장음표시 사용
121쪽
editi. Mininiamin cimas seei Inutatioriunt limi et lector expositas origines.
praepositio ex ACF. Sic amissas praepositiones in compositis saepe alias ani inadverti. L iarius D. Meretri II: καὶ νυν δὲ οὐ διαλέλοιπας ὀλολύζων. Codex 2956: κ. νυν ου
Gen. Mor. Nnυινησεν αυται ἡρ. κ. Scripsit pro tauriae Oleari ταυτα, nihilque de codicibus monuit, ut videatur id e conjectura fecisse. Inveni ἀνέμνησε ταυτα in ACF;αυται in E. - , Puriis ad Veneris scilicet amplexus. Hinc rosas in Epiat. 29 Noster Aδώνιδος ουπομνήματα voeat, quod nempe sive rose Is Veneris color, sive rosae brevis aetas exincitaret Iuvenem, et Inoneret ut siequentius mi ipsam exercenili amoris Causa ventitaret. OL. Rosae Adonidem ut veniret monueriant, UIO I ex Veneris sanguine ortae Veneris renovarent memoriam si sorte minueretur. Sed loel Ep. 29 alius est gensus, cpiein intellexit recte Herinyx inriso laiidatus.l0ὶ ταυτα γης ἀστραπαd Horellius in margine: N. ἀστεροπαί. Achilles Tal. 2, i, rosti in laudans ea habet limae huc ad oveantur: ρόδον ... κάλλος ἀστραπτον, ερωτος πνέει, φροδίτην προξενεῖ. - Α, ταυτα χρωτος λαμπάδες. CF,
122쪽
. 2 κοιμηθῆναι Δ αυτωνὶ Cui seripta est Epistola 31 juvenis duretirr στρωμνῆ χρησάμενοις τοῖς ρόδοις. Cf. Epist.32. Νotus ex Aeliano II. V. 9, 24, Susindyrules, lai, φύλλοις ρόδων ε παναπεύω καὶ κοιμηθεις επ αυμν, ἐξανέστη λέγων φλυκταίνας ἐκ της ευνης ἔχειν. Horatius I, Od. 5: ,,Quis IIuilla gracilis te puer in ri,sa Periirans li*1i-ilis.t aget.odoribus Li nins t. 4, p. 1053 cla rosis: μετὰ τούτων καὶ αἱ παρθένοι καθεύδουσι. 1 Adde Gng. in Me thiae Misceli. t. I, P. 55.
Ibi inentio fit κόκκου Μηδικον, quem ad locum tonsulas Jae sium. Ceterum Pine sit tinctura ignoratur. Mox DR π Tύρρου πορφύραν. Poterit luic admoveri quae de morulitie colorem purpureoruin monuit Aminus libella De restia
ἀκούσεται. Caret C vomta λι, qua sublata oratio visa est vividior. - Ρlacet nunc magis: καὶ, Oῖδα ἔτι, ἀκούσεται.
6 C, ω μακάριοι. D, d μακάριος. Vaticanum b
123쪽
ab eadem manu . Haerebat de sIntari sibivritu quem fidiebat similis vocalium η εa pronuncitatio. Pariter Plamuli nocuit librarius Metris Boeth. 2, 2: πιν, ὁσσην ταχιναῖς κινουμενος πνοαῖς Πουντος ψάμμον ελίσσει . . . Tόσσον γ Mnορίηύλβον ἐπεὶ χέη Πλήρη χερσὶ κεραίη. Codex 2004, τόσσον
δ' ... nλῆρη χ. κεραίη, quae, unitato πλήρη in nλήρει, latinis hene congruent: ,,Si. . . . Tantus laudat opes nee retrahat manum pleno Copia coriau. Io. Diaeoniis laiulat. Iominis Palaeol. III: O ῆλκυσεν, ουκλεθελξεν, Ου κατε- χανέ σι Πῶσα τρυφὴ σωματική. Reponendiun, g κυσέν. M ori, Si queam, scriptori Pr Hiero. Lysias extr. Meus. Ateib.: δτι μεν ουδενος ἄξιός εστιν, επειδὰν ἀπολογῆται, εἴσεσθε, ἔτι δε πονηρός ἐστιν ἐκ των ἄλλων επ δευμάτων εἴσεσθε. Merito ossendunt viri ema siti ad alte n. ἴσεσθε. Propono fσθησθε. Suidas: hσθῆoθαι, κατανοῆσαι. Qii Mi Suulae verba quum deleverit eclitor clo s. eodices Plures sequutus, servavit tamen Tiipsi notain ad Procopu Arc. p. 125 lectorem remittentis. Dixit videlieet Procopius, scriptor saepe ab Si a ad partes vocatus, i. l. r
ACF, τὰ ρόδα ... εποιήσαντο. Praetuli vulMiti misοιήσατο. Qui est nostri tuus. Sic Ep. 28, de ρόδοις, ἁκουσεται. Ep. 33: ρόδα ἡ θέλησεν. Ep. bs: μὴ τὰ γένεια ἐπέλθη. Nicephoriis Gregoras ud SInes. p. 362: ου μόνον γὰρ δένδρα δένδρεσι θέλγεται, καθάπερ φοίνικι φοίνι , καὶ βοτάναι βοτάναις, και ζῶα ζώοις, ἀλλα καὶ σκορόδω ὁ δεῖνα ἰρους. Codex 2629, θέλγονται , quod non displicet propter aiuviictuin neutris βοτάναι. Idem liber σκορόδοις.
