Aristophanis Nvbes cvm scholiis

401쪽

659. Ἀλεκτρυόνα κατὰ ταυτό οὐκ αν δελ- λεν --- , εἰ μὴ ἐν ἔθει ἐν τότε καὶ την θήλειαν ἀλεκτρυόνα λέγειν σαφὲς δὲ γινουσαι ἐν Ιεμφιαράφ' γυναι τι τὰ ψοφησάν ἐστιν:, ἀλεκτρυὼν την κώλικα καταβέβληκεν οἰμωξουσά γε.καὶ ιν - Πλάτωνος αδέλφ' ἐνίοτε πολλαὶ τῶν ἀλεκτρυόνων βιευπηνιμ ιι τικτουσιν ψὰ πολλάκις υ. Kαι - , δὲ καῖς δ δ'ο ἔνδον τὰς λεκτρυόνας σοβεῖ. οἱ Ἀττικοὶ δὲ -- καὶ τὰς θηλείας ἐκάλουν, καὶ θ .όπομπος 'η λέγουσι δ' αυτην καὶ ἀλεκτρυαναν. 663. N τὸν υ ιρα Μιμεῖται καὶ αυτὰς τοὐς φαο - , καὶ κατὰ του ἀέρος μυσιν. 669. εὸς περ καὶ Κλεώνυμον Συ, φησι, την κάρδο- πον καλεῖς ἀρσενικῶς, δέον θηλυκῶς' με Κλεωνυμον αὐ

et Suidas in unηνέμια ex Aristophania Daedalo haec assemini. Ern alius e Clem Alex. Strona VI p. 628 qui Aristophanem et Hatonem in Daedalo se invicem coinpilasse tradit, in utriusque Daedalo haeo lacta videri observat. Vuli autem Verbum Mor non poetae esse, ain scholiastae , idque etiam Athenaeus omisit. Sic etiam Mancri censet, quod ἐνέμε- πολλάκις sibi repugnent. Sed quum Suidas quoque servet ἐνιοτε, in quo hoc Verbum necessario tribuenduin eat Poetae, recessimus ab Mnesti et Branckia sententia. Certia temporibus , inquit, multae gallinae perpetuo irrita pariunt ova. Vemo tantum tempora haec fieri auctor est Plinius X. 80. Porro I est in scholiis, Mod habent Suidas et Athenaeus, et hic post v - νιμια, quod versum in schoius nηνεμ scriptum. ' Ra hic collocavimus, quod Iegebatur ante praecedentem

versum.

h Additum pronomen, quod aberat, iam ab einai et a

402쪽

'Aδηφαγίας δὲ - διαβολὴν κατὰ του Κλεωνυμ- τρόπον γὰρ μάκτρα -- ο Κλεώνυμος. 674. 4- Τὴν Σωστράτην Πάλιν ἐνταυθα ὁ ποιητης σκώπτει τον Σωστρατον, Σωστράτρο ιαων, διότι λίαν ἀσελγης ν καὶ θηλυδριας 4 ).676. καρδόπη, Κλεωνύμη δευτον δη, κιναιδον διασύρει, ἐπεὶ ἐίψασπις καὶ δειλός. ἐν ἐραστήσει δὲ ὁ λόγος, καὶ λείκει τὸ ς ῖν ἡ ἐκεῖνο δ' ην ὀρθ- ώς καρδόπη, καὶ Κλεωνύμη λέγειν νωμιον δὲ ν τὰ λέγειν καρδόπην, - Κώων- 584. οὐκ αὐήεν' ον αὐήενα ταυτα μεῖς ἡγεῖσθε.

687. Γυναῖκα τὴν Ἀμυνιαν Πρὸς την κατάληξιν --όματος ἔπαιξε. καὶ εἰς διαβολὴν του ανδρός. ἐνταμα - εἰς δειλίαν μόνον καὶ μαλακίαν Κρατῖνος δὲ ἐν Σερπίοι 'θ, ῶς αλαζόνα καὶ κόλακα καὶ συκοφάντην Εὐπολις δέ - παραπρεσβευτήν=40 με κιὰ ἐν τοῖς Σφηξὶ φαίνεται γ 1271. inch.).η Μικρὰ addidit Ernestiua ' Leginatu κωδόπη. Babet hoc scholion etiam Victorius.1' Legebatur Κράνης δὲ ἐν εὐέιφοις. Iam pridem emendatum schol ad Vesp. 74. V. Ermeat praef. P. 28 et Iungerin ad ovu- in VII 69. Male autem scripsere Σεριφοις. aud dubie enim fabulae nomen stat Σεριφωι, Maod passim occuriit Alteriam non

minuam equens, sed eri ore scripturae.

