장음표시 사용
131쪽
ρον μεῖζον, οι δ' ἔλαττον. καὶ πολλους αν ἴδοις πατέρας καταφρο- σοπτας τέκνων, μητέρα δε ουδεμίαν' ἀλλα τοσουτόν εστι το φίλτρον αὐτῶν ως και εαυτῶν πολλάκις ἴπερορῶν υπὲρ σωτηρίας των παίδων. Gu. Bar.
357. διάκειται το πρῆγμα. Gr. μῆτερ, φρο νοῦ φρονων μεν, 5 καθὸ πεισθείς σοι ἡλθον, ου φρονων δὲ, καθότι κατὰ της πατρίδος λίσθην και προς εχθρους ἄνδρας παραγέγονα' δθεν επιφέρει ἀλλ' ἀναγκαίως ἔχει πατρίδος ἐραν ἄπαντας,' απολογουμενος υπὲρ της ἀφίξεως. B. Gu. I. ογων μενοῦ καὶ φρόνησιν εμαυτου και ἄνοιαν κατέγνων, φρόνησιν Ιομεν, ἔτι υπερ του θεάσασθαι τους οικείους καὶ δι' εχθρων ἐτόλμησα εἰσελθεῖν, μη ἐννοήσας δόλον' ἔμως συγγινώσκω εμαυτω διὰ του κοινὸν ερωτα της πατρίδος. A. C. M .rἀφικόμην : την ἄφιξιν δοκεῖ λέγει την ἀπὸ του Αργους. Gr.
359. πατρίδος ερῶν ζ ει και ημαρτον προπετευσάμενος, δμως συγγινώσκει μοι ὁ της πατριδος ἔρως. B. I. μαρτυρει δὲ καὶ πιμηρος λέγων Ρ ουδὲν γλυκιον ης πατρίδος ουδὲ τοκηων.' Gu. Bar. ao 36O. λόγοισι χαίρει : τουτέστι λόγω μεν λέγει τουτο, τω δ' ἔργω προς την πατρίδα τείνει ἀεὶ, ταυτην ἀναπολων καὶ κατὰ νουν συγγινόμενος. Gu. Bac φλυαρεῖ. M. Gu. ληρεῖ. H. 33. πρό κειται. Gr. εκεῖσ ἔχει : εις τὸ φιλεῖν την πατρίδα. Gr. Cant. 36 I. ουτω δε τάρβους εἰς φόβον τ' ἀφικόμην . ἀντὶ του εις 2 5 τοσοῖτον τάρβους, η ταραχθείς. M. εις τοσοῖτον του τάρβους καὶ εἰς τον φόβον τοσοῖτον ἀφικόμην. Cant. εἰς τουτο, ἡγουν εις τοσοῖτο, τάρβος ἀφικόμην. οὐκ οἶμαι ταυτὸν εἶναι τάρβος καὶ
φόβον' οὐ γὰρ αν ἄμφω τέθεικεν ενταυθα καὶ εν ρέστη λέγων και μη το ταρβοῖν κἀκφοβοῖν σ' εκ δεμνίων ἀποδέχου.' ἔστιν ου' 3oώς εμοὶ δοκεῖ, τάρβος μἐν ἡ εν ψυχῆ δειλία, ἡτις την καρδιαν πατάξασα καὶ αυτὴν την βοὴν τείρει καὶ δαμάζει, καὶ ἀφωνους ημῶς
132쪽
130 SCHOLIA καθίστησι ' φόβος δε ἡ προς φυγην κινουσα ὀρμη της ψυχης, ἀπο
του φέβω, του φεύγω, γενομένη' καὶ ἔτι τούτο εστι δηλοῖ καὶ το ἐκφοβοῖν σ' ἐκ των δεμνίων. τάρβος ουν πη γράφειν καὶ ἐνταὐθα. Bar. εἰς φόβον τ': περισσος ο τέ. B.C. I.
5 363. ξιφηραὶ ξιφει ἡρμοσμένος την χειρα. I. πουν ἡρμοσμέ
νην την χειρα εχων τω ξίφει. C. χειρ' εχων : υποστικτέον ἐν του εχων. B.M. I. 364. κυκλων : τῆδε κακεῖσε περιφέρων και περιάγων. B. Gu. I.
