Philostrati Epistolae quas ad codices recensuit et notis Olearii suisque instruxit Jo. Fr. Boissonade

발행: 1842년

분량: 250페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ΑΝNOTATIONES

et iii lii, ro remo cpiem post editionei I coguovi seritis, et in Palatino magiis varietiitein Karseri liiunanitati filuiarn ut debeo. Vide ibi notan meaiii , colliito Km1 ng. ad Synes De provid. p. 138.

A sine te inuidie. 2) ,,Mἐν in vulgatis Oinissum Io. Meursius tu sua e Iitione restiti ierat, liabentcpie Vaticani omnes. OL. Abest qui leni μἐν a Morelliana, mirum intain serine inspiciebat Olearius; uilest in Aldina et Genevensi. Vocillam occasione

allectus, restituam Choricio P. 53: λέγεται γαρ νεος γῆμμς. Codex 2967, 1. r. ν. μἐν γ .: Callislinito Stat. lii: ἀλλ' εἰς ἀνθρώπινα σώμαrα κατάγεπύλαι et o θεῖον δωσομεν. . . Oυ πιστευσομεν di . . . Codex 1038: ἀλλ' εις μἐν ἀνθ ρ. σώμ. Et est ἐν , sed sine σώματα in cod. Vatic. 87 cujus a se

excerptas Variantes illecuin continunicavit Bassus vir doct.

Sed ja in nunc vi leo et M ἐν Oli in o lituin suisse. E contrario μἐν tollendi ina e Tetrasti cliis Theodori Pr ulroini p. 5S:

petit in Falbula Asini et I .iipi: 'Oπως ἐκβάλης ἴκαν θαν ἐκ Tov ποδός μου. Circum epsit qnidem illain cora3 iis p. 390; sed prirnis exterminare clebilit. Melioris s34labae sedem tenet in versibiis Gregorii Nag. t. 2, p. i59: Tὸ γῆρας ηλθεν ' λ ξοδον κῆρμὶξ βοα ' mς ἐκτρεπιζοπι πλησίον γαρη κρίσις. Legen luni πας εἰτρεπίζου, wiod reperi in co- ilice. Ceteriun opinor ἐκτρεπίζο)3 esse tantiam Wporiun men- cluna in Morelliana mine ianzi inihi est aci manum. Libaniust. 4, p. l05i, de sole verno, praepositionem recuperet: oυπευ

112쪽

πέφυκε notεῖν. Placet varietas codicis 953, ἐκβαίνων. Recuperet et Procopius Gazaeus in Ymurtae Catulogo p. 265:

λοχωρῶν ἐκεῖσε Coclex I l82, συμφιλοχωρῶν, nec id bene: legenduin ἐμφιλοχωρῶν. Sed ad titini non longi ira exciIr

4ὶ τὸ λινουν τ. χιτώνιον ἀντιλάμπε id Meinoratur linea tunica et Ep. 23. Veiniim ἀντιλάμπειν ex hoc loco et aliis asseret Abresch. I ilite. pp. 291, 833. Procopius GaZaeiis l. l. : sυ δἐ ῆλιε καὶ σελ η, κvι ἀστέρες υμεις, που ποτε φαίνετε; που αυγίζετε; ... ποῖος υμῆς ἔτερος Οικος ἐκδέχεται και ωποδέχεται; τίνι ἐνυβρυνεσθε νυν; τίνι ὼντιλάμπετε; Codex, φαένεσθε, male. inena, οῖκος ἀρτίως εκδέχεται ἡ ἀποδέχεται. Puto καὶ υποδ. et ῆ ἀποδ. esse tanturn variantes vobi ἐκδέχεται, et i leo a contextu in notas rei ci debere. Et eo lex caret verius T. ἐναβρ. ν. - mxΑCG, τω ρόδιον α 'ματι sine των. et F τω ρόδc9 α ι .d) Vulgo, καί μοι δοκεῖς το ἴδονρ φερειν. A, καί μοι δοκεῖ καὶ τὸ υδ. φέρειν, et superscriptum ab alteri uianu φέρεσθαι. C, καί μοι δοκεῖς και τ. Dd. g. E, δοκῆς. G, δοκεῖ.6 ἱσrrac ,,saeis ut, sornuini siti pentes, festinationem sistant. OL.

