Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

161쪽

το δ αρα λυγρος πινειρος ἐφέστατ πατρὶ ἐοικως, καί μιν ἐποτρύνεσκε ποδάρκεος ἄν Ἀχιλῆος 130 θαρσαλεως μάρνασθαι ,αντίον η δ' ἀχυσα

γῆθεεν ἐν φρεσὶ πάμπαν δωσατο γαρ μέγα ἔργον

εκτελε ιν αυτημα ανὰ μόθον κρυόεντα '

νηπίη ' πίθησεν ὀcυ- περ μείρωεσπερίω, ος ὐλα πολυτλήτων ἀνθρωπων 135 θέλγει ἐνὶ λεχέεσσιν δ' ἐπικέρτομα βάζων,

ος μιν αρ' ξαπάφγεν ποτρύνων πονέεσθαι.

αλλ' τε δή ' πόρουσε μδύσφυρος ριγένεια, δη τότε Πενθεσίλεια μεγ' ἐνθεμένη φρεσὶ κάρτος ἐξ ευνης ἀνέπαλτο καὶ ἀμφ' ἄμοισιν ἔδυτε 140

129. ὀνειρος . iiiiiii aut apin alios Epicos aut 130. χιλno A. apud uiniuin vestigiuin Siniplex

κερ ομος . . domam est, non sinit in rite innonis suinnium ante convicis3us, quentii lilio luin et itynin. cillos habitisse videntur.

lia se te uinio est famulans, sed ipse militen Pyrrho uvitare pos- propter illiu ipsum O ciis, tuus et locus ceno certius est corrupin

162쪽

τευχε δαιδαλόεντα, τά οἱ θεος πασεν

πρῶτα με ἄρ κνήεισιν ε ἀργυφενσιν ἔθηκε

tus Nani ita ineptire non oluix auctor Scribe et scribe ne pericillo καὶ ἀμφὶ μελε σαι νήδυνε. Sic nihil aptius viliuni ex scriptura implicii et non ir u li . ' Mirorean conjecturam Tychsenio proba-Dileni visani, quae na propter sae- Suram lutit pedis uocnaicani seni

nequii. Quoniain, si exceperis i CreRS, cetera arma inini a sane unae ris

δῖος Ἀλέξανδρος 'Eλένης πόσις ῖ-

κόμοιο

Τοκεον δοκενῖππουριν δεινον δε λόφος καθύπερθεν ἔνευεν.εῖλετο δ αλκιμον ἔκχ ο ς, ο οἷ παλάμηφιν ἀρηρει. Similia et partina aderi AE 6-20.41 45 et II, 130-139 leguntur. 141. Polestet yoό, legi. RHOD. Ei adoptavit id etiain Spi igner ineaec XV ad I p. LiV HomericiS, Opinor, locis uuiuiolus, iiiDiis A- ρης θοός dicitur, quod vii sibi velit ni nil in optime explanavit ut mann lexit. II, p. 6 et 7 sq.Sed iis locis innisus invicta Martis vis atque sortitudo effertiir'. n. l. suo jure Datisquetus, inquit.

Aga in in Aillnol. V, 276, 9 , uni ad alias ni ullas es et noli inaiin qui- deni significatu primariae notioiii niaxime vicino ad vium teriera Vellera, linoni. Ω, 621. , 5 et ad alioruni aninialium lanuginosani pelle in transiuitur, ut Moscn. II, 5 de Iove in taurum mulato, Oppian.

Cyn. II, 307. 329 de lupis quibus-d alii ex uitibus locis recte vernicx.

dein vocen resultui, ubi triden αργύρεος legitur deinde elial gentillus aliis rebus stirpatur, ut ,

163쪽

- μῖδας χρυσέας, α οἱ ἔσαν ευ ραρυῖαι 'εσσατο δ α θώρηκα παναχλον ἀμφὶ δ' - ώμοις θήκαπο κυδώωσα μέγα ξίφος, ω περι πάντη 145 κουλεὸς ευ ο- δι αργυρου δ' ελεφαντος ει δ'Ἀλετ' ἀσπίδα δῖαν ἀλίγκιον αντυγι μήνης, ηθ' υπερ κεανοῖο βαθυρρόου ἀντελωινημισυ πεπληθυῖα περὶ γναμπ σι κερα ς τοι μαρμαίρεσκεν ἀάUπετον ἀμφὶ δε κρατὶ 150 θῆκε κόρυν κομύωσαν θε*χs χρυσενσιν'

164쪽

ΛΟΓΟΣ Α με μορόεντα περὶ χρο θήκατο τεύm.

