutarchus in Pericle. Eum

416쪽

μευσαν, Πλειστώνακτα δε ε ταλάντοις ἐζημίωσαν, υπολαβόντες δωροδοκήσαντας αυτως, δια το φείσασθαι της λοιπῆς υ ναίων γης, πο των περὶ τον Περικλέα, μη θελήσαντα γυμνῶς εἰπεῖν, τι δεδωκα τοῖς Λακεδαιμονίων βασιλλα το ἐνδεές. υλλως Περικλης, Ἀθηναίων στρατηγώς, χρήματα του δημοσίου λαβών εἰς το κατασκευάσαι λόχρυσον παλμα τῆ Ἀθην*, ἐλεφάντινον ποιήσας, τα πολλὰ ἐσφετερίσατο συμ- ποιησάμενος μετὰ Φειδίου του πλάστου. πε δε κατακρινόμωνος ως πλεῖστα ἀναλώσας, ρωτατο, πο ἀνηλώθη, π μεγαλονοίας ἔλεγεν, εἰς το δεον ἀνηλωσα. 3 υλλως Περικλῆς τοι ἐφόροις Λακεδαιμονίων λεανδρίδν ' καὶ Πλειστιάνακτι χρήματα δέδωκεν ἡπὲρ προδόσεως, καὶ τούτων παιτούμενος υπωτης πόλεως λόγον, - ἀξιων ἐαυτόν τε καὶ οὐ Λακεδαιμονίους καταισχύνειν, ἔλεπεν, εἰς δέον ἀνήλωσα τοὐτοδε γνόντες Λακεδαιμόνιοι το μεν λεανδρίδην ἐφόνευσαν, τον δε Πλειστιάνακτα δεκαπεντε ταλάντοις ἐζημιωσαν, ἰηι - τες αυτούς, δια το φείσασθαι της λοιπῆς Ἀθηναίων γης, δωροδοκήσαντας ἐκ της Ἀττικῆς ἀναχωρῆσαι. 859. Ιθι, βάδιζε. πορεύου, παραγένου. Gloss. Viol. Εἶτα τέ πατρί -τι του, ἔχεις ἀπολογίαν, τι τω

πατρὶ πειθόμενος ἐξήμαρτες ἀφελῆ τι κώ αμάρτανε δι' ἐμέ.

861. Τραυλίσαντι πιλλίσαντι ἀντὶ οὐ σημοναφιέντι φωνήν. Nλιαστικον δέ, ἀντὶ τοs ἐκκλησιαστικόν ' ').ήλιαία δε το δικαστήριον, δια το παίθριον εἶναι και σήλωβάλλεσθαι. υκ ῖστατο δε - δικαστικῶν '' ὁ μισθός.

Vide cap. 22. 23. p. 634 seq. d. Belsic. Adde Diucyd. II. 21. et grammaticiam in Bibl. Coifi p. 608. ' Κλέανδρο Suidas in δέον. Cleandridam idem in ἐς τωδέον.Vid. Dulcer ad Thu d. VI. 3. Legebatur Aλεάνδρω- Dis herias et Ernestius p. 31. δικαστικόν. Scholiastae sexorem esse monuit Boeolchius in Oecon. m. Athen. Vol. I. p. 248. et inde Schoemania de comiti p. 69. Vide etiam praefatio

nem nostram.

- steriis scribendum putat aut ων δικαστῶν, aut o δικαστικος μισθός, ut in schol ad Ban. 140. et ad Equit. 255. et apud Suidam in ηλιασταὶ est. Earianique coniecturariam alter atramum arn censet Mnestiua p. 3l Sed ita schol ad Plut 829. οὐχ

