Aristotelis organon graece novis codicum auxiliis adiutus recognovit, scholiis ineditis et commentario instruxit Theodorus Waitz Categoriae, Hermeneutica, Analytica priora

발행: 1844년

분량: 576페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

PRAEFATIO. xxvII praetulerim , in commentario explicuimus, ua tamen, ut silentio praeteriniserimus eos Iocos, ilitibus cur alia lectio recipienda suisset sacile intelligeretur ab iis qui perspecta

haberent quae naOilo ilixi inus ile universa ratione quana iii nova Aristotelis recognitione ineuiid alii Putavinatis. Quare nequis Conqueratur, cluod incauta cluadani novalidi cupi litate ducti ratione non re lilita interduin aliquial inutaverittius . liceat exenipli gratia hic ait scribere quae in libris Categoriarii in ei περὶ Ιθμω'εως enaeiulanda ConSuinius, cluan qua in cur Itoc secerinius in coinmentario non indicavi naus. Sunt auteni Ilaec: .

32쪽

xxvm PRAEFATIO. In verbis scribendis et interpungendis Bekkerum uti que secuti sumus, nisi res ipsa, ut aliquid mutaretur, sta itaret: v. c. 20b39, 49h26 et 28 quibus locis non ini rari non Possum, quod Belcherus falsani Ivlii Pacii interpunctioneui servavit). Inde factum est, ut feren lam Putaverimus cum illo codicunt inconstantiam in scribendis Veri is γίνεσθαι - γίγνεσθαι, πλεῖον - πλέον, ω - alii, τοι - - τοιούτον, ανύρεια - ανδρία, id genus alia. In his litur codices secuti sumus, ne sine idonea causa eoruna auctoritateni negligere videreni tr. Idem Belikeriis

αρσενα, quunt aliis locis scripserit 90Ta 27 et

tendo item Belcheruna secuti sumus, quuim Certan regulam codicum auctoritate comprobatani hac de re consti-ivere frustra Iaboravisseimus. Denique retinuinius eum

Sequitur ut paucis complectamur quae de comment rio quem scripsimus Praeimonenda sunt. Ac Primum qui dein verbosa interpretatione Aristotelem explanare nolui mus, ne Iulii Pacli verbositatem inaltantes Us qui artis Iogicae periit essent taedium saceremus; sin autem sunt qui nimiain brevitatena nobis exprobrent, eos ad Iuliuni Pacium reverti iubemus: nos certe repetere noluimus cituri vel nihil novi liaberet vel ita planuvi esset, ut non tam explicari quam enauari deberet. Quare Ioniorem expositioneni non dedimus nisi ubi Iectio vel incerta vel

33쪽

PRAEFATIO.

xXIxperplexa videretur. Aliis auctoribus, quum res Ioicae ita comparatae sint, ut non doctrina aliunde petita explicari, sed in sola cogitatione positae per se ipsas intelsigi velint, ad illustraridum Aristotelem non nisi parce

usi sumus, ne eruilitionis quamlam spectent assectare videremur in rebus philosophicis explicandis, quas qui Perspicere velit non auctores quaerere, sed intimam ipsius rei naturam cogitatione penetrare lebebit: quod quidem negoti una, quamquaim omni climcultate liberari nunquam Poterit, tanaen ut tacilius reddatur, commentario nostro efficere studuimus. Hoc igitur sine proposito eandem

viain in Aristotele illustranilo inpessi quani Trendelenburius institu, priusquana ad explicationem ipsam accederemus, quo melius universus sermonis contextus intelligeretur, quod quoque capite ageretur exposuiimus, ut facile sit sin=los libros uno aspectu complecti periectis sis quae singulis capitibus versuum numero indicato Praemi simis. Qua quidem in re .ua versati sumus, ut Perlege tibus ea quae de singulis Verbis disputavimus in meni ria haerere vellemus quae de universo capite dicta essent: nam singula quaeque optiuie Perspicientur ab eo qui universam loci rationem intellexerit. Commentarius autem ad singula tantum pertinet, ut aut quomodo inter se cohaereant aut quid sibi velint exponat. Ut in lectione constituenda id potissimum spectavimus, ne quid temere mutatum admitteretur, ua in commentario seribendo id in primis cavimus, ne quid adiiceretur quod abesse vel posset vel etiam deberet: ut in Aristotele legendo non eos adiuvaremus qui ita eum expli rari vellent, ut ipsi omni labore supersederent, sed eos

hami parvam laboris partem non deprecarentur, ea brevitate usi stimus, quae non totam viam persequeretur, sed alios a recta via aberrare non pateretur. Nam ut Aristo-