culam μὴ, Ῥiatu ex Vaticanis b et e revocavi. Elegantior entinlude serisiis et sophistae ueuinine uulgis di iis, sorinae Piaestantiae illam trit uentis πειθώ, cpiae alius oris est facun

τος eo positi in uiollo quo ipsi veritactile diceremus: , , moitout te prernier, mi Filii l je te vois. 9) , και τὸ δεπεὐμα. . . Haec iis pie ad linein in edit. Morelli et Clis en deerant set in minaJ. Ex inan. vero in quod inciderat, supplevit JO. Meursius: eiulem reperta in tribus Vaticanis. M OL. Desilut in E. Adsunt in ACFG. Sed ACFG carent edita bis copula και , et ante Tὁ ἔκπωμα et ante Tὁ μἐν, qualii posteriorein et ipse Oinisi. CF, κατέχειν. CG, προσάγευν. F, τὸ μ ἐν Ουν 1tροσάγων. I ixit

113쪽

σου πίνων satis alui ter, ex sorinulis vulgaribus πίνειν οἴνου, πίνειν υδατος.

EPISTOLA 26.

C, Οἰδ' ο. F, ουδ του. In Fabiit a Meriamiri inscripta Περικειρομένη Ρolenion miles ferocior ac perelliis Zelotypiapitellae detondebat capillos. Vide omnino Mei nek. ad Men. , Tupitiin Euienci. t. 2, p. 446, Iacobsutin ad Ag th. Epigr. Id, Husclia. Anal. p. l78. Et riirsus Philostratiis, τίς σε, δ. καλο, περιέκειρεν; Epistola 64. in ipIa sunt Ahnilia plum, ad cpiatu oleamus ea notavit cimae Inagis huc laciant quam illite. Vicletiar esse in verto περιέκειρεν eslusum ad Meuan-cireae sublatae nomen. Litet auiis 1 lat. Her. 8: εἴ τις δέ, δ

magis probo ἀποκείρας. Neiripe ubi eam totonisisset, ipse postea Poenitentia alictus, id aegerrii ne tulit. OL. Consueta est untaxis veAi ἀνέχομαι cimi participio.2') φόνωJ CF, qΘό νω. Qui in perinutationem notanum sorina sinii liuin littigi ad Hero l. Epit r. p. id , coli. Anee l. Gr. t. I, p. 443. Etsi sit de capillis φόνον dictum aiulatilis, est omnino servἔiIulii in , et sophista dignum, isti statim

τριχῶν alli novit Pracaeus ait Apulei sinsilia Met. 3, p. 53:,, pillos diis, qui jaua caecie cultromun desecti linini Dcebant, clancillo praecepit auferre. Piieaeus ibi latina parilia protulit et ad b, p. 90. - uox μαχαίρας esse in Melusiana, Pro vulPito μαχaιρεῖν, monuit Olearius. Erat it μαχαίραις λεn ταῖς eadein notione Epist. 6 I. a) πεπολέμηκαςJ E, πεπολέμικας, ut et supin κατε-zόλμισεν, male perinlitatis η et ι, quoil saepius evenit. Planii les Metris Boetii ii 3,s,8: Νω κόσμον φορέων κώ ὁμοίη εἰκόνι μορgῶν, μι ι ἐν ἀνώγων ἄρτιον ἄρτια και μέρη

114쪽

53 ΜενελάουςJ Dio Chrys. ap. Synesium Calvit. k 3:Μενέλεων ξανθὸν ἐπονομάζων ἀπο τῆς κόμης ' ,, quem

