장음표시 사용
421쪽
τος συκοφάντης δε ην καὶ φιλόδικος, γράφων ψηφίσμαι ' . Πανδελετείους υν ούτως εἶπεν, ἀντὶ αρτων πανουργίαν σιτούμενος μέμν αι, του Πανδελετο κά Κρατῖνος πιέρω- σιν ). ύτος καὶ ψηφίσματα ἔγραψε διαβάλλει δε του ἡφτορας, ἐκ των πτωχῶν πλουτοsντας. . Πανδελετείους δυςτρόπους. ο Πανδελετο των περὶ τὰ δικαστήρια ἐστὶ διατριβόντων συκοφαντῶν. Schol. cod Bav. Παρ μόνοιαν, ἀντὶ
928. υμαινόμενον ' τὶ του ἐνυβρίζοντα. ούτω δε Ἀττικοῖς - συνηθες, οὐχί, τὰ μειράκια λυμαινόμενον προς κά το .929. . ουτον τον Φειδιππίδην. Glosa Vici . Kρόνος 'Αρχαῖος, ληρος. Uφρων. MOssa. Μωρός, ἀφυής. Gloss. Vict. 3. 'Eπιβάλλεις αὐτ0. Gloss. Ict. 934. Παύσασθε μάχης ' θεσις της διπλης συστηματικη, εἰς δύο περιόδους διιγρημένη κ κώλων μοίων ἀναπαι, στικῶν ιέ ων της πρώτης περιόδου κῶλα δίμετρα ἀκατάλη- κτα ε καὶ ἐν ἐκθέσει 'l' τερα δύο μοι δίμετρα ἀκατάληκτα, της δε δευτερας περιόδου κῶλα κτώ ων το πρῶτον μονόμετρον ἀκατάληκτον τὰ ξης ἔξ, δίμετρα ἀκατάληκτα τοδε τελευταῖον, φθημιμερες, ο καλειται παροιμιακόν ἐπὶ τφτελει του πρώτου συστήματος παράγραφος ἐπὶ δε τω τέλει Ε
του δευτέρου δύο διπλαι η με ἐν ἀρχῆ του κώλου , η δὲ
κατὰ το τέλος. ILegebatur γράφων ψηφων ψηφίσματα Φηφω Susidae et sequentis scholii auctoritate deletum. Alclina χείροσιν, ut in scholiis ad Vesp. 1231. ad Mes 767. apud Suidam in oυρανι α , et alibi. Xείρωσιν vulgo Suidas in Πανδελετείους γνώua et Pαδαμάνθυος, et Athenaeus p. 553. Vide Casaiib. XII. 3. Schweigh ad Athenaeum Vol. V. p. 162. VI p. 14. Gaissord ad Hephaest. p. 17. ' Sic pridem critici sic et in Sisida V. λυμαινόμενον Pro --τοῖς. V. Ernest. p. 31. Ἀττικo ei: αὐτο coniundi observavit mem-sterhiasius ad Plut p. 256.4- Legebatur 4θέσει.
422쪽
τον παρεμφάτως, λείπει ποιήσω - το, τὸν παῖδα φοιτη- σω φ ἐλλογρμωτάτφ. ' λεξάμενος ενα υμῶν παρ' --
948. Υπ' ἀνθρηνῶν οἱ κοπιαὶ τὰς μελίσσας ουτω συνεχῶς λέγουσιν. ὁ δε Ἀριστοτέλης Ηist. Anim. IX, 40 42. συγγενῆ τῆ μελισσοὶ τὴν ἀνθρήνην φησί ' κοινότερον δε εαὶ τῶν μελισσῶν τας ἀνθρηνας λέγουσιν ἔστι δὲ εἶδος μελίσσης, ομοιον σφηξί. 950. Νυν δείξετον Κυθεσις μέλους χορο προφδικη, στροφῆς λόγον ἔχουσα ἔχει γαρ καὶ ἀντιστροφην το, καλλίπυργον σοφίαν, ἐκ κώλων χοριαμβικῶν διαφόρως κεκολλημένων ἱ ων το πρωτον, δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐξ ἐπιτρίτου τρίτου καὶ χοριάμβου. τὸ δεύτερον, ἐκ χοριάμβου καὶ ἀμφιβράχεος τὰ τρίτον, ἐκδιωμβου καὶ χοριάμβου τὰ τέταρτον, ἐκ χοριάμβου καὶ βακχείου τὸ πέμπτον, πτιστρόφως φ πρώτω ἐκ χοριάμβου κει ἐπιτρίτου τρίτου τὰ κτον, ἐξ ἀντισπάστου ' κά κροικos,aτ' ὁ ἀμφ μάκρου τὸ εβδομον, χοριαμβικὰν τρίμετρον βρωχυκατάληκτον τὰ ογδοον, ἐξ ἀντισπάστου καὶ ἰάμβου, δια τοἔχειν τὰν λον πόδα τὰν τετρασύλλαβον , καὶ τὸ μισυ αυτολτὰ δύο δηλαδὴ συλλαβάς, μωλιον καλούμενον τὰ ἔνατον, ἐκ χοριάμβου καὶ διώμβου τὸ δικασον, ἐκ χοριάμβου καὶ ἀμφιβράχεος. T πισυνω οἱ θαὐήοῶντες Φροντίσι σκι νεσι.
