장음표시 사용
101쪽
YZ ἄνα, Λητους υἱε , Λιὸς τεκος, ουποτε σεῖο
λήσομαι ἀρχόμενος οὐδ' ἀποπαυόμενος,
αλλ αἰεὶ πρῶτον σε και υστατον ἔν τε μέσοισιν
ἀείσω ' σὐ δε μοι κλυθι καὶ ἐσθλὰ δίδου.
Tlao oenis. Codices collati a Boisero in oditione altero inerol. 182n sunt lii Mutinensis Ain omni irin praestantis stilius, Parasinus Reg. 2008 sive 3340 bin, Parisimis Reg. 2551 si vo 3233 e), Pur. Reg. 2739 s. 2803 l), Par. Rog. 2833 s. 3341 se), Par. Reg. 2866 s. 3336 D, Par. Reg. 2883 s. 3537 g), Par. Reg. 2891 8. 3525 h). Venetus Marcianus 520 i), Venetiti
Marc. 522 Κ) codex pratestans, nec in ilion interpolationis inam linis ot, ut Belcicer significavit, a v. 109 iisque ad 1106 circa goxngosim lino Iein quo lacunosus, Laurentianus piti t. XXXI cod. 20 l), Barberinitis ni), Vaticanus 63 n), Vaticanus 9 15 Oὶ, eodex non nitivis qitain AotΚ praestantia insignis, Vaticanus 1388 fpὶ, Vati anius Palat. 102 q), Vatis. Pal. 139 r). I raeterea ex Vindobonensi 331 lectiones aliquot enotatas lia nil sin, Laurentiani plui. XXXII cod. 48 chari. primore ita partein conti illi Stitilem ii nil tin. Asteriscus significat eo toros libros inter se consentire. - Εx his codi- it,iis sententias distinguaint hi dii i m n ii r. - I e alictoritato li Ortini libro mi in dixi in coinnientutione de crisi Tl1eogni lea, mi Ao legit ir in Miis eo Riten. Novo III p. 206 seq. et 396 soli 1. Cf. otia in Selinei do vin in Noiit. Societ. Gotting. 1852 n. 5. Theognidis locos complures portractavit Leuises Exere. Crit. Speo. II Goti. 186 3 et passim in Plii lologo, alios attigit Sehoeniann in scii odias inato de Tlioogii. Gryptiis v. 1861. - Ins i-
Λυρνον πολυπαίδην τον ἐρώμενον Ιi, θεόγνιδος γνῶμαι του μεγαρεως πρὸς Αὐρνον τὰν εα vetoὐ φίλον ' θέογνις, θέογνις' θέογνις r. - V. 1-4astori Apostol. XVIII 56 h. Arson. 485. - V. 2. άρχόμενος, ἀρχόμενος γ' i. - αποπαυόμενος, Thima eluis αναπαυόμενος. - U 3. σὲ scripsi. lilbri TF. - V. 4. ἀείσω, Itane suturi formam anti litis poetis plano iin iudicans Cola et vμνῆσω proponit; poteriit lenioro nie licina uti α είδ ω, mi omni l- modum apii 1 Eurip. Heiae. Fur. 678 ἔτι τὰν Ηρακλέους καλλίνικον ἀείσω Elinsteius probabiliter ἀείδω scripsit. - μοὶ ΛΟ, μευ ceteri libri.
