Posthomericorum libri XIV. Recensuit, prolegomenis et adnotatione critica instruxit Arminius Koechly

발행: 1850년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

376 ΚΟΙΝΤΟ Υ

ημεν δυσσῆος πυκιμψδεος δε και αλλων ἀντιθεω λάρων, ὁπόσα κταμενων ἀφέλοντο ἐνθ' σθλὸς μεν υ καλὰ τεύχεα, τοὶ δε χερεια 440δυσαν, οσοις ἀλαπαδνον - κραδίη πέλεν φορ αυτὰ 'Οδυσσευ δύσαθ' α οἱ θάκηθεν εποντο δῶκε δε υδείδη ομήδε κάλλιμα τεύχη κεῖνα, τα δη Σώκοιο ἰρο εχυσσε πάροιθεν υἱὸς δ' - Ἀχιλῆος εδυσατο τεύχεα πατρός, 445 καί οἱ φαίνετο πάμπαν ἀλίγκιος ἀμφὶ δ' ελαφρὰ Ἐφαίστου παλάμνσι περὶ μελεεσσιν ἀρήρει, καίπερ ἐόνθ' ἐτέροισι πελωρια τω δ' - πάντα φαίνετο τεύχεα κουφα κάρ γε μεν ουτ βάρυνε πήληξ . . . . Πηλιάς, ἀλλά ε χερσὶ και λιβατόν περ ομαν 450ρηιδίως ἀνάειρεν ἔθ' ἀματος ἰσχανόωσαν.

monui: ,0ui comparaverit V 440su. ex , 187. X. 323 βίον ἐνάρι ξεudi si ιlatii exponitur sones pud lentabain. Sed nos ipsos locos extra, ignavos deteriora arma induisse more non exscripsit, sed expressit: vix poterit diiDilare qui ex uiliti hinc recte habet vulgata. more ni quoqii Versiis fuerit o 447 παχήυησιν .situs, mi in universum omnes in 449. ε . A et vulgo; δέ οἱ Ulixis tentorio armatos esse indica vel δε με conjecit Pati . quonam tui erat. Bene nini haec cohae prius serra posset, nisi probabilius

522쪽

υργεων δε μιν ωσοι ἐπέδρακον, υτ δwραντο καίπερ ἐελδόμενοι σχεδον ἐλθέμεν, ουνεκ' αρ αυτους πῶν περι τεῖχος τειρε βαρὴς πολεμοι κυδοιμός ώς δ' τ' ἀν' ευρε πσ-ον ἐργαίn περὶ νήσω 455 ἀνθρώπων πάτερθεν εργμενοι σχαλόωσιν ἀνέρες, ουστ ὰνέμοιο καταιγίδες ἀντιόωσαι εἴργουσιν μάλα πολλον ἐπὶ χρόνον, οῖ ἀλεγειωοὶ

νοὶ περιτρωχῶσι, καταφθιωυθε δ αρα πάντατα, τειρομενοισι δ' ἐπιπνευσν λιγυς υρος, 460

. . . . . .

αρ' 'Aχαι- ἔθνος ἀκηχεμενον ὁ πάροιθεν ἀμφὶ Νεοπτολεμοι βίν κεχήροiτο μολόντι

ἐλπόμενοι στονόεντος ἀναπνευσειν καμάτοιο 'ooσε δέ οἱ μάρμαιρεν ἀναιδέος ευτε λέοντος,οοτε - ουρεα μακρα μεγ' ἀσχαλόων - 465εσσυται ἀγρευτῆσιν ἐναντίον οι τε οἱ δ' αi ἐπεμβαίνωσιν ἐρυσσασθαι μεμαῶτες σκυμνους οἰωθέντας ἐων ἀπο τῆλε τοκήωνβφων ἐνὶ σκιερῆ, ' φόθεν ἔκ τινος ἄκρης ἀθρήσας ὀλοοῖσιν ἐπεσσυται ἀγρευτῆσι 470 σμερδαλεον βλοσυρῆσιν παὶ γενύεσσι βεβρυχώς ῶς αρα φαίδιμος υἱ- ταρβεος ιακίδαο

.lecturae Piidem vanissiinae sunt illud corr. Pati . , o Rhod. sed de lacuna audicium recussi βεβριχῶς A.

