장음표시 사용
131쪽
ilii. 12, 23I: H μὲν γηράσκει το καλὸν, μετάδος πριν ἔλθη H δἐ μένει, τί φοβῆ του γ' O μἐνει διδόναι.
debitum persolvisse. Sed nec sententia Placet, nec oratio. Conexi ἀπέλαβενr suuraemini ea lassius ipsis opus suae obsequens ἐνετειλάμην puto respici epistolam 28, quam confer. 2 In E est ω acidit uin inter versus. Hoc vocativi signum saepe e margini is aut medsis versumn intervallis in contextum ipsum aiictorius iamps . - D, αναβιώσατε.
3 εἰς χρόνονJ Sie editi et codices. Notulam vidi viri
doctissimi qui se reperisse ait optimain lectionem χρόαν, sed collo Pio usus est. exhibet χρόνον, compendio miulem, sed non Valde obscitro. Nec χρόαν conveniet. Satis χρόας habent rosae, sed non satis χρόνου, viae χρόνον οὐκ εἶδέναι dictae sunt Ep. 34. EPIATOLA 37. . I Aklinam serapti iriun ahisi, tinctare mulatam a reli- Usis emtoribus in alτιας, revocavi. ACEFG, αἰτιῶ. Viden. 4, ad Epist. 19.2ὶ ξανθ ὸς ουν. .. στεφανουμενοςl Manus recentior eoπexit in A, ξανθη Ουσα ... στεφανουμένη. Similis facta fuit mutatio Epist. 20. Ad rem cs Epist. 38.3 Vulgo, ανθῶν. ACF, ανγίων. Hoc est Atticum magis cylain illud. Vide Iacobs. Ad Achiil. Tat. pp. 396, 489; Fischer. ait Anacri 21, 5; Curier. nil Liae. Min. p. 2IS. Vulgatiun ανθῶν Epist. si nunc exulat. Cf. et Epist. 50, n. s.
132쪽
Xαῖρε, φάος μερόπων ' Πυρ εμπαλι δαίμονι, χαῖρε ' Καὶ πυρι Πωρ ἐγένον, ουδἐ φλεγεῖσα φλέγεις. Iuveni in dilobus codicibus δαίμοσι, melitu, oppositis ni uneris μερόπων δαίμοσι, et in uno eoque praestantiore h pro καὶ, misit recipi suadeam, in alteio ἐν. - Statim A, H ἐκεῖνα. C, ἐπ
et adest in meis. Tum προσφάσεως menitum est Morellianzie, criani fictelius repimesentat plerumpie Oleamus, Pii et λυπηρωτατης ex illa seremit.9 ακανθα. . . IκνισενJ ,, Hinc supra ρόδον Veneris vocat βαφην Εp. 29. . m. Bosae, quae prius allin siit, dein Veneris tincta 8anguine, historiolam Perse*IMira est Politianus miscellaneomam c. I 1. Philes de rosa Carin. 4,
αἰνίττεται, Tην τῶν εραστῶν σωφρονίζουσα τρυγην. Pe vigilium Veneris de rosa 23: ,,Facta Cypris de cruore deque Anioris osculis. Ibi codex Salinasi;iui Is: ,,facta prius de eri Lepidum est ea de re Maroti poematiolum quod significasse satis sit; lepidum quidem, sed aetatis respectu.
Non mala soret scriptura: ἀλλα τι στεφανουμεθα; Vel, αιματι μη στεφανώμεθα' φευγωμεν. . . Nam dativas aeῖματι serine in dλλα τὶ latere videtur. Sed retinui rariorem dieindisomnam. Est par syntaxis genitivi Epist. 41, ἐστεφανώσω τραύματος. Sic et Eumathius Husin. 8, p. 3I0: 'Anόλλυντοῖ φυτos στεφανουται. Sed Eu στεφανοῖς rmo Epist. sq.