124쪽
τας ἐκφυσεις Κομῶν ἀτέχνως ἀξιοῖ και τὰς βάτοους, Καὶ μυθον εο ς ηδονῆς ἀναπλάσας Και τῆς βαφῆς τὸ κάλλος αἰσχρῶς θαυμάσας, TN Αφροδίrης, εἶπεν, ἰδου πορφυρα. In primo Versu Vernsdorfium nuljus aiulio vii ἀθροίσας ρόδον intellexit de eotieeta rosa; et emendo ἀθρησας. Nec advecti in1 αἰσχρῶς reddere debuit latino inepte; ve tendum fuit ,,turpiter, obscoene, A respectu scilicet ad Veneris sabulam, obscoenae deae ac tu is.
Tupius pariter Emerui. t. 4, p. 398 legi vult D μ. h ορρο α De Ma ni Regis ὀρθῆ τιάρα Olearius: ,,vid. notata ad PM-lostrati Iunioris Ini . in Pelope n. l. Adde doctam IVe selinui observationeni; Bech. ad Aves 486; Fisester. ad Anacri b5. Themistius Orat. l, p. II r οὐδἐν ουν ἴφελος ορθὴν μεν ἴκειν τιάραν, διεστραμμένον δεiηγος. Luna Pius p. 30: μιαροῖ μεν ἐδέησε τον Περσῶν βασιλέα την ὀρθὴν μεταβαλεῖν τιάραν. Ibi collatis Philostrateis diceabam posse lectionem ninneth satisfacere. Attamen jam non intelivio qui sit rera Persariant cupita tiara, Viae ipsius erat insigne. Eino sec illis eriti eos seripsi oρρο η τιάρα
confiisionem literamim v et β saepius inci lit vis eoilleis descriptor. F, ἰκοῖον τ. χρείας.
stituit illa vecta Olearius e Meursiana et Vati misi, a et c. 7.
125쪽
sunt et tu ACF; desunt in T. - Sententia non parum contori , qtIam apte uisnovit Iambsitis Epigrammati Ine. 28:
F, σου, qilod ob virn m Orem praetuli. DG, ὴμενάμην. - , , υ δ. α. ἡψάμην, dum scilicet rosae ab eo Inissae saerant, ni vice ipsius si ingentes Puerim 'amplecterentur, ipse per eas Philostratus elim arnplexus est. Lucem hacte accipiunt ex Epist. 28, quam vide. - . 3 ἐρωτικα και παν-ργα ... J Et Epist. seq. dicuntur ρόδα esse oυ σώφρονα. . ε
126쪽
δάκινθον. Philostrate a a linovit Lindenbrog. ad epigrimitia Autli. Ι.at. 3, 5b: ,,Maeo quales stulit de vertice flores Te a parens, Uiuin Se consesso junxit amori Iupiter et toto concepit pectore stannias. Emicuer rosae, violaeque et molle peron, Albalae de viridi riseriani lilia prato. In *tibus verba ,,riseriant lilia conserantur cum versu Rutilii Itin. 2, 65:,,Indigenis superiit ridentia lilia saxis. Monuit Oleari videnda obseratata sibi ad Phil. lituigg. 2, 8, n. I. ibi depingitur Heles fluvius εν κρόκω καὶ λωτῶ κεὐενος καὶ
εἰς μέσον ἔρχεται, πριν καὶ σχολῆ δι- λει την λυραν.
Conjecit Uerns torsius διαφῆλαι, quae conjectium nil per recepta absque controversia suit in Thesauro Stephani Didot.