εν δέ μ ωφελεῖ: παρηγορει, θαρρειν ποιει. B.M. I. o 365. σπονδαί τε : σπονδὰς λέγει τους ἄρκους τοῖς ἐπὶ ταῖς
καταλλαγαῖς γινομένους' μη γὰρ τουτων προβάντων, ουκ - αυτος εἰς προφανη κίνδυνον εαυτον εδωκε. νυν δε ταυταις θαρρων καὶ τητης μητρὸς πίστει, ώς αυτος λέγει, την πόλιν εἰ ει. ἔθος δε ην τοῖς παλαιοῖς, ἄταν φελλον προς ἀλληλους καταλλαγηναι, θύειν i5 τοῖς θεοῖς καὶ μάρτυρας τούτους ποιεῖσθαι των πραττομένων, ινα των παραβεβηκότων τιμωροὶ γένοιντο ' ἔτι δε εθυον μαρτυρει τα ἔνομα της σπονδης απὸ του σπένδω γινόμνον. Gu. Bar. και ση πίστις:το προς σὲ θάρρος. Gr. H. 5. 6. 9. aa . 56. 59. 76. πληροψο- ρία. Gu. Q 367. Πάνιος . δια χρόνου. M. ἐπιρρηματικῶς ἀωτὶ του διὰ μακροῖ πόνου. Gr. Cant. H. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76.368. γυμνάσια . τους τόπους των γυμνασίων ἐν οἷς ἀνετράψην. Gr. Bar. Horr. siclem. ό τίπος ἔνθα οι ἀγωνες ἐτελοῖντο. Gu. 369. ῶν οὐ δικαίως: ἀφ' ὼν Γιωχθεις ξένην πόλιν οἰκω. I. -'. a s M. Gu. 37o. δι' ἔσσων : ποιητικη ἡ περίφρασις. το αυτο γὰρ σημαίνει,ώς το ποδάνιπτρα ποδῶν ' ἐκ παραλληλου δε το αὐτο σημαίνει, τουτέστι τοῖς οφθαλμοῖς ἔχων δακρύοντας. A. M. των οφθαλμων
133쪽
την οψιν δακρυρροουσαν ἔχων. εστι δε ποιητικη περίφρασις ἐκ παρα ληλου. το αυτο γὰρ σημαίνει. ώς το ποδάνιπτρα ποδων. B. I. οσσα κυριως λέγονται τα περιέχοντα κοιλωματα τους οφθαλμους.
I ii. οσσος λέγεται ἡ κόρη του οφθαλμου, ἔμμα δε το εξωθεν δέρμα του οφθαλμου. A. rec. H. 33. 537I. ἀλλ' ἐκ γὰρ αλγους; ἀλλα γὰρ ἐκ της παλαιας δυστυχίας της κατεχούσης με ἔτερον αλγος ὁρῶ σε εχουσαν, κάρα ξυρηκὸς, ἐξυρημένην την κεφαλην, και πέπλους μέλανας ἔχουσαν. B.C.M.I. ἀλλ' ἐκ γαρ ἄλγους : τουτέστι λύπη συνὼν διὰ την της πατρίδος ἀπόστασιν, ετέραν λυπην δέχομαι αὐ το σε κεκαρμένην και μελανει- oμονοῖσαν εἶναι. Gu. Leul ἀλλα γαρ ἐκ του ἄλγους ἄλγος αυ βλέπω, σε λέγω εχουσαν ἐξυρημένην την κεφαλην και πέπλους μέλανας. Gr. σὲ δέρκομαι : το σε προς το ἔχουσαν. B. M.
