In Epistolam D. Pauli apostoli ad Titum commentarius, cum aliquot digressionibus, seu totidem locis communibus, bona ex parte ad hodiernas in religione controuersias pertinentibus, collectore Claudio Espencaeo Parisiensi theologo. Digressionum praeci

발행: 1567년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

121쪽

primi coli' me ac praelatorum, a quorum peccatis, populi peccata derivari scripturx clamant. Ideoque Saluator sinterprete Chrysostonio aeditionis secundae in Matth. 2i .Homit, 38.) curaturus i firmam ciuitate Hierusalem, prius temptu ingrcssus est, ut sacerdotum peccata sementiu in primis & vendentium prim b castigaret,instar

boni medici, morbum a radice curatis. Scimus in S. S. aliquot ia annis multa abominanda futuseobusus in spiritu libus, excessus in mandatis, omnia denique in peruersum mutata, nec mirum si aegritudo a capite in membra, a summis pontificibus in alios descenderit. Omnes nos

id est,praelati Ecclesiastici) declinauim',unus quisque in vias sitas, nec fuit ladiu qui bonum

faceret,unde necesse est ut omnes demus gloriam Deo, humiliemus ei animas nostras, Videamus unusquisque unde ceciderit,&se poti quisque iudicet, quam a Deo in virga furoris iudicari velit. Qua in re quod ad nos attinet, polliceberis nos omnem operam adhibituros, ut haec primum curia , unde fortu malum hoc omne processit,reformetur, ut sicut in omnes; inde corruptio emanauit, sic ab eadem etiam tede sanitas,& omnium emanet reformatio. Ad quod procurandum nos tanto arctius obligatos reputamus,quanto mundum uniuersum

Duiusmodi reformationem uidius desiderare videmus. Cum hic ergo Pontifex suae sedis rix deformMionςm non minus vero quam

122쪽

AB TITVM. C A P. r. 7 I

ingenuὶ agnosceret, reformationem proinde necessariam promitteret,& ad haec breui futura magnifice Christianeque se offerret,onantu Imperij principii ordinumque una vox fuit occommunis responsio, nullu comodius, efficacius, & opportunius remediu ne cogitari quidem posse, quam ut nec ultra uni' anni spatiu,

squidem possibile foret, differretur liberi de christiani Concilij a papa, accedente principia icosensu,Indictio, veru quod non ita post morte sublatus Adrianus praestare no potuit,successor eius fortὸ noluit, ut quo superstite nuquam

coituru sperabatur.Tot annis omniu voti, ex

pectatum Paulus Di .indixit,delectis primu IX. o. .

viris doctissimis atq; grauissimis,qui ab eo ius- ''

si ecclesiastica scandala corrisere. qui primum quidem non celaverunt eius sanctitate,hodiernorum malorii inde principiu fuisse, quod praedecessores eius non ulli prurientes auribus,coaceruauerunt sibi magistros ad desideria sua,novi a quibus discerent quid facere deberent, sed quorum calliditate inueniretur ratio, qua lic rei quod liberet. Hinc effectum ut prodirent ALDiores adulatores potius qua doctores,qui docerent, tantocii. Papa benencioru omniu esse dominii,ac ideo cum Dominus iure vendat id quod suum est, necessario sequi in eum non cadere simoniam: . . Ex hoc fonte tot in Dei Ecclesiam abusus , &grauissimos morbos irrupisse, quibus ad salu aa. ..suiris ea desperationem fere laboret, & quorum abusuum.

fama ad infideles usque dimanet, hanc Pr. ci'

