Herodotos Buch 3 und 4

291쪽

ειπεῖν τε λύοντας της γεφύρης το ἐς την Σκυθικὴν χονώς παντα ποιήσουσι τα Σκυθ σέ ἐστι ἐν δονῆ ταυταμεν προσέθηκα τη γνώμI μετὰ ὁ ἐκ πάντων πεκρί- 10 νατο Ἱστιαιος τάδε λέγων. 4 ανδρες Σκυθαι, χρηστὰ ηκετε φέροντες και ἐς καιρὰν ἐπείγεσθε και τά τε α

ιμέων μῖν χρηστῶς ὁδουται, και τὰ ἀπ' μέων ἐς τμέας ἐπιτηδέως πηρετέεται ος γὰρ πῆτε, και λύο

μεν --δρον, καὶ προθυμιην πασαν ἔξομεν θέλοντες 15 ῶναι ἐλευθεροι. εν δε μεῖς τάδε λυομεν, μέας καιρους ἐστι δίζησθαι ἐκείνους, ετρόντας δε πέρ τεήμων καὶ μων αυτῶν τίσασθαι υτ ώς κείνους

πρέπει

140 Σκυθαι με τὰ δεύτερον χωσι πιστειοντες λέγειν ἀληθέα πέστρεφον ἐπι ζήτησιν των Περσέων, καιὴμάρτανον πάσης της κείνων διεξόδου αἴτιοι δε τούτου 'aυτοι οι Σκυθαι ἐγένοντο, τὰς νομὰς των μαων τὰς ταύτη διαφθείραντες και τὰ δατα συγχώσαντες ει γὰρ ταυτα μη ἐποιησαν, παρεῖχε ν σφι ει ἐβούλοντο --πετέως ξευρεῖν τους Πέρσας νυν ὁ τά σφι ἐδόκεε ιστα βεβουλευσθαι, κατὰ ταυτα ἐσφάλησαν Σκύθαι

μέν νυν της σφετέρης χώρης τῆ χιλός τε τῶσι λαοισι 10 και δατα ἰν ταύτη διεξιόντες δίζηντο τους ἀντιπο-

λέμους, δοκέοντες και ἐκείνους διὰ τοιούτων την αδ- δρησιν ποιέεσθαι οι δε δὴ Πέρσαι τον πρότερον εωυτῶν γενόμενον στίβον, τουτον φυλάσσοντες ηισαν, και

292쪽

τω μόγις ευρον τὰν αδρον ο, ὁ νυκτός τε πικόμενοι και λελυμένης της γεφύρης ἐντοχόντες, ἐς πῶσαν εαρρωδιην ἀπίκατο μή σφεας ι μνες ωσι ἀπολελοι- ποτες. χ δε περὶ Λαρεῖον ἀνὴρ ιγύπτιος φωνέωνNI μέγιστον ἀνθρώπωπι τουτον τον Ἀνδρα καταστάντα ἐπι του χειλεος του Ιστρου κέλευε αρεῖος καλέειν Ἱστια7, Μιλήσιον μεν δὴ ἐποίεε ταυτα, Ἱστιαῖος ὁ ἐπακουσας του πρώτο κελεύσματι τάς τε νέας πα- σας παρειχε διαπορθμσειν την στρατιὴν καὶ την --φυραν ζετζε. Πέρσαι με ἀν ουτω ἐκφευγουσι, κύ- 142θαι δε διζήμενοι και δ δεύτερον μαρτον των Περσέων, και τουτο μέν, ἐόντα ' Ιωνα ἐλευθέμυς

κακιστους τε και ἀνανδροτατους κρίνουσι ειναι παν-

των ἀνθρώπων, τουτο δέ, ε δούλων γώνων τοὐλδ- νον ποιευιιενοι ἀνδράποδα φιλοδέσποτά φασι εἰναι καιαδρηστα μάλιστα ταυτα μεν δὴ κύ-σι ἐς Ιωνας

ἀπέρριπται.

αρεῖος δε ια της Θρηίκης πορευόμενος ἀπίκετο 143ἐς Σηστὰν της περσονήσου Ἀνθατε δ αυτὰς ἐνδιέβη - ροισι ἐς την Ἀσίην, λείπει ὁ στρατηγὸν ἐν τῆ τρώπ Μεγάβαζον ανδρα Πέρσην, Ἀφ αρεῖός κοτε εδωκε γέρας, τοιόνδε εἴπας ἐν Πέρσησι ἐαος e 5

293쪽

1μημένου Λαρειοι ἡοιὰς τρυγειν, ς νοιξε τάχιστα την πρώτην των οιέων, εἴρετο αυτ ὀ ὁ ἀδελφεὰς άρτάβα-