Γνωμοτυποις, ταῖς κατὰ νουν τυπουμέναις. Glossae.
957 Aνεῖται κεῖται, δέδοται νυν πρόκειται ἡμῖν πλοαπάσης τῆς σοφίας κινδυνεώσαι. που παράστασις καπαλέ
922. Λέξω τοίνυν Κυθεσις διπλης περιοδικῆς μοι - βαιας μονοστροφικῆς φ εν, διὰ τὰ εἰς μῆκος ἐκτείνεσθαι τροπερίοδον ἐκ στίχων ἀναπαιστικων τετραμέ ρων καπαλ πικῶν μει ἄν τελευταῖος,
' Haec habet etiam liber Ravennas ita, ut edidimus, viai quod pro Ἀριστοτέλης scriptum 'Aριστοφάνης. Vulgo, -τως οἷ ποιηταὶ τὰς μελισσα συνεχῶς. schol ad Vesp. 1075. I Legebatur ἀντισπαστικολ
423쪽
τουτο δὲ τ μέτρον Ἀριστοφάνειον καλειται, -ε αυτ αγαν Ἀριστοφάνης ἀπεδεχετο, ς ε πεποιημένον ). ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος ἐπὶ δε φ τελει διπλη ἔξω νενευκυῖα 963. εγων ηνθουν Ευδοκίμησα 2Iρο- n. Γρύξαντος μυπρίσαντος. Glossa. 965. Εἰς κιθαριστοs τως Ἀττικμι ἐσπουδαζον γαρ περὶ τὴν κιθάραν οἷ Ἀθηναῖοι, τότε ' , μη φροντίζοντες οὐ
966. Kωμητας a , τι κωμητας τους ἐκ το αυτουαμφόδου καὶ τόπου ἔλεγεν. κριμνώδη Ἀντὶ του παχεῖαν συστασιν ἔχοντα παρὰ τους κρίμνους. ουτοι γαρ παντεροι τῶν αλεύρων. Ἀρίμνος γαρ εἶδος ἀλευρου. Ἀριμνώδη Γράφεται καὶ κριμνώδη και κρυμώδη καὶ κριμνωδη μέν, γουν μέγιστα καὶ παχέα δίκην κρίμνων, γουν κριδῶν ονδε κρίμνον φασὶ τα παχύτερα τῶν αλεύρων τα γαρ παχύτερα τῶν αλεύρων καὶ πιτυρώδη καὶ κριοώδη εἰ δε γράφεται κρυμώδη, ἀντὶ τολψυχρότερα.Schol. Vici . ριμνώδη Κρίμμα εἶδος λεύρου, ἐξ υ
παιπάλη γίνεται τομο αλευρον. Schol. Bav. νυχρότατα. Glossa quarti Reg.
