장음표시 사용
61쪽
De eo Meilaus graeeia organi. possint. Fol. 26I - 272 scholia in inarg. non habent et quad Prodronii comulentario nildita niint cvin iis qtiae prire cesseriant Iilane . conveniunt. Crem it directilias iudiealidi, quid livic, quid illi auctori debetitiir, codice Is I9 inspecto, qui sol. Isin parii phrasin habet ei deni libra. Ipsa parit pli rasis ine. τὸ προοψιον περὶ τῶν τεσσάρων διαλέγεται προβλημάτων ' τοσαύτα γάρ, φησίν. ἐστὶν α ζqr-μεν, Praecessit uiitent scholion illud qliod in eod. I917 his legitur: δια
folio recto leguntur φίρε ωσπερ etc. vero Prinia sunt solii versi), aliunde intrirea non cuin iis iungr debere, euin quibus uriindis in schol. cohaerere ea Putavit, nisi cuin, qui cod. 191s scripsit, ex ipso eo l. I9II illa si fisso dixeris vel negligentem Priurum Parapi mala versum vel ignorantem illum liue pertinere. Ceteriini finis continentarii qui habetur in cod. 1919 convenit euin sino scitoliomini quae in eod. I9II ad imam. Tlieodori Prodr. adiecta sunt. Viri istoruim codicum maior sit fides liabenda, eqii ident dii ii dicaro non ut istin, in utroque autern scholia inale dispouita et conturbata esso satis patere arbitror ex iis quae modo dixi iniis. - Εx o dcin codice desurusit Brandia quae
In notia seliolia Mich. Ephesii occurriunt seliol. p. 100 seqq.) ad libruin περὶ Ιρμηνείας. Quae ui item in schol. dedit 187 a Isi 188 a 41 non oninia inveniuntur in cod. I9i7. Post συνάγουσι eniim I87 a M) adiecti ni cst καὶ τα ἐφεξῆς. Inseriptuin hoc schol. σκοπὸς εἰς τον leg. τὸ) δεύτερον τῶν προτερων ἀναλυτικῶν. Philoponi actio-liis praepositu in ii alietur. Ad continentarii in in sopi . EI. qui aula Alexandri noni ino editus est 1iaee nota adiectii est ut in cod. 1792
sol. 654, eod. 2055 et Coisi. 157. Eadent nota legitur et alii in Laurent. II, II iiiii Parii pii r In a Spengelio editatu liabet; v. p. 17 de Laurent. 7I, 32 :-οι μὲν στι τοὐ Ἐφεσίου, οἱ δὲ του νεχλου. Fol. 5M inc. parapli rasis sopli. cI., de qlia dixinius ad Marc. App. IV, 8. Reg. 197 4 . iii inonii geliolia iiii idem habet, sed scholia in
Anal. quae proniiud catali glis non insiliit. Rog. I 832. Coii intentarii is sino nuctoris nomino in soph. l. qui Alexandro tribui solet ut in cod. I946, quan qualia non recte v. IIran
62쪽
De eo diei tua gra ecla organi. Reg. 1944 et Is S eandem paraph in habent quam Isra, alter eorum duo exemplaria quoriam priua eat anuvii Ia. In fine cuiusque capitia adi tum est ἐν οἶς ή πρῶρις. Aueritis exemplariamar on auperiorea madefactae mini, ut maior para folii Iera n queat. Quinque ultima folia dissemini. Non integro enim capite, quo 1 περὶ ἐνστάσεως agit, expoauo in auero exemplari ex alio libro finia adiectua eat. non Cohaeret cum ita quae praece erunt. D ainit in haee verba r ώς τὸ Β τῶ Γ, ἀὶλὰ ῖσα καὶ ἀντιστρέφει. Reg. 1942. Commentaritia in Ania. pr. aino auctoria nomine, eat Μagenteni fol. 232- 273. Reg. 19 et 2 inter alia habet acholia in Anal. post. Alia ad Philoponum auctorem referenda sunt neque tamen quae Philopono G-huuntur semper Cum editia conveniunt, e. e. I98 a 20 καὶ ἄλλας - 24 ἔννοιαιὶ καὶ ου καθολικωτερα ἐσεὶν ἐπιστήμη τῆς ἀποδείξεως καὶ
ib. 28 ῶς - γ πραδίδωσι ona. , alia verbo ἄλλως notata sunt, ut incertum ait a quo prosecta sint, alia litteras α, β, γ vel alia