417쪽

κρὰν μάξων, η πλακουντος εἶδος εν ιάσια, ορτὴ τοὐ ος παρ' υλπαίοις άμαξὶς δὲ πλακ ντος εἶδος, ην νυν κο--ἐπ φαμέν. Σύμμαχος δε το μικρὰν άμάξιον. Schol. S. Bav. 864. 'Aχθέσει Προαναφωνεῖ αὐτω, α μιλλε ποιήσειν. -τὶ τοὐ λυπηθήσι ποτέ, αν μάθω τοὐτο δε λεγε πει - σθεὶς φ ποαρί. διδ καὶ ὁ κατηρ ἐπιφέρει, εὐγ' ὁ τι ἐπείσθης. 867. ηπύτιος γάρ Ῥντὶ του νηπιος. ἐπεκτείνει δετο νομα ὁ Σωκράτης, να καταπληξι τον νεώτερον νυν εἰς- ελθόντα. -υφρων, νόητος. Gloss. Vict.868. καὶ των κρεμαθρῶν Λεγε δε των ὀργάνων των ἀστρονομικῶν κά γεωμετρικῶν Κρεμάθρα γαρ ἐπιτωφροντιστηρ- καταφαίνεται. 'Eπεὶ αὐτὰς ἐπὶ κρεμάθρας ην '. 869. υτὰς οὐ τρίβων Ἀλλα σύ γ' αὐτος ἐκ των κρεωμαστῶν δηλονότι τετριμμένος - ἀεὶ κρεμάμενος' ).871 γδου κρέμαι γε Λιώκων ο Σωκράτης τῆ φωνῆἐρεῖ ' ' μιμούμενος, τι κακῶς τ στοματι εἶπε το κρέμαιό γε.

μιμούμενος ο Σωκράτης φησὶ διακεχηνόσι 'hyτοις χείλεσι εν ια- κεχηνόσι. Glossa.874. Κλησιν ' μαρτυρίαν. αύνωσιν δέ, λύσιν τῶν δικῶν, καὶ οἷον ἀπάτην, κά κενὰ in siήματα, ἀναπείθοντα τους ἀκούοντας νυλλως χαύνωσιν ἀ ναπειστη ρέαν, ταν του αντιδίκου προβάλλοντος λόγους πιθανούς, εἰς τουναντίον τις αυτοὐ περιτρέψιν, καὶ χαύνους καὶ ἀσθμῖστατο του δικαστικου μισθός, ubi de V. στατ vid. Hematerii. N δικαστικα sunt sportulae Vide Casaiabonurn ad Athen. I. 8. Haec omnia legebantur ad V. 869. post κρεμάμενος. Em rorem vidit Ermestiua p. 11. Postrema sic scripta sunt in edd.κρεμάθρα γὰρ ἐν τω τροντιστηρίω γράφεται , πῶ αυτὸς ἐπὶ κρε- μά-ρας Duo diversa scholia sunt. I Haec male egebantur ad V. 867. post εἰςελθόντα Μο-nuit Emestiua p. 11. Sic scribendum coniecit Emestius p. 31. Legebatur ἔριν.' Sic recte Ernestius p. 31. Pro διακεχηνως. in Legisatur L ἀπάτη τὰ κοινά. Mutat urnis Suida in ἀναπειοτηριαν χαυνωσιν.

418쪽

νόῖς ποιήση, δια των λόγων -- ἀναπείσας - δικαστάς,

ῶς ἄρ' ἀληθη λέγει.

875. καί το ι ταλάντουJ Ἀξιοπιστευονται ἀεὶ οἱ δωδάσκαλοι λεγοντες, ἔλαττον οὐδε ου λαμβάνω ἐπὶ τούτω φἀναγνώσματι κώ ἐπαγγέλλονται προνοήσασθαι των κοινῶν μαθημάτων, σων προνοοsσι μάλι στα.876. Θυμόσοφός ἐστιJ - φυσεως ἔχει σοφίαν. Σατου ἰδίου θυμο σοφός, καὶ ου ἐκ μαθησεως. 880 Σι δέων - των λεπύρων των ριιῶν τὰ παιδία ' ἐκ με των δερμάτων περιετεμνον τροχοὐ καὶ μάξια, ἐκ δετων ροιῶν ' ' οταν καταφάγωσι τα ἐντος, ἐκ των λεπύρων βατράχους γλύφουσιν εἶτα το πῶς νο κεῖς θαυμάζων προφέρεται καθ' εαυτόν ) βούλεται δε αυτὀν ς ἐκ παιδδς - δεῖξαι εὐφυῶ, καὶ γλύφειν ἀστείως δυνάμενον 881. Μαθήσεται Γνώσεται ὁντινα δει μαθεῖν. Glossa