372. κάρα ξυρηκές: το ξυρηκές ώς απηνές τω τόνου' παραγώγως Is γὰρ ἐξηνέχθη, καὶ ουκ ἔχει την ἀκην ἐγκειμένην, ώς το ἄμφηκες. A. D. C. M. 'Aλλως. ἴπερβολικῶς εἴρηκεν' ἐκέκαρτο γὰρ, ῶς ανωτέρω εἶτεν ἄθεν ἐμάν τε λευκόχροα κειρομαι χαίταν '' ου ξυρῶ δε, ἀλλ' ώς ἐν πένθει. A.B. G. M.Τ. I. ξυρισμένον. M. ἐξυρημένον. Gr. κεκαρμένον. ἴπερβολικῶς δε τουτο εἶπεν οὐ γὰρ ην τοιουτος, Σοάλλ' απλῶς κεκαρμένος. Gu. μελαγχίμους . μέλανας. M. GR373. . οι : ἐγώ ενεκα των ἐμῶν κακῶν. Gr. I. 374. ώς δεινόν: πάνυ. Μ. ἴσως. Gu. λίαν χαλεπὸν πρῶναεστιν, ω μητερ, ἔχθρα οἰκειὼν φίλων. GL λίαν χαλεπον πρῆγμἐστι, μητερ, ἔχθρα συγγενῶν' δυσδιορθώτους γὰρ ἔχει τὰς φιλιώ- asσεις. ἀλλα τί μοι πράττει ἐν οἴκοις ο γέρων πατηρ ἐν σκότει δια
τρίβων ς κώ τί δρῶσιν αἱ δύο ἀδελφαί; ἄρα λυπουνται διὰ τὰς ἐμὰς
134쪽
375. καὶ δυσλύτους ἔπυσα τας διαλλαγάς : δυσδιορθωτους ἔχουσα τας φιλιωσεις. Gr. ό στ 'ς οἶτος ἔν τισιν οὐ φέρεται. B.M.I. διαλλαγάς : συμβιβάσεις. Gu. Bar. φιλιας. BRr.377. σκότον δεδορκώς: αντὶ του ἐν σκότει διατρίβων' οἱ γαρs τυφλοι δοκοῖσι σκότον δεδορκέναι. A. B.C.M. 370. Οἰδίπου : ἀντὶ του οι δίποδος. M. 38o. οῖτω γάρ ζ ουτως ό δαλών ἡρξατο φθε νειν το γένος' ουτω, φησὶν, εξ α Σῆς δυστυχω, ἀφ' ου ανόμως ετεκον αγόρους γαρ καιασεβως παρεσκεύασέ Μ τεκειν. B. I. οἴτως ό δαίμων ἡρξατο μώ- ο ρειν το γένος, ῶς ανόμως μὲν ἐμὰ παρασκευάσαι τεκειν τιν Οἰδίπουν παρα πην του Ἀπόλλωνος βουλήν. A.C. M. 38 I. φῖναι τε σέ: τον Οἰδίπουν. B. ἐπειδὴ γαρ ἐξ αθέσμαν καὶ αυτὸς ἐγένετο, δια τούτο κακως αυτὸν φῖναι λέγει. Gu. Bal
i 3 382. ἀταρ τί : τί δε λέγω ταυτα; B. τί λέγω ἔ M. κατατί δε ταυτα, φημὶ δηλονότι' οιστέον τα των θεων. I. τουτέστι
τί ταυτα φημί: οἶ- γαρ τοῖς θεοῖς ἔδοξε. διο δεῖ φέρειν τα ἐξ
383. μή τι σὴν δάκω φρένα . την σὴν φρένα λυπήσω. λυπει δεα οδι' ων ἐξετίζει περι τῆς φυγῆς. B. M. T. 33.
δάκω σου τὴν φρένα, ἄμως ἐπιθυ- σε ἐρέσθαι, καν λυπω σε. A.Η.C.M.T. H. 33. I. τοῖτο οἴτω συντακτίον' δέδοικα ἄπως ἔρωμαι ἰκεινα α χρη , μὴ δάκω και λυπήσω τὴν σὴν φρένα, των πάλαι δυσπρων,15 ῶν πεπείρασαι φυγαδευόμενος, ἀναρομνήσκουσά σε νυνί. Gu. Bar. δια ποθου δ' ἐλήλυθα: θέλω ἐρωτῆσαι δηλονότι. ποθω δε ἐρωτῆσαι. Gr. Moue Bar. πόνου : N. δια πόθου. B. me. 385. ἐνδεές: ἰλλιπές. Gr. ῶν βούλει ἐρωτῆσαι. ατελές. Gu. 387. τυχεῖνο αμοῖσαι, μαθειν. Fl. 33.3o 388. τί το στέρεσθαι : τοῖτο μετα ἡθους' οὐκ ἐν δέοντι δε γνω-