signa liubent, alia deni illo μι Μιτυλῆνης h. e. μητροπολίτου Μιτυλήνης. Magenteni) noui en Prae se ferunt. Quod recte se haberetiitelligere licet o Coisl. 167, qui vagenteni scholia in Anal. post.1i albet aliis non admixtis. Prinia quaeque Primoriam vectuum verba pleriimqtie legi nequeunt. E cod. Coiat. supplere licet quae perierant. Pamin adiumenti Proiuiuunt, ut ea non legi o haud poeniteat. Scholita in Top. usua est Braiidia. Scitolia in soph. el. Magenteno tribuenda sunt; es Coisl. 167, qui eadem liabet. Eodem modo cod. 2055 commiscet scitolia Alexandri cuin explicationo Magenteni qtiae ine. τὰ
πράγματα ξ πάντα αaηθῆ εἰσιν ῆ πιθανά. Copiosi ima sunt, aedlegenti vix operae Pretiuin erit. Saepe ipsa Alexandri verba dedit, B. achol. 30I l, 21. Reg. 1897 A. Alia naanu quam qua reliquua eod. exarat t in fine exstat ἐξῆγησις Στεσίου τῶν σοφιστικῶν ἐλέγχων. Non integra est, neque in hoc cod. neque in eod. 19I8, blattia peresa; uluinomani folioriani magna para avulsa est. Scriptura satis elegans, ut dolendum sit suppleri debere commentam im e cod. 2019, qui ne ipso quidem inte una laaliet. Ceterum auctor quo inagis procedit, eo magia Alexandriun repetit. Singulorum verborum explicationi praemittere solet univcmani totius loci expositioneni. Saepe Ipsa Alexandri verba descripsit, saepius ullia eorum ae una reddidit. Clara explanat, obscura Praeterit. Sophiamata aingula copioso exponit. Reg. 2062. Coninientarius do lib. I Anal. pr. , qui auctorIanomine earet; Michaelis 1 selli est, idem quem habuimus in cod. Laurent. 85, 1. Fol. 143 -I50 fram. eonimentarii in Anal. t n1 ρώσας τον περὶ τριῶν πημάτων τῶν υπαρχουσῶν λόγον μετHσι. . .
63쪽
uti init. mutilus. Exiuisitio quintae prirtia longo brevior est duobus foliis continetur qiiani eo maria quae Prraece emant, quamquan do ei uinceritate nihil oninino dicitur. Deest explieatio verborunt 22 h ZI-23 ara, quae uniana solium coni plectens itineri debebat post DI. M. Fol.
buenda sunt eidoni Stepliano, queria conscripturuin suisse conimentarium in Anal. e scholiis patet, libro re. Io. composuit i dicit eni in sol. Ni ως συν θεῶ ἐν τοῖς ἀναλυτικοῖς μαθησόμεθα. Sic
etiam ad coninienturivim de categ. conscripturia Plus semel nos remi tit. Expositio brevior est indo a p. 17h38. Difficultates illeologicas, quae nascantur ex iis qtine de Dinniuua remul abfioli ita necessitate Aristoteles displitet, diligenter et religiose solvit Iairibliciti auctoritatena so- qttens. Milua ex Ararimonio auri sit, quintani libri partem spirriani putat cuni I orphyrio; es. seliol. 135 b ra. Fol. 88: σχόλια εἰς το πρῶτον τῶν προτέρων ἀναλυτικῶν ειπὀ φωνῆς ' μωνίου. Miluunt disserunt ab iis qiuae si iti Plillo poni nomino ἐκ τῶν συνουσιῶν 'Aμμωνίου του 'μεlou edita sunt. Qiiani copiosa sint ex eo intelligero licet, quod Aristotelis sylloisini desinitioneni bene se habere quinque folii a demonstratiir. ILongo Imaior pars deest. Fol. I 13 - 156 partent scholioriini I'hiloponi in eundent librunt Iiabent, in quibus repetuntur quac iana uti Ainnionio explicita erunt, inutilibus quibusdani divIaionibus et desinitioniblis litterpositis. Sequitiar sol. Isi I expositio scivo δευτερον τμῆμα τό περὶ ευπορίας προτάσεων. Multa quae ordinenx scholioruni lii rhant ad uti xta siti t. Non integer quid ni est coninienturius in lib. I Anal. , sed Pauca desunt. Sequuntur alia uitaedain de s)llogistinis, sed niale disposita sunt et sine ordino conseripta. Cois l. IIo Magenteni coninientarii ini in Top. habet. una it., de quo iam dixinius, in sine habet tintim solium eoin-rmentarii, quena deperditum esse valde dolenduim est Sini pl. in schol.
