장음표시 사용
121쪽
38 CAP. I. DESCRIPTORIBVs E TZsCRip Tis XXXI. Scriptum fuisse a Melitone librum de Deo ,
incorporeo tradit Sixtus Senensis lib. V. Bibl. S.ρ.υI. Verum Eusebius & Hieronymus Melitonem non de Deo in. corporeo, sed περὶ ἐνσωμάτου Θεῖ, seu de Deo corporeo tra- .ctatum edidit Ie referunt. Et nonnulli quidem Eusebii Interpretes Melitonem in illo tractatu egisse putant de Deo incarnaici, ut Christophorsonus Eusebii verba χεοὶ i, τωμά-j9 Q.9 reddidit, seu de Deo corpore induto, ut Rufini versio habet. Verum Colomesius in para om. ad Cavei charistophylacem p. a sc observat Valesium in secundis ad Eusebium curis, & Cotelerium in notis ad Patres apostolicos,rectius verba, ἐνσωμάτου Θεῶ vertisse de Deo corporati veIcorporeo, cum Melito aliquid corporei in Deo agnoverit,
qua de re in capite de doctrina secundi seculi aliquid dice
XII. Librum Melitonis, qui dicitur Clavis Scripturae MSCtum extare asserit Labbeus de Scriptoribus ecclesiast, Tom. u.' δ' & in Bibliotheca MSCta ρ. ar. Ex Mpologia pro Christianis, quam Melito circa A. C. I69. Imperatori M. Aurelio Antonino obtulit, excerpsit nonnulla Eusebius in historia ecclesiastica, qui etiam ex Melitonis Npistola ad Onesimum, qua catalogus librorum V. T. recen setur, insigne fragmentum exhibet. Fuit autem haec epistola non peculiare scriptum Melitonis, ut Sixtus Senensis tradit, qui etiam utriusque Testamenti libros in illa epist Ia recenseri perperam scribit, sed tantum prooemium sex librorum eclogas, seu excerpta ex sacris literis complexo. rum, ut ex Eusebio patet,cui etiam fragmentum Melitonis ex tractatu de Paschate excerptum debemus. Fragmentum aliquod Melitonis ex Iacobo Fabro producit Colome-
122쪽
sius in paralipom. p. Πα Alia quaedam Melitonis fragmenta parti in ex Chronico Alexandrino, partina ex catenis Patrum collegit Halloixius Tom. II. illustrium ecclesiae Orientalis scriptorum, ubi etiam vitam Melitonis describit, quem Antiochus Brondus in c. 3. Apocalypseos Angelum illum ecclesiae Sardensis luisse putat, ad quem Iohannes Evangeli sta scripsit, quod rationi temporum minus convenit, cum Melito illo tempore, quo Johannes ad septem Asiaticas ecclesias scripsit, Sardium Episcopus nondum fuerit. Id certum est magni fuisse aestimatum suo aevo hunc Melitonem, quippe quem Polycrates in epistola ad Victorem apud Eu
appellat, & quem Tertullianus plerisque Prophetam putari scripssit.
XXXIII. HERMI E irrisionem Philosophorum
gentilium simul cum Cydonii oratione de contemnenda morte graece & latine Basileae iss edidit Raphael Sellerus. Idem Hermiae tractatus graxe & latine extat inter Theologos Graecos a Gesnero Tiguri A. Iss9. collectos. Eundem Hermiae tractatum simul cum Tatiani oratione ad Graecosinoniae A. C. I7oo. vulgavit Guillelmus Worth. Idem Hermiae tractatus etiam cum Iustini Martyris operibus f mel iterumq ; Parisiis, & postea juxta hanc Parisiensem editinem mittebergae, pro qua Coloniam in fronte tituli pomtam deprehendimus, prodiit, ut latinas editiones in Patrum bibliothecis obvias & graeco-latinam in auctario cael P risiis I62 . expressam taceamus. Et Lambecius quidem lib. a. bιb . Vindob. pag. . hunc Hermiam eundem esse putat cum Hermia Sozomeno notissimo Historiae ecclesiasticae scriptore, quae sententia Temelio quoque placuit in exere
123쪽
tationιbus selectis p. aag. Etsi enim etiam nonnullos Heriamiam Alexandrinum hujus tractatus autorein facere reseiarat, Lambecio tamen potius subscribendum ei se censet p. 36. Quae sententia sit vera esset, ad quintum seculum hie Hermias referendus esset. Veruntamen eum ab I Iermia Sozomeno diversum statuimus, & ad secundum leculum referre malumus ob rationes adductas a celeberrimo Caverim. Iusor. titer. pag.IT.