34쪽

xxx PRAEFATIO. itelis studium eum fructum ferat quem habere possit, vii Commentarium componii Aristoteli suo eo melius prospiciet, quo niagis alior in aninios ad elim convertat et ad eius studium excitet: quod qui efficere velli non omnia quae de re quam explicet dici possint proferre, se i ut veri reperieti si cupitlitatem iiistiget et exstitnulet, alia innuere, alia attingere. Pauca tantii in Pertractare itebebit. Etenim in liliris legoirilis laoc utique priniurii est, ut Vera viilendi cupiissitate accelisi non iliscanius titiae alb aliis explorata nobis tradantur, seil nostris oculis videauius quaeat, aliis investigata sint: quare aut aliis clucentibus cle in tegro nobis. invenien luna erit quoil ilii lain exploratuit

habuerint aut tentanduin, ut ipsi invenianius quoil alii non luna viilerint. Accedit liuod long' expositito etiain propterea Aristoteli non convenit, quod quoi nodo inter se cohaereant quae dicantur eo itini uius sit ad intelligen- duin, quo copiosius agatur de singulis, praesertim in se i-Ρtore et ingenii celeritate et gententiaruna frequentia in- si i. Quae quum ita sint. excusatione non videtur indigere, quod aliquando Aristotelena ita illustraverinius, ut aliis locis ex Aristotele desumtis, quos ita disponere et inter se coniungere studuinius, ut appareret quomodo quod propositum esset explicari deberet, contenti fuerimus. Idem fere fecimus ubi loquendi usum qui apud Aristotelem obtineret - huius enim, ut singula bene intellimentur, Prae ceteris ratio habenda esse videbatur - e Posuimus. NautiIue singulos locos, quos ex Aristotele exscripsimus, Ila composuinius, ut inde Pateret et quae Princeps esset Vocabuli de quo ageretur significatio et quonio lo reliquae ab illa fluxissent. Quare non solum

loci ipsi diligenter legendi, sed etiam ordinis quo coit rati sint ratio haben ta erit, ut intelligatur quo vinculo connectantur: quod ubi facilius esset ait comoscendum

35쪽

XXXI PRAEFATIO. non inificavimus, ne legentium perspicacitati partim tribuisse videremur. Faterulum est non sine incommodo singulos locos nudos ita interdunt iuxta poni, ut difficialiores sint ait intelligendunt: naim quuin aliunde desuinii sint, sensuin halbeant interiluin non apparet, nisi Prius expositu ni in ciuOn otio cohapreant et crim iis quae antecesserint et cum iis quae seipiantur. Qiuod cluideli incoinimo lum si cui gravius viileatur, litari ipsi, linile sin-

loci Ρeilii sunt, ne quid Perperain intelligatur, in-sPiciendi errent: uincunque aut in Daucis veri is adiectis rem expedire licebat, ipsi perversae interpretationi Occurrere non neglexinius. In locis autena ex Aristotele scribendis, quibus vel eius doctrinani vel loquendi usum illustrareinus, non nisi iis libris usi sumus quos ad illum

auctorena reserendos esse certuna esset, ne quid Arist teli tribueretur quod ab eo profectuim non esset. - D nique scholiis a Brandisio conectis in coinnientario ita usi sumus, ut non refutatis iis quae ala interpretibus Maecis non recte explanata esse prinio aSPectu Pateret, alia .explicatione eaque meliore proposita contenti essemus. Ubi illi rem claram et planam interpretatione sua obscuriorem

fecerint i quod haud raro acci sit, V. e. g. 41 a 4 sq.), vel ubi Aristotelem ad arbitrium corrigant squod v. c. secuPhiloponus ad 35b1J, vel ubi non tam Aristotelis verba explicent quam quae ipsi de eadem re sentiant Pluribus verbis exponant et quae fluant ex iis quae Aristoteles

liXerit verbose persequantur, eorum quae disputaverint in coiminentario nostro rationem Plerumque non habuimus.

