Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

111쪽

ἐπιφέρει τουτο, ἄν πόνων και δυστυχιων μέτεστί ροι, ιν η το πόνων

25Ο.-252. περὶ δε τὴν πάλιν πληθος πυκνὸν ἀσπιδηφόρων ἀνδρωι ἀνάπτεται. GL Cant. 25o. ἀμφὶ δε πτόλιν : ό δε αντι του γάρ. ἀμφὶ γὰρ πάλιν 5το νέφος των ἀσπίδων φλέγει και οἱονει ἀστραπτει. σχῆμα δε

25 I. πυκνὸν φλέγει : λάμπει, δ ἐστι πυρ. M. 252. - αἰ σύμβολον μάκης. M. κατάστασις. Gri loφονίου : ἴψιν φονευτικου. M.

πόλιν sunt etiarn in C. 6. το νέφος -J Lenirna φλέγε Praefixum in I. ubi hoc scholion legitur ad v. a I. post Titi Hi

ib. σῶμα δε το C. σπῆμα καἰ ceteri.

112쪽

258. το θεόθεν: το δίκαιον - την παρὰ των θεων συμμαχίαν ἀεὶ του δικαίου προiσταμένην καὶ τοῖς δικαίοις επαξίως συνερχομενην. A. B. C. M. I. το θεόθεν ζ την δικαιοσυνην. Gr. πο- τὸ δίκαιον και το μετα5 θεων συμμαχίας επιστρατευεσθαί σε. Gu.

μάχης δηλονότι, ωρμησεν ενοπλος ὁ παῖς, ος μετερχετω, ηγουν ζητεῖ,

απαιτεῖ τους δόμους, αντὶ του την βασιλείαν. Gr. μετερχεται δόμους, ἀπὸ μεταφορας των τους φευγοντας ζητουντων καταλαβεῖν.i o Gr. Cant. Bar. MOSq. 259. ενοπλος : N. ενοπλον. B. 26 o. μετέρχεται δόμους : ος απαιτεῖ την βασιλείαν καὶ εκδικεῖ.M. εκδικεῖ. B. 26 I. τα μεν πυλωρωιζ τα μεν θυρωροτα τα επιτετραμμώναis τοῖς θυρωροχ δι' ευκολίας μ υπεδεξαντο. 6θει καὶ, δια το ευμ ως καὶ ε ερως με υποδεξασθαι τους φύλακας, υποπτεύω μη δόλος τις εστίν. B. C. H. M P. I. τα μὰν πυλωρον αντὶ τοῖ αι πύλαι, ας οι πυλωροι φυλάσσουσιν.

262. δι' εὐουετείας : Γ ευμαρείας, δἰ εὐχερείας. B.M. I. δια

και παρει την των θεῶν συμμαχίαν ἀεὶ πρεῖστάμενον. και τοῖς δικαίοις επεξ ουσι

rigendi stirilior ne in Homero *1ident Il. X, 60. πυλαωρ υc intactos reliquerunt male eo Tigentes θυραωρουέ' statuebant scilicet illi. ωύ-

in A. 15. Post θυρωροῖ in Il. pergitur,

113쪽

δε την εὐμάρειαν και το ευχερως με υποδέξασθαι τους φυλακας υποπτευω μη δόλος ἐστίν. Α.εισεδέξατο : πο- ει'κόλως οι πυλυροι ηγέωξάν μοι τας πύλας, και οὐκ ἐπέσχον προς την εἰσοδον. Gu. 263. o'. ηγουν το εἰσελθεῖν. Gr. ηγουν το τους φυλακας εὐχε- 5ρως και εὐμαρως με ὐποδέξασθαι. Gu. τε ζ N. μη με. Μ. δικτύων : νυν τειχέων. M.

264. οὐ μεθωσιν : οὐκ ἀφωσιν ἄτρωτον. I. ἡ μῖν γραφη οὐκ

ἐκφρωσιν. οι Ουν ὐποκριταὶ δια το δυσέκφορον μεταπλάττουσι την λέξιν. και Φιλόξενος ἐν τω περι μονοσυλλάβων ρημάτων, οτε λα- loλαμβάνει περὶ του φρω, ταυτην την πητίν φησιν. B. H. l. αναίμακτον : ἄτρωτον. B. M. 265. ων : οἶ του φόβου, ἔμμα, την ἴψιν, πανταχοῖ, ἀντὶ του πανταχόσε, ἄξιον στρέφειν. Gr. m. 5. 6. 9. 21. 56. 59. 76. :οἶ. Gr. του φόβου, η των δικτύων. Gu. IS διοιστέον ζ μετενεκτέον, σκοπητέον. M. ἄξιον οῦπάρχει κομιζειν, ἄξιον στρέφειν, κομιστέον. Gu.

