장음표시 사용
131쪽
o CAP. I. DE SCRlPTORIBUS ET SCRI prisad Fratres per Astam & PhTygiam constitutos de marty-.rio Pothini & plurimorum aliorum, quos persecutio sub Marco Aurelio excitata hausiit, exaravit. Verum haec epist lanon amplius integra extat. Magnam tamen ejus partem in historia ecclesiiastica servavit Eusebius tib. s. c. r.Wses In quarto vero capite legitur fragmentum epistolae, in qua Martyres Lugdunenses Eleutherio Romano Episcopo
XLII. Inter Scriptores secundi seculi ecclesiasticos, quorum genuina scripta vel plane perierunt, vel exiguas e naufragio tabulas reliquerunt, referendus PAPIAS Hierapolitanus in Phrygia Episcopus, quem nonnulli Angelum Pergameniis ecclesie Apocalypticum esse inani conjectura somniant. Scripssit autem Papias libros V. quos λόγων κs-ὰιακῶν ἐξηγη m, ieu sermonum Dominicorum explicationem inscripsit: quorum meminere Irena ustib. f. c. M. Hi ronymus in catalogo caP. II. & Eusebius ιbr. s. c. v. ubi etiam fragmenta quaedam ex isto Papiae opere exhibentur. Alia quaedam stagmenta ab Andrea Caesariensii,&Oecumenio Papiae adscribuntur. Iohannis auditorem & discipulum fuisse Papiam ex Irenaei hbr.s. c. constat. Num vero Johannis Evangelistae & Apostoli auditor fuerit, an Johannis Presbyteri, dissentiunt eruditi. Prius asserit Hal lolaius Tom. I. de viso ligustr. eccles oriental. Scriptorum με; . seq. Posterius placet Dodvvello dissert. r. ad Ironarum In Graecorum menaeo & men Ologio nulla ejus mentio occurrit, nec in veteri Martyrologio Romano. Λ-lia ratio est novi Martyrologii Romani, quod cum notis Baronii prodiit. Nam in illo memoria Papiae d. ra. Februarii colitur, qua die etiam Bollandus& Socii de Papia ege
132쪽
s ebio recte notat Casau bonus exerc. I6. c. o. R. - . Fuisse hunc Papiam ab Apostolorum aevo remotiorem, quam
nonnulli statuunt, eundemque in iis, quae tradidisse fertur, exiguae fidei & autoritatis esse probat Spanhemius ιnqua. sermone issere. p. .s sing. Conferatur etiam de Papia Grahe in spici legio Patrum secuti a. p. as ubi inter alia asserit, quod nimiam mentis simplicitatem, quam in Papia Eusebi
us notavit, ex parte Ostendere videantur fragmenta ex ejus scriptis conservata.
XLIII. Papiae in Hieronymi cataIogo scriptorum ecclesiasticorum subjungitur QUADRATUS, qui apolog
am pro Christianis Imperatori Hadriano Athenis aliquam do hyemanti obtulit. Oblatam esse hanc apologiam anno Hadriani ro. seu A. C. 127 tradit Eusebius in chronico. Superfuit adhuc ista inadrati apologia: seculo septimo ineunte, quo tempore Eusebius Tlinilalonicensis in cons. tandis Andreae Aphthario Docetae erroribus Quadrati scriptis usus est, ut testitur Photius cod. ἐσ2. Hodie vero de ista Quadrati apologia nihil amplius superest quam exiguum isagmentum servaetum ab trusebio δε . M. ειβ. ecco . e. s. in quo is mento do Christi miraculis Quadratus agit,& quosdam a Christo mirabiliter canatos, aut ad vitam re . vocatos ad sua usque tempora vixisse asserit. Quae aluis
ac si Quadratus Iocutus furiset de mortuis. qui eum Christo resurgente e sepulchris prodierunt. verum Quadra.