123쪽

pue ob causam Christianismum deridentes a que blasphemantes. Non licere ergo nec Christi vicario in usu clauium, sue potestatis ab .eo illi collat lucrum aliquod comparare,hoc est, gratis datum non gratis dare. Cuius tamen re- ipectu pleraque omnia , quae paulo ante diximus , in Ecclesia fieri iidem ibidem non dissimularunt. Huic autem nouem uirali concilio adeo Paulus non acquieuit, ut cum Tridentini essione 7.Decreto & Canone a. de reformatione,cauislent nemine plures ecclesias cathedrales in posterum recipere,& simul retinere: qui autem plures tum haberent, Una,qua mallent,retenta,reliquas missas facerct,praefati tamen haec se statuere, salua semper in omnibus S. A. autoritate.Is,inquam,Paul' in decreto canonis huius interprete,haec addiderit, Sic autuR IDMA - ut fructus omnes sibi reseruare possit, tantum.

ut aliquid assignet resignatario, pro sua dignitate utcunque tuenda. Regressum etiam retinere,ut si accideret resignatarium cedere vel decedere , ncclesia ad resignantem regrediatur, eandem de nouo alteri eadem conditione cessurum,& sic in infinitum . Atqui Nouem uiri argumento plane insolubili probauerant magnum abusum esse, sic omnia resignanti rese uari,& resignatario adimi, Ossicio enim bene- ficium,id est, redditus sic annexos esse, ut cor pus animae , Ideo sua natura ad cum qui beneficium habet, pertinere , quibus honesto pro suo ordine vivat , cultum diuinum fir

124쪽

Beneficia i stamentaria AD TITVM. CAP. I. , 7

stentet, sacras aedes reparet, reliqua in pios

usus erogaturus . Sic autem reseruationes fru-mium, & administrationes beneficiorum cumulari,&c.ut hoc pacto iura plerunque omnia Episcopalia ei competant, qui amplius non est Episcopus, fiat autem Episcopus, qui nullum Episcopi ius habeat. Regressus autem prςtextu& coadiutorum nomine , qui plerunque datur Coadiatam minus idoneis, quam ipsi unt resignates,ea notam industria,quam illusione, liquido nisi claudamus oculos,tum beneficia testamento legari,tum haeredes institui,Vtrunque secris cano. Dibus valde vetitum, quorum prae caeteris Romanum Episcopum custodem esse conuenit,ut

ad Orientales olim scripsit Iulius I.Et hac tame Paulini decreti praxi, Tridentini canonis mira fraude,sic qui plures habebat Episcopas,unam

videlicet retinuisivi non ita nuper ex nostratibus Cardinalibus quida obierit, quinque Episcopatuum, prarier abbatias totidem , fructus percipiens,assignato quatuor resignatariis prosilia cuique scilicet,dignitate vix ac ne vix quidem tuenda,nisi quod totidem vultures uni illi cadaueri inhiantes, spem interim pretio emebant. Concilium interim Bononiam translatu, paulo post suspensum, & mortuo Paulo intermissum, successor Iulius III. redauspicatus est, Bononiae antea Sessione XI. palam professus in sacramentorum Ecclesiae ministerium innu. merabiles abusus irrepsisse, Quorum indubidnon minimus est, quod multis in locis minutI scopa plo

res τι ditioia usur nostris

moribus.

125쪽

Sepultura nais.

sedis autoriistas intacta

gratuita est eorum ministratio , in aliquibus etiam adeo varnalis,ut etiam chi sepultura pauperculis ea no lemel denegata sint. Redassumptum ergo Tridenti,& aliquousque continu tum Sestione vi. ad biennium secundo suspensum, Protestantibus interim & suspensionis decreto contradicentibus , grauibus aliquot Episcopis,Hispanis maxime,quibus erat cordinecessaria,ut nihil magis, morum & abusuum reformatio,&causantibus nec uni quidem,nedum huic,ex causis propter quas conuocatum erat Concilium,plenEadhuc satisfactum esse.