ξίφει πιστεύειν, ταῖς σπονδαῖς δε μηπω, ει και μόνος ων κρατησαι χοηδύνατο ἐπιβουλευόντων τοσούτων.

ἀγνοοῖσι δε δτι οι μετὰ ανάγκης ἐπί τινα κίνδυνον ἐρχόμενοι οὐχὶ εκ των ἐνδεαγμένων θηρῶσθαι την

I O. μονοσυλλάβων νημάτωνJ Hνο- συλλάβου ρητέον addit H. A. H. Quod ortu in ex compendio non intellecto quale est in B. 7 . quo nitineriis pluralis ρημάτων iruli

catur.

114쪽

ασφάλειαν ἐθέλουσιν, ἀλλ' ο ιαν παρὰ του καιρου λαμβάνουσι, και ὀ ιεπ' ερημίας μνετὰ ξιφιδίου πορεύονται, ἡττον μεν ώπλισμένοι των

ΙΠολυνει κει συνέβη ' ἀναγκασθεις γὰρ ἐπὶ διαλλαγὰς εις τας Θηβας 5 ελθεῖν εασαι μαν, πα μη δίζη δύσερις ειναι, δόλον δε λοπτεύων

την ασφάλειαν κατὰ το δυνατον ἐπορίσατο. A B. H. M.T. I. 263. τα πίστ' ἐμαυτae: την πίστιν του θαρρειν, o εστι τηνασφάλειαν τοῖ θαρρειν. A. B. C. M.T. I. το δε θράσους οἷον ἄρα θρασύνομαι τω ξίφει πιστεύων. C. M.T. 1. τα πιστά: πουν την πίστωσιν τοῖ θάρρους. Gr. m. 5. 6. 9.

του θράσους : εἰ και θράσος ἐνειδειξάμην μάγος ώς πολεμίωνεισιων πόλιν, ἀλλ' εν πρσιν εχων το ξίφος, τὰ πιστὰ ἐμαυτω του θράσους παρέξομαι, τουτέστι, πίστιν και πληροφορίαν και ασφάλειαν 5 εμ πω περιποιησαίμην, ἐντευθεν τον ἐπιόντα -- ανος. ουκ ἀρκειται δε εις τουτο ' τί γαρ αν ἐποιησε μόνος προς πολλους μαχίμενος; ἀλλ' εὐρεν ἐτέραν καταφυγην, τους των θεων βωμούς. Gu. 269. Qq : ἐπίφθεγμα ἀνακλησεως. B.M. I. Gu. η κτύπον φοβούμ/M: ἀποφαντικως, ἔντως κενον ψόφον Θορωμεθα. A. B.C. M.T. Gu. I. 27 . τολμωσι : τολμηρὰ πράσσουσι. Gu. δεινά: φοβερά.Gr. H. 33 27 I. - ιβηται . ἀλλάσσει, πορεύεται. M. φερηται. Gr. Torr. siclem.

' ἀπο- τιαωc significationem vocis η cleel amitida in spectat.

MATTH.

115쪽

273. ὐπόσπονδον μολεῖν : μετὰ φιλίας. M. ψιλικον, υπο ἀσφαλεία σπονδων. Gr. Flore. iideID. 27 αλκη: βοηθεια. M. Gr. Flore. ivlem. ἐγγυς των πυλων Ἀθηνῶς ἱερον χρυται, καὶ οἱ καταφεύγοντες εἰς ἱερὰ σωπηρίας τυγχάνουσιν. αλκη δε καλεῖται ἡ Ἀθηνῶ κατὰ την των Φοινίκων γλωσ- 5

βώμιοι γὰρ εσχάραι: ωστε καταφυγεῖν ἐπ' αὐτοῖς, εἰ δέοι. τοῖτο δε οὐ συνωδον τω ώπλισμένος δε χεψα τωδε φασγάνω.V θρασυδειλον γὰρ τον ΓΠολυνείκην παρίσπησι, πρωην μὲν φάσκοντα Ρ ωπλισμένος δε χεῖρα τωδε φασγάνω τα πί- ἐμαυτω του θράσους παρέξο Ioμαι,' νυν δε τους βωρους πλησίον εἶναί φησιν, οἷς προσφυγων νομίζει σωθησεσθαι καθάπερ ἱκέτης γενόμενος. B.C.M.Τ. I.