- ο τι βούλοιτ' ἄν οι τοσουτο πλῆθος γενεσθαι σοι

ἐν την οιῆ κόκκοι αρειος δε ὶπε Μεγαβάζου αν ι 10 τοσουτους ἀριθμῖν γενέσθαι βούλεσθαι ἀλλον η την Ἐλλάδα ἐπήκοον ἐν με δὴ Περσ5σι--τά μιν εἴπας

δειμα, τότε δε αυτὰν πελιπε στρατηγῖν χοντα της 144 στρατιῆς της ωοου κτὼ μυριάδας ουτος δε ὁ Μ

γάβαζος εἴπας τόδε πος ἐλίπετο ἀθάνατον μνήμην πρῖς Ἐλλησποντίω γενόμενος γαρ- Βυζαντίφ --

θετο πτακαίδεκα τεσι -δτερον Καλχηδονίους κτίσαν- τας την χώρην Βυζαντίων, πυθὁμενος δε φη Καλχη- ονπυς τουτον τον χρδνὸν τυγχάνειν ἐόντας τυφλούς οὐ γαρ ν του καλλίονος παρεόντος κτίζειν χώρου ἄν

αισχίονα λεσθαι, εἰ μη σαν τυφλοί. -υτος δὴ ν

6T OISMO IV 38 Βυζάντιοι κατὰ μὲν θάλατταν εὐκαιρότατον οἰκούσι τόπον καὶ προς ἀσφάλει αν καὶ προς εὐδαιμονίαν πάντων των ἐν τῆ καθ' ημῶ otκουμένy, κατὰ δε γῆν προς αμφότερα πάντων ἀφυέστατον κατὰ μὲν γαρ θάλατταν Ουτως ἐπίκειντα τῶ στόματι του Πόντου κυρίως ἄστεμήτ' εtσπλεῖσαι μήτ' λκπλευσαι δυνατιν εἰνα των ἐμπόρων τινὰ χωρὶς της ἐκείνων βουλήσεως. ἔχοντο του Πόντου πολλὰ των προς τον βίον εὐχρηστων τοῖς ἄλλοις ανθρώποις, πάνrων εἰσὶ

olivam consolentibus, ubi conderent urbem, reddatim Oraculum est, uaerereis sedem aecommirer a adversam ea annos Chalcedonii monstrabantur, lod priores illuc advecti, praevisa Deo nutilitate, peiora texissesnt. uippe Byzantium Hili solo, secundo ma

ri et .

294쪽

287 τότε ὁ Μεγάβαζος στρατηγὰς λειφθῶς ἐν χώροἘλλησποντίων του μη μηδίζοντας κατεστρέφετο. 0

τω χρόνον γένετο ἐπι ιβυην αλλος στρατιης μέγας στόλος, δια πρόφασιν την ἐγώ πηγήσομαι προδιηγησάμενος πρότερον τάδε. των ε της Αργους ἐπιβατέων παίδων παῖδες ξελασθέντες αδ Πελασγῶν των ἐκ Βραυρῶνος ληισαμένων τὰς Ἀθηναίων γυναικας, αδ τούτων ξελασθέντες ἐκ Θημνου οἴχοντο πλέοντες ἐς Αακεδαίμονα ιζόμενοι ὁ ἐν του ηὐγέτ πυρ ἀνέκαιον.

διηγησάμενος πρότερον, - IX

χε δεχ ημνος ανδρῶν TOT Oυ- σα ἔρημος, βασιλευομένη δὲ υπόνψιπυλης τῆς Θόαντος δι' αtτίαν τήνδε αν σήμνιαι την φροδίτην οὐκ ἔrίμων η δὲ αυταῖς μ- βάλλει δυσοσμίαν, καὶ δια τούτο οἱ γήμαντες αὐτὰς ἐκ της πλησίον Θράκης λαβόντες αἰχμαλωτίδας,

συνευνάζοντο αυταῖς ἀτιμαζόμεναι δε α Aήμνιαι τους τε παT ρας καὶ του ανδρας φονεύουσι ' μόνη δε σωσεν ψιπύλη τον ἐωυτης πατέρα κρύψασα Θόαντα.

προσσχόντες υν τότε γυναικο-

κρατουμένη νῆψῆμνο μίσγονται

295쪽

Θααεδαιμόνιοι δἐ ἰδόντες αγγελον πεμπον πευσόμενοι 10 τένες τε καὶ ὁκόθεν εισι οι δἐ τ ἀγγέλφ εἰρωτέοντιελεγον ως εἴησαν μεν Μινύαι, παιδες δε ειεν των ἐν τῆ Ἀργοῖ πλεόντων ρώων, προσσχόντας ε τούτους ἐς μνον φυτεισαί σφεας οι δἐ ακεδαιμόνιοι ἀκηκοότες τον λόγον της γενεη των Μινυέων, πέμφαντες το15 δεύτερον ειρώτεον τι θέλοντες κοιέν τε ἐς την χώρην και αυρ αἴθοιεν οι δἐ εφασαν πῖ Πελασγῶν ἐκβληθέντες κειν ἐς το ς πατέρας δικαιματον γὰρ εἶναι