ἐς γαῖαν προχοι - μένος ἀκαμάτοιο δεικνύς ἀνθρώποισι μενος βαρυηχεος ὁ ρου 155N πολυρροίζων ἀνεμων αλλοκτον ἰωήν.

152 μορόεντα in inter literas . 157 αὐτίκα δ' ἐγκονέουσα διεκό rasura est duamini literariini. μεγάροιο νέεσγω lenimi firmat 153. De no versu lini ila sum illiini leonasilium praeter ppianum commentatius: , Ostenulit verDum etialillonii. IV, 2 Πεισινόη δέμας είδετο, quod etianis vertatus asyn- σον έσκεro. riebatur, magnopere anien langue l. 155 ,μένος βαρυηχέος ομβρον Nec juvat pp. al. II, 31 πέερη- inepte sequitur post 1ιδί' ἀκαμαroιοσιν μοίιοι ἰνδύλλονται altillisse. Do versu praecedente ipsa etiam Recte eliani notavit Pati vitis non comparatio dura in Pentnesilea non- aptant esse coitiparationem Penthe milii se imovente. AEuod seqititur

sileae nonduin se Ioventis uni hil refrίκα - νέεσθαι recliiis cum misso

mine descendente, Id mio non fulgure suisset compositum quam- potest conferri cui quacunque re quani festinantius exeuntem et in splenulida, sed lanlunimodo uni re, nostes antimosius ii ruentem sic etiammiae et spleiulet et celeriter move maluissent ego. PALVV. ,Manifestumliir. Neqii ita Holnerus V , 24 sq. est , ιδ μένος esse corriletum, Plein aperie uintus initiatus est: cuin esset .sιὸς νόος. AEEYN. Pro ουσεν τευχε καλὰ περὶ χροῖ γεν- sus dlissentio nain nec vocaDuli re-το δε δοῖρε, petitio ,id proleD.II,2,6.47. - nec μη δ' ἴμεν σεεροπο ἐναλίγκιος, Ynesis illi vid prole yy II, 2 f. 14ηνrε Κρονίων et Spitetn observati p. 19 - ullain χειρὶ λαβὼν ἐιίναξεν ἀπ αιγλοεν- apti l iiiiiiiiiii aDent oli ensionem. τος λυμπου Signunt autem latur ingratentis in- δεικνυς σομα βροιοῖσιν. Dris vel procellae quiniine misso, Ileti pie etiam in ἐείδει ψerbuia nis quoniana id in teinpestatibus hae

venia latere illo, id quod facile res sere sequi solent, ut quivis sa- restituas si Tiseiulo 11Hγ Ο Hoc ile observare potest. Tolum locunientii verbuni apii recentiores saepe auteni ex Apuli. n. III, 1263 sqq dicitii absolii te de se linaiido, Di duilibrasse videtur: eiolius loci sentensia sacile apἡaret, noλλὰ δ' ἁ e Dy καὶ ἔνθα με- qua in re sestinellur. Ila apii Xonn. τάρσιον χνος ἔπαλλεν λX, 408. XIV, 220 πείγονr Aιω- σπίδα χαλκείην μελίην τ' ἐν χερσ4νυσοι σιγῆναι. at apud ipsuin τινασσωμ' Quintum infra v. 10 επειγομεμο φαίης κε ζοφεροῖο κατ' αἰθέρος ὰνέμοιο et v. 14 μειγομένοισι le- δυσουσαν gitur. Poterani mullos insuper χειμερίην στεροπην θαμινον μεν - locos adscribere: I, 322. 22. 65. παισάσσεσθαι 6l4. 703. II, 154. 466. IV, 226.505. ἐκ νεσέων τ' ἔπειτα μελάντα ν