135쪽
μολογεῖ, τοιούτων κουcων περιεστωτων τη πόλει. τοιοῖτος δε πολλα-χου ο Κυριπίδης. A. D. C. M. 389. ἔο λόγω : πείρα-λογισμω. GL Cant. ηγο- ό πειραθεὶς επίσταται του λέγοντος μαλλον. Gu. 39O. τις ο τρόπος ζ τίς ο τρόπος πῆς δυστυχίας των φυγάδων sδηλονότι. B. I. τίς ἡ διιχθεσις αυτοῖ του πράγματος, ἡ δυστυχία τοῖς εξορίστοις. Gr. Cunt. τί το ποιουν αὐτὸ μέγιστον κακόν. Gu. δυσχερές: N. και δυστυχές. M. 39I . οὐκ ἔχει παρρησία ζ. εξουσίαν, ελευθερίαν. M. δια γὰρ το ξένος εἶναι οὐ δυναται παρρησιάζεσθαι, συμβουλης εστώσης, ολέγειν τε τα δέοντα, εἰ νοησειε, και προς ἔργα παραλαμβάνεσθαι-οπτευόμενος ἔς ξένος, ἀλλ' α τοῖς αυτοῖ δεσπόταις δοκεῖ, εἰ και προς ταύτην ηξει την τύχην, καν η τα φαυλότατα, και αντον ανάγκη πείθεσθαι καὶ δρῶν ταυτὶ, ο πάσης απολείπει λύπης υπερβολη
καθάπερ εν ἀρχη του Πλούτου Ἀριστοφάνης ἔδειξεν εἰπὼν is
ἀργαλέον πραγμ ἐστιν, ω Ζει και θεοι,δοῖλον γενέσθαι παραφρινουντος δεο οτου
392. δούλου τόδ' εἶπας: δούλου ἴδιον ἐστι τοὐτο, ὁ εῖπας. Gr. Har. μη λέγειν α τις φρονεῖ: δυοῖν ἔντων ενταυθα, τοῖ μη λέγειν χοκαι τοῖ α φρονει, και τοῖ μὲν ζητοῖντος αἰτιατικην, του δε 1 φρονεῖ εὐθεῖαν, ει μεν το μη λέγειν ἐλάμβανε την αιτιατικην, το α φρονεῖ μόνον - ἐπηγετο νυνι δε, επει το α φρονεῖ λαμβάνει την εὐθεῖαν, το μη λέγειν πάλιν ουδεν εξ αώγκης ἔχει. οὐτος δε ό τρόπος και παρὰ τω πεζῶ λόγω συνηθης. Gr. Cant. 25 393. τας τῶν κρατούντων : τουτο ώς 'Aθηναιος ἔν ό ποιητης εἶπε. μαν μη φυγὸς γάρ ν τις, ἀμως φέρει τὰς των κρατούντων ἀμαθίας, καν μη θέλη' γράφουσι δέ τινες τὰς των πολιτων ' κρατοῖσι γὰρ
136쪽
394. λυπρονἰ λυπηρόν. M. Gr. Bar. ἀλγεινόν. Gr. Har. φύσις γὰρ τω φρονίμω μη μωραίνειν. Gu. συνασοφεῖνο συνανοηταίνειν
τοῖς ανοητοις. Gr. I. συμ ραίνειν, συναπαιδευτεῖν. Gu.
5 διά. Gr. m. 5. 6. 9. a I. 56. 59. 76. ενειαα. m. 33. την γαρ ζωὴν ἡ ν καὶ τον βίον δια τούτου περιποιουμεθα και πραγματευόμεθα. Gu. ει καὶ λυπηρὸν συνανοηταίνειν τοῖς ἄφροσιν, ἀλλ',επειδη τουτο συμψερει μαλλον και προς κέρδος αφορα, δεῖ φέρειν, καὶ παρὰ φυσιν τουτο δοκοῖν' μαρτυρεῖ δε και η παροιμία λέγουσα Io κέρδους ε κατι καν ἐπὶ ριπος πλέοι,' επὶ των εις κινδύνους κέρδους χάριν ἐαυτους