133쪽
pturam codi in A, cui consentiunt CF, et Vatic. 87, carentestamen particula M, quae in A su;t superscripta a prima manu. Α l senteutiam es Epist. praecedens. Nec omittendiIm est et in A variantem eta voculae τι superscrisani. Mutatio similis pro terat Theocloro Prinlronao Rhod. 6, p. 262: Franγὰρ ἀνδρὸς γνησι μερον πόθον Σκουσα προς τὸ πρῶγμα κυὶ σqoδρὰν σχέσει , Elἴωθε τους λέγοντας δν θέλει λογον Λοκεῖν ἀληθεῖς. Legenduli1 πρός τι πρύγμα ex Excerpti,
Macarii Chrysoceptiali Piae mecum olim communicavit vir desideratust imas Inc. Morellius.
tuli ordinenti wio scripta ver i in ACF. Paulus Sileni. Epur. Is, cpiiun ipsi ludibulula stra in Cliariclo imposuisset corollam:
rare nescio 41 id claece umores suos passim gloriantur RInantes; et Philostratiis in his Epistolis passim. Cons. et ad . 33, n. 3. Hinc ἀντιπνεῖν rosas non vult, h. E. Spiritus suavitate certare cum Lus. - Μη Miscis' recordatione nempe qiuam brevis aetatulae nos durationis sit et vitae gau
135쪽
stam rem Praecedente eo inxerat Moreti . Sed illa et a praecedentibiIs et sevIenti,is στιγμῆ ilivellencla est, hoe sensur titcunque tibi ipsi adueraus es, attulioqtie tuae formae detrahis ipse, salteris tamen, frustratae litus est conatus; nam pulcer es nihilo in in . etc. ΟΙλ - Α, ἀλλα γὰρ καλος εῖ. Quae eonyinctiones, suppresso Lζηπάτησαι Βptiores
νων τὸ κάλλος. 63 το δε ἀκέραιον καὶ ἄκακον καὶ ἀνεπιβουλευτο Nomen Mκακον tractat ud Timaei glossam, taκακοι, οι Lζω κακως, non omisso Philostrato, Riiunkenius. Ε, κἀνεπι- μυιουτον. Gen. et Mor. κὰν ἐπιβούλευτον, quod ni illivit in καὶ ἀνεπιβ. Oleaiius, recte qui leni, sed inscius si e legi in Alclinri.
λων καὶ Ῥέα ἀγροίκων καὶ Λημήνηρ. . . . Palamatis codex Hemste hirali ad Ioue. D. D. Is, I, ' α pro 'PD. Memini Theocriti versus 20, 34, de Cypride, Κύπρις επ' ἀνέρι μήνατο βώτα 'xet Longi 4, II, dicentis, βοοκελος ο Ἀγχίσης και επεν αυτὸν Ἀφροδίτη. Ad Philostrati Her. p. 594 de
hoc loco ngebam ac VIaerebam qitem agricolam hominem Iuno amarael noe invenietam. Puto reperisse in Palatino
Henasterii utium quoil ipse reperi in ACF, αφρ. μυκ. hρα καὶ ἀγρ. Est ρεαγροέκων in E. Contentus fili vulgata quae bene habet aeriptura, aciditis ex ACF articulis ante Aφρ. et μ., et ex mencioso ῆρα vel hρα seci ἡ Ῥέα, ut Pta non incederet sine articulo, qui reliquis nominibus in libris altilitur. 8) των τὰ ἄστη οὐκ εἰδότωνJ ACF et Vatic. b, αστερα. tal mutauulum videtiir. Ateiphro 3, 36t οὐδἐ εἰδὼς τί
ποτέ ἐστιν ἡ λεγομένη πόλις. Idem I, II: οἱ μηδὲ την
136쪽
-δὸ Ἀπους καλλωπιζομένους χρυσω η ἐλεφανο η ταινίαις, λανθάνειν τε ανωμένους. Et sic CF qui praeterea habent ἐλέφαντας et o tiuut η ταινίαις. Lissiciunt ACF in γαυρον. Forsan in vulgatis turbata extrema, et reponendinurη ταινίαις, καὶ τέκνο ... - λείποντα, λανθάνει λυμαιν.