Integro igitur decennio interruptum, tot VO-tis optatum,tandem etiam a Pio m I.obtentu, rursum Tridenti resumptum,& tertio congregatum, patribus licet integra re a Potifice pe missa,adeb tamen Romanam curiam repurga

re sibi non permisit, ut etiam quaecunque de morum reformatione & disciplina Ecclesi stica inferioribus praescripsit,in his saluam semper S. A. autoritatem & esse & intelligi decla

minus grate quam pie Pius idem magna gratiam patribus Tridetinis publica oratione Romae in frequentissimo R. Cardinalium consessii & consistorio habuerit,quod in Ecclesi

stica emendatione tantam autoritatis illius rotionem habuerint, tantaque in cum modoratione sint usi, ut si is seiple suaque reformare voluisset, longe seuerior in se futurus fuerit.

Quid igitur superest,nisi ut quod eode scripto

126쪽

AD TITVM. CAP. I. 7s

pollicetur,& concilij reformantis autoritatem non declinet, & si quae patres aliqua vel ratione omiserunt,uel circa ea mitiores fuerunt, eorum occur ias modestiae, ea tanquam iudiacio eius relicta suppleat: Si enim non minus verὰ quam libere D. Adrianus hodiernae morima vastitatis tabem a capite in reliquit Eccle- sic corpus serpsisse dixit,percutiat sanctuarium suum Pius eius successor oportet, & a domo sua incipiat,Erech. 9. I. Pet. 4. Certe videt propter aliquot eius praecelorum,sua,non quq I id Christi sunt, quaerentium QNχNη ρ , A auaritiam ut ex scriptoribus,ei licet sedi addictissimis,probare possumus)in quem statum adducta sit S. S. A. imo tota Christi Ecclesia, quam multa non multis ab hinc annis facta sit ab ea dis cessio, metuendum ne maior fiat,ni vel aliquando tandem remedium adhibeat,si tantis, quibus obruitur Ecclesia, malis medendis . allata mora fuerit, hoc futura damnosior, quo

longior. Et tam diuturnorum motuum non alia causa maior,quam quod tot annis nihil immutatur,nihil emendatur,& omnis reformai di spes inde abrupta,species ablata, quod reliquum Ecclesiς corpus reformatum Velint, quiram multis annorum centcnariis urbem, in qua merum atque mixtum habent imperium, deformatissimam adhuc reliquerunt . Quid enim vel excusare vel excogitare verum aut ve-xisimile possunt,quibus non vel RςX VelCaesar,

Resi mandi stet ablata.

127쪽

non populus, non clerus, no generalisSynod non tota denique E cclesia dicere potest, Cur ita facisZ'uid,inquam,praetexere possunt,quod eis sibi suisque reformandis moram vel remoram tandiu feceritΘEt ubi tamen sub sole maior m lorum omnium licentia,clamor,impunitas, nὸ dicam infamia & impudentiaὶ talis sane ac tanta,ut nem' credat, nisi qui viderit,neget nemo,

nisi qui non viderit. Missam faciam omnium temporum ab Hieronymi usque seculo querimoniam,& quidem perpetuam .Eccuius qu sodistichon hoc est3Viuere qui cupitis sancte,discedite Roma:

Omnia cum liceant ion licet esse bonum.

certe non poetae tantum, sed & Philosophi &Theologi , & Monachi,& quide Itali Mantuant,a Clenardo itidem Theologo,linguae sanct professore Louani j,Lutetie,& in Luntania,&c. in epistolis non semel citatum .Et ausus est homo nihil minus quam Luteranus, idem altero disticho comprehendere sic,

sui in opes sacras num o reperire prophans

uaerit,eat Roma ac sunt)aenalia Romae. Quin apud eundem Mantuanum in Alfonso lib. 7.sic quidam loquitur,

se quoque innu oro, cum caeli intraritis arce, Petrum orate seum Latia custodiat , rbem Pontificum, magnsque caput ne deserat orbis. Nanque merues' de obscae.' peruenit ad aures

128쪽

AD TITVM. C A P. I. 77

Et quanta Stygis alluvie incestata,nitorem Polluerit Romanasides,quo der ere ditis Spes hominu luxata cadat:quam debilis in Frigeat extincto pietas quaegrandia cete Piscarioraeiaque hominiι grauis ires,sae, Syrti sus in Sogiis haeret e remige Umba.