403쪽

690. κατακλινεις Τουτο κοινόν. τὸ γαρ κατα-ιβεὶς 691. 'Eκφρόντισόν τι 'Aντὶ του, σκέψαι καὶ διαν -- περὶ των ἰδία σοι συμφερόντων πραγμάτων. 692 Μη δῆθ' κετεύω Παρεπιγραφη ποιήσει γαρ τὰ προπασιν εἶτα καταβρωθεὶς ἀρνηθησεται.

ἀσκάντου σκέψν τομο, φησί, παντως δέδοκται οὐκ ἀνίημι σε ἐλόντα ποιησαί τι.

ἰῶ Λακεδαῖμον, τι αρα πεισε τήμεραἰτημερος η, σημερινός. καὶ ἔστι τεταγμένον ἐπὶ σώματος, τοδ τήμερον ἐπὶ χρόνου λέγεται.

696 Φρόντιζε δη καὶ διάθρει ' ἀθισεν αὐτὸν ἐπὶ - ἀσκάντου τὰ δε δη ἰσοδυναμεῖ, νυν Ἐκθεσι της δι πλῆς μοιβαία ἐκ στιχων καὶ κώλων δύο οὐ τοῖς εἴκοσιν ' ων ὁ πρῶτον δίμετρον ἐκ διάμβου κά χπριάμβου τὸ δευτερον διμετρον ἐκ χοριάμβου καὶ βακχείου τὰ τρίτον ἰαμβικῶν πεν μιμερές. τὰ τέταρτον ἐκ διώμβου καὶ χοριάμβου τρι μετρον βρατ απάληκτον τὸ πέμπτον ἐκ διῖαμβου καὶ διωo-χαίου - ταυτοκαθις τὸ ἔκτον τριμετρον ἐκ διῖάμβων καὶ κατὰ τὸ μέσον πριάμβου τ εβδομον, ἰαμβικὸν διμετρον --τάληκτον τὰ γειον δίμετρον ἀντισπαστικὴν βρατυκατάληκτον, η ἐκ δυοῖν βακχειοι ἀκατάληκτον τα ἐξης δύο ἰαμβικὰ τριμε α τα δε μετὰ ταμα ἀναπαστικὰ διμπρα καταληκτικὰ εἰς δισύλλαμω πλην του πεντεκαιδεκάτου, μονομέτρου οντος ομίως καὶ του πτακαιδεκάτου, καὶ εἰκοστου πρώτου παιστικαὶ γὰρ βάσεις καὶ του τελευται - ἀναπαιστιαμ μεντος φθημιμερως, παροιμιακο δέ, - πολλάκις οπται,

404쪽

στεροιδα, αμα μεν - του ἀποστεροῖν του δανειστάς η, αμα δὲ καὶ ἀντὶ του περ βόλαιον. - Ἀρνακις, - του ἀρνος κωδιον παιζε δὲ ἐνταυθα, γνώμην ἐξ αρνακίδω εἰκῶν ἀποστερ ιδα, γουν γνώμ. ἐξ ἀρνησεως καὶ ἀποστερήσεως. ἀφειλε δὲ εἰπεῖw τις αὐδητ' ἐπιβάλοι καὶ ἐπιθήσει σκέπασμα ἐξ ἀρνακιδων, άς - γνώμ. εὐρο- ἀποστεροι κ δ δὲ

405쪽

739. χάσας κατασπάσας θ, στησας, ἀτρεμήσας καὶ Πίνδαρος Pyth. X. 79. κώπαν σχάσας ἀντὶ του ἀτρεμήσας ἔνιοι δε σνσας, ἀντὶ του ἀπλώσας ον οπισθεν μεν ἔλεγε παθροικῶς σχασάμενος ' v. 108.)νυνδε σχάσας ἔοικε δε αμφότερα ἐν χρησει ἔστι δε καὶ σχάζειν το τέμνειν την φλέβα, ως Ξενοφῶν Hist. r. V. 4 58. σχάζει την παρὰ φσφυρφ φλέβα. Schol. Cant. 3.