βώμιοι γὰρ ἐσχάραι : εσχάρα μαν κυρίως ο ἐπὶ της γης βόθρος,

ἔνθα ἐναγίζουσι τοῖς κάτω ἐρχομένοι ς' βωμος δε εν ώ θύουσι τοῖς ἐπουρανίοις θεοῖς. νυν ουν βώμοι ἐσχάραι τα κοιλωμ τα των ' isη κατὰ περίφρασιν οἱ βωροί. B. C. M.T. I. βώμοι γάρ εσχάραι: εσχάρα ἔνθα το προ ηπτετο, βωμος δε τοπεριέχον την ἐσχάραν οικοδόμη . Gr. Bar. Mosci. 275. κουκ επιγμα δύμτα : τὰς ἀπὸ τοῖ πρου ἐωρακώς φησι τεθαρρηκέναι. ἀσθενους δε ψυχης τεκμηριον' τί γὰρ ἔμελλον αυτω ao γυναῖκες συμβαλέσθαι προς κίνδυνον; B. C. M.T. I. καὶ δώματα πάρεισιν Ουκ ἔρημα, ανθρώπων δηλονότι. Gr. 276. ἐς σκοτεινὰς περιβολάς: εἰς τον κουλεον, η ὐπὸ την χλαῖναν, ο καὶ ἄμεινον, ἴνα κεκαλυμμένον το ξίφος εχη καὶ προς ἄμυναν

5. ἀλκηJ Ad isum transtulit quod de ' καή nomine observavit schol.

116쪽

ετοιμον. B.C. M. Gu. I. μεθωβάλω. Gi'. Fl. 5. 6. 9. 2 I. 56. 59. 76. με σω. GU. 2 77. τας του χοροῖ προ των βασιλείων οἴκων οἶδεν. C. M.T. 278. ξέναι γυναικες'. η ἀπὸ των ενδυμάτων η ἀπὸ των λόγων 5 ἔγνω αυτὰς Πολυνείκης μη εἶναι καθαρὰς Ἐλληνίδας. και γὰρ ου καθάπαξ Ἐλληνικῶς ωμιλουν, ἀλλ' εἶχόν τι της πατρίας φωνης. Gu. Loid. 279. πελάζετε: προσεγγίζετε. M. την αναστροφην ποιεῖσθε. Gr. Fl. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. ΜοSq.ici 28 o. Φοίνισσα : Φοινίκη, ηγο- η Τύρος. Gu. της Φοινίκης εστιν ἡ πατρίς. Gr.

το παῖδες αντὶ του απόγονος μόνον νοητέον, το δὲ εκ παίδων αντὶ τουεκ των ἄλλων των ἐκεῖ ουσων παρθενων, ουτως' επεμψαν ἐμε ενθάδε i5 τω Φοίβου ἀκροθίνιον του πολεμου εκ των παίδων. Gu. παῖδες

απόγονοι. Gr. δορός: το εξῆς δορὸς ἀκροθίνιον. M. λαφυραγωγίας. H. I. πολεμου. Gr. Horr.282. το ἐξης, δορὸς ἀκροθίνιον ενθάδε με επεμψαν τω Φοίβω. Gr. ἀκροθίνιοM. την εκ πόλεως της λείας ἀπαρχην. B.C. l. ἀπαρ- et o χην. M. ἀκροθίνιον λέγεται ἡ ἐκ πόλεως λαφυραγωγία πεμπομένη

283. μέλλων δε πέμπειν : σολοικοφαγες τουτο εστιν. ητοι μέλλουτος πέμπειν με Οἰδίποδος εν τωδ' ἐπεστράτευσαν Ἀργεῖοι, η ουτως, μέλλων δε πέμπειν με, πριν ἰδεῖν τους Ἀργείους ἐπιστρατευσαντας,2s εν τοσουτω οἱ Ἀργεῖοι ἐπὶ την πόλιν εστράτευσαν. B. C. M. I. μέλλων αντὶ τοῖ μέλλοντος, ευθεῖα ἀντι γενικης. Οἰδίπου : ἀντι Οἰδίποδος.

