Philostrati Epistolae quas ad codices recensuit et notis Olearii suisque instruxit Jo. Fr. Boissonade

91쪽

66 ANNOTATIONES

κῶν υπησεν εἰς ὀφρυν ἐπηρμενος. oxijecit Jacol suis επαλλήλοις, pioit et ipse proposui in Notit. Inann. t. I 0, 2, p. 239, consimilatnuupae esse ipso diutice scio. Nunc fit notninis tralatio tui si si colorem, estque ὀνρυς hic granditas orationis ac vertoriam fit sitis. Vid. Eri est. Lex. Teclin.

eet Socraticus, cupra ettam nunc serianti ir I inlogi. Scholiastes Hersilogenis quem ex codice Lipsiensi protulit Matutaei iis Dissert. cle Dionysio Halic. p. 8: δυο λἰσχίναι ' O μεν σος ιστες και ρίμυιρ Πολιτικὸς ου φέρονrαι και λόγοι τρεῖς,εὰ κατἁ Tιμάρχου, δευrερος κατὰ Α μοσθένους και τρατος κυτὰ Κτησιφῶντος, καὶ ἐπιστολυὶ ιν αno 'Pόδου, ἐμο- ρίστου δντος ἐν αὐτῆ ὁ δὲ Σωκρarικὸς λεγόμενος, Ora μαθητὴς ἐν μυτον, σοφιστης μόνον λεπτότερος και ἀgελεστερος Σενοιν ωντος, ῶς Ξενοφῶν Πλάτωνος ἐλέγετο.

Dieiiiir o από τινoc passim de discipulo. Id lomilitionis attigit I. Chr. Hols Anec t. t. 4, p. 6; plene tractavit Ses aeser. Melet. p. 27. Philostratus V. S. P. 4SI: οἱ μεν αnis Aia Dου, οἱ δε απὰ Γοργίου. Idem 2, 2: Toυς απὸ τῆς Στοῶς και τους απὸ Περιπάτου, και - τὸν ίκουρον:qiua in sententia, Pine initaIula sorsan non fuit, consentiunt optiini libri, in eis Parisiniis l696. Apollonitis Tyan. Epist.

δε και οἱ λοιnoi των απὸ τῆς αἱρέσεως. 5 ,,τους διαλόγους κολάζειν puto esse castigate et cum dκριβεία dialogos scribere. Qiae Iadrno luin in Toκεκολασμένως λέγειν passim in laiuli biIs Oratoriin . saepiusque ii pud Plidostratilin Vitinim Sophist. autorem occurrit si, l7, 3; 2, 33, 2J. De Aeschinis autem iitalogis, Socrati etiam ob excellentiam ait scriptis, vul. Diogen. Laert. l. II, Diuitigod Cooste

92쪽

secl. 60 seq., et alios veterim viris it octis ad illusia autorem observatos. - OL. De lioe loco Ernestitas Lex. Technol. in

κολάζειν. 16ὶ Ουκ μνει γοργιάζεινJ Fiselleriis, qui sequentia

Aeschinis vecta inter ejus reli pilas recepit, opportline citavit Diogenis Laert. 2, 63, testimonium: μάλιστα δε μιμεῖrαι Γοργίαν τον λοιτῖνον. Adcle olearium ud Plillo struti Go

Inentio; n Ispinin tanaen diis Piae lite allegatur. A lite Meti siuni Bibliotheca Attica. OIL. Iye Tluirgelia inuliere philosopha vi l Bellinum nil Icilicianii in t. 3, p. 532. Eam erit innoin innt Lucianus cum Asp1isia uc Diotiuia Eun. 7. A lite interpretes Hesychii et Situlae in Θαργηλία. Huic mirratur βασιλευσασα Θεσσαλῶν λ' ἔτη, cpiae scilicet Antioelii statim memorati suit vel uxor vel arnica; lixor potius, si circa trispina annos nullus est nurnerorum ei rori Miror illustrassoeininae non meminisse MeIragium inter stias Philosophas. Bergisis Continent. De reliq* comoe l. p. 237 hiinc locum desumtum opinatiir ex Aesellinis Dialogo , , pasta . 18) Iinitatio Gorspae est in nominis episdem repetitione. in τοῖς ὁμοιοτελευτοις ει παρισώσεσι , siInilibiisqtie circa suillibas lusibiis ingeniosi is stitilebat Gorgias. Hinc Socrates Polliin Gorgiae discipulum non sine suavi ironia compellat

in Gorgia Platonis si 5 , ω λῶστε Πῶλε. Ilii Heli utori.

