Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

91쪽

185 μηδ' ἐπὶ σῆ ἀλόχω ἐγκυμονι χεῖρα βάληαι.

μηδ' αυ παιδογόνον τεμνειν φυσιν αρσενα κουρου

μηδ' ἀλόγοις ζωοισι βατήριον ἐς λέχος ἐλθεῖν' 175

μηδ' υβριζε γυναῖκ' αἰσχυντηροῖς λεχέεσσιν. μὴ παραβῆς ευνὰς φυσεως ἐς κυπριν ἄθεσμον ' 3TI

im οὐδ' αυτοῖς θήρεσσι συνευαδον ἄρσενες ευνα

μηδέ τι θηλυτεραι λέχος ἀνδρῶν μιμήσαιντο. μηδ' ἐς ερωτα γυναικὸς ἄπας ρευσρς ἀκάθεκτος. 180ου γὰρ ἔρως θεός ἐστι, πάθος δ' ἀῖδηλον απάντων. μηδε κασιγνήτων ἀλόχων ἐπὶ δέμνια βαίνειν. 195 στέργε τεὴν ἄλοχον τί γὰρ ἡδυτερον καὶ ἄρειον,

ξ διαν ἀνδρὶ γυνὴ φρονέρ φίλα γήραος ἄχρις,

versu na post v. 191, χείλεσσι Brunck ex codd. duobus. - V. 189. ἐς κύπριν, V2 εἰς κολον, Μ κυπριν in rasi ira. Post liuno versum ita ut du-Mo alius excidit: niina debelymi poeta plane puerorum amore in inter licere, quemadmodum statim in prooemio praeter coiera ἄρσενα κυπριν ὀρίνειν volat: v. 189 latius patet, nam pariter ad v. 191 pertinet. I 'ortasse talis versus intercidit:

μηδὲ βιάζεσθαι παιδὰς φύσιν ἄρσενος ἄνδρα.

92쪽

και πόσις ἡ ἀλόχω, μηδ' ἐμπέση ἄνδιχα νεῖκος; IMμηδέ τις αμνήστευτα βδ κουρllσι μιγείη.

Μηδε γυναῖκα κακην πολυχρήματον οἴκαδ' ἄγεσθαι 200 λατρεύσεις αλόχω λυγρῆς χάριν εῖνεκα φερνῆς.ῖππους ευγενέας διζήμεθα γειαρότας τε ταύρους υφιτένοντας, ἀτὰρ σκυλάκων παναγρῆας 190 γῆμαι δ' ουκ αγαθην ἐριδαίνομεν αφρονέοντες

Ουδε γυνὴ κακον ανδρ' απαναίνεται ἀφνεον οντα.

205 μηδὲ γάμω γάμον ἄλλον ἄγοις επὶ πήματι πῆμα

μηδ' ἀμφὶ κτεάνων συνομαίμοσιν εἰς ἔριν ἔλθllς. Παισὶν μὴ χαλέπαινε τεοῖς, αλλ' ἡπιος εἴης. 195 372ῆν δέ τι παῖς ἀλίτρ σε, κολουέτω υἱέα μήτηρ, ὴ καὶ πρεσβύτατοι γενεῆς, ὴ δημογέροντες.

2I0 Mη μεν ἐπ' ἄρσενι παιδὶ τρέφειν πλοκαμηῖδα χαίτην

μὴ κορυφὴν πλαρς μήθ' ἄμματα λοξὰ κορυμβων

93쪽

P0LTAE ELEGIACI. ἄρσεσιν Ουκ ἐπέοικε κομῶν, χλιδαι δὲ γυναιξίν. 200Παιδὸς δ' ευμόρφου φρουρεῖν νεοτήσιον ωρην πολλοὶ γὰρ λυσσῶσι προς ἄρσενα μῖξιν ερωτος. 211 παρθενικην δε φύλασσε πολυκλείστοις θαλάμοισιν

μηδέ μιν ἄχρι γάμων προ δόμων ὀφθῆμεν ἐάσης.

κάλλος δυστήρητον ἔφυ παίδων τοκέεσσιν. 205 Στέργε φαους ἄχρις θανάτου, πίστις γὰρ αμείνων. συγγενέσιν φιλότητα νέμοις ὁσίην Ομόνοιαν. 220 αἰδεῖσθαι πολιοκροτάφους, εἴκειν δὲ γέρουσιν εδρης καὶ γεράων πάντων ' γενεῆ δ' ἀτάλαντον πρέσβυν ομήλικα πατρὸς χαις τιμαῖσι γέραιρε. στρὸς ὀφειλόμενον δασμου παρέχειν θεράπουσιν. 210

δούλω τακτὰ νέμοις, ἶνα τοι καταθυμιος εχ.