117쪽

ποιητικη δε ἡ κλίσις. M. ἀντι τοῖ μέλλοντος πέμπειν με. σύνηθες δε τω Κυριπι δη το σχημα . T. U. μέλλων δε πέμπειν Μ: λέγουσιν άπαξάπαντες ως ἡ σύνταξις αυ καθαρως σίλοικος. ἐποίησε δε Ευριπίδης εκων, ωσπερ και γηρος πολλάκις. τέχνης γὰρ ἔντες ως αληθως επιστημονες και 5 οἱον ἀρχηγοὶ, εἰ και τοῖς ἴπερ τέχνην απαξ ἐχρησαντο, τί θαυμαστόν ς συ δε, τούτους ως ηπατημένους χαίρειν ἐάσας, μη νόμιζε τοὐπεστράτευσαν προς το μέλλων ἀποδοθηναι, ωσπερ εκεῖνοι οἴονται

τουτο γὰρ καθαρως σολοικον' ἀλλα προς την ἐπανάληψιν το εν τωδε. οἶσθα γαρ ως, ἡνίκα ἄν ποιωμεν ἐπαναληψεις, ποτὲ μεν την ἀπίδοσιν Ιοπρος την πρόσθεν ἐπιφέρομεν σύνταξιν, ποτὲ δε ἐναλλάττομεν ώς ἐθέλομεν. τοῖτο οἶν κἀνταῖθα γέγονε. παραδείγματα της εναλλαγης ταύτης ἄλλα τε πολλα και ταλα παραμείψαντες δε των ορων τοῖς ἐλιγμοῖς, επει φανείη το ἄστυ -τολο δε ἐγίγνετο της ἀποστάσεως ἐν ν σταδίοις Ουσης και εκατόν πότε ουν ἐκλάμψειε, παρὰ 5μεν των ἄλλων σιγη ηv.' σταῖθα γὰρ ου προς το παραμείψαντες ἐποίησε την ἀπόδοσιν το σιγη ην,' αλλὰ προς τὰς ἐπαναληψεις. και πάλιν ό αυτος Λιβάνιος εν τω προς 'Iουλιανον ἐπιταφίου οὐ τω σι' διεξιων γὰρ πολίχνιον το πρωτον ης παρελάμβανε γης στέφανόν τινα κλάδων-πολλοῖς δε ἐκ καλωδίων τεταμένων εις κίονας ἐκ ao τοίχων ἐξαρτωσιν οἱ δημοι μετεωρους τούτων εἷς των στεφάνων, ω καλλωπίζομεν τὰς πόλεις, εκλυθεις τοῖ δεσμοῖ καταβαίνων ην ἐν τη

τοῖ βασιλέως κεφαλη καὶ ηρμοσε. και ἐτέρωθι τον δε εμοί τε

και σοι φίλτατον, και ώ μη χαριζόμενος αἰσχυνοίμην αν, Παγκρα- τιον, τον ἄρχειν ἐπιστάμενον και λέγειν, και ώ το τιμῶσθαι κατὰ etsτοῖς τρόπους μῶλλον η την δόξαν ἐγένετο τοῖ πατρος, ουτος δε ζο

118쪽

IΠαγκράτιος ἐκέλευσέ μοι συγγνωμην αἰτεῖν ἐν τοῖς γράμμασιν.''

καὶ μυρία αν τοιάλα σκωπων ευρησεις. Gu. I.eici. 284. μαντεῖα σεμνά : αντὶ του τίμια. M. ἐπὶ το σεμνον μαντεῖον καὶ τας εσχάρας, αντὶ του τον ναον του Λοξίου. Gr.

5 Λοξίου τ' εἰά εσχάρας : διαφέρει βωμίος καὶ ε σχάρα' βωμος μὰν γάρ εστιν ο εἰς νως ωκοδομημένος καὶ ἀνάβασιν εχων, ε σχάρα δε ἡ εν τετραγώνου περὶ γῆν βάσις βωμοῖ τάξιν ἔχουσα ἄνευ ἀναβάσεως.