XXXIV. HEGESIPPI historia ecclesiiastica, seu libris. actuum ecclesiasticorum non amplius supersunt. Fragmenta tantum aliqua ex isto Hegesippi opere Eusebius in sua historia ecclesiastica servavit. Aliud fragmentum ab Eusebianis diversum exhibet Gobarus apud Photium cod. asa. Ab hoc autem I IMesippo secundi seculi scriptore non scripti sunt libri 1. de excidio Hiemsolymitano, qui sub Hegesippi vel Egesippi nomine circumseruntur, a Iacobo Fabro Godolaedo Plittorpio Cornelio Gualthero, Laurentio de la Barresse aliis editi, & Patrum 'quoque Bibliothecis inserti. In editionis, quae&Casu ex IodociBadioscentii ossiis cina prodiit, titulo Ambrosius Mediolanentis Episcopus prolatino horum librorum interprete venditatur. Et Baruitisus quidem Monachorum impudentiam increpat, qui Am- hrosium horum librorum interpretem finxerint. Grois novius autem cap. I. Observationum ad scriptores ecclesiasticos, se non valde repugnaturum dicit, si quis disertum huiW Antistitem Ambrosium aetate adolescentiori, aut in exordio pontificatus sivi opus hoc lusisse contendati in autem opus hoc, uti eruditi quidam censent, nihil aliud quam Iiberior translatio librorum Flavii Iosephi de bello judaico,& libros hos viano ad Hegesippum tanquam autorem reser . ii
124쪽
ri statuunt, quia librariorum vitio ex Josephi nomine Josippus, ac tandem Igilippus, Egesippus & Hegesippus formatus est. At mihi probabilius videtur, his libris de excidio judaico Messippi nomen non ex librariorum vitio adhaesit se, sed autorem liorum librorum, quisquis fuerit, H gessippi nomen de industria sibi adoptalse, ut ex fama Hege-sippi, qui Apostolorum aetati vicinus quinque libros actuum ecclesiasticorum scripserat, libris suis de excidio judabco aliquam autoritatem & antiquitatis opinionem conciliaret, eosque a veteri illo Hegesippo scriptos esse lectoribus suis persuaderet. Caeterum de vetere illo Hegesippo
XXXV. POLYCRATEM Ephesinum Episcopum
historiam de martyrio Timothei literis confignalia allerit Sigebertus de Scrpior. ecclesiast. c. s. & edita quidem extat sub nomine Polycratis relatio de martyrio Timothei, quae etiam codici canonum Pithceano A. 1687. Parisiis inserta est. Verum suppositum elle hoc monumentum Polycrati probant Miraeus in notis ad Sigebertum,&Baronius in notis ad martyrologium Romanum d 2 . anuarii, etsi horum objectionibus Bollandus in actis Sanctorum Januarii
Tom. II. P. FG. respondere conetur. Genuinum autem
Polycratis monumentum fuit ejus ad Viet ii em Episcopum Romanum epistola, ex qua nonnulla excerpit Euiebius A A
125쪽
41 CAP. I. DE SCRIPTORIBUS ET SCRlpTis
s. e. 3t. bist. ecclesiast. & ob. s. c. a . ut & Hieronymus in ea- talogo Scriptor. eccles. c. s.