165쪽

αυτίκα δ' ἐγκονεουσα δὰ μεγάροιο νέεσθαι δοιους εῖχε ἄκοντας - α χα, δεξιτερ δε

βουπλῆγ' ἀμφίτυπον, τό οἱ μή πω δεινοθυμοβόρου πολεμοιο πελώριον ἔμμεναι αλκαρ 160τω ἐπικαγχαλόωσα τά φυθεν ἔκτοθι πύργων Tρῶας ἐποτρυνουσα, ρο ς κυδιάνειραν

ἐχοίμεναι τοὶ δ' - συναγρόμενοι πεπωντο ανδρες ἀριστῆες, καίπερ πάρος ου ἐθελοντες στήμεναι αντ' Ἀχιλῆος ο γαρ περιδάμνατο πάντας. 165 δ αρα κυδιάασκεν ἀάσχετον Ἀζετο δ' ππω καλῶ, κυτειω τόν οι λοχος ορεαο

rei mi e hodie inter omnes conve- 165. Pr M. Sed itinliis lan- iiii clis Spitan ad 1, 12. Obite laine luin o novit, sive integralii ules,

moneo A praeter h. l. II, 606. 662. 79. 76 722. IV, 483. V, 216. VI, IlI, 132. 22.413. VI, 16. XIV, 302. 16. VII, 176. VIII, 134. 160 216.403. 43 simplex, duobus tantuin 15. IX, 98. 239. X, 27, sive de- locis V, 107. VlI, 144 duplex Clia curialum, ut supra 30 mu' ' ι-bere, quod III, 132 et 513 prae ano et IX, 253 ι ἐλύτοιο Εllunt, et celeris locis it 156. II, 606. apud Onieritini 15 stri' ωπιος. 662. III, 22 rati A consentiens. F, 89 et 365 Hοος. , rabi M. εκ ego scripsi. Vae nro- ἀμύς. δ 115ι - ὀνθαλμοῖινιωρ. I, 2 S. b. ἀνασχών hodie unique legitur. m.

166쪽

ἐλθέμω ἀμφὶ δὲ ρῶες ἀνοστήτοισι πόδεσσι

168. Legebatur κιουσα, quod in pugna, quae nemini parcii, periu-eptuni est. Habita eniim Oritnyia iosa.in Thracia, quae terra potius Pen 6. h ALo

o Mως , quod relinuit Lehrs. γμως - δ' ἡ Οιτωνὶς scripsit, ouod unice veriam esse exempli allatis ne eo coin mendatur, Viae cocuit pitZn ObServati p. 14. in smodi ieinbris ciniti poni 174. σποντ' AC i, πο- , et solet, ut i, 48. m 308. III, 13. eorr. Rhod. ,Mallem hic scripsisset VII, 330. VIII, 28 49. IX, 2i8. X, 0uintus ἐπι χοριν ἀεικέα Nam tb. Sed hi nines loci lamen non aναιδέα an biguum est, ubi de lae satis valent ad eum, unde e ressi mina agitur, utut praestantissima stimus, damnandum, quoniam in iis perspicaciores vident: et ais, simplex adneetitur comparatio, neque κονρ pretiui epithei non autet. omnino poni potuit pronomen HPAs V. Adscripsi haec animi au vero eadem ratione, qua b. l. infra sa salsus noin de Veneris militia legitur XIII, 27 7 δ' ἔστ' ἀ- cogitavit, cui subeundae seinina cuui φνειοῖο συες κατὰ δώματ' ανακτος - vestibus pudorent exuat Epitheton ueto ἐκτείνοντο. tr lue loco pro- ex uotmero uxitD E 593 κολι- nomine suriectui essenu alii voci μον νωδία δηιοτητος. Est autem oppositum.

167쪽

τοἰ ενὶ σεσσι θολώλε Πενθεσίλεια. καὶ τότε ὁ Κρονίων πολυτλήτους ἀναείρας χεῖρας Λαομέδοντος ἐυς -- ἀφνειοῖο ελε ἐς ἱερον εὐῶ τετραμμένος δαέοιο Ζηνός - πλιον - εοῖς ἐπιδέρκεται ὁσσοις 185