extr. . Qtiae in hoc commentario legantur auePiua cum iis pumare, quae in iners κατὰ πεύσιν καὶ ἀπόκρισιν a Porphyrio Conscripto e
Periantur, refert Simplieius sol. 8 δ ed. Η il. IMI.Πορφυρίου εἰς τὰς δέκα κατηγορίας χριστοτέλους. μνὶ περὶ τῶν πραγμάτων λεκτέον α δή τινες δέκα κατηγο- ριας καλούσιν. υπέστη μὲν γαρ πρῶτον τὰ πράγματα. υστερον δὲ εὐρ τοῖς πράγμασι Tὰ ὀνόματα ' ου γὰρ πρῶτον τὰ ὀνόματα θ μενοι υστερον τα πράγματα ευρομεν, ἀλλ' ἐπὶ τοῖς υποκειμμοις πράγμασι τῆς zῶν ονομάτων θέσεως ώρέχθημεν. δοκεῖ δέ πως τὰ πράγμαrα καὶ παρ'παλησι καὶ παρὰ βαρβάροις δέκα εἶναι τον ἀριθμόν Disi liroes by COOste
64쪽
De eo racibus graecia organi. ovalα ποιὸν ποσὸν πρός τι που ποτὲ κεῖσθαι ἔχειν ποιεῖν πάσχειν.
ταῶτα δὲ ἐκάλεσαν ἄλaοι μεν ἄλλως, χρισεοτέλης ὁ Περιπατητικὸς δέκα κατηγορίας διὰ τὀ κατά τινος πράγματος ἀγορ εσθαι eL Πορφυρ. κοπὰ πευσιν καὶ ἀπόκρ. ed. Paria. IMa. 4. sol 2b . ἴσαι δὲ η μὲν ουσία κατὰ τὸ τί, το δὲ ποιὸν κατὰ τὴν ἰδίαν, το δὲ ποσον κατὰ το πλῆθος, το δὲ που κατὰ τόπον, τὸ δὲ πρός τι κατὰ συγκρισιν, τὸ δε ποτὲ κατὰ χρόνον , τὸ δὲ κεῖσθαι κατὰ την σχίσιν, τὸ δὲ Ε, ἔχειν κατὰ την πρόσληψιν, τὰ δὲ ποιεῖν κατὰ τὰ ἐνεργεῖν, τὸ δὲ πάσχειν κατὰ τὸ ἐνεργεῖσθαι. γδία μὲν ουν τούτων λαστον ἀτεuς καὶ κατὰ τὴν φωνῆν καὶ κατὰ τό σημαινόμενον, δἰ ἀMῆμν ση-
μαίνει πάντα καὶ μετὰ ἀλλήλων. Sequuntur exempla omnimn eat mriaram. τούτων πάντων συνελθόνeων ουσία ἀποτελεῖται καὶ
29 σημαίνειν Aristotelia verba sunt, non Arninonii; ita. 33 παρέλκεται In contextum recipienduna est, quod Ardus inin dedit in ed. Ainmonii Ven. Ibua sol. , unde patet in ed. Veii. Ibina Per Upographi errorem irrepsisse παρέδεκται; 64 b 14 quae Stimplicius habet in Phys. sine dubio praeserenda sitiat, si et a ii va. 17 κομῆδους recte
ib. 39 et 42 an ηδ . IIace ita corrigenda esse apparet ex iiis titiae praece emini. Erroria origo videtur sorana litterii mini ni . fuisse,
dem praestanti Minia Brundisii commentatio legenda orit ei, qui quomodo ille in aeholiis colligendis alnolia eodicit,ua tinua au, perspicere velit auetor catal. maa. Coisil. cod. 160 itide. videtiir conieci o, quod quae aequuntur in cod. achona eadem manu exarata ad Phil Ponum reserenda sunt. Num idem ait commentarius, quem sub Philopo i nomino in hibl. indob. existere dieit Fabr. in Bibl. Gr.. neaeior Lambeelua in comm. nihil de eo refert, aed Paellua eorum. In lib. Duiliroes by
66쪽