quarti Reg. 882. Τον ηττονα. 'O ταδικα λέγων ανατρέπειτον κρείττονα. Ioas Vict.888. Xω ρε ι δ ευ ρέ. δεῖξον σαυτόν Λιπλῆ κορωνίς, αποχωρησάντων ποκριτῶν μέλος δε του χορολου κεῖται ἀλλαγέγραπται με ἐν μέσω ὁ χορός, και πεται ευθεσις ἀναπαι- στικη i, τῶν ποκριτῶν διὸ καὶ - τα πρόςωπα ου λείας ἔχει τὰς συζυγίας. πόκεινται δε ἐπὶ της σκηνῆς ἐν πλεκτοῖς οἰκίσκοις οἷ λώγος, δίκην ὀρνέων διαμαχόμενοι. ου δὲ χορο το πρόςωπον ἐκλέλοιπεν. επιγραφὴ δε φέρεται χορολ δε κρείττων λόγος καὶ ὁ ηττων διαλέγονται. Ἀλλως.Xωρε δ ευ ρέ. E θεσις διπλῆς κατὰ σχημα δικανικὰ ἐκ κώλων ἀναπαιστικῶν με . ν το κη , το λ καὶ το - μνό- Suidas in ἀναπεισπρέ- sic scribit δὲ Ψπέρβολος ἐκωμ

δελ ώς απαίδευτος κά οψιμαθης. Tum sequitur hoc scholion ita, ut illud iliae einendavimus, nisi quod ἀεὶ abest, ct ἔλαττον σου δὲ Ιegitur In scholiasta legebatur ἀξιόπιστόν τι, ἐλαττουνται τόνδε.De vecto ἀξιοπιστευεσθαι . Lobeck ad Phryn. p. 567.

419쪽

μετρα ἀκατάληκτα των δυο προς-ων, ἐπιτοπλεῖστον δωμ

τρον κῶλον αποτελουντων, ων το τελευταῖον,

κλαυσει την χεῖρ' ἐπιβάλλεις, εφθημ μερις ἰστέον δέ, τι το κη κῶλον τετρωραχυν ἔχει, ητοι προκελευσματικόν, τον πρῶτον πόδα ἀντι ἀναπαίστου. διαλύεται γαρ ἡ μακρὰ του ἀναπαίστου εἰς δύο βραχείας, ῶς καὶ του ἰάμβου καὶ του τροχαίου καὶ των λοιπῶν τετρασυι λάβων ποδῶν ἐκ τω τέλει διπλῆ ἔξω νενευκυῖα.890. Ιθ' ὁποι χρὴ ζεις δεει ἐκ Πλεφου Εὐρωπίδου ἴθ' ὁποι χρηζεις ου ἀπολούμαι τῆς σῆς ' λένης οὐ νεκα.891. Ἐν τοῖς πολλοῖσιJ Ἐνώπων ποM . Mossa ' ἀπιον πολλῶν παρόντων. Gloss. Vict.896. ιὶ τουτουσιy Σὸς παρορωμενου του δικαίου παρὰ Ἀθηναίοις. διὰ καὶ μωροὐς αυτοὐς εἶπεν. Aιαβάλλειτους Ἀθηναίους, - ἀδικίρ χαίροντας, το δὲ δίκαιον παρο- ρῶντας. Schol quarti Beg. 905 εν ον πατέρα ου ἀπώλεσε δησας. ον πατέρα αύτο μόνον οὐκ ἔφθειρε δεσμεύσας. Gloss. Hari. 5.907 χωρεῖ Αἴξει, προβαίνει. Glosaa.