Ep. 6 T. Sensus est talem foeminam insigni aliquo desectu laborare, miem tegere cupiat; Vere enim pulcras καλλωπισμῶopus non habere. OL. Bias in meis anee lotis l. I, p. 13s,
conspiravite codice Stolinei tit. 9, 79, p. II 3, a Berin ioeollato: εἰς κάτοπτρον ἐμβλέφας, θεuioει. καἰ, εἰ μἐν καλὸς φαίνη, α ια τούτου πράττε, εἰ δε αἰσχρὸς, τὸ τῆς δμως ελλιπῖς λάῖζε καλοκαγαθέα. Luci,nus De domo I: αἱ δέ γε ἐταῖραι και μάλιστα αι ἁμορφότεραι αυτ ... τῶ πολυτελεῖ θηρώμεναι τὸ ἐπαγωγὸν, και τὸ ἐνδέον τω καλῶ
Alex. Paecl. 2, I 2, k l27: εἰ δε αἰσχραι φύσει, ἐλέγχουσιν ἐξ ων προσάπτουσιν α μὴ ἔχουσιν. - Statim vulgo, 3 οὐκ λχειρ ἡ φύσει καλή. Edidi verita eodicum ACF. Se i nec prius edita male habebant: ἡ φύσει καλὴ οὐδενὸς δεῖται
τον επικτῆτων. E, ἐπικτίτων. Ronsaritus Astraea: ,,Lusemnae lalde est helle Sarsinee; G semule belle est bello satis clu sard. Ibi recentiores editores seripserant teInere,,sans te lard AF, ἀρκουσα εαυτῆ et C, εαυτῆ. De Praepositionis omissione jam monui pp. 96, 102. Alciphron I, 2:.ουτως ἄπρακτα καὶ αν νυτα μοχψ μεν. Praetulerim cum praepositione διαμοχθωμεν, cpiod reperi in codice I 696. Est in eadem epistola locus vexatissimus, cpiem obiter attin
137쪽
ἐπιεικῶς ἐνέπννομένης εἰς γ Seripto' ἄνευρυνομένης, χωtelligi poterit Θαλ. ἀνευρον. de tructu maris quod latius apertum patet .versus Lemnum. Veli ἐνευρυνομένης sumatur. .i si oφ- ων πιπραφαὶ και κορων προσθέσεις καὶ ζωγραφίαι παρειω H CF, υπογραφή. ACF, κόμης. Habet illud auctoritatem Xenophontis inetop. I, 3, 2, quem insiditur Philostratim: ὁρων α τὸν κεκον μενον και οφθαλμῶν υ-- γραφῆ και κρίμαπος ἐντρέφει καὶ κόμαις προσθέτως. Nil tamen videtur mutandum. ACF; γραφαὶ παρειων , cpiodolim ad Phis Her. p. 580 priuilere luim, nunc postpouo, qutun sit ζωγραφία optimum et ferine vividius. Est quutem Epiti 2, μίλτος την παρειὰν γράφουσα. Sed orationem variare potuit. ii liotioni τί ἐστι κάλλος respondet Secun liis p. 638
πυδοὰς εχει τις ' ζωγραφοῖσιν ἀσβόλω. Et potest admoveri Alaiphro 3, II: παιδέρωτι δευσοποιουσι τὰς παρειὰς ἡπερ τους δεινοὸς των ζωγράφων. Addam similes mios ita n locos. Ioannes Clam. Hom. in Iosephum p. 6: φυκει τὰς παρειὰς ἐρυθραίνομα, φιμμυθίω δἐ τὸ πρόσωπον λευκώνουσα, κω μέλανι τοὐς.'οφθαλμὸς ἡπογράφουσα. Ulainens Alex. Paed. 3, g Sr χρίσματά τε παρειῶν και -- γραφὰς οφ λμῶν, καὶ βαφὰς μετιοῖσαι τρεχων. G. f 6. Adscripserat Bastius ex Stephani Thes. in Yπογραφὴ similia alia Ioannis Chrys. verba. Cf. balesius ad haec verba Theodo reti Hist. 4, 22, p. Iz9, στοιβῆ κατὰ, τι γεγρομμένον τους οφθαλμοῖς διαχρισάμενον, καὶ φυκει τὰς σφεις ἐρυθήναντα quae sibi seliciter videbatur restituisse hoc inodo, στιβωκαταγεγραμμένον πῶς οφθαλμούς infeliciter.valde, qhma jam. Jr ριπάμεν- proratas vacet. Legere debebat tantum στίβι Ρω στοψst' respicitiit scilieei larinula nota κατὰ γεγραμμένον-loeus Eeripturae, qui exstat aerem. 4, 30: ἐὰν