σπουδάζοντας ουκ ευθM Hὶ τα nάνδημα θέατρα σπευ δοντας, πρὶν οι κοι τυχωσι την κώψα γυμνάσαντες. Potest etiam proponi διαφῆλαι. Hinterius ibi letu: οὐδεὶς επὶ μέγα πέλαγος πλωτὴρ ἄγεται, πριν ἔσω λιμένων ἀνακινῆσαι τὸ σκάφος ... ἀθλητὴς ... οὐ πρότερον επὶ το στάδιον *χε-Tαι, πριν ταῖς παλαίστραις ἐναnodύσασθαι. Praestat δια- ψῆλη, ob soni similitudinem in vitigato διαφήλει. - Deipso Philostrati loeo monet Huetius adesse rosas in si in ilidescriptione api ut Petronium c. . I 27: ,,Maeo spirales stulit devertice stores Terea parens, cynim se consesso junxit amore Iupiter . . . Emici ere rosae violae Pie et molle cypero . . Ibi intriarn est interpretes, lai Philostrati non fueriint iurin mores, description tui discrimen non animadvertisse. 4 Vecta πότερον παρῆν omissa si ut in CF, Propter homoeoteleuton παρῆν . . . παρῆν. FreMens ea fiat fomittendamina sententiariam occasio. Plesto De viri. β 25,. cpiem sub Philonia no inine eclidit Maias: επὶ δε την αρετῆς κτῆσιν πρῶτον μεν φυσεως δεῖ καὶ θείας μοίρας, .... ἔπειτα λόγου τε καὶ επιστήμης, εἶτα μελέτης και ἀσκήσεως Codex 963, μ. τε καὶ ἀσκ. ' Oxoυ δ' αν αυτῶν τις ἀπολεαρθῆ, uτελὴς μάλιστα ἔσται. Idein codex, ἀπολειφθὴ, ταν τε καὶ κατὰ τοσουτον καθόσον αν ἀπολειφθῆ, ἀτελ. Diuitigod Cooste
127쪽
μ. g. Laetanam serit homoeoteleuton. Quam emendationem l im usibi Proposuisse me serine memini, sed lociun non teneo. - Α, πότερα, Ρω πότερον. Illiui praetuli propter collicis praestantiam. Maximus Det. Diss. 35 init.: τουτὶ δἐ
τὸ θρέμμα, δν καλουσιν οι ἄνθρωποι φιλόσοφον, πότερον ἀνέραστος ἡμῖν ἐστι πάντων χρημάτων. Codex is 62, πότερα ἀνέρ. , litatui insuavi.
οἰκεῖα τω ἐς κάλλος λόγω. Quin et orta ea ex , eneris emore: vide insin D. 37. Hine et una Gratiarum sunt autem illae, ut ulem ait Patisanias, Aφροδίτη μάλιστα θεῶν, Ψ1Re αρρουσα των χαρέτων dicitiit Aristaeneto l. I, . I eum rosa, PIam manu tenet, Pingitur. OL. 6) τον κεστον ἐδανείσατοJ A, τήσατο. ,,Ηomems Il. E. OL. Statiin A, ου κοιμηθέντος. ACF, οι δἐ ἐδέοντο καὶ καθεύδειν τον Βία. Et E, οι δἐ εδέοντο. Constitntein lectionein mutavit Olearius e conjectura rescribem h δἐ ἐδέετο, vita ,,Lino sola erat
quae Eornuum Iovi in iducerct cupiebat, nec alii ut ad quod oratio reseratur nornen apud Nostrum praecedit: hinc nece sitate ipsa sueuiente inlitanda lectio suit. Sed bene intel lexit Jacobsius ad Imagg. p. 345 haec verba ait Achaeos
verba ἐν Ου σώφροσιν conser Epist. 3I, n. 3.
vulgo, ἐ. σοι παρεῖναί τ. ἡ ωὸ τον Θω. A, συμπαρηναι. CF, συμπαρεῖναι. Ou Issae saepitus sunt compositoriim prae positiones. Libanitis t. I, p. 5l4: κάπρων τε καὶ ἐλάφων, καὶ ὁπόσα θῆρα δίδωσιν, ἐν χώροις τετειχισμένοις πετυλαγμένων. Codex 30 25, ἐντετειχ. S3nesnis Dione p. 40:διατείνομαr orι μάτην ἄν ουτορ πονοῖεν καὶ τρύχοιντο. Coclices dilo ἀποτρυχοιντο, qtiod convenit loco superiori isdem platuae conferendo. Idem P. 39: inειδὴ τοὐ φιλοσοφειν ἐρξατο. Coclex , ne, ἀπῆρ ατο. Reddain obiter hoc vectiun Himerio Orat. 18, 2: ἀφ - τῆς πρώτης νατ-τιλίας οπῆρ ζατο imo ἀα ρζατο, ut esso vidi in eodice.