Aότε μοι λεκάνηνJ γνα την χολὴν ἐμέσω - ναυτιῶν υπὸ τῆς ἐκείνου ψυχρίας. N ινα ἐμέσω χολὴ γάρ μοι ἐπι- κλέα διὰ τα αὐτο ὐήματα. 908. υφογέρων Μάταιος γέρων, κενόδοξος. Glossa.υνάρμοστος θυηδής, ἀνεπιτηδειος. Glossa. Αὐρυθμος,

s 10 Ῥόδα μ' εἴρηκας Ἀντὶ του, ἐμοὶ τα - σοs εἰρημένα ὁδα ἐστι. Βωμολόχος Κακουργος, ἀσεβής. παρὰ τοὐς λοχῶντας τα ἐν τοῖς βωμοῖς ἐκτιθέμενα ' ματα, τοὐς σαντας, α αἰτήσαντες λάβωσί τι βωμολοχία δε κυρίως ἡ περὶ το ἐν παιδια δώ, ς 'Αριστοτέλης ἐν δευτέρφυθικων cap. n.),

420쪽

καὶ αντὶ το τ θεῖον εὐχαῖς ξιλεο- ποώ,οῖς τισὶ λόγοις χρω- μενοι, καὶ ματαίοις. 911. κρίνεσιν Σὸς - του το κρινος ' κατὰ μετα- κλασμόν. Ἀρίνεσι κρίνον κοινως κρινος Ἀττικῶς, καὶ κλίνεται του κρινεος, νους ἡ δοτικ των πλη-ντικῶν τοῖς κρίνεσιν ἐστι. Πατραλοίας πατροτυπτης. Glosa Victi

μία ' ς νυνὶ μαλλον των κακῶν ἀνθούντων διὰ και ἐκεῖνος τῶν δέ γε κόσμος τουτ' ἐστὶν μοι. 916. σιὰ σὲ δὲ φοιτῶν δε αυτο δεῖν πάντα ἀωαί φασι τομηττονος λόγου ου θέλει γάρ, φησί, τα μειράκια διατην σὴν εὐήθειαν φοιταν, , μα σόμενα τα χρήσιμα μαθήματα. 920. Αὐχμεῖς πτωχεύεις αἰσχρῶς ἀτίμως. Gloss. Vict.922 'λεφος εἶναι Βιαβάλλει Εὐριπίδην, ς πτα - χὀν εἰςενεγκόντα τον Πλεφον ν ειον γαρ υριπίδης ώς πτωχὰν εἰςήγαγε περὶ Ου καὶ κωμφδεῖται. υλλως. Ἀλεφος βασιλεῖς ην Μυσιας, - πλανηθέντων, τε εἰς ροίαν ἀπήρχοντο, των Ἐλλήνων, και η διγούντων την αυτοερον ἀντὶ της Ποίας, Ἀχιλλεῶς ἔτρωσεν καὶ πάλιν ἀποροωτα του θεραπεύσοντος , της Πυθίας ο τρήσας ἰάσεται ἀνελουσης, . παραγενόμενον εἰς Θετταλίαν φ . - πεισθεὶς θεραπείας ῆξίωσε μ υχήσαντα δε στερον πεποίηκεν υριπίδης ἐν δράματι πήραν ἔχοντα, καὶ προςαιτοὐντα ἀντι δὲ - εἰπεῖ

ἄρτους καθαροὐς im χροῶς τρώγων, Πανδελετείους

I Legisai ἀπὸ του κρινος. Idu των κρινου. Emend-vimus e Suida in κρίνεσιν. f Aldu πρ του χρυσολ ' a collocatum erat ante ων Ἐλλήνων. mis V a Biax Icenius post πλανηθέντων collocanda censuit. In Telephi res argumenti natura delatus, non iniucunda comitu auxilii Henr Ed. Fossius in commentatione demoro Leontino P. 85 seqq.