Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

161쪽

βροτήσιος ἀνηρ πότμου παραδόντος αυτον ανάγst

συ τοί νιν κλυτ αἰῶνος ἀκραν βαθμίδων αποσυν ευδοξία μετανίσεαι 10εκατι χρυσαρμάτου Κάστορος 10 ευδίαν ος μετὰ χειμέριον ομβρον τεὰν

καταιθυσσει μάκαιραν εστίαν.

σοφοὶ δε τοι κάλλιον 15 φέροντι καὶ τὰν θεόσδοτον δυναμιν. σὲ δ' ἐρχόμενον ἐν δίκα πολὐς ολβος αμφινέμεται l5 το μέν, οτι βασιλευς ἐσσὶ μεγαλῆν πολίων 20 ἔχει συγγενες οφθαλμὸς αἰδοιότατον γέρας, τεὰ τοὐτο μιγνυμενον φρενί 20 μάκαρ δὲ καὶ νὼν, κλεεννὰς οτι 25ευχος ηδη παρα Πυθιάδος Ἀποις ελων δέδεξαι τόνδε κῶμον ἀνέρων,

υπολλωνιον αθυρμα. τω σε μη λαθέτω δέ

162쪽

Κυράναν γλυκυν ἀμφὶ κἀπον 'Aφροδίτας ἀειδόμενον,

25 π αντὶ μὲν θεον αἴτιον υ περτιθέμεν

φίλει δε Κάρρωτον Εξοχ' εταίρων

οψινόου θυγατερα Πρόφασιν Βαττιδῆν ἀφίκετο δόμους θεμισκρεόντων 30 αλλ αρισθάρματονυδατι Κασταλίας ξενωθεις γέρας αμφέβαλε τεαῖσιν κόμαις 40 ρ. β .

ἀκηράτοις ἀνίαις

ποδαρκεων δυωδεκαδρομον τέμενος. 45 κατέκλασε γὰρ ἐντέων σθένος ουδέν -κρέμαται,

35 ὁπόσα χεριαρῆν

τεκτόνων δαίδαλ' αγων Κρισαῖον λόφον αμειψεν ἐν κοιλόπεδον νάπος

iiiii Kυρῶνα . . . άειδομενα roperit, alit id ipsum Avραναν Iogit, sed por- peram intellexit. Etiam IIartiing vidit ne usativit in rcstituendum esse. ne quo tamen Pindari sontentin m asAociatu est. Poeta, cum Arcesilas Pythiam victoriam adeptus esset, dicit: tuum est Primum omnium deum beneficii auctorena veneriiri, tum Vero Carritotum aurigam, cui acceptum resors hune honorem, diligere. Commode in mentem revocat Arcesilao vaticinium olim ut videtiar Cyrenaeis editum, quo iussi erant, divinis rebus alia omnia postliabore. Provorbi uin dieitur in Charonda ole in erooemio a P. Stob. XLIV 40: τὸμαριστον, ωσπερ ὰ παροιμία φατί, τόν θεον ημεν Ι τιθέμεν αἴτιον παντων τούτων, Sinailiterque prno-cipit personatus Zaleticus ib. 20: σψεσθαι τούτους καὶ τιμῶν ώς αιτίους ἔντας απάντων υμῖν ἀγαθων. Fiterit finite Proverbi iam, sed ortium est liniad dithio ex ornaulo, qlio I aut Arcesilaus II aec opit sos. Diodor. Ex. II 2 p. 81 ed. Din lori in aut ad Demona tom Mantinensem spocint, qui IJolphici ornculi iussiI rem publicairi CyrenenRium orta inavit. - φΩει, Ρc φιλειν ut Aristaretur legit. - U. 27. Iemina geli Ol.oἴt ' αν 'Eπιμηθεος. - V. 28. ὀψινόου, PQ οψίνοον, utruΠ1 IlIe fi liol. V. 29. ἀφίκετο, Horma ann ἀφῖκται, et cloinde divisim θέμις κρεόντων. Harii ing θεutκρεόντων. - V. 31. υδατι, T. MOrnuas en coni. υγρὰ, Seli venk κράνα. - V. 32. ακηοάτοις δνίαις, Ι'c ακηράτοισιν ἀνίοιοι, ψ

163쪽

PINDARI CARMlNA. θεοὐ τοί σφ' ἔχει κυπαρίσσινον 40 μελαθρον ἀμφ' ἀνδριάντι σχεδόν, Κρητες δν τοξοφόροι τεγεῖ Παρνασίω