dείρας Πietulit, quod nonnullis cer epitneton init valent. Manet enim te locis cum panicipi praesentis quodaminodo ejus vis atque natura: coinmutari potuit V, M. VI, 403. vid ait II, 504. - δαίοιο Α.590. XIl 43. XIII, 403. 446. xlV, nio A. Tui PauW. quod 244. nicus reptignat locus XI, 268, conieci ἐπεδέρκετο iiatii ἐπιδέρκενο, qui in libris ita legitur quoi eilain conuinendat, aperi sal- καί τις ἐς αἰθέρα δῖον ἐπουραι μι- sum ui ab hiatu intolerabile est ita σιν ἀείρων, ne sensu uidem coinimendari Vel ubi pro AHRhod. χεῖρας reposuit adjectum relis docere poterat. liam Sed id not. Apud uolneriant m Dorvili vann erit. p. 63 Sententia dein , 423 χεῖρας ἀεψων ἡλλο proba est, s inquit, ,el augulenti ἀπογνοσκων περ φάσγανο patet absentia innui praesenti auctoremaoristi participium nullo paci p0ni usum fuisse. 6 Hic locus ex iis est, potuisse. P.R130 ἀθανάνοισι φίλει auibus poeta sua letilpora cunaiενα χεῖρας αείραιχ χεῖρος ἀVΠ si Troiani Delli anticuitatis iue gloria

168쪽

,,κλυθι πάτερ, καὶ λαον Ἀχαιικονήματι τωδε

δος πεσέειν υποκα δ' - μιν παλίνορσον ὁ ποτὶ δῶμα ἱζόμενος τεον ἀα πελωριον βριμον υρον,αυτήν θ -υνε ἔοικεν ἐπου-νίνει θεῆσιν 190 ἐκπάγλως, καὶ σει θεολγενος ἐστὶ γενέθλης

ubi καταδέρκεται Aristarcneum re situs est V, 425 du αρα καὶ τον ceptuni a eLXero certe nec codd. μῖν ἐξολJuvatur nec recentioriana usu, poli. δ' ὁ θεὸν αμμι τέλεσσεν. Auget Rii. II, lira, ubi cuni Vellauero te ejus incommoditatem quae sequun

δέρκεται, uini XIII, 473 σον. Itaque repositurus eram ti,nao γὰρ ἄσχετος ισα βροrῶν δ' αὐτη, locutionem recentioribi istaιδέρκεται ἡνα. salis usualain; vid ad XIII , 342. II, 61 de Aurora πάντ' ἐπισερκο- Sed vertim aperiti quem consuluiμένη. Inutasiis autem est Homeriam erit anniis, cujus ex inendatione

vi recepitque Tycns', quos ego se 'o R. diemungitur in A et vulgo qui malui quam ibi orum ni duo l9l. ἐκπάγλως δὴ Aci, ἐκπάγλωedus in locis levissinian auctoritatem arri, quo recepi inullae editoriini secundum ea nae Spitetner monuit turbae sedantur: Tyciis. ἐκπύγλως ad II. I, 141. E pleniorem formam M 4 σεῖο, Lelata interpunctione an-Nonnus ouoque praetulit vid. XXV, tecedentis versus sublata θεησιν' -

unde Graesius iure XXXVII, 148 re ex Bonitii l. tap. 1227 hoc ex sua conposuit, idem XIV, 1l sacere oblitus iectura rae ordine tigrediantur. - ῶd M. Bhod. haec: ,Dispice nitim rectiusq187. πεσέε viliuni typogr. d. σευ θεῖον γένος. nondunt hoc nillii Tyclas. - ἀρηίδος ΑM. Corr.Rhod cis enodalum est. Vetiit ille naniplanea v. 318. Simile est Λητωιά Calliin disima tua prosapia genus ducit. Nec III 8 et ωιά Quint. III, 84 melliis rem gesseriint cumDausquejus, IX, Mi Alia sciens praetereo: cst. Qui haec interpretatus est Dro-Dorvili vann crat. p. 376 sq. seclo gelius est Penthesilea stirpis 188. καὶ δ μιν Α et vulgo, re Dei Martis,tui, hoc est, qui Mars illis δ' η μιν . Illud quidein non uua est et ex te progenitus itini auri ius, irat, sive teniporali sensu intelligi qui autγε- scribens sic vertit: tur: et jam quo infra legitii VI, gregie certerua, O numen, progenies est 503 prateterea ditae particulae ortru au θεο μένo reposito sic:Junctae apii Quintum non Inveniun certe nisi et corporis obore tuae lui - sive eo quein indicavit Nae es prosapiae. Ita scribendum esse, gelsbach ad II. A, 16 l. Ego auda uti nunc ex mediu i iani ante hoscius lilii restitui την δ' ,r ex sere novem annos in societate Graecari, cujus apices qui diligentius ec doctu, quo empore quae sim conlitari Voluerit, tuo nil ex nientalus repetenda curavi in emo sculpserit pronotuine omisso, de stilo dati p. 170 sq. non gloriolae Mus- dixi ad v. 22. Sed in utra e scrip dat captandae gratia, sed ut conlura ostendi dativus qui uicitur e jectandi liniidos nonerent exeinpio, inicus si versus sede in ratius apud nos poetas non tam literariini elatus uitam suaviter his locis po apices quam vicendi inorem sequen-