Laurent. 71, 32; Laurent. 85, I qui magenteni actiolia habet; Mare. 20I. Σκοπὰς γουν κυρίως ἐστὶ τ- 'Αριστοτέλει το διδάξαι περι άπλῶν φωνῶν σημαινουσων ἀπλῶ φράγματα δια μέσων ἀπλῶν νοημάτων ... ἐπιγέγραπται δὲ ξ πραγματεία αὐτη -Uεκα Κατηγορlαι' διὰ τὸ διδάσκειν ἐνταυθα περὶ τῶν γενικω2άτων γενῶν ... ωστε ἀντὶ του εἰπεῖν γενικώτατα γένη εἶπε τὸ ωων αὐτῶν - τηγορία. V -τῶ γὰρ υπάλληλα γένη καὶ κατηγορουνται καὶ υπόκεινται. magent. Οεταξε τὰ ὀμώνυμα των συνωνυμ- ώς ἀπλον στερα καὶ -χερέστερα των ποικιλοτέρων καὶ δυσχερεστερων ... διδάσκει δὲ μόνον περὶ Ομωνύμων καὶ συνωνύμων καταλιπων τὰ πολυώνυμα καὶ τὰ ιτερώνυμα, η διά τι ταντα μόνα 2 ρησιμευουσιν αυτψ εἰς την διδασκαλίαν τῶν κατηγοριῶν, ἐκεῖνα δὲ ώς ἀσυντελῆ παρεχειψεν, η διότι περιττὸν ην τὸ καὶ περὶ αυτῶν διδάξαι των γὰρ ἐνανείων η αυτή ἐστιν ἐπιστῆμη ... λευ- κου γὰρ ὁντος του ὁρατοὐ διαιρίνεται καὶ διαχέεται καὶ ἐξαπλομαι ἡδψις πρὸς τὸ ἀντιλαβέσθαι αὐτοί, μέλανος δὲ πάλιν ὁντος του ὀρατουσορορινεται η ἄψις καὶ συστέλλεται καὶ κωλυεται πρὸς τὸ ἀντιλαβέσθαι αὐτου ... ὀμώνυμα εἶπε καὶ Ουr ὀμώνυμον, ῖνα δείξη ἀρ ἡ ὀμωνομια οὐκ ἐν ὲνέ τινι θεωρεῖται, ἀλλ' ἐν πολλοῖς' ου γάρ τι λέγεται Ομώνυμον αυτὸ ἐαυτψ, ἀλλ' ἐτέρω καὶ πολλοῖς . . . oυκ εἶπε δὲ, οτι ὁμώνυμα ἔστιν, ἀλλὰ , ,λεγεται', ἴνα δείξη, μι Ουκ αυτὰς ἐγένετο ἐφευρετης των Ομωνύμων, ἀλλὰ οὶ πρὸ αὐτου ... ἄνομα οὐν ἐνταυθα la I ληπτέον τὰ κοινῶς ἐπι πάσης λέξεως λεγόμενοπι Ου γὰρ μόνον η Ομωνυμία ἐν τοῖς ὀνόμασι θεωρεῖται, ἀλλὰ καὶ ἐν τοις Φῆμασι. Magent. I . εἰκότως δὲ Ουκ εἶπε τέ ἐστιν ἐκάτερον αυτῶν, ἀλλὰ τέ ἐστι τὸ εἶναι,5 λουν τὸ ε ιδος ἐκατέρω αυτῶν ... ὀ εἰδικὰς ὀρισμὰς κρειττων ἐσeὶ καὶ
τιμιώτερος του τε ἡλικου δρισμου καὶ του ἐκ συναμφοτέρου. Id.
I a ,Mγόμενα ' λέγονYαι καὶ αἱ φωναὶ ώς προφερόμεναι καὶ τὰ πρά-l6 νμααα, ἀλλ' ἀς σημαινόμενα, καὶ Ψὰ νοήματα, ἀλλ' ώς ἐξαγγελλόμενα, ἐνταυθα δὲ λεγόμενα χηπτέον τὰς προφορικὰς φωνάς. προέταξε δὲ τὰς συνθετους τῶν ἀπλῶν φωνῶν ῶς γνωριμωτέρας Οὐσας ἡμῖν καὶ
συνήθεις. Id.1 . ἐπεὶ δὲ ἀπλῶν φωνῶν διδάσκει ἐνταὐθα σημαινουσῶν ἀπλῶ20 πράγματα διαιρήσας φωνὰς νῶν διαιρεῖ καὶ τὰ πράγματα. Id. Ib , ἀπλῶς δὲ τὰ ἄτομα , εγουν καθόλου πάντα τὰ ἄτομα εἴτε μερι- 6 καὶ Ουσέαι ε&ε μερικὰ συμβεβηκότα εἰσω ῖνα δὲ μῆ υπολάβης ἄτομα λέγειν τὰ εἴδη τὰ εἰδικώτατα, προσέθηκε τι Τν τψ ἀριθμ*, ῖνα δηλώσητὰ μερικά. Id. I h ἔτερα γένη λέγονται καὶ εὰ πάντη ἀλλελων διεστηκήτα καὶ υπδ16 nao καὶ ἄλλο γενικώτατον γένος ἀναγόμενα.ώς τὸ ωον καὶ ἡ ἐπιστήμη ' ε μεν γὰρ υπὸ την ποιότητα ἀνάγεται, τὸ δὲ ἡπὰ την Ουσων,
67쪽
ἄτινα ουδὲ ὐπ' ἄχληλά εἰσιν ... ἔτερα λέγειαι γένη καὶ τα μὴ πάνzη διεστηκότα ἀλλήλων ως -ο το αυτο καὶ γενος ἀναγόμενα οἷον τὸ καθόλου ζφον καὶ τὸ μερικὸν Ἀον. Magent. εἰκότως δὲ προσεθηκε ,,τω ἔχει εὐρίσκονται γὰρ γένη ἔτερα πάντη Ibδιεστηκότα ἀλλήλων ώς τὰ ζωον καὶ τὸ σκευος ' τὰ μὲν γὰρ ἀνάνεzαι , 7 υπὸ την Ουσίαν, το δὲ σκεῶος υπὰ το κεῖσθαι, ἔrοντα τὰς διαιρετικὰς διαφορὰς τὰς αυτάς, πλὴν εἰ καὶ αὶ αυταὶ δοκουσιν, αλλ' -ν τη φωνῆκαὶ τῆ ἀναλογία εἰσὶν αἱ αυται, τω δὲ ε&ει ἡγουν τῆ ἐνεργεέρ καὶ τω ὁριστικῶ λόγω εἰσὶν ἔτεραι ' πόδεε γὰρ λέγονται καὶ ἐπὶ του που καὶ ἐπὶ τῆς δείνης. Id.