102쪽
5 Φοῖβε ό ναζ , ὁτε μέν σε θεα τέκε πότνια Λητώ, φοίνικος ραδινὴς χεροὶν ἐφαψαμένη, ἀθανάτων κάλλιστον, επὶ τροχοειδεὶ λίμνri 382πῆσα μεν ἐπλήσθη Βῆλος απειρεσίοὀδμῆς αμβροσίης, ἐγέλασσε δε γαῖα πελώρq,l0 γήθησεν δε βαθυς πόντος αλὰς πολιῆς. Αρτεμι θηροφόνη ἡ θυγατερ Αιός, ην Αγαμέμνωνεῖσαθ', ὁτ' Tροίην ἔπλεε νηυσὶ θοαῖς,
V. 5. Φοῖβε, φοῖβ' P. - V. 6. 0αδινῆς tu' de inii K Inan et pr. g, MIamquam non multum tritui en luna in linc ro liis cotticil iis . euin ι dativi tantum non ubi mio Oinittant, tit Isolchor ilicit: ceteri oαδινῆς. Cod. Pal.np. Uoeseli. etρυφερῆς, at scribuni turn omnino φοίνικος ραδινῆς ut etiana Draico Stration. p. 93 exlii ben, clitod epit lieton in prinais Palnino convenit, nec quoniarn infla v. 996 do Laenona puella iliet uni Ευειδὴς ραδιναῖς χερσὶ Aάκαινα κόρη continito isto In do Ianion R ille omluin. At avis inscitino uio urguit S clinoide viii, ille endii in enirn fuisse φοίνικος ραδι-xo ut scilicet is ignoravit palmas et Iann res ot sena inas esse. vid. Herodot. Ic. 193: εἰσὶ δέ σφι φοίνικες πεφυκότες ανὰ παν το πεδίον' οἱ πλεῶνες αυτῶν καρποφόροι, εκ των καὶ σιτία καὶ οIνον καὶ μέλι ποιεῖν ται ' τους συκέων τρόπον θεραπεύουσι τά τε αλλα καὶ φοινίκων τους Γρσενας Ελληνες καλέουσι. τούτων τὰν καρπὼν περiβέουσι τῆσι βαλανητό - ροισι των φοινίκων. λα πεπαίνη τέ σφι ὁ ψὴν την βάλανον έσδύνων καὶ μὴ ἀπορρέη ὁ τοὐ φοίνικος ' ψῆνας γὰρ δὴ φορέουσι ἐν τω
καρποβ οἱ ρσενες, κατάπερ δη οἱ ὁλ-θοι. At ndversarius ilicet, quaeren tium esse, Delia palma naas an femina suerat: hane quoque quaestionem solvam; in i imagine enim np. Tisclibo in Vas. pici. T. II t. XII, ubi Apollinis a luentiis in Doluna insula in exhibetur, licet viilere palnaan haccis exuberantem: sentina igitur palnia sitit, ciliana quana a poetis vulgo ὁ φοίνιξ dicitur; prorsus ut est in si initi arguin qntO np. Pniis an . X 15, 5, ubi describit palmani niti eain . ipia in Λιhenienses I et pliis dedicaveratnt,
εῖσαθ' illil , ceteri onines F&- , etiana A. in Pio supra seripi an cognovit, quod II cIck er alii itio re coperaint, sed FDato omnino probanditis; nam Agamemnon, ut alius I lunae cultiunt instituisso dicitii r. ita etiani Megat a propagavit itatque deae te impluin condi lit, vi l. Patis. I 43, 1:καὶ Ἱρtεμιδος ἱερόν ἡ δ Αγαμέμνων ἐποίησεν, ἡνίκα ηλθε Κάλχαντα
οἰκοῶντα ἐν Μεγάροις ἐς Iλιον ἔπεσθαι πείσων; nam illi ut levo cli scri-n en, clitosi Tlieognis de ipsa expeditione dicero vi detur. Pausunias de itinere , quo l anton R i lio ron congregandos sit scopri Agamemnon. Ceteruin conforas Callini acti lini ap. Seluit. Arist. Av. 873: Tὴν ἁγαμέμνων, ώς ὁ μυθος, εῖσατο. Tῆ καὶ λίπονρα καὶ μόνωπα θύεται, quae
do Aniarysia sivo Colaenide si ana sunt dieta. Neque lainen propter liane similitudinem otiani lite locus a i Amarysiam Dianain revocundus, quarta pinni instini in line Amtogo rolimilao poctae, qui in Eulaoea si non natus fuit, at certe domicili iun . collocavarat. - νηυσὶ, νζυGGὶ A.
