Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

81쪽

Ρ0ETAE LULCIACI. προπετὴς ἐς χεῖρα, χαλίνου δ' ἄγριον ἄρην. πολλάκι γὰρ πλήξας ἀέκων φόνον εξετέλεσσεν. Ἐστω κοινὰ πάθη μηδεν μέγα μηδ' υπέροπλον. 60 ουδ' ἀγαθὸν πλεονάζον ἔφυ θνητοῖσιν ὀνειαρ η πολλη δε τρυφη προς ἀσέμνους ἔλκετ' ἐρωτας ' 55υφαυχεῖ δ' ὁ πολυς πλουτος καὶ ἐς υβριν ἀεξει. θυμὸς υπερχόμενος μανίην ὀλοόφρονα τίκτει.oργη δ' ἐστὶν ὁρεξις, υπερβαίνουσα δὲ μῆνις. 65 ζῆλος των ἐσθλῶν ἀγαθός, .φαυλων αῖδηλος. τόλμα κακῶν ὁλο ' μέγα δ' ωφελεῖ ἐσθλὰ πονευντα.

σεμνὸς ἔρως αρετῆς ο δε Κυπριδος αἶσχος οφέλλει. ἄγαν ἄφρων κικλήσκεται εν πολιήταις. J

proximi versiis novissin ain Partem pro arbitrio variavit. - V. 66. κακῶν,

quod mihi qui uoin a Graeci sermonis proprietate ab laorrere videtur. Ne quo vero Beria nys recto intellexit locum a nisi ementi uilina, nam existi

plis Platonieis illustravit hune IIsuin ulliinicen a d Tirn. 131. Verum ver- iis ab hoc loco Rlienus, uaque cancellis sepsi, vi detur a Is rapitis olim fuisse nil v. bl fortasse etian alio Versia, Pii interci Et, ut iugenium eormindeseriberetur, qlii veritatena procul habentes vel vitia speciosis nomini-l,lis oculillant. Videtiir onini in stretio typo una quae illo Daginta versuu rasoro XVII iiiisse, citiae tuo ibi in uiargino ima adscripta suerunt, saepius in alienum loetim tIaiecta.

82쪽

μετρω ἔδειν, μετρω δε πιεῖν καὶ μυθολογευειν. πάντων μέτρον ἄριστον, υπερβασίαι δ' ἀλεγειναί.

0 Μὴ φθονέοις ἀγαθῶν ἐτάροις, μη μῶμον ἀνάφyς. M inb

ἄφθονοι Ουρανίδαι καὶ εν ἀλλήλοις τελέθουσιν. ου φθονεει μήνη πολὐ κρείσσοσιν ῆλίου αυγαῖς ου χθὼν ουρανίοις υφώμασι νέρθεν ἐουσα ου ποταμοὶ πελάγεσσιν αεὶ δ' Ομόνοιαν ἔχουσιν.

75 εἰ γὰρ ἔρις μακάρεσσιν αν, ουκ ἄν πόλος ἔστη. 70 φροσυνην ἀσκεῖν, αἰσχρῶν δ' εργων ἀπέχεσθαι. μὴ μιμου κακότητα, δίκn δ' ἀπόλειφον ἄμυναν. πειθὼ μεν γὰρ ὁνειαρ, ἔρις δ' ἔριν ἀντιφυτευει. μὴ πίστευε τάχιστα, πρὶν ἀτρεκέως περας ἴψει.