225 στίγματα μὴ γράφεις, ἐπονειδίζων θεράποντα. δουλον μὴ βλάψεις τι, κακηγορέων παρ' ἄνακτι λάμβανε καὶ βουλὴν παρὰ οἰκέτου ευ φρονέοντος. Γ νε- υχῆς τos σώματός εἰσι καθαρμοί. J . 215 273

V. 218 a Midi Ox VI. - V. 219. συγγενέσιν Ρ, v. συγγενέσι. - νέμοις, νέμειν Ua, θ' om. M pr. - v. 220. πολιοκροταφot)ς, V2 πολυοκροτάφους. - V. 221 omisit Ma. - εδρης, A1 ἔδρη, sicut M γζραων. - πάντων, Ραπάντων. - γενεὴ δ', Myr. γενεην, sed In. s. R H. δ'. - ἀτάλαντον, V12ατάλαντος. - V. 222. ὁμήλικα, tomis de vitio suspeetus, in proe odosi αφήλικα Rempsi. BernaVR in priors versu vitium ines8o oxistimansscripsit γεράων πάντων γενεῆ θαλέθοντας. πρέσβυν κτλ. quae pRrmn prohabilis est conte tura. - πατρὀς om. V1. - τιμαῖσι, AI τιμαῖς. V. 223. παρέχειν ΜΒ, vulgo παρέχου, VI παράσχου. Deinde IIpi . θεράποντα. - V. 224. δούλω, Mpr. δοίλε. - νέμοις, νέμειν VR. - Tnt . . . εἴη V2 οἱ . . . εἰης, Et ε ς T a In. f., S haeser εχ. - V. 225. Μpr. στιγμα

94쪽

υτα δικαιοσυνζς μυστήρια, τοῖα β Γντες 230 ζωην εκτελέοιτ' ἀγαθην μέχρι γηραος ουδos.

ἐστι καθαρμός. ΙIuno versum, qui nulla prorsus necessiti 1 Iino cumroliquis est coniunetus, ab alio adiectum esse consentaneum est: itaῬi eancellis sepsi praeeuntis Bormaysio. - V. 229. τοῖα coci l. It videtur omnes, pratetem MaA13 qui ut vulgo oti, quod BriInck ex uno cod. correxit. - β υντες non iliasiis sum mutare, quRINM RIn M βιουντες.

95쪽

XENOPHANES.

ΕΛΕΓΕΙΑ.

Νυν γὰρ δη ζάπεδον καθαρὸν καὶ χεῖρες απάντων 376 καὶ κυλικες ' πλεκτοῖς δ' ἀμφιτίθει στεφάνους, ἄλλος δ' ευῶδες μύρον ἐν φιάλIσι προτείνει, κρατηρ δ' εστηκεν μεστὸς ἐυφροσύνqς β ὁ οἶνος ετοιμος, δς ουποτε φησὶ προδωσειν,

μείλιχος ἐν κεράμοις, ἄνθεος ὀσδόμενος ἐν δε μέσοις αγνην ὀδμην λιβανωτὸς χοιν, ψυχρον δ ἔστιν ἴδωρ καὶ γλυκὼ καὶ καθαρόν πάρκεινται ὁ ἄρτοι ξανθοὶ γεραρη τε τράπεζα 10 τυρos καὶ μέλιτος πίονος ἀχθομένη

96쪽

βωμος δ' ἄνθεσιν ἀν τὸ μέσον πάντll πεπυκασται, μολπη δ αμφὶς ἔχει δωματα καὶ θαλίη.χρῆ δε πρῶτον μεν θεῖν υμνεῖν ευφρονας ἄνδρας ευφήμοις μυδυις καὶ καθαροῖσι λόγοις.

15 σπείσαντας δε καὶ ευξαμένους τα δίκαια δυνασθαι 37 7 πρήσσειν -- ταυτα γὰρ ων ἐστι προχειρότερον, ουχ υβρις, - πίνειν ὁπόσον κεν ἔχων. ἀφίκοιο

οἴκαδ' ἄνευ προπόλου, μο πάνυ γηραλέος ἀνδρῶν δ' αἰνεῖν τουτον, ος ἐσθλὰ πιὼν ἀναφαίνει,

20 ῶς οἱ μνημόσυν' η, καὶ τον, ος ἀμφ' αρετῆς,

ου τι μάχας διέπει Tιτήνων οὐδὲ Γιγάντων,

τα Κενταυρων, πλάσματα των προτέρων,

ξ στάσιας σφεδανάς' τοῖς ουδεν χρηστὸν ἔνεστιν θεῶν δὲ προμηθείην αἰεν ἔχειν ἀγαθόν.