967. μηρὼ μη ξυνέχονταςJ A- τω ἀνειμενως εστῶτας, προ τ μη θλίβειν τὰ μόριον. - ἐκθλίβοντας τα αἰδοῖα ἐκ το συνεχειν του μηροώς. 968. Παλλάδα πιδηέσμάτων ἀμφότερα, τὰ Παλλάδα περσέπολιν δεινά ν'), καὶ τ τηλέπορόν τι, βύαμα,
' Legebatur sic: τουτο δὲ τ μέτρον Ἀριστοφάνειον καλεῖται, ἐπεὶ εὐδοκίμησε λέγων, ως, τε ἐγω τὰ δίκαια λέγων ν υν, άὶ σωφροσύνη 'νενόμιστο τουτ υν αναν κριστοφάνης ἀπεδέχετο, ως - πεποιημένον. Duo scholia pessime conunixta Emendationem nostram firmant, quae Hephaestio et scholiastes ad Mutum 487. de metro Aristophaneo dixere. Veraus os 'arae, non exempli loco ali tus erat, sed ut eum interpretaretur scholiastes Explicat autem verbum ηνθουν. ' Vide ad superius scholion. Μανθάνειν, quod post Aa legebatur, meatius p. 32. tollendum monuit. t Legebatur περσέπτολιν, ut etiam infra semper et apud Sui-
424쪽
το μὲν ουν πρότερον αμπροκλέους εἶναι φασιν Ἀον-m του Μίδωνος υίos. ἔχει δὲ Ουτως
Παλλάδα περσέπολιν κλη ζω ' πολεμαδόκονάννάν, παῖδα ιδ μεγάλου δαμάσιππον το δὲ τηλέπορόν τι βόαμα μη εὐρίσκεσθαι οτου πότ' ἐστιν. ἐν γαρ ἀποσπάσματι ευρεῖν Ἀριστοφάνη ἐν τῆ βψλιοθήκ ν τι νὲς δέ φασιν αυτο Κυδίου ρμιονέως, τηλέπορόν τι βόαμα ' λύρας.
υλλως Ουτως Ἐρατοσθε νης. Φρύνιχος αυτου τού πτο ασματος μιμνηται , ς αμπροκλέους οντος, τos Hδωνος υίου η μαθητου ἔχει, δε ολως' Παλλάδα περσέπολιν, δεινὰν θεόν, ἐνοεκυδοιμον,
κα δ Θιὸς μεγάλου δαμάσιππον - -
, dam in τηλέπορον; tuu θεα pro δεινάν. Suidas a litem 'Aθάναν. Afferunt etiam Hetaea Chil. I. 683. et schol Aristid. p. 538. Din L203. Frominet. Et hic scholiastes quidem habet: Παλλάδα περσέ- πτολιν κλεισοπολ οδόκον, άννην παῖδα Λιος μεγάλα ὁσμνηπῶλοναῖστον παρθένον. Sed in alii eius codd. est άννὰν άγιαν νμεγάλαι μεγάλην ναριστον. Apud gelaam prior eratis 3 ut in scholiis Aristopliani scriptus, alter hoc modo: παῖδα Λιος μεγάλου, δαμόπωλον, ωτον παρθένον. Meinius ad fri Stesichori P. 187. ex gelaa δάμνοπλον affert, de qua scriptura nihil adnotavit tess- Iingius Mihi haec scribenti non ad manus erat editio princePs. Disseruerant, sed ut nihil pronioverent, de hoc fragmento et Meinius et Blonafiel liua inmuseo critico Cani lar lasc. I. p. 267. sive in Gaiasordii poet anin ed. Lipa vol. III. p. 344. Nec profecto ex tam corTuptis pannis certum quid confici potest. Quamquam illud quidem non dubitandum videtur, qui Versus omnes fuerant heroici. Vnde, at coniecturae loeus conceditur, sic sera haec scripta sitiassauspicere:
Παλλάδα περσέπολιν, δεινὰν θεόν, ἐγρεκυδοιμον, ἀοιδαῖσι ποτικλήω, πολεμαδόκον, ἀγνάν, παιδα ιος μεγάλου, δαμνηπωλον, δαμάσιππον,
παρθένον. Λαμνηπωλον δαμάσιππον coniuncta non magia offensioni Mae cuiquam poterant, quam Sophoelis illud de Colono. υπωλον, υιππον.