523쪽

οἴμησεν δ' αρα πρῶτον, πρ μάλα δῆρις ὁρωρει

α πεδίον τι γάρ σφισιν πλετο τεῖχος Αχαιων 475ρηίτερον δοῖοισι κατὰ κλόνον εοσυι ενοωιν,ούνεκ' ἀκιδνοτέρνσιν ἐπάλξεσιν ρήρειστο. ν δε ι αλλοι ἔβαν μεγα μαιμώωντες ρηι

ευρον δ' Εὐρύπυλον κρατερόφρονα, τω δ' - εταίρους πυργω ἐπεμβεβαῶτας ὀχμενους περὶ θυμω 480 ρήξειν τείχεα μακρὰ καὶ ' γεέους ἀπολεσσειν

πανσυδέν τοῖς δ' οὐτι θεοὶ τελέεσκον έλδωρ

αλλά σφεας δυσεύς- ῆδε σθεναρος ιομήδης

ισόθεός τε Νεοπτόλεμος δῖός τε Λεοντευς α ἀπο τείχεος σαν ἀπειρεσίοις βελαύειν. 485ώς δ' τ ἀπο σταθμοῖο κύνες μογεροι τε νομqες κάμε καὶ φων κρατερους σεύουσι λεοντας πάντοθεν ἐσσύμενοι, τοὶ δ' - σι γλαυκιόωντες στρωφῶντ' ἔνθα καὶ ἔνθα λιλαιόμενοι μεγα θυμω

πύρτιας δε βόας μετὰ γαμφ λῆσι λαφύξαι, 490

ἀλλα καὶ ως εἴκουσι κυνῶ - καρτεροθύμων σευόμενοι, μάλα γάρ σφιν ἐπαχύουσι νομῆες'

. . . . . .

in qua scriptura nec a expulsum 490. Non recte piigner obire- placet, et postrema idonea auctori vati p. 246 4 legendum adnotavit. tale carere videntur. Hinc prioreni Greges intelligit ei vituris et adul- Hermanni inendationens recepi'τί- iis subiis coimpositos. σι non ad hostes sed ut Aeoplo 49l. κουσι .le inuni Musaue coinites relato Acula 492. Post nunc versuti lacunaniesset sed alsa eiitendatio, si quis esse ain Rhod perspexi liis ad-

524쪽

βαιόν, σον τις χοι χερος περιμήκεα λῆαν οὐ γαρ ρῶας ἐα- ῶν - νόσφι φεβεσθαι Εὐρυπυλος δηίων δε μάλα σχεδον τρύνεσκε 495 μίμνειν, εἰσόκε θας ελ καὶ πάντας ὀλεσον Ἀργείους Ζευς γάρ οἱ ἀπειρεσιον βάλε κάρτος

αὐτίκα δ' ὀκριόωσα εών - ἀτειρε πετρπηκεν ἐπεσσυμετως κατὰ τεἱχεος δεβώοιο ομερδαλεον δ αρα πάντα περιπλατάγησε θέμεθλα 500 εὐκεος αἰπεινοῖο δέος δ' ελε πάντας Ἀχαιούς τείχεος ς ὁ συνοχωκ ho εν--lγιν' αλλ' ὐδ' - ἀπόρουσαν ἀταρτηροῖο κωοιμον, αλλ εμεν- θώεσσιν ἐοικότες ε λύκοισι μηλων ληιστῆρα ἀνα3ίσιν, Ουο ἐν ὁρεσσιν 505αντρων ἐξελάσωσιν ὁμῶς κυσιν ἀγροιῶται ἱέμενοι σκυμνοισι φόνον στονόεντα βαλέσθαι ἐσσυμενως τοι δ' ει βιαζόμευοι βελεεσσι

χάζοντ', ὰλλα μενοντες ἀμυνουσιν τεκεεσσιν '

ως ο αμυνόμενοι νηῶν περ δε και ανορῶν iuμίμνον ὶ υσμων τοι δ' Εὐρυπυλος θρασυχάρμης ηπείλει μέγα πῆσι νεῶν προπάροιθε θοάων ,, δειλοὶ καὶ αναλκιν ἐνὶ φρεοι θυμον ἔχοντες,

525쪽

Οὐκ - δη βελέεσσι νεῶν - ταρβήσανταὐλάσατ, εἰ, τεῖχος μ' ἀπέρυκεν ὁμοκλήν 5 15 νυν δε μοι - λέοντι κύνες πτώσσοντες ἐν λιγμάρνασθ' ἔνδον ἐόντες ἀλευόμενοι φόνον αἰπύν ζ δε - ἐκ νηῶν ἐς Πώιον ουδας κησθε,ώς το πάρος μεμαῶτες ἐπὶ μόθον ου νυ τις υμέας