νόμοις. - V. 15. σπείσαντας δε scripsi et dein do πρήσσειν - ταυtα γ.ων έ. προzειρότερον, Ουχ υβρις - πίνειν ὁπόσον κtλ. , ut πίνειν infinitivus sit cuni accusativis σπείσανetας et εὐξαμένους copulandiis, illa autem etαῶτα . . . ἴβρις mediae orationi interiecta, Vulgo: σπείσαντας τε . . . πρήσσειν et αυτ α γ. ων ἐ. προχειρότερον. ovχ υβρις πίνειν δ ὁπόσον

κtλ. Contrix Hermann λόγοις σπείσαντας τε καὶ ευξαμένους ' τὰ δίκαια δ' ονασθαι πρήσσοντας ' τὰ γὰρ Ουν ἐστι προχειροτερον, ουχ υβριπιπίνειν δ' ὁπόσον κτλ. - V. 16. προχειρότερον corrii pium, quamvis Ahrens aliter censeat, milταῖτα γὰρ Ουκ ἐστι προχ. coniecit, ego conieci προαιρετέον, quod etiam Selinei te in proposuit, sed non satisfacit, Miti lacli πρότιμ' ἔταροι. - V. 17. Ovχ υβρις, Β οὐχ' υερεις. - V. 19. ἀναφαίνει, Hermann et Hartvng αναφαίνy. - V. 20. ως οι μνημοσυνscripsi, vulgo ώς ὴ μνωιοσύνη, Ρ Α σημνhμοσύνη, Scaligor coniecit ως Η μνημοσύνη καὶ τὰν πις αμφ' ἀρετῆς, ut 1iaec scoli omini fuerint cxori ia, Heranann ὁσση μνημοσύνη και νόος ἀμφ' αρετῆς, Selineide vinῶς οι μνημοσύνη καὶ πόνος αμφ' ἀρετῆς, si in iliter Ahrons, nisi suo lῶς η, quod probans Hariun eraeteroa καὶ λόγος Scripsit, Mullacii ως οι μνημοσύνη καὶ μένος, αμφ ἀρετῆς, ut ἀμφ' ἀρ. suspensitan sit ox ἀνα

rtim semptiiram tuetiir roil, lilii v. 19-24 triniicien los censet pout v. 14, non recto; nani clam disti clio v. 13. 14 ii rotissin iι necessitato coniunctiis est v. 15 σπείσαντας δε και ευξαμένους, mill His vectis praceodontis disti clii suinniti iit solet iternitur. - Cctemini intogra liaee elegia est.

97쪽

Aλλ' εἰ μεν ταχυτῆτι ποδῶν νίκην τις αροιτο η πενταθλεύων, ἔνθα Βιὸς τέμενος παρ Πίσαο ροῆς ἐν ολυμπίρ, εἴτε παλαίων, ξ καὶ πυκτοσυνην ἀλγινόεσσαν ἔχων,5 εἴτε τὸ δεινον αεθλον, ο παγκράτιον καλέουσιν, ἀστοῖσίν κ εἴη κυδρότερος προσορῶν, καί κε προεδρίην φανερὴν ἐν ἀγῶσιν αροιτο, καί κεν σῖτ' εἴη δημοσίων κτεάνων 378 ἐκ πόλεως καὶ δῶρον, ο οἱ κειμήλιον εἴη 10 εἴτε καὶ Ἀποισιν, ταsτά χ' ἄπαντα λάχοι,

Ουκ ἐων αξιος, ωσπερ ἐγώ ρώμης γαρ ἀμείνων ἀιδρῶν ὴ δ' Ἀπων ἡμετέρη σοφίη.ἀλλ' εἰκῆ μάλα τούτο νομίζεται ουδὲ δίκαι προκρίνειν ρώμην τῆς ἀγαθῆς σοφίης.15 οὐτε γαρ εἰ πυκτης ἀγαθὸς λαοῖσι μετείη,

ουτ εἰ πενταθλεῖν, ουτε παλαισμοσυνην, ουδὲ μεν εἰ ταχυτῆτι ποδῶν, το πέρ ἐστι προτιμον

ρώμης οσσ' ἀνδρῶν ἔργ ἐν ἀγωνι πέλει,

τουνεκεν αν δη μἀλλον ἐν ευ μίν πόλις εχ 20 σμικρὸν δ' ἄν τι πόλει χάρμα γένοιτ' ἐπὶ τῶ , εἴ τις ἀεθλευων νικῶ Πίσαο παρ' ἔχθας - γὰρ πιαίνει ταυτα μυχοὐς πόλεως.