Heu scems infandiι plures in puppe magi A

Dectivo certamen habent: marcore palusia Sordet invs Limo in a ,turpique latentem

Gurgite caeci onerant omnifirragine nautae, Polores oderepecus:necpascere Curant, Sed tondere greges . pecorsque illudere tonso. Et de calamitatib' temporii li. 2. Neptunia Doris Per no Te ad nautas ita circil littora clamat,

Tepora,Martigenae quid idonea perditis ire, Ite, Lares Italos, O fundamenta malorum, Romuleas arces, pontificalia terita, Colluuiem sicelerum temerate fauetibus auris: Ite est quado asera docat uado essa madant

Numina.

Si Oicite Qquasta ocat,ctaeniseproris AEtherea mentes,quibus es tatela Latinae Gentis,ab occulto bessa haec immissa idei es Imperio Patris, longa clade essetitandum. Imbesses haerent atque in sua regna furorem Ire suunt: Romque alio su rere reli L. Caede noua deteres culpas abolere necesse est '

129쪽

Et lib. 3. Petrique domus pestata suenti

Marcescit luxu inulta bla arcana reuelo, Non ignota loquor,liceat Pulgata referre. Sic )rbes populique ferunt,ea fama pcr omnὸ Iam Petus Europa mores extirpathonestos. Sanctus ager scurru Denerabilis ara Cynaedis Seruit, honorada Diuum Ganimedibus aedes. Et clim alia vcndant alij, Paenalia nobis Templa sacerdotes,altaria Ocra, oronae, Ignes ,rhura reces,caelves aeuale Deusique

Audiat igitur, de utinam tandem exaudiat S.D.N.Pius v . quod nullo ibi medio subiectu,

nescio audiuerit necne, certe minus exaudiuit Sixtus mi.

Sancile pater fidei cusos,ouiumque magister, uas bonus ei sese moriens in sanguinepψον

bluit aetatis damnosa licentia nosrae, suam deterusemper crescen s incuriapatrύ, Etsceleripandens aditum more queseueros uersata parit,in entiat arma coerce Hac iteGancipiti ramos premefalce agat s

Fert inculta: iaces Cerere necat occupat agrμ-

Mistis sub his latebrae foliis: mille rapaces Hac habitat ubfrode ferae, uipesque viqMiriaqueinuadait lani Atq; animaliapasii m.

Sic cicurcgenus omne peri per ovilia reguar lius aper eres rapidae, truculeta Leouum

130쪽

AD TITVM. CAP. I. 7s

S mina multi lorpata griphs narib' amias Et dariae pathera cutisgrauis ainguib' 4rsa. Ingen'hoc,pater arma move sua pascua redde Foecundis ovibussent adpraesepia tauri,cuisignata iugis Iongoque attrita labore Cottigerunt postquam rexu te Roma potente Fecit obscuro iubar hoc re plenduit orbi,

Exanimis irrus seceterum sub molesepulta Res irare parum est,m rostere fontem Et nisi tot Pitiis haec secula nos fuissent Deprauata boni poterant rectoris habenae

Errante renare rotas . Sed tantus equorum

Impetus auriga Iuperatorusiaque retractas Io gubernatorine lege per inviafertur. Propterea fortem doleo missime patrum

S teguamfueras annis melioribus aptus.

Est tibi quae tantostis est in principe Oirtus:

SH elut obsecuris Phoebi sub nubibus ardor Taguet, mbra die piceae caliginis ausi trSic tua corrupti itis climentia hecli Obscuratur,eunt pessum pistoquesidesque Lerna pat' terrae V Cyitioru exercit' Hydra. lcides ninquam es.ardente ua Chimera Mosera tenet inec ades Glauci caybsima proles Cadida Gorgones capitis coma fluxit in angnes Et neq; Mercuri, prosunt,nec Palladis arma. Dedaleis inclusa )us Minoia monstra

SEARCH

MENU NAVIGATION