ως ἔφα ἀκράαντον ἱεὶς ἔπος οὐδέ τι ρδο οττι ρά οἱ μέγα πημα κυλίνδετο βαιον ἄπωθεν χερσὶ μοπτολεμοι θρασύφρονος, ο μιν ἔμελλε δάμνασθ' οὐ μετὰ 'ρον υπ' ἔγχε μαιμώωντι ' 525 οὐδε μεν οὐδε τώ Ἐσκεν τε κρατεροῖο πόνοιο ἀμ ἄρα ρῶας ναιρεν ἀφ' ρκεος δε δ' ἐφέβοντο βαλλόμενοι καθυπερθε περικλονέοντο δ ανάγκν Εὐρυπύλω πάντας γὰρ ἀνιηρον δέος εὐώς δ' τε νηπίαχοι περὶ γουνασι πατρὸς ἐοῖ 530 πτώσσουσι βροντhν μεγάλου ος ἀμφι ἐφεσσι ρηγνυμένην, οτε δεινον ἐπιστοναχέζεται αἰ θήρ ῶς ἄρα ρώιοι υἱες ἐν ἀνθράοι γείοισιν ἀμφι μέγαν βασιλῆα μενεπτόλεμ- Nεοπτόλεμον φοβέοντο

bl4 δ με βέλεσσι οnt. nod, 34 Μενεπτόλεμον litera inapis- otio receperunt sed scriptuin βελέσσι cula inVΕ1C2 Νεοπιόλεμον posuit Lyciis L.enrs. δη βελδεσσι νεων ' nod sola adscripta , correxi . . M. Pati v ulgatam uentur VNV3 νεur. Id receperiint Tycns L elata. in qua accusativus eo facilius Oiniit col post o Abro posit et se- poterat, quod sequenti quod Oppo uuentibus uno tenore coisinctis innitur membro adest: ἐμην - μο- enim nec ulla post oβέοντο in-κχον vid ad I, 22. - Versum terpunctio, et colon post τηκεν40-om. 1. Siluin est Repet quae de . . 517. φόνον αἰπύν vidi rapiuner a te emendau. p. 220 sq. victa ad P, 365. . Suni: ,Magnopere ostenta particula 519 τοπάρος Α: οπ. Tycns. - α post Sextum telistri vocabu- ἐπὶ μόθον vid. Herin si . p. 714. lum posita. mendare loraim, non odis et vulgo correxi tanquam exeniplunt insolentioris po-520. re m. V. Siturae asserre debebat Bonii. . . 521. ἐμολυποδη υει-ες- illud p. 1222. dani vide mihi totam il- corr. Seligner o servati p. 157, Iam comparauionein cum puerulis, hoc Tycias qui genubus patris litiplicati Jovis 522. ξδει et vulgo, Id V tonitrua naeivunt, conaparantur Trο-vid ad III, 250. Jani, qui eodem modo circa v -527. ἀλλ A et vulgo coirexi pylum ieiuunt Neoptolennina ita 532. ne A, ne Tychs.; ei' e quidein nunc legitur. Sed ut cona-Lenrs ex emensi. Vernicii ad Dyph parati persecla existeret, potius p. 73 vid ad III, 708. dicenduiti erat eos Neoptolenti tela

526쪽

ώς δ' τε παιπαλόεσσαν ὁδὸν κάτα ποσσὶν ἰόντες 545ἀνέρες ἀθρήσωσιν ἀπ' ουρεος ἀχσοντα χείμαρροι/, καναχ δε περιωνίει πω πετρύ, Ουδ' ἔτι οἱ μεμάασιν ἀναυό- χῆεντα

ceu puerillos Iovis fulmina e liorruisse. Et noe sine duino Quin-lus ita indica, erat:

meruerunt Neoptolenti tela Faecun-φιe ille erilisit. Feci ideii ille, quod infra XI, 22 de Aenea narratur: ἐκ δ' ἄρα χειρῶν Παν δ σι ι παρέκvρων πειγομέν ποτι μῶλον Βάλλεν. Ita tum quidem. Sed re- inanent difficultates. Primunt o- πτολέμοιο νέ βονr ex uinuniore resti luendum esset, quod magis etiam a Proetum scriptura remotum tum ad ἐν Τνδρ Κ ἀμφὶμ βασιλη aliauis participii requiritur, quemaduiodum v. 28 περι- κλονέοντο χιροπολφ victum erat; deinde insolentior est apud Epiministriactura Νεοπνολέμου πῶν δ - κεν postremo ne μενεπrόλεμον quidem duini usilatum ouod in dd. legitur, negligendunt. Hinc Dis lacunae signa ponere quam pristinani emendationem recipere imalui.535. ἔοικεν .542. ,Pro dro Ut ego proἰ ut ad praecedentia fiat relatio. RΗ01 . Receperiint Tyclis Lenta. non recte. Dr n. e. sub ipsis muris manebant Troiani nec quamvis timore correpti recedebant ab eo loco.

hunc versum lilla lacuna notatur. Sed re ρυκεν si signisi a mi id seinper relinebat neque lilii utileontinebat aut invasi rite quis interpretetur δεῖμα non soles is esse tinio Trojanormit , ne ipsi qiiο- qne Achivortim telis occvilinei eni hoc enim timore non retenti sed

in fugam rupli essent, sed inelus, ne Cile quoque et EurypIlus ipsorias perepecta ignavia ei ipsi

527쪽

δυμεναι ἐγκονέοντες επεὶ παρα ποσσὶν ολεθρον δερκόμενοι τρομεουσι, καὶ - μπουσι κελευθον 550

. . . . . .

τεῖχος π 'Ἀργείων τους δ' Εὐρύπυλος θεοειδὴς αἰὲν ἐποτρύνεσκε ποτὶ κλόνον ἡ γαλεώλπει πολλοὐ δηιόωντα πελώριον ἐυ δα φῶτα χεῖρα καμεῖν καὶ κάρτος ο δ' οὐκ ἀπεληγε μοιο. 555τῶ δ αρ' Ἀθηναίη κρατερον πόνον εἰσορόωσα κάλλιπεν Οὐλυμποιο θυωδέος αἰ- μέλαθρα

βῆ δ' ' περ κεφαλῆς ρέ- οὐδ' ἴχνεσι γαίης ψαυε με γ' ἐγκονέουσα φέρε δε μιν ἱερος ἡρ

εἰδομένη νεφεεσσιν λαφροτέρην δ' ἀνεμοιο 560Tροίη δ' αἶψ' ἀφίκανε, πόδας δ' ἐπέθηκε κολώm γεου νεμόεντος εδερκετο δ' ἔνθεν αυτ, αγχεμάχων ανδρῶν ' κυδαινε δε πολλον πιαιους υιος δ' αυτ Ἀχιλῆος ἔχεν πολ φερτατον ἄλλων θάρσος μου καὶ κάρτος α ἀνδράσιν εἰ Τν ἰόντα 565 τευχουσιν μέγα κυδος ο δ' ἀμφοτέροισι κέκωτο,

528쪽

Ουνεκ' - - αυα, φίλω δ' η κτο τοκγ'τω καὶ ωρεμος ἐὰν πολέας κτάνεν ἀγχόθι πύπων.ώς δ' ἀ-υ κα- πόντον ἀνηρ λελιημένος γρης τεύχων ἰχθυο πῆμα φερε μένος ιφαίστοιο 570ν- εῆς ἔντομε, διεγρομέων δ' - ἀυτμῆμαρμαίρει περὶ νη πυρος σέλας, Τ δὲ κελαίνει ἐξ ἀλδ ἀχσουσι μεμαότες στατον αἴγλη νεἰσιδεειν, τους γαρ α ταν γλώχινι τριαίννκτείνει επεσσυμένους, γάνυται δέ οἱ τορ ἐπ' αγρν 575ως αρα κυδιμος υἱὸς ἐυπτολέμου Ἀχιλῆος λαῖνεον περὶ τεῖχος ἐδάμνατο δο φυλαὰiet ἐπεσσυμένων πονέοντο δε πάντες χαιοι αλλοι ὁμως Ηρσιν ἐπάλξεσιν ' βραχε δ ευρυς αἰγιαλος καὶ νῆες ἐπεστενάχοντο δε μακρὰ 580 τείχεα βαλλομενωw κάματος δ' υπιδάμνατο λαους ασπετος ἀμφοτέρωθε λυ-το δε γυῖα καὶ ἀλκη