Περιφρόνει Ερευνα. 741. ιαιρων 'Aκριβῶς και ἐπιμελῶς καταμερίζων, περὶ

ου την σκέψιν ποιῆ ἀναπτυσσων, δοκιμάζων, καὶ διακρίνωντα πράγματα ν), Iον διαίρεσιν αυτῶν ποιῶν. νυλλως. Γὸς

επὶ τῶν νομισμάτων ' f ἐχρήσατο. ςεὶ ἔλεγε κατὰ κεφάλαιον ἐκζητῶν ' πι γαρ σκεπτόμενος οὐτω, διαιρεῖ την βουλήν οIον, εἰ τόδε ποιήσω, τόδε ἀπαντήσει καὶ εἰ τόδε, τόδε ' trah).742. χ' ἀτρέμα Ἐφ' ἡσυχίας μένε' ως αὐτου κινου-

μενου δια του κόρεις ' λλως 1στέον οτι οἷ Ἀττικοὶ πάντατα νικά τε και πληθυντικὰ τρίτα πρόςωπα τῶν ρημάτων καὶ τὰς τῶν νομάτων δοτικὰς τῶν πληθυντικῶν συμφώνου καιφωνήεντος ἐπιφερομένου μετὰ τοὐν γράφουσιν, ως ἔστι σαφῶς συμβαλεῖν ταῖς τοι πάλαι σοφοῖς πεπονημέναις ἐντυγχάνοντα βίβλοις. οἱ δε Ιωνες δίχα του τούτοις ουν καὶ ἀμφοτέροις οἷ ποιηταὶ παρακολουθομτες, και η καὶ τῆ ἀνάγκοτου μέτρου πόμενοι, πολλάκις συμφώνου με επιφερομένου μετὰ του ν γράφουσι πολλάκις δε καὶ φωνήεντος ἐπιφερομένου δίχα του τοιουτον δ' τι τῆ του μέτρου ἀνάγκ καὶ ἐν τοι ν και εἰς ς λήγουσιν ἐπιήῆήμασι ποιεῖν εἰώθασιν, ο&ντο πρόσθεν, νέρθεν, πένερθεν - ουτως, αὐθις, πολλάκις, ' V. D. Misc obsa Belg. Vol. III. p. 106. καταπαυσας Iegendum putat Vide scholia ad V. 107. Eadem sere ii Cant. 5. ubi παρὰ τω μηρῆ- legebatur ἔνθα καὶ λεπτολόγος ἔρευνα. Mutatui e Suidain λεπτὴν πλέκει. - Sic recte iisteriis e Suida. Edd. m. ποιήματα. '- Hoc dedimus e Tot si coniectura ad Suidam in διαιρῶν, vol. III. p. 52. quana hausit e schoI ad Ran. 78. Legebatur μίμων. Suidas haec neque i διαιρῶν, neque i σκοπω habet iri'- Exstat hoc scholion etiam in Victorianis.

406쪽

ευθυς, ταρος, ἀτρέμας, καὶ τοῖς ὁμοιοις τουτο δὲ Ουτως ἔχον εὐρήσεις ἀκριβῶς σκοπῶν 'h743. 'Aφεὶς πελθε πασον τὸ ἀπορουμενον ἔπειτα πάλιν ἀνασκοπεῖν καὶ οἷον ἀνοίγειν ἀποπειρῶ τὐ γαρ ἀναζυ- γοω ἐστὶ το ἐξωθεν ἀνοίγειν την θυραν ἔνιοι δε ζυγωθρισον, συνάρμοσον σύμπλεξον Κίνησον δὲ υ θις ἀντὶ του καὶ δεύτερον κὰ τρίτον ἐπίστησον περὶ τῶν αὐτῶν ζυγοστάτησον, ἴσωσον.

744 Kίνησον αυ ς Υποτίθεται πως δεῖ φροντίζειν, κά τινα τροπον φησὶ γάρ , ἐαν πεκέλθῖς, ἔτι μη ἀμελησης, αλλὰ πολλάκις αὐτ μέτελθε καὶ ουτως εἰς ν συμφορήσας την ἀρίστην γνώμη nos. Zυνωθρισον ' ὁ τοὐ ζυγὰς γίνεzαι, καὶ του μερίζω, το αποδοκιμάκω ζυγοαθέρισον, καὶ κατὰ συγκοπην τουε καὶ κρῆσιν του καὶ α εἰς ω μέγα, ζυγώθρισον. 4 Σκόπνσον, μελέτησον μεταφορικῶς. Glossa.