σου. Yinaries, qui in Catalogo p. 220 Pluribus nec vulgari rihufi eum morem illustriit i in i Claudiani Gigantomachia pro Σταβε. 3'.οφθαλμῶν ἐρατοὐς ώπιγράφατο κανθοὐς, P ponit veI στέψη qiaculi et eoinerit Gesnerias, mel στίβη stibio. Praeserendiun στίλβy videtur, etsi debilius. Conunodianus Instr. p. 8se, , ec non et inducis malis mediminina falsa;Ιn . oeulis purisiatibium perverso,deeore; Seu crines tingis Dissili oci Coos
138쪽
ut sint toto tempore nigri. Pro adlecti puris puto qua reIul in esse veinum: forsan uria, UIum ustione stiuinite vel antimoniaciae praeparationes fiant. De re tantilla oleamus det symbolam sumn: ,,Vide Observata ad V. Apoll. 6, I 0,
p. 240, n. 24J. Adde Iocum Xenoplioniis Cyrop. lib. I, p. 8 I, 3, 2J. Hue et Eubuli istua speetat api id Athenaeuna I. 13, p. 55T, ubi de ineretriciis sticis: κὼν ἐξίητε του θέρους, Ἀπὸ των μἐν οφθαλμων τδρορρόαι δυο μουσι μέλανος. Cons et Plii tostr. Her. in Alexandro j. 725J. Idem a I κομῶν προσθέσεις ' ,,Sic Clemens Alex. Ρaedag. l. 3, p. 218 f9 63J, προσθέσεις τριχῶν. Lucianus, in Pseu doin. t. I, opp. p. 85s fg 3J, κόμην πρόσθετον vocat. Πηνήκη dicebatur κόμη πρόσθετος. Lucianus D. Mer. 5:
ληματίου, την φενάκην Cod. 2956, τ. πηνήκην. CL schoI. ail D. I 2 , καὶ ἔτι βάπτεται, και τὸ των δεφῶν, οἰδεπροσβλέπειν αν ἔτι δυναίμην αυτ, Idem codex, To τῶν Γλλων αλφῶν, cpio i αλλων varietas nominis uλφῶν male scripti possit videri, nee est tamen, ni salior. δὲ ἐκ κομμωτικῆςJ Aecessit praepotitio ex M. Est ἐν in F. Variatio solennis illarii ni est praepositionum. Gr gorius Naa. de Spiritu Sancto Or. 37, p. G08 C: τας δυνάμεις ἐπιτελουν ἐκφυσώμενονr quini esse videtur mendum d portim pro ἐμφυσώμενον. - .Lucianus Amor. 9: νεανίαν υκ G Dρψον, ἴχον Γώ τι και κομμωτικῆς ἀσκήσεως. Ibi schol. Ρsellus Iudicio de Helio loro in Misc. olis. t. I, p. 368:
γου ουτε πάνυ κομμωτικὸν και λαπικὸν, ουτε. . . Ita editor B., i. e. Dorvillius p. 373. - Mox pro φυκίου est φυκοος in CF, nisi et προς ἐπανόρθωσιν ex lubent. Dixit modo epistola praeced. extrema: ἐπανορθοῖσθαι τῆς φυσεως τὰ λείnoνTα.
139쪽
aeumnis aliquid habere videbatiir. Tam similia adve bia facile librarii perinlita int. Auctor De charactere epistolico
p. 24: οὐ λέληθας τόδε τὸ πρῶrμα διαπραξώμενος ' πολ- λονς γὸρ εχεις ἐλέηχους, κἄν αρνῆ, και μῶλλον -
συνίστοράς σοι γεγονότας και τῆς αυτῆς κεκοινωνηκότας πρήζε ος. Coclex l630: καὶ μάλιστα τοὐς G. G. r. κ. T.
