Philostrati Epistolae quas ad codices recensuit et notis Olearii suisque instruxit Jo. Fr. Boissonade

101쪽

ACFG, διαμλόντος. Ea tempora saepius Slint perinlitata. Vide ad Epist. 24, n. 8. Theoclosius Diae. 3, 153: ἐπιτρέπει Βαλεῖν τὸ τεῖχος. Est βάλλειν iu eodice. Adveriit sorte oculos versus Ib8 Theodosii: Aἰσθητικῶς εκαμνε πεντάδος μέτρον. Conjeci, nec male omnino, αἰσθηIικῶν ac Simoc. p. 303; inelitis αἰσθητικῆς Jacol,sius, quod est in

codice.

Vaticanis duobus. Praestat vulgat 1 audice quo nosti Jacob-sio ad Imagg. p. 232, Psi conseri similem formillain δε ex initio Epistolae 26. Adde et ejusdem finem. Et scripsit ἐτέχθης Oleamus, iisque, ait, ex ingenio, nec Inale. Est qui leni ετάχθης in ACF, ἐτάχης in G. At potuisset uti olearius Anacreonte Od. 24 :. Ἐπειδὴ βροτὸς ετέχθην Βιότου τρίβον ὁδευειν. 9) Vulgo, ἐὰν πατήσητε με. Se i remoti ἄδετοι πόδες. Scriptura eodicum ACFG, ἐὰν πατὴ με, intelligenda

de ipsa latinosula muliere. Anacreon 20, 15 : Και σάνδαλον γενοίμην, Μόνον ποσιν πατεῖν με. - Ilix notandum

esset, γυναικι exhiberet. Nam e varietate uitillereIn coni

102쪽

κaὶ τ. δερμάτων καινότητες. Strato Antii. Ρal. I 2, 15:H Γραφικου πυγην σύνιδες δάκον ἐν βαλανείφ. A, κενότητες , permutatis de more &a et ε. Plauudes Hetras Boethianis 3, 4: TQ γ ευδαίμονα νουν λογίσσαι ογκον. Sic editor scripsit pro collicis sui lectione , τίς γ ευδ. -υν λογίσαι τ υνον. Scribensliun Potius e codice 2094, τ. γευδ. γοῖν λογίσσετ ογκον; Scilicet λογίσσεται.

3 F διὰ τουτο Ἀσκληπιός. A, ἐκ πολεμίων. Praetuli

staen. p. 743. Verba καὶ πάσης τῆς τοιαυτης τύχης, Piae exciti erant editis, restituit olearius ex Vaticanis cluosiis. Sunt in A, excepto articulo; in F, excepto nrticulo ac nomine τύχης.4) ἰῶταιJ ,,Ita mali in mim iis leui codicibus, qliam crimeditis jsiro, *ii et mox εἴα legebant pro ἐα, Φaod itii emex Vaticanis revocavi. Nempe Ρhilostrati a illuc aevo per sollinia medelam asser re in templis sitis ci edebatur, ideoque praesens tempus praesenem. ΟL. ΑCF, tiarat et εα. Nec aliter grammaticiis in meis notis nil Aristaen. p. 743.

duolnis , quod et inveni in ACF, et alio etiam, si non ereavi circa nutrieros in n. ad Aristaen. CF, ἀγνοία , pro dista, qua in varietatem jam exhibueram ad Eunap. p. 408, denomine ἐπηρεία Θgens. Eam permutationem attigi ad Cratetis Epistolas in Notit. in ann. t. II, 2, p. 45, ad Pselliun p. 207. A Ue G. Belckeriim Spectin. p. 8. In l o Platonis Critiae p. 107, η γὰρ ἀπειρία καὶ σφοδρὰ ἄνοια

των ἀκουόντων ... nilper Vir doct. Propter vocem σφοδρὰ praestitit variantein lectionem k'otu, me qui lem repugnante.