XXXVI ATHENOGENI Uiri quidam eruditi hy
mnum Graecorum matutinum & vespertinum tribuunt,
qui laguntur apud Lissertum m tractatu ae symbolo p. n. &Thomam Smith in miscellaneis A. I686. editust. ψ . HOS autem hymnos Athenogenem ad martyrium sestinantem tanquam valedietionis suae monumentum reliquisse ex Basilii M. libro de Spiritu S. c. 29. probari posse putant. Verum Basilius in illo loco de matutino hymno plane nihil pr fert, quis autem vespertini autor sit, dici non posse asserit, etsi addat nonnullos agnoscere hymnum illum esse Athenogenis, quem valedictionis loco reliquerit, cum ad ma tyrii palmam, quam per ignem obtinuit, sestinaret. Conseratur de Athenogene & istis hymnis Le Moyne n notis ad varia sacra p. tos . seq. ubi inter alia notat, quod iste hymnus in Graecorum horologio ita inscribatur: μοι τοῦ ἀγέου
non, ut quidam indom dicunt, Sophronu Patriarchae mero. selymitari.
xXXVII. Ad secundi seculi monumenta videtur etiam reserendum incerti alicujus Autoris TESTAME UM XII. PATRIARCHARUM, quod in MSCto quodam
Anglicano ex hebraico in graecum sermonem a Iohanne Chrysostomo translarum dicitur. Ex graeco in latinum sermonem hoc testamentum transtulit Robertus Lincolni. ensis Epistopus, cujus latinae versionis meminit Matthaeus Paris ad A. C. 1242. his verbis pag. I97. Usis quoque temporibus, Disitirco by Cooste
126쪽
eo peritissimus, Testamenta duodecim Patriarcharum de Graec Meti interpreta tone transtulit in latinum. Ruaepermulta tempora incognita ae abscondita fuerunt per invid am Judaeorum, propter Prophetias de Salvatore in eis conatentas. Sed Graeci, omnium scri torum ditigentissimi inve-sgatores,prιmι in notitiam illius Impti devenιenses, 1Lud de Hebraeo in Graecum transtulerunt, cae penes eos, usque in
nostra tempora reservarunt. Nec tempore beata Hierony-mι, veI alicuum Sancti rnterpretis, ad notitiam csristianorum machinante Judaeorum antiquorum malina potuisquomodotibet devenire. Istum gitur goriosum tractarum, ad robur fidei Chrisιanae,c ad mavorem Judaeorum confu- fionem, transtulit plene evidenter os pus memorarus de graeco, verbo ad verbum, in lat num, coad Pante Magrifro Nicolao Graeco, Clerico Abbatis sanctι Asioni. Idem Paris ad A. C. I2 2. p. 8 S. memorat, qua ratione Robertus
Lincolniensis ad notitiam hujus testamenti pervenerit, ubi iterum refert, per invidiam Judaeorum hoc testamentum propter manifestas de Christo prophetias ablconditum fuisse. Prodiit haec testamenti M. Patriarcharum versio latina per Robertum Lincolnieuicin adornata, in Micropresia
bytico Basileenti isso. cui editioni pag cii. sequens additur epilogus, ex Matthaeo Parisiensi ut videtur depromtus:
Haec absondita S celata per longa tempora Derunt, ira quod nostri Doctores,s antiqui interpretes ista nequiverane invenire, quod factum est per iuvidiam Iudaeorum, qui ea propter evidentissimasmmanuestissim, ac crebras de Chri. so propoetias, quae in illis sirabuntur, diu occultaverunt.