425쪽
;ri 969. ηὐάρμονίαν πην κιθάραν, ως συντόνου οὐσης λχ τῆς παλαιὰς αρμονίας, ου ἀνειμένης, ως οἱ νέοι ἐπενόησαν. 970. Βωμολοχεύσαιτο Φλυαρησαι. Glossa. si , κάμψειεν Ἀντὶ τοὐ, εἰ κακοηθεύσαιτο κεκλασμένη τῆνων τὴν δὴ ἀνενέγκοιτο ' λ' οἷον καταισχύνων τ μαλ- , θακω τῆς φωνῆς. - κεκλασμένη τῆ φων τὴν δὴν προ- φεροι ' ), παρηχήσειε παρήχησιν το μέλους. Glossa. 971 κατ α ρsνινDU Φρμις κιθαρφδος Μιτυληναῖος. τος δε δοκεῖ πρῶτος παρὰ Αθηναίοις κιθαρφδικῆ νικῆσαι Παναθήναια ἐπὶ Καλλίου ἄρχοντος. ην δε ριστοκλείτου in μαθητής ο δευριστόκλειτος το γενος ην απὸ Τερπάνδρου. ηκμασε δ' ἐν τῆ Ἐλλάδι κατὰ τα Μηδικά παραλαβών δε τον Φρῶνι αὐλφδοὐντα, κιθαρίζειν ἐδίδαξεν ὁ δε Ἀστρος Ιἐ-ρωνος αὐτον φησι μάγειρον οντα σῶν αλλοις δοθῆναι τω Ἀριστοκλείτφ. ταλα δὲ σχεδιάσαι δοικεW εἰ γαρ ην γεγονώςδosλος καὶ μάγειρος Ιἐρωνος , ου αν ἀπέκρυψαν οἱ κωμικοί,
πολλάκις αὐτο μεμνημένοι ἐφ' οἷς ἐκαινούργησε κλάσὰς τὴν δὴ παρὰ τὸ ἀρχαῖον ἔθος, ως Ἀριστοφάνης φησί, καὶ ριστοκράτης ). Καθὰ πρῶτος τὴν ἀρμονίαν ἔκλασεν ἐπὶ τὰ μαλθακώτερον. ην δε γύννις καὶ ψυχρός.
' Legebatur παραφέρεε. t Suidas in Φρυνις, paullo auctior scholiasta nostro, hunc 'Αριστοκλειδην οeat. 4'- Burgestus in Diar class. Uv. p. 280. Φερεκράτης. Nescenarius apud eumdem Ἀριστόξενος.
426쪽
973. Ἐν παιδοτρίβου ει τον τόπον, που γυμνά- ωνται καὶ διατρίβουσιν οἷ παῖδες. Προβαλέσθαι Ἀυτέστιν, εὐκοσμίως καθεσθηναι ῶς μηδὲν τοῖς περιεστῶσιν ποδεῖξαι κοσμον - δέσθαι, περιβαλέσθαι. Προαγαγ. , προτάνειν. 974. Ἀπηνις 'ἀναισχυντον, ἀπαίδευτον. Glossa. - - ρόν. Glossa Vict.975. Συμήνησαι Ἀντι τω συγχέαι την κόνιν ως μησημεῖον η τύπον ἀπολείπεσθαι ταῖς καθέδραις ἐν γαρ ψάμμωλεπτοτάτ ἐγυμνάζοντο κατέψων δὲ τον τόπον μου ἐκαθέωντο, να μὴ σημεῖον της βης ἐαυτῶν καταλείψειαν τοῖς ἐρασταῖς παρεγίνοντο γάρ, πε γυμνως ορ- ους ερω--νους. - Καθομαλίσαι την κόνιν. Glossa. 976. ἴδωλον πέπον. Ηβης, των αἰδοίων. Glomae. 978. νούς. οὐς, α λεπτὰ των ἀχύρων, καὶ χνοῶς λέγεται του γενειῶν ἀρξαμένου. Schol. Vict.ΜηλοισινJ Κυδωνίοις. Glossa Reg. c. Προβάτοις. Glo .