133쪽
so CAP. I. DE SCRIPTO RigUS ET SCRIpTlstus de illis loquitur, qui a Christo inter homines Obam. bulante a morte resuscitati sunt. Et quamvis eidemThe. ologo laudatissimo minus probabile videatur, quod Qua.dratas, qui apologiam suam Hadriano obtulit, a Christo
sanatos & resustitatos viderit, quae sententia ratione carere non videtur, cum vix credibile sit, homines a Chrissio fanatos & resuscitatos, per integrum seculum superiuisse, responderi tamen potest, homines illos a Quadrato non Co amplius tempore, quo apologiam suam Hadriano obtulit, sed adhuc juvene longe antea visos fuit se, cum hic Quadratus ab Eusebio in chronico Apostolorum discipulus appelletur, & cum Philippi filiabus versatus perhibeatur ab eodem Eusebio Bbr. s. c. v. hs. ecclesiast. Praeter apologiam pro religione christiana Quadrato adhuc aliud striptum ab Eusebio tribui titulo συγγράμμ ατρο notatum hulant Magdeburgenses & alii hos secuti. Verum Eusebius συγ γραριυα illud a Quadrati apologia minime distinguit. Fuisse hunc Quadratum Episcopum Atheniensem tradit Hi ronymus in catalogo & epistola ad Magnum, & quamvis Valesius Quadratum Atheniensem Episcopum, cujus Dionysius Corinthius apud Eusebium lib. . c. ay meminit, a Quadrato apologiae autore distinguendum moneat, Dallaeisus tamen de scripsi Diovssi Areop. c. U. Valesii rationes haud satis firmas esse censet, sicut&Caveus in vitis Patrum Λpostolicorum, & Grabe in spicilegio Patrum seculi secum di, Ouadratum Publii in Atheniensi episcopatu succes rem cum Quadrato apologiae autore eundem esse minime dubitant. Caeterum prophetiae dono illustrem fuisse Quadratum antiquus scriptor tradit apud Eusebium,&ipse Eu. sebius tib. s. c. 37. Quae Iohannes ad Angelum ecclesiae Pluladelphiensis ia Apocalypsi scripsit in neminem mei lius, Diqitigod by Coos e i
134쪽
lius quam in Quadratum quadrare Halloixit ita vita Quadrati c. r. Vin notis ad illud caput sententia est, quam vera in esse I len schenius in syllose historica de Quadrato Ton . VI. Maj. p. 3J'. vehementer dubitar, ubi etiam Caris melitas quosdam perstringit, qui Quadratum ordini su accensere auli sunt. Sed haec de Quadrato di ista sussiciant, cujus memoriam Graeci d. M. Sept. Latini autem d. 26. Maji recolunt.
XLIV. Eodem tempore, quo Quadratus Christianorum causam egit, ARlSTIDES quoque apologiam protamstianis Hadriano obtulit, de qua videatur Eusebius in
chronico & libr. . Ostor. ecrissast. e. .item Hieronymus m calogo Seriptor. eces. e. o. Sin epistol. 2 ad Magnum.
Hane Aristidis apologiam Calmeros prope Athenas Midelli habitantes in bibliothecae Pa habere Gallicus quidam Scriptor, in perefrinatione sua Athenisnsi ex lama r ruli quam selsam elle non immerito conjicit Stephanuste Moyne mi. ad var. Dr. y. σε. Magno sane mercarentur hanc apologiam, si extaret, qui Dionysium Areopagitam sub Hadriano passum afferunt. Id enim in Aristidis apologia memorari Ado Viennensis in suo martyrologio d. s. Obris memorat. Verum etiam hanc Adonis assemω-nem taliam esse suspicamur, facilius credituri Christi divi. nitatem in Aristidis apologia affertam iuisse, quod idem , do affirmat d. 3L Augusti. XLV. Sub Hadi iano, cui Quadratus & Aristides apologias suas pro Claristianis obtulerunt, floruit etiam Λ-GRIPPA CASTOR, qui impium Haeresiarcham Basiliden scriptis resutavit. Verum haec Castoris Agrippae scripta G1 ab
135쪽
ab Eusebio obr. . r. p. & Hieronymo c. a . A catalogι m morata non amplius extant.
