장음표시 사용
371쪽
dit τδ ολως iiii od ita polluit r. iit clunil inodo deps trigillis prolatii in sit ni agis uiiiversale fiat. E. tibi de pari pedum nu-niero locuti is est Iuda 15 a liliι ολως δ' οἷς κινεῖται σημείοις, τια ταὐτ' ἐστίν. 403 a I δργίζεσθαι θαὐρεῖν επιθυμεῖν, ολως αἰσθάνεσθαι cs. 1039 h 22. Ei iiii od ii ostro loco de voce κα- λου dicit sinisse est iiiiod lia hetiir s44 a 2I τὰ δὲ καθόλου κοινά ' τα γὰρ πλείοσιν υπάρχοντα καθόλου λέγομεν. 185 a 25τδ δε καθόλου ολον τί ἐστιν. Biege I. p. 390 lint. I, p. 242 not. 2 coli. p. 328 not. 4. Alia ratione desii iii τὼ καθόλου iii
υπάρχει τότε, ὁταν ἐπὶ του τυχόντος καὶ πρῶτου δεικνύηται. IDII h 35 τὰ γὰρ καθόλου καθ' αὐτὰ υπάρχει, τὰ δε συμβεβηκότα σέ, καθ' αὐτὰ ἀλλ' ἐπὶ τῶν καθ' εκαύτα απλῶς λέγεται.
372쪽
μενα. .. γίνεται σκληρά. 383 a 30 οσα δε διὰ φύξιν γήρου-
μεν θερμὰ καὶ υγρὰ χωριζέμενα δε πήγνυται καὶ ψυχρὰ φαίνεται, Οιον Το αἷμα. τὰ δε θεομὰ και πάχος ἔχοντα, καθάπερ η χολη, χωριζέμενα δ' ἐκ τῆς φυσεως τῶν ἐχύντων τοὐναντίον πάσχει. 455h20 επειδὴ λiγομεν τhν φυσιν ενεκά του ποιεῖν, τοὐτο δ' ἀγαθύν τι. τhν ο' ἀπάπαυσιν παντὶ τω πεφυκύτι κινεῖσθαι, μὴ δυναμένφ δ' ἀει καὶ συνεχῶς κινεῖσθαι, μεθ' Ἱὁονῆς ἀναγκαῖον εἶναι καὶ ωφίλιμον, τφ δ' μνω δι' αὐτὴν τιν αλήθειαν προσάπτουσι τὴν μεταφορὰν ταύτην ῶς
πλεῖστον μεν καταβα ει sδωρ ἐν τούτοις τοῖς τύποις . . . Es-λδγως ἄν ουν ἐντεοθεν γίγνοιτο τὰ πλεῖστα και κυριώτατα τῶν πνευμάτων. Ea leni sere vis est particulae oυν τ49hT: Indicat enim iam redire oratio item tande degreRsa sit. Namque
qui ini dixerat γίνεται δε ταυτα τὰ μηνίμια τοῖς μὴ πτητικοῖς μηδε γαμψώνυξι τῶν δρνίθων, ἀλλὰ τοῖς πολυγόνοις. . ., τοῖς δε γαμψώνυξιν exspectulias iit ad iteret os γίνεται ταυτα:Iuro lotigiore oratiotie interesecta pergit ἐπει Ουν καὶ ή τῶν πτερῶν φύσις και ή του σπίοματος γίνεται ἐκ περιττώσεως, οὐ δυναται ή φύσις ἐπ' ἀμφότερα πολυχοεῖν. quihus quidem
exemplis bene eonsideralis noli recte secisse videbitur Bl. c., qui 1355 a10 δ' e contextii eiiciendii in putavit, cli lim Fel Suu turbare videretiir. ἐπει δὲ φανερόν εστιν ὁτι . . . δῆλον δ' Οτι quae sex versi hiis interpositis apodosin incipiunt: mi uin eniim longius esset prilis orationis membri im, saetiim est ut incepta Cur si mictio neglecta sit. Ita pinailein errore ni Belckeri mparticilla dε videtur in diixisse 122 a 19: scripsit elii in εἰ μεν γάρ, απ' ἐκείνων . . ., quit m Rcrilbendii in sit deicio commate εἰ
μὲν γὰρ ἀπ' ἐκείνων μύa/ον, εοίκασι δε μὰλλον ταὐτα τοῖς γονεοσι τὰ ἀνομοιομερῆ: tiam verbis εἰ μεν . respondentus. 23 εἰ δ' ἀπο τῶν ἀνομοιομερῶν μόνον et vf. 27 εἰ δ' ἀπ'
373쪽