103쪽
Iευχομενω μοι κλυθι, κακὰς δ απὐ κῆρας ἄλαλκε σοὶ μεν τούτο , θεά . σμικρόν, ἐμοὶ δε μέγα. Ib Μουσαι καὶ χάριτες, κουραι Αιός, αῖ ποτε Κάδμου ἐς γάμον ἐλθοῶσαι καλὸν ἀείσατ' ἔπος 'οττι καλόν, φίλον ἐστί το δ' Ου καλὸν ου φίλον εστίν. τουτ' όπος ἀθανάτων ἐλθε διὰ στοματων. ρνε, σοφιζομένω μεν ἐμοὶ σφ9Vγὶς ἐπικείσθω
20 τοῖσδ' ἔπεσιν, λήσει δ' οDποτε κλεπτόμενα. Ουδέ τις αλλάξει κάκιον τουσθλου παρεόντος ωδε δε πῶς τις εοεῖ Θευγνιδός εστιν ἔπη 383τοὐ Μεγαρέως πάντας δε κατ' ἀνθρωπους ὀνομαστός ἀστοῖς τοῖσδ' ου πω πῶσιν α δεῖν δυναμαι
25 ουδεν θαυμαστόν, Πολυπαῖδη ουδὲ γὰρ ὁ Ζευς
σοὶ μὲν τosto θεὰ σμικρόν, ἐμοὶ δὲ μέγα. - V. 15. Λάδμου, κύαγμου i.
- V. 17. 18 nil ori Iriario p. 191. Post v. 18 Loiitscli disti clion intem illisso emis et, quo verba διὰ στομάτων explanata iii erant: non reeto: ἀθάνατα στόματα Gmittamini ora sunt. - V. 19. σοφιζομένω μὲν ἐμοὶ, Hariling
τας el, πάντας h, πάντας et in irini g. ῖ πάντως f. ' πάντας. πῶσιν Dindors roqiuirat. Antiqilitus fortasse scriptuni filii πάντας Fανδάνει. Fortasse ad liunc ipsum locunt oti niti alii ut disti clion V. 799. Suo resororidum est. Color uui huc respicit Librin. III 27.
104쪽
THLUGXIS. . οὶ δ' εγὼ ευ φρονέων υποθήσομαι, οἶά περ αυτός, Κυρν', απο των ἀγαθῶν παῖς ετ' ἐων ἔμαθον. πεπνυο, μηδ' αἰσχροῖσιν ἐπ' ἔργμασι μη ὁ ' ἀδίκοισιν 30 τιμας μηδ' ἀρετὰς ελκεο μηδ' αφενος. Tαυτα μεν ουτως ἴσθι κακοῖσι δε μη προσομίλειαν δράσιν, αλλ αἰεὶ των ἀγαθάν ἔχεο
και παρα τοῖσιν πῖνε και εσθεε, και μετὰ τοῖσιν
ῖζε, και ανδανε τοῖς, ῶν μεγάλη δυναμις.35 ἔσθλῶν μεν γὰρ απ' ἐσθλὰ μαθήσεαι ην δε κακοῖσιν
V. 27. οἴα, ὁσσα I ot inni go h. Seiunxit noli Icer hoc disti clion a prioribus, sego vero Eoniunxi cum semientibus, Mino Vulgo A parantur; recto vero Bolcicer V. 29. 30 segregavit a proxii ne semientibus; qua nullium liaud diibio aliqua nec ossi triclo intereo tot at . Nain Ornuino liae e tria fraginenta indo a v. 19 us Nie a d v. 38 eiusdem elemiae fuisse vitientur, cyrae prooeinu locii in obii noluit: v. 19-26 liuitis elomao oxorilium sunt, neet: mori integmina, nani poeta Post v. 26 illam sententiain videtur pluribus perseetitus esse, ne pio licci continuo v. 26 Cum v. 27 soti. Coniungere, si io i vel nonaon repetitii ni Πολυπαχη v. 25 ot Ευρνε v. 28) arguunt. orsit iis 27 30 inelio:ibatiar me ita pars carminis, v. 31-38 epilogustiuitis elegiae est, ut, i non in coriana Ode ea ipsa sententia, a Mia poeta epilo una orsus erat V. 31, in novissi ina parie v. 37. 38ὶ iteratur, ut epilogunt integrii in serentia in esse appurent: oli in stispicalani' ulti ilium disti-clion v. 37. 38ὶ Sopamittitii in osse, quippe quod propter similitudinem esset stibiunctuin. - V. 29. πέπνυo scripsi, libri vitiose πέπνυσο: nainnio dia syllaba ubivio prodiicitur, itaque πέπνvo scripsi, maemadmodum
εσσυo apud Homo mini Il. I 585. Od. I 147 in plus Hia inpol secto dictum; iioc dissi inito os, δαίνυο, mi od est Il. XXIV 63 alia tuo id genus. - εργμασι, ἔργασι ΚΟ. - μηδ', καὶ i, fortasso μῆτ' scribonitum. - V. 30.