63 CF, inverso or line, κομῶντας εἰσάγοντες. E, εἰσάγεσθαι. Et sic , , Metirsitis male, notante Oleario. Α sine Tων. Ε, στρατόπαιδον. Passim utendis scatet qtiae Parit hocasuin pronunciatio sitnilis dissimilium. Exhibet supra κλέει prο κλαίει, εφῆσατο, εἶδα. Talux deinceps non me-ino o, ni fuerit per ea ad utilius quid via. ACF, ποταμός. Bene diit et εἰ τις ποταμῶν, ut oυδεις ανθρώπων. Synesius De reraio p. 3, l: και διὰ τόπον Ουδεις πω λόγος αἰσχίων Ουδε κυδίων ἐγένετο. Co lex I038 Hibet ilittogr Diana λόγος λόγων. I io Chrys. Orat. Io, P. 299: δταν. . . πολλαι γαστέρες ανθρώπων τινι προσγένωνται. Codex 3010, ἀνθρώπω τινί Athenagoras Legat. P. 28 I, 3: OLδεις αδικῶν χριστιανὸς ἐλήλεγκται. Coclex Mag., χριστιανόν. Forsan χ ριστιανῶν. Vii l. mea notula ad Medeam 24s; Κrat,ing.ad Sγnes. Aegypt. p. 146. 73 κομαJ ,,Tales fluvii in omnit, is apparent antii psis

83 ἄς γαρ χρουσὸς υνάθημα και αρρορος, ουτω και τρίχεςJ C, ουτως. -Coniam diis passi in oblatam a veteribus donari uni observatuin nobis a i Philostrati Heroica in Achille I p. 74 J, qui Sperchio eo im voverat, ut alii aliis diis τρίχας. OL. Admovit Iaeobsitis Philostreatea ad Ρώ- ladani Ep. I: 'Ἀντι βοὸς χρπισέου τ' αναθήματος Ἀσιδι τούσδε Θ κατο τοὐς λιπαρούς Παι φίλιον πλοκάμους. . . .

In se*ientibus non est variationis pari in . Ald. Gen. Mor.

τρίχες κομῶσαι. οι μἐν βαρβάροι ὁπλοις, μι Πληνες κράνεσιν, οἱ οφθαλμοι βλεφάροις. . . . E si lii Olearius: τρίχες. μῶσιν οι μεν βάρβ. πίλοις, οι δἐ Ἐλλ. . . . oι δε οφ θ.

115쪽

In quibus est κομῶσιν ejus conjectura, et Πίλοις e codice receptu in . Sed eum nulli re est DPerne Pretiuin. ,, mise-stissime κομῶσιν Scribenduin et ait sequentia reserendum. Nec τρίχας κομι-ας dici posse puto, nisi ut surale. Praeterea τρίχες οnλοις non uelIe cominode quam nactις κομανfinguntiir, quoil posterius ex Vatie. b revocavi. Nempe niλοι

pilei pietasOie burini roriani in usu; Parthis qui pileati clicvntiir Maritali l. X, Epigr. 72; Scythis honoratiori,is, ut est apti l Meian. in Scytha I9 IJ; Garamantiis ap. eurule in in Dipsa te fk 7J. Taceo Psiogas de mill iis res nota tu vul-mis, et alios. Πίλοις autem κομαν hic barbaros ait, ut pallio post mioqiie Mercurium κομαν τῶ κροτάφω καὶ τοῖς σφυροις dicit, ad tutaria ejus respiciens. OL. Quilius expostremis verbis patet posse diei bari raros onλοις κομαν, cluoci inest verbo illi et superhi eiuli significatio. Becepi tamen et ipse πίλοις, servatο τρίχες κομῶσαι, et adscito verbo κεκόσμηνται , quod in A supra nOInen naως a manu eo

rectoris eaque bona Scriptuin suit. οἱ ι ἐν γὰρ inveni in Meurmana, οἱ ι ἐν γαρ β. πέλοις in ACF. Sunt conjuncti nes δε in eisdein libras. E solus liabet oἱ μἐν β. οπλοις.

οἱ ποταμοὶ quo i praetilli vulgato oἱ δἐ n. , cdiuin sequatur αἱ πόλεις sine conpinctione. Inde sit syinmetriae nonnihil .

κόσμον ἀνδρὸς ἐνομιζον, ῶσπερ καὶ Ἀπι0ν χαίτην καὶ λεόντων γένεια. Quem vi te et g Ι 8.10) αλεκτρυὰν μ. o τα κάλλαια ἐγηγερκώςJ F, ὁ τἐκάλαια. C, κάλαια. E et Meura. κάλλεα. Α e cor rectione, κράνη. Viae Tupium Elnend. 4, p. Il6. Cleinens Alex.Ρaedag. 3, 3, Ι 8: τοὐς ἰλεκτρυόνας τοὐς υπερμυχοῖντας των ὀρνίθων καθάπερ κόρυσι τοῖς κύλλεσιν ἐκαλλονnισεν ὁ Θεός . Potuit ipse Clemens scribere κάλλεσι, sed clebuit scribere κ&λλαίοις. A plurali nomine κάλλαια faciliis suit pronunciandi lapsiis in κάλλεα. liine in inulam eor rectioneni D tiroo Cooste