ἀμφοτερων. I.ociis autem explicandiis videtur per ἀνακολουθίαν : qtia in liram eii in incepit orationein per εἰ μεν γὰρ . . apollosin non ait illidit ilist ri petita cotiditioiic us. 21 εἴπερ Ουν μηδε ταὐτα τ' ἀπο παντος ἀπελθεῖν, τί κωλυει . . . Nostro luco II hii alit illecti dii ira erit Oh iii apollosi posititur esse autiticipere apodoΝilii us. 4 a verbo ἔσονται particulana o vero R. a in priorem Partena elataritiatio itis irrepsi Ase per scribet uisiivgligentiarn, iiiii inceptae construet initis oblitus sit: nobis qui- dein prior explicatuli ratio prae, tare videtiir. Ita 3 ἐαν μεν ουν . . . Si ite notione iiiiiversali v. c. de Itomine liniverso de Onani lioni ille igitii r aliqii id praedicatur. 17hI μφὶ καθύλου δί. Si ii oti ite liniverso praedicali ir, sed omitti iiiiii r οἱ προσδιορισμοὶ , omniNV vel . ni illusV. II b' ἔστιν ειναι ἐναντία ποτέ: eontraria ei lim erunt, si qliis ile oni nil, iis accipi velit quod revera nota nisi de parte findesinite dedit, vel si de ea dein parte neget, ile qlia idem amrmavit, vel si qliod pracilicatur noli praedicati ir nisi de eo, de lito Proiiiiiitiatii in est, li. E. si qiiod praedicatur non latius patet quana id de qii O Praedicat lir. Ita 12 viiiiiii additiir , o initis . ii On id de 'Ilio Praedicati ir lini
crMale EA, o sigillineatur, sed de re ali ilia universa ali iiiiii praedicari ita dicatur. επὶ δε του . . . Si vero quod praedicati ir, qtiuin liniversale ESt, iiii verΝun Praedicati ir, En uilitatio exit
II h II Pro ἀντιτατικῶς ctiani scribl ἀποφαντικῶς Animonius refert scliol. Il 5a 20 quo id si halitiissent Boetii iiis et vet.
in t p. lat., non vertissent setoli tradictorie', sed ,,eni intiative . Altera lectio et a re et a codicilliis aliena est. - Repugnantes appellat Elii intiationes , titiarum altera onini id triliuit, quod altera non onaui, alit nulli qliod altera alicui, contrarias, quarii ni altera de otiani assi rimat quod altera negat de onant. En untiationes silias nos dixinius repugna lites Appuleii is vocat alterutraR' Periherni. 53I ed. Flor. Propositiones et iii antitate et qualitate contrariae alterii irae noni inentur, quod iana necesse est alte mitrant verana che, tiliae dicitiir persecta Pligna Et integra , liuaηinus contrarias, Appiale ius iii congritaη sive pii laneii iras t638 Eil. Flor. , quae vero subcontrariae vocari so-lciit, eas ille hiil pares.
374쪽
- δεὶς λευκdς. Sed duo exempla enuntiationum contrariaritim, quoruni alierum ab altero non disseri nisi in eo quod praedicatur, Mein faciunt qliod liniini: alteriam enina ni- Iiit ilos docet qliod alteriim non doceat. AIuer res se Iii bebat in enitiatiaticii ibiis repugnantibus, quac eiir ditoriis exerra Plis illiistrat da erunt .ex ipsa earun riatiira patet; sed lioc loco alterurn exemplum plane sit pervacaneum est, a Bkho auteni servatum viiletur, ne quid auetoritati codicis-detralieretiir. De- est iii versione Boetii talia et iii vet. inti'. lat. Qiiud vero us. 25 exempluin proponitur oυ πὰς ὰνθρωπος λευκύς, inito certe non licet colligere etiam us. 21 retineti dum esse exemplum hominiη allai: tiani exempla non datitur nisi ut illustreiitur qliae universe dicta sulit. Sic G4b19-24 irria exempla adllibuit, qtiana vis qliod exponitur iaci litis iii telligeretur si uno eo- deinque usus esset: sed dissetiliatis pamini ratiotiem liabens copiam pro more suo clina brevitate eonitingere maluit.