Apophthegin 1 Chilonis a Beringio e eodice Stobaei Briixelulensi prolatum: μη, σπευδε προλαλεῖν ' ἄγνοια γάρ. Matini ἄνοια. Qiuul firmatur simili ei redem dicto in meis Anee-

dotis L I, p. 138: h γλωσσά σου μὴ προτρεχέτω του νου. Pariter Isocrates ibul. p. 64: oτι αν μέλλης ἐρεῖν πρότερον ἐπισκόπει τῆ γνώμη ' πολλοῖς γὰρ ξ γλῶττα προτρέχει τῆς

103쪽

ουν οὐκ ἀν n. Praetuli τί δε propter id ipsuin τί δε qiuulmox repetetm'. Vtilebatur esse in repetitione sun vitas cimae lani. C, ἀνυπόδετος. F. ἀνυπόδετα. Α et editi, ανυπόδητος. ide n. 4 ud Epist. 21. - Α sine τί δε τη υτ νεῖς' ,,Τe ae eum invidere ait, clita si ad terram ali*iulvoluptatis redeat pulcro pede si prernatur. Vule sub finein huius Epist. OL. 7) βλαυτία est in ACF pro vulgato λαυIL. Huetius, Pierson. Veris. P. III, Jacobs. ad Amil. t. 8, p. 208 restituendum esse βλαυτία conjeceriint. Hunc Vide et ad Imam. p. 609. Et βλαυτία seripsit L .ithnicentiis Philostrat eis nsiis ad verba Lyconis Rutiliani p. 104, ,,solentiis priae lectulo de ebrio a grotante. Adde Peta . et Krabing. ad Synes. Calv. P. II C. 8) Φιλοκτήτην . . .. γράφοτσιJ ,,qui ex sementis Ino upe libus laborrabat, ut notum. OL. Non sernet pictarimi tabulariam inen init auctor. Sic Epist. 41r Οὐκ εῖδες ουν

Ῥάκινθον; Epist. 44: ὁρυι δἐ ἐγ- και τον ιρακλέα ἐν ταῖς γραφαῖς δορὰν θηρίου περιβεβλημένον. .. κώ τὸν

Απόλλωνα ... Fuit Philostrauis pictiirae stetuliosus et ele

gans nrtis operiun clescriptor.

δίων, ὁ γεωργὸς δἐ ηδη ἀνίστατο ὀρχησόμενος. I lem e

dex, Aς ὁπηπ. Ad in ovebo vectis ἐπεκρεκύν τι τ. λυδδε- scholium ex codice I 630: αντὶ του τὰς χορδὰς διεφηλύ- φ ων αναβαλλομένη τον λυδ ον, ητις ἡδίστη τῶν ἀλλων καὶ πότμν προσφορωτάτη. Nec diversuin scit oliuin ciuileis 2956: ίνεβαλλόμην, ἀνεκρουὁμην' η δἐ λυδιος αρμονία τόπον leg. πότω) προσφορωτάτη.10) τὸν ἐκ Σινώπης φιλόσοgori ,, Diogenein Cyrtici In intelligit, de quo Diogenes Laertilis f6, 23J baculi tin e litigestiisse ἀσθενησαν τα, *iod corpore infirmias esset. Et Hieroninis de eodem lib. II. Bdv. Iovinianti in: semimple po lavit clavam ob eorpuac li fragilitatem, pια jam Mnex memisa mutentare solitio erat. distillominus tamen stantuin

104쪽

θέρωτο. - ,,Aναυρον nomen Proprium putavit Morellita. Apollonii vero se liastes nil Argon. l, 9, iii, i haec ipsa de Iasone mirrantur, alterii in calceium in fluvio amittente, ἄναυ- ρον tormutein esse ait ex pluviis aqliis Ortiarn. En vecta

καὶ του ποδός. Quod vix potest intelligi. In Α iacta fuit

κόνις, ῶς πόα. ACF πόαν, ali iaciuscule Uliclem, sed sophistico acinnini convenientissime. Eauique varietatem amplexus est Iacobsius Philostrateis usici 4. l. Vide quae moniti ad Aristaen. p. 360. Sequentia καὶ τὸ ἴχνος προσκυνήσομεν πάντες abstini in CF. Amator Nesridis virginis

105쪽

λεσθαι τα τοῖν ποδοῖν ἴχνη καταφιλεῖν. Qua in epistola verba tentabo non sana: καταλευσα τέ με Πάντες εἰς ταυτὸν