116쪽

κάλλη, unile κάλλεσιν. Quae stim ejus vocalnili vitriationes

II Ald. Gen. Mor., τιμῶσι δἐ οἱ σοφοὶ των ἀστέρωντους κόμητας και των ἱερέων τοὐς ἀνετους ταῖς κόμαις. Sic et ol. cum bono accentii, κομήτας. Α, τιμῶσι καιποτοὶ ... κομήτας. .. ἀνέτους τας κόμας ' et in uiargine, γρ. τοὐς ευκόμους. F, T. κuι . . . κόμητας . . . ἱερέων TMς

λωνα sine varietate Epist. 44. F, ἀκειρεκόμην. - Sic Orpheiis et Hotneriis; Pirularus, ἀκειροκόμην. Sic et Phurnutas Jκειρεκόμαν l. c. cap. 32. Qiiarn lectionem hic ex-hst,et cocl. V itie. b. Propertius in III. fI3, 52l intonsum: Dum petit intonsi Pythia regna dei. OL.

Isulem describens: ,,crines liber mi prolixi Ie, et sensim intorti, per clivina colla passive dispersi, in olliter ismuebant. Mox A, Aιόνυσον μετά. 15 oodi πενθ ouatiJ ,,Cuin Adoni lein acerbissime lugeret; eo entin respici pillein: tonsam autem conian in graviore luctii suisse triviale est. OL. 6 'Hκον-J ,,Haec iis pie ad finein deerant in vulgatis. Ex man. codice primus Metirsius vulgaviti Ruieui

117쪽

in codice esse vi li.

20) Aecessit και ante aliculum τω ex ACF. Qitan eopulam restituani I ioni Chori. Orat. 52, p. 270, ulmae iteriim; naIn Ullini eanenstitionem fecissent ad pselliun p. 27I, ejusmie oniissa suerit trulicatio in pinace, essiimi oculos viri doctissian cisius pretieeipite intererat illam cognoscere. Dioilptiar sic filii e litus: οἱ λόγοι ... ου μόνον ευσχημονέστε

καὶ ηρtor . . . Et ita conjecerat legerulum esse Reiskius. Iam de glossemate non erit cogitan lum. Praeterea litterum κaι abest in eo lice. Simul leviter proderi, Himerio sic e sto

118쪽

reponen to qliarto h cog tavit, quo i opportune exhibet codexl 962. Himemus Orat. 23, 4: εἴθε μοι μη την αρχην ἐγένου, παιδίον, και γενόμενον μη τοσουτον και τηλικουτον καὶ φυχῆ και σώματι και ἀρεταῖς ἐξέλαμφαςI Boniis liber, η γενόμενον Ψiod sine eo lice lector attentiis rescripserit. Sed re leo ad Philostratum. A, ἔταν ἁλίσκηται. - , 'AnO- κείρεται, iit in Oinni scilicet luctii graviore. ΟL. Epigramma Ine. 84: 'Hμετέραις βουλαῖς Σπάρτη μεν εκείρατο δόξαν. Ibi Jticobs. Euripides Here. 870: ύποκείρεται σὸν ἄνθος, πόλις, ὁ Λιὸς εκγονος. Assile Verris lolf. ad hi1ec Himerianaor. 23, 7: τις ἀπέκειρε δαίμων τῆς γῆς εστίας τον χρυσοῖν

ψεσε; tibi pri, bar, risIno reponendum e codice, φανότατον.

gitimo vel synizesi quae caret exemplo, scribunt nunc critici πέπονθας αἰκὸς π., si Iibus nolim contriuiicere. Sed, correcto metro, superest sententia ipsa cori grauia. omnino enim clisplicere debent membra asyn leta, ut mali In memoratam a scholiasta ultero lectionem, πέπονθας α. πω ἀποσφαλεις ς ρενῶν πλάνη ' κακ ... Masim eruun, servata codicum omnium scriptura ἀεικες, sed alia cum divisione:

I . Ουκ εχω απαλλαγῶ. ΠέπονF ἀεικες πῆμ . P. ἀποσφαλaις φρενῶν Πλανῶ, κακ.... ΡBSsit etiam sie partito ilialogo ablativus πλύνη servari. 25) F, κάλλος, eum diuographia oDς. A dedit ω ante Iρωτος. Est caput Viasi arx corporis, inde ilicitur in pulcro corpore κάλλους ἀκρόπολις.