Tandem Graeci, veterum Fr/pturarum exploratores δίφω-ιtissimi, haec caute quaercbant, oe cautius adorabant, ex Fa Hebraeo
127쪽
44 CAP. I. DE SCRIPTORIBUS ET SCRIPTismbrio in Graecum fideliter transtulerunt. Remansis igiatur hoc scriptum occultum, eo quod non invenireris peritus in utraque tingua, scilicet Graeca-Latina, s aliquis interpres, qui curaret super hoc sollicitara, ut faceret transeferri opus memoratum, per longa aetatum tempora, usque ad tempus Lincolniensis Episcopi, Roberti fecundι cognomento scilicet, Grosilesio, qui usque in Graeciam misi H gentis snmos exploratores, ut exempiar scripti memorati non sollicitide expensis, quas abundanter ei invenerat, re ortarent. V nerabilis igitur Oscopus, ut memo nam lucidis marum prophetiarum, ad robur sides Christiana perpetuaret, Anno fristi M. CC. XLII. e Graeco in Latinum, in quabus rHomatibus perarissimus habebatur, transium evidenter, de verbo in verbum, ac deliter ali, ante Magistro Nicotio Grato, Re- .ctore Ecclesiae de Dachet, Geruo dominι Abasu de sancti Albano, quo sic luculentae prophetiae, quae in hoc scripto, tace clarius coruscant, in majorem confusionem Judaeorum mnium haereticorum s inimicorum Ecclesiae gloriosius pν rumpant. Cuisse iam oegoria in secula. Amen. Eadem testamenta I1. Patriarcharum, seu duodecim filiorum J cobi monumentis orthodoxographis ab Heroldo & G meo collectis,& Bibliothecis Patrum ex eadem Roberti ver sione inserta sunt. Tandem vero Johannes Ernestus Grabe in spicilegio Patrum primi seculi latinae versioni graecum etiam textum adjunxit, qui in praefatione prolixe disquirit, num auctor hujus scripti Hebraeus quidam fuerit, ad christianam fidem conversus, an sorte hoc scriptum jam ante Christi adventum a Judaeo quodam elucubratum, & postea
seculo r. vel 2. a Christiano quodam interpolatum fuerit. Idem Grabius observat, hoc testamentum M. Patriarch
rum in Gelasii decreto de libris apocryphis vocari test
128쪽
mentum Iob, vel Iacob, & nomen hoc natum esse ex librariorum imperitia, qui literas Is, quae apud Graecos du denarium numerum designant, in nomen Job vel Iacob transmutarunt. Conferantur etiam de hoc scripto, quod Origeni non incognitum fuisse ex is. ejus in Iosiuam homilia constat, Whartonus in auctario ad Usmerium de Scriptoribus vernaculu ρS.Iat.322. Nourry in apparatu d F./a. c. a. ubi severa nimis censura hoc monumentum nunquam
in lucem emitti, sed perpetuis tenebris damnari debuisse judicar, Sainjore biblioth. crit. Tom. a. c. t . Bebelius in tractatu adversus praeexistentiam animarum a Saridio defensam p. 123. ubi scriptum hoc vetustum quidem, minus tamen genuinum elle asfferit, Autores der unshuldum Nach-richi. 17o6. p. 669. ubi varias hujus tractatus nugas & f bulas colligunt.