IIbra Omistinus ποτε ante ἐπὶ et αμα ἀληθεῖς εἶναι post o τοs, ut locus talis exstaret qualis assertur ab Alexa iretro in comm . in Ailat. pr. fol. 88a sed . Iunt. 152l. 4.3 et ala Animoitio iv. selis l. 124b40 . quod us. 24 dicii exeniplis illus imit 2ua I 6 - 20, ubii quamqita in vs. 19 legitur ἔσονταί ποτε , tanaen tiostro loco non lutinaus ενδέχεταί ποτε, qtita in ipsa tiatiira του ἐνδεχO- μένου Positu in est, ut non seni per nat, sed a i iti uarrato. Pro ἄμα ἀληθεῖς εἶναι Pacius cum e ld. plerisque dedit συναληθευειν, onaisit Boetii ius. II, 26 ἀντιφάσεις καθόλου τῶν καθόλου. Universalia quae universe omnino gibi repligna iit dicialitur ei unitationes, quarum προσδιορισμοι sibi replignant oninis non omnis; ni illiis aliquis et altera eniim onutino tollit quod altera ponit iit se invicem Excludati t. De constraictione v. qitae dabinius ad 52am Et de iisu prouoininis relativi ad 49, 3I. II, 36 το δὲ οὐτε . . . Appuleius 632 ed. Flor. , Indefinita pro particulari sena per valet, quia tutilis est id ex incerto accipere
sive de singula quadana re, sive ilh notione universali: et de iniversalibus qui deni aut universe de oniti ibi is quae iis continentur alit non universe.
375쪽
ἀντίφασις την μὲν ἀεὶ ἔχουσα ἀληθῆ τὸὶν δε ψευδῆ: respieit
elliin ad ea citiae dixit 1 b26-30. Cap. S. Una est et affueranatio et negatis, in quibus unumds uno pronuntiatur Et quact vocem aequivocam non habent.18 a I4 ὴ καθόλου . . . vel de iiiii versa notione univergati vel non de uti iverxa tit iii secundo Exen plo qliod semiitur.
18 a Is Alite OIον addi soletit verba οὐδὲ ἀπόφασις μία, quae
omisiuriis: addita enim videnti ir ob ea quae leguntiar vs. 21. Erit sortasse qui scribendunt piliet θείη τύ, quum etiam seliol.
p. D. Aliter atque in rebus praeseruabus et praeteritas res se habet in futuras. 34 Si enim de futuras aut afflinurito vera est aut negatro. casus omnino tollitur, hi I nmus non tollitur casus. at neutram veram Mas dicas. 26 si id absurda sequatur casu sublato ostenditur. Isa 1 Multa sunt ιae non sunt nec Mario, aed ex casu pendens. 23 SMDrt quaestionem eo , φιοd de rebus futuri 3 et incertis alterutrum quidem us-rum esse debeat saut asyrmatio aut negat to), alterum verum
18 a 34 Si omitis assirimatio - l . e. rion solum ea quae de rebus praegeιilibus et praeteritis profertur, sed etiam quae de suturis - aut vera Est necessario aut sal*a . lieni necesse erit ut res ipsae tales eveniant quales eventuras esse diximus: et siqiiis recte dixerit rem aliquam everituram e88e, iam necesse erat ut eve intus veritatem eoni probet. Bklc. in hia unum eodicem A sectitiis eΝt, quamqilana et edd. omnes et niss. reliquide nostra lectioite elini Boetitio et scitoliis consenili in te praeterea b4 iiiiii h quod nostro loco non serendit m eensuit: qiuare restititiinus pristitiam lectionem. Vs. 35 I lionias Aq. ILib. l. Leci. I 3, C lectionem Iiabilit codicii in ef. Vs. 31 post κατάφασις oniis liniis verba καὶ ἀπόφασις, et vita facile mente repet utitiir ex iis titiae praecesserunt et quia ipsa leelion uni diversiiaη in voce καὶ siispicionem movet inendum in liis in E 8e.18 bet Pluri hiis imodis Aristoteles repetu et inculcat, quod, si aut assii rimatio aut negatio neeessario sit vera de rebus suturis, item 22. Duiligod by Coral