Acilio Olearium ad Philostrati Polliin V. S. 1, I 3.19 αποστάσειςl , Hritis omitionis scheiriatis.mentio in Vitis Sophist. lib. l, se. 9, IJ, in Gorgia, et apud Hermogene in lib. I I e ideis, c. s; libi tui orationis λαμπρότητα

pluin: αυτη των περὶ Θῆβας ἐγένετο πραγμάτων αρκῆ και

κατύσrασις πρώτη. Doctus Herinogenis interpres I Laure titis i,. l43J ἀπόστασιν figlirum interpretatur, qua res distincto separantur et pronunciuntiir, adllibito intervallo vel interspiratione; iit in istis nean ανῆ και καrύστασις Πρώτη. Separiationes vulgo vertunt. OL. Adde Erilesti Lexicon Technol. Sed non onfittendus ipse Philostrati locus 5.

93쪽

ad quem ab oleario remittimiir: ορμῆς τε γύρ ίο Γοργίας τοῖς σοφισταῖς ηρζε κυὶ παραδοξολογίας και πνεύματος και του τα μεγάλα νεγάλως ερμηνεύειν, αποστασεών τε καὶ προσβολῶν τ* ων ο λόγος ἡδίων ἐαυτου γίνεται κυι σοβαρώτερος. Ibi Kayseriis meliorii docet Olearianis. Exempliam instrate est ἀποπτύσεως loeus Homeri de Nireo Il. B, 6TI:

ino Ἱλιον ἐλθεν υν ἄλλων Λαναῶν. In mi ibus versi iam esse si urit in orationis ἀσυνδέτου animadvertit Aristoteles Rh. 3, 12, 4. Convenire Puto την ἀπόστασιν et etὁ ασύν

δετον.

20) προσβολαδε ,,Figi ira videtur opposita TZ ἀποοτίσει. Certe προσβολὴ coutunssiira multi tolle re i litur. Quid si igitiir προαβολὴ sit scheniἔi orationis, cia jus partes intervallis lillis inodi rernotis pri pilis conjiungantur' OL. Vertit Casa nova p. 18: ,,les cligressions et suillies de langue lii sevoyent dii ns les liariingites de Gorgi is. Hoc lissilem inle; se t Olearianae dilucidationes non Obs miritate carent. Con-yinPint προσβολαι sententias ταῖς ἀποοτάσεσι lissollitius prolatas. Vide Leutseli. a d IJie intulis Reli pilas ex Fossio De Gorgia p. bl. 2 l) ἐν τῶ των ἐποποι μ -κλωJ ,-Epicurn κύκλον corpiis poeticiam esse, ex veteribi is poetis epieis coulositum qui tenipora mystica usque ad thssis exitiun deseripsere, affuini Proeliis docet in Clirestoniathia, et copiosius ὁ πάνυ Casaubonus ad Athenaei lib. VII, e. 3 fuit p. 277, t. 4, p. 2 isq*J. Qui tamen agnoscit ut iter sorte istum Philostrati loci imuccipi posse quam de isto corpore. Forte igitiar de ipsis poetis eunt accipiemluin putavit. Sic enim voce κύκλος deIIonainiun turta passim utuntiir boni scriptores. Vide nobis observata ait Vitas Sophistariun II, 25J in Polemone g 3, n. I. OL. Verba scilicet sunt Philostrati l. I.: κατελεξε δὲαυτὸν και τω του Μουσείου κυκλω. Rursus Her. : τουτι. . . NΠερ παντὸς εἴρηκα του των γεωργων κέκλου ubi non- nillil a me filii dictum p. 296. Achaeus Athenaei I, 5:Πολυς γὰρ ομιλος ποντίου κύκλου Οοβῶν. Leuisclitus l. I. intelligit ilo poetis cyclicis; mio I milii non Persuasit.