-τω τουτο ινεσθαι δέεσθα τε οἰκέειν μα τούτοισι μοῖραν τε τιμέων μετέχοντες και η γης ἀπολαχόντες. 20 ακεδαιμονίοισι δε αδ δέκεσθαι τους Μινύας ἐπ'

OIσι θέλουσι αυτο - μάλιστα δε νηγέ σφεας στεποιέειν ταυτα των Ἀνδαριδέων ὴ ναυτιλέη ἐν τῆ άργοῖ δεξάμενοι δε τοι Μινύας γης τε μετέδοσαν και ἐς φυλὰς διεδάσαντο. - δε αυτίκα μεν γάμοις γημαν,

296쪽

289 τὰς δ ἐκ -- ηγοντο ἐξέδοσαν αλλοισι. χρόνου ει 146

ου αὐλου διεξελθόντος αυτίκα οἱ Μινυαι ἐξύβρισαν, της τε βασιληίης μεταιτέοντες και αλλα ποιευντες Ουκδσια. τοῖσι ν ααεδαιμονίοισι δοξε αυτ ς ἀποκτεῖναι, συλλαβόντες δέ σφεας κατεβαλον ἐς ερκτην. ,τείνουσι δε του αν κτεινωσι ακεδαιμόνιοι νυκτός, μετ'

σθαι, παραιτήσαντο αἱ γυναῖκες των Μινυέων, ἐοῖσαι ἀσται τε και ων πρώτων Σπαρτιητέων θυγατέρες, ἐμελθεῖν τε ἐς την ρκτην και ἐς ὀγους ἐλθεῖν κάστη οτ εωττης ἀνδρί. - δέ σφεας παρῆκαν, ουδέν ωλον δοκέοντες ἐξ αυτέων ἔσεσθαι. - ὁ ἐπείτε ἐσῆλθον,

ποιευσι τοιάδε πῆσαν την 'χον ἐσθῆτα παραδουσαιτῶσι ἀνδράσι αυται την των ανδρῶν λαβον - δἐ Μινύαι ἐνδυντες την γυναικηίην ἐσθῆτα, ατ γυναικες ἐξη - 15σανἈξω, ἐκφυγόντες ὁ τρόπω τοιουτου ζοντο ιτις ἐς το ηυγετον. Ἀον αυτὸν τουτον χρόνον Θήρας 44IΑὐτεσίωνος του ισαμενοῖ του Θερσάνδρου του Πο-

7. καταχρήσασθαι, κτεῖναι Ι

24 123.

15 LVrε, tanquam I 123 193. ἔξοισαν ἔξω in Ilii 4 persimulationem doloris velatis capactus, setat Valerius Max. IV 6 exl. 4

297쪽

λυνείκεος στελλε ἐς ἀποικίην ἐκ Θακεδαίμονος. ην δε ὁ Θήρας οἶτος, γένος ἐων Λαδμειος της μητρῖς ἀδελ-

φεῖς τοῖσι Ἀριστοδήμου παισὶ Ευρυσθένε και Προκλέι ἐόντων δ' τι των ααέδων τουτων νηπίων ἐπιτροπαίην

εἶχε ὁ Θήρας την ἐν Σπάρτ βασιληίην αυξηθεντων

δ των ἀδελφιδέων και παραλαβόντων την σήν, --τω δὴ ὁ Θήρας δεινον ποιευμενος αρχεσθαι α' αλλων 10 ἐπείτε γευσατο ρχῆς, ου εφη μένειν ν τῆ ακεδαίμονι αλλ' ἀποπλεύσεσθαι ες τους συγγενέας ησαν δε

ἐν τῆ νιν Θήρη καλεομέν νήσω, πρότερον δε αλ- λέ- τῆ αυτῆ ταύτ5, απόγονοι Μεμβλιάρου του Ποικίλεω ανδρῆ οίνικος Κάδμος γαρ ὁ Ἀγήνορος ο- 154ώπην διζήμενος προσέσχε ες την νυν Θήρην καλεομένην προσσχόντι δε εἴτε ὁ ο ὐ χώρη ρεσε, εἴτε καὶ

αλλως θέλησε ποιησαι τουτω καταλείπει γαρ ἐν τῆ νήσω ταυτηὶ λλους τε των ωοινίκων και δὴ και μνεω οὐ συγγενέων Μεμβλίαροπι υτοι ἐνέμοντο τὴν Καλ-

20 λίστην καλεομένην ἐπὶ γενεάς, πριν η Θήραν ἐλθὲ ῖν ἐκ 148 ακεδαίμονος, Ἀκτῶ νδρῶν επὶ τούτοις δὴ δν ὁ