45 υλεξιβιάδα, σὲ δ' ηυκομοι φλέγοντι χάριτες. 6ομακάριος, ος εχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φερτάτων μναμ ηον ἐν τεσσαράκοντα γάρ iri 50 πετόντεσσιν ἀνιόχοις ὁλον δίφρον κομίξαις αταρβεῖ φρενί,

ηλθες ηδη Λιβυας πεδίον ἐξ αγλαῶν

νέμων

πυργος ἄστεος ἔμμα τε φαεννότατον 75 ξένοισι. κεῖνόν γε καὶ βαρυκομποι λέοντες περὶ δείματι φυγον, γλῶσσαν ἐπεί σφιν ἀπενεικεν υπερποντίαν

ω ὁ δ' ἀρχαγέτας ἔδωκ' 'Aπόλλων λθῆρας αἰνῶ φόβω,

164쪽

oφρα μη ταμία Κυράνας ἀτελης γένοιτο μαντευμασιν.

ο καὶ βαρειῶν νόσων 85 ἀκέσματ' ἄνδρεσσι καὶ γυναιξὶ νέμει, 65 πόρεν τε κίθαριν, δίδωσί τε Μοῖσαν οk αν ἐθέλη, απόλεμον αγαγώω ἐς πραπίδας ευνομίαν, λμυχόν τ' ἀμφέπει μαντῖον ' τῶ καὶ Λακεδαίμονι 70 ἐνυργει τε καὶ ζαθέα Πύλω ἔνασσεν αλκάεντας μακλέος χ

ἐκγόνους Αἰγιμιοὐ τε. το δ' ἐμόν, γαρύεν απὸ Σπάρτας ἐπηράτον κλέος,

ὁθεν γεγενναμένοι 75 ῖκοντο Θηρανδε, φῶτες Αἰγεῖδαι, 100 ἐμοὶ πατέρες, Ου θεῶν ατερ, ἀλλα μοῖρα τις ἄγεν πολύθυτον ἔρανον ἔνθεν ἀναδεξάμενοι, υπολλον, τεῆ 105

80 Καρνεά σ' ἐν δαιτὶ σεβίζομεν -

V. 62. ταμ , Po τῶ ταμία. - V. 69. μαντῆον scripsi, vulgo μαντεῖον, quod servavit Boeelchi, qui καὶ post τῶ eiecit, Hormanno probante. - V. 70. ἐν υργει τε καὶ GGuVbLbPe, vulgo AT υργεῖ καὶ - V. 71. ἀλκάεντας scripsi, Pe ἀλκάντας, vulgo ἀλκῶντας. - v. 72.. τὸ δ' ἐμόν, γαρύεν Ηormann in Actis Societ. Saxonicae, nisi quo I γαρύειν seripsit, vulgo ox R τό δ' ἐμὸν γαρύεν τ', Pc γαρύεντ' cum gl. λέγουσιν , AGGuP10ds γαρυετ', schol. in lonain. γαρυεντ' G γαρυατ'ὶ, sed interprotatur καυχῶται, Raucliensioin τὸ δ' ἐμοὶ γαρυοντ'. - V. 76. ου θεῶνατερ, αλλὰ μοῖρα τις αγεν πολύθυτον ἔρανον ἔκθεν ἀναδεξάμενοι, Λ πολλον, τεα Καρνεῖέ σ' ἐν δαιτὶ σεβίζομεν Κυράνας τ' ἀγακτιμέ-

ναν πόλιν ' scripsi, ut poeta dicati undo i. e. ex Thera translatis his sacris to Apollo Carnee et ipsam Cyrenam nunc sancte colimus, cf. Cal

lim. in Apoll. 71 Αὐτὰρ ἐγὼ Καρνεχν' ἐμοὶ πατρώῖον ουτω. Σπάρτητοι Καρνεῖε τόδε πρωτιστον ἔδεθλον, χεύτερον αυ Θηρη, τρίτατόν γε

μὲν ἄστυ Κορηρος. Ἐκ μέν σε Σπάρτης εκτον γένος Οἰδιπόδαο φαγε Θηραίην ἐς απόκτισιν ἐκ δέ σε Θυης Ουλος. Ἀριστοτέλης υσβυστίδι