ἀπἐxov xὸ μὲν κατὰ διάστασιν θεωρεῖται καὶ ποιεῖ τὰ ποσόν, τὰ δὲ ἀδιάστατόν ἐστι καὶ ποιεῖ τὸ ποιόν, καὶ Ουτω μὲν τὰς τέσσαρας καὶ κυριωτέρας τῶν κατηγοριῶν απὸ διαιρέσεως ἔχομεν. Ουκ εt τινα μὴ μετέrει τῶν ὀλων γενῶν, ἐλλιπῆς ἡ εἰς τὰς δέκα κατηγοριας διαψεσις δείκνυται, ἀλλ' ἐάν τι τῶν προτεινομένων ἔξω πίπτει τῆς εἰς xὰς δέκα αναγωγῆς, τότε ὁ καθόλου λόγος τῶν κατηγοριῶν ἐνδεὴς ἔσται . . . περὶ μὲν συνδέσμων καὶ ἄρθρων καὶ τῶν υπο- λειπομένων Εσυ λόγου μερῶν ἐκεῖνο λέγομεν, ὼς ἐν Ουδεμία τῶν κατηγοριῶν ἀναχθήσεται. ου γὰρ προηγουμένη αυτῶν ἐστιν ἡ σημασία, ἀHὰ συσσημαίνουσιν ῶσπερ τὰς διπλῶς εἰώθαμεν παραγράφειν καὶ xὰς
κορωνίδας. Anon. Laur. 71, 32, qui Praeterea mutia de Perseeta cat goriami in divisiono et de ratione disputat, qua ginmiae omitioni a pa si nolia integorii a subiiciantur. εἶτα λέγει τὴν μείζονα πρότασιν του συλλογισμου ... τὀ δὲ δοκεῖ 2 aαντὶ του δοξάζεται παρὰ πάντων καὶ ὁμολογεῖται , εἶτα λέγει καὶ ουῆ, 7 ἐλάοονα πρότασιν. Iagent.
απὸ τῆς πρὸς, viod eod. om. τὰ μερικὰ σχέσεως, εἶτα sua. M καὶ ὀ ἀναλογlας τινὸς καὶ ὁμοιότητος ... τὰ συμβεβηκότα ἐὰν υπέκεινxo; λοις τιοὶν Θ πρὸς κατηγορίαν ἡ πρὸς υπαρξιν, εἶπεν αν καὶ ταυτα
68쪽
θεωρουνται καὶ τὸ γένος πάλιν ἐν τῶ εῖδει δόξειεν ἐν υποκειμένν εἶναι-τφ ... ἀλλ' -κ ἔχουσι την υπόστασιν ἐν αυτοῖς, ἀλλα μῶλλον συμπληρουσι την ουσίαν - του, το δὲ συμπληρουν την Ουσίαν πως αν εχ ἐν υποκειμένω; vagent. 3 a ἔστι γουν εἰπεῖν πρὸς ἀπόδειξιν του εἶναι τον διαφορὰν ουσων, M oτι ὀ 'Αριστοtέλης ἐνταυθα ου διδάσκει περὶ των ἄντων, ῆγουν των δέκα κατηγοριων, ως ἔχουσι φυσεως, άM' ώς οἱ πολλοὶ ἔχουσι γνῶσιν ... ἐπεὶ ἐνταὐθα o χριστοτέλης περὶ τῆς συνθέτου συσιας διδάσκει,
Θουν τῆς ἀτόμου καὶ των γενῶν καὶ των εἰδῶν, ἡ δὲ διαφορὰ ἁπλῆ
ουσία ἐστὶ περὶ ης ἐνταxθα ου περιλάμβάνει, εἰκότως λέγει, οτι -κ ἔστι eosto tδιον μόνης τῆς συνθiτον ουσίας, ἀλλὰ καὶ τῆς ἁπλῆς Ουσlας, τουτέστι τῆς διαφορὰς ἐνὶθ σεται ἴδιον τὰ μὴ ἐν υποκειμένω εἶναι. Id.
