In Epistolam D. Pauli apostoli ad Titum commentarius, cum aliquot digressionibus, seu totidem locis communibus, bona ex parte ad hodiernas in religione controuersias pertinentibus, collectore Claudio Espencaeo Parisiensi theologo. Digressionum praeci

발행: 1567년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

Praeconis,ait,ossicium suscipit, quisquis ad si

cerdotium ascendit, ut ante aduentum iudicis, qui terribiliter sequitur,clamando scilicet gradiatur,Sacerdos vero si pr dicationis est neni', quam clamoris vocem daturus est praeco mutusὶhinc pastores primos in linguarum specie Spiritust anetus insedit, quia nimirum quos re pleuerit, de se protinus loquentes facit. Et homil. H. super Ezechielem, O quam liber a commissorum sibi sanguine fuerat praedicatot egregius,qui dicebat, Mundus sum S sanguine

omnium. Non enim subterfugi quominus an- nunciare omne cosilium Dei, Ach. ro. Si enim non annunciasset,inudus a sanguine non esset: sed quibus omne consilium Dei annunciare studuit, ab eorum sanguine mundus fuit. In qua voce nos sacerdotes conuenimur, costri gimur, rei ostedimur,qui super mala, quae pro pria habemus , alienas quoque mortes addimus, qui tot occidimus,quot ad morte ire quotidie tepidi & tacentes videmus.Tacentes se dc alios vocat, in hoc opere cessantes, & minusquam conuenit, assiduos. Et de praedicandi debito ic nunquam ita ab Episcopis soluendo,ut non eius semper debitor maneat. Augustinus, cum aliis ibi per nos loci indicatis,tum tractat.18.in Io. Debitores ait concionabudus sirnus, non nunc, sed semper quandiu vivimus, quia propter vos vivimus. Viderunt hoc quoru tandem cunque consilio, Anno im3. die 3.Ianuarii

Legati Regis Galliatu Christianissimi Caroli

162쪽

AD TITVM. CAP. r. m

ix. qui b c inter Ecelestis resor madis necessoria postulauerut,articulo. s .Presbyteri, sacri'; intiati,& cuiusuis Ecclesiae ministerio addicti,

in ea vocatione in qua a Domino vocati sunt, permaneant, nec in alio munere dc officio,

quam quod Dei ministerium deceat, versentur. Iuxta hoc postulatu nullos habebit Gallia Episcopos vel Presbyteros,magistratus aulicos vel palatinos. Nullus eligatur Episcopus,qui non & aetatis sit legitimae, iisque moribus Adoctrina praeditus,ut & populum docere, S ei vitae exemplar esse possit,& qui non sit satis iis omnibus instructus,quae sum ciant ad Episcopi munus rite per se obeundu . Et quotusquisque nostratium Episcoporum, quoru nomine hqc postulata circunferuntur,Tridento redux suos per se docet nisi fortὶ semel & iterum vulgo sese ex suggestu ostentare,est tenacem esse doctrinae.7.is quoque creetur pleban',qui & pro batae vitae sit, & populum in lege Dei instruere possit, Sacrificium rite celebrare, sacramenta,v ar est, administrare, & in illorum usum de effectum,illos,quibus ea administrat,rectὸ docere.Sic fiet ut quod hic requirit Apostolus, pastores & gregem pascant,& lupos

arceant.Sequitur in

textu.

163쪽

Sunt enim multi etiam inobedientes,Panil qui, seductores,maxime qui de Circuncisione Fini,quos oportet redargui,qui γnia uersas rimos subuertunt, docentes quae nomoportet turpis lucri gratia. Dixit quidam ex istis proprius ipsorum propheta, Cretenses semper mendaces, malae besiae, Pentres pigri. Testimonium hoc Perum es.

v PERIORVM, ultimi praesertim dicti, Cur scilicet Episcopus in promptu habere debet, ut quando

sie 'necesse sit, cotradicentes conuincat, rationem affert,ex parte tum falsorum doctorum,tum malorum audito ru, & illorum qui dem primum conditiones describit, postea remedium indicat. Mores autem, siue characteres, quibus internoscantur,ostedit, primum ex numero, ni enim multi A. d. Qui Ecclesiae futurus est princeps,docendi dedocendiq; h beat facultatem cum vitς integritate sociatam, Opera ser- ne opera absque sermone taceant, dicta factis moni in ae- deficientibus erubescant,maxime cum sint no

pauci, sed plures, latam viam quς ducit ad per

ditionem, Mat.7.ambulantes. imo stultorii ii finitus est: numerus,Eccle. i.& Episcopis, imo mandatis diuinis non acquiescentes, sed etiam Dab ilia inobedientes, quae est secunda nota, reliquorum η-m, quae sequuntur,malorum omniu radix, inobc-

dientiae cinerineres falsorum dorictorum.