94쪽

22ὶ Θαρσαλεώτερον pro stiperdativo illustrat Kayser. vii V. S. p. 222, allopito ex Heroicis loco siluili, Μέμνονα νεώτερον του τρωὶ οὐ ' libi vi l. mea nota I'. 49 I. 233 Vulgo ou noυ σοφια. Scripsi ovα σου Iogia ex conjecti ira Iacobsu nil lim g g. p. 563. Perini itationein vocum ota ota attigi ait Herodiani Epimemsulos p. 93 et 294.

piod opinor non latuisse niaperiam editorein. - Ιd lite revouΚrii bingerii in non latuisse moneor nunc a Si Iinero Ineo.

24) εἰπεῖν εχων οὐκ ἐκωJ ,, Pro irrore epistolana uciate dicto sinit. QiIoil actunen, ut passiin, ita hoc Pio pie loco in obscuritatem desinit. Sensum litim: esse Pilto: se, lat ut possit dicere turpe nomen qlio proscribendus sit Plutarcinas, si cysuleni inale de Gorgia et sophistis sentiat, ut qui cognitum istud noinen liabeat Perspectumque, non pone tamen dicere, vel mulestia, vel reverentia, qua ceteras Plutarchivi nutes Prosequatur, impeditum. OL.

EPISTOLA 14.

Vulgaris inscriptio μειρακίω arsei mento Epistolae non convenit, quod intellexerat Kimedoncitas ap. Κay et . a i Ρhil.Gymn. P. 86, ae cogitabat de restituendo γεροντίφ vel nomine ὲili*io proprio. Recepi nomen KτησιδOtu quod Kay-

ἀκρόασις lite est lectio. Exstitit olim Zenonis liber, cujus ineminit Diogen. Laert. 7, 4, περὶ ποιητικῆς ἀκροάσεως, de poetarrum lectione. Ἀκούειν saepe pro legendo usurpari monstravit IVyttenbach. initio Animadversioniun a clPlutarcheum libellum Πῶς δεῖ τον νέον των Ποιημάτων ἀκονειν. Vide et Palairet. observ. p. b03. Qui illam notionem ignoravisse videtur, Diagasius aliutet attir uo sinit us ροατὴς et auditor obserati ad ij. t. I, p. 27 l. Naui et latinum ait litor nonnustiam pro lectore invenitur.

et Culac. υπερημένον. Morellus in mai gine.υπερ μερον cxconjectura se scribere dixerat. At II. Stephanum ex Lexico ejus ita in suis exeinpluribias reperisse perspicio, ut conje-eturae nihil sit opus. M OL. Repererat scilicet H. Stephantis,

95쪽

qui in 'Eξωρος et ,περημερος locii in tractavit, vΠερῆμερον

Aldina, viai in non inspexit oleamus, atque ita scriptum esse in cod. Lauri Inonuit K1i 'MT. l. l.

EPISTOLA 15.

' Rilgo ρετιανῶ. Cod. Miu . Κηγseri ad Phil. Gyinn. p. 53, IΠλεισταρετιανῶ. l) το ποιητικὸν εμος πολλοίJ Cod. Lauri Kaysem ibid. πολ sacilius, non ruelius. Noinen ἔθνος sic positum lect res Gallos non morat,itiir. Scari on: istes provinciaux, la plus incoimmode nation du imonile. Sagriis: oles uineiam, nationi grate et impolie . 23 ἀνθεστιῶσί τε οι μὲν κηρ. Οἱ δἐ δ φοποπα λαμπρῶJ Latini interpretes et Gallicus vetetiunt qliasi scriptiun foretuἱ μἐν pro oὶ μἐν, et ἀνθεστιῶσι sequensque p. inicipi iunἱστιῶντες in neutro vescendi sensu coepiunt, ornuino lalsi. Tradit Philostratiis poetamini ullos excipere lectores melleis savis, inetaphora de poetis solenni, alios splendido obsonio;δφοποιέα λειμ δε quod epitheium tractavit Iacobs. Lecu. Stob. P. 523; laosdam etiam, eosiae scilicet nuratorios, bellariis. Verini εστιῶν ad seranonuin opulas translatum illi stravi notis in Lacliaria in p. 430. Contice rIuetripliora ab Dsus est Aristoplianes Av. 46l: Καὶ μην ὀργῶ, νη τὸν Βία, καὶ προπεφυραται λόγος εἷς μοι, κτλ.r ridicule ut nillil sit inuis ridiculum Vettiirilis, cilis legesis vecta in Marinon- telii Elementis sub titulo Ast clation. 33 Quis sit ille Celsus erotica camina qui cecinit nunc ignoratur. Cusanova: ,,seroit ce piant te docte Celsus qui Doliarii by Corale