3 α πάντα τὰ υποκείμενα τὰ ἀπὸ τῶν Ουσιῶν καὶ των διαφορῶν δεχό-34 μνα την κατηγορίαν συνωνυμως λέγονται -- κατηγορουμένοις ως καὶ του ονόματος καὶ του ὀρισμου αυτῶν δεκτικά. Id.3 , δειξας τὰ ἀποδοθέντα χια τῆς Ουσέας μὴ ἄπια ῖδια μεταβαίνει 10 εἰς δεερον καί, φησί, δοκεῖ τισιν ωιον πάσης συσίας το σημαίνειν σημαίνει cod.) τόδε τις ἡγουν ἔν τε πρῆγμα μερικόν. Id. 'S l, τὸ μαλλον καὶ τὸ ἡττον παρεισδυσιν ἔχουσιν ἐφ' οἷς ἐπιμιξία τις 33 τῶν ἐναυτέων γένηται ο&ν το ξανθὸν ἐπιμιξίαν uει του λευκου καὶ του μέλοπος ... οἱ γουν ἀποδόντες ωιον εἶναι τῆς Ουσίας το μηδεμών ἔχειν ἐναοιότητα -- αποδεδωκασι τὰ μὴ ἐπιδέχεσθαι τὸ μῶλλον καὶ
4 a ἔξωθεν δεῖ συννοεῖν τὸ ανα μέρος. εἰ γὰρ μὴ συννοεῖται, φαίνεται 10 -- τα ἐναντία δέχεσθαι, οπερ αδύνατον ... ὀ ῆλιος καὶ η σελήνηαgνοι Ουσlαι Ου λέγονται, ἀλλὰ μοναδικαι' ἐν αἷς γὰρ Ουσλις γένος καὶ εHος ου θεωρεῖται, ἐνταυθα ούδε μερικὴ ουσέα λέγσαι. Id.4 h τὸ δὲ ποσὸν τέτακται μετ' αυτὴν την Ουσίαν , διότι καὶ ἐν τῆ 20 γενέσει τῶν ἄνταν κατὰ την φυσικὴν ἀκολουθίαν πρώτη ἐστὶν ἡ Ουσέα καὶ δευτερον τὸ ποσὸν καὶ τριτον τὸ ποιόν. πρώτη γὰρ η δη ἐστὶν οἰα ουσα, υλην δέ φημι τὴν παρὰ τοῖς φιλοσόφοις λεγομένην ἀνεμ δεον καὶ ἀσχημάτιστον καὶ ἀσώματον - -τη ουν ἡ ἀνείδεος υληδεξαμένη τὸ τριrῆ διάστατον ἐξώγκωται πλάτει καὶ μήκει καὶ βάθει. αἱ γουν διαστάσεις καθ' ὼς ἐξώγκωται τρεῖς εἰσίν, ὁ δὲ τρία ἀριθμός, ὁ δὲ ἀριθμὸς ποσόν. εἶτα τμε τω μέρει τῆς ἐξογκωθείσης ὐλης καὶ
ποσωθείσης τρισσαῖς διαστάσεσι προσελθουσαι αἱ ποιότητες η θερμότης καὶ θ ξηρότης το πυρ συνεστήσαντο, ἐν. ἄλλω δὲ μέρει τῆς τοιαυ- της υλης ἡ θερμίτης καὶ ἡ υγρότης προσελθουσαι ἀπετέλεσ- τον ἀέρα καὶ ἐν ἐτέρω η υχρότης καὶ ιγρότης τὀ ύδωρ συνεστήσαντο, 4 δὲ γῆ παρῆrθη ψυχρότητος καὶ ξηρότητος προσελθουσης ἔν τινι μέρει τῆς
υλης αυτῆς, καὶ τῆ συγκράσει αυθις τῶν zεσσάρων στοιχείων τὰ φυσικὰ πάντα γεγόνασι σώματα. ὀρας οπως τῆ φυσικὴ τάξει πρώτη ἐστὶν Ουσία, δευτερον τὸ ποσόν, τριτον τὸ ποιόν. ῆ καὶ Ουτως. ἐπεὶ
69쪽
ἐκεῖνα δὲ λέγονται Γιειν θέσιν, α κεῖνται που καὶ δεικτά εἰσιν, τουτέστι δείξει καὶ αἰσθήσει ὐποπλτοντα, ἔχουσι δὲ καὶ τὰ μόρια --