XLVI, MERCII. Hierapolitani Episcopi episto
lam ad M. Aurelium Imperatorem a Guillelmo Sit leto acceptam in annalibus suis ecclesiasticis edere voluit Baronia , ut ipse in notis ad martyrologium d. 12. Octobris testatur. Sed postea in annalibus ad A. C. I63. hanc epist iam nescio quo fato manibus suis elapsam & amissam quetitur. Vitam A ruit prolixu describit & notis illustrat Petrus Halloixius Tom..II. de vulsis documentis omenta-hum scriptorum a pag. . usque ad ρσ. No. & praeter laudatam a, Baronio epistolam, alium quoque librum de disciplina illi tribuit, jus sola memoria in actis Abercti superest. Ex probatis autem eccleiis primitivae Scriptort-lbus. nec horum monumentorum, nec ipsius Abercti quisquam meminit. i -
XLVII. Fragmenta quaedam ., ex APOLLONIO' Montanistarum adversario Eusebius tib. s. c. II. hisi. eceos exhibet, de quo Apollonio agit etiam Hieronymus 1n catalogo Scriptorum eccos. c. 4o. Quod vero idem Hier nymus cap. s. sui caralogi alium quendam Apollonium Martyrem inter Scriptores ecclesiiasticos recenset, ex errore natum est,&loco quodam Eusebii male intellecto ut notavit Peartinius in vindiciis Nisiotarum Ignatu Part. a. p.ras. Valesius in notis ad Eusebιι ιόr. F. c. a . qui cum Scasigero Hieronymum latina Rufini versione deceptum existimat, quod tamen Pearsonio minus probabile videtur.
136쪽
ECCLEsIAST. SECULI sECUNDI. 33 Desinuin Episcopum asserit Autor Praedestinati in talogo haeresium c. 23.
XLVIII. Ex DIONYSII CORINTHII epistolis Dagmenta quaedam apud Eusebium δει. a. c. a . & tibri M. c. a leguntur. Idem Eusebius Abr.F. e. s. ex RHODONE Tatiani discipulo & Montanistarum Antagonista aliqua excerpit, & ex SERAPIONE e. Ip. de Δbr. Cc. a. s ex MILTIADE libr. s. c. n. ' ν.
XLm. Quae Eusebius B s. H.'E. e. rL F l . ex v teri quodam Scriptore profert, ASTERIO URBANO vi dicanda censet Valesius in notis ad Eusebium, idque ex ipso Eusebio dolligi posse existimat. Verum Baluzius ininova collectione conciliorum pro CLAUDIO APOLLI' NARI Hierapolitano Episcopo militat, cui etiam Rufinus latinus Eusebii interpres excerpta illa Eusebiana tribunt, &hunc secutus Baronius, eisi hanc sententiam Halloixius
Tom. II. ist D. ecel. orient. Scriptor. p. διε. refutare cone
tur, & censeat, ipsum Eusebium ignorasse nomen illius Autoris, cujus stagmenta dicto loco excerpsit. Quicquid
autem de autore illorum Dagmentorum statuatur, id certum est, non incelebrem inter secundi seculi scriptoress isse Apollinarem,& varia monnmenta edidisse, quae reserunt Eusebius tib. M. c. ar. Hieronymus in ca alogo c. 26.8c Photius in bibliotheca e. q. ubi ejus eruditionem & styli praestantiam commendati Trithemius autem Apollinarem se in suis opustulis virum non tam eruditum quam Zelosum exhibuisse judicat, etsi bonus Trithemius scripta pollinaris nunquam viderit,& multo minus legerit, cum ea
pridem deperdita fuerint. G 3 L. PI-
137쪽
sι CAP. I. DE SCRIPTORIBUS E Τ SCRIPTIs L. PINYTUS Cnossiorum in Creta Episcopus juxta Hieronymum in catalogo c. 23. ad Dionysium Corinthium elegantem epistolam scripsit, in qua docet, non semper lacte populos numendos, sed & solido vesci debere cibo, ut in spiritualem proficiant senectutem. Quam Pinyti epistolam commendat etiam Eusebius his. s. e. 23. Verum ista hodie non comparet.