376쪽
e veritate in illeendo colligi possit quomodo res Ipsae evenit hdebeant at lite ex ipsis reluis iii licet tir quid sit vertim, quid
salsiini: et elitin si certii in egi et destitit in iitrum verum sit, utrum salsi ini in iis quae de relatis nititris Pro illi litiantiir, Pra stituta sitiit ona ilia et sitiae evelli urit Iiece8 rio eveniunt. De lectio ite nota in iis, si iod praetitii in iis clληθευει, qtio id etiam Boothiiiη exliit,et: ita inqtie si leginius ἀληθεύσει, noli ex altimo Ariηtoteles defendere videliitiar sentciitiana, qtiana ut refutaret Iioc loco verant esse poguit et suam secu. Fi iturum tempus
ἀληθεύσει non aliter videtiir explicari posse sitiam ita, iit Aristoteles dicat si Si igitur ponimus praestitutuni esse qii id verum sit in rebus suti iris, quid salsum quod equidem iton coi Cedo) , alit qui assirinat aut qui inegat recte ilicet, h. e. alit a Lfirinali leui alit ilegantem recte dicere conec leti duin erit . quOniam autem liabuimus tempus praesetis v s. . 3 et 5, quod longe maiorem vim habet, idem hic qiioqite rei inere non iliabitavimuR. 18b 8 ὁμοίως γαρ . . . idem enisu et evenire poRs t et non eve-ia ire, daretiir igitur easus, si noli liecessario vertini e88 et quod
18h9 Addit alii ut argi intentiin , quo onanem castina tolli demonstret. Quod alliu in est, id, ante litani sitit album, verunt Erat dicere albuni sore: si ii autena seni per veru in erat dicere album fore, necesse erat ut fieret alla una.18b 11 Post oτι addi solent verba ἔστιν η, quae et a Boethioonitriuntur et ab lioc loco aliena si int: dicit ellini hoc. , quod-ciliaque factuna est, id, antequam laetum erat, si ituriim dicere licebat et quomodo vero prategens id dici possit non assequor: quare ista verba delenda esse coiis iii, quippe qliae illata esse viilerentur ex sequentibus. Aliter res se habet in iis quae se iliuntiir: pergit ellina sic. , Si quid alitem Oinni teinpore recie dicebat tir sive praesens esse sive latii mini, ill non poterit non esse vel non nituriun esse . Docet igitur in his ad sutura transferri posse Id quod niani sti ini est in rebuη praeselitibus: Ilaim ut casum tolli ostenderet, a rebus suturis argii mentum petere debebat. non a praeselliit, tis.18blI Adlluc exposuit casu ni tolli, si otii iii a ἀντιφάσεως alter pars vera sit, altera salsa: neqtie liaec dissicii lias sic pergit in ar mentatione ita rei noveri poterit, iit qiiis ne lite amr-niationem Ite lite legationena veram esse de rebus sit turis con
377쪽