αἰχων ἀλλ' οὐτι μενεπτολέμου χιμος αμφεχεν υἱέα δῖον, ἐπε ρά οἱ βριμον τορπάμπαν λατρυτον ἀνιηρον δέ οἱ οὐτι 585 ηψατο μαρναμένω δέ- μένος δ' ἀκάμαντι ἐωκει

529쪽

ἀενάω ποταμῶ τον ἀπειρεσίη πυρος ρμὴ ποτ' ἰουσ' ἐφόβοσε, και ν μέγα μαίνετ' ἀπειυφαίστου κλονέων ἱερὸν μένος, ην γαρ κροαιἐγγυς ἐπὶ προχοῆσι μαραίνεται -δέ οἱ αλκῆ 590αψασθ' ἀργαλέη σθένει δατος ἀκαμάτοιο ῶς αρα Πηλείω δαῖφρονος υἱέος ἐσθλου οἴτε μόγος τονόεις υτ α δέος ηψατο γουνων αἰεὶ,ρειδομένοιο και ὀτρυνοντος ἐταψους' ου μ ν ουδε βέλος κείνου χρόα καλὸν ῖκανε 595 πολλῶν βαλλομένων Ἀλλ' ς νιφάδες περὶ πέτρ πολλάκις ίχθησαν ἐτωσια πάντα γαρ υρὐειπε σάκος βριαρή τε κόρυς κλυτὰ δῶρα θεοῖο τοι ἔπικαγχαλόων κρατερος πάῖς Αἰακίδαο

φοίτα μακρὰ βοῶν περὶ τείχεῖ πολλα κελεύων 600 ἐς μόθον Ἀργείοιαν ἀταρβέα Osνεκα πάντων

Lassuum non eorreptum esse iis olim pugner mant. p. 238 Neoptolemum v. 83-85 dictuin τούνεκα scripsit, quod post ipse erat. Jam de timore alicui ab improbavit O93emare. p. 162. Ibid. ciendum fuit Glauue ita rere poe p. 163 ἀταρβέ incit, quod tani scripsisse prodabile est: n. l. quiueni paruit placei in re-

530쪽

πολλον - χ αριστος, ἔν δ' ἔτι θυμον μοκλῆς λευγαλεης ἀκόρπον, οὐ δ' ἄρα μήδετο πατρος τἰσεσθ' ἀλγινόεντα φόνοπι κεχάροντο δ' ἄνακτι Μυρμιδόνες στυγερῆ δε πέλεν περὶ τειχος ἀs . 605ευθα δὐ κτάνε παῖδε πολυχρύσοιο ποτος,ος γόνος δεγκε υμαντος ἔχεν δ' ἐρικυδέας Ιας, εἰδότας ευ μευ ἄκοντα βαλεῖν, ω δ' Ἀπου ἐλάσσαι

ἐν πολεμω καὶ μακρον ἐπισταμένως δόρυ πῆλαι, τοὐς τεκε οἱ Περίβοια μιῆ δῖνι παρ χθος 10 Σαγγαρίου Κελτον τε καὶ ὁ Η οὐδ' ἀπόναντο

ολβου ἀπειρεσίοιο πολυν χρόνον, Ουνεκα Μοῖραι

παῶρον επὶ σφίσι πάγχυ τέλος βιότοιο βάλοντο ἄμφω δ' ς ἴδον μαρ μῶς, ῶς κει - ἄμφω χεροὶ Νεοπτολέμοιο θρασύφρονος, ο μεν ἄκοντι 615βλήμενος ἐς κρα/ίν ο δε χερμαθίω ἀλεγεινωκὰκ κεφαλος βριαρ δε περιθραυσθεῖσα καρήνω, ἐθλάσθη τρυφάλεια καὶ ἐγκεφαλον συνέχευεν. ἀμφὶ δ' αρα σφίσι Γλα περικτείνοντο καὶ αλλων

μυρία δυσμενέων μεγα δ' υρεος ἔργον ὀρωρει, 620 μεσφ' τε δ βουλυτος ἐπήλυθεν, νυτο δ' ηος ἀμβροσίη, καὶ λαος ἀταρβέος υρυπύλοιο

χάσσατο τυτθὸν απωθε νεῶν οι δ' ἀγχόθι πύργων

SEARCH

MENU NAVIGATION