298쪽

- Λ - 29 i

Θήρας λεῶν πων π των φυλέων στελλε, συνοικήσων τουτοισι και υδαμῶς ξελῶν αττοῖ αλλὰ κάμαοἰκηισμενος ἐπείτε δε και ι Μινυαι ἐκδράντες ἐκ της ἔρκτης ζοντο ἐς το ηυγετον, ω Aaκεδαιμονίων βουλευομενων σφέας ἀπολλύναι παραιτέεται ὁ Θήρας, κως

μήτε φύνος γένηται, αυτός τε πεδέκετό σφεας ἐξάξειν ἐκ της χώρης συγχωρησάντων δ τῆ γνώμy των α-

κεδαιμονίων, τρισὶ τριηκοντέροισι ες τους Μεμβλιαρουαπογύνους πλωσε, υτι πάντας γων τους Μινύας λλ' 10ολίγους τινάς ο γαρ πλεῖνες αυτῶν ἐτράποντο ἐς τοῖς Παρωρεῆτας καὶ Καύκωνας, τούτους δ ἐξελάσαντες

ἐκ της χώρης σφέας αυτοῖς δ μοίρας διεῖλον, καὶ

επειτα κτισαν πολιας τάσδε ἐν αὐτοῖσι, έπρεον Μά-

εν Πιτυλία κατέχοντες δρη

13. μοίρας διεῖλον κu 94 24. 1 f. ἐν αὐτοῖσι , in inrem der

299쪽

i5 κιστον Φρίξας Πυργον Ἀπιον μύδιον - τουτέων ἐ

νομα του νεηνίσκου τούτο Οἰόλυκος ἐγένετο, καί κως τὸ

ἐπ' ου ιγῶδαι καλευνται, φυλὴ μεγάλη ἐν Σπάρτη.

sene Milo. Die Entseliei tun EuZeiten des V .' ἐπ' ἐμέο se intnae dena . messenischen Krime, um 460, Cniti, init Sparta' Huso ersolo Eu sein Stran. 355 συνμπραξαν δὲ καὶ οἱ Αακεδαιμόνιοι μετὰ την ἐσχάτην κατάλυσιν των Μεσσηνίων συμμαχησασεν αυ- τοῖς so. τοις Πλείοις τἀναντία των πιστορος απογόνων καὶ των 'Αρκάδων συμπολεμησάντων τοῖς Μεσσηνίοις καὶ ἐπὶ τοσosroν γε συνέπραξαν στε τηνδώραν απα- σαν την μέχρι Μεσσηνης Ηλείαν ὁ θῆναι καὶ διαμεῖναι μέχρι νυν.Νur Lepreon Vard in peloponnesi-senen Erlege, disicnssilis und Sparta verseindeten, vieder seivstandi

unte T.

300쪽

τῶσι δἐ ἐν τη φιλῆ ταυταν ἀνδράσι ο γαρ πέμειναν

τὰ τ&κνα, δρυσαντο ἐκ θεοπροπέου Τρινύων των α υτ και ἰδιπόδεω ἱρόπι καὶ μετὰ τουτο πέμεινε . . . τώ- τουτο καὶ ἐν Θων τοισι αδ των ανδρῶν του - 10

των γεγονόσι.

Μέχρι μέν νυν τούτου του λόγου Αακεδαιμόνιοι 150 Θηραιοισι κατὰ ταυτὰ λέγουσι, τὼ δἐ αὐτούτου μου -

νοι Θηραῖοι δε γενέσθαι λέγουσι. Γρῖννος ὁ Αἰσα-

Σπάρτν δὲ λέσχη τε ἐστὶ καλουμένη Ποικίλη καὶ ρινα προς αὐ-τρ κάδμου του 'Aγήνορος των ε

στυγερὰς ἀρησατ' Ἐρινυς, Aesen. Sept. 70 πέφρικα . . τὰ πατρις εὐκταίαν Ἐρινύν τελέσαι τὰς περιδύμους κατάρας Οἰδιπόδα βλαψίφρονος, rust leoUes die 'Aρά τ' Ἐρινις πατρός n.

tern n. a 453 πατηρ δ' ἔμις αυτίκ' ὀισθεὶς Πολλὰ κατηρατο, στυγερὰς δ' ἐπεκέκλετ' Ἐρινυς, Μ ποτε γούνασιν οἶσιν ἔνωσε- σθαι φίaoν Ibν Ἐξ μέθεν γεγαῶτα θεοὶ δ' ἐτέλειον ἐπαράς. 9 L E senlt et , συνέβη δέ,

δρων τούrων γεγονόσι, das die

104 3. VI 3 3. VII 44 11. VIII137 33. gl. VII 106 8. Caes. D. g. II 6 Gallorirari eadem atqus Belga