συνελθοντες πριν ῆ βριθῆναι τοῖς πόθοις. Est βριθῆναι

dori ectio non bona Volsii ac Rillinkenii non bene in orilinem recepta a IVagnem. Fuit olim πρινη ριθῆναι , teste eodem, PIi et conjecturam τριχθῆναa cujusdam retulit nullo scriptam, ut opinor, pro Tρυχθῆναι. Invenerat in coclice Rulin Lenius, quod et inveni, πρινη κριθῆναι. Scribendivnesse V letur πρινη ἐκρινηθῆναι. Ipse Alciphron 3, 33:κἀμε κνιζεις, υχρι του και αυτὴν ἐκρινῆσαι την καρδίαν. diui in uti laphora in illustravi ait Nicet. Eug. p. 233. Non

abludit Antipater Anita Pal. 9, 77: LIριομένα κάλλει Γανυμήδεος εῖπέ ποθ' Vmti. i. d καινα αν J ,,quae nempe sub peditnas tam delicatis terra qiuasi gestiente succrescerent. Simile et illivi Persu Sat. H 38J: quiequid ealeaverit his, rosa sat; et Claudiani in Laiule Serenae Carna. 20, 89J: ,,qiwGιmqtin per herbani Repta a, fluxere rosae. Inter Graecos geini nil habet Τheoerat g Id. VIII, 41: IIavria I , παντα δὲ νομοι. . . Ἐν θ' α καλα παῖς ἐnινίσσεται. Sic Athenaeus lib. IV fe. 37J poetam Gallurn de rege liberali cecinisse ait, ὁτι - ἴχνη τῆς γῆς ἐφ ἐς υρματηλατεῖ χρυσὸν και εὐεργεσίας ἀνθρώποις φέρει. OLEARIVS , cpsi ex Gaauluino ait Pe sitiin profecit. Epistolae finis valde lai,orat. Editi ante Olearium, d γῆς φοτὰ, δι φίλημα εμωμένον ' maod quia Oleario isa re praesenti videbatur paulo alienum Inagis , ut ipso inutatiun est in d φ. ερώμενον. A, ω γῆς φιλήμμταερηρεισμενα. CF, ω γῆς φυτευματα δ φιλήματα ἐθηρεισμένα. Ex A scripto rct contextum concinnavi. Idem orationis coIor Epistola extrem 26.

1 Aιρεῖ, pro vulgato αἴρει quod non unitant codices, conjectura est Wyttent aclisi ad Sel. p. 375, quam veraIn esse olim judicavi ad Aristaen. p. 402, et in cimam incidit Ialinitis S in b. p. I 44. Alciphron 2, 4, 5s, fi alsit usu in verbi iaἱρεῖν : εἴ γε αρα πόθος αιρεῖ σέ τις ... τῆς γε --γvuτον, πήματος μεγάλου. και τῶν αυτόθι ατραμέδων, Diastigeo by Coc le

106쪽

καὶ τῶν περιηχουντων ἀγαλματων καὶ του Περιμητου λα-

βτρωθου, καὶ των αλλων ὁσα απὸ χρόνου δε τέχνης παραυτοῖς τίμια. Ibi liae Placet in Περιβοήτου praepositio,

clisplices in περιηχοιντων, nc, quum ut sit a milicibus 28 32, 3054, delenda esse omnino vi letur. Male tuli litam fuisse puto ab honii ne *1i loci emphasiu aligere malo consilio volitit. Habent etiam codices υπὸ χρόνου, Ῥiod etiaIn tnaIina. Aristophaiies Nub. 852: et M πλήθους των ἐτῶν. 2 ,,lsis Pharia in antiviis in Onirnentis lino induta conspicitur. Vide Menetreium De symbolica Dianae Ephesiae statua sin tonio VII Antiq* GraeciJ. In o et statuae, in vii-biIs mili intaininia Isis repraesentatur, parte inferiore ad pedes tunicani lintearn ostendunt. I inuin utilein Aegγptios ad sacras vestes contexendas adfiibuisse ex Plinio fΗ. Ν. is, 2, IJ et alisi constat. ΟL. Ovulius A. Α. I, 7T: ,,Neu sit linigerae Memphitica teinpia juvencae. ibi Heins. Clauilianus IV Cons. Honorii 5 3: ,,Liniger imposito suspiriit recte sacerdos. Ibi Barili. Cs et Epist. 25. Ainator iste Philostrateus, queIn mpit lineae vestis elegantia, similis est mulierculae, apud Theodoriun Prodr. Rhod. 8, p. 350, miae, tacta Dosiclis tunica, si ibito ineandescit: Mλλη προσῆλθε,