Gρετας. non in itiindi in , aiani non tam de lionesto, quan clo laude et praestantia necipion luna; uti est v. 129. - Ωκεo, Horna. coni ocu ἔλπεο, ni consorii A Euripid. Ino D. 13. II arti ing totu in locum sic conformavit:
πέπνυσ' ἡ δ' αἰσχροῖσιν ἐπ' Ιογμασι μήτ' ἀδίκοισιν τιμὰς μ ήτ' αρε-
105쪽
ταυτα μαθων ἀγαθοῖσιν ομίλεε, καί ποτε φθσεις ευ συμβουλεύειν τοῖσι φίλοισιν εμέ.
Κυρνε, κυει πόλις ῆδε, δέδοικα δε μη τειν ἄνδρα 40 ευθυντῆρα κακῆς υβριος ἡμετέρης. ἀστοὶ μεν γαρ εθ' οῖδε σαόφρονες, ηγεμόνες δὲ
τετράφαται πολλὴν ες κακότητα πεσεῖν. Ουδεμίαν πω, Κυρν'. ἀγαθοὶ πόλιν ωλεσαν ανδρες αλλ' ὐταν υβρίζειν τοῖσι κακοῖσιν αδ si, 45 δῆμον τε φθείρωσι, δίκας τ' αδίκοισι διδι σιν οἰκείων κερδέων εῖνεκα καὶ κράτεος,
margo διδάξεαι. Fortasse neutrum scripsit, sed Naod indicat Aristoteles altero loco:Ἐσθλῶν μὲν γὰρ ωπ' ἔσθλ' ἀπομάξεαι.
Muson. , Clem. , Plato, Cram. , Ιr. Stob., at apud XEDOPli. Sympos. συμμίσγης co M., Hermogenes et Selaol. Api illi. συμμίξης. - τον ἐόντα, τον νέοντα Hermog. - νόον, np. Seli. Aplitlion. unus eo l. βίον. - V. 37. Cf. ad v. 27. - ἀγαθοῖσιν, ἀγαθοῖς c. - ὁμίλεε, ὁμίλει' γρ. ὁμίλεε l. V. 39-42 haust dubie exordium elegiae, et v. 43-52 eiusdem carminis epilogus . - V. 39 ct 40 leguntur infra v. 1081 - 2, sed peutametro mutato:
'πριστῆν, χαλεπῆς ηγεμόνα στάσιος.