96쪽

estoit du Conseil prive de l'emperetir Alexandre Severus Cui suspicioni paria in ipse tribuit. Sed qui fuit i iris professor ac discipulus splendidissimi Papiniani, teste Lanipri sosub finem Vitae Alex. Severi, non potitit a Pliilostruto dici εἶδαῖς παραδεδωκὼς τυν ἐαυτοῖ βων. 43 μη δρόσωJ ,,Elegariter', nani rore ciciulas pasci notum. Ρrove bialiter alitem dictitui de lamelicis et tenui victu

Non Erasmuin, lii Theocrito tantuin teste usus est, alle gare debuit Olearitis, sed Iuniuin Ailag. 1, 70. Erasu uiuileseripsit tinpii lenter G. Cognatus Ad. 5, 430. I e cicadis ciliate rore pascuntur notavi ad Anacr. Od. 43 edit. sec. Ail te Jacobsium ad Meleagri Epigr. 9 , Nostri non oblitum.

legerulum esse manifeste suadent quae semiunt tir, η ουσι μέν. Setis iis est elun liis sacra facere mios expulerit, nedeSmie eorrum occupaverit, Prosano Buimn ut Ie cultum exterii uinpraestante sis Uios non credat esse ileos, vel si credat esse,

nota justos putet et i imae sibi illatae memores. OL. Inluic Epistola carui codicibus. Olearii certissima visa est emeu-datio, etsi qui ite sendant olκoDaa sore lectores suspicer. Mox Ald. et Geu. εκλελησμένοNς.

97쪽

raim ad Vit. S. P. 328, θεάσαιμι, cui activo non sinnino inlinicus esse vi detur vir doctissimus. Equidem illud in Philostra to et aliis bonae aetatis et notae auctoribus abominor. Sie in Aristaenetiim scriptorem Oratione tenus puriun, ine-pseriit activli in soloectun ἄψαιμι. Ibi vid. mea nota p. 73 I. Criticos viros, wii aliud agentes ἀσπάζειν, ἔρχοντες, μιμουν- τες, γένοιμι εempserit ut, et καταμωκῶς et ulτιας, ocmsione data notare Iiou Sum veritus, v. c. ad Aristaenetunt p. 23 I.

Id ipsum tilrιας, qutina esset in Aldina recte scriptum αἰτιῶ, Gen. Mor. et Olearitis initio Epistolae 37 Philostrati posuerunt, Πρόσωnον ου τηλαυγές. Collices ACEF αἰτιῶ, quod restiti leni liun nionuerrat Iacobsius in Actis Monae. t. I, p. 147, probante G. Bekkero Specimine p. 88. Ρsellus in meis Anec totis t. 3, p. 205, v. 96: ' Ἀσπαζε και τον Ιαμβον, αλλὰ καὶ σπόνδιζέ μοι. Etsi in scriptore tam retente PoS- sit lictivuin danais ferri, ni aliut lainen ipsi clare meliorem lectionem Oulicis II 82, ἄσπασαι, qui et halbet, αλλὰ σπονδεία μοι, hocque melius. Fabula Aesopica inter Corum