του χιτῶνος ξφατο, Κακ τῆς υφῆς ἔλαβε ὁ εὐτερον βέλος. Pro Dφῆς velim legi αφῆς, quo inicit et versio latina.δ) ώς πιρας ἔμματαJ ,,viae βοῶπις passim dicitur

Homero, ut ocul is ritis assimilam possint Pocula veter Im, quae rotutula sese, latinstilia et patula sueriant, unite et paterae ilicia. Vide Butenger. De conviviis c. 15, 17. Sic versa vice in Epist. seq. amicae oculos ἐκπώματα vocat. Cons. et Ep. 24. OL. 4) ανθοςJ ,,Malim αμβροσία, nisi auctax nimiurn sit conjectura . Sane ἄνθος pamiua hiate loco opportunum est. OL. - ,γec Video cur non opportunuin sit &ν ς. Reeterinum otio itum consertur ανθει, et ab Atticis vocati ir ἀνθοσμίας. Thomas Mag. . . Comicus Ban. p..266 fit sil J. L. BOS Antin ulv. p. 44. De vino AnthoesInia vide n. ad

τὸ ποτῆριονJ F, θέσεις. ,Muanilo trium iliratorum ineininit quibus sustinebat poculum illa mulier, eo significam volitit

107쪽

apte B lino luim et decore Potitisse eam vini un insun lere et poeulitui tradere. Sic enirn solebant optinii Pinceritae. Apirat

Xenoph. I, K. Παιδ. 3, 8, cle Medoriam regiun pineemis hoc legimis: οἱ δῖ τῶν βασιλέιον τούτων οἰνοχόοι κομφως τε οινοχοουσι κΠι κώθαρίως ἐγχέοτσι, και διδοασι τοῖς τρισιδακτέλοις δ υντες την φιάλην, κοὶ προσφέροχ σιν, ως Γνἐνδοῖεν τὸ ἔκπωμα ευληπτότατα τεῖ μέλλοντι πίνειν. Ubi notii bene τρισι δυκaυλοις ὀχεῖν την νιάλην, quemula Oiliun hie. Et videtur respexisse euin Xenophontis locum Philostratus. Sic apius Helio loratui II, 27J Theagenes κε - ρασάμενος ευρτυόν τέ τι καὶ ἄκροις τοῖς δακτυλοις ἐποχῶν την φιάλην BOS Anit n. p. 4b. Gregora iis Naz. in enumeriatione ininistromin vitae sivitioris nc luxuriosae t. 2, p. 222: κερασruἰ δακτυλων υφώμασι, Κουρὰν γνναῖκες. Ail le Coray. ad Heliod. l. l. ; Vmenb. ad Sel. p. 376. 6ὶ φέλλων .... ἐκβολα δε , , landestiun est intelligi per v λλα , quod virides alabastros vocat Pliniiis H. N. XXI, 4, Alisoni ira obesiseos appellat Idyll. 4, cory Mo3 Η Tonunt Is. OL. Ausonii loeira ex Myllio tertio, non viarto, nihil saeit tul reni', Hieronyni ubi lateat non qii aeriae . Intelligendi

ερηρ. Quoil sine haesitatione n inrisi: ,,quasi consilio fixum. Sie Epist. 22: τύχη το δέον διδαχθεὶς, ον γνώμη ἐλόμενος. 83 θέρμότερον τῶ ἴσθματ/J Haec niti novet Iaeobsius Paulo Sil Epigr. 29, 6.