5 Vulgo, κονιῶς τὰ πρόσωπα. A, τὸ πρόσωnori quod malui. Verba OMὸ εν ταῖς κηρίναις τέτ. ρον. destini in ACF. Statim ACF, αλλ' ἀδόλως ει καλή. Ad Aristaenetvmpp. 630, 732, illis iisiis varietatibias male Codiei V. ticano numeriani tribui 87, qui est 140, si post tot annos meis
6) οἷα καὶ ... ων χρυσὸς ξρα, και βοῖς, και νδωρ, καὶ υρνιθής, και δράκοντεςJ Male oDe Olearius, idque tacite, scripsit pro OD. - - χρυσός' Aria inen ii ino DanaenJ Iupiter aurei imbris sornui adamavit; βοῖς E opum Ilipiter tauri specie aliatiixit; Nδωρ ' fluviorum passim deseribuntur amores; ἔρνιθες Ledam eugniis adamabat; δράκοντες 'Olympiam Alexandri matrem tiraeo compressit, imo et alias. OIL. De illis Iovis transsorinationibus vide Epist. 58; et n. nil Aristaenet. 2, 2, p. 630; Walg. ad Arsen. p. 260; Leobs. ad Anab t. 9, p. I9, t. II, p. 3IT; GranMeum ad Prudent. in Symui. I, 65; Muratorium ad haec Paulini in Aneec .
Iint. t. I, p. 120: ,,Nunc serpem, nunc tauriis erat, nunc , ,Cygnus et B bos , seqtue in inlitando cinalis sitit inclicat ipse r,, Plus aliena sibi quam propria sorina placebat. Non memini I Iair nutationem Jovis inniint nornen arborἰ puto scribendum esse aurum, quod vix potuit omittere talia recensens
140쪽
ik 76J: ταραντινίδιον διαφανές ἐστιν ἔνδυμα, ὐνομασμένον απὸ τῆς των Ι ραντίνων χρήσεως και τρυνῆς. Et Hesychius: ταραντινὸν, ἱμάτιον γυναικεῖον λευκὸν, κρωσσους ον εκ του ἐνος μέρους. Ex qiatinis ego apud Nostriana Pro ταραντεινὸν siil stitui raραντινὸν, quemadmodum et in Vaticano b ταραντινίδιον sorte lectitis legas. .
rnumto ponit περικύρπια, και ἐχίνους, και υμ9 ιδέας, Θεις. Explieat vero Hesychnis.ὁφεις, τα δρυκοντώδη γινόμενα Φελλω, lociun Menandri Piomie eum in rem a Mueens. Et
Nonnus Dionys. 5, sl 45J monile describens: Nς ωις ἰνέλικῶδες εχων δέμας. Apud Athenaeiun quo pie fNicostratus περιβραχιόνιον μιν dieit. . Loeunt Nie strati non reperi. Alium ejusderni ex Clemente Alex. Ρaed.2, k 123, excitabo: Ἀλύσεις, καλτῆρας, δακτυλίους, βουβάλ. , ὀφεις, Περισκελίδαςr quae periseeli testeae leui sunt statim memorandis χρυσαῖς πέδαις cs. ad Epist. 67, n. Is . Meianus Amor. 4 : τέ δεῖ τὰ τουτων πλουσιώτερα κακὰ διεξιέναι; λίθους ' ο αδευς κατὰ των λοβῶν πολυτάλαντον ρτημένας βρίθος, ἡ τοως περι καρποῖς και βρά-
χίοσι δράκοντας; tini Solan. Et obiter notabo esse ὴρ μένους in eodice 2956. Adde Triller. Observ. p. 4 II;Ρierson. ad Moericlis Iocuui, Θεις, ἀττικῶς, τὰ παρὰ τοῖς Ἐλλησι φέλλια. Μonitus ultimo eo voca,ilo ad Libani urna etiam sic editum t. 4, p. 627, 24: ἄγε, ἔφην, ἐν στρατοπέδω των νεκρων τὰ ψέλλια καὶ στοεπτούς. Sententiam imperfectam resarcire licet assumta ieetione eodi eis 30IT: ἄγε, ἐφην, οὐ κλέπτε ἐν στρ.