80 νικῶν ευ ἔρδοντας ἐπὶ πλεόνεσσι καθήκει. 7bV. 69. μέτρω ἔδειν, μέτρω δε πιεῖν scripsi cum M, Pii habet μέτρωεδειν δε ιφαγειν με τρω πιειν, Mb μέτρω φαγε. , μέτρω δε πιεῖν, VR . . . φαγεῖν, μέτρω δὲ πιεῖν, Β μετροφαγεῖν, μέτρω δε πιεῖν, V1A2 in nr. adi.) μέτρω φαγεῖν Λ2 adcl. μὲν) μέτρω δε ποιεῖν, V4 μέτρω φαγεῖν μέτρωπιεῖν, P μέτρω φαγε , μέτρω σε πιεῖν, AI μέτρω μεν φαγέειν καὶ πιεῖν, Stob. III 135 e l. Selio v μέρτω 'εν φαγέειν, πιεῖν, Vulgο μέτρωμεν φαγέειν, πίνειν, S ἐν μέτρω φαγέειν, πιέειν κ. μ. - V. 69B. thoe loco vulgo Ieratur satis commotio, atque ita libri, de quibus dictum ostad V. 36: repetunt hic versimn M ubi flt otii. ot αλγειναί.) A1 υπερβασίη δ' ἀλεγεινηὶl 2 in m. υπερρασίην δ' ἀλεειναί . Atque etiam Sibyl.lio e loco exhibet ὐπερβασίη δ' ἀλεγεινόν), sed ibi praeterea duo aliandi octi sunt: Mη νθονερός, μη ἄπι στος ἔσ η, μη λ o ίδ ορος ἴσθι, νηδ ὲ κακογνωμων, μὴ ψε υδαπάτης α μετροτος, ῬIos muni se-

sitim est ab ipso diascevasta prosectos esse. Ceteriam lato quospie Ver8us, litani vis satis conveniens instituto, quoniam ex antiquiore poeta petitus videtur, milii suspectus. - U. 70-75 om. S. - V. 70. ἀγαθῶν, Mpr.

ex coniectura scripsit, salsor neque enini invidi deterrori solent a professione sua metti, ne ipsi alio mina sibi invidiὲi in et o litina concilient, sed sortiter alios vellicant: φθόνος enim et μῶμος germani sunt fratres. arcti asinia noeessitudine coniuncti: igitur recto so Ilahot roli alior uiri librorum scriptura . - V. 71. ἄφθονοι , P corr. ἄφθονοι δ' . - V. 72. μήνη, V1 σελήνη. - V. 73. νέρθεν . . . πελάγεσσιν Om. Α3. - νέρθεν. MPr.

83쪽

καλον ξεινίζειν ταχέως λιταῖσι τραπέζαις, η πλείσταις θαλίαισι βραδυνουσαις παρὰ καιρον.

μηδέποτε χρήστης πικρος γένn ἀνδρὶ πένηφι. μηδέ τις ἔρνιβας καλιῆς ἄμα πάντας ἱλέσθω 85 μητέρα δ' ἐκπρολίποις, ἶν' ἔχρς αυ τησδε νεοσσους. 80 μηδέποτε κρίνειν ἀδαημονας ἄνδρας ἐάσρς' μηδε δίκην δικάσνς, πριν ἄμφω μυθον ἀκουσuς J

την σοφίην σοφος ἰθυνει, τέχνας δ' ομότεχνος. 3 IG

κρίνειν. . . . Ipsa Bententia satis PIicloin conveniens, sed loco minus commodo interposita, nec triniectio, cpian Ioraiin suasit, admittend L. IIunc vorsum ut subditi eiurn existimem illud potissimum Ino Inovet, quod huius poematis auctor non solet alionis vorsi sus opeiam si inin exoraIare,inisi quodv. 92 legitur apud Theogn. 113 es. ib. 643, et aliis locis antiqui Orn in poetariam imitatio deprelienditur, velut v. 125 seq. 164-I74,201 seq. enam si quRe Praeterea 'ali uitile traiis lata sunt, non minus sunt suspicioni obnoxia. Est autem Ilio versus satis antiquius et populi usu tritus: δὲ δίκην δικάσης, πρὶν ἀμφοῖν μυθον OUσIς. maeni v sunI in prooedosi ro illi ad geranana Iutoculi lis carinina propter locum Luciani de calumnia non tem . orol. o. 8: ποιητὴν μοι δοκῶτον ἄριστον ἐπάγειν τῶ λόγω εο μάλα περὶ τούτων ἀποφηναuενον, μῶλλον δὲ νομοθετήσαντα ' φησὶ δὲ Μhδε δίκην δικάσyς πρὶν αμφοῖν ἄμφω ADFGPQ Schol. , ἀμφοῖν rel.) μ. ἀκ. ubi Soliol. Φωκυλίδqς Vel