ἔχων, Κνirraten ελῶν. - V. 5. xo ali fiet i, libri tr. - V. 6. ἀστοῖσιν Β, ἀστοῖσι PVL. - κυδρότερος Steplianus . et Scaliger, κεδρότερος PV. προσορῶν Iacobs, Α προσεραν, Β πρὸς ἀέραν, ΡUL προς ἄκρα. - V. 8.κεν L, κε ΡU. - σῖτ' εχ Turnobus, libra σιτείη. - V. 9. πόλεως, πόλιοεSchnoidewin et hie et v. 22. - V. 10. ταὐτά χ' ἄπαντα Β, ταῶτα κει παντα Α, ταὐτα κῶπαντα Ρ, ταὐτά ν ἀπαντα VLι, ταύτα κε πάντα Seli R eighae Isor. - V. 11. οὐκ ἐων ΡUL , οὐκ Αν Casaubonus, ego in proe dosi oὐκ ων. - V. 14. ἀγαθῆς, valchensior ἀγανῆς. V. 15. λαοῖσι μετείη Steplianus, legebatiir λαοζην ἔτ' εχ. - U. 17. Tαχυτῆτι Seli ve ightheus er , V. ταχυτζΤι. - V. 19. αω ABD, αρ VL. - v. 20. γένοιτ', P μένοιτ'. - V. 21. Πίσαο παρ', B πίσας παρὰ. - V. 22. respicit Eust. Il. 1299, 22. Deinde Xenophanes videtur dixisso potius viros des civitate universa ae pnblicis rebus beno meritos his praemiis ornanilos e fige, plane lit est apiui Euripi leni in Autolyco, qui ut recte uni innd- vertit Allienaeus, Xenoplianis vestigia seqititur. Carmen enim lioc loni itis Etia in fuisse. significat ipso Atlion ne iis: Πολλὰ δε καὶ ἁ λ χα o a s-ν οφάνης κατὰ την εαυτοὐ σοφίαν ἐπαγωνίζεται, διαβάλλων ῶς α χρηστον και ἀλυσιτελες τὀ tῆς ἀθλήσεως εἱδος. quamquam sortasse etinin

98쪽

υβροσύνας δε μαθόντες ἀνωφελέας παρὰ Λυδῶν,

οφρα τυραννίης ησαν ἄνευ στυγερῆς,κ σαν εἰς ἀγορὴν παναλουργεα φάρε ἔχοντες, ου μείους ωσπερ χίλιοι εἰς ἐπίπαν,5 αυχαλέοι, χαίτηὶ σιν ἀγαλλόμενοι ευπρεπέεσσιν, 379

ἀσκ οῖς ὀδμὴν χρίμασι δευόμενοι.

ου δέ κεν ἐν κυλικι πρότερον κεράσειέ τις οἶνον

ἐγχέας, ἀλλ' υδωρ καὶ καθυπερθε μέθυ.