Codex 299I A, ἔφοιμι, quo lingita violatur, metrum Sustinetiir. Poetaster recentior cujus ianibicos politicos dGcripsit Alexander vir idiligentissimus ad Oraeula Sibyllina, 2, 348:

ἄν ευζαιμι τονθ' ουιως εχειν. . . . In quibus pro Retate et stulo horninis osseiulo minus ad activum ευζαιμι Uiam a luim factam accentui ultimi pedis in primo versiculo. Ρω- iunciat,at puto metri causa πότε, i l sibi licitiini esse putans Propter eneli timui particulae τε natiiraui. Sed si int in politicoritin clausilla loni vitia nullo quae possint modo corrigi, vertii causa in Inochira poematio lo. Pisides opis 2 19: 'Oπως

ται καταδρομῶν. lnveni in codice καταδρόμων inelius;

98쪽

αν πεnανθ τῶ χρόνον, .Eαι θαυμα νικῶν των λόγων τῆμνύμει. - Absque dubio legendi ui των λόγων etην δύναμιν , IVeriis Iors declarat. Sed est in Jυνάμει leratimitan centus. lla uelut lun remedium aliu l. Legerim, Toν λόγον. etges Chil. 6, l32: G εἷς ἐκ των τριάκοντα, μη Παῖς μαχαιροτργου δέ. Scribendum δε, quuin saepe δε et γαρ in clausa eorrum versuurn pro encliticis habeantur, quod ad TLeophylacti Simoc. Epistolas ostendere memini. β) παρὰ ἀλλοτρίαις θνραις κείμενονJ A, παρ' . C, Περί. Vul. a , καθήμενον. Diciintiir Epist. 53 servitii arnatorii εργα θυραυλίαι και χαμαικοιτίαι. Aristaenetas 2, 20: νέος ερωεικὸς ἀνήνυτα προσκαρτερῶν και θυραωλῶν. . . . Ubi vid. meae notae pP. I 21, 727. Add. Reynderatum ad liaec Platonici Symposit p. 46: επι Θυραις και ἐν ὁδοῖς υπαίθριος κοιμωμενος. UIule si ci 1id tentandum in Philostrat eis Pro κείμενον, couci poterit κοιμώμενον. Sed nihil omnino sollicitatulum; et gravit is est pinentis ante sores supplicium Iuni dormientis, uui Sedentis. 63 ναι 'χρως καὶ Νέμεσις οβεῖς θεοι και στρεφόμενοιJ M sine κα . Adscripsit Hiietius versus Catillii 50, 20:,,Ne poenas Nemesis reposcat a te; Est vehemens dea: la dere liane caveto. Philosiniteis usus est H. Stephanus Thesauro sub Στρέφεσθαι.

sunt uxori. Uxorem eniim non esse ad qiuam scribit vel prima haec Epistola γυναικι inscripta prodit. Idem error et in sequentibus omnibus at missus. Vatic. a luit et γυναικὶ

ἐλάμβανε. ΑFG, ἔρνιθας, et sic editiones, olearimi excepta, in ora fuit tacite positum singulare ἔρνιθα, Cycniunscilicet uniun, Muni Iovem. Attamen sePIuntlIr Pliuruliunomina pariter de uno amatore, si satillae attendatur, sed quae scriptor de donis intelligebat. Sic Epist. 68: μι- ματα λαμβάνεις ' καὶ γὰρ ἡ Λανάη χρυσόν' ,,converso in pretiuin deo. Disitiroci by Corale

99쪽

43 τὰ δῶρα μυθους ἐποίησανJ Olearius, pessunt

nonnus qua in interpres, venit, , ,poetae 1 ulose dona finxe-mant ; et notana apponit plane ineptam. Bene alter interpres: ,,Poetae in suinitas clona redegerunt. Ρω μυθους Jacobs. ad Inuigg. p. 44 I scribit θεους, Paulo ait latalis, si quid vi Ieo.