Φωκυλίδου, alius τον Φωκυλίδην ποιητήν μοι δοκεῖ. at Solioliastuo illi, nisi prorsus temere conieceratnt, Pseudoplioeylidoum Catanen reSPexisse videntur, indeque etiam lectio ἄμφω repetonda, nain qui praetereuli une versurii sine auetoris illi mii lern nomine laudant, Plato Demodoc. p. 383 A, Plui. de Stoic. repurai. c. 8, Soli. Roscii. Eumen. 322, Seh. Thuc.

I 44 πρὶν ἀμφοῖν . atque ita ait tua tamen particula ἄν Λristopli. Vesp.725 ot Schoi. ib.: η που σοφὰς ἐν, ὁστις ε'φασκεν, πρὶν αν ἀμφοῖν μυροθον ἀκουσyς, Ουκ αν δικασαις, ubi miidem quod schol. addit υγιῶς δενυν τὰ ἀμφοῖν κεῖται, id sori. referendum ad liano ipsa in Pseudoptio cylidis lectionem ἄμφω. Iani cum Cicero ad Au. VII 18 dixerit: -Εgoonini etsi illud F ευδησιόδειον, ita enim putatur, observo, μηδε δί'κην. probabilis est coniectura Selinei deruini Do Pitis eo. Gott. 1842 a lXείρωνος υποθήκας, ῬIas vulgo Hesiodo tribuebant, resere ulum esse Iiune versum. Ipsam tamen sententiam alii stat Pitthea roserebant, vid. Schol. Eurip. Hipp. 263: ὁ δε Θεόφραστος, ῶς τὰ Σισυφον λεγόμενα καὶ Πιtθέως, οἷον μηδὲν ἄγαν, μηδὲ δίκην δικάσης. Doni Die legitur versus in Proverb. T. II 759 Od. Goti. Aημοκρίτου υποθήκη Apostol. XII 89 vulgo, in ed. Leuiselisi deest fortἰvsso violi I orno eritiis ille libilio o versu usus est. - V. 88. ἰθύνει, MVaB Seliol. Lucian T. IV 226 ed.

84쪽

oυ χωρεῖ μεγάλην διδαχην αδίδακτος ἀκουη λ ου γαρ δὴ νοέουσ' οἱ μηδέποτ ἐσθλὰ μαθόντες. δε τραπεζοκόρους κόλακας ποιεῖσθαι εταίρους 85 πολλοὶ γὰρ πόσιος καὶ βρώσιός εἰσιν εταῖροι,

καιρὸν θωπευοντες, επην κορέσασθαι ἔχωσιν

αχθόμενοι δ' ὀλίγοις καὶ πολλοῖς πάντες ἄπληστοι. 95 Λαῶ μη πίστευε ' πολυτροπός ἐστιν ὁμιλος. λαός τοι καὶ υδωρ καὶ πυρ ακατάσχετα πάντα. si δὲ μάτην ἐπὶ πυρ καθίσας μινυθοις φίλον ητορ. μέτρα δε τευχε θεοῖσι ' τὸ γὰρ μέτρον ἐστιν ἄριστον. Γαῖαν ἐπιμοιρῆσθαι ἀταρχυτοις νεκυεσσιν.l00 μη τυμβον φθιμενων α νορυξύς, μηδ' ἀθεατα

δείξyς ηελίω, καὶ δαιμόνιον χόλον ὁρσρς. 95ου καλόν ἀρμονίην ἀναλυεμεν ἀνθρώποιο καὶ τάχα δ' ἐκ γαίης ἐλπίζομεν ἐς φάος ἐλθεῖν

λείψαν' ἀποιχομένων' ὀπίσω δε θεοι τελεθονται.