Huiloni imo in eo lil. Asilai lin nos repetuntur et iiim v. 41. 42, ut APPR-reat illa non ex alio carmine petita esse, ubi ean leui sententiam Poeta variaverit, sed ex laac ipsa Elogi R su vita. Iam Versias 40, Niernatim Oiluin intra legitur, ni elius videtur cuni liuius carminis instituto convertire, ita tuo illas Icetiones praeoptavit Hartiing: neqtio tamen credibilo ea, mine illo legimus, a breviat Oro sulastituta osse; puto equidem utruinque pentametrum Tlie Ognulis osse: breviator lito quoque poetilo copiarn in artum redegit, hoc distichon ex pluribus coaluit; poeta tyrannium, cuius imperium auguratur, primum recorbo dicit υβριGτην κτλ. ,
φθείρωσιν ct διδωσιν Vulgo, φθείρουσιν t διδοῖσιν Α, quae revo avitis artiing, do straictitrix loci, clitam Oxpe livi in continentatione de Tlieo-gni de in Mus. Illi. III, ea prosossiis, quae nullo pacto probari Possunt. Etiam Louis cli Ρlii lol. XXI 141 se b) proibat coit. Λ scripturam, sed in praeeunte Ilelchero iii te a v. 47 noviani fraginentiani inchoari credit, sed ei9Sdem carminis omnia liaee esse largitur. - V. 46. κερδέων Λ, κέρδεων Κ, ceteri κερδῶν.
106쪽
ελπεο μὴ δηρὸν κείνην πόλιν ἀτρεμιεῖσθαι, μηδ' εἰ νυν κεῖται πολλὴ ἐν ἡσυχ4, 38b
ευτ' αν τοῖσι κακοῖσι φίλ' ἀνδράσι ταυτα γε νζται,50 κερδεα δημοσίω συν κακω ερχόμενα.
εκ των γὰρ στάσιές τε καὶ εμφυλοι φόνοι ἀνδρῶν μουναρχος δε πόλει μήποτε τῆδε αδοι.
V. 47. κείνην πόλιν, πόλιν κείνην Κ. - ἀτρεμιεῖσθαι Acripsi, codd.ἀtρεμέεσθαι, Achocinaun sinii litor ἀτρέμ' ἔσεσθαι), at insolens prorsiis noctia sorana; recto vero seliabetατρεφιιεμ θαι; nain Pienia timo dum y ρεμίζειν est facere ut ali itiis conquies at Xenoph. do re equ. 7, 18 τὰν πον. .. ἐρεμίζειν καὶ πάλιν ὁρμῶν, et 9, 3, tibi inale nonnulli hρεμήσαντα , ita etiana ἀτρεμίζειν transitioni est vel inini, quemadmo Iuninptui Xenoplionte in ap. Clona. Alox. ad sent. p. 46: ὀ γουν τὰ πάντα
σείων καὶ ἀτρεμίζων, ὼς μὲν μέγας τις καὶ φανερῶς δυνατός leg.
δυνατὸς φανερὰς) et si in iliter nyiul ipsi iiii Tlieogni leni v. 303 explican
dii ni est: Oυ χρὴ κιγκλίζειν αγαθὰν βίον, ἀλλ άτρεμίζειν, τον δὲ
κακὰν κινεῖν κτλ. Hinc igiti ir inna recte ατρεμίζεσθαι dicitiir mitescere, it ηρεμίζεσθαι αpitii Aristotelena. Itiui ut ήρεμίζειν intriinsitive clietumn pilat Xeuopli. de Luc. rop. I 3: οἱ ἄλλοι Ελληνες κορας ἡρεμιζουσας ἐριοπργεῖν ἀξιουσιν, ita etiam ἀτρεμίζειν api ut Herint. I 165. 190. VII 8. IX Ti, Re vero et istin VIII 68: Οἴτε αὐτου si elegondum, non αὐτούς οἰκός, ῖν συ επὶ τVν Πελοπόννοσον ελαυνης τὰν πεζὸν στρατον, ατρε - μιεῖν τους ἐκεῖθεν αυτῶν ῆκοντας, quam pium ibi alii ατρεμέειν vel ἀτρεμήσειν. At ἀτρεμέω ut ρεμέω usique intransiti via in est. - V. 48 meliora versus numero legas μζο εἰ νυν πολλῆ κεῖται ἐν ησυχίη, et