XXXVIII. Romanorum hujus seculi Pontificum epistolae decretales, ut ANACLETI prima ad omnes Episcopos & cunctos fideles, secunda ad universos ItaliaeEpiscopos, & terita ad omnes Epistopos & reliquos Christi Sacem dotes, EUARISTI prima ad universes Asia Episcopos, &secunda ad omnes per AEgyptum Patres, ALEXANDRI prima ad omnes orthodoxos per diversas provincias, secunda ad omnes Episcopos per diversas regiones, & tertia ad omnes divino sacerdotio fungentes, SIXTI prima ad Omnes Fratres, & secunda ad omnes Episcopos, TELESPHORI ad clarissimos Fratres & dilectitsimos Episcopos, HΥ-GINi prima ad cunctos in apostolica fide & doctrina degentes, & secunda ad Athenienses, PII prima ad omnes ecclesia & secunda ad Fratres Italicos, ANICETl ad unive fas per Galliam ecclesias, S ERIS prima ad Campanos, F, , &Ω-
129쪽
46 C A P. I. DE SCRlPTORIBUS ET SCRIpTIs& secunda ad Episcopos Italiae, ELEUTHERII epistola ad universas per Galliam ecclesilas, VICTORIS prima ad Theophilum Episcopum & omnes Fratres in Alexandria, & secunda ad universos Episcopos per Africam
constitutos, ejusdem sunt commatis cum Clementis epistolis decretalibus, de quibus in selectis primi seculi capitibus p. 61. actum est, & pseud epigraphae merito habentur. Nee omni ,eΘιίας suspicione carent duae Pii epistolae ad Iustum
Viennensem, quae ex Viennensi Archivo de pronitae a Baro. nio commendantur,& orthodoxo graphis quoque monumentiis a Gryraaeo insertae sunt. Idem judicium ferendum videtur de duabus Victoris epistolis, una ad Desiderium Viennensem, altera ad Paracodam quendam, quas exhibuit Blondellus in pseudo-Isidoro, Baronius in annalibus,& Halloixius in notis ad vitam Irenaei, ubi has epistolas tanquam genuinas adducit & commendat. At suspectae sunt hae epistolae Labbeo T. Leone. p. yyy. Dodvvello addis. ad Pearsp.ys. Se Godeavio T. I. R. Jog.
XXXIX. Acta martyrii Ignatiani, quae Usserius in
appendice Ignatiana ex antiqua latina versione, eaque duplici, vulgavit & prolixis notis illustravit, a PHILONE
Tarsensis, & AGATHOPODE Antiochenae ecclesiae Diacono, qui Ignatium e Syria Romam usque comitati sunt, scripta fuisse praedictus Usserius in notis ad acta Ignatri ρ.ψδ. arbitratur, qui etiam in praefatione duobus illis Ignatii comitibus tertium nomine Grajum addit, etsi hanc antiquitatis opinionem actis istis ab usserio conciliatam Daulaeus in tractam de scriptis Ignatii convellere nitatur, cui respondet Pearsonius in viniuriis epistolarum Ignatii parea. p. r 6. Praeter Usserium acta haec martyrii Ignatiani edi- .dit Bollandus in actis Sanctorum Calendis Februarii. Grae-
130쪽
ce autem & latine haec acta edidit Ruinarius in addendis adacta martyrum sincera. Eadem graece & latine exhibe tur in Operibus Patrum Apostolicis a Cotelerio collectis, verum illa ex Simeone Metapli raste interpolata sunt. Eadem cum genuinis Ignatii epistolis prodierunt hoc ipso anno I7o9. Oxonii e theatro Scheldoniano, curante Thoma
Smitho, qui etiam scholiis quibusdam haec acta sit
XL. Acta martyrii Polycarpi descripsit in peculiari epistola ECCLESIA SMYRNENSIS, cujus maximam par
tem exhibet Eusebius ti . . hist. ecctissast. e. U. Caetera in notis supplevit Valesius. Postea integram hanc epistolam in appendice Ignatiana graece cum antiqua latina metaphrasi exilibuit Jacobus Viserius. Eandem inter opera apo stolicae aetatis Corelerius vulgavit. Usserit &CCtclerii notas in acta Polycarpi conjunxit Clericus in nova editione Patrum Apostolicorum a Cotelerio collectorum. Novis sime hanc ecclesiae Smyrtiensis epistolam Oxonii A. I7O9.
cum genuinis Ignatii epistolis & epistola Polycarpi edidit Thomas Smith, qui etiam haec acta scholiis quibusdam i,
lustravit Conferantur etiam de his actis martyrii Poly- carpi Bollandus & Henschenius in Actis Sanctorum d. 26. Ianuarii, Ruinarius m actis Martyrum sinceris p. ay. s A. Lambecius ιιMoth. dobonens s rom. δ. p. δδ. Tanti autem habita fuerunt acta martyrii Polycarpi, ut olim publice in ecclesiiis legerentur, testante id Gregorio Turonensi libr. r. de Hor. Mara . c. SL XLI. Similis argumenti epistola est, quam Eo