V4 εἰς νόος, Μpr. - V. 104. τε Μ a m. f., DIN. MPr. V2Η. - ΠΟ- ni istichio hoc graviter offensus Bernays scribendum odixit ὀπίσω τε νέοι τελέθονται, qtuod si dicere voluisset Poetu, certo αυθις, non ὀπίσω scripturus orat: sed multo deterius, miod Gornin eoininentus ost: λείψαν ἀποιχομένων ὀπίσω, τὰ θ εο υ τ ε λῆ θοντ α vel ὀπίσω δὲ θεου τε λέ- θοντα. Bernnys dicit liane ni ortu oririn hominum eum dias cotitontionena non solum Cliristianorum et Ilulae oritui placitis mi versari, sed ei irini a Graecorum pariter atque Itomanormin moribus abhorrerQ. Scilicet non memor orat Linpedoclei versus: Ἐγὼ δ' ἄμμιν θεὀς αμβροτος, ουκέτι θνητὸς Πωλευμαι μετὰ πῶσι τετιμένος, MIein versum. imitati ir Pullia-goreus plailosoplius, qui τα χρυσὰ ἔπη scripsit: hν δ ιαπολείψας σῶρεἰς αἰθέρ' ἐλεύθερον ἔλθης, ἔσσsαι ἀθάνατος θεὰς αμβροτος, Ουκῖτι

85쪽

p0ETAE ELEGIA Cl. I 05 ψυχαὶ γὰρ μίμνουσιν ἀκήριοι ἐν φθιμένοισιν. πνεὐμα γάρ ἐστι θεοῖ χρῆσις θνητοῖσι καὶ εἰκών ' 100 σῶμα γὰρ ἐκ γαίης εχομεν, κἄπειτα προς αυ γζν λυόμενοι κόνις ἐσμέν' ἀηρ δ' ἀνὰ πνεὐμα δεδεκται. 367 Πλούτου μη φείδου μεμνησ' ὁτι θνητὸς υπάρχεις.li 0 Ουκ ἔστ εἰς Αιδην ὁλβον και χρήματ' ἄγεσθαι. κοινὰ μέλαθρα δόμων αἰώνια, καὶ πατρις 'Αιδης πάντες χον νέκυες ψυχῶν δε θεὸς βασιλευει. l05 ξυνὸς χῶρος ἄπασι, πενθοί τε καὶ βασιλείσιν.

οὐ πολυν ἄνθρωποι ζῶμεν χρόνον, ἀλλ' ἐπὶ καιρον il 5 ψυχη δ' αθάνατος καὶ ἀγήρως ζῆ διὰ παντός.

divinita, ut Euripides dicere crudet deus et 33, 76: , tantum autem abegi. ut malum nrora sit . . . si quidem vel dii ipsi vel mini illis futuri sumus. Ita etiam hic Iudaeus Itonio, qui non gentilibus suis, sed Graiecis poenias iraini destinavit, Graecomina pliilosophorum placita sequitur, idolo callide institinti quoniam praevidoliat novana liane do mortii omina restitiItione doctrinam, quam Inodo pro sessus erat, mittis offensioni sore. Ceteriam Ine ilia somna τελεθονται, quantii uvm facili negotioτελε υσι Eubstitui poterat, legitur etiam in Sibol. or. III 264 τελεθοντο τε μέtραθεo . Sod de proximis versibus 107. 108 nnceps haereo: nam primini lipto hi duo versus priorab iis subriciunt Ir, inprimis incommoda est particula γάρ. Qui lios versiis coinpositit, seviitur pervRgain I Graueomirnopinionem: corpus, cuin cinis fiat, ali terrana, ain intinna ait Rettierein, ut, leprosectus sit, redire: et igitur, Uii liane sententiam profitetvi , inseri nulli sint, nee esse est. At huius poeuintis auetor in si moriun rognn, ulyi mortuo NIDI homines dogant, satis cli luci te significat v. 105 et Ii 1 soq. tigitiir honianum animae post mortem apti l inferos amant, donec restitutis corporibus laetiorem et divinain sortem nanciscuntur: nain Silo ratio praetermisit, quod sane Greris, animas a deo sui3 iudicium vocati. Haec igitur clim adversa fronte inter se pugnent, credo hos diIos Versus niteria