169쪽

neque cum sequentibus sed olim. 195. Legedatur bis e ni et se-iecedentibus Jungendunt esse allatis uente versu Vertim vidit Din Rho- II, 3 sq. μακάρε- ιν ἀτειρέσι dom vertendo parce, oum a uoπαντα ἔοικας παπώ a. e. et X paves Uersumus, red ni urbs 184 sq. χέοντες Ἐκπάγλως ζωοῖ- excisa est, conj. etiam Scal. resil- σιν ἐοικε ς deuionstravi, quein tui Spitκn obseroau. p. 14. h. II. admodum Homerus vocadul αἰνῶς T. A, 297. XIII, 200. Nani quod T 158 K,547. ,208 usus R. lini PauWius propter seqtiens in P ae-κα topulani necessariam esse vixi, edens A incongruum et SitSpectu in auia iam altera adis alii causa ducia navet et rerδεο δ' o se eo icit, ex Penthesileae genere D tiam id vix adnotassem, nisi vel er-Jupuer ipsam debeat revereri. Ita mannus duplici particula et ipse sue ne altera qmdein Herniann con Ossensus ain priore loco nam sig- ectura facta in rennali Zimmermann nificare putasset in ec. l. c. p. 259. 1840.4.259. ἐκπαγλως η σεῖο, etianis Vertini mullo gravior existi e con- non obstaret, esset praeserenda tinnior sententiarum junctura paru- Eandem ain uin suam senten culis duplicatis. Ad istius loci conti ai fuisse elial Spugnerus nouivit sorinationem se. Nonn mill 233 in annali onmemnann. 1837. p. 1l63. οὐ προχοην προινον, ως ω μῆ-mbservare p. 243. Denique extrema πινέρυκω. rectissi in a Bonitio esse explicata et XXIV, 20 sic , Dei proles s. duina proles e πλάζ1rαι εἰσέτι κόχος, cram scirpe in apparet ex iis, auae πέπλον φυίνεις. Spi ignerus in excirem I ad . Tum rutiro cmi vulgo Correxit p. IV q. et p. XII sq congessit. Spiign. Obse'oau. p. 232. Itaque si utiles locos adscribere super lλ ημος .fie leo. Tycns. conseri I, 538. I 124. in 197. ρεο A. ἐμπνενσι εν .

170쪽

K ρες πικαλέ- ο δ' - απυτ θυμω πώς. γεῖοι δ' ἀπάνευθε ἐθάμβεον ευ ἐοίδοντο γοTρῶας ἐπεσσυμένους καὶ ' ηHα Πενθεαλειαν, τους μεν δὴ θήρεσσιν ἐοικότας ολ εν ὁρεσσι ποίμνν εἰροπόκοισι φόνον στονόεντα φερουσι, τ ν δε πυρος ip ἐναλίγκιον εα θάμνοις μαίνεται ἀγλεοισιν ἐπειγομενου ἀνέμοιο ' 10 και τις μ' ἀγρομένοισιν ἔπος ποτι τοῖον εειπεν τίς η μα πειρε μεο Ἐκτορα νωθέντα, ους φάμεν ουκέτι νῶιν παντι ειν μεμαῶτας; νυν δ' φαρ ἀχσουσι λιλαιόμενοι μέγα χάρμης. και νύ τις εν μέσσοισιν ἐποτρυνε πονέεσθαι' 215φαέης κεν θε Ἐμμεν, ἐπεὶ μέγα μηδεται ἔργω . ἀλλ' γε θάρσος αατον ενι στέρνοιο λαβόντες