των, et longiore nota male desen sit maluna tentamen. Qtiei consutavit Bos Anim. p. 46, ne verit: ,,et oculi tui qnihil Pocula eontii eras, iaciunt ea mollia et nio bilia aspecti . Tum Disit reo by Corale

108쪽

βλέπειν ἱγρ ος nionstriit dici cle ocul oriun ni obili petivi intia, aculuctis inter alia Anuci eouteis istis verbis Oct. 28: τοβλέμμα ... πρὸν ως Κυθήρης. Ad cpiae et Pee amp. olearii erroreui reprehenclit. Statiin ilicetur urρότης cle

post sevient ii iis, ut i, poculis Vitreis positis, eti micani sibi προπίνειν ἔμμασι yinet. Cons. et Epist. Aelientem. Cur vero octilog ἐκπώματα vocet, patet ex obsera alis ad praec. Epist. n. 3. OL.

63 AFG, ωοτε ἐκεῖν/ι. Vulgo, ωστ' ἐκ. G, τύ τε ἶλλα διὰ τ. Et G male , πρόσπιπι τοῖς ρομασι , pro e litonρόπινε, permutatione Praepositionum solita. Theoclosius D e. 2, 206: λειμῶνα γενναν ἐρξατο Πρυς τῆς μάχης.

nρo in libro nuinuscripto. Et in Teteriae Chilioclitnis 5, 803, res poscit προσγραgula. Aristules Orat. 29, p. 552: φημὶ χρῆναι Nικίαν ἄρχειν προς οἷς ἄν προέλησθε νυνί. Puto

reponen turn προσέλ. , duce Tliuerili te I, 16: τον μεν - κων ου παρέλυσαν τῆς αρχῆς, ἀλλ' αυρο .. T- αυ Γου ἐκεῖ δυο προσείλοντο. Huc enirn respexit Aristides. - In verbis πρόπινε τοῖς υμμασι displicuit os Muni tritico insigni, qtii conjecit φιλήμασιν. aidem opinor nihil esse omnino tentandiim. Ρlus est in zola Dμμασι προπίνειν sophisticae eleminitae; nec debet jam nucior ici licere Piod mox ilicet: πλῆρον φιληματων το ἐκπωμα. 73 οινοχο-J -Ganymedem, qui oeulis nempeiei inam scpiana poeulis propinaret. ΟL.

109쪽

riori vocali puncta sunt superposita. - vulgo, ἐμβάλλουσα. ACF, ἐμβαλουσα. E, ἐμβάλουσα. Vide ait Ep. 2I, n. T. 93 G, Vaticanus e , οντως δίδου, et in A fuit oυτως

superemptum ab littera manu nee recente. Adverbiuin tarnen

nou re Pi, quum seql attir, ουδεις ἀνέραστος ουτως ώς, et sere clisplicet bis repetitum oυτως. ACFG, alii apsul Kay- seriani ad V. S. P. 265, exhibent mini ena, οἰδεις ανέραστος ἶς' se 1 soranula ovrως ώς saepius reperitur apti l Philostratum; idcirco Vulgatiim ἀνέρ. ουτως ώς occupata sede movere noliti. Sic Ep. 38: qυσεως οντως εχεις ως ἐκεῖνα.

τέρους ευτυχεῖς νομίζειν τα νικητηρια. Conjecit editor in nota non dilucide scripta ευτυχεῖν τα νικητηρια, et de κο- μιλν vi letur etiam comtavisse. Bene ευτυχεῖν scribetur, quod et esse puto in eo lice, sed servandiun simul νομιζειν,

scilicet, ώς qοτέρους νομιζειν ευτνχεῖν τα νικητήρια. Euniathius 4, p. 109: τοῖν - ποδοῖν Ουτως ευgνῶς εἶχε και τεχνικῶς, ῶς εἴποις ιδῶν κινεῖσμαι τυν ανθρωπον. Codex 2897, ουτως ώς ευφυῶς. Posset quidem diei in Aς ευφνῶς inesse notam epitasin ut in Q ἀληθῶς, ἄρ ετέρως' sed valde illisplicet tam insuavis meophonia. Dio Chus. Oribs, p. 304: αλλὰ γαρ ἴσως χαλεπὸν ευρεῖν Ουτον μεγαλόφρονα και τιλότιμον, ὁτιο , ος ἀνὴρ πέφυκε. Codex 29 58, δες optinae. Priteterea legendum, oυτω μεγάλοgρονκ. φιλότιμον ὁτιο , ῶς αν. π.