5 CF, φυχαγωγίαν. Stuti in AG oiniuit ut prilis λάβε.6ὶ ακκισμόνJ F, ἀκισμόν. Psellus in meis Anee l. t. 3, p. 2I4: -κισμὸς, η προσποίησις. Ibi nota. 3 dg ελουσα του μεγαλογνώμονος κροὶ την εἰρωνείαν ἀφεῖσα του σώφρονοςJ Vet4ψ μερολ. ... ἀφεῖσα addidit olearius e Vaticanis tril us, et eu reperi in libris Parisinis. Stini litvito pateticipi oriun ἀq ελοῖσα ἀνεῖσα peperit lacunam, oculis librarii al3 altero ad tuteriini subsilientibus. Scripserat εἰρωνίαν Olearius. Jani habui uitis zo μεγαλόγνωμον καὶ την ὀν ρυν Epist. 13. Statim A sine καὶ ΙΠοσειδώ.

1 De Monio Veneris sandaliiun clilpante, qini in in ipsaim esse dicax non posset, scita est Aristidis nai ratio or.

100쪽

Villoisoni Dia trabe p. 65: Ου λήψεσθαι κόρον θεώμενοι την γραφήν. Quem Choricii locuin impicieIis, Inagnam in proxiniis versibiis inesse lactina in deprehendo, clmain secit Villoi-SOnus impriidem, minin pie e codice coinplebo: οθεν ἶλλων τε θύννων ἴλλας ρυσάμενοι πόλεις, ο μεν σίτησιν εἴληνεγέρας, κ. M λ. plenius codex: Oθεν καταλυσω τον λόγον, TOIOυτον προοθεὶς ετι τοῖς εἰρημένοι ς' ἄλλοι μεν ἄλλων

τυραννων. a.

illustrant notata Hemstectusto pul Plia. p. 4I5; Valckenario ad Theocritum 7, 25; Hamaicero I .ecit. p. 27; inihi ad Planudem p. 383; Jaeobsio ad Imagg. p. 232. Hic*irilem sere malit τρίζοι. Sed optio valde est incerta, et codicibiis pariti. - Ex Α sumsi αυτῆ pro edito αυτῆς.

Stola sequenti eadem est varietas vulgatae et codicit . Nil illincertilis, praesertim in tali auctore. Utraque scriptura habet qiailius se tueatur veteriun ac recentiori In gTummaticorminnona tua. Vide Reitz. ad Luc. Asin. k I6, pr iecipue Lobeck. ad Phon. p. 445. ΡhΠnichus ob id praestare ανυπόδητος ait, Pioniam υποδήσασθαι λέγεται καὶ Ουχ υποδίσασbαι. Sed dicitur ἄδετος, qiiod ipse mox habet Ρhilostrat , non Mητος. Turnen atticisinum, si quis sit, reliqui in lemnate' epistolae sequentis, Pulin uil sit varietatis.

b) ἀνέσχεν ἐκ τῆς θαλάττηςJ A, θαλάσσης. Vulga-

turn ἀνέσχεν, Ῥaod reperi in AFG, uuitavit Olearius iv ἀνέσχεν ex conjectura eamIe inutili. 6) ουκ ὼν ποτε ηὐπόρησε σκωμμάτων. .. ὁ αλιτ ριοςJViugo εὐπορίσαι. Lo etc. ad Phryn. p. 596 legit ευπορή- σαι. AG, ηυπόρησε. C, ευπόρησε, si bene notavi; nam de pratna syllaba dubito, non de tempore ipso. Auctor De epistolico charactere in epistola gratillatoria: συηχαίρω σορλων εφ' οἷς ἀγωνισάμενος ευδοκίμησας εἰς τοσουτον ἄiκαὶ γραφῆ τιμηθῆναι ' συηχαψειν δε χρὴ τοῖς *ίλοις ευπράττουσιν, ώς καὶ συναλγεῖν λυπουμένοις. Codex 1630, συγχαίρομαι, datismo ridiculo; et Wδοκίμησας, et συγχαίρειν γάρ, varietate levidensi. Theodosius Diac. 2, 188:'Eκεῖνος Φῶς νουθετῶν, ἐπιτρέπων, Πν χεῖρα πασιν ἐζ-Diuitigod by Cooste