ligere non neeat ut altera locum liabeat, dari debebit aliquid tertium inter affirmationem et negationem, qliod nemo erat qui concedat; deinde. etiamsi daretur, tamen si quid recte dicitur allatim et Ina iurn esse, non amplius ex caηu pei det num aliartii sit et ni agniini. iii appareat vel sic tamen tolli casum: namque qliod ii ei lite sit ne ille non iit non sit vel non fit
casu et sori uitii. De casu v. quae dicit 33I b5 3 μεν γὰρ ἀληθες εἰπεῖν οτι ἔσται, δεῖ τοὐτο εἶναί ποτε ἀληθὲς οτι ἔστιw δ δε νυν ἀληθὲς εἰπεῖν οτι μέλλει, οὐδεν κωλυει γενισθαι μέλλων γὰρ ει βαδίζειν τις οὐκ αν βαδίσειεν. oλως δ' ἐπεὶ ἐνδέχεται ἔνια τῶν δντων καὶ εἶναι, δῆλον οτι καὶ ταγινύμενα Γλύτως ἔξει καὶ συκ ἀνάγκης τουτ' ἔσται. Casi in
non tolleii duin esse copiosius docet 1065 as sqq. I02I a 29 bl6. qui l Stoici stati terrint de iis, qiuae de rebit g sutiiris ansirinantur et riegalitur, v. scliol. 88a 8 stiti. - Post uiminuive εἰ δε Pacius iritelligi viiii ἀληθὲς εἰπεῖν οτι qiiod durius est. Quod si volitisset Aristoteles , eerto dixisset εἰ ὁ ε δτι υπάρξει. et εἰ δε οτι μήτε . . . Vomin his non optis est. Brevius enini dixit εἰ δε ὐπάρξει pro εἰ δε ἀληθὲς εἰπεῖν οτιυπάρξει: nam alterum utruim ex altero coris qlii trire nari que quod fit, id recte dieitiir fieri, et fit qliod recte dicitur serit unde patet quoi nodo factum sit, ut Aristoteles, qvitim dicturias erat , quodetinque seri recte dicitur, id evelli re debebit sic iit recte dictit in esin, dixerit quod inde consequitur sequodcunque evenit tale necegsario esse debebit quale erit '. Vii de apparet serri non posse υπάρξει quod dedit Bkk. vs. 22 optimor uim eodicu in neglecta a lictoritate. Nostra lectio librαρ- ξειν et in versione Boetii iana est, clini qua euaui asριον τη. 24 post ναυμαχίαν delevi inus, et in vet. Int p. lat. Praeterea ante εἰ τη. 21 comma positinius perspicuitatis gratia: nam δεῖ repetendunt erit ad υπάρξειν ex antecedetitibus.18b29 μηδεν δε . . . Explicantiir his sitiae dixit vg. 26 ταῶτα καὶ τοιαsτα Οεὐα. I 8 b 3I Si necesaaria sunt omnia. absurduni cηt ii os e ii ostro arbitrio quid litana agere velle vel enicero, iit hoc eveniat. si illud facianius, vel si duritiamus. iit non eveniat si nostro autem arbitrio quaedani penitere ut concesMiini guttii l. quare II 12 a In Sqq. non
quaerit πότερον ἔστι β λh ῆ os; sed si ita erit βουλευονται δεποτερα περὶ πάντων καὶ παν βουλευτόν ἐστιν η περὶ ἐνίων
378쪽
οὐκ ἔστι; r nam vium nihil inii odiat, quili alliis post mille
annos hoc ementiirum esse dicat, aliti R rieget, alterum neceη-sario vemina erat, alteriina salsiim: verumtanteii ad res ipsas, qtiae eventum e sulit, nillil attinet rium iiiiis affirmaverit an neoverit: non propterea eniim res evenituit, q iod vel affirmatae vel negatae sitiit cs. 14b I9 - 22 , alia ineli Piod verum fuit in vicendo. id reverti etiam eveniat nee esse e fit.
Is a Io καὶ μὴ ὁμοίως Ii. e. καὶ τὸ δυνατον εἶναι ὁμοίως.