164쪽

tium , ανναντα τοι, Ambrosio, non obedientes, αννου neHHieron'mo,Hilario,& Augustino non subdia τρει ri,ut paulo antE, filios no sebditos,& r. Tim. r. qui non curent illud, Nonnὰ subiecta est Deo anima meaZPsal. 6 I. Sonat autem, q d. qui in ordinem cogi non possunt,intractabiles,refractari j,Regi, inquit,nolui &subesse, sed praeesse, dc regere.Et futuru quidem Episcopum, ut aliquando doceat,prius oportet discere, Qui autei nobediens sit & immorigerus, doceri non sustinet,proinde nihil mirum, si sani nihil remque is didicerit.Tales igitur no Apostolicae t

tum doctrinae non obtemperantes, sed de quia prius docentes quam discentes , vaniloqui, ματ ιολόγοι, non Theologi, a quo Μ ti biis, vaniloquium, I. Tim. I. quod est tertium horusignum cum sequenti. Inania friuolaque, dc ad nullum profectum loquentes, vanas sectas prς- dicantes. Vani sunt omnes homines, in quibus non subest Dei scientia, Sap. i 3. de quia qualia didicerunt,talia docent, Seductores, ut simplicia

ter transtulit Latinus interpres, Hiero mus, mentium deceptores, , tum se,tum alios decipientes, alios a veritate in errorem post se trahentes,bonam mentium sementem

de innata aut infusa Dei notitia, inani persu sione peruertentes,& multiloquio corda sitn-plicium perturbantes:Et quidem sine scripturarum autoritate garrulitas fidem no haberet,

nisi viderentur peruersam doctrina etia diuinis

165쪽

ri IN EPISTOLAM

testimoniis roborare. Prius qua ultra pergam lubet huius & proximi ante loci coepta ex Hilario expositionem prosequi, Pergit aute ubi si pra, lib 8.de Trinit. sic, multi sunt,qui simulantes fide, non subditi sunt fidei, tibique fide ipsi

potius constituunt,quam accipiunt, sensu inanitatis hurnanae inflati, dii quae volunt, sapi ut, de nolunt sapere quae vera sunt, cum sapientiae veritas sit ea interdit sapere quς nolis.Sequitur vero hanc voluntatis sapientia sermo stultitiae,

quia necesse est quod stultὰ sapitur, stulte M

praedicetur. Iam vero stulta pra dicatio quantumalum est audientiu,chmi seductitur in sententiam stultitiae sub opinione sapiesiaeὶ Et idcirco Apostolus hunc de his ordinem tenuit,dicens, Sunt enim multi non pubditi, vaniloqui seductores, Cotradicendu itaque & impietati insolenti,Minsolentiae vaniloquar, & vaniloquio seduceti,& c5tradicendii per doctrinet sanitate,per fidei

veritate,per verboru synceritate,ut&sanitas voritatis sit,& veritas sanitatis. Ac mihi quide ait)ω nunc comemorandet huius sentetiet Aposto- licet fuit causa, quia homines mete peruersi, Aprofessione fallaces,& spe inanes, & sermona viperini,co tradicendi nobis necessitate impo-nut,du lethales doctrinas,& morbidas intelligetias,& corruptas volutates,simplicitati audieriti per specie religionis insinuant, liccille. aut aute sunt,qui hac arte& calliditate auditores seducedi haneGmaxime qui de circuc isne punt, quiquari' est horu characae ex loco, vel poti's