ριπτούντων λαμβανομένη. ἔστι δὲ ριψ πλέγμα τι ψιαθωδες. εκφέρεται δε ουτως ρο θεοῖ θέλοντος καν επὶ ριπος πλέοις. Gu. Har.396. αἱ δ' ελπίδες : αι ελπίδες καὶ ἡ προσδοκία του ἐπιβησεσθα 5 τῆς πατρίδος. εντευθεν ἡ παροιμία αι δ' ελπίδες βόσκουσι τους κενους βροτων.V Λ.B.C.M.T. I. αἱ δ' ελπίδες : Vγουν τὸ ελπίζειν επαναστρεψαι εις την οικείαν πατρίδα. Gr. H. 5. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. ἐλπίζουσιν οι φυγάδες εις την ἐαυτων πατρίδα κατενεχθηναι πάλιν. Gu. zo 397. καλοῖς βλέπουσιν : καλὰ προ οφθαλμων τιθέμεναι, βραδύνουσι δέ. A. B. C. M.T. Gu. 'Aλλως. δοκουσιν αι ελπίδες τρέφειν,
137쪽
Mi ἔμμασι βλέπουσι δε, ἀντὶ του κα- προ οφθαλμῶν τιθέασι. A. C. M.T. - σι καλοῖς όρωσιν αἱ ἐλπίδες, ἀλλα βραδυνουσιν. I. βλέπουσιν αἱ ελπίδες, ἡγουν ευνοοῖσι και καλα επαγγέλλονται καιθαρρειν παρασκευάζουσι τῆ εi'γοία, μέλλουσι δε, ἡγουν βραδυνουσιν. GL Cant. ἀεὶ υποτυποῖσι πην κάθοδον, τέλος δε αυτων οὐχ 5όραται. Gu. 398. οὐδ' ο χρόνος : οὐδε ἐπίστησαν αυταῖς τινες ἐξ ων κενὰς πιας ευρον. A. B. C. M. οὐδε η πολλη παράτασις του πόνου διασαφεῖ αὐτὰς ουσας ματαίας. Gr. I. οὐκ ἀπεδείχθησαν υπὸ του πόνου μάταιαι, ως μηδαμῶς προσέπιν αυταῖς. Gu. I 399. εχουσιν ἀφροδίτην : v τινα ἔχουσιν ἐν κακοῖς του
ἐλπίζειν. Ἀλλως. ηδονὴν ἡδεῖαν ἔχουσιν, ἀλ- βλαβερὰν οἱ εν
τοῖς κακοῖς ἐξεταζέμνοι καὶ ελπίζοντες αγαθά. A. B. C. M.Τ. ό - εν κακοῖς, ἐλπίζων δε αγαθὰ, δοκεῖ την ἐλπίδα του αγαθου παραμυθεῖσθαι την λύπην. C. τέρψιν τινὰ ἡδεῖαν ἔχουσι προς τὰς δυστυ- 15χίας. Gr. I. ἡδεῖαν : ἡδίονα, το λοῖν αντὶ συγκριτικου, ωσπερ καὶ τουμπαλιν ευρηται. γίνεται ἡ τοιαυτη ἐναλ γῆ καὶ πησις καὶ ἐπὶ τοῖς άπλοῖς τε καὶ κτητικοῖς, τοῖς μὲv αντὶ απλῶν λαμβανομένοις, ως ἔχει το παρθενικη καὶ το ρητορικός καὶ ἔτερα μυρία, τοῖς δε αντὶ χοκτητικων, ως ἔχει το Σκυθην ἐς οιμον πτοι Σκυθικόν, καὶ το Γαλάτης ρους ἡγουν Γαλοτικός. η το ἡδεῖαν μη ἔστω αντὶ συγκριτικου, ἀλλ' ἀπλουν, ουτω' ἔχουσί τινα ἀφροδίτην καὶ ἡδο ν των προσόντωναυταῖς κακων ἡδεῖαν καὶ ευφραντ ν, τουτέστιν αἱ προσουσαι ταῖς ελπίσι κακίαι-αἱ δέ εἰσι το μὴ τάροπον ἀποκαθίστασθαι, ἀλλ' ἀεὶ 25 μέλλειν χουσί τινα χάριν' ἡ δέ ἐστι το θέλγειν και παράγειντους πάσχοντας καὶ μη ἰαν ἀπειπεῖν, ἀλ- προσδοκῶν διδόνα τάχιστα των πιεζόντων δεινων ἀπηλλάχθαι. Gu.