η εσχάρα κυρίως το πυρ. B. I. 285. εν τωδ': αντὶ του εν τοσουτω. M. Gr. εν τω μέλλειν Ι Ο πέμψαι. Gu. πουν εν τω μέλλειν πέμπειν ἐμέ. Mosq. ἐπεστράτευσαν : κατὰ πης πολεως ἐστράτευσαν. Gr.

286. ἀντάμειψαι : ἀνταπόκριναι, ἀνταποκρίθητι. Gu. ἀντὶ του ἀποκρίθητί μοι. M. GL

287. επτάστομον εχπάπυλον, προς την επτάχορδον λύραν του

i5 'Aμφίονος. Gu. εἰς το ὲπτάπυλον τειχισμα. Gr. ἐπτάπυλος ἡ

φίλT. e qxubtia et a recepi. M AITH. s. διαφω-J ἄλλως praefixum in B. in iluo thaec sequuntur POStἄμυναν ἐτοιμο, in fine seliolii ad v. 276. De voc. ἐσχάρα dictum in

tam auaris ἐσχάραν appellari scrilait Muncker. ad 1 Iugini Fab. 66. earn in rem excitans hic vulgata, quae Albrescit. Anim . ad Aescha. I 83. sic rarrigeIHla censuit : ἡ ἐν τετραγών παρἁ γην βάσις, βωμοῖ τάξιν εχουσα.

Quod apud alios passim lemthir, ἡ ἐπι πιι ἐστία, in Pliotu quoque loco,

ad lIesuchium prolato. restituen- cluni viciet tir: hoc autem in soliolio fortasse : ἡ ἐν τετρα οφ ἐπὶ γης βάσις. βωμού τάξιν ἔχουσα. suprascliol. ad vers. 8 I. Ἐσχάρα μὰν κυριωή ὁ ἐπὶ γηι βόθροή. quibus utitur Hectet . ad Stepla. ByZ. in v. Βωμοί. Euripides, sive Critias, in Pimithoo

χθόνιον χάσμα dixerat: duo servavit inde petitos anapaesti Os Athen. I. P. 496 n. Ι να πλημοχοIή τάσδ' εἰή χθόνιον-χάσμ' ευφεμως προνωρον.Ηόθ-ον vocabat Cli dein us in Exegetico apud eundern 9. P. 4O9 F. Sacrorum ille ritus et cere monitis in isthoc opere explicuerat, non qu vis voces Obscuriis instar I ex iis cographi. quod Casaut onus arbi

8. η ἐσχάρα κυρίως το πῖρJ Haec adhibuit Alberti ad Hesuch. , ἐσχάραν inter alia interpretantem τὸ κῖρ. Ego inaltern haec urii rentur a veteris grauiniatici nota : paulo anto his in scholiis ἐσχάρα κυρίως esse dicet atur 4 ἐπὶ γης βόθρος. fovea, cui eratio la imponebatur: quia

non aderat altare, sacra quae Manibus fiet ant dicebantur 'Aπιβώμια 'Εustatilius in Od. M. P. 486, 2. Ἀποβώμια υρά, ων οὐκ επι βωμου ὁ καθαγισμος, ἀλλ' -ὶ ἐδάμυς. A Κ.

119쪽

Θηβη κατεσκεύαστο, ἔτι προς την ἐπτάχορδον λύραν του 'Aμίονος κιθαριζοντος ἐτειχοδομηθη. B. C. M. I.

29 I. J συγγένεια των Ἀγηνορος ζ Ἱοῖς Επαφος, ου Λιβύη, ης Βῆλος, ου Φοῖνιξ και Ἀγηνωρ, ου Κάδμος, οὐ Πολύδωρος, ου Λάβ- 5

δακος, ου Λάιος, ου Οἰδίπους, ου Ἐτεοκλης και Πολυνείκης. B. I. τέκνων : απογόνων. Gr. Cunt. - πει υπάρχων. B. 292. εμων τυράννων : των Ῥιων βασιλέων, -' ῶν δευρο ἀπωτάλην. Gr. Canti I 293. γονυπετεις'. εδαφιαίας. Gu. ώς των Φοινίκων διὰ γον κλισίας τιμωντων τοῖς βασιλεις. B.C.Μ. Gu. I. γονυπετεις αντὶ του γονυπετως. C. αντὶ του γονυπετη προσκύνησιν προσκυνω σε.