παρθετο γαμ. Lep ebatur οὐ θεῶν ατερ' ἀλλὰ μοῖρα τις αγεν πολύθυτον ἔρανον' ενθεν αν. 'Aπ., τεὰ Καονεῖα ἐν δαιτι σ. Κυράνας ἀγ. πόλιν. Hermann scripsit oθεν κεκοινα μενοι πολύθυτον ἔρανον ἔνθεν ἀναδεξαμέναν υπολλον τεὰ Λαρνεῖε ἐν δαιτὶ σεβιζέμεν Κυράνας ἄν. πόλιν. Hartung ἄγεν πολυθυτον ἔρανον ἔν ν άν. υπ., τεὰ Καρνεῖ' ἐν δαιτὶ σεβίζομεν Κυράνας ἀνακτιμένα πόλις. Hecker denique ἀπὸ Σπαρτῶν, i. o. a Thebanis, coli. Isthm. VI 12 et doinde ἀγακλυμέναν πόλιν. - ἄγεν, Pe αγεν. - V. 77. πολύθυτον ἔρανον Lb ), ceteri πολύθυτον ἐς ἔρανον. - V. 79. τεῶ PcGO IVbdf, τεὰ. reliqui ut videtur. - V. 80. Καρνεα σ' scripsi, Καρνεῖε Hemann, Καρνητ' εὶ

165쪽

PlΝDARI CARMINA . Κυράνας τ' ἀγακτ μέναν πόλιν ἔχοντι τὰν χαλκοχάρμαι ξένοι Tρῶες Ῥυτανορίδαι ' σὐν Ἐλένα γὰρ μόλον, καπνωθεῖσαν πάτραν ἐπεὶ ἴδον 110

85 ἐν Αρει, τόδ' ἐλάσιππον ἔθιος ἐνδυκέως δέκονται θυσίαισιν ανδρες οἰχνέοντάς σφε δωροφόροι, libτούς τ' 'Αριστοτέλης αγαγε ναυσὶ θοαῖς άλὸς βαθείας κέλευθον ἀνοίγων. κτίσεν δ' ἄλσεα μείζονα θεῶν, I 2000 ευ τομόν τε κατέθηκεν 'Ἀπολλωνίαις

ἀλεξιμβρότοις πεδιάδα πομπαῖς ἔμμεν ἱππόκροτον σκυρωτὰν οδόν, ἔνθα πρυμνοῖς αγορὰς ἔπι δίχα κεῖται

μάκαρ μὲν ἀνδρῶν μέτα

95 ἔναιεν, ηρως δ' ἔπειτα λαοσεβής. ἄτερθε δε προ δωμάτων ἔτεροι λαχόντες ἀωαν rauβασιλέες ἱεροί

τὸ δ' ἐλάσιππον ἔθνος ἐνδυκέως δ. θ. ἄ. οἰχνέοντές σφε δωροφόροι,

τους Ἀριστοτέλης. At plano dicorullini sitit, clitem in locum Eo contu-lorint Antonori in or ἐλάσιππον ἔθνος nositio Autonomae sunt, noci IeGrao ei liui Aristotelo luce illam regi otioni occupaverunt, ut interpretibus visitIn sest, sed Asbystae: cs. Horo l. IV 170 τεθριπποβάται δὲ οὐκ ηκιστα ἀλλα μάλιστα Λιβοων εἰσί. Ast ysino igitur et Troianos illos advenas benigno ex operiint, et postea Graecos, qui Aristotelo duco inliano oram delati sunt. Librorarin lectionena vitiatana otiani soliol. 1 et 2 tuentur, sedg hol. 3, qui dicit: το-ἱππικώτατον ἔθνος των Κυρηναίων μετ' ἐπιμελείας τους Ἀντήνορος παῖδας τεθνηκότας δεξιουνται θυσίαις, παραγίνονται δε μετὰ δώρων καὶ ἐναγισμάτων, quamVirs in praVntotilis loci interpretatione consentit cuin priori lius, eerto scripturam οἰχνέοντας firmat. Hoc ipso solioli asta usus, Hartian g, iiii ἐλάσιππον θνος non C3renne os, ut cetera interliretus, se I Antenoridas dici Oxisti

166쪽

ἐντί, μεγαλῆν δ' ἀρετῶν δροσρ' μαλθακῆ

ἀκουοντί ποι χθονία φρενί, σφὸν ολβον υἱ- τε κοινὰν χάριν ἔνδικόν τ' 'Αρκεσίλα ' τον ἐν ἀοιδῆ νεων πρέπει χρυσάορα Φοῖβον ἀπυειν, 14