PV2 καὶ πάντες πρὀς αυτὴν, TV4 UaΑ1 καὶ πάντα προς αυτεν, Β κα- πειτα δὲ καὶ πυρὰς αυγήν, M κἄπειτα hie 4 vel 5 litterae omisae) προς

αυτὴν, V. καὶ πάνtες ἐς αυτήν. - V. 108. λυόμενοι κ . ἐσμεν VnMV124, Vulgo λυόμενον κ. ἐστίν, cf. poeta ap. Stob. Ε l. I 52. 42: 'Aλλὰ τὰ μεν λυθέν ἐστι κόνις, ψυχὴ δε πρὸς αἴθραν σκίδναται , adde Porphyrianum

86쪽

ουδεὶς γινώσκει, τί μεταυριον ἡ τί μεθ' ωραν. ἄσκοπός ἐστι βροτῶν θάνατος, το μέλλον αδηλον. Μήτε κακοῖς ἄχθου, μήτ ουν ἐπαγάλλεο χάρμη. Il0 πολλάκις ἐν βιότω καὶ θαρσαλέοισιν ἄπιστον 120 πῆμα, καὶ ἀχθομένοισι κακοὐ λυσις ῆλυθεν αἴφνης.

καιρω λατρευειν, μηδ' αντιπλέειν ἀνέμοισιν.

Μὴ μεγαληγορίη φυσῶν φρένα λυσσωθείης

ευεπίην ασκεῖν, ῆ τις μάλα πάντας ονήσει. II 5οπλον τοι λόγος ἀνδρι τομώτερόν ἐστι σιδήρου '125 οπλον ἐκάστω νεῖμε θεος, φυσιν ερόφοιτον ορνισιν, πώλοις ταχυτῆτ', αλκῆν δε λέουσιν ' ταυροις δ' αυτόφυτ' ἐστὶ κεράατα κέντρα μελίσσαις,

V. 116 et 117 accesserunt ex V1. Bermus non recte ab his dii obus Versibus novum caput orili tur: at poeta singula capita, ut par est, imperiis et praeceptis incla Ont, γνώμας, quae confii mando praecepto ini-perio inservilint, subiungit: pauci tantum loci adversantur, velut v. 63,ot mirsus v. 65 olim novi capitis exorilium Esse credobatur, pariIn liai leni apte: nain omnia areto cohaerent: ipse Bernays tacitus thoe cor rexit. Minus tacili negotio removeri possunt duo alia exempla v. 42 et 51, sed de his suo loco dictum ost. Ceteririn tioo loco sententiae cumulata odisplicent, et cum v. 116-7 tantum in uno libro extoni, soriasse ab alien a Inanu additi sunt; sed potest otium versus post v. 115 intereeptus esse, UIO praece Perat poeta, Priadenter hae Vita uternium esse , tune irvm aptolii duo vorsiis Russoquantur. - rι μεταυριον Scripsi, Od. τι μεθώριον. - ἡ τί, cod. ξτι. - V. I 17. θάνατος , Beria RVA κάματος non Te Cte. V. 118. ουν, αυ T, Ona. V1. - ἐπαγάλλεο M in rasura. - V. 119.

tenti ix nutoni plana: nam cornarianis ost lo us, quem re conti Oros lutienter Rriaverrint: vid. Anacreonto a 24. Maximus Tur. II 4 et qui locus etiam

87쪽

p0ETAE ELEGIACl. ἔμφυτον ἄλκαρ, ἔδωκε, λόγον δ' ἔρυμ' ἀνθρώποισιν ' 120 368 τῆο δε θεοπνευστου σοφίης λόγος ἐστὶν ἄριστος 'li 30 βέλτερος ἀλκήεντος ἔφυ σεσοφισμένος ἀνήρ αγρους καὶ πόλιας σρφίη καὶ νῆα κυβερνῆ.