εἰπών ,,ἔτι δὲ παρὰ ταῶτα' διεχώρισε τον τόπον καὶ τὸν χωνον 4 b ' αυτῶν, καί φαμεν, Οτι ἐκεινα μὲν Οειψεν ἔχει τὴν συνέχειαν, ὁ δὲ τόπος καὶ ὀ χρόνος οὐ δι λαυτά εἰσι συνεχῆ, ἀλλὰ δι δεερα. ... δέδεικται γουν ἡ μὲν χρόνος συνεχὴς διὰ τὴν κίνησιν τos 4λίου, 4 δὲ τόπος συνεχὴς διὰ τό περιεχόμενον σῶμα. ... τόπος ἐστὶ πέρας τοὐπεριέχοντος, καθο περιέχει Εὁ περιεχόμενον. Id. νεώτεροι τινες τὴν μὲν ἐπιφάνειαν τοὐ κυλινδροειδοῖς καὶ σφαι- 5 a 3ρικου σώματος ἐπέπεδον ώνόμασαν, τὴν δε ἰθυτενῶς ἀποτεταμένην ἐπιφάνειαν cf. schol. 56 b M) ... ἰστέον δὲ Οτι ἡ κοιλωδης ἐπιφάνεια τοὐ περικυκλοῖντος ἀέρος τό σῶμα ῶς μὲν πέρας τοὐ ἀερίου σώμαYος λέγεται ἐπιφάνεια, ώς δε περιέχουσα τὸ μῆλον ὐηθήσεται τόπος. Id. τάξις φυσικῆ ἐστιν, Ο ταν το δεύτερον ἐπανακάμφαι - δοναται 5 . καὶ γενέσθαι πρῶτον. Id. Mτὸ , ανυ' πρόσκειται ἀντὶ του ἀκριβῶς. ὁ μὲν γὰρ ἀριθμὸς ὀάρι- 5 aθμῶν θέσιν οvr 4ει , ὀ δὲ ἀριθμὸς ἡ ἀριθμούμενος numerita denominatus), ἐπεὶ σώματά εἰσιν, θέσιν. ἴδιον του ποσου ἀπέδωκάν τινες τὸ μηδὲν ἔχειν ἐναντίον, πρὸς 5 bἀνατροπὴν δὲ τούτου - χωρεῖ διὰ τὸ προσεχῶς διδάξαι, οτι Ουδε τῆουσια ἐστὶν ἐναντίον. Id.
οὐτε γὰρ τὰ τρία μάλλον ἀριθμὸς Φηθήσεται πρὸς ἔτερα τρία Οὐrε 6 aπρὸς τὰ πέντε. καὶ ἐπὶ μὲν των ἄχλων ἐσeὶ δῆλον, ἐπὶ δε εοὐ χρόνου τὴν δυσ- 6 aχίρειαν ἔχει, πῶς τὸ ἄνισον συμβιβασθήσεται, εr γε rρόνος ἐστὶν ήάnὀ τού -τοὐ πρὀς τὀ αυτο τῆς κινήσεως τοὐ ἡλίου ἀποκατάστασις. τω λεοκμ τοὐ λευκοὐ eod. to ,.οὐ πάτυρο προσέθετο, λα δείξη oxι, 6 a εἰ καὶ λευκὰν λέγεται ῖσον καὶ ἄνισον, ἀλλ' ουκ αυτὸ καθ' αυτό, ἀλλὰ πρὸς τὴν λευκανθεῖσαν ἐπιφάνειαν ἀναφέρεται. τρίτην τάξιν ἐπέχει ῆ ποιότης καὶ ἔδει αὐτὴν προ τῶν προς τι δι- 6 aδάξαι, ἄλλως τε τῶ ποιὰ - τὰ καθ' αυτά εἰσι καὶ ἰδίαν μόστασινῖχουσιν. . .. τὰ δὲ πρός τι ἰδίαν ὐπόστασιν Ουκ ἔχουσιν. . .. ἀνατετραπται δὲ ή φυσικὴ τάξις άπὰ διδασκαλικῆς τινος οἰκονομιας ' ἐπεὶ γὰρ ἐμνήσθη τυν πρός τι ἐν τῆ διδασκαλly του ποσοὐ λέγων τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν μὴ εἶναι ποσά, ἀλλὰ τῶν πρός τι 5b lsi , ἴνα μὴ ἐπὶ
πολῶ μένωσιν οἱ ἀκροαταὶ ἀγνοούντες τὰ πρός τι, μετὰ τὸ ποσόν διδάσκει καὶ περὶ αυτῶν. . . . ovδὲν ἄτοπον ῆν, εἰ καὶ ἐνικῶρ ἐπέγραψε περὶ τοὐ πρός rι. I. a
70쪽