πόλει μ. τ. αδοι. Similitἐr Leuisch, qui comparat Herodot. III 82, cui cretiit lilinc Tlaeognitiis olemi lini obversatam esse, scripsit ἀνδρῶν μουναρχός τε ' πόλει μήποτε τῆδε αδοι . . . nam existimat sententiam impersectam osse. Deni ille M. Schinidi μουναρχοι δε πόλει μήποτε τῆδεῆδοιν, quod ῆδοιεν interpretatur: at inaui tita haec somna, quam finxit primus Isolcher Homeri selie Bl sietteritis ait.): cuius error ne latius soIpat, re in pati eis persti inmani. IIonieri loco Od. Τ381: Aλλ εζ iιοί τι πίθοιο,
τό κεν πολὐ κέρδιον εἴη ' τους ξείνους ἐν νυῖ πολυκλεόσι βαλόντες ἐς
Σικελους πέμψωμεν, οθεν κέ τοι ἄξιοω ἄλφοι. recto quidein Belilior verbum novissi inunx ἄλφοι interpretati ir, sed lasollit eum sicut reliquos criticos i inperita rhapso li illi euius interpolatio, citii temero V. 382 τους ξείνους . . . βαλόντες inseritu, qilii si poeta de Tlieoclynieno et Ulixe ven-uen lis veri, ii saceret: at poeta solii in Titeoclvinentini intellexit, recte igitur se lini ot singillaris numerias ἄλφοι. Non in iniis audacter et in porito alii loci sitiit intorpolati, vellit in IIvinno in Ceror. 490: Ἀλλ' αγ Eλευσῖνος νυοέσσης δῆμον εχουσαι καὶ Πάρον ἀμφιρύτhs Aντρῶνά τε πετρη- εντα, πότνια, αγλαόδωρ', ώροφόρε, Βηοῖ ἄνασσα αυτὴ καὶ κουρ2περικαλλὴς Περσεφόνεια, πρόφρονες ἀντ ωδῆς βίοτον θυμήρε' ἔπαζε.αυτὰρ ἐγὼ καὶ σεῖο καὶ ἄλλης μνήσομ' ἀοιδῆς. Clim iam non con ma atὁπαζε, corrigitnt Oπάζειν, 1 mastra: nam poeta solam Cererem indigitat, sit Oil Quin alia tum versiis novissi inus ut gliunt; itaque do modio tollen diis Versus ina porti in us 493: αυτὴ και κουρη κτλ. et proυσα at Hie πρόφρων restiti tenda. ὶ lino Ilolchor do Il. Φ 611 ὁντινα των γε πόδες καὶ γοῆνα σαώοαι scripsit, ii M σαώσαιν requirit, non intelligo: in Euripi dis orosto v. 557 o τι τυχοι praetor omnem ne eSSitn-
107쪽
lGETAE ELEG, IACI. G πρόσθ' ουτε δίκας ῆδεσαν ουτε νόμους, 55 ἀλλ' αμφὶ πλευρῆσι δορας αιγῶν κατέτριβον, ἔξω δ' ἄστ' ἔλαφοι τῆσδ' ἐνέμοντο πόλεος καὶ νυν ειχ' αγαθοί, Πολυπαῖδη' οἱ δε πριν ἐσθλοὶ
νυν δειλοί. τίς κεν ταυτ' αν χοιτ ἐσορῶν;
αλλ λους δ' ἀπατῶσιν ἐπ' αλλῆλοισι γελῶντες, 60 ου τε κακῶν γνώμας εἰδότες Ουτ' ἀγαθῶν. δενα τῶνδε φίλον ποιευ, IIoλυπαῖδ', αστῶν ἐκ θυμου, χρείης εῖνεκα μηδεμιῆς αλλα δόκει μεν πῶσιν απὸ γλώσσης φίλος εἰναι, χρῆμα δε συμμίξεὶς μηδενι μηδ' ὁτιουνω σπουδαῖον γνώσρ γαρ οrζυρῶν φρένας αδψρων.ῶς σφιν ἐπ εργοισιν πίστις επ' ουδεμία, αλλὰ δολους τ' απάτας τε πολυπλοκίας τ' εφίλησανουτως, ώς ανδρες μηκέτι σωζόμενοι. μήποτε, Κυρνε, κακῶ πίσυνος βουλευε συν ἀνδρί, 38670 ευτ' αν σπουδαῖον πρῆγμ' ἐθελης τελέσαι, αλλα μετ' ἐσθλὸν ἰων βουλευ καὶ πολλα μογῆσαι καὶ μακρὴν ποσσίν, Κυρν', οδὸν ἐκτελέσαι.