105 ἔχοντα Πυθωνόθεντο καλλίνικον λυτηριον δαπανῶν μέλος χαρίεν. ανδρα κεῖνον ἐπαινέοντι συνετοι. λεγόμενον ἐρεω l 45

κρέσσονα μὲν ἀλικίας 1l0 νόον φερβεται

γλῶσσάν τε ' θάρσος τανυπτερος εν ἔρνιξιν αἰετὸς ἔπλετο Ibi αγωνίαις δ', ερκος οἷον, σθένος ἔν τε Μοίσαισι ποτανὸς ἀπο ματρος φίλας, 115 πέφανταί θ' ἀρματηλάτας σοφός H. δ .οσαι τ' εἰσὶν ἐπιχωρίων καλῶν ἔσοδοι, Ibb

V. 100. ρανθεισῶν POPIVbds, ἔανθεῖσαν Vulgo, utrumque R. - κώμων ΑLb, κωμων θ' ceteri libri, vulgo υμνων ex conlocli Ira Oxoniensium. - υπο χευμασιν Ι Ρ Ρ1, Vulgo υποχευμασιν. - V. 101. ποι libra, IIor-. mann που. Post φρενί interpunxi, sed antea distinctionem Post χευμα- σιν si istud, ut μεγαλῶν δ' ἀρετῶν εenitivi ab ακουοντι sint suspensi, et deinde per opexegesin addatiir σφον ὁλβον κτλ. Boeotcli coni. μεγάλα

λαν δ' ἀρετὰν δρ. μ. ρανθεῖσαν κώμων θ' υποχευασιν. Hartung μεγα- λῶν δ' ἀρετῶν δ. μ. ρανθὲν κώμων υπo r. ἀκουει κλεος χθ. φρενὶ πάνολβον. - V. 103. ἔνδικόν τ' 'Αρκεσίλα haec nimis laneuent, coniceivίω τε κοινὰν χάριν ἐνδέκοντ' υρκεσίλα, quod εἰσδεχονται potius quain ἐνδέχονται interpretor: ac possis suspicari tule quid etiam Belaoliastam legisse, qui dicit ἀκούοντες Ουν των υμνων τῶν εἰς Ἀρκεσίλαον κοινην ἔχουσι την χάριν οἱ πρόγονοι, sed hoc incertum. Ceteram lomma Rchol. ηρ κεσιλαν, non 'Aρκεσίλα. - V. 107. ἐπαινέοντι, GGnP1Pc αἰνέοντι. - U. 110. νόον φέρβεται γλῶσσάν τε ' θάρσος τε, sic Hormann interpunxit, uriteturque probare soli., vulgo νόον φέρβεται ' γλῶσσάν τε θάρσος τε. Praotorea Solinoide vin θάρσος δ ὲ, mi d etiam schol. firmaro Vi detur, itaque rostitui. Gorram et Hartiing νόον φέρβε καὶ γλῶσσαν, θάρσος - V. I 13. ἀγωνίαις scripsi, atqlio ita scitot., legebatur ἀγωνίας. - U. 114. ἐν τε, Hartunιν ἐν δε. - ποτανός, PF lemmn B l . ποτη- νος. - φίλας, πέφανταί π, Hartiing φίλας πέφανται, χἀρματη

167쪽

iqXDARI CARMINA.τετόλμακε. θεός τέ οἱ τονυν τε πρόφρων τελεῖ δύνασιν, καὶ το λοιπον ὁμως, μάκαρες ω Κρονίδαι,

διδοῖτ' ἐπ' ἔργοισιν ἀμφί τε βουλαῖς νη

I 20 ἔχειν, μη φθινοπωρὶς ανέμων χειμερία καταπνοὰ δαμαλίζοι χρόνον. χιός τοι νοος μέγας κυβερνῆ δαίμον' ἀνδρῶν φίλων. 165ευχομαι νιν υλυμπία τοίτο δόμεν γέρας ἔπι Βάττου γένει.