Gr. Cant. Mos l. ἔδρας : εδρα κυρίως ἡ καθίδρα' ἐπεὶ δε και ό

γονυπετων εοικε καθεζομένω, δια τοῖτο εδρας τὰς προσκυνησεις λέγει. is Gu. προσκυνησεις. Gu. προσπίτνω: προς το πτω προσκυνω. Gu. πιτνω προσκυνω, πίπτω ἱκετεύων. M. αντὶ του γονυπετω σε.

M. γονυκλιτοῖσα Η. σ ἄναξ : σοι, το ἐντελές. D. M. 294. σεβουσα . τιμωσα καὶ φυλάττουσα. η τιμασα κατὰ τον πάτριον νόμον, η φυλάττουσα το εθος το ἐκ της θρησκείας. B.M. I. a την ἀπὸ της εμης πατρίδος συνηθειαν τιμωσα. Gr. C&I t. κατὰ τον οἰκειον, τον ἐγχωριον, η κατὰ τον πατρωον νόμον. Gu.

295. μδ: N. εβας εδες δ, καὶ ἔστιν αναφωνημα ἐπὶ τοῖς χρονίως ὁρωμένοις ἀναβοωμνον. B.I. Gu. ηλθες, ω Πολύνεικες, διὰ χρόνου εις την πατριδα. B.M. ἀψίκου, ηλθες, επορεύθης, Πολύνεικες, διὰ χρόνου, μόλις, ῶς την γην την πατρωαν. Gu. 296. Q πότνια: σσασμία, ελθε ἔξω δραμοῖσα, προὐπαντωσα. Gr. Cant. πρόδρομος sic) : ἔμπροσθεν των δόμων. Gu.

120쪽

297. ἀναπετασον : ανοιξον τὰς θύρας. M. ανοιξον. Gu. κυρίως ἐπὶ καταρακτῶν λέγεται το ἀναπεταν, και ἀπο τουτου απλῶς ἐπιπάσης πυλης. Gr. Cant. 298. κλύεις : ακολις, ζ μητερ ἡ τεκουσα τουrον. Gr. Cant. 5 209. τί μέλλεις : τί βραδυνεις. M. Gr. Cant. ἴπωροφα ζ τα ἐστεγασμενα. Gu. αντι του λτο τας στέγας τῶν οἴκων. I s. m. 33. περαν : διέρχεσθαι. Gr. Cant. διαβαίνειν. Gu.3oo. θίγειν τ' ώλέναις : και ψαύειν ταῖς σαῖς ώλέναις, ηγουν

ἀγκάλαις, του σου τεκνου. Gr. Cant. Io 3OI. Φοίνισσαν, ω νεάνιδες οι τουτων ἐπιλαμβανόμενοι και λέγοντες, πῶς οτι, ουδὸν αυτῶν εἰπουσῶν Φοινικικῶς, φησιν Ἱοκάστη

Φοίνισσαν βοὰν κλύουσα ' ἀγνοοῖσιν οτι κατὰ φωνην υποτίθεται ὁ Κυριπίδης αὐτὰς τῆ κοινολογία τῶν Φοινίκων, ουχ οῖον βαρβαρικῶς διαλαλούσας, επεὶ οὐδ' ό Πολυνείκης αυτῶν ηκουσεν, ἀλλα τῶ της 5 λαλιὰς ηχω ποιούσας τι τοιοῖτον ἄστε σημαίνειν οτι εἰσὶ Φοίνισσαι

και ἐμφαίνειν τινὰ χαρακτηρα της πατρίας φωνης. C. M.T.) εἰ γάρ και Ἐλληνικῶς ἐλάλουν. ἀλλ' ουν γε την πάτριον ἔσωζον ἀπη-

χησιν της φωνης, ως Σοφοκλης εν Ελένης απαιτησει,

3o3. 7 ω ποδὸς βάσιν : ἐπείγω μου την βάσιν υπο του γηρως τρομεράν. A. B. I. γηραιω : ἀντὶ τοῖ γεροντικῶ. Gr. γηραιω ποδὶ ελ ω : ηγουν βία ἀνύω, ἀπὸ τῶν βοῶν τῶν τον ζυγον ἐλκόντων καιτην ἄμαξαν. Gr. Canti Mosq. βάσινοῦ η γουν πορείαν, τρομερὸν,