λης, ἐθέλη r. - V. 71. ἐσθλόν, ἐσθλῶν sic. - βουλευ καὶ Λ. βουλευε
ΚΟ. βουλευε o cotori. -- μογῆσαι ΚΟ, cetera μογήσας. Alirens ἀλλα σὐν ἐσθλου δεῖν βουλsv καὶ πολλῶ μογήσας. - V. 72. ποσσίν. ποσί i K. - ἐκτελέσαι Κ, ἐκτελέσας colora. - Colia rere videnti ir lanoe insticha, sed ita ut post v. 70 pli ira olim fuerint nil lit n. Cotem iii obversiit nutur listo IsocrRti Doni nic. 19: Mο κατόκνει μακρὰν οδόν πορε νεσθαι πρὸς τοὐς διδάσκειν τι Ιρήσιμον ἐπαγγελλομένοvς' αἰor0ὀν γὰρ τοῖς μεν ἐμπορους τηλικαυτα πελαγη διαπερῶν ενεκα του πλείω ποιῆσαι την
108쪽
Πρῆξιν μηδὲ φίλοισιν ολως ἀνακοίνεο πῆσιν
παύοοί τοι πολλῶν πιστον ἔχουσι νόον. 5 Παυροισιν πίσυνος μεγαλ' ἀνδράσιν ἔργ' επιχείρει
μήποτ' ἀνήκεστον, Κυρνε, λάβρς ἀνί
Πιστος ἀνὴρ χρυσου τε καὶ ἀργυρου ἀπερυοασθαι G ., . ἄξιος εν χαλεπῆ, Κυρνε, διχοστασίρ. ΖΠαυρους εὐρῆσεις, Πολυπαῖδη, ἄνδρας εταίρους 30 πιστοῖς ἐν χαλεποῖς πρήγμασι γινομένους, 387οῖ τινες αν τολμῶ εν, ομόφρονα θυμὸν ἔχοντες,' iσον των ἀγαθῶν τῶν τε κακῶν μετέχειν.Oυ τόσσους χ ευροις διζῆμενος ουδ' επὶ πάντας
βλάβης πειρῶ τῶν φίλων, μήτε απειρος εἶναι τῶν ρταίρων θέλε' τοὐτοδε ποιήσεις, ἐὰν μὴ δtόμενος του δεῖσθαι προοποιῆ ' μὴ τυχὼν μεν γὰρ ου δὲ ν βλαβ ἐσει. τυχὼν δε μῶλλον αὐτῶν τον τρόπον ἐπιστῆσει. Περὶ τῶν ὐστῶν κτλ. A Uo Hii l. 34: περὶ ων ῖμαἰσχύνη παρρησιάσασθαι. βούλν δε τισι τῶν φίλωω ἀνακοινώσασθαι, χρῶ τοῖς λόγοις ῶς περὶ ἀλλοτρίου τοὐ πραγματος. Qilo I si ανακοινεῶ prol)a-
109쪽
490 P0ETAE ELEGIACI. ἀνθρώπους, ους ναυς μη μια πάντας αγοι, 85 οἷσιν ἐπὶ γλώσσρ τε και ὀφθαλμοῖσιν ἐπεστιν αἰδώς, ου δ' αἰσχρὸν χρῆμ' ἔπι κέρδος αγει. . Mη μ' ἔπεσιν μεν στέργε, νόον δ' ἔχε καὶ φρένας ἄλλας, εἴ με φιλεῖς καί σοι πιστὸς ἔνεστι νόος, ἀλλα φίλει καθαρὸν θέμενος νόον, η μ' ἀποειπών γ ἔχθαιρ', ἀμφαδί ν νεῖκος ἀειράμενος. ὁς δε μι ρ γλώσσρ δίχ' ἔχει νόον, ουτος εταῖρος
δειλός, Κυρν', ἐχθρὸς βέλτερος ζ φίλος ἄν.