166쪽

AD TI et V M. C A p. t. iii

te Iud i,vel magis Iudaizates: Quibus cuDns gloriam inane, Ioa. s. & praesidedi ambitione, bili Mat. 23.exprobrasset, huc morbu post suscepta fide adeo no reliquerat, ut suas potius traditiones,qua Dei mdata loqueretur,in Christo renati, neq; puri iame Christiani, sub nomine Iesu Iudaice docetes,partim lege, partim Euage-liu obseruates,& obseruari voletes. Hi a Iuda1smo ad baptismia venietes,nascent et hic temporis Christi Ecclesia subuertere nitebatur, carna' les legis obseruatias no deserentes,& pr cepta legalia introducetes. De quib' Paulus plenius, ad Rom. Gal. Col. 2. Act.is. Ad eos post ostesam Episcopi forma, accusandos,oratione c5 uerti quod adulterina quςda &corrupta dogmata prςdicaret, Euageli uadulterates,&cauponates, 2.Cor. 2. A. bono Christi vino insipida tu Mosis aqua admiscentes;Esa. I.hoc his inco modis remediu arbitratur,ut no toleretur inquies auos oportet re lag i, ε, os occludere, seu obturare,Hieronymus, silentium indici, Au- 2-M. gustinus contra Cresconium lib. I. cap. 9. Ie- pelli,ubi hinc etiam concludit non obedituris,

sed aliter & cotta sensuris de dicturis praedicadum .Hic ait si flagitaris ut ostenda ubi Deus mihi pr ceperit id agere quod prohibes, memoto Apostolicas Epistolas , non iis tantum scruptas, qui quo illae tepore sciibebatur,audiebat; Ap. bl ea sed etia nobis no enim ob aliud in Ecclesia re- p.racitantur. Attede ergo quod Titii,cum explicarct qualis eue Episcopus debeat,etia perseuera,

167쪽

te dixit esse oportere in doctrina, ut possit c tradicentes redarguere. Oportere in doctrina redargui refellique ab Eeiscopo vaniloquos,

indubitata praeceptione nrmauit. Vnde quod UanἰI. his mihi iustum csse cognosco,pro viribus ago,&c. v bstruen- Talis ergo Ecclesiae doctor,cui anima: populo--mε . rum creditae sunt, scripturarum debet ratione superare,& silentium eis testimoniorum po dere imponere. Permittendi non sunt, sic enim corrumperetur populus,& pastoribus imput retur , Non ascendistis ex adverse, neque vos murum opposuistis, Ezech. I 3. Argue, increpa, insta opportune importune, 2.Tim. 4. Si persuadere nequiueris, obiurgationum vi acu che-hementia ora his obstruas, & nec loqui eos' erini tas, reprime, suffrena . Et quid indeucri Z corruptoribus quidem nihil, at aliis alioqui corrumpendis. Haec si non possis,ne sis Episcopus,ait hic Theophylaet',nam qui aliorum curam & regimen habet, nec aduersarios refutare nouit, animaru quae pereunt,& damnorum quae sequuntur,rationem reddet,Hebr.

I3. quasi ad se ea attraxerint, per sngulos facti perditionis eorum autores, Nam si quidam ita recte monet, ne quaeras fieri iudex, nisi valeas iniustitia tollere,virtute irrupere iniquitates,iniuriis tolledis esse par. Longe profecto dignius hoc loco quisque admonebitur, quod ibidem

Eccli. 7. N oli qu rere ab homine vel a Domino ducatu aut principatum,neque a rege cathedra

honoris, sede honorifica,noli, inqua, magister

168쪽

aut Episcopus fieri, si eius rei virtutε a te aliena sentias, sed & si traharis, hinc resilire contende .En ut dominandi,& de quo sequitur, lucri amor,ubim causa sit,ut subiici nolint qui unia 'Mersas δε-ssiduertunt, destribit aduersantium peruersum studium,a damno quod inferunt, a

paucas, sed totas cu dominis & familiis praua doctrina euertunt,vel euertere nituntur, quasi quidam diaboli vectes & dolabrae Dei domos demoliutur, Sicut Dominus csicit Iudaeorum Scribis atq; Pharistis, Circuitis mare& arida, Vt faciatis unu proselytu, Mat. 13. Et de similib' Christianoru hypocritis noster alibi, penetrat domos,ut seducat,praecipuEmulieres, 2.Tim . . At catholica doctrina publice proponitur in Ecclesia.Sic noui Ministri,ex no ita nuper cla-culariis de cubicularibus,publici si Deo placet q*ρ' reformatores,& dogmatistie facti sunt, lucule