745. Ω ΣωκρατίδιονJ Ἐνθυμηθεὶς ἐξαπίσταται βοῶν. 748. Γυναῖκα φαρμακίδ' Ἐδ νυν τὰς φαρμακιδας Θεπταλὰς καλωσι. DAιαβάλλονται γὰρ οἱ Θετταλοὶ γόητες καὶ μέχρι δε νυν αἱ φαρμακίδες παρ' μῖν Θετταλιὰ καλοῶνται φασὶ δὲ ὁτι Μήδεια φυγοsσα κίων ἐξέβαλε φαρμάκων ἐκεῖ, καὶ ἀνέφυσαν το δε Θεττάλην Ἀττικοὶ βαρύν--σιν οἱ κατὰ Μένανδρον '), ς δαμάλην.

750. Λοφεῖον στρογγύλον Πν το κατοπτρου -κην η την θήκην το λόφου τῆς περικεφρααίας. περιφερὴς δὲ αὐτη. - Λοφεῖον ἀγγεῖον. Glossa. 75l. 'Ως περ κάτοπτρον ν ο γὰρ τῆς σελήνης κύκλος στρογγυλοειδής, καθάπερ καὶ ἔςοπτρα 4ri . καὶ φασὶ τοὐς περὶ

' Κuster ed. ἄπελθε ἐάσας. Dedimus aσo ex Milina et Suida in ζυγώθρισον. Aαελθε Aristophania Verbum est. Suidas συμπηξον. reticulus et hic et apud Suidam in Θετταλὴ γυνὴ male ante

Θετταλά collocatus erat. 4- Ernestius legendum putabat, καὶ Οἰ κατὰ Μένανδρον πι- nandri Thessalam commemorat Steph. 'g. an Θεσσαλία, ubi id. Berhel. Suidas generatim Atticos nominat, testimoniiunque ex hoc

ipso Aristophanis loco petit.'ri' mendatio ustem Antea legebatur noma Suidas in

407쪽

τὰ τοιαυτα δεινους ἀτω κατάγειν την θεον ἔστι δε ολ Πυθαγόρου παίγνιον διὰ του τοιουτου κατόπτρου πληροσελη του της σελήνης οὐσης, εἴ τις οπτρον ἐπιγράψειεν α ματι σα βούλεται, καὶ προειπων ἐτέρφ στηνα κατόπιν αυ-τos, δείκνυσι ' ' πρὰς την σελήνην τὰ γράμματα, κἀκεῖνος ἀτενίσας ' ὁ πλησίον εἰς τον της σελήνης κυκλον, ἀναγνοίη πάντα τα ἐν φ κατόπτρω γεγραμμένα, ἡ ἐπὶ της σεληνης γεγραμμένα. 753. Μηκέτ' ἀντιλλοι Ι Προς το προειρημενον παλου V. 17. y, ὁρων αγουσαν την σελήνην εἰκάδας. 4 Πλουμένης γαρ σεληνης οἷ τόκοι δίδοντο εἰ οὐν ουκἀνατέλλοι, πῶς αν οἱ δανεισταὶ γνόντες τον μῆνα τελούμενον ἀπαιτήσαιεν του τόκους '

757. Πεντετάλαντός τις δίκη Κατηγορία 'πι πέντε σε δυναμένη ζημιῶσαι τάλα πα. Ἀττικῶς δε του αριθμο τοπι- ἐφύλαξε. ' πιλως 'Iστιον οτι ἐν τοῖς δικαστηρίοις 'firi

' i' Logebatur εἰ κατηγοροχ. Vnde male Ernestius p. 30. εἰ κατηγοροι σέ τις δικην πέντε δυναμένην ζημιῶσαι τάλαντα. hi dii Sic Ermestius p. 30. Legebatiir δικασταῖς.