nliin, velut in Sinis ident argumentum attigit. Vide eo Tunentationεuini eant de Babrio in Tho Classical Ilus eum N. VIII p. 116. Fr. 3. Atlion. XII 526 A: Rολοφώνιοι δ', ῶς φησι Φύλαρχος, τηναρχὴν ἔντες σκληροὶ εν ταῖς ἀγωγαῖς. ἐπεὶ εἰς τρυφὴν ἐξώκειλαν πρὼς Λυδους φιλίαν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενοι, προῆεσαν διησκημένοι τὰς κόμας χρυσῶ κόσμω, ῶς καὶ Ξενοφάνης φησίν Αφροσυνας κτλ.Ceterii in hos versus videtur Phylaretius deseripsisse ex carmine, quodκτισις Κολοφῶνος inscriptiini sitit, in quo citrantiast eiI In poetas Rima B Origine et primordia diligenter illustravisset, otia rix en teInpora, quae in se e utas int, strictim atti inisso videtur. - V. 1. Ἀβροσύνας Solineider Saxo, libri ἀφροσύνας. - V. 2. τυραννίης, Mein eice τυραννείης - ζσαν ἄνευ στυγερῆς mitilorf, Α ησσα νευ στυγερῆς, Η ησσανευ στυγερῆς, P ζσσαν εὐστυγερῆς, VL ησαν ἐπὶ στυγερῆς. Tyrari ni leni poeta appellat vel ipsorum Lydomini imperium vel domesticam dominationem, quae Lydomana imperio Colophonios oppressit: nam haec lux laria ante bellum cum Lydis offloruit: Aristot. Pol. IV 3, 8: οὐτ' αν οἱ πλούσιοι διὰ το κατὰ πλῆθος υπερέχειν, δῆμος ' olaν ἐν Αολοφῶνι τὰ παλαιόν ἐπεὶ γὰρ ἐκέκτηντο μακρὰν ουσίαν οἱ πλείους πρὶν γενέσθαι τον πόλεμον τον πρὀς Λυδούς. - V. 4. ῶσπερ ΑΒ, ἐπερ ΡVL. es. Sclioeniann de Partibus orat. 233 seq.- Qiiod est ap. Cleor. de Republ. VI 2: ,,ut qiae in Mimodum ille seri lut, eo titiano in forii in mille honianum cum pallis conclaylio tinctis descen- lorent ' sano a.d Coloptionios pertinet, sed Theopompum auctorem sequi videtur, quem etiam Athon. I. l. adbibet. - εἰς ἐπίπαν, Sol veigliaetiferώς ἐπίπαν. - V. 5. αὐχαλέοι ΑΗΡ v, αυrμαλέοι I. . - χαίτνσιν PVL, χαίτισιν

σέησι. Synizesin facile possis removere scribemto Iαίτης γεγανω- μενοι εὐπρεπέεσσιν, sed periniriam est Rur a ornari onta, quibus crinesilo oras ant, non esso eoauno morata; hoe igiti ir nonune et Hermanni et Meinckii coniecti irao ceteris praestant, neutra tamen sRtis probabilis, neque quod ipse suspieatus sum Iαίτης ἐπαγαλλόμενοι πόρπησιν vel πε

99쪽

Πέμψας γὰρ κωλῆν ἐρίφου, σκέλος ξραο πῖον

ταυρου λαρινου, τίμιον ανδρὶ λαχεῖν,

του κλεος 'Ελλάδα πῆσαν ἐφίξεται Ουδ' απολήξει, ἔσι ' αν ἀοιδοπόλων ἡ γένος Ελλαδικῶν

Νυν αυτ' αλλον με μι λόγον, δείξω δε κέλευθον.

. , εΚαί ποτέ μιν στυφελιζομένου σκυλακος παριόντα φασὶν ἐποικτεῖραι καὶ τόδε φάσθαι ἔπος

παυσαι μηδὲ ράπιζ', ἐπεὶ η φίλου ανέρος ἐστίν 5 ψυχή, την ἔγνων φθεγξαμένης αων.

υδη δ' επτά τ ἔασι καὶ ἐξήκοντ' ἐνιαυτοί 380 βληστρίζοντες ἐμὴν φροντίδ' ἀν Ελλάδα γῆν ἐκ γενετῆς δὲ τότ ῆσαν ἐείκοσι πέντε τε προς τοις, εἴπερ ἐγὼ περὶ τῶνδ' οἶδα λέγειν ἐτυμως.

ώνδρος γ ρέντος πολλὸν ἀφαυρότερος.

100쪽

γλυσσονα συκα πέλεσθαι. leni lite Varronis testi ino niti in rep. Augii Stinium de civ. Dei VII 17: , , Deiliis populi leo inlini Publicis, ii iii, us noctes Ioilicaveriant eosque pluri laus signis ornatos notaveriant, in liou litam semini in , sed tit Xenophilinos Colopitolii iis soralbi t. q)uid imitem, non qui l contentiam. yonain. ' lineo enini ii iii R Irit rosei ulu ni Lvei si is notissilii OS: και το μεν ουν σαφες Ουτις ὐνὴρ κτλ. , se ii Vn rara vi letur aliunt vel Sittia, i Hii illi loco praιonsissiis suit, respicere. Ceterutri pii Oris vcistis, cluent Herodianus se mavit, emen latio ilico ita: in proin ptu est cor rectio καὶ μεν ενὶ, sed non niἐιgis illiι iiii lcin proiiail, ilis, viiii in ipio l Lelira de lit αγνον , solet asse setilieri tun

tu onii in orato, sortasse ex opistola destitii in osse, ideramitio conlicit Xeno-Ρlianis versunt El. 7, 2 βληστρίζοντες ἐμὴν φροντίδ' αν' Ἐλλάδα τηνinteici lisse, ut fortasse lineu oinnitio aliena sint a Xenopliane.