dere vel docere,ut pote non sana,sed pestifera, vana, & inutilia, luperflua Mosis legalia, per Iuda ea δε- Christi nepe morte mortua,& post Euangelij ctris i. promulgatione mortifera. De ciboruIudaicorudifferentiis Sabbati iam aboliti otio, circuncisionis tui uria,per qua qui aliu volui acquirerz, concisio ait noster Phil. 3.)sent,no circuncisio, canes mali operarij, fiducia in carne habetes,&gloria in confusione,id est, in pudendis circu-cisis, quoru quaestus Deus, & auru idolu,ut se-

169쪽

ligis tris Tot AMquitur,turpis lucr ratia, Sicduphiciter peccabat, di in doctrinet subilatia,& in intelione docedi, sub Dei nomine docentes, sed magis ut Iudaeis placerct,haec agetcs,a quibus sumptu sperabar,ur pecunia lucri facerem N preputiu . Hi erant corii quςstus,vx ad Gal. o. Qui cu que volui placere in carne, hi cogunt vos circuncidi Et vanet ergo gloriae,& turpis lucri, no fideliu deuotionis captatores erat, sub cosulendi specie agetes negotiu decipi edi. Hoc ipsum fidei zelo si faceret,aliqua ex parte ignosci posset,actu, inquit, Dei quidem habet, licet no secundum scietitia, Roni. io . sed ventris gratia volunt facere proprios discipulos,ut quasi magistri a sectatorib' suis alantur. Sed & aliter interpretatur Hiero- - nymus turpe lucru,vr putet Apostolu comuni verbo usum, quo solent haeretici,cum peruersa docent, se hominu asterere lucratores, clim lucru non sit, sed herditio,animas interficere deceptor v. Contra,qui errante fratrem corripuerit, si is fuerit couersus, lucratus est eu, Mat.I8.

Quod enim melius lucru,quid pretiosius, qua animam humana lucrariὶ Omnis ergo Ecclesi doctor, qui ad fidem Christi ratione persuadetiomnis hqreticus, qui prς stigiis quibusda homines fallit,& fallitur,turpis lucri gratia. Obse

uadum veteres a turpi l*cro sic abhorruisse, ut --ypericμ negotiationem publice poenitutibus vix permit' ' scrint,nedum clericis. De quo extat de Poenit. Dist .s ca. Qualitas lucri negotiante aut excusat,aut arguit,quia est quaestus & honestus A

170쪽

AD TITVM. CAP. I. IIs

turpis. Poenitenti aute utilius, etiam dispendis pati, quam periculis negotiationis obstringi: quia dissicile est inter ementis vendentisque

commercium non interuenire peccatum, ex . Leonis i. Epist. 92. ad Rusticu Narbone.ca. 9.

De sordidis notu est illudTullij, nihil proficiut,

nisi admodum mentiantur. I.officio.&c. Nihil est quod no suadeat hic affectus,Nota sunt illa Catonis,uenter auribus calet, ex Plutarcho in Apophthegmatis,& de tu da valetudine,ex Gellio, lib. cap. & Homeri Odyssi T. I s. 17. 18. Venter intei pellator molestus, & V 'rarimis malesuadus,Et Persi, in prooemio, Venter rMagister artis,ingenisque largitor,

Vis, Absistes refuserit nummi,

Comos poetas poetnae spicasCantare credas PCassium meus. Et venter quide praecepta non audit,postit, appellat,non est tamen molestus creditor,ait,

Senec. Epist. et r. paruo dimittitur, si modo das illi quod debes,n5 quod potes. Quod dum nec inter Christianos locu habet,mitu qua multis multa digna atq; indigna relatu venter cupidusci cupitus quaestus suasit, persuasit, & in Ecclesiae mediu in invexit. Non repetemus quae olim in turpilucro clerico, &hic paulo antδin turpilucro Episcopo ex Catholicis priscis &modernis excerpsimus, & reformada submonuimus, non canones infinitos de gratuita sacrorum dispensatione,ut nihil huius ergo vel exigatur vel accipiatur,ut n5 vedat vel potisex

SEARCH

MENU NAVIGATION