427쪽
984 Τεττίγων ἀνάμεστα LIqρχαῖον το τους τέττιγας - τλεκειν, τουτέστι τους κρωβυλους') νυλλως οἱ ἀρχαιότατοι των Ἀθηναίων τέττιγας χρυσους εν τοῖς των τριχῶν
πλέγμασιν εἶχον, δωτι οἱ τέττιγες μουσικοὶ οντες, ἀνάκεινταιτω Ἀπόλλωνι ος ην πατρωος τῆ πολει τὰ δὲ ιλόχεια τωναρχαιοτάτων ἐορτῶν, τὰ καὶ ιάσια. 3 ους δε τέττιγας,
οέλαβεν, ἐπειδὴ οἱ παλαιοὶ κατὰ την ἀναπλοκην των τριχῶν χρυσ ἐχρῶντο τέττιγι, τεκμήριον ' τι αυτόχθονες ησαν οἱ Ἀθηναῖοι, ως οἷ τεττσες καὶ Θουκυδίδης Ι. 6.) καὶ οἱ πρεσβύτεροι αὐτοῖς των εὐδαιμόνων υ πο λῶς χρωνος ἐπειδὴ χιτῶνά τε λινο ὶς ἐπαύσαντο φοροί- τες, καὶ χρυσῶν τεττίγων ἐν ἔρσει κρωβύλων ἀναδούμενοι τῶν ἐν τῆ κεφαλῆ τριχῶν. 985 Κηκείδου υρχαῖος διθυραμβοποιός, ου μέμνηται Κρατῖνος ἐν Πανόπταις. τὰ δὲ βουφόνια παλαιὰ εορτιην φασιν αγεσθαι μετὰ τὰ μυστήρια, τε και οὐ θύουσιν εἰς πόμνησιν το πρωτου φονευθέντος βοὰς ἐν κροπόλει,αψαμένου οὐ πελάνου ἐν τῆ ορτα τῶν Λαπολίων ' FVLλως Ἀρτὴ θηναίων πάνυ αρχαία. ἐν γὰρ τοι Θιλολείοις
φασὶ βοsν το πόπανον καταφαγεῖν το παρεσκευασμενον προς
την θυσιαν Θαύλωνα η δέ τινα, ως εἶχε, τ πελέκει ἀποκτεῖναι τον βοsν, καθὰ καὶ Ἀνδροτίων μέμνηται διὰ της τετάρτης. η κυκήδου κυκήδης παλαιὰς ην ποιητής, αφρο
986. Μαραθωνομάχους υς ἐν Μαραθῶνι τρω--σαμένους ' την αρείου στρατιάν, ην ἀτις ο τούτου στρατηγὰς Θαγεν οὐσαν περὶ πεντήκοντα μυριάδας. - δε ἐντετυλίχθαι, το ἐναντιον φ γυμνοsσθαι. ' κεκαλύφθαι -).988. Ωςτε μ' ἀπάγχεσθαι Τότε δηλονότι. Glossa
428쪽
ορχεῖσθαι 'Ωρχουντο γαρ ἐν πλοις ἐν τοῖς Παναθηναίοις οἷ παῖδες - δε το απρεπές, φησί, προέχοντες των αἰδοίων την ἀσπίδα. Ωςανεὶ τούτων ἐν τῆ πομπῆ ἀσκιδοφορουντων δια το ἐπικαλύπτεσθαι δι' αἰσχύνην της θεου )'
ηὐξησε δε την διαβολὴν εἰς την ἀσπίδα. 989. ης κωλῆς οδός ἔτεροι δέ φασι του αἰδοίου. Glossa.Tριτογενειης Εἶδος ορχησεως η καλεῖται ἐνόπλιος. δια δε το εἰς Αθηναν ταύτην τελεῖσθαι, ριτογένεια κεκληται
της κεφαλης του ιός. λουν δε ταύτην την ἔρχησιν οἱ πρότερον μεν πλισμένοι καὶ την ἀσπίδα ἐν πλαγί φεροντες οἷ ὐστερον δε ἔμπροσθεν των ποδῶν ἔφερον σημειωτέον δέ φασι την σύνταξιν πρῶτον γα πληθυντικῶς εἰπών, εἰς νικον ἀπο- δέδωκεν πν δε τοι παλαιοῖς τῶν αντιγράφων ἀμίλει της Tριτογενείης τρηται. 991. Μισει, ἀγοράν ν ταω γαρ οἱ πανοὐργοι διατρίβουσιν. Βαλανείων ἀπέχεσθαι. man γαρ οἱ πορνοι λουτροῖς ἐχρῶντο. Glossae quarti Reg. 993, Υπανίστασθαι 'Tπαναχωρεῖν. Iossa. Προῖουσι, προερχομενοις Glossa cod Brunck.