Quae quiderii quamquam ad Aristotelem intelligendum aliquando haud multum faciunt, tamen tantum abest, ut Brandisium qui ea exscribenda curaverit reprehendamus, ut gratias ei agamus quam niaxiinas. Νanuiue scholiis collectis non solum Aristoteli melius intelligendo et emen-

36쪽

XXLII PRAEFATI αdando optime prospexit, sed etiam quid euique veterum interpretum tribueri luna sit, quam si noli viam rationem in Aristotele explicando secuti sint. quid prosecerint ipsi et quomodo usi sint iis quae ab aliis acceperint, Patefacere voluit, ne verbosa eorum scripta integra relegere coactus esset qui qui l cuique maxime propriuin et quomodo quisque in Aristotele interpretando Versatus esset, intelligere vellet. Reli tuum est, ut gratias agam Augusto et Constantino Stra liberiis, viris doctissiniis, quos opem et

consilio me iuvisse libenti animo profiteor. Qui si onicio quod mihi praestiteriant, de Aristotele ipso bene meruisse sibi persuadeant, et ipsi operae pretium ferent et mihi facient peinatum. Scrib. Mari uri d. XX. m. Ivlii

37쪽

CODICIBUS GRAECIS ORGANI.

Iare. 201 anno Chr. 955 exaratus membr. 4. totum organum complectena Praenii a Porphyrii Isagoge, a Be vero collatus, qui littera B eum notavit. In sne calogoriarum hoc epigramn a legitur IΠαγκρατὲς ω δεκάδος μέγα δίκτυον, ω τόσον ερκος, Ω φύσιος πινυτο μῆτις Ἀριστοτέλους. Et τις ἰδεῖν σπευσειεν ἀπείριτον ἐσμὸν ἐόντων, Εἰς ἐμὲ παπταίνοι τὴν μαλα βαιοτάτην.

Ωκεανὸς γενόμην φυσέγος . εἰ δ' ἀπιθήσεις, Εἰπὲ τις ήμετέρης Ουκ ἀλέγει δεκάδος ἔ

Cat. et Anal. pr. acliolia Iiulient ab Initio minua frequentia eadent manu scripta qua contextua, reliquortim luaro in Actiolia alint recentiora eaque rariora. Antiquiora aeni per in margine fiunt, recentiora et In margino et inter verana oecurriant. Tituli libroraim et primae semper uiuerae ni inio seripti sunt.. mare. 202 homb., lol. I 23-I54 ehart., viae melli paraphrasin in librii in de ini p. eontinoni ed. n. I 503. Constantinum Paellum auctorem eius esas dicit Bandini catal. nisa. Lune. I p. 493, cui codd. contradii: unt e. Marc. 199. Incipit Iliber a coinnientario anonymo in Isagog. Porph iii, de quo haec nota adscripta est r

38쪽

De eo diei sua graeela organi.

ἐκεIνων, νεωτερου γε μέντοι τινος κατὰ πάντα τοῖς προειρημένοις ὲπομένου. Ali initio ni ut uua t. Se quitiar conam . in Cat. sol. 41 - 7si

Olyrii piodora raonii ne r celiti Mannii inscriptiis. I'mOmii iuria inc. r κα- ἀρχόμενοι των εἰσαγωγικῶν ἐλέγομεν τα προς πῶσαν φιλοσοφίαν συντείνοντα, linile auctorem otiana de Isa ge

Praec KEraint oi ira inienda uint, sed etiarn intortiina est nil in ni, Olviii- Piodori ulter coinin. scriptita sit. I. Mor illi liiii l. nis. Hassani lina P. 122 ud Iutui ponunt uiictor in reserendi ni esse E cod. Miurat Ensi probavit. Id ni ci ii iniciatum iis gula Aininonii nonii ne oditus est, PhiloPonus linoc Rcholia conKcripsit ἐκ των Ουνουσιῶν 'θμωνἐov. Idon accidi e viderntia ita si liolus quae liulienius de Anul. Pr. 1'hiloponi nomine inscriptis. vii d titiani veriura sit iani ipsinu explicationis initium coni probat: αὶ η υχαὶ αἱ μετεραι γυμναὶ μὲν ουσαι των οωματωνδι αυτων των νοημάτων σημαίνειν - Alii, verbis Ideni expressum eAt in soliol. Antimonii cod. I.niir. II, I0. ui card. 4.M. Bessumo uti toroni putavit recentiorem Iulii Pono et Aini nonio. Iuli quid in optiina quaeque videntur uli 1 in uiuitio Profecta e o. Plinii pontia uiatena eorum quae uti tuo accepit ianva in recensionem secit undo etiani in scholias quae de a nul. Pr. hula inua verisii nilo est Pliailoponitin disposuisse iungia et reconsuisse quae uia Arn noni ei tradita suerint, qliani nova ipsunt adiecisse , qtrideria recensione Olynipio loriis qti id niti ita usus est, Pu ne nillil niηi.ve ba mutaverit: nova cni in antis rara sitiit in laoc libro , bona etiam rariora. Eundem Coinulentari uin liubent etiani eoilii. Pario. 205 I.