Ουχ ὁσιον κρυπτειν τον ἀτάσθαλον ἄνδρ ανέλεγκτον, ἀλλα χρη κακοεργὸν ἀποτρωπῶσθαι ανάγκll. 122

πολλάκι συνθνήσκουσι κακοῖς οἱ συμπαρεόντες.

335 Φωρῶν μη δαρ κλοπίμην αδίκων παραθήκην ἀμφότεροι κλῶπες, καὶ ὁ δεξάμενος καὶ ὁ κλέψας. Μοίρας πῶσι νέμειν' ἰσότης δ' ἐν πῆσιν ἄριστον.

propius ae eo dit XXVI 6 Iesetur etiani in Eumol. Vindob. p. 67)ubi dieit: λόγον δὲ αὐτοῖς .sὀς ιδωκε κρὰς τὰς ἀπαντων εὐπορίας ἀν

τίρροπον κτλ. Foriasse Empedoclos princeps huius gententi Ru utrinor,

cf. Plui. do fort. o. 3: 'Επεὶ τύχη γε καὶ φύσει γενέσεως αμεινον τάπλεῖστα τῶν αλόγων κέχρηται ' τὰ μὲν γὰρ ἄπλισται κέρασι καὶ ὐδοῖσι και κέντροις, αυταρ ἐχίνοις, φησὶν Ἐμπεδοκλῆς, ὀξυβελεῖς χαῖται νω- τοις ἔπι πεφρίκασι, καὶ ὐποδέδεται καὶ ἐμφίεσται φολίσι καὶ λάχναις, καὶ χηλαῖς και ὁπλαῖς ἀποκρότοις ' μόνος δε ὁ ἄνθρωπος. κατὰ Πλάτωνα, γυμνὰς καὶ ἄνοπλος και ἀνυποδετος καὶ ἄστρωτος υπὴ τῆς φυσεως ἀπολέλειπται ' αλλ' ῖν διδουσα πάντα μαλθάσσει κακά, τον λογισμόν καὶ την ἐπιμέλειαν καὶ τὴν πρόνοιαν - V. 128. λόγον V. P), viil eo λόγος, aB λόγον ὁ ος ἐστιν ἄριστος, Μ λόγων silpra λόγον δε ος ἐστιν ἄριστον. Similiter ap. Stob. Voss. et Trine. λόγον δ' Ος ἐσtιν ἄριστος Ἀνθρώπων Trino. ἀνθρώπω) νεῖμεν ' βέλτερος δ' δ'om. Trane.

ἀλκ. - V. 129, quem omittiint MBΛ2 sed se . m. ad l. ab lioc loco plano alientis: pleriquete Inanifesta et aristianae doctrinae vestigia filii it proliendisse Vidontur, quom a imo litui otiam Bel naus ab li omino Byzantino adiectiun esse existimat. At poterat lite versus inseri ab li omine Iii in eo, mii Philonis sectam sequebatur. Friistra versum titeri Silulet Goram,

BMVa, vulgo ἀρίστη. - In iis titusto sithsequuntur, usqrict mi v. 152, iustus Sontentiaraim OHIO prorsiis dosi loratur. Inni Scaligor v. 139 iitito v. 147 Ollocandi In osso perspexit. Bernnus toti ini locunt in liunc ordinem rodegit 137. 138. I 43. 144. 140. 141. 142. 145. 139. 147. 148. 14s. 150. 151. 146.152.