408쪽

Ο δαυειστά ἐπομενοι ἔλεγον, ως ὁ δεῖνα αυτοῖς ὀφείλει εἶτα ὁ του δικαστηρίου γραμματευς θραφε τομο. καὶ μετὰ ταυταὁ ὀφεαων κδούμενος απροσεῖτο τ δάπειον ' 760. ' ἶλε την γνῶ ην Εἰλῶ, το στρέφω παρὰ τοῖς κοινο- περισπωμένως εῖλω δέ, βαρυτόνως, παρὰ τοῖς

ποιηταῖς. 4 3 τρέφε Glassa cod Boanesta et quarti Reg. --

κλειε. Glossa meant r. Reg.

762. Μηλολόνθην οὐτω γράφουσιν οἱ ἀκριβέστεροι.

τινες δε λέγουσιν, τι ζωῶφιόν ἐστι χρυσίων κανθάρ ομοιον, λαμβάνοντες οἷ παῖδες ἀποδεσμουσι λωφ, καὶ ἐκπεταπνυουσιν νυλλως. ὁ χρυσοκάνθαρον ουτως - φησί, δη- σόν σου την γνώμην, ν ταν ἁρπάσpς ἐκ - αιρος τρογνώμην, παλιν ἐπισπάσι αυτήν. 765. οῖσι φαρμακοπώλαις Φαρμακοπῶλαι πυ- ρέως οἷ τα φάρμακα πιπράσκοντες, τά τε ' λυσιτελοῶντα καὶ τὰ θαυάσιμα παρὰ τοῖς παλαιοῖς δὲ καὶ οι τους τιμαλπεῖς, τουτέστι πολυτιμους, λιθους πιπράσκοντες, φαρμακοπῶλαι ἐλέγοντο ουδεὶς γὰρ των τοιούτων λίθων, οὐ ψκ ἔχει καιν τέρα, ' δυναμν. 4 767 Tην αλον λέγω ς κατασκεύασμά ἐστιν άλουτροχοειδες, παχ, εἰς ' ' τουτο τεχνασθέν, περ ἐλαι χριον- τες καὶ λιφ θ θερμαίνοντες, προςάγουσι θρυαλλίδα, καὶ μτως απτουσι τοὐτο ουν, φησίν, εἰ φεφαιμι διὰ της ἐλου ire,

καὶ προραγάγοιμιffi τ διλτ το - τῆ του γραμματέως, ἀφανίσαιμι τὰ γράμματα της δίκης. τι δὲ δαλος θηλυκῶς, καὶ διὰ το α διὸ τ χ 'Oμηρος δὲ οὐκ οἶδε το μομα, ἀλλα καρ αυτ καὶ τοι ἀρχαίοις λεκτρος μέν ἐστιπι ι

Non placet agelii κρατεράν. In Aldina abestisse. Sed habet etiam Suidas in Oάλη. Com

409쪽

ΣXΟΛΙΑ. 32δλος δε υ. 4 υλλως. Ταλον μόῖς μὲν ἀρτίως ο ἐκ βοτάνης τινὰς κεκαυμένον ' καὶ διὰ πυρὸς τηκόμενον εἰς κατασκευην ἀγγείων τινῶν λέγομεν οἷ παλαιοὶ δε την διαφανη λίθον, τὰν ' ἰδιωτικῶς λεγόμενον κρωον, ἐοικότα δευάλω. 772. μὴ τὰς άριτας οὐχ απλῶς' ' Ομνυσι κατὰ τῶν χαρίτων ὀπίσω γαρ της -ηνας σαν γλυφεῖσαι αἱ λάριτες ἐν τοι , ας λεγετο ὁ Σωκράτης λώψαι τὰ γαρ

πρῶτον λιθογλύφος ην την τέχνην αἰνίττεται οὐν αυτο του Σωκράτους εἰς την πρώτην τέχνην. 'υλλως. N με φαμνομιν ἀρεσκόμενος Σωκράτης δείκνυται τω το Στρεψιάδου νοήματι καὶ ὀμνυσι τὰς χάριτας, ὁτι σοφῶς τοsτο τὸ νόημα ἐπενόησε τὰ της το χάρτου τεφρώσεως χαρίτων γα ἔργα καὶ δῶρα σοφία ἐσχηματισμένως δε οὐ Σωκράτους καθάπτεται ὁ ποιητης, κωμφδῶν τωτον, λιθοξόον Σωφρονίσκου γαρ λιθοξόου η υἱὸς Σωκράτης, και η λαξευτικης μετέσχε τέχνης, καὶ ανδριάντας λιθίνους ἐλάξευε, καὶ γάλμαπα δε τῶν τριῶν χαρίτων εἰργάσατο ' , Πειδούς, Ἀγλαως, και Θαλείας καὶ σαν πισθεν της Ἀθηνῶς ἐγγεγλυμμένα φ