994 Μ παρὰ του σεαυτοs 'Aντι του, μη παρὰ γνώμη τῶν σῶν γονέων. 995. O τι της αἰδοsς απερ μέλλεις της αἰδοὐ τααγάλματα πληρώσειν γράφεται δε καὶ ανανίζειν οπερ μέλλει μολύνειν την αἰδῶ n. Tης αἰδοsς αγαλμα, ἡ αἰδω περιφραστικῶς. γαλμ' ἀναπλάσσειν, τύπον ἐργάσεσθαι.
Ἀνακλήσειέ Τύπωσιν ἐργάσασθαι. Glossa Reg. c. Ηγουν τύπωσιν ἐργάζεσθαι'. Gloss. Ict. O τι μέλλει της αἰδοsς ταγαλμ' ἀναπλήσειν.JἘμε τον κρείττω λόγον αἱροs, φησί, καὶ επιστησy το
Llegebat iu ἐπικαλυπτεσθαι την αἰσχύνην, et Verba me movinis posita erant post την ἀσπίδα. verba oπερ μέλλει μολυνειν την αἰδῶ legebantur ad V. M. post γονέων. In utroque libro τυπώσειν legebatur.
429쪽
καὶ τό τὸ δ' αἴτιον της ἐπιστήμης ταύτης, τι μέλλεις ἐπιμελησεσθαι καὶ τιμησειν την αἰδῶ, εἰ ἐμε αἱρῆ κά τὰ γαλμα αὐτης ἀναλαβών ς ἀμελουμενον τελειώσειν, ἐν σεαυτω δηλονότι , ςπερ εἰ καὶ αλλου οὐτινοςοὐ θεο παλμα ἐν τῆ σῆκαρδι ἔστησας ςτε σεβειν αυτό. τούτ ομοιον καὶ σημο- σθἐνης p. 80, 22 φησὶν ἐν τούτοις δίκης καὶ ε υνομίας καὶ αἰδοί εἰσὶ πασιν ανθρώποις βωμοί, ἐμεν κάλλιστοι καὶ γιώτατοι ἐν έ τῆ τῆ ψυχη ἐκά-
στου καὶ τῆ φύσει, ο δε καὶ κοινοὶ τοῖς πασι - μαν δρυμένοι. Manuel oschopulus' ).996. ἰς άγεινJ αυτόν. Glossa quarii Reg.
997. Μ λψ βληθείςJ ντὶ του ἔρωτι μηλοβολεῖν γὰρ ἔλεγον, τὰ εἰς ἀφροδίσια δελεάζειν ἐπεὶ καὶ τὸ μηλον Ἀφροδίτης η ἐστὶν ἱερόν. ονυστο θραυσθῆς, ἀποπέσῖς. Glossa
998 γαπετόν Ἀρχαῖον, μωρόν. Glossa. Μωρον καὶ ἡπεργήρων ο γὰρ Ιαπετὀ θεὸς ην προ του μόνου. Gloss.
999. νεοττοτροφήθης 'Ωςπερ νεοσσὸς ἐτράφης.
Glossa 'Eτράφης δίκην νεοττῶν. Gloss. Ict.1001. οῖς Ἱπποκράτους Ουτοί εἰσι δελέσιππος, --μοφῶν, Περικλῆς, διαβαλλόμενοι εἰς ωδίαν. καὶ ἄπολις φησιν ἐν Λήμοις Ἱπποκράτους τε παῖδες ἐμβόλιμοι τινες, βληχη τὰ τέκνα κοὐδαμῶς του μου τρόπου I. B λιτομάμαν Μωρόν. το γὰρ λιτο μωρὸν εἶναι δο-
κει λάρ ανον. εἰκότως δε εἶπε καλοίσι, καὶ ου καλέσουσι,' Edidit hoc seholion creugemis ad Plotiniani de pulcritudine P. 370.