88쪽

Mρχόμενος φείδου πάντων, μη τέρμ' ἐπιδεm. Imμη κτήνους θνητοῖο βορὴν κατὰ μέτρον ελζαι. 140 Κτῆνος κῆν ἐχθροῖο πωρ καθ' οδόν, συνέγειρε

πλαζομενον τε βοτὸν καὶ ἀλίτροπον ουχ υπαλυξεις. βέλτερον απι ἐχθρου τευχειν φίλον ευμενέοντα. 'Αρχόμενον το κακὸν κόπτειν, ελκος τ' ἀκέσασθαι ' 135εξ ολίγου σπινθῆρος ἀθεσφατος αἴθεται Γλη'145 Ἐγκρατὲς ητορ ἔχειν, των λωβητῶν δ' ἀπέχεσθαι φεsγε κακὴν φήμην, φευγ' ανθρώπους ἀθεμίστους. 369μηδέ τι θηρόβορον δαίσn κρέας ' ἀργίποσιν δέ λείψανα λεῖπε κυσίν θῆρες δ' ακὰ θηρὸς εδονται. φάρμακα μὴ τευχειν μαγικῶν βίβλων ἀπέχεσθαι.

Milii sio potius haec digerendiι vulentur 137. 140. .. 2. 138. 143. .. 5. 139.

τέρμ' in rasura , vulgo ἐπιδευ N. - U. 139. κτήνους , Μ κτείνους. - εληαι, Τ ελκε. Versus haud dul, io corriaptus , sed quod Bernays scripsit, κατὰ λίτραν εληαι et metro refragatur, noe sente uuas convenit: nam carne mortuorum nni alium omnino abstinen lum, non solum si in foro venato prostat, sic enini interpretatiir Bornus id quod coniecit. Ego seribendii ni piuto μὴ κτήνους θνητοῖο βορὴν κεν έβρειον

ε ληαι. inest sano abundati a minodani, sed liuius verborum copiao exempla alia in thoo carmine extant, velut v. 135. Sin minus Placet, sortiisso hic versiis tomere ex duobus est concinnatus. - V. 140. κῆν P a m.

- V. 149. τευχειν, Τ τἐυχε, ΑΙ τευχον. - βίβλων, VR βιβλίων. Ber- lavs λήρων coniecit: at ut apud Aegyptios Inagicarii in nrtium antiqua Satis consuetiulo, ita lini id dubio liis saoctilis iani dudii in libri extabant, quibus artis arcana tradita fuerunt. Ceterum cs. Pliuo II 315.

89쪽

P0ETAE ELEGIACI. 150 νηπιάχους ἀταλους μη μάρψζς χειρὶ βιαίως.φε ε διχοστασίην καὶ ἐριθ, πολέμου προσιόντος. 140 μὴ κακὸν ευ ἔρξρς' σπείρειν ἴσον εστ' ἐνὶ πόντω. J

εργάζευ, μοχθων ώς ἐξ ἰδίων βιοτευης πῶς γαρ ἀεργος ἀνθρ ζωει κλοπίμων απὸ χειρῶν.

Ibb τέχνq τοι τρέφει ἄνδρας' ἀεργὰν δ' ἴψατο λιμός. μηδ' ἄλλου παρὰ δαιτὰς ἔδοις σκυβάλισμα τραπέζης ἀλλ' απὸ των ἰδίων βίοτον διάγοις ανυβρίστως. 1 bεἰ δέ τις οὐ δεδάηκε τέχνην, σκάπτοιτο δικέλλI. επι βίος πἀν ἔργον, ἐπην μοχθεῖν ἐθέλρσθα.

I 60 ναυτίλος εἰ πλωειν ἐθέλεις, εὐρεῖα θάλασσα εἰ δε γεηπονίην μεθέπειν, μακραί τοι ἄρουραι.oυδ εν ἄνευ καμάτου πέλει ανδράσιν ευπετὲς ἔργον, Ib0 οὐδ' αυτοῖς μακάρεσσι ' πόνος δ' αρετην μέγ' ὀφέλλει. μυρμηκες, γαίης μυχάτους προλελοιπότες οἴκ0υς,

βιαίως, ut vulgo; ceteririn Va exhil et hune versum infra post v. 205.