LI. Periit quoque PHILIPPI urbis Gortynat in Crota Episcopi praeclarus contra Marcionem liber, de quo Eusebius G. & Hieronymus in catalogo c. 3o. Si Trithemio fides adhibenda, Philippus hic etiam quasdam ad diversos epistolas variosque trariatus scripsit. Verum mirari quis pollit, unde Tricliemio plura Philippi stripta.
qcam Eulebio & Hieronymo innotuerim. LII. Non minus perierunt PANDENI Catechetae Alexandrini scripta, de quo videatur Eusebius M. f. c.Io. Hieronymus in catMogo c. 36,& ex recentioribus Dodoellus in notis ad Bagmentum Philippi Sidetae de Calecitetis Αἰexandrinis, Halicuius Tom. Is de rue. σ doc. iEustr. ecclesorunt ac Scristorum p. ara. Cara in vitis Patrum Apost
LIII. Anonymi cujusdam Scriptoris, qui adversus Artemonem scripsit, meminit & Dagmenta quaedam exiLO excerpit Eusebius lib.s. c. aδ. Autorem autem illum esse CAJuM vel GAJuM Presbyterum Romanum ex Photii cod. I. collato cum Theodoreti hir. a. e. s. de haeret. b. elicit Pearsonius in dissert. de success Rom. Pontf. p. l I. 1 I. De Uaji hujus disputatione adversus Proclum vider
138쪽
tur Eusebius Lib. a. c. a T.& Bb. 1. c. ao. De Opere, quod i scriptum fuit πεοὶ παντος videatur Dodvvellus iussi ad D grauis. Conseratur praeterea de Cajo Ι Iieronymus eae sit r.1'. Le Mone not. ad Nar. sacra ρ. - . qui tractatum παντοι non a Cajo, sed ab Hippolyto scriptum arbitratur, Cave in chartophyl. p. ao. 2I. ' - . I
LIV. De BARDESANIS scriptis in capite de haeresbus secundi seculi dicemus, ubi etiam de BASILIDIS, VALENTINI, EPIPHANIS, IUDORI, MΛRCIONIS, PTωLOM EI, MONTANI, THENISONIS, IULII CASSIANI, ApELLIS & THEODOTI scriptis aliquid dicendum erit. LV. in scriptis HERACLITI, MAXIMI, CANDIDI, APIONIS, SEXTI & ARABIANI, qui nonnullis Bra
bianus dicitur, breviter agit Eusebius fib. s. c. V. De scriμptis MUSANI idem agit lib. M. e. aδ. His addendi M DESTUS, cujus librum contra Marcionem hodie deperditum Eusebius lib. δ. e. u. & Hieronymus m cataogo c. 32. memorant, THEOPHILUS Caesariensis Episcopus de quo Hieronymus c. M. BACCHYLUS Corinthiorum Episcopus, de quo Hieronymus c. & JUDAS, de quo Hieronymus c. sa. & Eusebius BD. c. c. LLH. EZECHIELIS Tragici poema de eductione
Hebraeorum a Clemente Alexandrino libr. I. Stromatum allegatum in corpore Poetarum a Stephano editorum e tat. Verum non satis constar, num scriptor ille Christi nus fuerit. Conferantur de eo Cave m chartophylace 'U. LeMoyne not. ad varia secra p. 33fiser.