cea Porpta . . quae Ineliore charactero ulla ni anu exaratae si int. Deindo Cat. , de intp., Anal. Pr et Post.. quoruni milliae sunt variae lectiones, xed Paruiti tui lea. Scholia addita sunt et in Diarg. et inter vis. in Anal. του υπατου των φιλοσο*ων, Ioannia P diasinii; cs. Moroin

I. l. Pars libri novissinia ita niadesaeta e8t, legi Paene nequeat. Fol. 207 seqq. charit. legitiar Tlieod. Prodronii et Leonis Magenteni comm. in Anal. Post. lib. li; cs. qiino dixivius de eod. Paris. Reg. 19i T. Mare. 203 et 204 boniti. 8. saee xl V nullitis sero pretii Co-dieis 204 qii indecini folioru ut plias illiani dinaidine partes avia lino sunt ei uti initio libri et in sino. Isag. Porph. , ut solet, in utroque vrga

num praccedit.

Iarc. 214. Scripta Aristotelis logica non habet: sallitur enim Zanciti catal. bibl. nia. D. Marci ven. 1740. p. II b. Marc. 2II bona b. S. Para prior saec. XV, Posterior indo ulat. IbI, quo Theophrasti ni et apthysi ea incipiunt, saec. XII exarativa

39쪽

Do eo dicibus graecia organi. Fol. 136 eat., sol. In lib. de intp. Pavea quaedam scholia habent. De reliquis inaunt cf. catal. Metapho a. huius cod. -- ii Bevlier.Μare. 599 homb. 4. Inln. saee. XV. Post IIemogenia rheto- meam ab initio mutilam habentur Isagogo et Categ. cunx comment xio, cuius initium videtur dee B. Auctorem eius emo Anamonium nonnullis loeia collatia comperitim hul, o. SEquuntur Davidia commentarii. qui latis traua est Brundis, Et mich. Paelli explicatio libri doini p. Per librarii ororerm folia ita disposita aiunt, ut legi otiinino nequeam, nisi quia suουceperat lori ui or nundi laborent, eo diss-

ilior erit, quod conamentaratis ningulta contextia a Parii biis aia late tua est. Marc. 604 cliari. 4. Lilaruiti alii intum Topicoruni et nexti initium liabet. Do reliquia quae in hoc eod. insunt CL catal. Iare. App. IV, 1 membr. 4. charactere autia nius no scriptu haud anmato inter aingilloa vemus spatio relicto. In Top. et Veralia et litterae imagis contra liuntur. Scholia non inisunt, aed an logiam

rurii figurae in margine adscriptae. Post Porphain Isagogen inc. organum sol. 16. In fine legitur: τετέλεσται σῶν θε0 η λογικὴ πραγμα-vεια του Ἀριστοτέλους μν 4 δεπελιῶνι τρίτης ἔτει ςω εἰκοστω όγδom. Reeenti manu adiectum eat , anno inundi si828, Claristi anno 1320. Organuni integrum inest. Seholia in marg. libri tertii Topicorum

rariora sunt et eontextu recentiora. Quae emendata sunt ea in ipso contextu ita correcta mini, ut quae Prior ait Iectio, quae posterior, nune discerni nequent.

lare. App. IV, 5a honiti. sol. saec. X l . Codox olim Fra esset Barbari Patricii Veneti. E hil,l. S. Michaelia apud Muri num cf. mittarelli bibl. codd. na M. Ven. Iaz9 illulua cat in bibl. D. Marci Veii. Appendicia catalogiis manu aeriptiis tantum exstat in ipsa hil,l. Ethica huius codicia contulit Reuk. Scriptua cat charactere nitidi lino, bipartito ab initio, paullo post initium Ithri II. Anal. Pr. hinae colura nae non ampliua distinguuntur. Im gogo Porpli. minio inseripta est litteria inutiisentia. Reliqua aut titulos habent recenti