Hν τις ἐπαινῆσρ σε τόσον χρόνον ὁσσον ὁρώης, νοσφισθεις δ' αλλη γλῶσσαν *σι κακην,sb τοιουτός τοι εταῖρος ἀτηρ φίλος ουτι μάλ' ἐσθλός,δς κ' εἴπη γλώσσρ λφα, φρονῆ δ' ἔτερα.Mλλ' εἴη τοιουτος ἐμοι φίλος, δς τον εταῖρ0ν γινώσκων οργην καὶ βαρυν ὁντα φέρει δμ
licit poeta: Homines probos Vix invenias tot, quot navis una capitit, Iii Si praestat Σπουδαίους χ ευροις, s. Pittacus ap. Diog. L. I 77: προς τον Φωκαικὰν φάσκοντα δεῖν ζητεῖν ανθρωπον σπουδαζον, αν λίαν, ἐφη, ζητῆς, ουχ ευρήσεις. Hartiti g τόσσους δ' Ουχ ευροις scripsit, idem in proximis versi biis sπείη pro ἔπεστι ot ἄγοι pro ἄγει requirit. V. 84. ναὐς, Betilior in ecl. I νους, sed v. 854 omnes eoda. ναυς, idque ipstim v. 970 revocavi, ubi A tanti iiii νζῆς , at 1 361 i Ioin Od. ναῖς : omnem illIbitatione ni eximit v. 680 ναῖν, ni v. 12 epicunt νζυσὶ consulto reliqui. - μὴ , orii. i sin, in m. ad i. V τους ανθρώποUς
V. 98. γινώσκων Λ, ut Solei, γιγνωσκων ceteri. - φέρει, φέρειν Κ, fortasse φέροι legendum.
110쪽
αντὶ κασιγνῆτου συ δέ μοι, φίλε, ταὐτ' ἐνι θυμώl00 φράζεο, και ποτ' ει οὐ μνήσεαι ἐξοπίσω. μηδείς σ' ανθρώπων πείσρ κακον ἄνδρα φιλῆσαι, Κυρνε' τί δ εστ' ἔφελος δειλος ἀνὴρ φίλος ων;
ουτ' αν σ' εκ χαλεποῖο πόνου ρυσαιτο και ἄτης, ουτε κεν ἐσθλον ἔχων του μετα δουν ε θέλοι. 105 Aειλους ευ ερδοντι ματαιοτατη χάρις ἐστίν ισον και σπείρειν πόντου αλὸς πολιῆς.
ουτε γὰρ αν πόντον σπείρων βαθυ λ ήιον ἀμῶς, ουτε κακοὐς ευ δρῶν εὐ πάλιν ἀντιλάβοις ἄπληστον γὰρ ἔχουσι κακοὶ νόον ην δ' δν ἀμάρτyς,
1l0 των πρόσθεν πάiπων ἐκκέχυται φιλότης. οἱ δ' αγαθοι το μέγιστον ἐπαυρίσκουσι παθόντες, μνῆμα δ' εχουσ αγαθῶν και χάριν ἐξοπίσω.Mήποτε τον κακον ἄνδρα φίλον ποιεῖσθαι εταῖρον, ἀλλ' αἰει φεύγειν ωστε κακὸν λιμένα.