pag. 12: ὁ Πλάτων εν τοῖς Νόμοις φησί ' τὸν γὰρ Κρητῶν νομοθέτην τους νόμους τεθεῖσθαι, ῶσπερ εἰς πόλεμον αἰεὶ τῶν ώνθρώπων παρεσκευασμένων. Codex 2540:τον γ. τῶν Κρ. Quod non displicet; sed, qui respicitur, Disilired by Corale

110쪽

integer erit senarius. Arsenius iter Itn eoclem morbo sane

tur, P. 63: ἀνηρ χρηστὸς χρ=στὸν αἰδεῖσθαι φιλεῖ ' Εὐριπίδοος inao Εὐριπίδοο) ἡ γνωμη. Eiuripidetis ita lueter Poscit ἀνηρ ο χρηστός. Planii les Metain. Ovid. 6, 68I, sica me fuit editus: ἐξ ων μια, σοὶ, Πρόκρις, συζύγω AD- λιδης Λέφαλος ευδαίμων ἐγένετο. Qui recitat ij la vecta Leopariliis Emen l. 7, 23, habet: L ... προκρὶ, συζύγω ὁ

Αιολ. . . . lucte SiIm tm libem articulum qiii in illi sorsan rapti in scribenti excutit. Et, viae est circa ista ininimii calami properantis inconstantia, idem Ridem recitat ὁρῶ Alo- λιδην. . . ., Pluin ipSe exhibeam melitas I, 6 2: ορῶ τον Aioλ. Himerio pariter omissos pliaribus locis articillos restititani: orat. I 6, 5: σὐ καὶ 'μφέλου πόλιν μόνη παρ- ηλθες ' Coilex, κ. την P. Orat. 20, 6: καὶ τῶν γεν- νηγέντων τροφαI' Codex, και αι των. Orat. 23, 4: ὁ νμεν Ισασιν οἱ πεπειραμένοι, ἐλπιζον δἐ ακούοντες ' Coclex, Οἱ ἀκ. Orat. 23, 22: ταύτας μεν ουν δέδεξο τὰς χοὰς ας σοι Παρὰ ποταμον σπένδω τῶ μέλανι ' Co lex, n. τωποτ. Sed Aeolentibiis si inui subveniendum est: ... τῶ μέλανι, ος εἰ μεν ἄλλοτέ ποτε τω ρεορω την ἐπωνομίαν επεσφραγίσατο, εἰδεuν ἄν οι πεπειραμένοι, νῶν δε εμοὶ σκυθρωπὸς ουτως καὶ μέλας εγένετο. . . . Pro oυrως Veri M IOrsilis conjecit aptissime oντως, et sic scriptum vidi in codice. Et riirsiis articuli recidantur sophistae isti, qiii, Pilii nnihil sere liabeat preticter verba ac voces, particulis Vel minimis aegre caret,it. Himeritis Nitur sic e stus sitit Orat. 6,5, ubi le Gorgia: πρεσβεύσας ἐκ Σικελίας Ἀθῆναζε λήγω

ταύτας ἐζέπληξε ' codex quem vidi, τῶ λέγω. Idem or. 12, 5: ἐπιχώριον διέλθωμεν διήγημα ' et hic co lex, τὴ διήγημα. Iteritur Or. 4, 3: την πρόσθεν σιγὴν ἀτιμάσαντας και τὰς ἐν σκότω λόγων καθειρζεις ' codex, τὰς ἐν σκόιειτων λόγων καθ. Et erit etiam σκότει recipiendum, Clim teriniriatio gω nata sit ex urticulo των. Dicitiir esse neutruin τὸ σκότος masculino του σκότου ininiis atticulo; sed codices potius sequendi train dubii graininati comiin canones. II

Theoptimcti Simoe. Epist. 5 , ἐν σκότω mi ut recepi legitia r

라틴어 텍스트