119쪽

EPISTOLA 27.

I Olearius, gρωτι καὶ μειρακίω. A , μειρακιοι. F, τῶ αυτ φ μειρακίον. Praece dit in A lemina, ty ιλο nrράτου ἐπιστολαὶ ερωτικαί Iil exhilniit non cor rectum satis Aldus, φιλ. ἐπιστολαὶ Ἐρώτικαὶ Μειρ. Hinc Genev. φιλ. επι-sτολα Ἐρώτι καὶ Μ. Mor. titulit in Em TΙ ΚΑΙ m. Et sic Olearuis. Originein absitritae scripti irae deprehen liS-set saetilliine Olentius, si AHinain consulere non neglexiSset. 2) οἱ Αακεδαιμόνιοι φοινικοβ. ενεδυοντο θώρακα CF et Vat. b, χιτῶνας. Potest χιτῶνας videri ni lius. Saltoni lini et auctorem Xenophontena Ariab. 1, 2, i si, qui clemilitiinis Lacedaemoniis in exercitii sisti: ειχον δε πανrες κράνη χαλκῶ και χιτῶνας φοινικους. lis scit oliuin a Gallio e litum: χρῶνται γὰρ οι Ἐλληνες non omnes, sed spii s Cloarcho Lacedaemonio in ilitiiluint χιτῶσι τοινικίοις προς

potu rois ... traduire une dougaine de lettres de Philostrate,

120쪽

petis d'estre rictioiles, viol*i'elles solent anciennes et Gree-mies. Elegaritem scriptoris ingeniosissimi locum ae verissi- in uni de Philostrati argutus jussicium legisse neminem, puto, poenituit. Obiter inonebo de Gosillesio abbate, cimis cliuturnmemoria evanuit, scripsisse Epistolas ad Ovulii linitationem deoriam, tit vuletur, ac cleBri In, in oti,is una fuerit Lepluriaci Floraui, ea te valde rusculas. ,,Le bon homine Mal-hecte ne se pouvolt empecher Sen Dire des rati teries, etd'appeller leur autetir is Mergiatre dea disux: verba stini

ρακίω, πρέπει δἐ Νάρκισος μέλανι ' ρόδον δἐ πῶσιν ρ ῶς

καὶ μειράκιον παλαιὸν, καὶ ανθος, κMὶ φάρμακον καὶ μύρον. Olearitis edulit: υάκ. μ. O. 1. M., πε. δε N. μέλυνι, δες καὶ μειράκιον το πάλαι Ῥ ἄνθος, ρόδον δε πῶσιν καὶ φύρμ. κ. μύρον. Et in nota: ,,Vatic. b hallebat ως καὶ μειράκιον τὸ πάλαι ἡν ανθος, quod bonae lectionis vestimum secuti, resimi a facile ex ingenio restituimus. Inde patuit enim haec verita inlinediate post Nύρκισος μέλανι selii debere Narcissiis enim nos olini Uvenis extitit), adeoque vecta ρόδον δε πῶσιν suo loco esse movenda, quem PostῬia in obtinuere, eum vectis καὶ φάρμακον καὶ μύρον

guentis amores conciliabant. Ait i*tur omnes formas ite-cere rosas, ei sole instar pharinaei et nnmienti illectamentorum ad amorem loco esse, clam narcissi deceant solos sustos, liva iiiiiii albos; persitasisseque adeo rosas Arie si ut frateretur Veneris amplexibus, Marti lit solveret se Metivi arinatura Veneri q io obsequi posset, Adonidi iit ipse qlioque

veniret ad amantem. Heringa observ. p. 66, cui vi leti iri nutationem fecisse illam oleamus qtiod putaverat rosae non eonvenire μειράκιον παλαιον, monstrat et rosam siisse Osini

SEARCH

MENU NAVIGATION