128쪽
3ὶ ευωδεστέρου χρωτόςJ ,,CorporiIm cpior Iuulam Blν - veolentiam, ut Alexamiri M., celebrant veteres. Eam Passim tribili int virtutem cleliciis suis uniantes. Spectatque thuc Epigra urina Antho l. l. VII, p. sil Anal. Ep. ine. 68J: Πέμπω σοι μύρον ηδύ, μύρω τὸ μέρον θεραπεύων, Ῥς Προμίου σπένδων νῶμα τὸ του Βρομίουr et alterum sub finem libra ejusdem fit,ul. 67J: Πίμπω σοι μύρον ηδυ, μυρω παρέχων χάριν, ου σοί' Αὐτη γὰρ μυρίσαι κώ τὸ μυρον δύνασαι.
in suaveolentiam balsanio et ungitentis maxime Piaerebant puellae. Teteises ad Hesiod. 'r. I. Il, v. 520: ηλείφοντο πρώην αἱ παρθένοι τευ του βαλσάμου ελαίω. OL. Cf. et n. 7, ad Ep. 38. Atmie obiter addam et deas fit Iavi P ern corPus ac vestes hala int odore eo hosci praesentes. Locos vide apiul Giacon ellium et Biirges..ad Aesch. Pror i. II 6, diu ui appropinquante Oceanuuluin choro Prometheira excla
129쪽
το πυρ. - χρόνον οἶδεν, disiturilitatem norunt. Est in C, ειδεν, permutatione facili. Cf. ad Ep. 39, n. 8 Li
εῖδε πολῖ. Malim scripturam codicis 2094: τι δ' Ο μηoιδε ποθεt; licet vulgatae favere videatur Boethii versus:,, Et si nescit, ipsi l caecii petit Sed puto Planii lem circa sensitu noininis caeca non haesisse, et εχri esse librarii ut errantis lapsinn, qui ' et infra eodem ni Hlo pectavit: οστις
τοίνυν ζητεῖ τἀτρεκες Ουδέτερος πέλει ἔχιος' ουτε γαροῖδεν ὐπλῶς ουτ ἀγνοεει παν ' μνωόμενος δ' δγε κατέχει, κα γ' ὀλου Ἀναπεμπάζει τίπερ οἶδεν ἄνω ' lino τάπερεῖδεν ἁνω, ut est in collice 2094, quo Imae latinis verbis
respondet, ,,ulte visa retractans ' Praeterea earent sensu v a οὐδέτερος πέλει ἔξιος. Invenit editor ovJὸ τερὶς, cpiodeor aerit infeliciter. Nota perinlitatio vocali nna dueit ad veram lectionem oὐδετέρης, Ulain tenet i Oniis codex.3 ὁ θεόςJ isTempus intelligit, Qui dei personam in
130쪽
εαρ και κάλλος ροδῶν, cilio I Sensum sundebat minime cominossi OL. Olearius e sulit g. κ. κάλλους καὶ ρόδων ex
Vaticanis a et b. A, κάλλους καὶ ρόδων. Elegi variantem ρόδου ob s Pilarem nummim κάλλους. . Scio' tamen Piam sit id urgumentum debile. E, κάλλους ρόδων, notato vpunctis deletilibus. i .
δ) Vulgo D ου μέλλουσι μέλλων. , ati c. b liabebat μένουσι. OL. ACF, μένουσι. A, μένων. Placuit μένουσι, collata epistola praecedente, in quia μένει de rosa. Sed μένων displicet. Fir affir editnni μαχων vecto simili Epiastolae prii ecedentis, εἰ δε μελλήσαις, μη μέλλε. Et statim, μηδεν μέλλε. Vaego, εn ἀπιqῖσι. A, ἐν ἀπ. Quod inplui. Praepositiones ἐπι et εν permutant librarii. Gregorius Naz. t. 2, P. 35: Oυτε κασιγνήτων ους μοι τάφος ἀμφικαλυπτει υκυμόρους, πύντεσσιν ὲπιχθονίοισιν ἀγητους. Codex s93, ἐνὶ χθονίοσι, cum glossa, 7ηἱνοις. Rursus P. 26:Mὸς επὶ πρυμνη κείμην θεὸν υ μέδοντα Κικλησκων χιτῆσι. Idem codex, ενὶ πρ.
in Mal. Nostri sententiolam cleclarat esse ar itiorem. ' 53 1ως ἔξεστιJ Conter. Tia pius Emend. t.' d, p. 13. Statim ait Olearicis adclidisse se inis ex Vincanis Et b. Addidit tantiun Morellianae. Vecta μετάδος ημοῦν - εχεις admovit Iacobsius Platonis Epigrammati 5: συ δ' Ἱει μινεκοῶσα φιλεῖς με, Λεβαμενη της σῆς παρθενίης μετάδος. Vix placet εκουσα. Forsan ἔχουσα, nolo i liotismo, ληρεῖς ων, φιλεῖς ελων. AtionIuliis Anth. Pal. II, 16: Nς δαν σαι, χάρισαι, μεxάδος, φάγε, θνητει λογίζου. Strati