V. 151. διroστασίην PMURV12, διrοστασίας Βriinck X uno cod. - προσπιεόντος , VI παριόντος, sed in marg. vulg. - V. 152. ἔρξης, V2 ἔρξεις. ἴσον, ἴσω A1. In M versus ab alia m. additus, Bar. OIn. versum. Uie Ver sus quem M 1 et Bar. ignorant, ut a reliquoria in societate alienus, linnon a carminis auctore prosectus, sed ab alio postea additiis videtur, Maivolebat viodammodo redarguere praeceptum v. 14 142: itauue e-cellis sepsi; ceterm In fortasse aliti clitioris est poetae. - V. 153. εργάζευ,

σyς. - V. 154. ζώει, v 1Μpr. ζώη. - V. 155 accessit ex V1. -- τέχνη τοιουcripsi, cod. τέχνη. - ἄνδρας Scripsi, eod. ἄνδρα. - Cotoriani multo coninio lius hic versus post v. 157 legeretur, quo loco inserendum censet Bornays: nihil tamen novavi, cum nescianius, utrum ab ipso caminis nuctore prosectus, an aliena manu insertus a u. - V. 156. ἔδοις, ἔδης

vulgo, Briauch ex uno eo l. ἀνυβριστα. - V. 158-161 in M leguntur post V. 165, sed litteris in m. adclitis iustus ordo rostituitur. - εἰ, V2ῆν. - δεδάηκε, Ρ δεδάητο. - τέχνην, σκάπzοιτο, Har. τέχνης σκάπτοιο,

IIPr. τε. - V. 162. καμάτου, Β καμάτων. Scli. Hormog. Hlieit. T. V. 44 Ihune vorsum tanquain oraculi dictionem affert. -. V. 163 deest in ΜΗ.- V. 164. μυχάτους, V2 μυχάτοις. - προλελοιπότες, VI προλελοίπασιν.

90쪽

16b ερχονται βιότου κεχρημενοι, ὁππότ' ἄρουραι λήω κειράμεναι καρπῶν πλήθωσιν ἀχωάς' οἱ δ' αυτοὶ πυροῖο νεοτριβὲς ἄχθος ἔχουσιν, lbb 370η κριθῶν αἰεὶ δὲ φέρων φορέοντα διώκει, ἐκ θερεος ποτὶ χεῖμα βορην σφετέρην συνάγοντες 170 ἄτρυτοι ' φυλον δ' ολίγον τελέθει πολυμοχθον. κάμνει δ' ηεροφοῖτις ἀριστοπόνος τε μέλισσα η πέτρης κοίλης κατὰ χηραμὸν η δονάκεσσιν Ιω

η δρυὸς ώγυγίης κατὰ κοιλάδος ἔνδοθι σίμβλων

σμηνεσι μυριότρητα κατ' ἄνθεα κηροδοι Οὐσα. l7b μ με νῖς ἄγαμος, μη πως νώνυμνος ἔληαι 'δός τι φυσει καυτός τέκε δ' ἔμπαλιν, ώς ἐλοχευθης. - προαγωγευσyς ἄλοχον, σέο τέκνα μιαίνων ' 165ου γὰρ τίκτει παῖδας ὁμοίους μοιχικὰ λέκτρα. μητρυιης μη ψαυε τα δευτερα λέκτρα γονηος

180 μητέρα δ' ῶς τίμα την μητέρος ἴχνια βάσαν. μηδ' ἐπὶ παλλακίοις πατρὸς λεχέεσσι μιγείης. μηδε κασιγνητης ἐς ἀπότροπον ἐλθέμεν ευνήν. 170 μηδε γυνη φθείροι βρέφος ἔμβρυον ἔνδοθι γαστρός,

φθείροι V2Ρ, vulgo φθείρη ut M.