Orμ' ς δομαι Ἀ οἴμοι καὶ μοι, ποτὲ μεν ἐπ' εὐφροσμι κείμενον εὐρηται, ποτε δε ἐπὶ λύπης καὶ ἐκ --φροσύνη μέν, άς ἐνταμα, οἴμ' - ηδομαι καί v. 25.),

ω μοι σοφίας, ής - ἐμνήσθης ἐπι δε λύπης ς τό,

οἴμοι τάλας καί Plut 850 ), οἴμοι κακοδαίμων , ς ἀπόλωλα δείλαιος. καί V. 26.), μοι μανίας της σῆς πόλεως a. 773. Aιαγέγραπται κατέωσται, ἀνήρηται. π της του γραμματέως δέλτου, πο α δίκαι ἀνεγράφοντο, καὶ αἱ εἰςαγωγαὶ τῶν δικῶν. Ἀπήλειπται, φάνισται. Iossae. 775 ἈποστρέψαιςJ Aποδιώξαις. Glossa.

Non opus.

410쪽

Ἀντιδικων κατηγορῶν καὶ ἐναντιουμενος τοις γαρ γραψαμένοις καὶ μη ἀποδείξασιν ἐπεβάλλετο χρηματικη ζημία, καὶ εἰ μη - τὸ ρισμένον ἐξέτισεν, υπερήμερος γενύμενος ἐξέτι τετραπλῆ οἱ δε η ἔχοντες τῖσαι, καθείργνυντο εἰς τοδεσμωτήριον ') πολλοὶ δὲ τοsτο πεπόνθασιν, ταρ ἐντμ κατὰ Ἀριστογείτονος. 'Aντεγκαλῶν . ἀντιλέγων.

782. Υθλεῖς Ληρεῖς, φλυαρεῖς. Glossa. . 1χλος,

787. ί ην ἐν ἡ Σὸς ἐπιλανθαιόμενος θελε δε εἰπεῖν την κάρδοπον. 789. 'EπιλησμότατονJ Ἐδει εἰπεῖν ἐπιλησμονέστατον. Ἀλεξις δε ἐπιλησμη φησί, Κρατῖνος δε ἐπιλησμοσύνη ' .791 4 Γλωττοστροφεῖν Την γλωτταν στρέφειν, δι' η αν του δανειστὰς ἀποκρουσωμαι ' 798 Εὐσωματει Ἐκ του Ῥαντίου συγκατατιθεται. δέον γαρ α μανθάνειν τοιουτον γιαίνοντα. εἰ μη αρα τομολέγει, τι φοβουμαι αυτόν. ο μί, κων ἐπιτρέπω. Glo aquarti Reg. 799. Εὐκτέρων Ἀντὶ του ευγενῶν απὸ τῶν ὀρνέων. κούφων, ἄν- λογισμὀς ῖπταται φρονουσῶν τα πιισύρας ' αντὶ του, μεγάλα φρονουσῶν. Esπτέρων δὲ τῶν εὐγμνῶν ἡ μεταφορὰ ἐκ τῶν ὀρνέων. η τῶν μετεώρων καὶ περηφάνων η πνρμένων. ς δραπετίδας δὲ αυτὰς διαβάλλει - . Eυγενῶν, ἐπ ρομένων. Glossu. Τῶν Κοισύρας Ἐκ ταώτης γαρ η τούτου - κα- ' Sicarinestius p. 80 Legebatur δικαστήριον. egebatur λέξις δὲ ἐπιλησμη φησ δὲ Κρατῖνος Σπι δμονι. Mutatum e Suida in ἐπιλησμότατον, ubi scriptum Ἀλεξις δὲ ἐπιλησμη Κρατῖνος ἐπιλησμοσυνη. Abreschius in Act Trai. I. p. 229. ἐπιλησμονή. ' Legebatur, ώς δραπέτας δὲ -τοὐς διαβάλλει. Ernestiua

p. 12 haec cum iis, quae Vulgo sequuntur, ad V. 811 resciebat, quo nou pertinent. Itaque inendarimus. Sed quae postea Ieg bantur, ea Vide ad V. 811.