e en re, neque tamen necessario evellit.1sa 23 qiiiiin ali iiiiiii est, necesse est id esse tale titiale est:
tilioniam enim tale est, non potest cogitari ut tioli sit tale ' neque tamen propterea necessario sunt omitia qualia sunt: namque esse dici poteratnt cita inteli. iit Aesse'' non toni piis praesens sed a oris tum Rignificet Pt ii laeculique alitiliando saeta sunt et citiaeelinque linquana sunt sutura . nec ggitas vero non est nisi in rebus praesentibus, et in liis non nisi tum quum exsistunt. Qitae qui in ua sint, aut assi rimatiotieni aut negatioriem veram esse necesse erit, illita res ipsa alit latii raest alit futura non est, ne lite ianien diriinelitein alteram ab altera una in veram dicere licebit. alteram salsam. adllinc enim incertum est quod eventuriina sit. Aristotelis verba plana si int
iiisl qiiod infinitivus vf. 29 διελόντα γε εἰπεῖν dii plicem explieandi rationem admittit: etenini aut ita positus est, ut 1360tis
τουτέστιν ἐν κεφαλαίω εἰπεῖν η τ' εὐδαιμονία καὶ τα μύρια. 0Ia I9 καθόλου δ' εἰπεῖν. 116b I9 ἄπλῶς δ' εἰπεῖν, es. 15,23
τῆς ἀπλῶς εἰπεῖν ἀποδείξεως. in quibus adverbii locum tenet, aut quod ni agis placet pendet ex sστιν , iiiiod Deile iii telligitur, οὐ μέντοι διελύντα γε ἔστιν εἰπεῖν . . . Alia ratio est
oli1 2I το μεν γὰρ μετέχειν αὐτους των αὐχῶν τῶν μεγίστων οὐκ ἀσφαλις διά τε γὰρ αδικίαν καὶ δι' ἀφροσύνοντὰ μευ ἀδικεῖν δν τα δ' άμαρτάνειν αὐτους , το δε μh μεταδιδύναι μηδὲ μετέχειν φοβερόν: titilicare eniim videi iir particula as eum in mente habitis se εἰκις αν εχ vel alii id iiii id huiusmovi, quod quamqliani non poterit elici e verbis οὐκ ἀσφαλις, lanien, quia sinitiis strii eiura' et praecessit Et sequitur, iiisnitivi, si tamquam habent quod olleii dat serri poterunt. Naiorein difficultatem habet infinitivii a 4 ηb2l, lilita neque quae Disitired by Cooste
379쪽
aritecedisiit laeque' tuae se lituntur itutioni uti de pendere possit: qtiare si niliu ex clilii, noli vi ideo 'litonio ido explicari pos- su iiisi Ara, toteleni uti eritis Meliteiitia in referre dicas. I9a M uitae x casia petulent es osse possitiit Et linia es Re: qitare iii liis ani rimatio et ii gatio' ῆ Ea τίφασις , si iiii in nillil praestitii tu in sit, eo lein ii ire erae x et salsae proli tintia iitiir' ὁμοίως
ἐχει): altera iitra 4 iii in altilii uel illa erit, ite lue ta in Eli altera alteri praescretilla, tali illia in sit destillatii in Et certurn illinil Eventu ruin Fli: illiani is cit in ultera in vera ita fore imagis sit pro-
halbere solet apuit Aristotelem; pleti ius eiiiiii dicit 62 3h5 3 ἐνὶ - μεν δνύματι ανώνυμόν ἐστιν. 49ua 13 ὰν υμα ενὶ ὀνόματι, quae non Ilis Itoni ine generali coinplecti licet, 14 a 2I διὰ τομη εἰναι ώνομασμένον τι πάντα ταυτα εν. Sio 418 a 2I ορα-
τον δ' ἔστιν χρῶμα τε καὶ δ λύγω μεν ἔστιν εἰπεῖν, ἀνώνυ-
380쪽
μον δὲ τυγχάνει μ. 644b 5 εἴ τι δελο ἐστὶν ἀνώνυμον μέν, τφ γένει δ' ὁμοίως περιέχει τὰ ἐν αὐτο εἴδη. Quaedam virtutes medium locum inter eontrarata vitia telientes ανώνυμοι sunt, v. I 125b II, 26; II 2I a I 4. Etiam comparativus oceurrit 525h6 οἱ δ' ειλοι ἐλάττους και ἀνωνυμώτεροι. I e. nali ores Sunt eorum qite noni iii a minus itotae iii si melius liοc explicatur
IsbI4-τῶν κειμένων, secundum desilitionem verbi qliam Pro- . Posuimus: κείμενον eniim s. υποκείμενον satis frequenti usu
tibus. Vs.. 23 et 24 quantuni vexaverint interpretes videre licet ex Animonio scliol. 122 a l2 sqq.), qiii in re desperata lamentationibus Aristotelem persequitiir. Plana eruiit omitia , hi locum Analyticorum bene perspexeritnus 5 Ih36 - 52a Ir, ubi haec uberius exponuntur. Res sic se liabet. κατὰ τδ στοιχουνs et indvni seriein, quam illae enlinitationes saetulit, h. e. κατ' ἀκολουθίαν secundit in Ordinem, qlio auera alteri conse initur eaque contiitetur. Iam in Ailalyticis hoc tradit. Sit τδ εἶ