168쪽

'Aκ σατ' η γὰρ ἐλι κωπιδος Ἀφροδίτας αρουραν η Xαρίτων ἀναπολίζομεν, ὀμφαλον ἐριβρόμου

χθονος ες λάγον προσοιχόμενοι

, ,In descriptiona metrorum nil ait incertum, nisi quod duo primi versus coniungi possunt:

quaa numerorum consociatio licet Inuuis ex causis videretur probabilis, nihilo minus disiunxi, quod in ro ambigua soleo sacere. Carinen scriptum Thrasybulo victori; inscriptio Xenocratem appellat, quae potita videri possit o v. 6. Sed Xenocrates potest victor recitatus esse, ut censebat Homius; ideo tuo titulum mutaro non ausus sum. Boeckl . V. 1. aer, quod Hoyne scripsit, GGuoxhibent et sori. Eclaol. legit, vulgoη. - V. 3. ἀναπολίζομεν, Sci Inid ἀναπολήσομεν probante IIariungo. V. 4. ἐς λάειον scripsi, libri et schol. ναόν. Heranam, cum olim

169쪽

plNI ARI s ARMINA.5 Πυθιόνικος ενθ' ὀλβίοισιν Ἐμμενίδαις ποταμία τ' Ἀκράγαντι καὶ μὰν Ξενοκράτει

ε τοῖμος υμνων θησαυρος ἐν πολυχρύσω υπολλωνία τετείχισται νάπα β .l0 τον ουτε χειμεριος ομβρος επακτος ἐλθών,

ἐριβρόμου νεφελας στρατος ἀμείλιχος, ουτ' ανεμος ες μυχους άλος αξοισι παμφόρω χεράδι

τυπτόμενον. φάει δὲ πρόσωπον ἐν καθαρω15 πατρὶ τεω Θρασυβουλε, κοινάν τε γενεῆλόγοισι θνατῶνευδοξον ἄρματι νίκαν Κρισαίαισιν ἐν πτυχαῖς ἀπαγγελεῖ.

συ τοι σχέθων νυν ἐπιδέξια χειρος ὀρθάν20 ἄγεις ἐφημοσυναν, τά ποτ' ἐν Ουρεσι φαντὶ μεγαλοσθενῆ

μένους. Ego seribendum censeo παμφθ όρω χεράδι κρυπτόμενον. - V. 15. κοινάν RΡcVs et paraplir. , κοινῶ vel κοινά AIιγP12GGuVbd. - V. 17. αρματι νίκαν, Βγ αρματονίκαν, plerique άρματι νίκαν. - V. 18. ἐν πτυχαῖς, ἐνὶ πτυχαῖσιν ΛGGuVbilf, et ενὶ etiam Pe, πτυχαῖσι Ρ1, undo Kρισαίαις sνὶ πτυχαῖς coniicias. - ἀπαγγελει, ἀπαγγέλλει GGu. - V. 19. σχέθων, quod non satis recto interpretos intellexerunt, significat Perite auriga o officio si inctus, es. Hom. Il. W 465 οὐδ' ἐδυνάσθη ευ σχε

θέειν περὶ τέρμα. - νυν scripsi, et Ach. τοίνυν interpretatur, vulgo νιν.

ἐπιδέξια, ΛVdf ἐπι δέξια. - V. 21. τά Ρ2 ut Schini 1 emendavit, ceteri

170쪽

Φιλυρας υἱον ορφανιζομένω Πηλεῖδα παραινεῖν ' μάλιστα μὲν Κρονίδαν,

βαρυοπαν στεροπῶν κεραυνῶν τε πρυτανιν,25 θεῶν σεβεσθαι

ταυτας δὲ μή ποτε τιμῆς ἀμείρειν γονέων βίον πεπρωμένον,

ἔγεντο καὶ πρότερον 'Aντίλοχος βιατάς νόημα τούτο φέρων,30 ὁς υπερέφθιτο πατρός, ἐναρίμβροτον ἀναμείναις στράταρχον Αἰθιόπων Μέμνονα. Νεστόρειον γὰρ Ἀπος ἄρμ' ἐκέδαΠάριος ἐκ βελέων δαῖχθείς' ὁ δ' ἔφεπευκραταιὸν ἔγχος 35 Μεσσανίου δε γέροντος δονηθεῖσα φρην βόασε παῖδα δν' χαμαιπετὲς δ αρ' ἔπος οὐκ ἀπέριψεν αυτοῖ

μένων ὁ θεῖος ἀνηρ

πριατο μὲν θανάτοιο κομιδὰν πατρός, 40 ἐδόκησέν τε των πάλαι γενεὰ ὁπλοτέροισιν, ἔργον πελώριον τελέσαις, ἴπατος αμφὶ τοκεῶσιν ἔμμεν προς ἀρετάν.

τα μεν παρίκει'

τῶν νει δὲ καὶ Θρασύβουλος