'' 'Aφροδίτη non esse in 'Aφροδιτα mutandunt observavit Belgius: ἱερο enim ab recensioribus genitivo iungi, ut in Herodiatio VI. 6 et Athenaeo . p. 512. ' Sic hos versus Toupio duce correxit manescius in notis p. 108. nasi mo etiam ' ποκράτε. male scripsit, quum non Putaret secundam produci posse. Legebatur, καὶ ουδαμως του τρόπου et sic etiam apud Suadam in oῖς Ἱπποκράτους. usterus et Benileiu του νυν τρόπου, proba temobraeo ad Vesp. 1472. p. 136)In principio versus videtur syllaba deesse. Apud Suidam . υώδεις
430쪽
πρὸς το rξεις. διότι μὲν γαρ απαξ ἔμελλεν μοι πείσεσθαι, εἴξεις εἶπε διοτι δε μετὰ την ὁμοίωσιν ουτως αει ἔμελλε καλεῖσθαι, καλ*sσιν ψηκε. ηο χλιτομάμμαν μαλακογνῶ
πελος συγκειται ἀντὶ του σκληρά, καὶ ἀπαίδευτα καὶ ἀπόβλητα, καὶ νώμαλα. δαμινά, φευκτά. Glossae.1004 Γλισχραντιλογεξεπιτρίπτου Εκ του λισχρου, καὶ ἀντιλογίας πεποιημένου του καὶ δ υναμένου πιτρῖψαι. ο Γλίσχρου καὶ ἀντιλογίαν ἔχοντος κατατετρWμένη
1005. Ἀλλ' εἰς Ἀκαδημίαν ' ταυθα γαρ διέτριβον οἱ φιλόσοφοι ην γαρ καὶ γυμνάσιον απὰ καδήμου ' τινός,
καταλείψαντος την κτησιν ἔ-του προς ἐπισκευὴν του τόποv. περὶ τὀν δ' ησαν αἱ οντως ἱεραὶ ἐλαῖαι της θε- ῶ καλωνται μοριαι ἐξ ἄν το ἔλαιον των Παναθηναίων. οὐδὲ στέφανον του καλάμου προεκρινεν, - πλουστερον οντα ἀπερίεργον η τι αυτω στέφονται οἷ ιύςκουροι.
Τα ταῖς μορίαις Αἱ ἱεραὶ ἐλαῖαι της Ἀθηνας ἐν τῆ
ἀκροπόλει μορίαι καλουντο λέγουσι γάρ, τι Ἀλιῆρόθιος, παῖς Ποσειδῶνος. θέλησεν ἐκκόψαι αυτάς, δια το της ἐλαίας ευρεθείσης κριθηναι της Ἀθηνῶς την πόλιν. ο δε ἀνατείνας τον πέλεκυν, καὶ ταύτης ἀποτυχών, ἔπληξεν αυτὸν καὶ προθανε. κά δια τουτο μορίαι αἱ ἐλαῖαι '' ἐκλήθησαν η δια τοπάντα ανθρωπον κεκτημένον ἐλαίας ἀναγκάζεσθαι μέρος τι πωρέχειν εἰς τα Παναθηναια κεραμον γαρ ἐλαίου ἐλάμβανον οἰνικῶντες. 'Eπεφυτευτο δε ἐν τω γυμνασίετο δένδρον '.
ἔθος δε ην τοι ἀσκουμένοις ἀλειψαμενοις 's' ἐπιτω λίω τρι- χειν ' υλλως. Ηττηθεὶς τηλυθηνας ο Ποσειδῶν ἐπὶ τ της ἐλαίας ἐπιδείξει, ἔπεμψε τον ων μου λιῆῆόθιον ταυτοτεμουντα. ο δε ἀνατείνας τον πέλεκυν, ταύτης μεν στόχησε Iegitur: υεῖς Ιπποκράτους ἐμβόλιμοι τινες βληχητὰ τέκνα. Vnde permira extudit Reuigius in conieci . p. 111 seq.. Sio Aldina et Suidas in Ἀκαδημια Vulgo 'A- μου. ' A nata viugo omissum Aldina μορίαι ἐλαῖαι. Siadas in μορ- habet: τα δένδρα. dana sine articulo δένδρον. in Sic Aldina Vulgo, ut apud Suidam , ἀλειψαμένους.