138쪽
4oo. πόθεν δ' εβόσκου: απὸ ποιου δε πόρου ετρέφου προ του διὰ του γάμου εὐρειν γάρκειαν; Gr. I. OI. ποτὲ μέν . εν μια ἡμέρα εἰχον τροφην, ἐν ἄλλη δε ου. I. ἐπ' ημαρ: στάσιν ἐνταῖθα δηλοι ἡ ἐπί, ώς και ἐν τω Ρ αλλ' ἐπι5 γαῖαν εισὶ δυο.' Gu. Flore. sitieni. ανο τυχόν. Gr. Torr. siclem. 4O2. φίλοι δε πατρὸς και ξένοι : το φίλοι και ξένοι ἐκ παραλλη- λων, ωσπερ και το ἔταῖρος και φίλος. Gu.4 3. ευ πρῆσσε : εἴχου συ πράττειν καλῶς ' τα γὰρ των φίλων οὐδέν ἐστιν, ἐάν τις δυστυχῆ. A.C. M. ευχου ευτυχεῖν. Gr. I. o τα φίλω, δ' οὐδεν : ἀνδρὸς κακως πράσσοντος ἐκποδων φίλοι. πως δε ταῖτα φησιν, οπου γε υπὸ των φίλων εἰς την πατρίδα κατάγεται; η τάχα προ του γάμου υπὸ των φίλων δυστυχων πνοεῖτο, γημας δε και της δυστυχίας ἀπαλλαγεις, τότε πάλιν φίλους ε σχε πρὸ του τοίνυν ἐντυχεῖν τω Ἀδράστε ταῖτα παθεῖν φησιν. Λ. B. 5 C.M. l. οὐδεν : οὐδαμως μελουσι. H. 5.4O4. ηρενο υψωσεν. Gu. H. 4 5. το γένος ουκ εβοσκέ με ζ εψευσατο πρωτον γὰρ δια τον χρησμὸν ό Αδραστος, επειτα δε και διὰ το γένος συνωκισεν αυτω την
tur sine lemniate ἀνδρος γὰρ κακωέetc., γὰρ pateticula haud dubio ala Arsenio inseris. Senarium ὰ,δμήκακως πράσσοντος εκποδων ψίλοι, qui
inter Menandri monosticha legitur et assertur in scholio ad Androm. V. 976. . provectia rettulit Ze
B. Post προ του γάμου C. pergit
139쪽
χρησμόν τινα: ἄτοπόν φασι πιστευσαντα τω θεω τον Αδραστον
Α.Τ. Ad veita oμηρος ἄδραστον, quae sunt in Ualch. Mutilumendisque inquinata transscripsi: quid velit censor. e Plutarcho inanifestiuo est, qui hunc de exilio locum pertractans Euripidis vol. 2. p. 6o6 R. his, T. γένος οὐκ εβοσκε με,
Quot dederat et quae verba gri Inmaticus di melle erit divinasse r Ommodirin sensum praeberent hunc in modiana scripta: Πρωτον γαρ δια τον χρησμον του γάμου θηρος sex 4ηροe iactinn 6μηρος) ὁ 'Aδραστac, 4πειτα δε και διὰ τε γόνοή συιέκισεν αLetω την θυγατήρα Ἀργειαν' - γαρ ἄνευδ. Ἀπόλλω, του τυχόντα sουροσέταξε
140쪽
δυστυχῆσαι τοσαυτα κατὰ τας Θηβας, και μνον φυγάδα σωθηναυπο του ἰδίου ἶππου ' Aρείονος. προς ὼυς ρητέον οτι εκδουναι προσέταξεν ὁ θεος την θυγατέρα, ἀλλ' ουχὶ και ἐπιστρατευσαι ταῖς Θηβαις.
5 εχ σο'Aδράστω: ἡ μ ν την αιτίαν της εἰς Ἀργος ἀφίξεως αὐτονερωτα, ό δε την αιτίαν της αυτόθι καταμνης ἔλεγεν εἰ μη γὰρ δια τον χρησμον του γάμου παρέμεινεν, ἴσως αν σωθεν παρωδευσε το 'Αργος. ἀλλα, φησὶ, δια το πεπρωμένον ηλθον εις το 'Αργος ό γὰρ πησμος ἐκεῖσε ἡμας παγεν. A. B. C. M.Τ. I. Io 4Iα τουτ': κατά. Gr. ἄπερ ῶιπας. Gu. ἔχω : δύναμαι. μοθεῖν :
γραπται P. Ia . l. I9. ἄτ-ωJ M addunt B. I. ua. φασι I. φησὶ A.B. C. ib. το Αδραστε, hoc loco A. B.C.,
χαίτη. haec Thebais antliptior Cy.eli parte in secit epici: παρα τοῖς Κυκλικοῖς narrata dicitur hujus eqvi historia in soliol. ad Il. ψ, 3 6. Α poetis di Asentiens non equi, Aed rusticomam, beneficio servu-t u in Adrastum tradidit Philochorus, teste Strabone 9, p. 6 I9 C. V