Seholia ad Categoria a. 6, 2 ἐπεὶ Ουω τὰ ἐλθέντα παναδειγμα τα, το μεῖζον καὶ τὸ διπλάσιον, εἰσιν ἐν ποσῶ θεωρουμενα. διεχώρισε διεrώρ σε eo l. ταυτααπὸ τῆς ἔξεως καὶ τῆς διαθέσεως καὶ των λοιπῶν ως πρός τι μὲν Οὐσῶν, ἐν ποιότητι δὲ θεωρουμένων. τούτου γὰρ χάριν εἶπεν , ἔστι δεκαὲ ...' η οτι τὰ μὲν ἄνω παραδuγματα καὶ κατὰ γενικὴν αποδίδονται καὶ κπιὰ γενικὴν ἀντιστρέφουσι, ταυτα δὲ κατὰ γενικὴν μὲν αποδίδονται, κατὰ δοτικὴν δε ἀντιοτρέφουσιν. Μagent..7b προσεθετο τό ,,ώς ἐπὶ το πολὐ' διὰ τὰ μηχανικά' ἐπὶ γὰρ των μηχανικῶν αμα ἡ ἐπιστήμη καὶ το ἐπιστητὸν υ φίστανται. .. ἀλλ' ουν ἐπὶ τῶν μηrανικῶν ἀκριβολογησάμενός τις ευρήσει τὸ ἐπισtητὸν καὶ τῆν ἐπιστήμην αμα υφIσtασθαι. πρῶτον γὰρ ἐπινοεῖταέ τις καὶ λαμβάνει γνῶ σέν τινος τεχνάσματος, εἶθ' ουτως καὶ ἀποτελεῖ το τέχνασμα, ῶς δοκεῖν ἐντευθεν τὴν ἐπιστήμην προυπάρχειν του ἐπιστητον. ἀλλ' ἔστι προς τοὐτο εἰπεῖν, οτι Ουδε ἐπιστήμη Φηθήσεται, εἰ περι τινος ἀποτελέσματος προσεπενοήθη η τῆς αυτου κατασκευῆς γνῶσις, διὰ τὸ ἄδηλον εἶναι, εἰ καὶ εἰς ἔργον το διανοηθὲν προβήσεται. 7 h 4 α θησις ἐν τῶ αἰσθητικῶ σώματι υφίσταται, ώς εἴπομεν, τοδὲ αἰσθητικὰν σῶμα ἐκ τῶν τεσσάρων συνίσταται. λοιπον ἄρα πρε- ουερά εἰσι τὰ τέσσαρα στοιχεῖα αἰσθητὰ ἔντα του αἰσθητι κου σῶματος. ἐξ αυτῶν γὰρ καὶ συνέστη καὶ ἡ μὲν Ἀρισeοτέλης Ου πρὸς ἀλήθειαν βλέψας, ἀλλὰ πρὸς τὀ φαινόμενον ἐλεγξε τὰ ἀποδοθέντα χια,11 ἀλήθεια ἔχει ουτως' τὰ πρός τι πάντα ἀχώριστα αλλήλων εἰσὶ
τὰ γὰρ πράγματα ξ αυτὰ καθ' αὐτά εἰσι καὶ ἄπετα καὶ ἀπόλυτα ἐσυνδέονται ἀλλήλοις καὶ συμπλέκονται τῆ πρὰς ἄλλολα σχίσει. αυ- τίκα ὀ Σωφρονίσκος καὶ ὀ Σωκράτης ώς μὲν πράγματα θεωρουμενα προυπάρχει ὁ Σωφρονίσκος του Σωκράτους ώς γεννήσας αὐτόν, εἰ δὲ ώς κατέρα και υἱὸν λάβης αυτους, θάxερος θατέρου - πρου- S a τὸ ἀδυνατον ἐπίτασίς ἐστι του χαaεπου ... καὶ διὰ τοὐeo o&νω ἐπανορθουμενος λαυτὸν εἶπε τὸ αδυναzον. 8 a - μῆν τὸ ειναι καὶ ὁ ορισμὸς αυτῶν τῶν πρός τι τὸ αυτὰ ἀνα-
36 eos 'Αριστοτέλους. πόρισμα δέ ἐστι παρὰ γεωμέτραις ο ἀναφαίνεται ἔξωθεν ἔκ τινος ἐτέρου συναχθέντος. 8 b λοιπὸν ἐκ τούτων φαίνεται, ἔτι τὰ μέρη τῆς δευτέρας Ουσιας πρός 15 ει οὐκ εἰσίν. 8 b δι' εολάβειαν εἴρηκε φιλόσοφον ... η παρακινῶν τοὐς ἀκροατὰς M εἰς τὸ σπουδάζειν ευρίσκειν, εἰ δυναrόν, καλλίονα. 8b3I τὸ δὲ , μετρίαν' ἀντὶ τοὐ μερικὴν νοητέον. 9 a ovκ εἶπεν εἶδος, ἴνα μὴ ἐπινοήσy τις ειδος ει ναι εἰδικώτα- 14 τον.
9 a τὰ γουν πάθη ποιότητες οὐ λέγονται διὰ τὸ φθάσαι φθαρῆναι αβ ταυτην προ eos ἐξ αυτῆς παρονομαοθῆναι τὸ μετέχον αυτῆς σμ