rea aut Plano ita curent, exceptia ethicis et nopi . eleneli., qua minio inscripti a int eodem Cliaractere, quo contextus exaratua est. Foliorum nunterua non indicatur. Sc loliu non multa eaque retentiora. Inter

singulos libros Top. titulo omi o angustum spatiuna relictum est. Ideni factiun est II1 a 2 post εῖρηται , ubi elenchorum para alteralneipit. Haro. App. IV, 1 I homb. 4. rec. Anal. post. Prima cuiu que periodi verba minio aeripta sunt. Liber eleganter exaratua eat charaetere Manili. Satia struplum inter singuloa versus relictum est spatium. Seholia fere nulla in eo reperiuntur. Querint anus A. IV, 3 Brixiae bibl. pulit., euius cui M. codd.m . duo volumina complectitur. mari. 4. ree. sol. I 10 146 Cate

40쪽

De eo diei hua graeela organi.

organon inbent cum se tot in nra'. et inter vereus. Anthron. C, 97 IManab. fol. min. saec. XV. Aristotelia categ. initio mutilae mim corian . Aninionii, cuiua verba a contextu non distinguuntur. Notandum est qtiod in coninielitario Disiua agitur ectiis eat egoriis, quaa Ariatoteles levius tantiana attigit που, ποτε, κεῖσθαε, ἔχειν, ποιεῖν. πάσrειν , antequam ea para lihra explicatur, quae dieitur Postpraedicamenta, ita ut do eluegoria sχειω non in fine libri dicatur, sed ultimo loco diηputetur de nio v. Post 1 Iiiloponi Corram. in v vorea sine auctoria nomine legitur annua quo liber exaratua eutisδικτ. ita i. e. 6956 s. anno hr. I 448. IIunia duo eodieta Ita initium habent libri de ini p., cui subiectua eat cori m. an nrau. Ambro a. L, 93 ni nitir. 4. saec. X XI. Tituli litteria maioribus acripti et figuris pictis ornati mini. Scholia in marg. sunt aueculi XV. Prinia ni anu scripturix artii lion in cat. unum inveni. quod de Privatione uxit. Praeeedit vita Λristotelia auctore anonymo ted. Butile p. suaqq., monendum est illiinIoa duo veraua p. 67 ἀναλφάβητος. . . λάλος recentiori manu adiectoa non ad eundem auctorem reserendoa ae qui composuit priores. Miniuio enim de Aristi, tele dici putanda sunt verba ἀναλφάβοτος οὐτοσὶ στιrore., aed de ipso vemuum, qui praece erunt, auctore . Liber de Ini p. acholia haud rara liabet Prima munu aer. Foliunx minua antiquum quani reliqua codici inaereum eia verba Amatotelis 22 b 4 τοῖς ... 32 εLeti complecte . SequuntuT quaedani ex Ariamonii coanni. excerpta. Prima deceni eapita Analytic rariti recentiora sunt, antiquarta uianum vero imitari volui-e videtiis niti hoc cupplementum aeripsit, ut ditacilius sit ad diiudicandum quando adiectum ait. Scholia naee. xl l xlli inter alnolon v . minio, in marg. atramento aeripta sunt. In Analyticis scholia prima munu -r. Paucu tutatum occurriant. sub finem libri II priorum et ab initio lihri I p teriorum frequentiora aunt. Extrema para libri negligentis exarata est Ambro a. F, si I honiti. 4. 1min. saec. XV AnaI. poat. nitidi Minio v. sine achollia liabet. Ainhron. 87 honi h. auee. XV pluribus munitiua aeripi . Insunt Meephori Gregorae acriptum eo Aatrolabis e latino translatum, responsionea episcopi Litri Ioannia, Porpii et isag , Aristot cal. , doini p., Anal. pr cum scholi in ex Amnonio et Plii topono excerptia, brevi hus notia minio scriptis et figuria adiectis, Euelidia elementa enim ueliolim anonFInia, Aphilionii et Ilermogenia aeripta ritotorie Qui notam aeripiat in Priino solio , codicia huiua inagnam parteam perantiquarti e e et valde horiani' aut falsus eat aut inentitua. Antheo a. D, d 4 liomb. 4 Cleomed. Fcl. theor. et Meteor.,

Ammon. in v voee. et categ. , Magenteni in lib. de intp. conuuenta-

SEARCH

MENU NAVIGATION