139쪽
36 CAP. I. DE SCRIPTORIBUS ET SCRIpTis LVII. Liber IOSEPHl ANTIOCHENI de perfecta
militia primitivae ecclesiae, ex quo Scriptor quidam sequia oris aevi unicum duntaxat locum allegat, an secundo seculo scriptus fuerit, disquirit Papebrochius in tractatu de Patriarchis Hierosolymitanis, qui praemittitur Tomo 3.Sanctorum Maji. Et si vero Papebrochius agnoscat apud POD . se vinum legi, quod hic Josephus anno iso. vixerit, suspicatur tamen Poliavinum id solum ex fama retulisse, defundamento suae assertionis nihil solicitum, sorte alicu-hi pro i3oo. una cyphra per froiadem expuncti, vel per eris rorem omissa, invenisse scriptum i3o. S: sic dum ad alia festinavit, deceptum Hille. LVIII. ARISTONIS PELLTI mentio occurrit a pud Eusebium Iob. M. c. Chrsior. eccle . Hunc autem Aristonem ei se autorem disputationis, seu altercationis i iter Iaλnem &Papiscum, tradit Maximus in Scholiis ad Di nylii Areopagitae Theologiam mysticam. Haec disputa tio ex graeco sermone in latinum translata est a Celso, cuin jus praefatio inter opera Cypriani legitur. Ipsa autem Jasonis & Papisci disputatio, cujus non infrequens apud antiquos scriptores mentio occurrit, pridem periit. Conferatur Cave histor. liter. p. '. & Grabe vitaleg. Patrsecuti
LIX. POTHINO Irenaei in Lugdunensi cathedra
antecessori Dodvvellus ιn Hssertationiblu ad Irenaeum p. asta. versus illos lambicos in Marcum haereticum tribuit, quos exhibet Irenaeus M'. . c. ra. & ex eo Epiphanius haeres s . Verum qua facilitate Dodvvellus hoc animat, ab aliis eadem facilitate negari poterit. LX.
140쪽
LX. Libros Veteris Testamenti hoc seculo in Gratia cum ex Fontibus Hebraeis sermonem transtulerunt AOUI
quibux consulantur Athanasius in Spngsi Tom. II. edi . Commel. p. Uy. Epiphanius de ponderibtu s mensuris e. N. F D. Ex recentioribus Petavius ad locum illum Epiphanii, Frassenius ae usit. bibl. lib. a. c. . Huetius is m-terpretatione p. D. θ σι. Calovius Crit. S. p. οδ. Chamier Tom. I. panstrat. ob. ra. e. r. I lottingerus fasticul. differt. . G. & Thesaur. Philol. lib. l. c. thea 3. Waltonus a Mari bibi proleg. s. thes. I. Drusius in f sitis per epistolas epist..t. quae epistola etiam Veterum Graecorum Interpretum in totum V. T. iragmentis ab eodem Drusio collectis & it.
Iustratis praemissa est, & alii videri poterunt. LXI Exeunte secundo & ineunte tertio seculo florui I-Tus FLAVIUS CLEMENS Alexandrinae Scholae Catecheta & Ecclesiae Presbyter, de cujus scriptis bene meruerunt Petrus Victorius, qui ea Florentiae Isso. graece edidit, Cyri acus Strona,qui libros Stromatum, &Gentianus Her vetus, qui omnia opera Clementis, praeter excerpta ex Theodoto& Scripturarum Propheticarum eclogas lati ne reddidit, &loca quaedam obscuriora scholiis suis illustravit; Daltiel Heinsius, qui graecum textum recensuit, latinam versionem multis in locis emendavit, & annotationes quasdam adj cit ; Fridericus Sylburgius, cujus ad Clementem Alexam drinum annotationes extant , Michael Ghisterius, qui ad calcem tomi 3. commentar. ad Jeremiam Clementis Alexandrini libellum de divitum salute, qui hactenus desideratus fuerat, cum latina versione Iohannis Matthaei Caryo